Έφτασε και αυτή η μέρα του χρόνου. Για την ακρίβεια άργησε περίπου τεσσεράμισι μήνες, όμως εμείς είμαστε εδώ για να παρακολουθήσουμε τα -χωρίς αμφιβολία- πιο περίεργα playoffs της ιστορίας του NBA. Το επίπεδο στο Bubble ήταν αρκετά ικανοποιητικό και αναμένουμε να δούμε τις γνωστές μάχες. Στο παρακάτω κείμενο έχουμε συγκεντρώσει τα πράγματα που ΔΕΝ θα θέλαμε να δούμε τους επόμενους σχεδόν δύο μήνες στα παρκέ του Disney Bubble.
Τα απωθημένα τους βγάζουν οι Γιάννης Κουτσουράκης, Λουκάς Μοσχούλας, Άρης Τόλιος.
Credits: @hooper.visions
Την διαιτησία από τα Lidl, και τα πολλά fouls.
Λουκάς: Είχαμε αρκετά παραδείγματα κακών σφυριγμάτων με την επανέναρξη των αγώνων, όμως το πιο σημαντικό κομμάτι που θεωρώ ότι έχει κουράσει αρκετά όλους εμάς που παρακολουθούμε το NBA, είναι ο τρομερά μεγάλος αριθμός φάουλ που σφυρίζουν οι διαιτητές. Όπως θα δείτε και εσείς στο παρακάτω γράφημα μάλλον είχε λείψει τρομερά στους διαιτητές ο ήχος της σφυρίχτρας και το παραέκαναν με την έναρξη της σεζόν.
Overall, seems like it took the refs and/or players about a week to fully adjust to the bubble environment pic.twitter.com/wuTF2mhd3i
— Anchorage Man (@SethPartnow) August 14, 2020
Για να σας το δώσουμε και με αριθμούς, ο μέσος όρος προσπαθειών σε βολές ανά αγώνα στις 30 ομάδες, με το τέλος της φετινής σεζόν, κυμαίνεται από 26,3 έως 19,1 . Και την πρώτη εβδομάδα είχαμε μόλις ένα παιχνίδι που και οι δύο ομάδες σούταραν κάτω από 20 βολές. Ενώ το τρομερό ήταν ότι μία φορά το Dallas και μία το Memphis σούταραν το εξωφρενικό νούμερο των 50 ελεύθερων βολών σε έναν αγώνα. Βέβαια όπως σωστά σημειώνει και το παραπάνω γράφημα τα σφυρίγματα -σε ότι αφορά τα φάουλ τουλάχιστον- ομαλοποιήθηκαν μετά την πρώτη εβδομάδα. Με την ευχή λοιπόν με την έναρξη της post season να δούμε καλύτερες διαιτησίες, αφήνουμε την μίρλα για τα κοράκια στην άκρη.
Update: Και επειδή τα παραπάνω γράφτηκαν πριν καν ξεκινήσουν τα παιχνίδια της πρώτης ημέρας, κατάφεραν τα κοράκια και μας διέψευσαν. Το LAκεντρικό κατεστημένο έδειξε από την πρώτη μέρα τις διαθέσεις του και κατάφερε να εξοργίσει τα ήσυχα παιδιά από το Τέξας που το μόνο πράγμα που θέλουν είναι να έχουν ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι τους και να βγαίνει πάντα ρεπουμπλικάνος Πρόεδρος. Για τόσο ήρεμα παιδιά μιλάμε. Η αποβολή του πυγμάχου Drago Λετονού forward, μόνο ως αστείο σε stand up του Δημήτρη Χριστοφορίδη μπορεί να σταθεί. Μάλλον οι 69 πόντοι που δέχτηκε στο ημίχρονο η “τρομερή” άμυνα του φαβορί από το LA έκανε τους γκρι και τους υπεύθυνους του NBA να χεστούν στα βρακάκια τους και κάτι έπρεπε να σκεφτούν. Και μην νομίζετε ότι η δεύτερη τεχνική ποινή είναι το μόνο σφύριγμα υπέρ των καλομαθημένων “νεόπλουτων”, δείτε για παράδειγμα την τελευταία άμυνα της δεύτερης περιόδου που βγάζει ο Doncic απέναντι στον Harrell, η οποία καθαρή άμυνα σφυρίζεται φάουλ. Γελάσανε και τα τσιμέντα στα ανοιχτά γήπεδα του Los Angeles.
Έτσι λοιπόν αφού τα απλά σφυριγματάκια δεν έδειχναν να πτοούν την αρμάδα του μαέστρου Rick Carlisle και έχοντας βάλει στα σχοινιά για 27 λεπτά τα παιδάκια που θέλουν με το έτσι θέλω πρωτάθλημα, μάλλον η αποβολή του δεύτερου καλύτερου παίκτης των Mavericks ήταν μονόδρομος. Άλλωστε αν δείτε και το boxscore, το επιμέρους σκορ της τρίτης περιόδου (13-21), αν έπαιζε ο Porzi στην καλύτερη θα ήταν 31-21, που σημαίνει θα είχε λήξει από νωρίς η παράσταση. Αν λοιπόν για κάθε σπρωξιά όπως αυτή που έκανε ο Λετονός δίνεται τεχνική, τότε προτείνω να το γυρίσουμε στην τόμπολα και να μην ασχοληθούμε με τα playoffs του φετινού NBA. Αυτό είναι το μπάσκετ που θα μάθουμε τα παιδιά μας Νίκο Τσαμτσίκα Adam Silver; Σοβαρευτείτε και αφήστε την καλύτερη ομάδα να περάσει. Δεν είναι αναγκαίο να δούμε τελικούς Δύσης με ντέρμπι του LA. Εμείς οι μπασκετόφιλοι και όσοι αγαπούν το μπάσκετ, θα το ευχαριστηθούμε ακόμα και αν είναι Portland εναντίον Dallas οι τελικοί.
Fans = Fun Fans = Game
Γιάννης: Πρόσφατα είχαμε μια συζήτηση στο Ball Hog Late Night Show για τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές της τελευταίας δεκαετίας στους Τελικούς του ΝΒΑ. Τις ξαναθυμάμαι και προσπαθώ να αναβιώσω στο μυαλό μου ξανά τις στιγμές.
🗣M 🗣V 🗣P 🗣 pic.twitter.com/iu9Rz77UyQ
— Portland Trail Blazers (@trailblazers) April 24, 2019
“Ο Lillard με αντίπαλο τον George, σουτάρει από τα 10 μέτρα στα 2 δευτερόλεπτα και… οι Blazers είναι στον επόμενο γύρο! Παίκτες ένα κουβάρι, o Lillard ανέκφραστος και ο κόσμος στην κερκίδα παραληρεί”
1 year ago today, Kawhi Leonard hit this buzzer beater to win Game 7 pic.twitter.com/nJI9Kc8cMP
— Raptors Nation (@RaptorsNationTO) May 12, 2020
“Ο Kawhi παίρνει την μπάλα στην κορυφή με αντίπαλο τον Simmons. Κινείται προς την baseline, αλλάζει πάνω του ο Embiid. Σουτάρει από τη γωνία στο τέλος του χρόνου. Η μπάλα χτυπάει το σίδερο και ο χρόνος σταματά. Ο Kawhi έχει κάτσει κάτω και περιμένει. Η μπάλα αναπηδά μία – δύο – τρεις -τέσσερις φορές και μέσα! Τέλος αγώνα! Ο Leonard έχει γίνει ένα κουβάρι με αναπληρωματικούς, stuff, οπαδούς, όποιος προλάβει. Μια έκρηξη συναισθημάτων ακόμη και στο ρομπότ.”
1/ The greatest shot in NBA history is Ray Allen’s game-tying 3-pointer in the final seconds of Game 6 of the 2013 Finals…
…the shot is also my favourite example of a lifetime of work meeting a single moment.
Thread 👇👇 pic.twitter.com/bUAjBkkAPN
— 𝚃𝚛𝚞𝚗𝚐 𝙿𝚑𝚊𝚗 (@TrungTPhan) August 2, 2020
“Οι Heat είναι 3 πόντους πίσω και ο LeBron στο τελευταίο σουτ 10 δεύτερα πριν το τέλος. Αστοχεί, αλλά ο Bosh παίρνει το ριμπάουντ και πασάρει στον Allen. Αστραπιαία πίσω βήματα, σουτ από το τρίποντο και 95-95! Το Miami έχει μία ακόμη ευκαιρία. 20.000 άσπρες φανέλες χοροπηδούν στην εξέδρα γεμάτες ενθουσιασμό”
Kyrie Irving’s The Shot. pic.twitter.com/udPMVA3ZV5
— Everything Cleveland (@EverythingCLE_) April 2, 2020
“Ο Irving έχει αντίπαλο των Curry στα 55 δευτερόλεπτα με το σκορ ισόπαλο. Κλίνει προς τη δεξιά μεριά, μια προσποίηση, πλάγιο βήμα και σουτάρει για τρεις. Η μπάλα αναπαύεται στο διχτάκι και το σημαντικότερο τρίποντο του τελικού έχει μπει. Στις κερκίδες άλλοι είναι με ανοιχτό το στόμα, άλλες κρατούν το κεφάλι τους, οι περισσότεροι/ες έχουν χάσει τη φωνή τους. Αυτό το σουτ πάγωσε το γήπεδο”.
Πέραν της σημαντικότητας των γεγονότων και της τραγικής περιγραφής, όλες οι παραπάνω στιγμές έχουν – στο δικό μου τουλάχιστον μυαλό – ένα κοινό χαρακτηριστικό: τους οπαδούς, που δεν αποτελούν απλώς αισθητική παρέμβαση στην εικόνα αλλά είναι μέρος των φάσεων. Γιατί μπορεί πολλές φορές να μας παραξενεύουν αυτοί οι “φλώροι” στο Αμέρικα που σκάνε ένα σκασμό δολάρια για να φωνάζουν DEFENCE, να κρατούν χαρτόνια με σχεδιάκια και να φιλιούνται στην Kiss Cam, όμως επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία των παικτών και δίνουν ένα διαφορετικό νόημα και χρώμα στο παιχνίδι. Αυτό έγινε αντιληπτό και στο bubble, που παρά το γεγονός πως είδαμε πολύ καλύτερα παιχνίδια απ’ ότι περιμέναμε, πάντα “κάτι” έλειπε και σε πολλές περιπτώσεις είχες την αίσθηση ότι έβλεπες φιλικά προετοιμασίας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, είδαμε από πρώτο χέρι ότι οι εικονικοί fans δεν μπορούν να αναπληρώσουν ούτε ένα ελάχιστο κομμάτι των κανονικών.
Όσο σκληρός ή αμφίρροπος κι αν είναι ένας αγώνας, όσο δύσκολες οι νίκες ή σημαντικές οι προκρίσεις, φαντάζει δύσκολο ένα buzzer σε γήπεδο που βρίσκονται μόνο οι πρωταγωνιστές να προκαλέσει ανάλογα κατακλυσμιαία συναισθήματα όπως σε μία γεμάτη από κόσμο αρένα. Ακόμη περισσότερο, μια εικόνα με το Larry O’ Brien trophy, με πολύχρωμα χαρτάκια, σαμπάνιες και μουσικές και γύρω γύρω τοίχοι με οθόνες. Στα φετινά Play Offs θα παιχτεί μεν μπάσκετ, όμως θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό άθλημα από αυτό που γνωρίζαμε. Κάτι σαν φαγητό χωρίς το αλατοπίπερο: ένα μέρος της μαγείας λείπει. Έγκειται στον καθένα και την καθεμία μας εάν το μέρος αυτό είναι μικρό ή μεγάλο.
Οι Brooklyn Nets
Γιάννης: Αν είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι Nets ήταν πολύ καλύτερη ομάδα απ’ όσο περιμέναμε. Όχι απλά δεν ήταν ο σάκος του μποξ του bubble, αλλά με κάποιο τρόπο τελείωσαν τις αρχικές υποχρεώσεις τους με ένα ευπρεπέστατο ρεκόρ 5-3. Τα ψέματα όμως τελειώνουν γιατί πλέον δεν θα μιλάμε για απλά ματσάκια προετοιμασίας κι εύρεσης ρυθμού, αλλά για τα play offs. Είναι η εποχή που μέχρι και ο Enes Kanter κάνει box out, ενώ ο Harden προσποιείται πως μαρκάρει με πλάγια βήματα. Η ώρα που οι μεγάλες προσωπικότητες ξεχωρίζουν και φτιάχνονται οι πιο ωραίες αφηγήσεις.
Και ναι, σεβόμαστε τον τίμιο ιδρώτα που έχουν χύσει οι Timothe Luwawu-Cabarrot και Chris Chiozza για να βρουν το επόμενο συμβόλαιό τους ως 15οι παίκτες κάποιου ρόστερ ή έστω μιας ομάδας G League, όμως υπάρχει περίπτωση περισσότεροι άνθρωποι να παρακολουθήσουν τον Rodions Kurucs να πυροβολεί από την περιφέρεια στην μπασκετομάνα Λετονία, παρά στο Brooklyn. Σε κάθε περίπτωση, αν κάποιος/α δεν είναι scouter των Celtics, Sixers ή Bucks, μάλλον θα προτιμήσει να κάνει κάτι πιο δημιουργικό από το να παρακολουθήσει μία ομάδα που από την επόμενη σεζόν θα έχει μια εντελώς διαφορετική μορφή.
Ο T.J. Leaf
Άρης: Το μικρό rotation της Indiana είναι ακόμα μικρότερο καθώς απομακρυνόμαστε από combo guards και wings και καταλήγουμε στους ψηλούς. Ιδιαίτερα μετά την τουλάχιστον βραχυπρόθεσμη απουσία του Bitadze και τουλάχιστον μεσοπρόθεσμη του Sabonis, οι Pacers έχουν ξεμείνει με τον Myles Turner που βγάζει καντήλες αν είναι να πλησιάσει στο καλάθι.
Κι όμως. O Τ.J. Leaf δεν θα έπαιζε ακόμα κι αν οι Pacers έμεναν στην frontline με τον Χρήστο Τσέκο, τον Πιτ Παπαχρόνη και τον Σάκη Τζαλαλή.
Μεχ, τουλάχιστον we’ll always have Paris. Όπου Paris, η στιγμή που ο Leaf ξανατόλμησε να καρφώσει στο transition με τον Embiid στο κατόπι του και αντί το σουτ του να κοπεί και ο αστράγαλος του να στραμπουληχθεί, τα κατάφερε.
Και σκεφτείτε ότι ούτε αυτό έπεισε τον McMillan να καταφύγει σε αυτόν.
Πόσο σκληροί καργιόληδες είναι εκεί στο Miami
Άρης: Εντάξει, ψέματα δεν θα πούμε, η πεντάδα με Butler-Crowder-Bam, αλλά και το second unit με τον Iguodala που έχει καρδιά λιονταριού, τον Goran Dragić που έχει καρδιά δράκου και τον Olynyk που έχει αγκώνες grizzlie μας έχει προκαλέσει δέος.
Εντάξει, επίσης, εκτιμούμε τον τρόπο που υπερασπίστηκε τον Duncan Robinson απέναντι στον Chris Paul.
Και να μην ξέρουμε τι καθίκι μπορεί να είναι ο “Point God” κατά καιρούς, πραγματικά είναι δύσκολο να τον συμπονέσεις για την αγκωνιά που έφαγε στη συνέχεια. Έγινε και λίγο γραφικούλης ο Jimmy Buckets στη συνέχεια, λέγοντας:
You mess with one of my guys, especially one of my shooters, then you gotta deal with me and everybody else.
Προσέξατε ότι μιλάει για «shooters του», που τους έχει στα ώπα-ώπα και δεν θέλει να του τους πειράζουν; Αλλά, υπό την παραπάνω έννοια, μπορούμε να βάλουμε σε context ότι μιλάει σαν τον Light, που μιλάει σα να είναι ο Escobar και έχει εκτελεστές στο payroll.
Ε και μετά, πήρε την Rachel Nichols, το αγαπημένο του άτομο όταν θέλει να βγάλει είδηση και είπε αυτό:
Sat down with @JimmyButler, who says the Heat can win the title *this* year, "and I don't give a damn what anybody says about that." We also talked about his recent dust-ups with TJ Warren and Chris Paul…Jimmy: "I don't need friends here in the bubble." pic.twitter.com/tCgTFap0iq
— Rachel Nichols (@Rachel__Nichols) August 14, 2020
Εντάξει Jimmy, το καταλάβαμε. Είσαι σκληρός. Πολύ σκληρός. Πάρα πολύ σκληρός. Οι βάρδοι του μέλλοντος θα γράφουν ύμνους για το πόσο σκληρός είσαι. Άκου τώρα (όντως!) το αγαπημένο σου τραγούδι από Florida Georgia Line.
Το τέλος των playoffs θα είναι η αρχή μιας ακατάσχετης μεταγραφολογίας που εμπλέκεται το Miami
Άρης: Άσχετο – σχετικό με τα παραπάνω. Οι Miami Heat είναι από τις ομάδες που γενικά τη βρίσκουν να συντηρούν τη μεταγραφολογία όλο το χρόνο. Αυτό έχει ιντριγκάρει τον Jimmy Butler που υποστηρίζει αυτούς που κάνουν τα πάντα για να πετύχουν.
Butler, to ESPN, on luring free agents and Heat, "I think it'll happen. Only time will tell. I'm telling you, the organization is really good at getting what they want."
— Ira Winderman (@IraHeatBeat) August 14, 2020
Η αυτοπεποίθηση του Jimmy είναι οριακά ευθεία προσβολή για τον πιο κυνικό άνθρωπο του κόσμου, τον Pat Riley, ο οποίος αποδεδειγμένα μπορεί να κάνει τα πάντα για να πετύχει, είτε ως προπονητής είτε ως διοικητικός.
Ορίστε λοιπόν και το σχετικό ρεπορτάζ, που αποδεικνύει πως όταν οι άνθρωποι (όπως ο Butler) κάνουν σχέδια, ο Riley τα βλέπει και γελά:
“…there is this reality: If the Heat had to, there is not a player on the current roster they wouldn’t trade for Giannis Antetokounmpo, or possibly not even any two.”
Παράλληλα, εδώ και περίπου ένα μήνα, μετά από τις φήμες ότι θα κυνηγήσουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, βρήκαν (και) νέο παιχνίδι: τον Victor Oladipo.
Μέχρι εδώ καλά. Όμως, τις προάλλες, στα περιθώρια της ήττας της ομάδας του από την μελλοντική (;) ομάδα του, ο «Ολαντύπας»™ ήταν φιλικός μέχρι παρεξηγήσεως με τους υπόλοιπους Heat. Δηλαδή, δείτε το παρακάτω βίντεο – θα μπορούσε να είναι η πρώτη περίπτωση που κάποιος κάνει tampering στον εαυτό του… ή στους άλλους για να τον πάρουν, τέλος πάντων.
Ah you know why I’m here pic.twitter.com/sx36fyVX5g
— Austin (@ChefTrillie) August 11, 2020
Ως κλασικοί Έλληνες οπαδοί, θα έχουμε το νου μας και θα περιμένουμε στη γωνία για μια κακή εμφάνιση του «Ολαντύπα»® για να φωνάξουμε πωρωμένα Victor, κουρέλα βγάλε τη φανέλα!
Το “Showtime” των Lakers
Άρης: Ειλικρινά, δεν μπορώ να βάλω αρκετά σαρκαστικά εισαγωγικά γύρω από το “Showtime”. Κάποια στιγμή, μέσα στο Bubble συνέβαινε αυτό.
So far in the 22-team bubble, the Lakers are:
22nd in scoring
22nd in FG%
22nd in 3FG%
21st in FT%— Tim Reynolds (@ByTimReynolds) August 6, 2020
Τελικά, οι Lakers έκλεισαν το bubble (σε per48′) τελευταίοι σε ποσοστό τριπόντων, δεύτεροι από το τέλος σε assists, τρίτοι από το τέλος σε πόντους και οffensive rating και τέταρτοι από το τέλος σε ποσοστό ευστοχίας. Αλήθεια, μήπως κάπου αυτή η μεταφυσική αναγωγή στο ότι ο LeBron θα βάλει μπροστά το νίτρο και θα τους πατήσει όλους (όλα αυτά στην 17η σεζόν, για όνομα δηλαδή) είναι λίγο κούφια ως επιχειρηματολογία; Φυσικά, εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα και εκεί μπορεί να διαψευστούμε όλοι ως haters, μπλα-μπλα-μπλα. Η ουσία παραμένει ότι για κάθε ερώτημα του τύπου «πως θα αντιμετωπίσουν οι Blazers τον LeBron» υπάρχουν άλλα 2-3 ερωτήματα που ανταπαντούν «πως θα αντιμετωπίσουν οι Lakers τους Lillard-McCollum» ή «πως θα αντιμετωπίσουν οι Lakers τον Carmelo» ή «τι θα κάνουν κάθε φορά που οι Blazers θα πάνε να τους “out-score”».
Ήταν αδιάφοροι θα μου πείτε; Μπορεί, αλλά βέβαια την ίδια ώρα υπήρξαν contenders όπως οι Raptors (που τους κέρδισαν κιόλας) που πήγαν στο bubble για να κάνουν statements. Το μπάσκετ των Lakers ήταν τόσο κακό που σε κάνει να συμπαθείς το μπάσκετ των Rockets (η επόμενη σειρά ερωτημάτων για τους «Λιμνάνθρωπους», αν όλα πάνε καλά).
Bonus: Ποιοι δεν θα είναι του χρόνου αν η ομάδα τους αποκλειστεί
Lakers – Blazers
Αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα, σε περίπτωση αποκλεισμού (ειδικά σε χαμηλό γύρο) ο Anthony Davis θα επανεξετάσει τις επιλογές του. Ωστόσο, επειδή είναι λίγο far-fetched ως σενάριο, σε πιο safe επιλογές, τι διάολο, κάπου θα έχει πιάσει τόπο το θάψιμο που θα έχει ρίξει στον Frank Vogel ο γνωστός ασβός των αποδυτηρίων Jason Kidd. Από το Portland, μετά τον τρόπο που κατάφερε να τρυπώσει στα play offs, λογικά μόνο ο Whiteside θα αλλάξει ομάδα την επόμενη χρονιά από τους παίκτες του βασικού rotation.
Clippers – Mavericks
Στους Clippers όλα είναι πιθανά. Πάντως, η γκρίνια για τον Harrell είχε ξεκινήσει από τον Doc πολύ νωρίς, όταν λίγο-πολύ του έλεγε να ηρεμήσει λίγο με τους αριθμούς του, ενώ είναι δεδομένο πως φέτος που μένει ελεύθερος θα αναζητήσει κανονικό οκταψήφιο συμβόλαιο. Στο Dallas, Doncic, Porzingis, Carlisle έχουν ρίξει άγκυρα και ο Boban Marjanovic έχει συμβόλαιο για την επόμενη σεζόν. Τίποτα άλλο δεν μας αγγίζει.
Rockets – Thunder
Αφού οι Harden και Westbrook δεν μετακινούνται, τότε ο Morey (αν κάποια στιγμή δεν τους βαρεθεί και δεν τον βαρεθούνε) θα διώξει τον Jeff Green που είναι ο πιο ψηλός παίκτης του rotation. Από την άλλη, ο Gallinari δύσκολα θα παραμείνει ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Nuggets – Jazz
Εδώ και καιρό, το Denver ψάχνεται να δώσει τον Gary Harris. Να, λοιπόν, η ευκαιρία! Ενδεχόμενη αποτυχία ίσως χωρίσει το δίδυμο Mitchell – Gobert, που πηγαίνει τακτικά σε σύμβουλο γάμου εδώ και τέσσερις μήνες, με πιθανότερο προς αποχώρηση τον δεύτερο.
Bucks – Magic
Αν υπάρξει αποκλεισμός σε αυτό τον γύρο, στο Milwaukee οι αλλαγές μπορούν να φτάσουν παντού. Μην μας κάνετε να πούμε το όνομα του MVP. Στο Orlando, μήπως ήρθε η ώρα να παρθεί μία απόφαση με Isaac και Gordon;
Raptors – Nets
Δύσκολα φαντάζεται κάποιος σημαντική αποχώρηση από τους Raptors, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Θα ποντάραμε, ωστόσο, περισσότερο στην μη ανανέωση του Serge Ibaka. Για το Brooklyn, αν ο Joe Harris δεν συνεχίσει τις μαγικές εμφανίσεις, ίσως αγωνίζεται σε διαφορετική ομάδα του χρόνου – κάπου που θα τον εκτιμήσουν και περισσότερο, μεταξύ μας.
Celtics – 76ers
Διπλή υποψηφιότητα για τους Celtics, καθώς σε περίπτωση αποτυχίας νόημα βγάζει τόσο η αποχώρηση του Gordon Hayward, όσο και αυτή του Kemba Walker. Στην αντίπερα όχθη, η αποχώρηση του είναι μακράν η επικρατέστερη επιλογή: Brett Brown. Παρεμπιπτόντως, το ζευγάρι Simmons – Embiid έχει ήδη πάρει να κλείσει ραντεβού για σύμβουλο γάμου, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στα playoffs.
Pacers – Heat
Αν ο TJ Warren συνεχίσει αφηνιασμένος, ο Victor Oladipo συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες (σοβαροί τραυματισμοί, μέτρια επιστροφή, τελευταίος χρόνος συμβολαίου). Και ο Nate McMillan, ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρείται απολύτως ασφαλής. Στο Miami ψάχνονται γενικά για έναν ακόμη σταρ και ο Tyler Herro αποτελεί μία δελεαστική επιλογή.
