BallHog’s Playoffs 2018 Walkaround #10

Posted on May 8 2018 - 4:09pm by The Ball Hog
Categorized as
715
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Τα NBA Playoffs 2018 βρίσκονται σε εξέλιξη και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος, Άρης Τόλιος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς. 

Eastern Conference

Toronto Raptors vs Cleveland Cavaliers
Game 4:

“Ο τέταρτος αγώνας, της ετήσιας σειράς τέσσαρων εαρινών αγώνων επίδειξης, ανάμεσα στους Harlem Globetrotters του εξωπραγματικού LeBron James και στους Generals του Καναδά, έληξε με θριαμβευτές -ως πάντα- τους πρώτους, με 128-93″.

https://twitter.com/ringer/status/993705813569978368

“Φέτος (μπορεί και να) είναι η χρονιά τους” λέγαμε. “Δυνάμωσε ο πάγκος τους” λέγαμε. “Μόνο η ψυχολογία μπορεί να τους λυγίσει”. Οι Starters, που δύο από τα τέσσερα μέλη είναι Καναδοί και δηλωμένοι Raptors fans λέγανε στο podcast τους ότι είναι καλό που τερμάτισαν την κανονική διάρκεια με 59 κι όχι 60 νίκες, γιατί ακόμα κι αυτό ίσως τους άγχωνε. Τελικά οι Raptors έγιναν το πρώτο #1 seed που σκουπίζεται πριν από τελικούς περιφέρειας.
Επιπρόσθετανώ από τις 25 Μαΐου 2016 μετράνε 10 συνεχόμενες ήττες σε Playoffs από τους Cavs, με δυο sweeps τα τελευταία μάλιστα, τα δύο τελευταία χρόνια. Kαι μιας περί Starters ο λόγος…

Κι ακόμα κι αν ο τρόπος διασυρμού ήταν κάπως διαφορετικός σε σχέση με τους περσινούς αγώνες επίδειξης, το αποτέλεσμα ήταν ολόιδιο.

Κοντολογίς, η σειρά μπορεί να μπει κάτω  από τον αγωνιώδη τίτλο “το καυτό μαχαίρι συνάντησε το βούτηρο σε θερμοκασία δωματίου”, με το μόνο ενδιαφέρον να βρίσκεται στο γεγονός πως το βούτηρο τραγούδαγε Drake καθώς κοβόταν.

Οι Generals του Toronto ήταν τόσο κακοί, που ακόμα κι ο J.R. Smith έβγαλε εξωπραγματικά νούμερα απέναντί τους:

Σε αντίθεση με τον All Star και All NBA Team star τους, που βρίσκεται υπό καθεστώς Amber Alert:

Ωστόσο, να σημειώσουμε πως τα πράγματα για τους Generals ίσως είναι ακόμα χειρότερα από ό,τι η αγωνιστική τους εικόνα δείχνει:

To επόμενο δε, πονάει ακόμα παραπάνω:

Δύο τα σημεία στα οποία θα πρέπει να δοθεί προσοχή από τους Cavaliers ωστόσο. Το πρώτο:

Kαι δεύτερο η άρνηση του Rodney Hood να μπει στον αγώνα στο τέταρτο δωδεκάλεπτο με το παιχνίδι να είναι παραπάνω από κριμένο, γεγονός που προκάλεσε έναν κάποιον εκνευρισμό στους συμπαίχτες του.

Κατά τ’αλλα, μοναδικό ενδιαφέρον του τέταρτου αγώνα της σειράς, κάποιες δηλώσεις του LeBron στη συνέντευξη τύπου:

Συνοψίζοντας, για να μην κουράζουμε και κουραζόμαστε παραπάνω:

Boston Celtics vs Philadelphia 76ers
Game 4:

Η προϊστορία πριν ξεκινήσει το τέταρτο παιχνίδι δεν ήταν υπέρ των Celtics:

Το σκορ ήταν στο 3-0 και ο Morris θέλησε να το θυμίσει με την πρώτη ευκαιρία στον Embiid, όταν ο τελευταίος είχε όρεξη για trash talk:

Αν και δεν ξέρουμε ποιος Morris ήταν αυτός μέσα στο παρκέ. Μπερδευτήκαμε και χθες με δαύτους…

Η μεγάλη αποκάλυψη, ωστόσο, ήταν χωρίς αμφιβολία ο T.J. McConnell. Mόλις για δεύτερη φορά ξεκίνησε βασικός φέτος, και σίγουρα έβγαλε ασπροπρόσωπο τον προπονητή του. Έχει career high σε πόντους, με 19, προσθέτοντας επτά rebounds και πέντε assists σε σχεδόν 39 λεπτά συμμετοχής. Μάλιστα, στα μάτια μας τουλάχιστον, αυτό είναι ακόμα εντυπωσιακότερο, καθώς όταν είδαμε το αρχικό σχήμα με McConnell και Simmons μαζί, δύο παίχτες που δεν σουτάρουν για τρίποντο ακόμα κι αν τους απειλείς με πιστόλι (να ευστοχήσουν δε, ούτε λόγος), απορήσαμε πως ακριβώς θα υπάρξουν χώροι στην επίθεση των Sixers. Παρ’όλα αυτά το σχήμα λειτούργησε, όχι μόνο επιθετικά, αλλά και αμυντικά, με τον McConnell να βγάζει τη γλώσσα στον σεληνιασμένο στα φετινά Playoffs Rozier.

Άξιος συμπαραστάτης το ο -αγνοούμενος στα τρία πρώτα παιχνίδια της σειράς- Dario Saric, ο οποίος σκόραρε 25, για πρώτη φορά πάνω από 15 κόντρα στους Celtics, με οκτώ rebounds και τέσσερις assists. Αξιοσημείωτο είναι ότι και οι δύο κατάφεραν να τελειώσουν το παιχνίδι χωρίς να υποπέσουν σε ούτε ένα λάθος.

Το χθεσινό παιχνίδι, βέβαια, χάθηκε σε τρεις βασικές κατηγορίες για τους Celtics. Και αν στα πρώτα παιχνίδια οι της Βοστόνης είχαν λιγότερους πόντους μέσα στη ρακέτα από τους αντιπάλους τους, ποτέ η διαφορά δεν ξεπερνούσε του έξι πόντους. Έτσι, η επιμονή των Sixers να χτυπήσουν εκεί στο τέταρτο παιχνίδι δικαιώθηκε. Και να σημειώσουμε ότι αρκετοί από τους πόντους του McConnell ήταν από το ζωγραφιστό. Και όπως βλέπετε και παρακάτω, η διαφορά στους πόντους από επιθετικό rebound και από λάθη ήταν μεγάλη υπέρ των Sixers.

Μία σκέψη που πέρασε από το μυαλό μας βλέποντας τον McConnell να απελευθερώνει τον Simmons από τα καθήκοντα του στον κατέβασμα της μπάλας στο χθεσινό παιχνίδι είναι αν ο νεαρός Αυστραλός αποδίδει καλύτερα χωρίς την μπάλα στα χέρια. Με δεδομένο ότι υπάρχει και ο Foultz, ο οποίος -ελπίζουμε πως- θα επανέλθει κανονικά από την νέα σεζόν, ενδεχομένως κάτι τέτοιο να είναι ένα κάποιο σενάριο για τους Sixers.

Τέλος, ο MVP της χθεσινής βραδιάς πριν αποχωρίσει από το παρκέ έκανε της assits του οκτώ έτσι:

Western Conference

Golden State Warriors vs New Orleans Pelicans
Game 4:

H μοναδικής φορά που ο Steve Kerr είχε ξεκινήσει την “Line Up of Death” σε αγώνα ήταν στον έκτο τελικό του 2016 μέσα στο Cleveland. To 12λεπτο είχε λήξει με 31-11. Υπέρ των Cavs. H -μάλλον σημαντικούτσικη- αναβαθμισμένη έκδοση αυτής, με τον Kevin Durant στη θέση του Harrison Barnes, δεν είχε ξεκινήσει ποτέ αγώνα, ενώ την φετινή σεζόν -κυρίως λόγω των τραυματισμών- είχε εμφανιστεί στα παρκέ για μόλις 28 αγώνες και 127′ αγωνιστικά λεπτά σύνολο. Στον τέταρτο αγώνα της σειράς, όμως, ξεκίνησε και έδειξε εξαιρετικά κουρδισμένη: οι Dubs ήταν ήδη μπροστά με +15 από την πρώτη περίοδο, δεν έμειναν σε κανένα σημείο πίσω στο σκορ, ενώ στα 18′ λεπτά που η πεντάδα των Curry, Klay, Iggy, KD και Green, αγωνίστηκε σκόρπισε τους Pelicans, γράφοντας τα εντυπωσιακά +26 στο plus/minus, απέναντι μάλιστα στους βασικούς των αντιπάλων τους, αλλά και 130 offensive rating, μόλις 66,5 defensive rating και, συνεπακολούθως, ένα καθαρό +63,5 net rating! Τρόμος…

Πρωταγωνιστής στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν πότε ο Iggy,

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/993243468632854528?ref_src=twsrc%5Etfw

πότε ο Curry, υπό την καθοδήγηση του Iggy και πάλι.

Πότε ο Durant. Που σουτάρει χωρίς να χρειάζεται να βλέπει.

Αξιοσημείωτο στο προχθεσινό παιχνίδι στην Νέα Ορλεάνη είναι και ότι ο Stephen Curry κατάφερε να προσπεράσει τον Manu Ginobili στην λίστα των παικτών με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στα Playoffs, φτάνοντας στην τρίτη θέση. Και αν σκεφτούμε ότι ο Curry σημειώνει κάτι παραπάνω από 83 τρίποντα κάθε χρονιά στην post season, τότε τα 59 εύστοχα που τον χωρίζουν από τον Ray Allen, που βρίσκεται στην κορυφή, δείχνει ότι είναι ένας ακόμα στόχος που μπορεί να επιτευχθεί ακόμα κι από φέτος.

Κλείνοντας, να σας πούμε κι από εδώ το μυστικό γιατί ο Durant έκατσε στο τέλος του αγώνα στον πάγκο:

Houston Rockets vs Utah Jazz
Game 4:

Εντάξει, ότι οι Rockets είναι κυνικοί, είναι γνωστό. Το ότι θα έφταναν στο σημείο, όμως, να κερδίσουν τους Jazz μέσα στο Salt Lake City με ανοίκεια όπλα, είναι τουλάχιστον διεστραμμένο. Το τελικό σκορ 87-100 προδηλώνει από μόνο του κάποια πράγματα, αλλά και πάλι αξίζει να σταθούμε στα παρακάτω.

Α. Οι Rockets της regular season παίρνουν 10,14% των πόντων τους από τον αιφνιδιασμό. Επειδή στα Playoffs “σφίγγουν τα γάλατα” γενικότερα, το αντίστοιχο ποσοστό τους πέφτει στο 8,79% – είτε επειδή συναντούν καλύτερες άμυνες (και τέτοιες πράγματι υπήρξαν οι Timberwolves και Jazz), είτε επειδή οι ίδιοι, πάλι κυνικά, επιδιώκουν να προσαρμοστούν κατά συνθήκη. Αυτή, λοιπόν, ήταν η εικόνα στα τρία πρώτα ματς:

Κακεντρεχώς θα ισχυριστείτε πως έχασαν το ματς στο οποίο έτρεξαν λιγότερο. Ε λοιπόν, στο τέταρτο ματς, οι Rockets επικράτησαν καθαρά, με μόλις 8% των πόντων τους να προέρχονται από αιφνιδιασμό.

Βου. Το κύριο χαρακτηριστικό του “Rockets Basketball” είναι η δημιουργία με κάθε τρόπο της καλύτερης ιδανικής συνθήκης για τρίποντο. Κάπως έτσι, το Houston έφτασε να σουτάρει 42,3 τρίποντα ανά αγώνα (all time ρεκόρ το 50,4% των συνολικών σουτ) με ποσοστό 36,2%. Στη σειρά με τους Jazz, οι Rockets είναι αυτή τη στιγμή στο 3-1 και απόλυτο φαβορί για τους τελικούς της Δύσης, έχοντας στον τέταρτο αγώνα 10/38 τρίποντα (μόλις 26,3%) και σε όλη τη σειρά μέσους όρους 12 τρίποντα σε 36 προσπάθειες (33,6%). Η απάντηση στον περιφερειακό περιορισμό και στα switches των Jazz έχει ένα όνομα και εντελώς απροσδόκητη: midrange.

Τι βλέπουμε εδώ στο shot chart των Rockets στο Game 4; Πολλά κόκκινα “Χ” στο τρίποντο και μπόλικες πράσινες βουλίτες στο high post και κάτω από το καλάθι. Όμορφα είναι, τι λέτε να τα βαφτίσουμε κιόλας; Να πούμε ότι τα κόκκινα “Χ” λέγονται James Harden και οι μεν πράσινες βουλίτσες Chris Paul και οι δε Clint Capela; Οι διάδρομοι που έκλεισαν για τον “Μούσια” στην περίμετρο, άνοιξαν χώρο για τον ψυχαναγκαστικό νευρωτικό “Point God” στα πεντέξι μέτρα, ο οποίος δεν σταμάτησε να σκοτώνει τους Jazz: εννιά στα 11 δίποντα του Paul ήταν unassisted και πέντε ήταν από το midrange.

Από την άλλη, ο Capela ήταν επικός, αφού δεν κινήθηκε ούτε εκατοστό σχεδόν μακριά από το καλάθι και έγινε ο ιδανικός αποδέκτης των assists του CP3, ανταποδίδοντας με -ούτε λίγο, ούτε πολύ- εννιά screen assists. Σε μια κακή βραδιά του Harden (και συνολικά μάλλον μέτρια για τα κυβικά του σειρά), ο Capela είναι μάλλον ο MVP των συγκρούσεων με τους Jazz.

Αλλά και συνολικά οι Rockets, ξεδιπλώνουν τις δυνατότητες ενός roster να τον προστατεύει σε τέτοιες περιπτώσεις. Στην συγκεκριμένη, ο Paul ξεκινούσε την επίθεση και είτε εκτελούσε μετά από screen του Ελβετού, είτε τον τάιζε με p’n’r -ούτε spacing, ούτε τίποτα.

Γου. Η αλήθεια είναι πως η άμυνα που παίζουν οι Rockets φέτος είναι πολύ υποτιμημένη (όντας όγδοη σε παθητικό και έκτη σε defensive rating), αφού η παρουσία των Paul, Ariza, Tucker, Mbah a Moute, Capela στην άμυνα είναι υπερ-αρκετή και versatile για να κρύβει “κώνους” τύπου Harden, Green και Anderson. Αυτό, όμως, που γίνεται στη σειρά με τους Jazz είναι αδιανόητο. Από τους 103,9 παθητικό και 106,1 defensive rating στη regular, οι “Pουκέτες” βρίσκονται σε 97,8 και 98,8 αντίστοιχα, ενώ στο τέταρτο παιχνίδι το τερμάτισαν: 87 παθητικό και 89,2 defensive rating.

Δεν είναι ότι οι Jazz έπαιξαν άσχημα. Τα φετινά Playoffs είναι σοβαρά ένα τρομερό διαβατήριο για μεγαλύτερα franchises (όπως για παράδειγμα στους post-Pop Spurs) για τον Quin Snyder, ο οποίος και σε αυτή τη σειρά κάνει κατάθεση στοχοπροσήλωσης και ιεραρχήσεων, έχοντας καταφέρει να περιορίσει δραστικά τον MVP (;) της λίγκας. Όμως, τι μπορείς να κάνεις όταν ο -τρομερά υποτιμημένος σε σχέση με το τι φέρνει στο παρκέ- Capela κάνει πέντε blocks στο τέταρτο δωδεκάλεπτο και καταπίνει τον Gobert σε όλον τον αγώνα;

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/993314082777427968

Δοξάζουμε πολύ τον Capela; Μπορεί. Ίσως επειδή τον θεωρούμε εξίσου υποτιμημένο center με τον Steven Adams σε σχέση με το τι φέρνει στο γήπεδο, έχοντας στα playoffs ήδη προσπεράσει δυο elite centers στα πρόσωπα των Karl Anthony Towns και Rudy Gobert. Ή ίσως απλώς να προσπαθούμε να μην σκεφτόμαστε τι νευρώσεις και απωθημένα κουβαλάει ο Chris Paul.