Lakers: Ελπίδα και Αναδιάρθρωση

Posted on Jan 2 2016 - 11:05am by Gus Chr

Δίχως αμφιβολία το franchise του Los Angeles περνάει περίοδο ισχνών αγελάδων. Λίγο η αναμονή μέχρι να αποσυρθεί ο Kobe Bryant -μαζί με το μεγάλο του συμβόλαιο- λίγο οι νεαροί παίχτες που σε αυτήν την φάση της καριέρας τους δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το βάρος της ηγεσίας, λίγο οι γκρίνιες για την επιλογή προπονητή, λίγο τα άσχημα αποτελέσματα…όλα αυτά μαζί συνάδουν στην απελπισία ενός οπαδού. Ωστόσο, οι παρακάτω αράδες είναι μια μικρή αχτίδα φωτός στις μαυρισμένες καρδιές του κόσμου που υποστηρίζει με θέρμη τους Lakers.

Πριν ξεκινήσει να ξεδιπλώνεται το παρακάτω άρθρο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τον σκεπτικισμό που αντιμετώπισα όταν ανέφερα πως θέλω να γράψω για τους Lakers και το γιατί υπάρχει ελπίδα. Κυρίως από τον Νίκο τον Ραδικόπουλο, ο οποίος κάθε φορά που μπαίνει να δει τα αποτελέσματα τα πρωινά, τα κοιτάει με το ένα μάτι για να μην πονέσει πολύ. Ναι φίλοι μου, υπάρχει ελπίδα για τους Lakers και βρίσκεται σε κάποια από τα μέλη του παρόντος ρόστερ. Θα ήθελα να τρολάρω λέγοντας πως ο Robert Sacre είναι μεταξύ αυτών, αλλά δεν μου πάει η καρδιά. Σοβαρά όμως, όποιος δεν μένει αποκλειστικά στα αποτελέσματα των φετινών Lakers και στο Kobe Farewell Tour ’15-’16, μπορεί να διακρίνει μια μπασκετική ελπίδα. Ελπίδα από τις εμφανίσεις των Julius Randle, D’Angelo Russell, Jordan Clarkson και Larry Nance Jr..

Κεφάλαιο Kobe

Όχι δεν θα υπάρξει -κι άλλη- ανάλυση του ποιος είναι ο Kobe, τι έχει κάνει, αν τον γουστάρουμε μπασκετικά ή όχι. Αυτά τα είπαμε άλλωστε -και με το παραπάνω- στο roundtable μας, λίγες μέρες αφού ανακοίνωσε με δακρύβρεχτο τρόπο την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Δεν γίνεται όμως να παραβλεφθεί το γεγονός ότι ακόμα και στα 37 του αποτελεί κεφάλαιο για αυτούς τους Lakers, κάτι το οποίο φαίνεται μέσα στο γήπεδο. Όσοι παρακολουθούν φέτος την ομάδα του LA, θα έχουν παρατηρήσει πως υπάρχουν -πολλές- στιγμές στο παιχνίδι που οι συμπαίκτες του Kobe, του δίνουν την μπάλα σχεδόν καταναγκαστικά. Ένα status τύπου “Ok, είναι η τελευταία σου σεζόν πάρε και αυτό το σουτ, κι αυτό, κι αυτό…”. Ακόμα και αν δεν ήταν η τελευταία του σεζόν, αυτά τα σουτ θα τα έπαιρνε έτσι κι αλλιώς, αλλά κουβέντα να γίνεται. Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, υπάρχουν και στιγμές που θυμίζει σε όλους το γιατί είναι τρίτος σκόρερ στην ιστορία του NBA και πως αν βρει τα πατήματά του δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς.

Παρεμπιπτόντως, στην αναμέτρηση με τους Nuggets πέρα από πρώτος σκόρερ του παιχνιδιού, ήταν -μαζί με τον Lou Williams- και πρώτος στις assists για την ομάδα του με πέντε. Παρά, όμως, τον αγωνιστικό “φόρο τιμής” στον οποίο επιδίδονται κυρίως οι νεαροί συμπαίκτες του, η αλήθεια είναι πως για τους ίδιους η φετινή χρονιά αποτελεί μάθημα στον τομέα της νοοτροπίας τους. Άλλωστε, αν υπάρχει κάτι για το οποίο συμφωνούμε όλοι για τον Kobe, αυτό είναι το mentality του νικητή που βγάζει, ακόμα και τώρα. Και, κακά τα ψέμματα, αυτά που θα ακούσουν από τον γερο-Bryant οι Russell, Randle, Clarkson και Nance, είναι μαθήματα 10ετίας και βάλε. To επίπεδο mentoring που προσφέρει o Kobe στους νεαρούς των Lakers δεν μπορεί να μετρηθεί και να αποτιμηθεί, παρά σε μερικά χρόνια.

Φυσικά, κάποιοι, μεταξύ των οποίων και ο γραφών, τάσσονται με την εξής άποψη: “Μα αφού ήθελε να κάνει τον μέντορα, γιατί δεν το έκανε έξω από τις τέσσερις γραμμές;”. Αφενός γιατί τα $ 25 εκατ. είναι πολλά και αφετέρου γιατί ο άνθρωπος είναι ο ορισμός του άρρωστου, η ενσάρκωση του ψυχαναγκασμού με το μπάσκετ. Αν υπάρχει κανείς που αμφισβητεί την όρεξη και την δουλειά του Kobe γύρω από την σπυριάρα, παρακαλώ να περάσει στο μπασκετικό πυρ το εξώτερον. Κι αν δεν καταλαβαίνετε για τι μιλάμε, μια ματιά στην συνέντευξη που έδωσε στον Ahmad Rashad την περασμένη σεζόν, θα σας πείσει.

Ο Kobe, πέρα από το όνομα που έχει φτιάξει, έχει πάρει τον ρόλο εκείνου που καθοδηγεί -κυρίως- σε πνευματικό επίπεδο τους νεαρούς. Τον ρόλο του βετεράνου που κάθε ομάδα έχει ανάγκη. Αυτό έκανε ο Bill Cartwright στους Bulls, o Horace Grant στους Lakers του 2000, ο Kidd στους Knicks κ.ο.κ. Όταν δε, ο βετεράνος αυτός τυγχάνει να είναι ένας εκ των κορυφαίων της ιστορία, ακόμα καλύτερα για την ομάδα σου. Παράλληλα, για τον ίδιο τον οργανισμό των Lakers, το ότι επέλεξαν να τιμήσουν τον Kobe με αυτό το συμβόλαιο, εις βάρος ενός καλύτερου παρόντος της ομάδας, αποτελεί την καλύτερη διαφήμισή του οργανισμού για το πως φέρεται στους παίχτες- αστέρια της και σύμβολά της. Μία διαφήμιση που θα είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη από το καλοκαίρι του 2016 μάλιστα, όταν θα χρησιμοποιηθεί προς τον Kevin Durant ή όποιον άλλον star free agent το franchise των Lakers θα επιλέξει να προσεγγίσει, ώστε να τον πείσει για την αντιμετώπιση που θα λάβει στο LA.

Το μέλλον

Συνήθως μετά το παρελθόν1)εφόσον δεν πάρει την απόφασή του πίσω ο Kobe, πράγμα που δεν θα εκπλήξει κανέναν πάμε στο παρόν, αλλά εδώ είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε το βήμα προς το μέλλον και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τί μας αρέσει2)στον Gus βασικά, σε αυτούς τους Lakers. Tο παρόν είναι ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι, το οποίο και θα δούμε λίγο πιο κάτω, αλλά αποτελεί τρόπον τινά το second unit αυτού του LA. Πέραν του αξιόπιστου Lou Williams, ο οποίος είναι ο κάτοχος του βραβείου για τον έκτο παίχτη και τον χαμάλη πολυτελείας που ακούει στο όνομα Brandon Bass3)Θα τιμηθεί κι αυτός με το αντίστοιχο κομμάτι του στην εργατιά του NBA, δεν διακρίνεται κάποιος άλλος που να μπορεί να δώσει σημαντικές αγωνιστικές βοήθειες4)Κάπου εδώ καταριόμαστε την φύση που έδωσε 2,18 εκατοστά στον Roy Hibbert. Πάμε λοιπόν:

Julius Randle: Ξεκινάω επίτηδες με τον νεαρό PF για δύο λόγους. Από την μία, αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μου νεαρούς παίχτες που αγωνίζονται αυτήν την στιγμή, και από την άλλη, θεωρώ πως, αν σταθεί τυχερός από πλευράς τραυματισμών και συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, μπορεί να γίνει μια πιο ελαφριά και ευκίνητη εκδοχή του Zach Randolph, που θα έχει αξιόπιστο -ως πολύ καλό- σουτ και έξω από την γραμμή του τριπόντου. Ο Randle, με μια σεζόν καθυστέρηση, δείχνει το γιατί θεωρείτο ένας από τους καλύτερους παίχτες του draft του 2014 και, αν δεν είχε τραυματιστεί, ίσως να διεκδικούσε το βραβείο για τον rookie της χρονιάς. Αποτελεί έναν παίχτη που παλεύει σε κάθε φάση, δεν διστάζει να βάλει το κορμί του στην φωτιά και να παλέψει με πιο δυνατούς αντιπάλους για το rebound, ενώ θα πάρει τα σουτ που του δίνονται από τη μέση -και καμιά φορά- τη μακρινή απόσταση (0:35).

Επιπλέον, είναι σημαντικό να σταθούμε στο σουτ που έχει ο Randle. Όχι στην αποτελεσματικότητά του την δεδομένη στιγμή, αλλά στο release και την ροή που έχει το σώμα του, όταν σουτάρει. Ως παράδειγμα προς μίμηση, όσον αφορά την βελτίωση του σουτ μεταξύ των PFs, αποτελεί ο Blake Griffin. Ακόμα κι έτσι όμως, διακρίνεις μια δική σου “αμηχανία” όταν σουτάρει ο PF των Clippers. Τίποτα χειρότερο, φυσικά, από το release του Michael Kidd-Gilchrist και τον κακομοίρη τον Mark Price που προσπαθεί να του μάθει να σουτάρει. Η περίπτωση του Randle, όμως, είναι διαφορετική. Απλά παρατηρείστε τόσο το σώμα του, όσο και το release του, ακόμα και στο σουτ τριών πόντων με τον χρονόμετρο της επίθεσης να φτάνει στο μηδέν. Το παιδί είναι “natural”, που λένε και στο America.

Οι Lakers, λοιπόν, έχουν στην κατοχή τους έναν νεαρό PF που μπορεί διεκδικήσει το rebound5)1ος rebounder της ομάδας, να σουτάρει, να τρέξει πρώτος στον αιφνιδιασμό και με καλό χειρισμό της μπάλας. Δεν βλέπω κανέναν λόγο για να μην γεννηθεί ένας παίχτης που θα βρίσκεται σταθερά στο 18-10 και να μην τον θέλουν διακαώς στο LA ως βασικό τεσσάρι.

D’Angelo Russell: Η περίπτωση Willy Beamen των Lakers. Αν δεν ξέρεις ποιος είναι αυτός και σε τι αναφερόμαστε, να δεις το Any Given Sunday. Ο Beamen, βέβαια, στην ταινία δεν ήταν rookie, αλλά ήταν ένας εξαιρετικός quarter back που κανείς δεν του έδινε σημασία. Μόλις του δόθηκαν λεπτά συμμετοχής, άρχισε να λάμπει το άστρο του και όλο το football world να μιλάει για εκείνον. Σαφώς ο Russell παίζει πολύ περισσότερο απ’ ότι ο Jamie Foxx στην ταινία του Oliver Stone, ωστόσο οι φωνές του κόσμου προς τον Byron Scott για μεγαλύτερη συμμετοχή του νεαρού, ολοένα και αυξάνονται. O πρώην αθλητής του Ohio State διαθέτει ένα σπάνιο court vision για την ηλικία του, ενώ έχει και ένα στοιχείο που ψάχνουν αρκετές ομάδες του NBA: είναι point guard που μπορεί να σκοράρει. Ενδεχομένως αυτό θα το δούμε ακόμα περισσότερο την επόμενη σεζόν, με την απουσία του Kobe. Eίναι εντυπωσιακό, πάντως, το γεγονός πως ο Russell αποτελεί έναν από τους πέντε rookie guards, από το 1973, που οι μέσοι όροι του ανά 100 κατοχές βγάζουν 19 πόντους, 8+ rebounds και 5+ assists. Κι αν το #2 και το #3 της σχετικής λίστας δεν σας λένε κάτι, το #4 και το #5 ήταν καλούτσικοι.

dangeloΑυτό που δεν μπορούμε να προβλέψουμε είναι το πως θα εξελιχθεί ο συγκεκριμένος παίχτης. Στην περίπτωση του John Wall, ας πούμε, έβλεπες καθαρά μια ατόφια περίπτωση floor general. Ο Russell μπορεί να πάρει αυτόν τον ρόλο, αλλά και εκείνον του σκοραρίσματος. Για καλό των Lakers και των ματιών μας, ελπίζουμε να πάρει και τους δύο. Διαφορετικά, καλό θα είναι να αρχίσουν το ψάξιμο στο Los Angeles για το στοιχείο που θα τους λείψει από αυτόν. Ίσως, όμως, τείνει προς την πλευρά του δημιουργού, μιας και νωρίτερα στην σεζόν ο Kobe τον αποθέωσε. Υπάρχει καθολική συμφωνία, ωστόσο, για το ταλέντο και την διάθεσή του.

Jordan Clarkson: Ένα από τα διαμαντάκια του draft του 20146)Επιλέχθηκε στο #46 και η περίπτωσή του επανόρθωσε τις κακοφωνίες και τους τραυματισμούς εκείνων που επιλέχθηκαν πολύ ψηλότερα από εκείνον. Ο νεαρός guard με ρίζες από τις Φιλιππίνες έχει εντυπωσιάσει τους πάντες φέτος, μιας και φαίνεται να είναι περίπτωση scoring guard. Ίσως και αυτός να αποτελέσει έναν λόγο για τον οποίο ο Russell επιλέξει να αναλάβει κυρίως τον ρόλο του δημιουργού. Τα πάντα όμως θα εξαρτηθούν από το πως θα θελήσουν να κινηθούν οι Lakers το ερχόμενο καλοκαίρι. Πριν το παιχνίδι με τους Clippers, ανήμερα Χριστούγεννα, ο 23χρονος μετρούσε 15,1 πόντους μ.ο., αριθμός που τον έφερνε στην δεύτερη θέση των scorers μεταξύ των παιχτών που αγωνίζονται για δεύτερη χρονιά στο NBA7)Στατιστικό από το TNT κατά την διάρκεια της μετάδοσης. Αυτήν την στιγμή μετράει 14,4, κάτι το οποίο δεν είναι λιγότερα αξιοσημείωτο.

Μπορεί εύκολα να αγωνιστεί τόσο σαν PG όσο και σαν SG, σε σημείο που υπάρχουν δημοσιεύματα για το αν το court vision του είναι καλύτερο ή όχι από εκείνο του Russell. Αν κρίνουμε από τις assists του φέτος, πάντως (2,3 μ.ο.), ο ρόλος του εκτελεστή δείχνει να του ταιριάζει περισσότερο. Είναι καταπληκτικός στο catch’n’shoot, χωρίς να επιδίδεται σε βάναυση χρήση του, ενώ κάτι το οποίο πρόσθεσε φέτος στο ρεπερτόριό του, απόρροια της δουλειάς στην ενδυνάμωση των μυών του, είναι να πηγαίνει στην επαφή και να αναζητάει συχνά το and one. Όλα αυτά μαζί συνέβαλαν στην συγγραφή του άρθρου στο hoopshabit.com για το αν ο Clarkson είναι περίπτωση franchise player. Υπερβολή, αν θέλετε την άποψή μου, αλλά δεν αποκλείω να γίνει κάτι σαν “παρά τω franchise player”. Ένας παίχτης που θα χρειάζεται κάθε ομάδα όταν θα έχει πρόβλημα στο σκοράρισμα. Ένα δείγμα Rip Hamilton. Βέβαια, έχοντας επιλεγεί στον 2ο γύρο και μη ανανεώνοντας το συμβόλαιό του πέρσι το καλοκαίρι για τον 3ο του χρόνο, ο Clarkson γίνεται restricted free agent το καλοκαίρι του 2016, αλλά όλα συνηγορούν πως οι Lakers θα ματσάρουν κάθε ενδεχόμενη προσφορά ο παίχτης λάβει.

Larry Nance Jr: Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η όλη παρουσία του rookie έχει περάσει στα ψιλά φέτος. Σύμφωνοι, δεν κάνει νούμερα προς το παρόν σαν κι αυτά των τριών προαναφερθέντων. Αλλά ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για rookie και μάλιστα, όχι από το “πάνω ράφι”. Όμως, το παιδί τρέχει, στήνει picks, είναι αθλητικός και πηδάει ψηλά -πολύ ψηλά.

Τα αθλητικά προσόντα όπως φαίνεται, είναι άφθονα στην οικογένεια Nance. Αν οι νεότεροι δεν τον γνωρίζετε, ιδού ο πατέρας του Nance:

Μην απορήσετε αν δείτε τον νεαρό στον φετινό διαγωνισμό καρφωμάτων στο All Star Game του Καναδά απέναντι στον LaVine. Στα αγωνιστικά, τα στατιστικά του δεν είναι εκείνα που σου κλέβουν το μάτι, αλλά θα πρέπει να δει κανείς κάποιο ματς των Lakers για να εκτιμήσει το τι κάνει. Δείχνει διατεθειμένος να κάνει το extra mile, που λένε στην άλλη άκρη, στα πάντα. Στον τρόπο που πηδάει8)αχεμ…, στα hustle plays, στον τρόπο που βάζει το κορμί του. Όταν δε, του βγει και το παιχνίδι θα κάνει και double-double, όπως κόντρα στους Memphis Grizzlies.

Το στοιχείο που θα πρέπει να βελτιώσει πάντως είναι το σουτ του. Καλή και χρυσή η αθλητικότητα, αλλά στο σύγχρονο μπάσκετ forward που δεν έχει σουτ δύσκολα έχει μέλλον, εκτός αν πάρει μόνο όγκο και διαλέξει τα χαμαλίκια, οπότε θα είναι πολύτιμος σε άλλα πράγματα. Επίσης, υπάρχει ένα θέμα με τις βολές, καθώς ο νεαρός σουτάρει μόλις με 64,7%. Για έναν παίχτη που ζητάει, στην τωρινή φάση της καριέρας του, την επαφή προς το καλάθι, μιας και αυτό είναι το δυνατό του σημείο, θα πρέπει τουλάχιστον να είναι αποτελεσματικός όταν θα πηγαίνει στην γραμμή της φιλανθρωπίας. Ο Nance είναι η λιγότερο μπασκετική περίπτωση των τεσσάρων μικρών που έχει το LA, χωρίς αυτό να τον κάνει λιγότερο πολύτιμο όσο περνούν τα χρόνια και βάσει δουλειάς που θα ξοδέψει στο παιχνίδι του.

Anthony Brown: Αφήνουμε εδώ το όνομα του νεαρού με την μορφή υστερόγραφου. Δεν τον έχουμε δει πολύ φέτος, ωστόσο αποτελεί συχνά-πυκνά αναφορά στα Μέσα του LA, τα οποία εκτιμούν πως πρέπει να του δώσει ο Scott θέση στο rotation της ομάδας. Δεν είναι και λίγοι εκείνοι που παθαίνουν αναφυλαξία βλέποντας τον Metta να παίρνει τα όποια λεπτά πάνω από τον νεαρό, ο οποίος για το μικρό διάστημα που αγωνίστηκε στην D-League, και τους Los Angeles D-Fenders, έδειξε πως είναι χαρισματικός σκόρερ9)Σε 6 παιχνίδια 15,5 πόντους μ.ο., με 41,7% ποσοστό ευστοχίας. Κρατάμε την περίπτωσή του σε μια γωνίτσα.  

Το παρόν

Πάμε και στο παρόν. Αυτό για το οποίο οι φίλοι της ομάδας ιδρώνουν, δικαίως. Πέραν των Williams και Bass, οι Lakers δεν έχουν κάτι άλλο το οποίο να δηλώνει με την παρουσία του πως είναι εκεί για να βοηθήσει άμεσα την ομάδα. Όχι, ούτε καν ο Hibbert, ο οποίος αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα busts που έχουμε δει στην θέση του Center. Αν τύχει και ξυπνήσει μετά τα 30 του, θα μας δικαιώσει ακόμα περισσότερο ως μια χαμένη περίπτωση. Ο μεν Williams δεν είναι ο παίχτης που θεωρείται βασικός σε μια ομάδα, αλλά αν μη τι άλλο ο ερχομός του από τον πάγκο μπορεί να αλλάξει τον ρυθμό και να δώσει λύσεις. Το είδαμε στην Atlanta, το είδαμε και στο Toronto, όπου κατέκτησε και το βραβείο του 6ου παίχτη. Τρίτος σκόρερ των Lakers φέτος, με 13,1 πόντου μ.ο. και αναμφίβολα θέλεις/χρειάζεσαι έναν παίχτη που να έχει έφεση στο σκοράρισμα και να έρχεται από τον πάγκο. Επίσης, είναι παίχτης με εξαιρετική ικανότητα να πηγαίνει στις βολές, από όπου είναι και ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Στην μέχρι τώρα καριέρα του μετράει 81,4% από την γραμμή της φιλανθρωπίας, ενώ πηγαίνει σε αυτή κάτι λιγότερο από τέσσερις φορές το παιχνίδι10)3,8 συγκεκριμένα – στατιστικό από το basketball-reference.com. Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως ο Lou αποτελεί και εξαιρετική περίπτωση αμυντικού, μιας και τα σωματικά του προσόντα του επιτρέπουν να μαρκάρει αντιπάλους που είναι πιο μεγαλόσωμοι από εκείνον ή από κάποιους συμπαίκτες του. Τον κρατάς, το δίχως άλλο.

Για τον Bass τί να πούμε; Χαμάλης μια ζωή και υπερπολύτιμος όπου έχει αγωνιστεί. Ο σκύλος που χρειάζεται ένας προπονητής για να δαγκώνει. Στα ’90s, ο όγκος του θα είχε δικαιωθεί, ενδεχομένως να του είχαμε στήσει ανδριάντα και να είχε κατακτήσει ένα δαχτυλίδι, ως back up του Otis Thorpe11)Διεστραμμένο δίδυμο δύναμης στο “4”. Στο LA, μέχρι στιγμής, δεν έχει βρει την εμπιστοσύνη που θα περίμενε κανείς από τον προπονητή του, ωστόσο κάθε φορά που καλείται στο παρκέ, δίνει το 110% των δυνατοτήτων του και των δυνάμεών του. Παίχτης που θα βάλει τους αγκώνες του, θα κάνει box out μέχρι θανάτου, στοιχεία που τον κάνουν καλύτερο από τον βασικό center της ομάδας. Δεν είναι τυχαίο πως στα τελευταία παιχνίδια δοκιμάζεται σαν δίδυμο με τον Randle στις θέσεις των ψηλών. Κάθε σύνολο χρειάζεται τον βετεράνο χαμάλη της και ο Bass είναι ό,τι πρέπει για να έρχεται πίσω από τον Randle. Κι αν του δοθούν και λεπτά συμμετοχής, θα τον δείτε να κάνει ματς όπως αυτό απέναντι στο Denver όπου τελείωσε με 11 πόντους, 6 rebounds και 4 blocks(!!!).

Αναδιάρθρωση και πλάνο

Για να μην παρεξηγηθώ, οι παραπάνω γραμμές δεν έχουν σκοπό να δώσουν την εντύπωση πως όλα κυλούν καλά στους Lakers. Το αντίθετο. Δεν ξέρουμε πως θα αποδώσει στο άμεσο μέλλον η επιλογή να τιμήσουν τον Kobe, αλλά σε αγωνιστικό επίπεδο έχει στοιχίσει στο μύθο τόσο του ίδιου, όσο και του ίδιου του franchise, το οποίο διάγει μία από τις χειρότερες αγωνιστικά περιόδους του. Ενδεχομένως οι Lakers θα μπορούσαν να ήταν σε καλύτερη κατάσταση, δίνοντας λιγότερα στον Kobe και παίρνοντας παίχτες που θα απέδιδαν μια καλή εικόνα πάνω στο παρκέ. Παρόλα αυτά, στην τελευταία τους -στα χαρτιά- υπερομάδα, εκείνη των Kobe-Nash-Pau-Howard-Metta, η φήμη που έβγαλε ο Kobe ήταν πως δεν είναι ο πιο εύκολος star για να συνυπάρξει άλλος παίχτης αστέρας δίπλα του. Και, προσωπικά, όσο κι αν δεν είμαι κατά των τιμών ενός ινδάλματος, αλλά ουδείς πάνω από μια ομάδα. Από εκεί και πέρα, δεν χωράει αμφιβολία πως οι Lakers χρειάζονται αρκετούς παίχτες και -κυρίως- να ξεσκαρτάρουν το ρόστερ τους. Ο Sacre δεν κάνει, ο Metta…είναι ο Metta, το ανέκδοτο Huertas ας μην το πιάσουμε, ενώ ο Nick Young ασχολείται με την Swag ζωή του.

swag

Swaggy P you dawg!

Οι Lakers χρειάζονται πλάνο και αυτό ξεκινάει από την θέση του center, τον οποίο χρειάζονται απεγνωσμένα. Είτε κυνηγήσουν κάποιον franchise player το καλοκαίρι12)Είναι δεδομένο πως θα πλησιάσουν τον Kevin Durant, είτε όχι. Αν θέλουν να κρατήσουν τον Hibbert, ο οποίος μένει ελεύθερος, καλά θα κάνουν, αλλά ως back up του βασικού ψηλού που θα πάρουν. Οι θέσεις των guards χρειάζονται προσθήκες, μετά την αναδιάρθρωση του ρόστερ, αλλά είναι και εκείνες που έχουν την καλύτερη βάση για να πορευθεί στο μέλλον η ομάδα. Επιπλέον, έτσι όπως πάει το πράγμα, θα έχουν το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ στο NBA, και θα έχουν σημαντικές πιθανότητες να κρατήσουν στην κατοχή τους το pick 1oυ γύρου τους, καθώς αυτό είναι top 3 protected13)Κοινώς, μένει στην κατοχή τους αν κληρωθεί σε μία από τις τρεις πρώτες θέσεις. Το συγκεκριμένο pick το είχαν στείλει στους Suns στα πλαίσια της ανταλλαγής του Nash, και από εκεί στο trade Br. Knight – Michael Carter-Williams κατέληξε στην Philladelphia, γεγονός που ίσως τους φέρει κοντά στο να επιλέξουν τον Ben Simmons στο επόμενο draft, αν δεν πεταχτεί πρώτη η Philadelphia. To μεγάλο θέμα του LA είναι ότι αυτήν την στιγμή δεν έχει trade assets, πέρα από τους έξι παίχτες συν τον Hibbert, αν τον ανανεώσουν. Ένα κορμί 2,18 θα προσελκύει πάντα ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς. Συνεπώς οι Lakers πρέπει να κινηθούν στην ελεύθερη αγορά.

Στην θέση του “5”, οι δύο περιπτώσεις που θα συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον της λίγκας είναι εκείνες των Hassan Whiteside και Al Horford. Αμφότεροι είναι unrestricted free agents και δεν αποκλείεται να τους δούμε να αλλάζουν ομάδες και πολιτείες και εκτιμώ πως είναι δύο περιπτώσεις που θα απασχολήσουν και τους Lakers. Ωστόσο, μην αποκλείσετε και μια επιστροφή του Pau Gasol στην ομάδα που κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, μιας και ο Ισπανός ήδη δήλωσε πως δεν ανανεώνει με τους Bulls πέραν του καλοκαιριού του ’1614)Είχε player’s option για τον τρίτο χρόνο στο συμβόλαιό του. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να μην ανανεωθεί ο Hibbert και να πάνε με τον βετεράνο ψηλό, ως second unit center. Επιπλέον, δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της απόκτησης ενός έτοιμου ελεύθερου point guard15)γκουχ γκουχ… Mike Conley, αν επιλέξουν οι Lakers την στρατηγική του να έχουν στην κατοχή τους trading chips. Σε αυτήν την περίπτωση, το μέλλον του Russell μάλλον κρίνεται αβέβαιο. Όντας επιλεγμένος στο #3 του draft του 2015, έχει περισσότερες πιθανότητες ανταλλαγής από τους Nance και Clarkson. Ή έτσι το έχω εγώ στο μυαλό μου τουλάχιστον.

Σε κάθε περίπτωση, το setup των Lakers χρειάζεται μια γερή δόση ανοικοδόμησης. Ο συνδυασμός της αύξησης του salary cap στα $ 90 εκατ., ή και παραπάνω, με το free agency του ερχόμενου καλοκαιριού, δίνουν την δυνατότητα στην ομάδα να ονειρεύεται μεγαλεία και πάλι. Το front office τους θα έχει μία μεγάλη ευκαιρία το καλοκαίρι που μας έρχεται να εξιλεωθεί για τις τραγικές σεζόν των τελευταίων ετών. Ο γιος του θρυλικού ιδιοκτήτη Jerry Buss, Jim, έχει κατηγορηθεί για μία σειρά επιλογών του τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των οποίων και η μη επιλογή του Phil Jackson, χρόνια συντρόφου της αδερφής του Jeanie, ως προπονητή της ομάδας μετά την απόλυση του Mike Brown, και της αντ’ αυτού επιλογής του Mike D’Antony με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.  Ο ίδιος ο Magic ήταν από τους πρώτους που είχε αναφέρει δημόσια την άποψή του περί επαναφοράς του Zen Master στους Lakers, ενώ τον περασμένο Φεβρουάριο καταφέρθηκε ευθέως κατά του Jim Bussmagic

To μεγάλο διπλό στοίχημα, όπως αποδείχθηκε, ήταν να μαζέψουν καλούς νεαρούς παίχτες μέσω των drafts και της διατήρησης των picks τους και να τιμήσουν τον Kobe και την 20ετή παρουσία του στην ομάδα. Με αυτό τον συνδυασμό, μαζί με τον ελκυστικό προορισμό, που ανέκαθεν ήταν το L.A., την μεγάλη οικονομική δυνατότητα16)οι Lakers, πέρα των όποιων άλλων -πάμπολλων- εσόδων που έχουν, έχουν τηλεοπτικό συμβόλαιο για την μετάδοση των αγώνων τους στην πολιτεία της Καλιφόρνια ύψους κοντά $ 120 εκατ. ετησίως, συμβόλαιο που από μόνο του καλύπτει το cap space και τους όποιους ενδεχόμενους φόρους και την ιστορία του franchise πιστεύουν πως θα μπορέσουν να καταφέρουν να προσελκύσουν ενδεχομένως και δύο franchise players, με δύο max συμβόλαια, το καλοκαίρι του 2016. Αν δεν τα καταφέρουν είναι πολύ πιθανό o Jim Buss να αφήσει τη θέση του στην αδερφή του Jeanie17)για την οποία υπάρχει σαφής προτίμηση για την θέση, τόσο από τον κόσμο, όσο και από γνωστές προσωπικότητες, προεξάρχοντος του Magic και να αποτελέσει παρελθόν και ο χρόνια GΜ της ομάδας Mitch Kupchak.

Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που τάσσονται υπέρ της παραμονής του νυν GM, μιας και έχτισε δύο ομάδες των Lakers που έφτασαν στην κατάκτηση τίτλων και δεν βλέπουν με κακό μάτι να του δοθεί και μια τρίτη ευκαιρία. Σε κάθε περίπτωση, δεδομένη πρέπει να θεωρείται η απομάκρυνση του Byron Scott, του οποίου ο αινιγματικός ρόλος μάλλον ήταν να πατώσει την ομάδα, στα πλαίσια αυτού του σατανικού σχεδίου. Η μόνη έτερη εναλλακτική είναι να δοθούν κάποια από τα πολλά assets που πλέον διαθέτουν στα πρόσωπα των νεαρών τους παικτών για την απόκτηση εγνωσμένης αξίας βετεράνων, όπως επιχειρήθηκε και τον Σεπτέμβρη του 2015 με την προσπάθεια απόκτησης του DeMarcus Cousins. Όπως και να έχει, το front office τους έχει την χρυσή ευκαιρία να επαναχαράξει το μέλλον της ομάδας. Είτε αυτό γίνει με την απόκτηση πολλών έτοιμων παιχτών, είτε γίνει με την απόκτηση ενός franchise player και γύρω του να ωριμάσουν oι ήδη υπάρχοντες νεαροί. Προσωπικά, τάσσομαι με το δεύτερο πλάνο.

Υ.Γ.: Ενδεχομένως η ιδανική σειρά γεγονότων στους Lakers θα ήταν το παρακάτω tweet:

ps

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 εφόσον δεν πάρει την απόφασή του πίσω ο Kobe, πράγμα που δεν θα εκπλήξει κανέναν
2 στον Gus βασικά
3 Θα τιμηθεί κι αυτός με το αντίστοιχο κομμάτι του στην εργατιά του NBA
4 Κάπου εδώ καταριόμαστε την φύση που έδωσε 2,18 εκατοστά στον Roy Hibbert
5 1ος rebounder της ομάδας
6 Επιλέχθηκε στο #46
7 Στατιστικό από το TNT κατά την διάρκεια της μετάδοσης
8 αχεμ…
9 Σε 6 παιχνίδια 15,5 πόντους μ.ο., με 41,7% ποσοστό ευστοχίας
10 3,8 συγκεκριμένα – στατιστικό από το basketball-reference.com
11 Διεστραμμένο δίδυμο δύναμης στο “4”
12 Είναι δεδομένο πως θα πλησιάσουν τον Kevin Durant
13 Κοινώς, μένει στην κατοχή τους αν κληρωθεί σε μία από τις τρεις πρώτες θέσεις. Το συγκεκριμένο pick το είχαν στείλει στους Suns στα πλαίσια της ανταλλαγής του Nash, και από εκεί στο trade Br. Knight – Michael Carter-Williams κατέληξε στην Philladelphia
14 Είχε player’s option για τον τρίτο χρόνο στο συμβόλαιό του
15 γκουχ γκουχ… Mike Conley
16 οι Lakers, πέρα των όποιων άλλων -πάμπολλων- εσόδων που έχουν, έχουν τηλεοπτικό συμβόλαιο για την μετάδοση των αγώνων τους στην πολιτεία της Καλιφόρνια ύψους κοντά $ 120 εκατ. ετησίως, συμβόλαιο που από μόνο του καλύπτει το cap space και τους όποιους ενδεχόμενους φόρους
17 για την οποία υπάρχει σαφής προτίμηση για την θέση, τόσο από τον κόσμο, όσο και από γνωστές προσωπικότητες, προεξάρχοντος του Magic