BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #1: “The Pascal Siakam Game”

Posted on May 31 2019 - 12:40pm by The Ball Hog

Με την κορύφωση της σεζόν του NBA να έχει φτάσει με τους Τελικούς του 2019, το Ball Hog βρίσκεται πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα NBA Finals 2019.

(0) Golden State Warriors 109 vs 118 Toronto Raptors (1)
Game 1:

Σε περίπτωση που κάποιος δεν το είχε παρατηρήσει στις σειρές απέναντι στους 76ers και στους Bucks, οι Raptors έχουμε μία ιδιαίτερα καλή και αποτελεσματική άμυνα. Είναι μακριοί (πολύ μακριοί!) και μπορούν έτσι να αποσυντονίσουν την αντίπαλη επίθεση. “Μα άλλο ‘κάθε επίθεση’ και άλλο η ‘επίθεση των Warriors’“. Ναι, το ίδιο πιστεύαμε και εμείς. Πως θα κάνεις αλλαγές στο screen του Green στον Curry με τα αργά πόδια των Gasol ή Siakam; Ε, ο coach Nurse μας απάντησε εμφατικά: ή δεν θα κάνεις, ή θα κάνεις με μάκρος χεριών και όχι απαραίτητα ταχύτητα ποδιών.

Και ξέρετε κάτι;

Πέτυχε!

Και πέτυχε εμφατικά!

Οι Raptors κατάφεραν να μπλοκάρουν την επιθετική μηχανή των “Πολεμιστών”, έμειναν τις περισσότερες περιπτώσεις πίσω στα screens, εμπόδισαν τα passing lanes των Πρωταθλητών, τους οδήγησαν σε πολλά λάθη (17), τα οποία οι ίδιοι εκμεταλλεύτηκαν στο ανοιχτό γήπεδο, πετυχαίνοντας 24 πόντους σε αιφνιδιασμό (απέναντι σε μία κάκιστη transition defense των Warriors, η αλήθεια είναι). Οι Warriors ήταν σαφώς “σκουριασμένοι” από την εννιαήμερη απουσία από συνθήκες αγώνα και έντασης (πόσο δε έντασης τέτοιους επιπέδου), μα και πάλι το γεγονός πως μετά το p’n’r Curry-Green δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ούτε μία λόμπα για τους Looney και Bell σε όλον τον αγώνα, το πλέον χαρακτηριστικό play, δηλαδή, που έκανε σμπαράλια Houston και Portland, μας έκανε τεράστια εντύπωση. Η εμβληματική παρουσία του Gasol στο ζωγραφιστό και τα μακριά χέρια του Siakam, που, όπως θα δούμε αναλυτικότερα, ήταν συγκλονιστικός και στις δύο πλευρές του παρκέ, απέτρεπαν καν την σκέψη για κάτι τέτοιο. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Bell ξεκίνησε βασικός, αλλά σε 12 λεπτά συμμετοχής δεν είχε καμία ουσιαστική συνεισφορά, ενώ και ο Lοοney έπαιξε 28 λεπτά, εκ των οποίων τα 17 δίπλα σε Curry, Iguodala, Green και Thompson και οι Warriors ήταν στο -15 στο plus/minus σε αυτά, αδυνατώντας τόσο να σκοράρει, όσο και να πάρει επιθετικά rebounds.

Ο Nick Nurse και το επιτελείο του φαίνεται είχαν διαβάσει σωστά τα προβλήματα που δημιουργούνταν στην άμυνα του Portland όταν οι παίχτες των Blazers έτρεχαν πανικόβλητοι να σπάσουν τα screens, και τα ελεύθερα σουτ που δημιουργούνταν από αυτές τις καταστάσεις, και η εντολή που έδωσαν ήταν οι παίχτες του να μένουν πίσω, με τους Siakam και Green να είναι οι μόνοι που έβγαιναν από αυτά για να καλύψουν τους Curry και Thompson. Αποτέλεσμα ήταν μία εξαιρετικά αποτελεσματική άμυνα που οδήγησε το Golden State να σουτάρει με το χαμηλότερο ποσοστό του στη φετινή postseason στην στεφάνη, μόλις 60%, αλλά και με κάτω από 30% από κάθε τρίποντο εκτός γωνιών.

Κάπως, έτσι, ακόμα και αν δεν χρειάστηκε να ανατεθεί στον Kawhi το μαρκάρισμα του Curry, το ματσάρισμα του Siakam στον Green κατέβασε με το 7’3″ wingspam του την αποτελεσματικότητά του τελευταίου, τόσο στο να φτιάχνει το παιχνίδι των Warriors (παρά τις 10 assists του, αλλά και με έξι λάθη), όσο και στο σκοράρισμα (10 πόντοι με μόλις 2/9 σουτ όμως).

Βέβαια, εκεί που πραγματικά ο Siakam ήταν συγκλονιστικός ήταν στην επίθεση των Raptors, όπου είχε 32 πόντους με 14/17 σουτ, σε κάποια στιγμή 11/11 συνεχόμενα, αλλά και 14 πόντους στην τρίτη περίοδο, όταν οι Warriors πάλευαν να ξαναμπούν στο παιχνίδι, για να το καθαρίσει ουσιαστικά μόνος του για την ομάδα του Καναδά.

Η εμφάνιση του Siakam, πρώτη του σε αυτό το επίπεδο, που ο ίδιος την αφιέρωσε στον πατέρα του, ήταν χωρίς πολλά-πολλά λόγια μαγική:

Και ευθύνη για την επιθετική αποτελεσματικότητά του έχει σε μεγάλο βαθμό ο Draymond Green (με τον ίδιο να το αναγνωρίζει στην συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα). Ο Green ήταν ο παίχτης που οι Warriors έστελναν σε βοήθειες σε double teams, είτε πάνω στον Kawhi, είτε πάνω στον Lowry, με τον Siakam να τον τιμωρεί σε κάθε μα κάθε ευκαιρία.

Κάπως έτσι, βέβαια, οι Warriors κατάφεραν να περιορίσουν τόσο τον Kawhi, ο οποίος έμεινε στους 23 πόντους, μαζί με οχτώ rebouns και πέντε assists, με μόλις 5/14 σουτ, όσο και τον Lowry, που έμεινε στους εφτά πόντους (αν και με εννέα assists και έξι rebounds, αλλά και πολύ καλή άμυνα -γενικά θετικότατος ήταν).

Ωστόσο, τα έφαγαν από όλους τους άλλους. Άλλοι τρεις παίχτες των Raptors τελείωσαν τον αγώνα με διψήφιο αριθμό πόντων, πέρα των Siakam και Leonard, με τον Danny Green να ξαναβρίσκει το αγνοούμενο σουτ του (3/7 τρίποντα, μετά το 17% κόντρα στους Bucks από το τρίποντο), τον VanVleet να συνεχίζει την ονειρεμένη διαδρομή του μετά τη γέννηση του Fred Jr., προσθέτοντας άλλους 15 πόντους από τον πάγκο, θυμίζοντας όλο και εντονότερα πλέον J.J. Barrea του ’11, και, τέλος, ο εμβληματικός Marc Gasol, που στο ντεμπούτο του σε NBA Finals είχε 20 πόντους και εφτά rebounds, όντας όμως επιβλητικός σε άμυνα και επίθεση.

Από την άλλη, οι Warriors ήταν κακοί. Τον Draymond, που τελείωσε με ένα ακόμα triple double, με 10/10/10, το δεύτερό του σε Τελικούς (υπολειπόμενος πλέον μόνο των LeBron με 10 και Magic με οχτώ), τον έβαλε μέσα στο καλάθι στην άμυνα ο Siakam και του κατέβασε σημαντικά ταχύτητα στην επίθεση. Ενώ για ένα ακόμα παιχνίδι, οι αντίπαλοι του έδιναν δύο και τρία μέτρα και αυτός δεν είχε την αυτοπεποίθηση στο σουτ του να τους τιμωρήσει. Ο Curry έγινε ο πρώτος παίχτης που φτάνει τα 100 τρίποντα σε Τελικούς, είχε 11 πόντους στα πρώτα οχτώ λεπτά του αγώνα και 34 συνολικά, με 4/9 τρίποντα, αλλά κυρίως 14/14 βολές (πολλές εξ αυτών εύκολα πολύ δοσμένες), όμως πολλές φορές δεν έδειχνε να παίρνει τις σωστές αποφάσεις.

Ενώ και ο Thompson είχε 21 πόντους με 8/17 σουτ, εκ των οποίων 3/6 τρίποντα, αλλά είχε και το μεγαλύτερο minus για τους Warriors, με -10.

Και παρότι ο Kerr χρησιμοποίησε όλους τους παίχτες του πλην Bogut, δεν κατάφερε κανένας πέρα των τριών προαναφερθέντων να φτάσει σε διψήφιο αριθμό πόντων. Τα πιο ανησυχητικά στοιχεία βέβαια ήταν το πόσο εκτός ρυθμού και καλής κατάστασης έδειχνε στο τέλος του αγώνα ο Cousins, παρότι αγωνίστηκε για μόλις οχτώ λεπτά (εν μέρη λογικό μετά από τέτοια απουσία, ενός χρόνου διαρκών τραυματισμών, αλλά και πρώτη παρουσία σε τέτοια σκηνή), η αστοχία του Iguodala σε ελεύθερα σουτ, όσο και ο -ακόμα ένας- τραυματισμός του (που κατά δήλωσή του ωστόσο δεν θα χάσει το επόμενο παιχνίδι), αλλά και η κάκιστη παρουσία του Livingston, τον οποίο το μάκρος των αμυντικών των Raptors δείχνει να βγάζει εντελώς εκτός επιθετικού παιχνιδιού.

Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, οι Warriors είχαν 115,8 offensive rating, κυρίως, όμως λόγω των πλείστων βολών που σούταραν, σε πολλές περιπτώσεις τραβηγμένων. Ακόμα και έτσι, ήταν μόλις τρεις πόντους πίσω, με 90-87, 10 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Όμως και τότε, όπως κάθε προηγούμενη φορά που μείωναν τη διαφορά γύρω στους τέσσερις, η εικόνα του παιχνιδιού ήταν περισσότερο πως οι Raptors έχουν μία ταχύτητα παραπάνω, που θα ενεργοποιήσουν και θα απομακρυνθούν άνετα στο σκορ, παρότι οι “Πολεμιστές” θα “κλέψουν” το παιχνίδι, όπως κατά συνήθεια έκαναν κόντρα στους Blazers.

Αυτή ήταν μόλις η δεύτερη ήττα των Warriors σε Game-1 υπό τις οδηγίες του Kerr σε 20 τέτοιες περιπτώσεις, με μόνη έτερη, αυτή από τους Thunder το 2016, στους συγκλονιστικούς τότε τελικούς της Δύσης. Στις δηλώσεις τους μετά το τέλος του αγώνα, οι Warriors δήλωσαν σύσσωμοι πως θα εμφανιστούν καλύτεροι στο Game-2, πως το πρώτο ήταν κυρίως αναγνωριστικό, απέναντι σε μία ομάδα που δεν γνωρίζουν καλά, και πως τώρα τους αποκωδικοποιούν. Οι Warriors, άλλωστε, σε όλη την πενταετία της πρωτοκαθεδρίας τους, έχουν βρεθεί αρκετές φορές πίσω σε σειρές, μέχρι να “λύσουν” τον αντίπαλο, αρχικά στο μυαλό τους και μετά στο παρκέ. Όμως δεν μπορώ να θυμηθώ απέναντί τους τόσο καλά οργανωμένη και μακριά άμυνα. Δεν ξέρουμε, κοινώς, αν θα καταφέρουν -ή όχι- να λύσουν και αυτόν τον γρίφο, πιθανότατα και ναι, όμως το πρώτο παιχνίδι “ζητούσε” διαρκώς Durant για να κερδηθεί. 

Κλείνοντας, προφανώς και ο Drake διεκδίκησε για ένα ακόμα παιχνίδι ρόλο και φώτα δημοσιότητας που δεν θα έπρεπε να έχει σε αυτό το επίπεδο και αυτή την σκηνή, εμφανιζόμενος με φανέλα Raptors πατέρα (Dell) Curry, και λογομαχώντας στο τέλος με τον Draymond Green. Στα μεταφυσικά να πούμε, πως οι θεοί του μπάσκετ δείχνουν να ευνοούν τους Warriors, μιας και ο κατσικοπόδαρος της postseason, Paul Pierce, έκανε πρόβλεψη για “Raptors in six”.

Όμως όλα αυτά δεν θα πρέπει να αποτελέσουν αντιπερισπασμούς από τον απόλυτο πρωταγωνιστή του πρώτου παιχνιδιού των Τελικών, του εξαιρετικού Pascal Siakam.