Τι κάνατε πέρσι:
Γενικώς μια απογοήτευση. Καθώς ξεκινούσε η σεζόν ’13-’14 το project των Pistons φαινόταν – στα χαρτιά – άκρως ελκυστικό. Drummond-Monroe στην front line, Josh Smith, Brandon Jennings, ο φέρελπις με το πιο γκλαμουράτο όνομα στη λίγκα (Kentavious Caldwell-Pope) υπό τις οδηγίες του floor general Chauncey Billups και του προπονητή Maurice Cheeks. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό, οι οπαδοί των άλλοτε Bad Boys, κατάλαβαν γρήγορα πως ο Cheeks θα έπεφτε πάνω σε βράχια. Οι παίχτες του Detroit δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν τους ρόλους του εντός του παρκέ (τα 265 τρίποντα του Smith – τα περισσότερα που επιχείρησε ποτέ στην καριέρα του μέχρι σήμερα – είναι ένα πρώτης τάξης παράδειγμα) με αποτέλεσμα την απόλυση του Cheeks στις 9 Φεβρουαρίου του 2014. Ειρήσθω εν παρόδω, από αυτά τα 265 τρίποντα, στόχο βρήκαν τα 70 (26.4%) προκαλώντας προβλήματα αλωπεκίας στους φιλάθλους των Pistons και τους fantasy κατόχους του. Μέχρι το τέλος της χρονιάς η ομάδα συνέχισε με τον Jon Loyer, με αποτέλεσμα το απογοητευτικό 29-53 (τέταρτοι στην Central και 11οι στην Ανατολή). Χαρακτηριστικό της σεζόν, το γεγονός ότι η αμυντική διάθεση πήγε περίπατο, γεγονός τουλάχιστον απογοητευτικό, για μια ομάδα που έχει συνδέσει το όνομά της με τον όρο “σκληροτράχηλη”. To μόνο συμπαγές πράγμα των Pistons ήταν το τείχος που έχτισαν με τα τούβλα του Smith, οι οποίοι στην απέναντι πλευρά του παρκέ κατάφεραν την τρίτη χειρότερη άμυνα της λίγκας, δεχόμενοι 104.7 πόντους μ.ο. νούμερο που κάνει τον Dennis Rodman να σκέφτεται τη μόνιμη εγκατάστασή του στη Β. Κορέα. Στην επίθεση τα πράγματα δεν πήγαν άσχημα (101 πόντοι ανά παιχνίδι) ωστόσο η αμυντική επίδοση ήταν εκείνη που τους κόστισε.
Ενώ εμείς κάναμε μπάνια:
Ενθουσιαστήκαμε με την πρόσληψη του Stan van Gundy (και όχι του Jeff ευτυχώς) για τον πάγκο της ομάδας. Ο πρώην τεχνικός των Magic, όχι μόνο πήρε την θέση του προπονητή αλλά και εκείνη του President of Basketball operations του Detroit, κάτι που σημαίνει πως έγινε – σχεδόν – το απόλυτο αφεντικό στο Palace of Auburn Hills. Από εκεί και πέρα ήρθε κόσμος και ντουνιάς. D.J. Augustin (Chicago), Caron Butler (Oklahoma), Spencer Dinwiddie (Colorado – Bringing back the “stache”), Jodie Meeks (L.A. Lakers – με 18 εκατομμύρια δολλάρια για τρία χρόνια), Cartier Martin (Atlanta), Josh Bostic (Spartak Αγ. Πετρούπολης), Lorenzo Brown (Reyer Venezia), Brian Cook (ελεύθερος) και Hasheem Thabeet (Oklahoma). Στις 20 Οκτωβρίου, ωστόσο, Thabeet, Cook, Bostic και Brown κόπηκαν από το ρόστερ των Pistons. Στην αντίπερα όχθη, από το Detroit έφυγαν οι Josh Harrellson (Chongqing – η κάτι συναφές τελοσπάντων – Flying Dragons), Peyton Siva (Orlando), Charlie Villanueva (Dallas), Rodney Stuckey (Indiana), ενώ ο Chauncey Billups, ένα από τα καλύτερα point guard που έπαιξαν ποτέ το άθλημα, αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση.
Depth Chart:
| PG | Brandon Jennings | D.J. Augustin | Spencer Dinwiddie |
| SG | K. Caldwell-Pope | Jodie Meeks | Cartier Martin |
| SF | Caron Butler | Kyle Singler | Luigi Datome |
| PF | Josh Smith | Jonas Jerebko | Tony Mitchell |
| C | Andre Drummond | Greg Monroe | Joel Anthony |
Γκανιάν:
Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στην frontcourt. Tα πάντα όμως. Στα χαρτιά Monroe, Drummond και Smith είναι μία από τις καλύτερες της λίγκας. Το πρόβλημα του Cheeks πέρυσι ήταν ότι προσπάθησε να τους χωρέσει και τους τρεις στην ίδια πεντάδα (με τον Smith ως SF), κάτι που, όπως φαίνεται από τα ως τώρα φιλικά, δηλώσεις του Van Gundy, αλλά και την κοινή λογική δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Τα πάντα δείχνουν πως ο Monroe θα έρχεται από τον πάγκο στο “4” ή στο “5”, κίνηση που μπορεί να αποδειχθεί χρυσός για το Detroit. H παρουσία των τριών αυτών ψηλών αποτελεί και την εγγύηση στα rebounds, ενώ από τη στιγμή που ο Smith δεν προορίζεται για το “3” τα ποσοστά στα τρίποντα θα είναι πολύ πολύ καλύτερα. Ο Jennings αποτελεί, έτσι κι αλλιώς, έναν από τους bomber της λίγκας. Παράλληλα, η προσθήκη των Meeks & Butler δίνει πρόσθετα όπλα στα χέρια του Van Gundy, αφού ειδικά ο πρώην παίχτης των Lakers σούταρε πέρυσι με 40.1% (162/404).
Μουλάρι ο Αστραχάν:
Kαι πάλι, τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στην frontcourt. Την ίδια στιγμή που Drummond, Monroe και Smith αποτελούν ευλογία, ίσως αποδειχθούν και κατάρα. Όλα τα λεφτά είναι το κατά πόσο ο Van Gundy θα μπορέσει να πείσει τα μπασκετικά εγώ αυτών των τριών να περιοριστούν για το καλό της ομάδας. Αν (και είναι μεγάλο το αν) ο 55χρονος head coach καταφέρει να βρει το κουμπί τους, το Detroit θα κάνει μεγάλα πράγματα φέτος. Αυτόματα λοιπόν τίθεται θέμα χημείας στο Detroit. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Van Gundy έχει πολύ δουλειά μπροστά του.
Με έχεις κάνει ξενύχτη:
Οι γραφικοί τύποι στο Palace πηγαίνουν ακόμα στα παιχνίδια των Pistons με μπλουζάκια “Bad Boys”. Αγαπητοί οπαδοί ξεπεράστε το: Η εποχή των “bad boys” έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η παρέα των Monroe, Drummond, Smith, Jennings όχι μόνο δεν θα ντυθεί ποτέ Thomas, Dumars, Laimbeer, Rodman και σία, αλλά ούτε καν Billups, Hamilton, Prince, Wallace(s). Σε αυτό το σημείο ο Ball Hog θα ήθελε να στείλει ένα προσωπικό μήνυμα στον κο Van Gundy ώστε να αυξηθούν τα ξενύχτια μας: Παρακαλώ όπως επαναπροσλάβετε τον Rasheed Wallace ως μέλος του τεχνικού σας team. Ευχαριστώ.
Το μαντείο του Ball Hog:
Είναι – σχεδόν – δεδομένο ότι τα πράγματα δε μπορούν να πάνε χειρότερα από πέρυσι για τους Pistons (ok, κρατάμε και μια πισινή). Ο Ball Hog θα ρισκάρει και θα πει πως όχι μόνο θα τα πάνε καλύτερα, αλλά θα διεκδικήσουν την είσοδό τους στα playoffs με ένα ρεκόρ περί του 42-40. Ο Van Gundy θα πρέπει να δουλέψει πολύ στον τομέα της χημείας της ομάδας, στο να μοιράσει ρόλους και κυρίως να πείσει τους παίχτες του πως ό,τι τους πει, αυτό πρέπει να κάνουν. Αν οι παίχτες αποδεχθούν τα όσα πει ο coach, όλα θα πάνε καλά στην πρωτεύουσα του Michigan. Καλό θα είναι οι Monroe και Drummond να έχουν στο μυαλό τους πως ο Van Gundy είναι ο προπονητής που ανέβασε επίπεδα τον Dwight Howard, από καλό ψηλό της λίγκας σε superman. Αν το θυμηθούν, σε καλό και μόνο θα τους βγει.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
