BallHog’s NBA Playoffs 2019 Walkaround #11: “Big Money Leonard”

Posted on May 6 2019 - 1:52pm by The Ball Hog

Τα NBA Playoffs 2019 είναι εδώ και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς.

Eastern Conference

(2) Raptors 101 @ 96 Sixers (2)
Game 4:

Δεν θα ξεκινήσουμε από τον πρωταγωνιστή, αλλά θα το πάμε με τη σειρά. Στα πρώτα δυόμιση λεπτά του τέταρτου παιχνιδιού της σειράς ο Kyrie Lowry ήταν αυτός που μπήκε ζεστός, σημείωσε τους πέντε από τους πρώτους επτά πόντους της ομάδας του με τον coach Brown να ζητά εσπευσμένα time out για να δώσει οδηγίες στους παίκτες του και να ρίξει τον ρυθμό του αγώνα. Άλλωστε τα νούμερα του γεννημένου στην Philadelphia point guard στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς δείχνουν ότι όταν είναι καλά, τότε η ομάδα του δεν χάνει. Όπως και τελικά έγινε καθώς τελείωσε με 14 πόντους, έξι rebounds, επτά assists, 6/13 σουτ και μόλις ένα λάθος με το +/- να σταματά στο +11. Όσα και αν έχει ακούσει, χθες ήταν αρκετά καλός.

Αυτό που όμως έκρινε το παιχνίδι δεν ήταν άλλος από τον καλύτερο παίκτη των φετινών Playoffs, και ο λόγος φυσικά για τον Kawhi Leonard. Όπου και αυτός ξεκίνησε από νωρίς να γεμίσει το καλάθι των Sixers, παρέα με τον Lowry, βοηθώντας τους Raptors να τρέξουν ένα σερί 13-0. Και τους Sixers να έχουν κολλήσει επιθετικά καθώς σούταραν με 5/17. Σε εκείνο το σημείο ο coach Brown αποσύρει τον Simmons που είχε κάνει το δεύτερο φάουλ του και περνά στην θέση του τον Butler, οι Sixers με 5αδα Butler, Reddick, Ennis, Scott και Embiid τρέχουν με την σειρά τους ένα σερί 12-2 και επιστρέφουν στο παιχνίδι.

Ένα ωραίο στατιστικό που δείχνει την αχίλλειο πτέρνα του Ben Simmons είναι το παρακάτω.

Και όλα αυτά για το Toronto χωρίς να έχει μπει καθόλου στο παιχνίδι ο Pascal Siakam, ο οποίος ξεκινά το παιχνίδι με 0/8 σουτ και δείχνει ότι ο τραυματισμός του τον επηρέασε σημαντικά. Ο άνθρωπος που έδωσε το κάτι παραπάνω στους φιλοξενούμενους ήταν ο Serge Ibaka, ο οποίος ήταν αρκετά καλός βοηθώντας κυρίως στην αντιμετώπιση του Tobias Harris, καθώς έπαιξε για αρκετά από τα 32 λεπτά, στην πρώτη φορά που έπαιξε πάνω από 20 λεπτά σε αυτή τη σειρά, που αγωνίστηκε δίπλα στον Gasol σε ένα σχήμα με δύο ψηλά κορμιά. Το αρνητικό του Ισπανού νατουραλιζέ; Ότι όποτε έπαιζε απέναντι στον Embiid ο center των Sixers τον γλένταγε ανελέητα, με δύο τρομερές τάπες αλλά και σκληρή άμυνα.

Στο ημίχρονο οι Raptors προηγούνταν με 47-45, όμως το ανησυχητικό για τους Sixers ήταν η κακή εικόνα του Embiid, οποίος μπορεί να έπαιξε 16 λεπτά, όμως, πλην των αμυνών του απέναντι στον Ibaka, δεν έδειχνε να πατά καλά καθώς είχε έξι πόντους με 1/4 σουτ και 4/4 βολές, και τον έσωζαν τα πέντε rebounds και οι τέσσερις assists. Ακόμα και έτσι όμως, ο Gasol δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει τον JoJo, ειδικά όταν αυτός ξεκινούσε από το τρίποντο και έβαζε την μπάλα κάτω. Το κακό για τους γηπεδούχους ήταν ότι στα λεπτά που ο Monroe έπαιζε στην θέση του Embiid η ομάδα δεν μπορούσε να δημιουργήσει επιθετικά, και αυτό φαινόταν στο -11 που είχε ο πρώην center του Millwaukee στο πρώτο μισό του αγώνα.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι Raptors ξεκινούν πολύ άστοχοι, όμως ο Kawhi είναι εδώ για αυτούς, σκοράροντας τους 22 από τους 54 πόντους της ομάδας, έχοντας 7/10 σουτ, εκ των οποίων τα 4/5 τρίποντα και παίζοντας 22 από τα 24 λεπτά. Πριν αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν για εμάς σε ό,τι αφορά τα κατορθώματα του Kawhi, να πούμε απλά ότι στο δεύτερο ημίχρονο ο Siakam ήταν ένας από τους παίκτες που μπήκαν στα παπούτσια του Lowry του πρώτου ημιχρόνου, σημειώνοντας επτά πόντους σε σχεδόν 14 λεπτά1)Δεν έπαιξε παραπάνω, γιατί, όπως είπαμε και παραπάνω, το σχήμα με Ibaka βοήθησε αρκετά στην άμυνα της ομάδας.με το πρώτο του καλάθι να έρχεται στο 4:15 πριν τη λήξη της τρίτης περιόδου. Από πλευράς Sixers, ένας Butler παρέα με τον Redick προσπαθούσαν να κρατήσουν στο παιχνίδι την ομάδα της Philadelphia, αλλά η εικόνα του Embiid στα τελευταία λεπτά, όπου είχε 1/4 βολές, έχασε lay up και έκανε -ας μας επιτραπεί η έκφραση- γελοία βήματα, έκανε σε όλους γνωστό ότι οι Sixers δεν μπορούν να πάρουν κάτι από αυτό το ματς. Για τον Embiid να σημειώσουμε ότι χάρη σε δύο βολές στο τέλος δεν έμεινε στους εννέα πόντους, όπου θα ήταν το πρώτο παιχνίδι της καριέρας του στα Playoffs που θα είχε μονοψήφιο αριθμό πόντων, τελειώνοντας τελικά με 11.

Οι αριθμοί του Kawhi λοιπόν, ξεκινώντας από το χθεσινό αγώνα.

και εδώ:

Και εδώ

Και κλείνοντας για όλη τη σειρά:

Western Conference

(2) Warriors 121 @ 126 Rockets (1)
Game 3:

Οι Rockets σούταραν 18/42 τρίποντα, ο Harden είχε μια βραδιά βγαλμένη από τα highlight του φακέλου με τα επιχειρήματα γιατί πρέπει να είναι ο MVP, ο Eric Gordon συνεισέφερε 31 πόντους με εφτά τρίποντα και ο Chis Paul τα έκανε όλα και συνέφερε.

Και παρόλα αυτά το παιχνίδι ήταν οριακό, κρίθηκε στην παράταση με αρνητικό πρωταγωνιστή τον Steph Curry. Έναν Curry που αν δεν ήταν στο επίπεδο του “αποκρουστικός”, αλλά σε αυτό του -έστω- οριακά “μέτριος”. Μα ήταν αποκρουστικός σε βαθμό που βλέποντας τον αγώνα αναρωτιόμασταν πως διάολο ένας σωσίας του κορόιδεψε την ομάδα και παίζει στη θέση του κορυφαίου σουτέρ της Ιστορίας: 17 πόντοι, με 7/23 σουτ, εκ των οποίων 2/9 από το τρίποντο και 3/10 από το ζωγραφιστό, παρέα με μόλις 1/3 βολές, ενώ ήταν εκτός τόπου και χρόνου στην άμυνα, αδυνατώντας να καλύψει, ή έστω να ακολουθήσει, τα assignments του. Ξεκάθαρα statline σωσία του Curry και όχι του ίδιου.

Και ενώ γράφαμε από το preview της σειράς πως το σουτ του Curry θα είναι ένας από τους x-factors της σειράς, εν προκειμένω οι Warriors θα αρκούνταν απλά σε έναν σταθερά μέτριο Curry, και όχι σε αυτόν που έχει παρουσιαστεί στις τρεις πρώτες αναμετρήσεις. Συγκεκριμένα, συνολικά στη σειρά ο Curry (ή ο όποιος σωσίας του, τέλος πάντων) έχει μόλις 35% ποσοστό ευστοχίας στο παρκέ και, ακόμα χειρότερα, μόλις 25% πίσω από τα 7,25.

Αποκορύφωμα σε όλο αυτό, το χαμένο του κάρφωμα λίγο πριν τη λήξη της παράτασης.

Πρέπει, ωστόσο, να αναφέρουμε, πως η μεγάλη εξάρτηση των Warriors από τον Curry, φάνηκε όταν με αυτόν στον πάγκο στην δεύτερη περίοδο, οι Rockets πήραν διαφορά και άνοιξαν το σκορ.

Σε ένα σημείο που ουκ ολίγα παράλογα γεγονότα έλαβαν χώρα.

Ωστόσο, για εμένα το πιο ακατανόητο ήταν ένα γεγονός στο τέλος της κανονικής περιόδου. Με 360″ για τη λήξη του αγώνα και το ματς στην ισοπαλία, οι Warriors έχουν δύο time outs. Και όχι μόνο δεν καλούν το ένα μετά τις βολές του Harden για να προωθήσουν την μπάλα, μα δεν την δίνουν καν σε κάποιον να την κατεβάσει γρήγορα, αλλά τη δίνουν στον Durant που την κατεβάζει χαλαρά. Έτσι, αντί για δύο επιθέσεις αυτοί έναντι μίας των Rockets, καταλήγουν με μία η κάθε ομάδα (που και οι δύο έχασαν) και με το ματς να καταλήγει στην παράταση,.

Για να φτάσουν εκεί οι Warriors, βέβαια, παρά τον τραγικό Curry, χρειάστηκαν τεράστιες εμφανίσεις ιδίως από τους Durant και Green. Ο πρώτος τέλειωσε με 46 πόντους σε 31 σουτ και ο δεύτερος με ένα εξαιρετικό 19/11/10 triple double, στην πρώτη ήττα των Warriors όταν αυτός δίνει 10 assists και πάνω. Εξαιρετικός ήταν και ο Iguodala, που αγωνίστηκε -τα season high του- 41 λεπτά προσφέροντας σε κάθε γωνιά του παρκέ, και προσφέροντας και το highlight του αγώνα (για τους λάθους για τον ίδιον λόγους).

Σε κάθε περίπτωση, o KD, που στην αρχή της post season με τα κάτω από 10 σουτ που έπαιρνε ανά παιχνίδι φοβόμασταν πως θα παρουσιαστή αδιάφορος σε συνέχεια της -όπως όλα δείχνουν- απόφασής του να αποχωρήσει το καλοκαίρι, είναι αυτός που έχει πάρει τους Warriors από το χεράκι μέχρι στιγμής.

Από την άλλη, για τους νικητές, ο D’Antoni είδε αυτό που και οι υπόλοιποι βλέπαμε στα πρώτα δύο παιχνίδια και είχαμε γράψει στα αντίστοιχα Walkarounds πως ο Clint Capela μάλλον παραείναι βαρύς για τη σειρά, με αποτέλεσμα να περιορίσει στο Game-3 τα λεπτά του. Έτσι από τα 53′ του αγώνα, ο Ελβετός αγωνίστηκε μόλις για 34′.

Στη θέση του έπαιξε ο ηρωικός P.J. Tucker, στην προσπάθεια του D’Antoni να ματσάρει με την “Lineup of Death” των Πρωταθλητών. Και ο Tucker τα πήγε περίφημα, παρά τα 3/9 σουτ του, όντας εξαιρετικός στην άμυνα, αλλά και πρώτος σε plus/minus μεταξύ των βασικών των νικητών με +5. Μάζεψε και 12 rebounds, εκ των οποίων τα πέντε επιθετικά.

Και όπως ορθά παρατήρησε ο Durant μετά το τέλος του αγώνα, σε αυτό ακριβώς το σημείο μάλλον κρίθηκε και η αναμέτρηση. Οι Warriors επέτρεψαν στους Rockets συνολικά 17 επιθετικά rebounds, στον πρώτο αγώνα της σειράς που οι Πρωταθλητές έχασαν τη μάχη κατά κράτος στον συγκεκριμένο τομέα. Συγκεκριμένα, στα πρώτα δύο παιχνίδια οι Warriors είχαν κερδίσει τη μάχη “των σκουπιδιών” με 83-67 συνολικά και 26-13 στα επιθετικά, ενώ στον τρίτο αγώνα οι Rockets σκέπασαν τους ουρανούς με 55-35 συνολικά και 17-7 επιθετικά.

Σε κάθε περίπτωση, οι Warriors έχασαν μία εξαιρετική ευκαιρία να καθαρίσουν τη σειρά, με τον coach Kerr να παίρνει την ευθύνη λέγοντας στην συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα πως θα έπρεπε να έχει φροντίσει να βγάλει περισσότερα καλύτερα σουτ στους Klay και Curry, για να τους βοηθήσει να μπουν σε ρυθμό. Η συνέχεια αναμένεται σε αυτό το match-up με ιδιαίτερη αγωνία όπως όλοι/ες καταλαβαίνουμε.

(2) Nuggets 116 @ 112 Blazers (2)
Game 4:

Όσο περνάνε τα παιχνίδια μεταξύ των Blazers και των Nuggets, μας κάνουν να πιστεύουμε πως η σειρά αυτή ίσως αποδειχθεί ως αυτή που θα είναι η καλύτερη στα Playoffs. Μικρές διαφορές, επιδόσεις που συνοδεύονται από ατομικά ρεκόρ, διαφορετικοί πρωταγωνιστές από τους πάγκους και φυσικά ένα παιχνίδι με τέσσερις παρατάσεις. Στο προηγούμενο walkaround, διερωτόμασταν για το κατά πόσο οι Nuggets θα μπορέσουν να συνέλθουν ψυχολογικά από μια ήττα που είχε τέσσερις παρατάσεις. Η απάντηση ήρθε σε αυτό το ματς και ήρθε με τους Nikola Jokic και Jamal Murray να πραγματοποιούν εξωπραγματικές εμφανίσεις. Ο μεν Σέρβος επιδόθηκε στο τέταρτο triple-double της καριέρας του στα Playoffs (από δύο σε κάθε σειρά), ενώ ο δε Καναδός σημείωσε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι πάνω από 30 πόντους. Για να καταλάβουμε την σημασία των δύο αυτών επιδόσεων, καταθέτουμε αυτό

και αυτό

Και μιλάμε για έναν 24χρονο και για έναν 22χρονο, κάτι που μας κάνει να “ζαλιζόμαστε” ήδη για το τι θα δούμε στο μέλλον από αυτό το δίδυμο. Οι δύο αυτοί νεαροί, λοιπόν, ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για τη νίκη του Denver μέσα στο Portland και πλέον υπάρχει η πολύ μεγάλη ευκαιρία να πάρουν ένα τεράστιο προβάδισμα στο επόμενο παιχνίδι μέσα στο σπίτι τους. Σε ένα ματς που ήταν γεμάτο από μικρές λεπτομέρειες, οι Nuggets φρόντισαν να τις κερδίσουν όλες. Πέντε παραπάνω επιθετικά rebounds, έξι λιγότερα λάθη, τρεις περισσότερες βολές και κυρίως ένα επί μέρους σκορ 18-8, όσον αφορά τους πόντους από λάθη του αντιπάλου. Θα σταθούμε, όμως λίγο παραπάνω στις βολές, καθώς οι δύο ομάδες εκτέλεσαν τον ίδιο αριθμό (28), αλλά οι τρεις λιγότερες του Portland σήμαιναν μια διαφορά στο ποσοστό της τάξης του -σχεδόν- 11%. Το χειρότερο; Ότι τρεις χαμένες βολές είχε ο Damian Lillard, ο οποίος τελείωσε το παιχνίδι σουτάροντας 8/11, που σημαίνει 72,7%. Μιλάμε για έναν παίκτη που εκτελεί βολές με 88,9%, συνεπώς γίνεται αντιληπτό πως σε ένα τέτοιο παιχνίδι οι τρεις βολές μπορούν να κάνουν την διαφορά. Παράλληλα, στο τέλος του παιχνιδιού, ο Murray ήταν αυτός που είχε το “κρύο” αίμα, καθώς στις έξι φορές που πήγε στη γραμμή της φιλανθρωπίας ευστόχησε και στις έξι. Όπως είπε ο ίδιος βέβαια, η προπόνηση που ο ίδιος έκανε στις βολές από μικρό παιδί, μάλλον τον βοήθησε.

Πέρα, όμως, των Jokic και Murray, το Denver είχε την χαρά να έχει τον Paul Millsap σε μια εξαιρετική βραδιά, κάνοντας ακόμα και τους τελευταίους δύσπιστους να παραδεχθούν πως αξίζει μέχρι και τελευταίου σεντ, τα σχεδόν $30 εκατομμύρια με τα οποία αμείβεται. Ο βετεράνος power forward τελείωσε το παιχνίδι σημειώνοντας double-double (21/10), δίνοντας στην ομάδα του μερικά πολύτιμα σουτ. Γενικώς, κόντρα στο Portland σουτάρει εξαιρετικά και αποτελεί έναν από τους πλέον σταθερούς παίκτες των Nuggets.

Αλλά και στο κομμάτι της άμυνα, ουδείς μπορεί να έχει παράπονο από τον Anchorman. Ο τρόπος με τον οποίο βάζει το κορμί του στη φωτιά, το πως αντιμετωπίζει τα αντίπαλα picks, τα αποτελεσματικά hedge outs, είναι πράγματα τα οποία δεν μετρώνται στην στατιστική, αλλά παίζουν σαφώς έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Μιλώντας για την άμυνα, είναι ενδιαφέρον να πιάσουμε το κομμάτι της αντιμετώπισης του Lillard, ο οποίος σε αυτό το παιχνίδι σημείωσε 28 πόντους, σουτάροντας με 40,9%. Γενικώς, στην σειρά αυτή, όσο οξύμωρο (και ηλίθιο μάλλον) κι αν ακουστεί, δεν βγάζει αυτήν την κυριαρχία που βλέπαμε στην σειρά με τους Thunder. Πέρα από το πρώτο παιχνίδι που ο Dame είχε ποσοστό ευστοχίας 57,1%, στα επόμενα τρία σουτάρει με 38%, με τους guards των Nuggets να έχουν κάνει καλή δουλειά πάνω του, με πρώτο και καλύτερο τον Torrey Craig. Η εικόνα, την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ και είναι προέρχεται από το ESPN, τα λέει όλα:

Τα εύσημα λοιπόν στον Michael Malone και το επιτελείο του για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον Dame. Από την πλευρά του Portland, αυτήν τη φορά δεν υπήρχαν οι βοήθειες των Kanter και Harkless στο επιθετικό κομμάτι. Αμφότεροι σαφώς επηρεασμένοι από τους τραυματισμούς που τους ταλαιπωρούν σε ώμο και αστράγαλο αντίστοιχα, συνδυάστηκαν για 10 σουτ, εκ των οποίων μόλις τα τρία βρήκαν στόχο. Lillard και McCollum (28 πόντοι) ήταν για μια ακόμα φορά οι μπροστάρηδες των Blazers, ο Aminu ήταν και πάλι εξαιρετικός (19/8), ενώ από τον πάγκο βρήκαν λύση στο πρόσωπο του Seth Curry αυτήν τη φορά, με τον 26χρονο να τελειώνει το παιχνίδι με 16 πόντους και 4/6 τρίποντα, εκ των οποίων τα τρία μέσα σε ένα αγωνιστικό λεπτό και το τέταρτο στο τέλος του ημιχρόνου.

Παράλληλα, οι 16 πόντοι του στο παιχνίδι αυτό είναι και οι περισσότεροι που έχει πετύχει ποτέ στα Playoffs. Πηγαίνοντας στο Denver, οι παίκτες του Malone θα έχουν την ψυχολογία και το κοινό με το μέρος του. Δεν είναι μικρό πράγμα, άλλωστε, για μια νεαρή και άπειρη ομάδα, όσον αφορά τα playoffs να έχει το καθαρό μυαλό να επανέλθει μετά από μια ήττα σε τέσσερις παρατάσεις. Όσον αφορά το Portland, θα επιμείνουμε στο ότι θα πρέπει οι παίκτες του να κάνουν καλύτερα box outs. Τα 17 επιθετικά rebounds τα οποία μάζεψε το Denver είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Κι αν συνεχιστεί αυτή η εικόνα -σε συνδυασμό με τα λάθη- και στο πέμπτο και πλέον κρίσιμο παιχνίδι, τότε μάλλον οι Nuggets θα αρχίσουν να ονειρεύονται την παρουσία τους στους τελικούς της Δύσης.

References
1 Δεν έπαιξε παραπάνω, γιατί, όπως είπαμε και παραπάνω, το σχήμα με Ibaka βοήθησε αρκετά στην άμυνα της ομάδας.