Θα ήταν μια δύσκολη χρονιά η περσινή, το ξέραμε αυτό. Δεν είναι εύκολο να μαζευτούν τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο LeBron James όταν θεώρησε πως εκπλήρωσε το καθήκον του απέναντι στον λαό του Cleveland, και μετακόμισε στο αισθητά πιο λαμπερό Los Angeles. Οι Cavs σίγουρα δεν προσπάθησαν ιδιαίτερα για να διαψεύσουν όσους θεωρούσαν ότι θα καταρρεύσουν, και τερμάτισαν δεύτεροι από το τέλος, παίζοντας πολύ κακό μπάσκετ, πειραματιζόμενοι διαρκώς, δίνοντας σε 27! συνολικά αθλητές την ευκαιρία να πατήσουν παρκέ με την φανέλα της ομάδας. Όλοι έχουμε περάσει άσχημους χωρισμούς, όπου ενδεχομένως να χρειαστήκαμε τον χρόνο μας για να συνέλθουμε, ενδεχομένως να κλειστήκαμε σπίτι βλέποντας ταινίες, ενδεχομένως να δώσαμε την ευκαιρία σε 27! κοπέλες ή αγόρια να καλύψουν το συναισθηματικό κενό που άφησε ο πρώην “Βασιλιάς” ή η Βασίλισσα της καρδιάς μας. Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή, όλοι παίρνουν την απόφαση να προχωρήσουν. Όλοι;
Offseason Moves
Ο Sindarius Thornwell και ο Timothe Luwawu-Cabarot. Αυτές ήταν οι προσθήκες από την free agency. Προφανώς οι Cavaliers έμειναν σε τέτοιο βαθμό ικανοποιημένοι από την περσινή τους χρονιά που αποφάσισαν να κρατήσουν την ομάδα σχεδόν αυτούσια και να μην προβούν σε απολύτως καμία προσθήκη, αν εξαιρέσουμε αυτήν την μονομαχία των δύο προαναφερθέντων για την θέση του τρίτου small forward στην ομάδα.
Η πραγματική ενίσχυση ήρθε βέβαια από το draft. Στο #5, o Koby Altman πήγε στην λογική του best player available και επέλεξε τον Darius Garland, ένα από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά του draft. Ο Garland είχε θεωρηθεί τεράστιο ταλέντο χάρη στην ικανότητα του να σκοράρει ακατάπαυστα από την θέση του pointguard, και τα πρώτα δείγματα στην χρονιά στο Vanderbilt ήταν ενθαρρυντικά, ωστόσο μόλις στο πέμπτο παιχνίδι ο τραυματισμός του στο γόνατο οδήγησε τον Garland στο χειρουργείο και την κολεγιακή θητεία του σε πρόωρο τέλος. Στο #26 ήρθε η σειρά του Dylan Windler, του small forward από το Belmont, ο οποίος πιθανότατα είναι ο καλύτερος pure shooter του draft, με ποσοστό από το τρίποντο που για δύο συνεχόμενες χρονιές ξεπερνούσε το 42,5%. Ο Joe Harris έφυγε από το Cleveland, αλλά ο διάδοχος του βρέθηκε. Τελευταία επιλογή στο #30, άλλος ένας small forward, ο Kevin Porter Jr, ένας ακόμα παίκτης που θεωρήθηκε τεράστιο ταλέντο αλλά στην μοναδική του χρονιά στο USC απογοήτευσε. Τα εργαλεία υπάρχουν πάντως για να παίξει σε αυτό το επίπεδο, απλώς είναι ένα project που θέλει ακόμα πολλή δουλειά.
Η γενικότερη κατεύθυνση που επέλεξε ο οργανισμός ήταν σαφής. Δεν θεωρούν ότι οι βετεράνοι της ομάδας είναι αρκετά δυνατοί ώστε να την οδηγήσουν στα playoffs, οπότε δεν προχώρησαν και σε ενίσχυση αυτής με άλλους έτοιμους παίκτες, αλλά προτιμήθηκε να δοθεί η ευκαιρία στους μικρούς να αναπτύξουν το ταλέντο τους χωρίς εμπόδια, και ό,τι προκύψει. Υπάρχει βέβαια πιθανότητα ο Altman να αποφάσισε μετά το draft να πάει διακοπές ακολουθώντας τον Kevin Love σε διάφορα σημεία της γης1)περισσότερα για αυτό σε λίγο, και να μην είχε χρόνο για διαπραγματεύσεις.
Depth Chart
PG Darius Garland, Brandon Knight, Mat Dellavedova
SG Collin Sexton, Jordan Clarkson, Kevin Porter Jr, Timothe Luwawu-Cabarot,
SF Cedi Osman, Sindarius Thornwell, Dylan Windler
PF Larry Nance, John Henson, Jarell Martin
C Kevin Love, Tristan Thompson, Ante Zizic, Marques Bolden
Ο Παίκτης Κλειδί
Θα πω ο Cedi Osman, γιατί δεν φαίνεται κάποιος άλλος να ξεχωρίζει. Ο Osman έρχεται από μία χρονιά αποκάλυψη, όπου μεταμορφώθηκε από χειροκροτητής του LeBron σε βασικό γρανάζι της μηχανής του Cleveland. Το γεγονός βέβαια πως είναι ο Osman ο παίκτης με τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στην περσινή ομάδα, εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το γιατί τερμάτισε προτελευταία. Ο Τούρκος πάντως κατάφερε να εκτινάξει τους μέσους όρους του παντού. Από 11 σε 32,2 λεπτά συμμετοχής ανά παιχνίδι, από 3,9 σε 13 πόντους μ.ο., από 2 σε 5 rebounds μ.ο, και γενικότερα πιάνετε την εικόνα, αν και θα πρέπει να αναφερθεί το ότι δεν κατάφερε να βελτιώσει το τρίποντο του, πέφτοντας στο 34,9%. Δεν θα καταφέρει να γίνει σταρ ποτέ, ωστόσο στον συμπληρωματικό ρόλο του τύπου που κάνει λίγο από όλα σε άνω του μετρίου βαθμό, είναι εξαιρετικός. Θα έπρεπε να είναι ο έκτος-έβδομος παίκτης της ομάδας, και εκεί θα καταλήξει μέσα στα επόμενα χρόνια, αλλά όσο περισσότερο παίζει τόσο καλύτερος θα γίνεται, οπότε χαρείτε τον όσο φέρνει πάθος και ενέργεια στο παρκέ του Cleveland.
Κορυφαία Προσθήκη
Ο Darius Garland μπορεί να εξελιχθεί σε all-star. Μπορεί επίσης να εξελιχθεί και σε τεράστια φούσκα. Όλα είναι πιθανά για έναν παίκτη που δεν έχουμε ιδέα πως θα εξελιχθεί γιατί δεν έχουμε καταφέρει καν να δούμε επαρκώς σε επίπεδο κολεγίου. Οι Cavaliers τον επέλεξαν ελπίζοντας ότι είτε αυτός είτε ο Collin Sexton θα εξελιχθούν σε franchise players, και η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Garland έχει περισσότερες πιθανότητες, κυρίως γιατί έχω ήδη απορρίψει το ενδεχόμενο να δούμε τον Sexton all-star. Ίσως ο Koby Altman, πριν φύγει για διακοπές να σχημάτισε την ίδια άποψη και γι’ αυτό να προχώρησε στην επιλογή του, η οποία δημιουργεί ένα σημαντικό πρόβλημα που θα συζητήσουμε αμέσως μετά. Ως τότε, δείτε ένα πολύ διαφωτιστικό βιντεάκι για το ποιος είναι ο Darius Garland και ποιες οι προοπτικές του.
Τρία ερωτήματα ψάχνουν απάντηση
α. Είναι δυνατόν να παίξουν μαζί οι Garland και Sexton?
Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι σαφώς είναι δυνατό, δεν υπάρχει κάποιος κανονισμός που να απαγορεύει την συνύπαρξη τους στο παρκέ. Το ζήτημα είναι το κατά πόσο αυτή η συνύπαρξη μπορεί να οδηγήσει σε οτιδήποτε πέρα από χάος. Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί τους πάντες στο Cleveland, αλλά και τους λίγους μερακλήδες εκτός Cleveland που ασχολούνται με τους Cavs.
Ο Garland είναι ένας point guard μετρίου σχετικά αναστήματος, ο οποίος είναι (πιθανότατα, δεν τον έχουμε δει αρκετά ώστε να μπορούμε να ξέρουμε, αλλά από την άλλη κανένας δεν τον έχει δει αρκετά ώστε να μπορεί να ξέρει) μέτριος αμυντικός, διαθέτει καταπληκτικά ένστικτα σκόρερ, είναι φονικός σουτέρ, δεν είναι ιδιαίτερα θετικός στην οργάνωση του παιχνιδιού παρά το ότι διαθέτει ικανοποιητικά ένστικτα στην πάσα και ειδικά στο σπάσιμο της μπάλας ύστερα από διείσδυση. Πάρτε την παραπάνω περιγραφή, αλλάξτε το όνομα από Garland σε Sexton, αφαιρέστε το φονικός σουτέρ, και έχετε την περιγραφή του έτερου point guard των Cavaliers.
Οι πρώτες πληροφορίες θέλουν τους δύο παίκτες να παίζουν μαζί σε ένα σχήμα με δύο guards. Αυτό δεν είναι κάτι παράλογο, πολλά σχήματα με δύο guards έχουν πετύχει διαχρονικά, αλλά συνήθως για να πετύχουν πρέπει οι δύο παίκτες να έχουν διαφορετικά μεταξύ τους χαρακτηριστικά, κάτι που δεν ισχύει στην συγκεκριμένη περίπτωση. Η δε αδυναμία τους στην άμυνα δεν θα μπορεί να καλυφθεί από τις φιλότιμες βοήθειες του εκάστοτε τρίτου μέλους της περιφέρειας, καθώς προς το παρόν η αδυναμία αυτή στο παιχνίδι τους είναι εκκωφαντική. Οι Cavs οραματίζονται μία συνύπαρξη στα πρότυπα του δίδυμου Lillard – McCollum, ωστόσο πιο πιθανή βρίσκω την εκδοχή ο ένας από τους δύο να καταλήξει σε άλλη ομάδα στα επόμενα δύο χρόνια, ίσως σε κάποια από τις πόλεις που επισκέφθηκε ο Kevin Love στις διακοπές του.
β. Τι θα γίνει με τον Kevin Love;
Την περσινή χρονιά κατάφερε να αγωνιστεί σε 22 παιχνίδια. Το πραγματικό ερώτημα είναι ωστόσο σε πόσα θα μπορούσε να είχε αγωνιστεί. Το χειρότερα φυλαγμένο μυστικό στην λίγκα ήταν ότι ο Love θα υπερπροφυλαχθεί για να μην ξαναχτυπήσει το πόδι του, το χέρι του, την μύτη του, και για να είμαστε ειλικρινείς, να μην σαμποτάρει το τάνκινγκ των Cavs. Με δεδομένο ότι οι Cavs εξακολουθούν να μην έχουν βλέψεις για playoffs, τίθεται εκ νέου ο προβληματισμός για το κατά πόσο έχει νόημα ο 31 χρονών Love να χαραμίζεται σε μία ομάδα χωρίς στόχους, στην οποία δεν μπορεί να κάνει την διαφορά, ενώ αντίθετα ενδέχεται να χαλάσει τις πιθανότητες του Cleveland να καταλήξει με τις περισσότερες πιθανότητες για το νο1 pick, μιας και το καλοκαίρι δούλεψε πολύ κατά την διάρκεια των ταξιδιών του πάνω στο σώμα του.
Η ανταλλαγή του μοιάζει μονόδρομος, ωστόσο είναι εφικτή αυτή έχοντας ως δεδομένο το τεράστιο συμβόλαιο που κουβαλάει; Υπάρχουν ομάδες που θα μπορούσαν να τον κυνηγήσουν, όχι χωρίς μεγάλες θυσίες όμως. Οι Blazers τον ζαχάρωναν καιρό, και η αλήθεια είναι ότι θα ταίριαζε πολύ εκεί. Άλλωστε ο πρώην συμπαίκτης του Channing Frye ήδη ξεκίνησε το lobbying για να προχωρήσει η ανταλλαγή αυτή.
I’m gonna be honest i had a conversation with friends and i think the best move for the Blazers would be to get Kevin Love. I think it would shake the whole western conference
— Channing Frye (@channingfrye) June 23, 2019
Από το Miami μέχρι τους Wizards και δεν έχω ιδέα ποιους άλλους, πολλοί θα τον ήθελαν, είτε για φέτος είτε για του χρόνου. Αν υπάρξει η προσφορά, οι Cavs θα την αποδεχτούν, ωστόσο φαίνεται να είναι αρκετά πιθανό το ενδεχόμενο να δούμε τον Love να γίνεται shut down με κάποια προσχηματική δικαιολογία, στην περίπτωση που η ομάδα στο πρώτο μισό της σεζόν δεν δείξει ότι είναι έτοιμη να αλλάξει επίπεδο και ότι βρίσκεται ένα – δύο χρόνια ακόμα μακριά από το να πλησιάσει τα playoffs. Πιθανότατα αυτό είναι και το πιο ρεαλιστικό σενάριο. Ως τότε ο Kevin Love θα συνεχίζει να βγάζει φωτογραφίες σε όλα τα μέρη κόσμου που επισκέπτεται όσο δεν παίζει ανταγωνιστικό μπάσκετ.
γ. Τι φάση με τον John Beilein;
Αυτό δεν το περιμέναμε. Με την υπερπροσφορά νέων ταλαντούχων προπονητών – prodigees εκεί έξω, με τόσους βοηθούς προπονητές να περιμένουν εναγωνίως το επόμενο άνοιγμα που θα τους κάνει κάπου χαλίφη στην θέση του χαλίφη, θεωρούσα δεδομένο ότι κάποιος ταλαντούχος 40άρης θα ήταν ο επόμενος προπονητής στους Cavs. O Κoby Altman ωστόσο είχε διαφορετική άποψη, προσλαμβάνοντας τον John Beilein, τον προπονητή των Michigan Wolverines, τέως του West Virginia, ο οποίος κατά την διάρκεια της καριέρας του έχει προπονήσει δημοτικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια, community colleges, κανονικά κολέγια σε κάθε κολεγιακό division, την ομάδα της γειτονιάς του, και γενικά οτιδήποτε υπάρχει σε ομάδα στην Αμερική εκτός ΝΒΑ. Πλέον στα 67 του έχει την ευκαιρία να φτάσει και στο τελευταίο σκαλί της βαθμίδας, κοουτσάροντας την δική του ομάδα στο κορυφαίο επίπεδο.
Συμπαθούσαμε τους Wolverines είναι η αλήθεια. Το μπάσκετ που παίζουν είναι πάντα ενδιαφέρον, και ας λείπουν συνήθως οι μεγάλοι σταρ. Δύο παρουσίες σε αυτά τα 12 χρόνια σε final four, όπου και στις δύο έχασαν στον τελικό, μαρτυρούν ότι κάτι έκανε καλά. Η αλήθεια είναι ότι ο Beilein είναι ένας διορατικός προπονητής, εξαιρετικά δημιουργικός και κυρίως προσαρμοστικός στις εκάστοτε συνθήκες. Η παρουσία των Garland, Sexton, Porter Jr, Windler στον βασικό πυρήνα της ομάδας αφήνει μία αίσθηση παιδομαζώματος που πρέπει να διαχειριστεί ο προπονητής της ομάδας, οπότε ποιος καλύτερος από κάποιον που ούτως ή άλλως μια ζωή δουλεύει με παιδιά;
Θα μπορέσει όμως ο Beilein να προσαρμοστεί στο νέο αυτό επίπεδο; Εδώ πέρα από τον Garland και τον Sexton θα πρέπει να διαχειριστεί και τον Kevin Love, τον Tristan Thompson και όποιον άλλον βετεράνο απομείνει στο Cleveland. Ευτυχώς δεν θα κληθεί να προπονήσει τον J.R. Smith, αλλά και πάλι, είναι κάτι που θα κάνει για πρώτη φορά στην καριέρα του. Το πιο σημαντικό ωστόσο, είναι ότι ενώ έχει δείξει ότι είναι ένας μελετητής του μπάσκετ, και μπορεί και προσαρμόζει τις ιδέες του στην εξέλιξη του αθλήματος, δεν έχει αποδείξει ότι μπορεί ο ίδιος να προκαλέσει την εξέλιξη. Στο κολεγιακό επίπεδο αρκούσε το να παίρνει τις κεντρικές κατευθυντήριες ιδέες από το ΝΒΑ και να τις προσαρμόζει σταδιακά στο πλάνο του, εδώ όμως θα συμβαδίζει με την ίδια εξέλιξη και θα πρέπει να καταφέρει να σταθεί στον βηματισμό της.
Quo Vadis?
Για κάποιον λόγο έχω αρκετή εμπιστοσύνη στον Beilein. Εκτιμώ πάρα πολύ τον Love και ελπίζω ο Garland να εξελιχθεί σε μελλοντικό all-star. Για όλους αυτούς τους λόγους θα μου κακοφανεί που το Cleveland δεν θα ξεπεράσει τις 26 νίκες φέτος, αλλά θα χαρώ με την ανταλλαγή του Kevin Love, όταν θα πάει κάπου που θα περνάει καλύτερα, σχεδόν όσο στις διακοπές του.
Dimitris Mantzoukas
Latest posts by Dimitris Mantzoukas (see all)
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 6 - December 2, 2019
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 2 - November 4, 2019
- 2019-20 Previews: Utah Jazz - October 24, 2019
- 2019-20 Previews: Portland Trail Blazers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Orlando Magic - October 19, 2019
| ↑1 | περισσότερα για αυτό σε λίγο |
|---|
