Eastern Conference Semifinals 2018: Toronto Raptors vs Cleveland Cavaliers

Posted on May 1 2018 - 10:12am by Gus Chr
Categorized as
1276
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Οι Raptors τίθενται για τρίτη σερί χρονιά αντιμέτωποι με τους Cavaliers στην post season, δεύτερη στα ημιτελικά της Ανατολής, και ίσως είναι η μόνη φορά που το momentum και οι συνθήκες δείχνουν να γέρνουν προς τον Καναδά, όπου υπάρχει και το πλεονέκτημα έδρας. Ωστόσο, το παρατεταμένο κακό παιχνίδι των Cavs έχει τραβήξει πολύ καιρό τώρα και αν υπάρχει ένα σημείο που πρέπει να δείξουν αγωνιστικά σημάδια αντίδρασης και πνοής, αν σκοπεύουν να κάνουν φέτος την υπέρβαση, είναι τώρα. 

Στη Regular Season

11/01/2018: Cleveland Cavaliers 99 @ Toronto Raptors 133

21/03/2018: Toronto Raptors 129 @ Cleveland Cavaliers 132

03/04/2018: Toronto Raptors 106 @ Cleveland Cavaliers 122

Σε “διαγωνισμό” run n’ gun επιδόθηκαν οι δύο ομάδες στη regular season, με τους Raptors να κάνουν μια πολύ εντυπωσιακή νίκη με διαφορά 34 πόντων, αλλά στο συνολικό σκορ οι Cavs πήραν την άτυπη “σειρά” με 2-1. Ειδικά το δεύτερο παιχνίδι στις 21 Μαρτίου είναι αυτό που ιδανικά θα ήθελαν να δουν από εδώ και πέρα οι φίλοι των Cavs από την ομάδα τους: Τον LeBron να κάνει αυτά που κάνει, τον Kevin Love να θυμίζει αυτόν της Minnesota (23/12/4 με 4/6 τρίποντα), τον George Hill υγιή και τον JR Smith να βάζει τα ελεύθερα σουτ που παίρνει. Τα δύο παιχνίδια που κέρδισαν οι Cavs αποτελούν έναν, τρόπον τινά, οδηγό για εκείνους. Ματσάρισμα στον τομέα των rebounds, υψηλό ποσοστό από την γραμμή των 7,25 και υψηλά ποσοστά στις ελεύθερες βολές. Για μια ομάδα, πάντως, που θέλει να πηγαίνει σε υψηλό σκορ (Raptors -δεύτεροι σε offensive rating στη λίγκα), το γεγονός πως τους νίκησαν οι φετινοί Cavs στο ίδιο της το παιχνίδι, δίνει τροφή για μεγάλο προβληματισμό.

Τι έκαναν στον πρώτο γύρο 

Toronto Raptors (4-2 vs Wishangton Wizards)

Σε μια σειρά που πιθανότατα κανείς εκτός Toronto και Washington δεν έδωσε σημασία, είδαμε τους Raptors να δικαιώνουν τις προσδοκίες και να φτάνουν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. “Ναι, σιγά, απέκλεισαν τους όγδοους της Ανατολής και κάτι έγινε” σας ακούω να λέτε και ένα δίκιο το έχετε. Αλλά, με την εικόνα των Raptors στις πρόσφατες post seasons να μην είναι και ακριβώς αυτή που δικαιολογεί την ομάδα-φαβορί, να μας επιτρέπετε να δηλώνουμε χαρούμενοι που στον πρώτο γύρο έκαναν αυτό που περιμέναμε και περίμεναν όλοι. Το παιχνίδι που μάλλον ξύπνησε τους παίχτες του Casey ήταν το τέταρτο, όταν οι Wizards ισοφάρισαν τη σειρά σε 2-2. Κακή κυκλοφορία, κακές βοήθειες στην άμυνα, πολύ isolation στην επίθεση και πολλά λάθη, έφεραν την ήττα, στοιχεία που μάλλον ο προπονητής του Toronto θα τα χρησιμοποιούσε σαν ευαγγέλιο όποτε μιλούσε στους παίχτες του, μέχρι το πέμπτο ματς. Και ενώ τα φώτα είναι λογικό να πέφτουν στους DeRozan, Lowry και Valanciunas που έκαναν εξαιρετικές εμφανίσεις, η second unit των Raptors είναι ο βασικός λόγος που η ομάδα πέρασε στον δεύτερο γύρο, με τεράστια εμφάνιση στον έκτο παιχνίδι.

Όπως βλέπετε παραπάνω, ο πάγκος του Toronto σημείωσε 34 πόντους στο έκτο ματς, ενώ στα προηγούμενα παιχνίδια η παραγωγικότητά του κυμάνθηκε ως εξής: 39 στο πέμπτο, 22, στο τέταρτο, 32 στο τρίτο και από 42 στα δύο πρώτα. Ο Delon Wright ήταν εξαιρετικός, ο VavVleet μετατράπηκε σε grind παίχτη που θα ήθελε οποιαδήποτε ομάδα κάνει πρωταθλητισμό, ο Siakam έδωσε πολύτιμες ανάσες στην front court και ο Miles βοήθησε σημαντικά στο σκοράρισμα -πλην του τέταρτου ματς. Συγχωρέστε το κλισέ, αλλά “ο πάγκος των Raptors θύμισε λερναία ύδρα”, που δεν ήξερες από πιο κεφάλι θα την βρεις. Εικόνες και καταστάσεις που οι φίλοι του Toronto ελπίζουν να είναι από το πολύ κοντινό μέλλον.

Cleveland Cavaliers (4-3 vs Indiana Pacers)

Έφτασε η ώρα να δούμε τον LeBron να ζορίζεται -και να ζορίζεται πολύ- σε πρώτο γύρο. 12-0 μετρούσε ο “Βασιλιάς” στον πρώτο γύρο της post season, μέχρι που η παρέα του Oladipo να του θυμίσει πως ίσως η Ανατολή δεν είναι δικιά του φέτος. Αν υπήρχε δικαιοσύνη, οι Pacers θα έπρεπε να είναι εκείνοι που θα περνούσαν, σε μια σειρά που είχε τα πάντα: Τον “Dipo” να αποδεικνύει γιατί είναι All-Star, τον Sabonis ότι δεν ήταν απλά κάποιος filler στο trade του Paul George, τον LeBron να ματώνει για να κερδίσει, και, κυρίως, ότι σε κανέναν δεν επιτρέπεται να ξεγράψει την Indiana στο μέλλον. Ο Oladipo, λοιπόν έκανε ό,τι έκανε όλη την χρονιά, δηλαδή να είναι ο ηγέτης των Pacers, o Bogdanovic να είναι εκτελεστής, ο Stephenson να αναλαμβάνει το trash talking και τα mind games, αλλά τελικά κανείς από αυτούς δεν μπόρεσε να σκοτώσει τον King James.

Με μία λέξη: Μεγαλείο. Όποιον και αν έβαζαν πάνω του οι Pacers δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν. Ούτε σωματικά, ούτε πνευματικά. Αυτό που έδειξε πάντως η σειρά αυτή (όπως και το μεγαλύτερο μέρος της φετινής σεζόν) είναι ο LeBron είναι μόνος. Απελπιστικά μόνος. Και είναι προφανές πια πως η φράση “Ναι, αλλά εμείς έχουμε τον LeBron” δεν φτάνει από μόνη της.

Γιατί θα περάσουν οι Raptors

Όταν στο trade deadline οι Cavs αλλάξανε το μισό roster, η πρώτη γενική αντίδραση ήταν εκείνη του ενθουσιασμού. Αντίθετα, στα γραφεία του Ball Hog, o Νίκος ήταν σκεπτικός και είπε “περιμένετε να το δούμε λίγο”. Ένα μήνα μετά έγραφε το κείμενο που εξηγούσε γιατί οι Cavs δεν θα είναι στους φετινούς Τελικούς, και ενδεχομένως ούτε καν στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας. Οι βασικοί λόγοι τρεις: α) Πολύ κακός coach, β) Ασύνδετο και όχι τόσο ταλαντούχο τελικά ρόστερ, γ) Απελπιστικά μόνος, αλλά και μάλλον ήδη φευγάτος LeBron. Μετά το τέλος του πρώτου γύρου και δείχνει να έχει πέσει μέσα σε όλα. Αρκεί να δει τι έκαναν στον πρώτο γύρο των Playoffs οι Wade και Crowder και τι οι Hill και Hood. Για τους προπονητές δε, μάλλον δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε παραπάνω. Ειδικά αν πρέπει να συνοψιστούν σε μία πρόταση όλα μαζί, όσο εύλογο κι αν ακούγεται αρχικά το επιχείρημα “πως για όλα όσα έχει ακούσει ο coach Lue, τουλάχιστον δεν είναι εμμονικός και κάνει διαρκώς αλλαγές στις συνθέσεις της ομάδας”, το αντεπιχείρημα παραμένει πως δεν γίνεται στο δεύτερο γύρο των Playoffs να μην ξέρεις ακόμα πια είναι η καλή σου πεντάδα και το -μάλλον αποκλειστικά- αποτελεσματικό επιθετικό σου σύστημα να είναι το “παίρνει ο LeBron αμπάριζα και βγαίνει”.

Από την άλλη πλευρά, στους Raptors, όπως παρουσιάζαμε στα ξεκινήματα της σεζόν, στο πιο πολυσυλλεκτικό preview που γράψαμε, φαίνονταν το καλοκαίρι να ποντάρουν σε μια διαγραφόμενη κατάσταση στην Ανατολή, με πλάνο τριετίας: ο LeBron ενδεχομένως θα έφευγε για τη Δύση, αλλά σε κάθε περίπτωση, θα άρχιζε να μπαίνει στην τελευταία περίοδο της καριέρας του, που εύλογα θα συνεπαγόταν μια επιβράδυνση (κάτι που κάθε άλλο παρά αποδεικνύεται στη φετινή σεζόν, βέβαια), οι Celtics ήταν μια καινούρια ομάδα, με πολλούς νεαρούς παίχτες και ενδεχομένως να μην παρουσιάζονταν τόσο δεμένοι, ενώ τους Sixers δεν τους είχαμε υπολογίσει να είναι τόσο εντυπωσιακοί από φέτος. Παρόλα αυτά, το πλάνο φαίνεται να βγαίνει. Οι Cleveland δείχνουν στην χειρότερη κατάστασή που θα μπορούσαν ποτέ να τους αντιμετωπίσουν οι Raptors, οι Celtics είναι αποδεκατισμένοι, και πιθανώς στη χειρότερη δυνατή κατάσταση που μπορούν να τους πετύχει κανείς εντός της επόμενης πενταετίας, κάτι που ισχύει και για τους Sixers, που είναι άγουροι στην πρώτη τους post season εμπειρία, με δύο υπερταλαντούχους, αλλά νεαρούς, που μόνο καλύτεροι θα γίνονται τα επόμενα χρόνια -όντας υγιείς-, ως βασικούς πυλώνες. Συνεπώς, το παράθυρο των Raptors για μια θέση στους Τελικούς άνοιξε, και άνοιξε τον πρώτο χρόνο του σχεδίου τους. Πλέον η πορεία προς τους Τελικούς “it’s theirs to lose”. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι, πως αν σε κάτι είναι εξοικειωμένοι οι Raptots, ειδικά στα Playoffs, είναι “to lose and to lose big”.

Στα αγωνιστικά τώρα:

Αν οι Cavs είχαν θέμα με την επίθεση της Indiana, φανταστείτε -σε θεωρητικό επίπεδο προφανώς, μέχρι να το δούμε στο παρκέ- τι θέμα θα έχουν με εκείνη των Raptors, όπου οι λύσεις τους είναι σημαντικά περισσότερες. Σε πιο συγκεκριμένα ζητήματα, η front court των Raptors μοιάζει να είναι ανίκητη, με τους Ibaka και Valanciunas να καθαρίζουν τα rebounds και να συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στο σκοράρισμα, ο DeRozan βρίσκεται μάλλον στο peak της καριέρας του και ο Lowry στην πιο ώριμη φάση της δικιάς του. Είναι πολύ δύσκολο με την εικόνα που έχουν παρουσιάσει οι Cavs να κοντράρουν τους Raptors στα rebounds και μοιάζει ακόμα πιο δύσκολο να βρεθεί κάποιος να σταματήσει τον DeRozan από το να σκοράρει κατά ριπάς. Ακόμα και στο δυνατό σημείο του Cleveland, που είναι αυτό του τριπόντου, το Toronto μοιάζει να έχει απαντήσεις, καθώς ο Casey θα δώσει εντολή στα κυνηγόσκυλά του να κυνηγούν μέχρι θανάτου στην περιφέρεια. Και, τέλος, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, υπάρχει και ο πάγκος. Ένας πάγκος που μπορεί να δώσει λύσεις ο οποιοσδήποτε και οποτεδήποτε. Οι συνθήκες μοιάζουν ιδανικές.

Γιατί θα περάσουν οι Cavaliers

Ξεπερνάμε το ξερό “επειδή έχουν τον LeBron”, που προφανώς έχει το δικό του πολύ μεγάλο βάρος και πάμε παρακάτω. Θα περάσουν γιατί δεν γίνεται να βλέπουμε τόσο κακές βραδιές από αυτούς που βρίσκονται γύρω από τον “Βασιλιά”. Και ενώ συμφωνούμε προφανώς στο “το Cleveland μοιάζει να μην έχει σύστημα”, ένα ελεύθερο σουτ είναι ένα ελεύθερο σουτ, όπως και αν αυτό βγαίνει. Θα περάσουν, λοιπόν, μόνο σε περίπτωση που οι “υπολοχαγοί” του James αποφασίσουν να εμφανιστούν στο παρκέ και να φανούν αποτελεσματικοί. Ο Love πρέπει να επιδοθεί σε γεμάτα double-doubles και με καλά ποσοστά από την περιφέρεια, ενώ θα πρέπει να κερδίσει και τη μάχη των rebounds. Με δεδομένο πως μόνο αυτός μπορεί να κάνει τόσο αποτελεσματικά box-outs στους αντιπάλους του, περιμένουμε να καταπονηθεί αρκετά το κορμί από την πάλη του με την front court των Raptors. Για να έχει ενέργεια, λοιπόν, ο Love στην επίθεση θα πρέπει να βοηθήσουν οι συμπαίκτες του σε μεγάλο βαθμό στη μάχη των rebounds. Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται σαφές πως αν ο Love πραγματοποιήσει τέτοιου είδους εμφανίσεις, θα αποτελέσει εφιαλτικό matchup για το Toronto. Το ίδιο ισχύει και για τον JR Smith (αν εξαιρέσουμε το κομμάτι των rebounds), ενώ ο νεοεισελθείς στο ρόστερ Rodney Hood, θα πρέπει και αυτός να δείξει μερικές εκλάμψεις των όσων είδαμε από αυτόν στη Utah. Το ίδιο θα πρέπει να δούμε και από τον Jordan Clarkson. Aν συμβούν όλα αυτά, ένα “αν” που αυτή τη στιγμή μοιάζει ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για το Cleveland, τότε θα είναι αυτό που θα περάσει.

X-Factors 

Για το Toronto είναι ξεκάθαρο πως ο x-factor είναι ο πάγκος του σαν σύνολο. Ειλικρινά δεν θυμόμαστε πότε ήταν η τελευταία φορά που η second unit μιας ομάδας (πλην Spurs προφανώς) έπαιζε τόσο καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της, κάτι στο οποίο πρέπει να δοθεί ένα τεράστιο credit στον Casey.

Είναι σαφές λοιπόν, πως ο πάγκος των Raptors μπορεί να κάνει outscoring οποιαδήποτε άλλη αντίστοιχη, ακόμα και αυτή του Houston, γεγονός που κάνει την αποστολή του Cleveland ακόμα πιο δύσκολη. Ατομικά, τώρα, έχει το δικό του ενδιαφέρον το πως θα μπορέσει ο rookie OG Anunoby να περιορίσει τον James, εφόσον επαληθευτούν τα δημοσιεύματα για τις σκέψεις που έχει ο Casey, να βάλει τον παίχτη πάνω στον καλύτερο της λίγκας. Για να το σταματήσει κανένας λόγος, αλλά είναι σημαντικό να τον περιορίσει όπως μπορεί. Αν το καταφέρει ως έναν βαθμό, το έργο των Raptors θα γίνει ευκολότερο.

Από την πλευρά των Cavaliers, οι x-factors, πέρα από το να πραγματοποιήσουν καλές εμφανίσεις οι Love και Smith, είναι αρκετοί. Ξεκινώντας από τους guards, η υγεία του George Hill και το κατά πόσο οι πόνοι που έχει στην πλάτη του θα του επιτρέψουν να παίξει και αν θα είναι στο 100%. Aπό την στιγμή που ο βετεράνος πήγε στο Cleveland, η κυκλοφορία της ομάδας έγινε πολύ καλύτερη, ενώ ο ρόλος του στο να μην κουβαλάει συνεχώς την μπάλα ο LeBron είναι σημαντικός. Ωστόσο, αυτός που μπορεί να αποδειχθεί ως ο απόλυτος x-factor για το Cleveland είναι ο Cedi Osman, εφόσον το προπονητικό επιτελείο τον εμπιστευτεί. Είναι νεαρός, έχει μεγάλη δίψα για να διακριθεί, δεν φοβάται να βάλει το κορμί του στη φωτιά, έχει αποδείξει πως μπορεί να μαρκάρει αντιπάλους κάθε μεγέθους και μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην επίθεση.

Πρόγραμμα

Game 1: Cleveland Cavaliers @ Toronto Raptors, Τετάρτη 02/05/2018, 03:00.

Game 2: Cleveland Cavaliers @ Toronto Raptors, Παρασκευή 04/05/2018, 01:00.

Game 3: Toronto Raptors @ Cleveland Cavaliers, Κυριακή 06/05/2018, 03:30.

Game 4: Toronto Raptors @ Cleveland Cavaliers, Τρίτη 08/05/2018, 03:30.

Game 5 (αν χρειαστεί): Clevaland Cavaliers @ Toronto, Πέμπτη 10/05/2018, TBD.

Game 6 (αν χρειαστεί): Toronto Raptors @ Cleveland Cavaliers, Σάββατο 12/05/2018, TBD.

Game 7 (αν χρειαστεί): Cleveland Cavaliers @ Toronto Raptors, Κυριακή 13/05/2018, TBD.

Τι θέλουμε να γίνει

Θα θέλαμε να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον κόπο που έχουν ρίξει οι Raptors τα τελευταία χρόνια και να μην αδικήσουν τους εαυτούς τους για μια ακόμη χρονιά. Η εκπληκτική φόρμα του DeRozan να συνεχιστεί, κανείς από το Cleveland να μην μπορεί να τον σταματήσει, ο Valanciunas να αποδείξει φέτος πως είναι “tough guy” και δεν “κρύβεται” στην post season, όπως τον έχουν κατηγορήσει αρκετές φορές στο παρελθόν, και ο Lowry να πάρει επιτέλους τον ηγετικό ρόλο σε παιχνίδια που “καίνε”. Επίσης θα θέλαμε ο VanVleet να φορτώσει με κάποιο τρόπο το αντίπαλο καλάθι με 20 πόντους πάνω-κάτω, και να μιλάμε για την πλέον απίθανη ιστορία της φετινής post season.

Τι θα γίνει

Το παρατεταμένο slump το οποίο βρίσκονται οι Love και Smith πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή και βάζουμε τα λεφτά μας πως η ώρα ήρθε. Αμφότεροι θα εμφανιστούν σε καλή κατάσταση, θα σκοτώσουν τους Raptors με τα περιφερειακά σουτ τους και θα παρουσιαστούν ως η βοήθεια που έπρεπε να έχει ο LeBron από τον πρώτο γύρο. Για να το πάμε και λίγο παραπέρα, υπάρχει η αίσθηση (του γράφοντος τουλάχιστον) πως θα δούμε άρθρα τύπου “το Toronto έπαιξε καλύτερα σαν ομάδα, αλλά ο LeBron ήταν too much για αυτούς”. Με δεδομένο πως οι Love και Smith θα είναι όπως πρέπει, οι Cavs είναι αυτοί που περνάνε. Άντε να πω και νούμερο, στα έξι και πέστε να με φάτε.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.