Όπως σε κάθε ξεκίνημα σεζόν, οι διαθέσιμοι συντάκτες του Ball Hog μαζευόμαστε στo meeting room με την στρογγυλή τράπεζα των γραφείων μας και με τις κούπες με τα τσάγια στα χέρια μας, συζητάμε για τη σεζόν που ξεκινά, για τις ομάδες και τους παίχτες που περιμένουμε να μας κάνουν εντύπωση. Και, φυσικά, όπως κάθε συζήτηση που περιέχει προβλέψεις, αυτή καταγράφηκε και σας παρουσιάζεται σε δύο Ball Hog’s Roundtables, για να μπορείτε να μας κράζετε ελεύθερα καθόλη τη διάρκεια της σεζόν μετά.
Σήμερα σειρά έχει το roundtable που αφορά τους παίχτες.
1. Μετά την επιτέλους δικαίωση του James Harden και την απονομή σε αυτόν το βραβείο του MVP 2018, ποιος νομίζετε θα είναι ο MVP του 2019;
Gus Χρυσοχού: Είμαι σίγουρος πως το “LeBron James” θα ειπωθεί αρκετές φορές στη συνέχεια, οπότε θα πάω με την “rental year” του Kawhi Leonard στο Toronto. Έχοντας κάτσει επί της ουσίας έναν χρόνο εκτός αγωνιστικής δράσης και έχοντας ακούσει τα χίλια-μύρια από τα ΜΜΕ, εκτιμώ πως θα είναι σε μια κατάσταση του να δώσει απαντήσεις. Δεν εξετάζω καν αν θα μείνει στους Raptors έναν χρόνο ή παραπάνω. Εξετάζω πως βρίσκεται σε μια ομάδα που έχει το status που ζητούσε: αυτό του alpha dog. Και το στοίχημα του να οδηγήσει τους Raptors όσο πιο μακρυά γίνεται, είναι τεράστιο.
Γιάννης Χάτσιος: Θεωρώ ότι έχουμε υποτιμήσει λιγάκι το ρόστερ των Lakers μέσα σε όλα τα αστειάκια για την υπογραφή τεσσάρων meme worthy μεν, συμπληρωματικών δε, παικτών. Επίσης θεωρώ πως ο LeBron θα μπει σε καθεστώς -σχετικής- συντήρησης και οι Lakers θα πάρουν κανονικό center. Επομένως, μπορεί να έχει λίγα MVPs για την αξία του, αλλά είναι καιρός να αρχίσουμε να τα δίνουμε και αλλού γιατί βλέπω να έρχονται και άλλες τέτοιες αδικίες στο μέλλον. Η ώρα του Anthony Davis να οδηγήσει τους Pelicans στις 50 νίκες και να πάρει το πρώτο του έχει έρθει.
Κοσμάς Καψάλης: Davis και για μένα. Δεν είναι ότι παίζει σε τραγική ομάδα, ώστε να τερματίσει στις 25 νίκες κι αυτό να του τορπιλίσει τα τεράστια νούμερα που θα βγάλει, αλλά είναι ξεκάθαρα ο -με διαφορά- καλύτερος παίκτης της ομάδας. Και όλοι θυμόμαστε τι έκανε πέρσι με την ίδια περίπου ομάδα (enter Payton, Randle, φύγε Rajon) στα παιχνίδια χωρίς τον Cousins. Στο μυαλό μου ο Davis (θα) είναι στην κούρσα για τα βραβεία του MVP, DPoY, ακόμα και πρώτου σκόρερ με πιθανότητες να πάρει συνδυασμό τους.
Νίκος Ραδικόπουλος: Να γίνω εγώ, λοιπόν, αυτός που προέβλεψε εξ αρχής ο Gus. Με όλα τα φώτα θα είναι στραμμένα στην σύμπραξη της λαμπρότερης ομάδας της Λίγκας με τον λαμπρότερο αστέρα αυτής, αν ο LeBron καταφέρει να οδηγήσει αυτήν την ομάδα στις 48 νίκες, στα Playoffs μετά από πέντε χρόνια -τη μεγαλύτερη απουσία στην ιστορία τους-, και ειδικά αν έχουν και πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο, πόσο δε αν βγάλει και τα περσινά του νούμερα, δεν βλέπω πως θα πάρει άλλος το βραβείο του MVP.
Λουκάς Μοσχούλας: Τα τελευταία δύο χρόνια είμαι από αυτούς που περιμένουν τον Γιάννη να κάνει το κάτι παραπάνω. Και αν τα νούμερα του την περσινή σεζόν είναι νούμερα MVP, η συνολική απόδοση των Bucks θεωρώ ότι είναι αυτή που τον κρατά πίσω. Με τς φετινές προσθήκες θεωρώ ότι είναι έτοιμοι για το βήμα παραπάνω και με έναν ακόμα πιο βελτιωμένο Γιάννη, θα τον δούμε επιτέλους να είναι βασικός υποψήφιος για MVP.
Πέτρος Καούνης: Μετά την δικαίωση του Harden την χρονιά που μας πέρασε, ήρθε η χρονιά του Anthony Davis και για μένα να δικαιωθεί ως φαβορί και να κατακτήσει τον τίτλο του MVP. Ο Davis ξεκινάει τη χρονιά από εκεί που την τελείωσε, με καλύτερο υποστηρικτικό σύνολο και, πάνω απ’όλα, υγιείς. Δικαιολογημένα θεωρείται, λοιπόν, ως ένα από τα φαβορί.
2. Ποιος είναι στην καλύτερη θέση για breakout season ή/και το βραβείο του Most Improved Player σε συνέχεια της βράβευσης του Oladipo πέρσι;
Κοσμάς Καψάλης: Είναι πολλοί οι υποψήφιοι που σκέφτομαι κι αυτό ελπίζω να κάνει την σχετική κούρσα ενδιαφέρουσα, μιας και το συγκεκριμένο είναι από τα δικαιότερα και ουσιαστικότερα βραβεία της Λίγκας, με τα τελευταία χρόνια ειδικά να το έχουν πάρει παίκτες που έκαναν το άλμα σε επίπεδο all star (Oladipo, Antetokounmpo, McCollum, Butler, George). Θα πω δύο παίκτες για να μην αραδιάσω καμιά 10αριά. Τον Ingram και τον Myles Turner, που το επόμενο καλοκαίρι θέλει συμβόλαιο και το φετινό το έριξε στη δουλειά. Το αν θα έχει τα αποτελέσματα πρώτα εντός και μετά εκτός γηπέδου με τον Oladipo, μένει λιγότερο από βδομάδα πια να αρχίσουμε να το μαθαίνουμε.
Νίκος Ραδικόπουλος: Ενδεχομένως να με έχει πιάσει το τόσα χρόνια καταπιεσμένο οπαδιλίκι με τους Lakers, αλλά νομίζω ο Ingram έχει όλες τις προοπτικές να κάνει αγωνιστικό άλμα δίπλα στον LeBron και να κατακτήσει αυτός το βραβείο.
Λουκάς Μοσχούλας: Σε μία μεταβατική χρονιά για τους Hornets, με νέο προπονητή που αναμένεται να δώσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στου νεαρούς παίκτες, ο Malik Monk περιμένουμε να είναι η φετινή αποκάλυψη τους. Ο νεαρός guard του Kentucky, με αναβαθμισμένο ρόλο δίπλα στον star της ομάδας, Kemba Walker, μοιάζει έτοιμος να ανεβάσει τα νούμερα του, και να είναι βασικός υποψήφιος για το βραβείο του MIP.
Gus Χρυσοχού: Μου αρέσει πάρα πολύ η παρουσία του Rοdney Hood στο Cleveland. Η αποχώρηση του LeBron προφανώς και έχει ανοίξει τον δρόμο σε πολλούς παίχτες, αλλά θεωρητικά ο αντικαταστάτης του στην πεντάδα θα είναι ο αυτός. Ο Hood ήταν μια σκιά του καλού εαυτού του από τότε που μετακόμισε στους Cavaliers, ειδικά στην post season και αναμφίβολα θα θέλει να “ξεπλύνει” την εικόνα αυτή. Εφόσον μείνει και υγιής έχει όλα τα φόντα να πραγματοποιήσει μια εξαιρετική σεζόν.
Γιάννης Χάτσιος: It’s now or never για τον Elfrid Payton. Οι αριθμοί του είναι στάσιμοι την τελευταία τριετία, και η διάθεσή του πέρσι θύμιζε κορεσμένο βετεράνο και όχι παίκτη που παίζει για το επόμενο συμβόλαιό του. Βρίσκεται σε μια εξαιρετική κατάσταση, κοντά στο σπίτι του και με μια ομάδα που ταιριάζει στο -διαφαινόμενο- αγωνιστικό του στυλ. Οι Pelicans θα τρέχουν, κι αν ο Payton μπορέσει να αποτελέσει τον κινητήρα τους, προσφέροντας παράλληλα και κάποια απαραίτητη αντίσταση στην άμυνα, το βραβείο μπορεί να γίνει δικό του, ακόμα κι αν δεν δούμε τρομακτική αλλαγή στα νούμερά του.
Πέτρος Καούνης: Ο Jamal Murray έδειξε βελτιωμένος την προηγούμενη σεζόν, με ανεβασμένα ποσοστά σε FGs και τρίποντο. Η φετινή χρονιά βρίσκει την ομάδα του, θεωρητικά, μέσα στις Top-12 του NBA. Αν γίνει ο ηγέτης αυτής της ομάδας και την οδηγήσει στα Playoffs, τότε έχει πολλές πιθανότητες για το συγκεκριμένο βραβείο.
Άρης Τόλιος: Δεν ξέρω αν θα το δούμε φέτος ή στην επόμενη τριετία, αλλά το πρώτο πράγμα που μου έρχεται σχετικά στο μυαλό είναι πως φέτος θα χορτάσουμε Jordan Bell – τουλάχιστον στο πρώτο μισό της regular. Πιθανότατα, όταν γυρίσει ο DeMarcus Cousins, θα εκτοπίσει σχεδόν αυτόματα τον Bell από τη θέση του βασικού για να βάλει δαχτυλίδι στο χέρι του και υπογραφή σε νέο συμβόλαιο το καλοκαίρι, αλλά πέραν αυτής της παρένθεσης, ο Bell πρέπει να θεωρείται μέρος του κορμού και του continuity των Warriors. Δεν ξέρω. Μπορεί να έχω ζαλιστεί από το πόσο ψηλά τον δίνουν ομόφωνα τα rankings ή από την τάπα που έριξε στα ίσια στον DeAndre Ayton πριν μερικές μέρες.
Jordan Bell blocks Deandre Ayton (who… by the way… is the absolute truth) pic.twitter.com/qPS4TnvBYm
— Dieter Kurtenbach (@dkurtenbach) October 9, 2018
3. Και τώρα που Manu και Crawford είναι εκτός Λίγκας, σε ποιον θα πάει το βραβείο του 6th Man of the Year;
Λουκάς Μοσχούλας: Όπως αναφέρει και η ερώτηση το βραβείο του 6th Man δινόταν για χρόνια σε έναν guard ο οποίος είχε καλό σουτ και συγχρόνως σε παίκτη που μπορεί να ερχόταν από τον πάγκο, αλλά τελείωνε αρκετά παιχνίδια. Με αυτά τα δύο χαρακτηριστικά βρίσκω τον C.J. Miles στο ρόστερ των Raptors που αναμένεται να παίρνει αρκετά λεπτά δίπλα στον Kawhi Leonard, βοηθώντας με το μακρινό του σουτ και καταφέρνοντας να τελειώνει τα παιχνίδια αντί του Danny Green.
Γιάννης Χάτσιος: Θα αποκλίνω λίγο από την συμβατική λογική. Λοιπόν. Ο Kyle Kuzma δεν χωράει στην αρχική πεντάδα των Lakers, ωστόσο με έλλειμμα shooting είναι απαραίτητος, τόσο με τους βασικούς, όσο και με τον πάγκο, οπότε τον βλέπω κοντά στα 30′ ανά αγώνα. Αν υπολογίσουμε ότι μάλλον -για κάποιο λόγο- θα παίξει και center φέτος, αυτός ο χρόνος μου φαίνεται ακόμα πιο πιθανώς. Η ανάγκη, λοιπόν, για όγκο προσπαθειών από μακριά στους Lakers, το ευέλικτο ρεπερτόριό του στην επίθεση, αλλά και η διάθεσή του να πάρει προσπάθειες με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν θα πέσει πολύ από τα περσινά του νούμερα (νούμερα περίπου στο 16/6/2 με 45% FG) και εφόσον οι Lakers μπουν στα Playoffs, θα έχει πολύ ισχυρή υποψηφιότητα.
Gus Χρυσοχού: Εδώ υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι. Αν ξεκινάει ο Carmelo Anthony από τον πάγκο, είναι αναμφίβολα ένα από τα φαβορί. Ο Dennis Schroder επίσης είναι από εκείνους τους παίχτες που με την μετακόμισή του στην Oklahoma βάζει μια γερή υποψηφιότητα για το βραβείο αυτό. Και νομίζω πως θα μείνω στην επιλογή του Γερμανού. Θα είναι ο floor general του πάγκου των Thunder και τα πάντα θα περνάνε από το χέρι του. Έχει όλα τα φόντα και τις συνθήκες να κατακτήσει το βραβείο αυτό.
Νίκος Ραδικόπουλος: Θα συμφωνήσω με τον Gus. O Russel Westbrook κατά την τελευταία τετραετία έχει VORP1)Value Over Replaycemt Player. 7,6, 8,3, 12,5 και 7,5, δείχνοντας την μαύρη τρύπα που δημιουργούταν στους Thunder κάθε φορά που αποσυρόταν, έστω για λίγο, στον πάγκο. Αν ο Schroder, ένας παίχτης που έχει πείσει πως διαθέτει ταλέντο και τσαγανό επιπέδου βασικού pg NBA, καταφέρει να αμβλύνει αυτό το νούμερο, και τα second units των Thunder δεν καταβαραθρώνονται όποτε ο RW ξεκουράζεται, τότε τον βλέπω ως φαβορί για την κατάκτηση του συγκεκριμένου βραβείου.
Κοσμάς Καψάλης: Είπαμε και στο preview πως στο σενάριο που εις εκ των Brown/Tatum δεν ξεκινήσει βασικός, είναι το απόλυτο γκανιάν της συγκεκριμένης κατηγορίας. Σε διαφορετική περίπτωση, αν ο Isaiah Thomas καταφέρει να αφήσει πίσω του τα θέματα που τον ταλαιπωρούν εδώ και καιρό, έχει πολύ μεγάλο -κυρίως οικονομικό- κίνητρο να ξεχωρίσει, ώστε το βραβείο να έρθει σαν φυσικό επακόλουθο, όντας ο καλύτερος παίχτης που θα σηκώνεται από τον πάγκο και θα προσφέρει πλουσιοπάροχα σκορ σε μία έτσι κι αλλιώς καλή ομάδα.
Πέτρος Καούνης: Ο Manu αποχώρησε από τα παρκέ, ο Crawford είναι εκτός NBA, αλλά ο Lou Williams είναι ακόμα εδώ για να κερνάει 20+ τους αντιπάλους των Clippers προερχόμενος από τον πάγκο. Μόνη πιθανότητα να χάσει το βραβείο είναι οι Clippers να θυμίζουν και φέτος νοσοκομείο και να χρειαστεί να παίζει βασικός.
4. ”Άσε μωρό μου, δράμα, θα ρίξουμε ολονυχτία στη δουλειά. Ναι, και εσύ μου λείπεις. Ναι, του το είπα, αλλά πρέπει να προλάβουμε το deadline του κυρίου Stephenson”. Πείτε τωρα ντόμπρα: για ποιον θα ξενυχτήσουμε μόνοι μας τα βράδια;
Νίκος Ραδικόπουλος: Το ατομικό ταλέντο είναι πλουσιότερο από ποτέ στο NBA. Μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω τον έναν παίχτη, συνεπώς. Μου έλειψε η προσωπική αδυναμία μου ο Kawhi και θα επιδιώξω να τον δω όσο περισσότερο γίνεται. Δεν ξέρω πόσο θα μπορέσει ακόμα να διατηρηθεί ο LeBron σε αυτό το dominant επίπεδο και -ειδικά με τα χρώματα της αγαπημένης μου ομάδας- θα επιδιώξω να δω και δικές του κάμποσες παραστάσεις. Λατρεύω τον Curry και την μοναδικότητα του παιχνιδιού του, όπως και τους Warriors συνολικά, οπότε είναι και αυτός πολύ ψηλά στις επιλογές. Τίποτα hiprster-ο-πρωτότυπο, δηλαδή, στην απάντησή μου, αλλά φαντάζομαι θα δικαιώσουν τις προσδοκίες σχετικά οι επόμενοι.
Γιάννης Χάτσιος: Επειδή δεν μπορώ να ξεδιαλέξω, θα δώσω τέσσερις ημερομηνίες. 3/11, 23/1, 28/2, 9/4. Τότε συναντιούνται οι Jazz με τους Nuggets και ο Donovan Mitchell με τον Nikola Jokic. Ας πούμε ότι αν με κάποιον μαγικό τρόπο δεν γεννιέται το παιδί μου εκείνες τις μέρες, δεν θα βγω από το σπίτι.
Λουκάς Μοσχούλας: Γιάννη αν ήταν να γεννηθεί το παιδί σου Νοέμβρη ή Γενάρη, Φλεβάρη φαντάζομαι θα το ξέραμε ήδη! Αν απλά αποφάσισες να μας το ανακοινώσεις από εδώ, να σου ζήσει αδερφέ! Στα της απάντησής μου στο ερώτημα τώρα, επειδή γνωρίζετε όλοι το πόσο εμμονικοί είμαστε οι περισσότεροι εδώ στο Ball Hog, θα το επιβεβαιώσω για μια ακόμα φορά: Mavericks για τις τελευταίες παραστάσεις του μεγάλου Dirk, αλλά φυσικά και για το duo των Smith και Doncic.
Κοσμάς Καψάλης: Στην αρχή το μπόλικο ξενύχτι θα πέσει για να δούμε το φρέσκο ταλέντο που ήρθε στη Λίγκα και πως αυτό διαμόρφωσε τις ομάδες. Κατά τα άλλα, το επίπεδο του ΝΒΑ είναι στα καλύτερά του με πάμπολες επιλογές, αλλά το έχω πάρει απόφαση από καιρό ότι όσο είναι στο παρκέ θα προσπαθώ να βλέπω live τον Embiid να ταλαιπωρεί αμυντικούς, επιθετικούς, μασκότ και hamburger.
Gus Χρυσοχού: Για τις βραδιές του Damian Lillard. Ακόμα μια χρονιά ο πιο underrated σταρ πρώτης γραμμής μπαίνει μαζί με τους Blazers στην σεζόν ως underdog με σκοπό να πραγματοποιήσει ένα τεράστιο ντεμαράζ νικών από τον Ιανουάριο και μετά και να τους οδηγήσει στην post season. Το αν θα τα καταφέρει λίγη σημασία έχει. Θα στηθώ μπροστά από τον υπολογιστή μου και θα περιμένω καρτερικά την ή τις πενηντάρες του.
Πέτρος Καούνης: Γιατί να ξενυχτάμε μόνοι μας τα βράδια με φυσική κατάληξη την, περαιτέρω, διατάραξη της ψυχικής μας υγείας, όταν υπάρχει η επιλογή του Giannis Antetokounmpo; Οι επιδόσεις της περασμένης σεζόν, η καλύτερη ομάδα που, θεωρητικά, θα έχουν φέτος οι Bucks, με τον νέο τους coach, σε συνδυασμό με τη φυγή του LeΒron από την Ανατολή, στρώνουν με ροδοπέταλα τον δρόμο του “Greek Freak” προς μια εντυπωσιακή σεζόν. Συγγνώμη: “ακόμα μία εντυπωσιακή σεζόν”.
Άρης Τόλιος: Στο σχολείο είχα ερωτευτεί κατά σειρά τον Barkley στους Suns, τον Richmond στους Kings, τον Kemp στους SuperSonics και τον Sprewell στους Knicks. Πλέον, φαντασιώνομαι και ξενυχτάω μόνο για συγκεκριμένα πράγματα που θα κάνουν συγκεκριμένοι παίκτες: τον Jokic να τερματίζει το cout vision με την επόμενη μίνι-λόμπα πάνω στον άξονα του μεσημβρινού, τον Mitchell να κάνει πόστερ κάποιον, τον James όταν γίνεται clutch, τον Nowitzki να επιδίδεται στην τελευταία επιζήσασα signature move, το rainbow shot του. Και φυσικά, τον Cody Zeller να στήνει screens!
5. Βαθιά και πλούσια Draft Class και η φετινή. Πιστεύετε θα έχουμε αντίστοιχη μάχη μέχρις εσχάτων, όπως πέρσι και ποιος, σε κάθε περίπτωση, θαρρείτε θα κατακτήσει το RoY award;
Λουκάς Μοσχούλας: Ναι, εντάξει, ξέρω ότι όλοι οι υπόλοιποι θα αναλύσετε την μάχη του #1 με το #3 στο φετινό draft. Και αν έπρεπε να πάω με έναν από τους δύο θα πήγαινα με τον Doncic. Όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω το πουλέν μου από το φετινό draft, που θεωρώ ότι έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει σε μια ομάδα όπως οι Cavs. Ναι καλά καταλάβατε, ο Collin Sexton είναι το underdog μου.
Gus Χρυσοχού: Ναι! Ξεκάθαρα ναι. Εκτιμώ πως θα είναι μια μάχη μέχρις εσχάτων όχι μόνο μεταξύ των δύο ακλόνητων φαβορί αλλά θα μπουν κι άλλοι rookies στην εικόνα. Ο μεν Ayton είναι εκείνος ο παίχτης που ένα ολόκληρο franchise στηρίζεται πάνω του, ο δε Doncic έχει κάνει πράγματα που τα βλέπεις μία φορά κάθε 30 χρόνια. Ωστόσο για την διαφορετικότητα της κουβέντας, θα πάω με τον Kevin Knox. Οι συνθήκες στη Νέα Υόρκη είναι ιδανικές για τον ίδιο, ο προπονητής του David Fizdale έχει αποδείξει πως δεν “κολλάει” στο να στηριχθεί σε όποιον παίχτη αποδίδει καλά. Συνεπώς, γιατί όχι;
Κοσμάς Καψάλης: Άσχετα με το ποιος θα κάνει μεγαλύτερη καριέρα ή ποιος θα είναι καλύτερος παίκτης σε μερικά χρόνια από τώρα, το #1 είναι πολύ πιθανό να πάρει και το πρώτο βραβείο της επαγγελματικής του καριέρας. Ο Ayton είναι ήδη έτοιμος σωματικά για το ΝΒΑ, ανταγωνισμό δεν έχει για τη θέση και το -σχεδόν;- double-double που μπορεί να γράψει μέχρι το τέλος της χρονιάς μπορεί να του φέρει το βραβείο εύκολα.
Γιάννης Χάτσιος: Ο κατ’ εμέ καλύτερος και πιο έτοιμος παίκτης είναι ο Doncic. Ωστόσο δεν αποκλείω ο Carlisle να τον προστατεύσει, τόσο σε ό,τι αφορά τον αγωνιστικό χρόνο, όσο και στις μπάλες που θα του δώσει, και αυτό γιατί ο μικρός έχει ήδη πολλά λεπτά στην πλάτη του, και ένα κορμί που δεν είναι ακόμα έτοιμο για το NBA. Από την άλλη πλευρά, ο Ayton φαίνεται έτοιμος να καταπιεί λεπτά, κατοχές και rebounds, και οι μέσοι όροι του μου φαίνεται πως θα του δώσουν το βραβείο του RoY. Darkhorse, όπως είπε και ο Λουκάς, ο Collin Sexton.
Νίκος Ραδικόπουλος: Ας εξετάσουμε το θέμα ανάποδα: υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως υπάρχει παίχτης της φετινής draft class που αν τον βάζαμε σε μία από τις top-6 Euroleague teams θα έπαιρνε το τρόπαιο, βγαίνοντας Season MVP και F4 MVP, ενώ αν του δίναμε για συμπαίκτη τον Dragic θα κέρδιζε το Ευρωπαϊκό νικώντας Γαλλίες, Ισπανίες, Σερβίες; Αν ναι, ας τον ψηφίσει και για RoY. Εγώ πάλι θαρρώ πως όσα έχει κάνει ως τα 19 ο Doncic συγκρίνονται μόνο με τα αντίστοιχα του Petrovic στην ίδια ηλικία. Doncic και -αν δεν τραυματιστεί- εύκολα, λοιπόν.
Πέτρος Καούνης: Οκ, ο Sexton θα το πάρει το βραβείο γιατί οι Cavs δεν έχουν κανένα καλύτερο storyline να χτίσουν φέτος, μήπως και κόψουν κανένα εισιτήριο. Αλλά ποιος δεν θα ήθελε να δει τον Doncic να σηκώνει αυτό το βραβείο στο τέλος της χρονιάς; Όσοι αγαπάμε το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αγαπάμε και τον Lucas. Από την preseason δείχνει έτοιμος για μεγάλα πράγματα και οι Mavs δείχνουν να έχουν επιλέξει το all in για τη φετινή χρονιά. Αγορά φανέλας, εντυπωσιακή σεζόν, βραβείο ROY και φύγαμε για Primavera.
6. Και πάμε για την τελευταία ερώτηση: Defensive Player of the Year;
Γιάννης Χάτσιος: Ο Kawhi δεν νομίζω να βγάλει την ένταση που έβγαζε προ τριετίας κι ο Draymond κάνει τη φάση του μέχρι να έρθουν τα Playoffs. Ο Rudy Gobert επωφελείται παράλληλα και από μια συνολικά τρομακτική άμυνα με αυτόν στην πίσω γραμμή. Αν στο τέλος της σεζόν, όμως, ο Anthony Davis ή ο Joel Embiid φέρουν τους Sixers ψηλότερα από τη Utah στην άμυνα, το βραβείο ανήκει σε έναν εκ των δύο.
Gus Χρυσοχού: Εδώ θα πάω με ένα outsider και τον Clint Capela. Οι Rockets θα είναι και φέτος μια επιθετική μηχανή που θα περιστρέφεται γύρω από τον James Harden, αλλά ούτε ο ίδιος, ούτε οι υπόλοιποι Rockets θα έχουν την επιθυμία να παίξουν άμυνα. Με την φυγή των Ariza και Mbah a Moute, όλο το βάρος πέφτει πάνω στον Ελβετό. Make us believe Clint!
Νίκος Ραδικόπουλος: Νομίζω πως κάποιοι παίχτες είναι, όχι απλά τα φαβορί, αλλά οι μόνοι διεκδικητές του βραβείου, όπως τόσα χρόνια έχουν ξεχωρίσει με τις αμυντικές του επιδόσεις: Kawhi, Green, Gober, Embiid, Davis και όποιος παίχτης των Celtics ξεχωρίσει από την εξαιρετική ομαδική άμυνά τους, ενώ το όνομα που πρέπει να έχουμε υπόψιν, όχι για φέτος -που δεν θα κερδίσει το βραβείο, και από τεράστιο κρίμα δεν θα προστεθεί σε αυτά από φέτος και αυτό του Dejounte Murray. Ωστόσο, με τους Jazz να έχουν και πάλι την καλύτερη άμυνα της Λίγκας και τον Gobert να είναι η βασικότερη κολόνα αυτής δεν βλέπω πως και φέτος μπορεί κάποιος διαφορετικός να κατακτήσει το συγκεκριμένο βραβείο (με την προϋπόθεση πάντα πως ο Γάλλος δεν θα τραυματιστεί και χάσει πάνω από 20 παιχνίδια).
Κοσμάς Καψάλης: Θα ισομοιράσω τα λεφτά μου σε Davis, λόγω ατομικών επιτευγμάτων και Embiid, λόγω ελαφρώς χειρότερων αριθμών, αλλά καλύτερης ομαδικής αμυντικής προσφοράς, και θα αναμένω.
Λουκάς Μοσχούλας: Μιας και τις βασικές επιλογές για τους υποψηφίους τις αναφέρατε και οι προηγούμενοι, να προσθέσω εγώ μια επιλογή που, ίσως φαντάζει ακραία σήμερα, αλλά θαρρώ θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια, και ενδεχομένως και από φέτος δείξει τα πρώτα δείγματα. Ο λόγος για τον Jonathan Isaac των Orlando Magic Που στην δεύτερη του σεζόν ελπίζει να μην έχει τραυματισμούς. Να ενημερώσω απλά, όποιον το έχασε, ότι ξεκίνησε δυνατά από τα Summer Leagues καθώς είχε 2,7 blocks ανά αγώνα.
Πέτρος Καούνης: Το συγκεκριμένο βραβείο δεν το έχει κατακτήσει guard από τον Garry ”The Glove” Payton, το μακρινό 1996. Gobert, Kawhi, Davis και Green ξεκινάνε ως τα πρώτα φαβορί για την κατάκτησή του και φέτος. Η επιλογή μου, όμως, θα είναι ο Greek Freak, ώστε να μεγαλώσει τη συλλογή του. Τελείωσε την περασμένη σεζόν με σχεδόν τρία blocks ανά παιχνίδι και μπορεί να μαρκάρει οποιαδήποτε θέση και αποτελεί το ιδανικό εργαλείο για άμυνες με αλλαγές στα screens. Πέρυσι βελτιώθηκε πολύ επιθετικά, οπότε φέτος ήρθε η ώρα να βελτιωθεί παραπάνω και αμυντικά.
| ↑1 | Value Over Replaycemt Player. |
|---|
