Με τη διακοπή για το All Star break να καταφτάνει, το trade deadline να έχει ολοκληρωθεί, και τις ομάδες να ετοιμάζονται για την τελική ευθεία της σεζόν, με λιγότερα από 30 παιχνίδια να απομένουν, και οι συντάκτες του Ball Hog βρήκαν μια καλή ευκαιρία για να κάτσουν μετά από καιρό στην στρογγυλή τράπεζα των HogQuarters και να συζητήσουν για τα βραβεία της σεζόν 2018-19 μέχρις εδώ.
1. O Giannis φαινόταν να έχει ξεκάθαρο προβάδισμα για το φετινό MVP award, αλλά ο Harden κάνει εδώ και 2,5 μήνες μία σεζόν που γράφεται με χρυσά γράμματα στα βιβλία μπασκετικής ιστορίας. Απίθανα πράγματα, σπάζοντας ρεκόρ κάνουν και οι Jokic, George, Westbrook. Ποιος είναι κατ’εσάς ο MVP της φετινής σεζόν;
Γιάννης Χάτσιος: Μερικές φορές, κάποιες ιστορικές σεζόν πρέπει να απαθανατιστούν με το βραβείο του MVP και γι’ αυτό δεν είχα και ιδιαίτερο πρόβλημα με το MVP του Westbrook. Το οργασμικό δίμηνο του Harden, όμως, ήταν ουσιαστικό. Οτιδήποτε λιγότερο, και είναι πολύ πιθανό οι Rockets αυτή την στιγμή να βρίσκονταν σε μια δύσκολη μάχη για τις δύο τελευταίες θέσεις της Δύσης. Sorry, Γιάννη.
Κοσμάς Καψάλης: Ο λόγος για τον οποίο ο Γιάννης είναι ο MVP της σεζόν, φάνηκε -εν μέρει- στην ήττα της “ΚΑΕ Ελαφιακός” προ λίγων ημερών από τους Magic, όταν σκόραραν μόλις 83 πόντους. Θα μου πείτε, το ότι ο Harden κουβάλησε τους φετινούς Rockets χωρίς Paul και Capela από τις τελευταίες θέσεις της Δύσης στην πρώτη πεντάδα. Είναι αυτό λίγο; Όχι, δεν είναι καθόλου λίγο και όπως είπε κι ο Χάτσιος δεν ήταν απλά νούμερα, αλλά ουσιαστική συνεισφορά. Οι Bucks, όμως, έχοντας περάσει τα μισά της κανονικής διάρκειας είναι πρώτοι στο ΝΒΑ κι ο καλύτερός τους παίκτης θα είναι στο τέλος ο MVP.
Πάντως, επειδή όποιος από τους δυο κι αν το πάρει δεν θα σηκωθεί και μεγάλη φασαρία, να αναφέρω ένα tweet που είχα δει (και τώρα δεν κατάφερνω να ξαναβρω…) που έλεγε περίπου ότι “Σε ένα κόσμο που δεν υπάρχουν παίκτες που μοιάζουν με ελικόπτερα και άλλοι που κάνουν έξι βήματα για να αποκτήσουν πλεονέκτημα1)Οκ, ήταν αρκετά bias προς τον “Μούσια”, ο MVP της σεζόν είναι ο Paul George.”
Gus Χρυσοχού: Θα μείνω στον Γιάννη και εγώ, να με συμπαθάτε. Και όχι γιατί “είναι δικό μας παιδί” κλπ κλπ, αλλά γιατί έχει επιδείξει μέχρι στιγμής στην σεζόν μία αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Και μάλλον χρειαζόταν τον κατάλληλο προπονητή για να αναδείξει ακόμα παραπάνω τις -έτσι κι αλλιώς σπουδαίες- ηγετικές του ικανότητες. Ο Αντετοκούνμπο γράφει μέχρι στιγμής εξίσου το όνομά του με χρυσά γράμματα, οδηγώντας στην κορυφή του NBA τους Bucks. Είναι πρώτος σκόρερ των Bucks, πρώτος rebounder, δεύτερος σε κλεψίματα, δεύτερος σε blocks, σουτάρει καλύτερα μακράν του δεύτερου και το κυριότερο: Σε status παικτών βρίσκεται δίπλα-δίπλα με τους LeBron, Harden, Davis, Durant και Westbrook: Είναι ασταμάτητος. Ναι ο Harden κάνει ακραία πράγματα, αλλά νομίζω πως φέτος θα ισχύσει το “ο καλύτερος παίκτης της καλύτερης ομάδας”, εφόσον συνεχίσουν έτσι οι Bucks. Giannis for MVP λοιπόν.
Λουκάς Μοσχούλας: Στο “Ναι ο Harden κάνει ακραία πράγματα” κύριε Gus μου δεν χωράει “αλλά”. Καλός χρυσός ο Γιάννης αλλά έχει δίπλα του ένα francise που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να του στρώσει μια ομάδα και να διεκδικήσει το δαχτυλίδι. Ο Μούσιας από την άλλη είναι σε μια ομάδα με δύο ακόμα εν δυνάμει All Stars, οι οποίοι έχουν χάσει 23 (ο Paul) και 14 (ο Capela) παιχνίδια αντίστοιχα από τα 56 της ομάδας. Και παρόλαυτά παλεύει για το πλεονέκτημα στην Δύση. Αυτά από μένα.
Νίκος Ραδικόπουλος: Εχμ… Jokic; Κανείς;! Και δεν αναφέρομαι καν στα 11 triple double του Σέρβου Αρτίστα, τα δεύτερα περισσότερα σε μια σεζόν, πίσω μόνο από το φαινόμενο Wilt. Αναφέρομαι πως αν ο Harden παίρνει credits που έχει τους κουτσουρεμένους Rockets πέμπτους στη Δύση, τι πρέπει να πούμε για τον Nikola που έχει τους χιλιοσακατεμένους και αμούστακους Nuggets τέταρτους σε όλη τη Λίγκα;!
2. Ποιος είναι στην καλύτερη θέση για breakout season ή/και το βραβείο του Most Improved Player σε συνέχεια της βράβευσης του Oladipo πέρσι;
Gus: Μου αρέσει πολύ ως υποψηφιότητα ο De’Aaron Fox, παρότι ξέρω πως είναι δύσκολο να πάει το βραβείο σε sophomorre. Έχει ανεβάσει την απόδοσή του σε όλους τους τομείς, ενώ παράλληλα αρχίζει και δείχνει τα πρώτα ψήγματα του floor general των Kings. Συνοπτικά, σε σχέση με πέρυσι ο point guard των Kings δίνει σχεδόν έξι παραπάνω πόντους, 2,5 παραπάνω assists, 0,7 παραπάνω κλεψίματα, και σουτάρει κατά 4,8% καλύτερα. Παράλληλα, βελτίωσε αρκετά και το σουτ από το τρίποντο (30,7% πέρυσι – 36,4% φέτος). Αλλά ακόμα και αν ρίξουμε μια ματιά και στα advanced stats και εκεί η εικόνα είναι εντυπωσιακή: Το True Shooting Percentage του φτάνει το 54,7% (σχεδόν 7% καλύτερο από πέρυσι), ενώ το PER του βρίσκεται στο 182)Θυμίζω πως ο μέσος όρος του NBA βρίσκεται στο 15. Oι Kings βρίσκονται εντός τροχιάς για την post-season και αν συνεχίσει ο Fox τέτοιου είδους εμφανίσεις είναι πολύ πιθανό να το πετύχουν. Αν γίνει κάτι τέτοιο, αυτόματα η βελτίωση του παίκτη αποκτά και άλλη βαρύτητα.
Γιάννης: Ενώ γενικά προσπαθώ να αποφεύγω δευτεροτριτοετείς γι’ αυτό το βραβείο και αρχικά έκλινα προς τον Buddy Hield, δεν μπορώ να μην υποκύψω στην υποψηφιότητα του Pascal Siakam, επειδή… από που ήρθε αυτό; Ποιος περίμενε ότι θα βάλει τόσα πολλά στοιχεία στο παιχνίδι του; Το ότι μπορούσε να γίνει ένας φανταστικός transition player φαινόταν από πέρσι, αλλά μέσα σε μερικούς μήνες έφτιαξε το σουτ του, απέκτησε μια σωρεία κινήσεων για τελειώματα κοντά στο καλάθι, πρόσθεσε δημιουργία και, συνολικά, έγινε ένας παίκτης που μπορείς να του ακουμπήσεις την μπάλα και να περιμένεις να συμβεί κάτι καλό από το πουθενά. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιος είναι ο δεύτερος καλύτερος παίκτης των Raptors φέτος.
Κοσμάς: Συμφωνώ απόλυτα με το Γιάννη. Και για την ισχυρή υποψηφιότητα του Buddy Hield και για το ότι το βραβείο θα πρέπει να πάει στον Pascal Siakam. Tον Pascal Siakam που πρόπερσι αγωνιζόταν στην D-League.
Νίκος: Ναι, κι εγώ με Pascal Siakam θα πάω, χωρίς να έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω από όσα είπαν οι Γιάννης και Κοσμάς στο γιατί.
Λουκάς: Οι υποψηφιότητες είναι αρκετές, ακόμα και οι Sabonis και Dinwiddie θα μπορούσαν να είναι σοβαρές υποψηφιότητες, όμως χάνουν στο ότι και οι περσινές τους χρονιές ήταν μάλλον εξίσου καλές. Προσωπικά θα προσπεράσω τους Fox και Hield, που αναφέρθηκαν παραπάνω, και θα πάω με τον John Collins που δείχνει ότι μαζί με τον Young είναι οι παίκτες που θα χτίσει η Atlanta την επόμενη μέρα της. Έχει ωριμάσει στη δεύτερη του σεζόν στη Λίγκα, έχει μειώσει τον ρυθμό των φάουλ που κάνει σε σχέση με πέρσι και έχει βελτιωθεί σχεδόν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες: από 10,5/7,3/1,3 την περσινή σεζόν, είναι φέτος στο 19,3/9,8/2,1.
3. Από τις πιο αμφίρροπες μάχες είναι η φετινή για το βραβείο του 6th Man of the Year. Ποια η δική σας προτίμηση;
Gus: Αν και το τελευταίο διάστημα ταλαιπωρείται από τραυματισμούς, θα πάω με τον Derrick Rose. H αγωνιστική του επιστροφή είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, με τα νούμερά του μέχρι πρότινος να βρίσκονταν κοντά σε εκείνα της χρονιάς που αναδείχθηκε MVP. Σε κάθε περίπτωση, το να έχεις έναν παίκτη να έρχεται από τον πάγκο και να προσφέρει 18,3/2,8/4,7 με 47,8% ποσοστό ευστοχίας, είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Αν πάντως εξακολουθήσει και μένει εκτός από τους τραυματισμούς του, τότε οι πιθανότητές του θα μειωθούν. Προς ώρας, είναι σε πολύ καλό δρόμο.
Γιάννης: O Spencer Dinwiddie. Δεν είναι μόνο το στατιστικό του προφιλ, αλλά η συνολική σημασία του στο παιχνίδι των Nets. Μια από τις σπάνιες φορές που ένας παίκτης που έρχεται από τον πάγκο είναι ο βασικός closer της ομάδας του.
Κοσμάς: Οι Pelicans ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς και trades (τόσο απλά trade talks, όσο και κανονικά) και ο Randle του 20/9/3 έχει παίξει πλέον τα μισά παιχνίδια βασικός. Βέβαια με την πορεία της ομάδας, δεν ξέρω κατά πόσο θα το έπαιρνε ακόμα κι αν έπαιζε μόνο αναπληρωματικός. Στο μυαλό μου το βραβείο αυτό έχει ισχυρό διεκδικητή τον Domantas Sabonis. Έχουμε και λέμε. 14/9/2,7 και πρώτος σε όλη την ομάδα σε eFG%, PER, TS% και WS. Όλα αυτά, σε 24,7 λεπτά και μόλις πέντε παιχνίδια από τα 55 σαν βασικός.
Λουκάς: Και εγώ με Randle θα πήγαινα στην αρχή αλλά αυτό που ανέφερε ο Κοσμάς, σε αριθμούς αυτό μεταφράζεται ότι στα πρώτα 24 παιχνίδια ξεκίνησε βασικός σε μόλις τέσσερα, ενώ στα υπόλοιπα 26 που έχει παίξει, έχει ξεκινήσει στα 23. Οπότε νομίζω ότι οι Dinwiddie και Sabonis που αναφέρθηκαν από Γιάννη κ Κοσμά κολλάνε περισσότερο στην συγκεκριμένη κατηγορία σε σχέση με την προηγούμενη που πάλι τους ανέφερα. Θα πάω και εγώ με Dinwiddie.
Νίκος: Δεν έχω ενστάσεις με τον Dinwiddie ούτε εγώ. Ωστόσο θα ήθελα να αναφέρω την πολύ σημαντική συνεισφορά για τις ομάδες τους των Montrezl Harrell, Bogdan Bogdanovic, -κλασσικά- του Lou Williams και του Terrence Ross. Ενώ ψήφους νομίζω θα πάρει, κυρίως για συναισθηματικούς λόγους, και ο Wade. Ωστόσο, οι προαναφερθέντες έχουν πολύ καλές σεζόν ερχόμενοι από τον πάγκο. Ο Harrell έχει 15,8 πόντους με 6,7 rebounds και 1,4 κοψίματα σε 26,4 λέπτα, με 6,3 WS. O Bogdanovic έχει 14,8/3,6/4 σε 28 λεπτά, ο Terrence Ross εχει 14,7 με 2,5 τρίποντα σε 26,5 λεπτά και ο Lou Williams έχει 19,7/2,9/5,2 σε 26,2. Θα πάω με Harrell εγώ.
4. Υπάρχει κάποιος να απειλήσει το Doncic για το Rookie of the Year;
Λουκάς: Παιδιά θέλετε για φέτος να καταργήσουμε την συγκεκριμένη ερώτηση; Όχι ε; Καλά… Ε, τότε Doncic. Για αιτιολόγηση απλά ας διαβάσει όποιος θέλει τα Weekly Reports που βγαίνουν δύο φορές κάθε βδομάδα και τη “Γωνιά της Αγνής Σλοβένικης Καύλας” σε αυτά.
Gus: Θεωρώ πως ο Doncic δεν έχει αντίπαλο, αλλά για χάρη της κουβέντας δεν θα επιλέξω αυτόν. Θα πάω με το περσινό #1 του draft, τον DeAndre Ayton, ο οποίος αν δεν υπήρχε ο Doncic, επίσης δεν θα είχε αντίπαλο. Για κακή τύχη του Ayton, o Σλοβένος κάνει τόσα απίθανα πράγματα που δεν ασχολούμαστε όσο θα έπρεπε με τον center των Suns. Το 16,5/10,5 για rookie είναι κάτι καταπληκτικό, ενώ το γεγονός ότι σουτάρει με 58,7% κάνει την περίπτωσή του να φαίνεται εξωπραγματική. Παράλληλα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ήδη έχει καταγράψει 30 (τριάντα) double-doubles. Αλλά πάνω απ’όλα, προσωπικά μου αρέσει η νοοτροπία του:
Deandre Ayton has big plans for himself and the Phoenix Suns (by @TiWindisch) https://t.co/iCjsDiL0mJ pic.twitter.com/KI2lykgg0F
— The Step Back (@The_Step_Back) February 11, 2019
Δεν θα κερδίσεις το ROY, αλλά το γεγονός ότι θα μας απασχολήσεις τα πολλά επόμενα χρόνια, είναι από μόνο του ένα βραβείο.
Γιάννης: Απαντώντας στην ερώτηση: “Όχι, κανείς δεν θα απειλήσει τον Doncic“, αλλά ο Marvin Bagley είναι όντως πολύ καλός, πολύ νωρίτερα από ό,τι περιμέναμε! Σαφώς είναι ακόμα ασταθής και ψάχνεται ακόμα με τις θέσεις του στο παρκέ και το shot selection του, αλλά συνεισφέρει σημαντικά σε μια ομάδα που χτυπάει playoffs σε μια ιστορικά δυνατή Δύση.
Κοσμάς: Ο Luka δεν το χάνει, αλλά ας κάνουμε μια μικρή κουβέντα για αυτόν με τον οποίο συνδέθηκε τη μέρα του draft, τον Trae Young. O Young προσπαθεί να αποκρούσει τις διαρκείς ερωτήσεις που τον συγκρίνουν με τον Doncic, λες και φταίει ο ίδιος για την κίνηση των Hawks, αλλά στο παρκέ παίζει και μπάσκετ. Και μάλιστα πολύ καλό. Τα συνολικά του νούμερα είναι 17 πόντοι και 7 assists που είναι μια χαρά, αλλά αν εστιάσουμε στα τελευταία 10 παιχνίδια που ξαναπήρε τα πάνω του μετά τον περίφημο rookie wall που στούκαρε όπως ήταν λογικό, ο Young μετράει 22 πόντους, 8 assists, σουτάρει με 48% συνολικά και 43% από το τρίποντο, έχοντας σχεδόν τρία εύστοχα ανά παιχνίδι.
Νίκος: Προφανώς η Αγνή Σλοβένικη Καύλα, αλλά το κάτωθι σαν στοιχείο έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον:
This year's All-Rookie first team might be the first one in NBA history to include all of the top 5 picks.
Trae Young (#5)
Luka Doncic (#3)
Jaren Jackson Jr. (#4)
Marvin Bagley (#2)
DeAndre Ayton (#1)—  (@PlayoffDWade) February 11, 2019
Γενικά η φετινή draft class φαίνεται τρομακτικά δυνατή, με τον Jaren Jr. να είναι ενδεχομένως το δεύτερο μεγαλύτερο prospect μετά τον Luka.
5. Και πάμε για την τελευταία ερώτηση για το πρώτο μέρος: Ποιος είναι για εσάς ο Defensive Player of the Year;
Gus: Νoμίζω πως όσο και να προσπαθεί ο Draymond Green ούτε φέτος θα πάρει το πολυπόθητο για αυτόν DPOY. Ποια είναι η δική μου προτίμηση; Ο Paul George, ο οποίος αυτή την στιγμή αποτελεί τον καλύτερο two-way παίκτη της Λίγκας. Αμυντικά, ό,τι αποστολή έχει αναλάβει μέχρι στιγμής ο PG13 την έχει βγάλει εις πέρας -και με το παραπάνω- ενώ παράλληλα “γράφει” μέχρι στιγμής τα κορυφαία νούμερα σε κλεψίματα στην καριέρα του, με 2,3 ανά παιχνίδι, όντας μάλιστα και πρώτος στη Λίγκα στην συγκεκριμένη κατηγορία. Ωστόσο, βλέποντας τα ματς των Thunder δεν είναι μόνο τα νούμερα. Ο τρόπος μου μαρκάρει τον αντίπαλο, ο τρόπος που αγωνίζεται για να πάρει καλύτερη θέση και κυρίως το “lock-down” που κάνει στον αντίπαλο forward ή συχνά τον καλύτερο παίκτη, είναι εντυπωσιακός. Paul, στο εύχομαι ολόψυχα. Αν όχι εσύ, τουλάχιστον ο Rudy Gobert, ώστε να ξεπλυθεί η ντροπή (αν και δύσκολα ξεπλένεται) της μη επιλογής του στο All-Star Game.
Γιάννης: Δεν κατάλαβα πότε και πως έγινε, αλλά αν δεν το πάρει ο καλύτερος αμυντικός στο άθλημα (Rudy Gobert) o Myles Turner έχει μετατραπεί από εύκολο θύμα σε φόβητρο, και η άμυνα των Pacers η δεύτερη καλύτερη στη λίγκα, σε μια ομάδα που ξεκινάει έναν μικροσκοπικό point-guard, σε μεγάλο μέρος της σεζόν τον Tyreke Evans και τον Bojan Bogdanovic που, ενώ είναι συνεπής, δεν είναι κανένα πρότυπο lockdown defender. Good Job!
Νίκος: Εγώ να αναφέρω πως πρώτος σε Defensive Rating και σε Defensive Win Share, και δεύτερος σε Defensive Box Plus/Minus στη Λίγκα είναι ο Giannis.
Κοσμάς: Όποιος από τους George ή Gobert το πάρει θα είναι σωστό και δίκαιο. Για ότι άλλου δούμε (Εντάξει εκτός Embiid, που κι αυτός ίσως πάρει κάποιες ψήφους), ξέρουμε που μένετε!
Λουκάς: Τα τελευταία 11 χρόνια μόνο ο Kawhi έχει σπάσει την παντοκρατορία των centers σε αυτή την κατηγορία κατακτώντας το για δύο συνεχόμενα χρόνια. Ε, φέτος θεωρώ ότι ο George θα γίνει ο δεύτερος forward στην δεκαετία που θα το καταφέρει. Για το πως και γιατί συμφωνώ με ότι ανέφερε ο Gus παραπάνω.
