Η ώρα του “δαχτυλιδιού” έφτασε. Και για φέτος η Ιστορία θα μας παρουσιάσει ένα κατά το ήμισυ διαφορετικό ζευγάρι, καθώς, για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια, δεν θα δούμε το ζευγάρι Warriors – Cavaliers να διεκδικεί τον Τίτλο του Πρωταθλητή. Στη θέση των Cavs υπάρχουν πλέον οι Toronto Raptors, “σπάζοντας” την κατάρα τόσων χρόνων, έχοντας κερδίσει -στον απόλυτο βαθμό- το στοίχημα του trade που έκαναν το περασμένο καλοκαίρι αποκτώντας τον Kawhi Leonard, ο οποίος τους οδήγησε για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε Τελικούς του NBA. Επίσης, η παρουσία των Raptors σηματοδοτεί και την εξής αλλαγή: για πρώτη φορά από το 2010, ομάδα της Ανατολής δεν έχει στο ρόστερ της τον LeBron James. Από την άλλη πλευρά του bracket βέβαια, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Οι Warriors επιστρέφουν στους Τελικούς του NBA για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, κάτι που είχε να γίνει από τους Boston Celtics στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60. Με τους τρέχοντες Πρωταθλητές να διεκδικούν το τέταρτο Πρωτάθλημα σε πέντε χρόνια, αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι το εξής: Έχουμε μπροστά μας την κορυφαία ομάδα της εποχής μας και μία εκ των κορυφαίων στην Ιστορία του αθλήματος. Ας δούμε όμως αναλυτικά τι περιμένουμε σε αυτούς τους Τελικούς.
Στη Regular Season
29.11.2018: Warriors 128 @ 131 Raptors
12.12.2018: Raptors 113 @ 93 Warriors
Στην άτυπη μάχη της regular season οι Raptors ήταν οι νικητές, καθώς επικράτησαν των Dubs και στις δύο αναμετρήσεις, με τις νίκες αυτές να είναι που εν τέλει καθόρισαν και το πλεονέκτημα έδρας των Τελικών: με τους Raptors να τελειώνουν τη σεζόν με ρεκόρ 58-24 και τους Warriors με 57-25, ένα παιχνίδια εκ των δύο να είχαν κερδίσει οι τελευταίοι, οι Τελικοί θα ξεκινούσαν στην California και όχι στον Καναδά.
Στις αναμετρήσεις καθεαυτές, στην μεν πρώτη, ακόμα κι αν μπορούμε να πούμε “έλα μωρέ εντάξει, οι Warriors έπαιξαν χωρίς Curry, Green“, στη δεύτερη oι Raptors ταξίδεψαν στηn δυτική ακτή χωρίς τον Leonard, βρήκαν μπροστά τους ένα πλήρες Golden State και το φόρτωσαν με μια 20άρα στο κεφάλι. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αμφότερα τα παιχνίδια μας πρόσφεραν μερικές ιδιαίτερες ιστορίες. Στο παιχνίδι της 29ης Νοεμβρίου, είδαμε έναν Kevin Durant να εκρήγνυται, τελειώνοντας το ματς με 51 πόντους, 11 rebounds και έξι assists, κρατώντας (μαζί με τους Klay Thompson και Jonas Jerebko) τους Warriors εντός διεκδίκησης της νίκης. Ωστόσο, το ίδιο παιχνίδι ήταν ίσως και το πρώτο του Pascal Siakam που μας ανάγκασε να σκεφτούμε πως ενδεχομένως θα πραγματοποιήσει μια συγκλονιστική χρονιά (27 πόντοι, εκ των οποίων οι επτά από τους 12 της ομάδας του, στην παράταση).
Το ματς της 12ης Δεκεμβρίου, όμως, ήταν μια ξεκάθαρη δήλωση από τους Raptors. Δήλωση πως θα κάνουν τα πάντα για να πάνε μέχρι το τέλος. Ο Kyle Lowry ήταν εξαιρετικός με 23/12, ο Serge Ibaka επίσης, με 20/12, ενώ οι Green, Siakam και VanVleet σημείωσαν διψήφιο αριθμό πόντων. Και στα δύο παιχνίδια, το Toronto είχε την ευτυχία να παρουσιάσει ένα καταπληκτικό επιθετικό παιχνίδι, το οποίο ακόμα δεν είχε την παρουσία του Marc Gasol, ενώ στην άμυνα -ειδικά στο δεύτερο παιχνίδι- κατάφεραν να περιορίσουν σε μεγάλο βαθμό το περιφερειακό σουτ των Warriors, κρατώντας στα 6/23 πίσω από τα 7,25. Προφανώς από τότε έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ωστόσο για την αυτοπεποίθηση των Raptors, αυτές οι δύο νίκες μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμες.
Drive to the Finals
Toronto Raptors
1st Round: 4-1 vs Orlando Magic
Eastern Semis: 4-3 vs Philadelphia 76ers
Eastern Finals: 4-2 vs Milwaukee Bucks
Ο δρόμος για τους Raptors ήταν αρκετά δύσβατος μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Ξεπερνώντας εύκολα το εμπόδιο των Orlando Magic στον πρώτο γύρο, οι οποίοι πήραν το πρώτο παιχνίδια ίσα-ίσα για να θορυβήσουν τους Καναδούς, ακολούθησαν δύο σειρές που θα μείνουν στη μνήμη μας ως εκ των κορυφαίων που έχουμε δει ποτέ, όσον αφορά τις αγωνιστικές προσαρμογές που έγιναν, αλλά και για τις στιγμές που μας χάρισαν, με κορυφαία όλων το buzzer του Leonard στο έβδομο παιχνίδι κόντρα στους Sixers.
Ο “Klaw” σούταρε πάνω από τον Joel Embiid, η μπάλα έμοιαζε να αναπηδάει στη στεφάνη για πάντα μέχρι να καταλήξει μέσα και να κάνει το χατήρι στο Toronto. Ωστόσο, η σειρά που έθεσε τον Leonard ως τον απόλυτο πρωταγωνιστή της φετινής Ανατολής (τουλάχιστον για την post season), ήταν αυτή κόντρα στο Milwaukee και απέναντι σε ένα από τα φετινά φαβορί για το βραβείο του MVP, Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ο 27χρονος forward πραγματοποίησε μία σειρά εμφανίσεων που μόνο ως “εξωγήινες” μπορούν να χαρακτηριστούν. Καθώς προετοιμαζόμασταν για το έκτο παιχνίδι -και τελευταίο όπως αποδείχθηκε- ο Leonard είχε μέσο όρο 31,4 πόντους στη σειρά, έχοντας shooting splits 51/41/89. To ακόμα πιο ακραίο; Το true shooting ποσοστό του έφτασε το 63,1%, βάζοντας την αγωνιστική περσόνα του Leonard δίπλα – δίπλα με κορυφαίους του αθλήματος. Αν αναρωτιέστε γιατί το λέμε αυτό, σας ενημερώνουμε πως σε σειρές Playoffs αυτά τα νούμερα τα έχουν γράψει μόνο ο Kareem Abdul-Jabbar και o LeBron.
Και όλα τα παραπάνω, χωρίς να αναφέρουμε καν το γεγονός πως ο Leonard ανέλαβε το μαρκάρισμα του Giannis από το τρίτο ως το πέμπτο παιχνίδι, προσφέροντάς μας μία από τις καλύτερες αμυντικές εμφανίσεις παίκτη που έχουμε δει ποτέ. Κατά τη διάρκεια αυτών των παιχνιδιών ο παίκτης των Raptors ανέλαβε το μαρκάρισμα του Αντετοκούνμπο σε 112 κατοχές, αναγκάζοντάς τον σε μόλις 21 πόντους, 9/27 σουτ, τρεις assists και τέσσερα λάθη. Επίδοση, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή κόντρα σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες της Λίγκας αυτήν την στιγμή και πιθανότατα τον MVP της σεζόν. Όπως είναι αναμενόμενο, η αμυντική δουλειά που έκανε ο Leonard πάνω στον Giannis επηρέασε όλη την ομάδα των Bucks, οι οποίοι πέτυχαν 83 πόντους ανά 100 κατοχές, όποτε ο πρώτος ήταν πάνω στον δεύτερο. Κάπου εδώ τελειώνει και η θεωρία του τελευταίου δύσπιστου για το trade που έφερε τον Leonard στον Καναδά και τον DeRozan στο Texas. Ο Leonard ανήκει στην σφαίρα των superstars, καθώς οδήγησε με την πρώτη τη νέα του ομάδα στην διεκδίκηση ενός Πρωταθλήματος, ύστερα από μία -αν μη τι άλλο- περίεργη διαδρομή πέντε σεζόν, μετά το εντυπωσιακό MVP του στους Τελικούς του 2014. Η κατάκτηση δε, ενός δεύτερου Τίτλου, μαζί με ένα ακόμα Finals’ MVP, θα τον ανεβάσουν για πάντα στην μπασκετική στρατόσφαιρα. Άλλωστε, Finals’ MVPs με διαφορετικές ομάδες, μόλις δύο αθλητές έχουν ανακηρυχθεί μέχρι σήμερα: οι δύο και νωρίτερα αναφερθέντες, οι Kareem Abdul-Jabbar και LeBron. Σε κάθε περίπτωση, η εκ νέου παρουσία του σε αυτή την σκηνή των Τελικών και το “κουβάλημα” της ομάδας του ως εδώ αποτελεί ένα τεράστιο επίτευγμα, ανεξαρτήτως τι θα συμβεί στους Τελικούς.
Golden State Warriors
1st Round: 4-2 vs Los Angeles Clippers
Western Semis: 4-2 vs Houston Rockets
Western Finals: 4-0 vs Portland Trail Blazers
Κατά τη διάρκεια της φετινή post season, φαίνεται πως οι μπασκετικοί θεοί είπαν να στείλουν και στους Warriors μερικές από τις κατάρες που χτύπησαν τους κατά καιρούς αντιπάλους τους τις προηγούμενες σεζόν. Στο πρώτο τους Πρωτάθλημα δεν βρήκαν υγιές pg στον δρόμο τους για τον Τελικό, μα και εκεί είχαν απέναντί τους τους Cavs με τραυματίες τους Irving και Love. Πριν δύο χρόνια ήταν ο τραυματισμός του Leonard από τον Pachulia που άλλαξε άρδην τις ισορροπίες στη σειρά μεταξύ Warriors και Spurs, ενώ και πέρυσι ήταν ο τραυματισμός του Chris Paul που έκανε το Houston να αναθεματίζει την τύχη του και να υποστηρίζει πως “αν ήταν υγιής ο CP3, εμείς θα διεκδικούσαμε το Πρωτάθλημα“. Φέτος οι ανώτερες δυνάμεις αποφάσισαν να δοκιμάσουν τους ίδιους τους Warriors, με τον DeMarcus Cousins να χάνει όλες τις σειρές και τον Kevin Durant να τραυματίζεται στο πέμπτο παιχνίδι της σειράς με το Houston. “Challenge accepted” αναφώνησαν από το Oakland οι Πρωταθλητές, και το αποτέλεσμα, όπως βλέπετε από τις εξελίξεις, ήταν ακριβώς το ίδιο.
Οι Warriors θυμήθηκαν πως ήταν οι μέρες του 2015, με έναν διαολεμένο ρυθμό, με το pace & space να επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη των Πρωταθλητών και τους Steph Curry, Klay Thompson και Draymond Green να μας θυμίζουν γιατί θεωρούνται από τις κορυφαίες τριάδες (αν όχι δεδομένα πια “η κορυφαία”) που έχουν πατήσει ποτέ παρκέ. Αν προκάλεσε κάτι ο τραυματισμός του Durant, αυτό ήταν η επιτακτική ανάγκη να γίνει ένα step up από όλους τους υπόλοιπους και πολύ περισσότερο από τους τρεις προαναφερθέντες. Για την σημασία του KD και τα ηλίθια ερωτήματα τύπου “μήπως δεν τον χρειάζονται οι Warriors;” ας μην τα ξαναλέμε, τα είπε μια και καλή ο Νίκος στο πρόσφατο κείμενό του. Για τον Durant μιλάμε, δεν υπάρχει ομάδα που να είναι καλύτερη χωρίς αυτόν.
Κατά τη διάρκεια της φετινής post season των Warriors, είδαμε εδώ στα HogQuarters (όπως μάλλον και οι περισσότεροι από εσάς εκεί έξω), πως οι Clippers ήταν αυτοί που δυσκόλεψαν πολύ περισσότερο τους Dubs από κάθε άλλη ομάδα, ακόμα και το Houston που επί ένα χρόνο δούλευε εμμονικά για αυτό το match-up. Ίσως πάλι, ακόμα περισσότερο οι ίδιοι τους οι εαυτοί ήταν εκείνοι που δυσκόλεψαν τους Πρωταθλητές. Οι Dubs μπαίνουν στους Τελικούς προερχόμενοι από ένα +6,2 ανά 100 κατοχές επί των αντιπάλων τους, στους τρεις πρώτους γύρους -την χαμηλότερη επίδοση που έχουν καταγράψει ποτέ σε αυτές τις πέντε πορείες τους προς τους Τελικούς. Μα ακόμα και έτσι, ειδικά από την στιγμή που οι Curry, Thompson και Green αποφάσισαν να ανοίξουν τις νιτρομπουκάλες, οι Warriors μοιάζουν να είναι άτρωτοι. Και δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για αυτό, από την “σκούπα” επί των Blazers χωρίς τους KD και Boogie.
Γιατί θα το πάρουν οι Raptors
Οι Raptors μπαίνουν σε μια πρωτόγνωρη για εκείνους διαδικασία, αυτή των Τελικών, και δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα υπάρχει αρκετό τρακ. Δεν είναι και μικρό πράγμα να καταφέρνεις να νικάς τους “δαίμονές” σου και να βρίσκεται στην μεγάλη σκηνή, εκεί όπου κρίνονται εν τέλει όλα. Και μέσα από αυτήν τη διαδικασία, του πόνου των τελευταίων αρκετών ετών, οι Raptors σκληραγωγήθηκαν και τα κατάφεραν. Αν μέσα σε αυτό προσθέσουμε και την παρουσία του Leonard, που γνωρίζει από πρώτο χέρι τι εστί τελικοί (παρέα με τον Danny Green), τότε το μείγμα αναμένεται να είναι εκρηκτικό.
Παράλληλα, και παρά τις αμφιβολίες που εγέρθηκαν στο trade deadline, αλλά και στα πρώτα παιχνίδια της post season, διαθέτουν έναν πάγκο γεμάτο λύσεις. Οι VanVleet και Powell βρήκαν το καλό τους χέρι στη σειρά με το Milwaukee και αυτό ίσως αποτελέσει σημαντικό στοιχείο κόντρα στους Warriors, την στιγμή που οι Raptors έχουν υπερφορτώσει τους βασικούς τους με πολλά λεπτά συμμετοχής. Σύμφωνοι, μιλάμε για τα Playoffs και τους Τελικούς, αλλά κάθε ανάσα είναι πολύτιμοι ειδικά όταν έχεις απέναντί σου τους Warriors. Και κάπου εδώ πρέπει να μπει και το όνομα του Gasol, ο οποίος πολύ δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί από του ψηλούς των Πρωταθλητών. Μιλάμε για έναν παίκτη που διαθέτει εξαιρετικό inside game, μπορεί να απειλήσει με αξιώσεις από την περιφέρεια, κάτι που σημαίνει πως η αντίπαλη front court θα τον ακολουθεί παντού και επομένως θα υπάρξουν ρήγματα στο ζωγραφιστό, ενώ είναι και ένας από τους καλύτερους ψηλούς πασέρ της Λίγκας. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε πως μαζί με τον Ibaka θα ρυθμίσουν σε μεγάλο βαθμό τη μάχη των rebounds, τομέα που πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσουν οι Raptors.
Έχοντας ως δεδομένη την απουσία του Durant για “x” αριθμό παιχνιδιών, οι Raptors (νιώθουν πως -και αυτό είναι εξίσου σημαντικό) διαθέτουν τον καλύτερο παίκτη στα δύο ρόστερ, μία εξαιρετική ισορροπία μεταξύ Gasol και Ibaka, έναν ενθουσιώδη Siakam και έναν Lowry, ο οποίος δείχνει να ξεπερνάει -επιτέλους- τον κακό του εαυτό και να μας δείχνει το πρόσωπο που βλέπαμε συνήθως από εκείνον μόνο στην regular season. Αν και οι Green, VanVleet και Powell βρουν τον καλό τους εαυτό από την περιφέρεια, τότε το Πρωτάθλημα ίσως καταλήξει στον Βορά.
Γιατί θα το πάρουν οι Warriors
Η ομάδα των Dubs είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Διαθέτουν χημεία, ταχύτητα, δολοφονικό σουτ και το mentality του Πρωταθλητή, απόρροια των τελευταίων χρόνων υπό την καθοδήγηση του Steve Kerr. Το pace & space, το οποίο αναφέραμε και πιο πάνω, είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από καμία ομάδα, με τους Curry και Green (κυρίως τον δεύτερο) να διευθύνουν μαεστρικά την επίθεση των Dubs. Και εδώ ξεκινούν τα δύσκολα για τους Raptors. Ακόμα και στην περίπτωση που δουλέψουν τα πάντα σε τέλειο βαθμό για εκείνους, ο αστάθμητος παράγοντας που λέγεται Green, τα σουτ των “Splash Brothers” και ο x-factor που λέγεται Andre Iguodala, είναι στοιχεία αρκετά για να γείρουν την ζυγαριά υπέρ των πρωταθλητών.
Κι αν η σειρά πάει σε αρκετά παιχνίδια, τότε μάλλον θα βιώσουμε την καλύτερη πεντάδα που έχει πατήσει ποτέ σε γήπεδο μπάσκετ, καθώς Durant και Cousins αναμένεται να επανεμφανιστούν. Η παρουσία του Boogie, μάλιστα, κρίνεται πιθανή από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Και ακόμα αν δεν πάρει αμέσως θέση στην βασική πεντάδα (όπως κατά τη γνώμη μας δεν πρέπει), η αναβάθμιση των second units, που πλέον θα διαθέτουν μία δεδομένα εξαιρετική επιθετική επιλογή ακόμα, αντί των Bogut, Bell, ή όποιου άλλου, μπορεί να γείρει σημαντικά (ως και οριστικά) την πλάστιγγα υπέρ τους. Ακόμα κι έτσι όπως έχουν τα δεδομένα, όμως, το momentum είναι με τους Πρωταθλητές. Οι Curry και Thompson βρήκαν τον ρυθμό τους και μοιάζουν ικανοί να διαλύσουν τα πάντα στο πέρασμά του και η backcourt του Toronto δεν μοιάζει και το πιο ψηλό εμπόδιο για εκείνους. Κι ενώ πιο πάνω αναφέραμε πως ο Leonard μπορεί και να είναι μάλλον ο καλύτερος παίκτης στα δύο ρόστερ ως έχουν, το θέμα για τους Raptors (όπως και για οποιαδήποτε ομάδα βρισκόταν απέναντι στους Warriors) είναι πως δεν διαθέτουν παίκτη σαν τον Green, ο οποίος όταν δεν “ακούει φωνές” στο κεφάλι του, είναι μακράν του δεύτερου ο μεγαλύτερος x-factor στο σύγχρονο NBA.
Ωστόσο, πέρα από τις επιθετικές τους αρετές, οι Warriors είναι εξαιρετικοί και στην άμυνα. Εφόσον ο Kerr βρει τρόπο να σταματήσει τον Leonard, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να βρουν αντίσταση από τους υπόλοιπους Raptors. Αν το παραπάνω σενάριο γίνει πραγματικότητα, ακόμα ένα Larry O’Brien trophy θα καταλήξει στη Bay Area.
X-factors
Γιάννης Χάτσιος: Όταν μιλάμε για τον Draymond Green στo peak της φυσικής του κατάστασης, μιλάμε στην ουσία για έναν αμυντικό δίχως αδυναμίες. Το μοναδικό σημείο που έχουμε τον Green να μπορεί να γίνει στόχος, είναι στο post απέναντι σε παίκτες πολύ μεγαλύτερους από αυτόν με εξελιγμένο post game. Τέτοιοι, ως γνωστόν, υπάρχουν πολύ λίγοι πλέον στο σύγχρονο NBA, και ακόμα λιγότεροι που να μπορούν να παραμείνουν και αμυντικά στο παρκέ απέναντι στους Warriors. Οι Raptors έχουν την πολυτέλεια να έχουν έναν από αυτούς στο πρόσωπο του Marc Gasol. Για να φτάσουν στον Τίτλο οι Raptors θα πρέπει να εκμεταλλευθούν κάθε συγκριτικό τους πλεονέκτημα, κι ένα τέτοιο είναι ο Gasol. Από την μια μπορεί να φθείρει με fouls τον Green, κι από την άλλη, αν καταφέρει να τον βγάλει από την εξίσωση για κάποια λεπτά σαν βοηθητικό αμυντικό χώρου, θα ανοίξουν οι χώροι για τους υπόλοιπους Raptors. Αυτή είναι μια σειρά που το “κλειδί” ίσως δεν είναι τα τρίποντα ala Leonard των Blazers του Gasol, αλλά τα παραδοσιακά big man things και το inside παιχνίδι του.
Λουκάς Μοσχούλας: Μιας και οι περισσότεροι θα αναφέρετε κάτι από Warriors γιατί είμαστε γνωστή γωνιά “φιλόΠολεμιστών”, εγώ θα γράψω για τον πάγκο των Raptors. Σε όσα παιχνίδια στου τελικούς της Ανατολής οι “Πτεροτόσαυροι” είχαν βοήθεια από τον πάγκο ήταν αυτοί που έφυγαν νικητές. Για την ακρίβεια, στα τρία τελευταία παιχνίδια το σκορ των πάγκων ήταν 115-61 υπέρ των Καναδών και όλα αυτά απέναντι σε μια ομάδα που φημιζόταν για τον δυνατό της πάγκο, όπως ήταν οι φετινοί Bucks. Με τον αντίστοιχο των Warriors να δείχνει τρομακτικά φτωχός στα μάτια μου, ιδίως μέχρι να εμφανιστούν -όχι απλά ως παρουσίες, αλλά ως αγωνιστικά έτοιμοι- στο παρκέ οι KD και Boogie, αν οι Raptors καταφέρνουν στα garbage time να κερδίζουν στις κατοχές τότε θα έχουν και την ευκαιρία να κλέψουν εκείνα τα παιχνίδια που θα τους χρίσουν Πρωταθλητές. Προφανώς, σημαντική ενίσχυση προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι και η φημολογούμενη επιστροφή του O.G. Anunoby από τον τραυματισμό του. Αν είναι σε καλή αγωνιστική κατάσταση ο νεαρός forward θα μπορέσει να προσφέρει υπερπολίτιμες λύσεις, ιδίως στην άμυνα, που το μάκρος του είναι απαραίτητο για να καλυφθεί το μήκος με το οποίο αγωνίζονται οι Warriors.
Κοσμάς Καψάλης: Τι θα γίνει με τον KD; Νομίζω ότι αν ο Durant επιστρέψει σε κάποιο σημείο της σειράς, η σειρά θα λήξει. Οι Warriors ήταν θαυμάσιοι χωρίς αυτόν για πέντε παιχνίδια, φάνηκαν πιο ελεύθεροι, ο Draymond αναγεννήθηκε, θύμισαν τις προ τριετίας regular seasons τους, αλλά εντάξει, για τον Durant μιλάμε. Από την άλλη, τι αλλαγές θα γίνουν με την επιστροφή του; Οι Warriors έχουν μερικούς από τους πιο ανιδιοτελείς παίκτες στον κόσμο, αλλά ο Kevin θα χρειαστεί και κατοχές, τις οποίες πιθανότατα θα πάρει από τον Green. Το καθοριστικό, άλλωστε, σημείο της παρουσίας του Durant είναι πως αυτός αποτελεί τον μοναδικό παίχτη που ο Leonard ποτέ δεν έχει καταφέρει να αναχαιτίσει, ούτε καν περιορίσει. Στην τελευταία τους αναμέτρηση σε Playoffs, το 2016, δύο χρόνια μετά το εμφατικό κλείδωμα του LeBron από τον Kawhi στους Τελικούς, και τη σεζόν που ο Kawhi ήταν στην τριάδα των MVPs, μαζί με Westbrook και Harden, ο Durant ισοπέδωνε Spurs και Leonard στον δρόμο για το περιβόητο 3-1 προβάδισμα έναντι των Warriors στους τελικούς της Δύσης. Αν επιστρέψει, και δη καλά και νωρίς, μάλλον δεν υπάρχει σειρά.
Μιλώντας για επιστροφές, υπάρχει ακόμα το σενάριο να δούμε και τον DeMarcus Cousins στους Τελικούς, ο οποίος προπονείται με την ομάδα, και θεωρείται πιθανό να εμφανιστεί ακόμα και στο πρώτο παιχνίδι. Εφόσον αυτό συμβεί θα είναι ένα έξτρα πρόβλημα για τους Raptors, αφού ο Gasol είναι ένας παίκτης που του ταιριάζει μιας και στην ηλικία που είναι πλέον δεν θα τον κουράσει πολύ, κι από την άλλη ο Boogie δεν θα αναλάβει μεγάλο φορτίο στα λεπτά, αλλά θα έχει το ρόλο του καμικάζι, να μπαίνει μέσα για λίγο και να αλωνίζει.
Νίκος Ραδικόπουλος: Τέσσερα είναι για εμένα τα σημαντικά στοιχεία της σειράς. Με πρώτο την προσαρμογή των δύο ομάδων στις απαιτήσεις των νέων τους αντιπάλων. Όσο εντυπωσιακοί κι αν εμφανίστηκαν οι Warriors χωρίς τον KD στα τελευταία έξι παιχνίδι, οι φετινοί Rockets ήταν χειρότεροι από τους αντίστοιχους περσινούς και οι Blazers, από άποψη ποιότητας, λαθρεπιβάτες στους τελικούς της Δύσης1)Και προσωπικά για πάντα θα με στοιχειώνει το πως έχασαν οι Spurs το Game-2 μέσα στο Denver, ενώ προηγούνταν με 19 πόντους και 1-0 στη σειρά, όπως και το πως κόλλησαν στο Game-7 στο τέλος. Η πορεία της φετινής Δύσης θα ήταν εντελώς διαφορετική χωρίς αυτά τα δύο collapses των -από όλες τις ομάδες διάολε!- Spurs., αλλά και τραυματίες. Συγκεκριμένα οι Blazers δεν διέθεταν κανέναν παίχτη να απειλήσει τους Warriors από τις θέσεις “3” και “4”, ενώ από το “5” ο Nurkic έλειπε και ο Kanter, πέρα από γνωστή αμυντική τρύπα, ήταν και χωρίς ώμο. Κόντρα στους Raptors όμως τα πράγματα αλλάζουν. Στο “5” υπάρχει ο μαρκάρω-σκοράρω-πασάρω Marc Gasol που ανέφερε παραπάνω ο Γιάννης και στο “3” ο Kawhi. Αντίστοιχα, έχει ενδιαφέρον να δούμε το πως θα προσαρμοστεί η άμυνα των Raptors στην επιθετική μηχανή των Warriors, οι οποίοι είναι το ακριβώς αντίθετο από τους Bucks: τα “Ελάφια” είχαν inside-out παιχνίδι, με το Giannis να εφορμά προς τα μέσα και να σπάει μπάλες έξω. Έτσι οι Raptors έστησαν τοίχος απέναντί του μέσα στο ζωγραφιστό, τα σουτ των υπολοίπων από έξω δεν μπήκαν, η τελετή έληξε. Οι Warriors, όμως, είναι ομάδα που δημιουργεί από έξω προς τα μέσα, και δη από πολύ-πολύ έξω. Στα ενδεχόμενα screens του Draymond στον Curry στα 10 μέτρα, ποιος πέρα του Kawhi έχει τα πόδια και τα χέρια να καλύψει τους χώρους μεγέθους πλατείας που θα δημιουργούνται και με καταστάσεις 4-3 πίσω τους; Θα μπορέσουν οι Gasol και Ibaka να μην εκτεθούν στο απλωμένο στο χώρο παιχνίδι των Warriors και στα γρήγορα πόδια αυτών;
Δεύτερο στοιχείο είναι η παρουσία του VanVleet. Καλές και όμορφες οι ιστορίες του εξαιρετικού ποσοστού του από το τρίποντο με το που έγινε πατέρας, μα ακόμα δεν έχουμε καταλάβει γιατί στην άμυνα οι Bucks δεν τον πόσταραν χωρίς να υπάρχει αύριο. Ο κυνισμός των Warriors την παρουσία του στην άμυνα δεν πρόκειται να την αγνοήσει. Thompson, Iguodala, Livingston θα τον ποστάρουν μέχρι να τον βγάλουν από το παιχνίδι κάθε φορά που θα τον πετυχαίνουν. Και αν πάει βοήθεια από ψηλό, τότε γρήγορη ala Warriors κίνηση της μπάλας, και ανάλογα με το από που ήρθε η βοήθεια, λόμπα ή τρίποντο. Και κάπως έτσι δεν θα υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα για κακό παιχνίδι από τους Lowry και Green, γιατί τότε οι “Splah Brothers” θα το λήξουν τρομακτικά εύκολα από την περιφέρεια. Αντίστοιχης σημαντικότητας είναι και η επιθετική παρουσία του Siakam. Θα καταφέρει να κάνει τον Draymond να σεβαστεί τον ίδιο και το σουτ του και να τον αποσπά από την κάλυψη χώρου, σε κάθε πιθανό διάδρομο που ο Kawhi θα θέλει να πάρει πίσω από τον κύριο αμυντικό του (Iguodala και Thompson), αποτελώντας το σύνηθες one man wall της άμυνας των Warriors; Γιατί άλλο Middleton και Lopez, και άλλο Iggy και Green…
Τρίτο στοιχείο από εμένα, είναι ο ρυθμός των αγώνων. Οι Raptors θα πρέπει να κατεβάσουν τον ρυθμό και να πάνε σε αυτές τις αργές Jordanικές επιθέσεις του Kawhi στην μία πλευρά του παρκέ, έχοντας διαολεμένα γρήγορες επιστροφές στην άμυνα, αν θέλουν να κατεβάσουν ρυθμούς στην με όλους τους κυλίνδρους στα κόκκινα λειτουργούσα αυτή την στιγμή επίθεση των Warriors. Κλειδί για αυτό προφανώς θα είναι και η μάχη των rebounds. Αν οι Warriors, όμως, αρχίσουν και τρέχουν, τότε οι Raptors δεν θα θυμίζουν “Πτερόσαυρους”, αλλά αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, που δεν έχουν ιδέα τι γίνεται γύρω τους.
Τέταρτο και τελευταίο, η μάχη των πάγκων. Ο Nick Nurse έχει κερδίσει με τη φετινή διαδρομή του επάξια την παρουσία του σε αυτό το επίπεδο. Η διαχείριση του roster του, η αγωνιστική συνέχεια αυτού, χωρίς αναταραχές στο παρκέ, παρά την συντριπτική αλλαγή αυτού στο trade deadline, το προπονητικό “ματ” στον Coach of the Year, Budenholzer στους Τελικούς της Ανατολής. Όμως πόσοι λαγοί έχουν απομείνει στο καπέλο του rookie coach; Kαι σε κάθε περίπτωση, το πλέον έμπειρο επιτελείο της Λίγκας, αυτό των Warriors, μπορεί να τρομάξει “με λαγούς”; Ο Kerr και οι υπόλοιποι coaches της ομάδας της California έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τον LeBron στις καλύτερές του μέρες. Ο φετινός Kawhi δεν είναι είδηση για αυτούς. Και δεν είναι και τόσο καλός distrubutor όσο ο LeBron έτσι κι αλλιώς, για να βάζει στο παιχνίδι τους συμπαίχτες του όποτε αυτός κλείνεται. Επιθετικά δε, οι Warriors διαθέτουν όλα τα εργαλεία για να διαλύσουν κάθε άμυνα. Θα βρει σε αυτά τα ερωτήματα απαντήσεις ο coach Nurse;
Gus Χρυσοχού: Παιδιά καλά όλα αυτά, αλλά εμένα η απορία μου είναι άλλη. Ποιος θα αναλάβει το μαρκάρισμα του Curry; Κι όχι μόνο όσον αφορά όποτε εκείνος έχει την μπάλα στην κατοχή του, αλλά και όταν κινείται μακρυά από αυτή. Τώρα που το σκέφτομαι, κυρίως όποτε κινείται μακρυά από αυτή. Ο Lowry; Νομίζω πως δεν τίθεται θέμα συζήτησης για κάτι τέτοιο, καθώς ο Steph θα αφήσει χιλιόμετρα πίσω τον guard των Raptors. Ο Green; Χμ, ίσως. Ο guard του Toronto είναι μακρύς, γρήγορος και αρκετά αθλητικός για να ακολουθήσει τον Curry σε όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου, αν και εκτιμώ πως ο coach Nurse θα τον προτιμήσει για άλλες αποστολές. Αυτό που εκτιμώ λοιπόν, είναι πως οι Raptors ίσως ακολουθήσουν εν μέρει μια ολιγόλεπτη συνταγή που δοκίμασαν οι Blazers στους τελικούς της Δύσης και δεν τα πήγε άσχημα: Αλλαγές παντού, ώστε να μην εκμεταλλευθεί ο Curry έστω και το παραμικρό χιλιοστό, έστω και το παραμικρό δευτερόλεπτο.
Για να καταλάβετε για τι ακριβώς μιλάμε, σύμφωνα με το nba.com, ο Curry καλύπτει ανά παιχνίδι 2,74 μίλια (δηλαδή 4,4 χιλιόμετρα), νούμερο που τον φέρνει στην όγδοη θέση, μεταξύ όλων των παικτών. Γίνεται αντιληπτό λοιπόν το πόσο σημαντικό είναι να περιορίσει κανείς τον χώρο που κινείται ο παίκτης των Warriors. Οι παίκτες των Raptors έδειξαν καθ’όλη την διάρκεια της σεζόν μια θαυμάσια εικόνα όσον αφορά την αμυντική τους λειτουργία (πέμπτοι σε defensive rating) και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις αλλαγές πάνω στα picks. Αν οι Raptors καταφέρουν να περιορίσουν ως ένα βαθμό τον Curry, τότε ίσως να μιλήσουμε για διεκδίκηση στην σειρά. Ίσως δεν αργήσουμε να δούμε, συνεπώς, τον Leonard πάνω στον Curry, ιδίως όσο ο Durant παραμένει απόντας. Και περιορισμός του Curry, σε συνδυασμό με ένα 2-0 στο Toronto, μέχρι να επιστρέψει ο KD, ίσως να είναι καθοριστικό για το ποιος θα είναι Πρωταθλητής μέσα Ιούνη.
Πρόγραμμα
Game 1: Warriors @ Raptors, Παρασκευή 31 Μαΐου, 04:00, Scotiabank Arena, Toronto, Canada
Game 2: Warriors @ Raptors, Δευτέρα 3 Ιουνίου, 03:00, Scotiabank Arena, Toronto, Canada
Game 3: Raptors @ Warriors, Πέμπτη 6 Ιουνίου, 04:00, Oracle Arena, Oakland, California
Game 4: Raptors @ Warriors, Σάββατο 8 Ιουνίου, 04:00, Oracle Arena, Oakland, California
Game 5 (μακάρι να χρειαστεί): Warriors @ Raptors, Τρίτη 11 Ιουνίου, 04:00, Scotiabank Arena, Toronto, Canada
Game 6 (μακάρι να χρειαστεί): Raptors @ Warriors, Παρασκευή 14 Ιουνίου, 04:00, Oracle Arena, Oakland, California
Game 7 (μακάρι να χρειαστεί): Warriors @ Raptors, Δευτέρα 17 Ιουνίου, 03:00, Scotiabank Arena, Toronto, Canada
Τι θέλουμε να γίνει
Γιάννης Χάτσιος: Θέλουμε να γυρίσει νωρίς ο Durant. Ο Kawhi Leonard κατάφερε να λύσει το πρόβλημα του δεύτερου πιο skilled sevenfooter στη Λίγκα. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν μπορεί να κάνει το ίδιο και απέναντι στον πρώτο, δηλαδή του Kevin Durant. Άλλωστε, εξαιρώντας το παιχνίδι της κανονικής περιόδου, οι δυο τους έχουν κάτι παραπάνω από μια διετία να αναμετρηθούν. Ναι, από το διαβόητο παιχνίδι που τραυματίστηκε ο Kawhi, και που ως τότε οι Spurs έμοιαζαν ικανοί να αναχαιτίσουν τη μετέπειτα κυριαρχία των Warriors στη Λίγκα. Και γι’ αυτό θέλουμε μια άτυπη δικαίωση, και το Πρωτάθλημα στον Καναδά.
Gus Χρυσοχού: Προφανώς θέλουμε κι εδώ επτά παιχνίδια. Κι ενώ ουδέποτε υπήρξα hater των Dubs, προτιμώ να είμαι πάντα με το underdog. Αυτό που θέλω, λοιπόν, είναι να κερδίσουν οι Raptors το δαχτυλίδι, με τον Leonard να αναδεικνύεται για δεύτερη φορά στην καριέρα του MVP των Τελικών, κάτι που αν συμβεί θα μιλάμε ενδεχομένως για το μεγαλύτερο επίτευγμα που έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του NBA και τον “Klaw” να περνάει στη σφαίρα του μύθου. Γιατί όχι και έναν τρόπο ανάλογο του buzzer κόντρα στην Philly. Ποιος ακούει τον Drake μετά βέβαια…
Κοσμάς Καψάλης: Θέλουμε να δούμε τους Raptors να έχουν πάρει τις απαραίτητες ανάσες μετά από δυο σειρές που τράβηξαν σε μάκρος Θέλουμε να δούμε τους Warriors να μην πέφτουν στην παγίδα των πολλών ημερών απραξίας. Τον Durant, κι ακόμα ίσως τον Cousins, να επιστρέφουν. Θέλουμε να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια από το καλύτερο Πρωτάθλημα του καλύτερου αθλήματος στον κόσμο. Και θα συμφωνήσω με τον Gus, ότι αν περνούσε από το χέρι μου, θα ήθελα στο τέλος να χαμογελάσουν οι Raptors. Για το παραμυθένιο του πράγματος και μόνο.
Λουκάς Μοσχούλας: Μα φυσικά να πάρουν τον Τίτλο οι Raptors και να μείνει εκεί ο Kawhi προσπαθώντας να φτιάξει μια νέα, δική του, Δυναστεία στην Ανατολή. Στη σειρά εκτός από νίκη της παρέας του Leonard, θέλουμε την πρώτη σκούπα των κατά των Warriors στην Kerr εποχή. Εντάξει, το παράκανα το ομολογώ, μπασκετόφιλοι είμαστε όλοι και το 4-2 υπέρ των Καναδών καλό είναι.
Τέλος, όσο και αν θέλουμε Raptors, δεν θέλουμε να ασχοληθούμε καθόλου στους Τελικούς με αυτόν τον -κακό- γελωτοποιό:
A reminder that Drake has Curry and Durant tattoos pic.twitter.com/rFCuRdUz1b
— Dieter Kurtenbach (@dkurtenbach) May 26, 2019
Νίκος Ραδικόπουλος: Οκ. Εγώ αυτό δεν το περίμενα, να είστε κι οι τέσσερις με τους Καναδούς. Όσο “μαλάκα” κι αν με κάνει λοιπόν αυτό που θα πω, παρότι αποτελώ ενδεχομένως τον μεγαλύτερο Kawhi fan στη χώρα, από την στιγμή που αυτός πρωτοπάτησε παρκέ ΝΒΑ, θέλω τους Warriors να το τελειώσουν στα τέσσερα και δη ισοπεδωτικά, χωρίς καν τον KD να χρειαστεί. Να πάρει ο Curry το MVP που η Ιστορία του χρωστάει από το 2015 και να ανέλθει σε επίπεδα Μύθου, παρέα με τον τεράστιο Magic, ως τα δύο καλύτερα PGs της Ιστορίας του αθλήματος. Δεν έχω δει καλύτερο μπάσκετ στη ζωή μου από αυτό τον Dubs της τελευταίας πενταετίας και θεωρώ πως αυτό πρέπει να δικαιωθεί με το three-peat, τον τέταρτο Τίτλο σε πέντε χρόνια και το με χρυσά γράμματα γραμμένο όνομά τους στα βιβλία της Ιστορίας. Ο Kawhi ας μείνει στο Toronto να το διεκδικήσει/πάρει του χρόνου.
Τι θα γίνει
Γιάννης Χάτσιος: Θα το κάνουν οι Καναδοί. “Raps in 7” και δικαίωση για Masai Ujiri, Kawhi Leonard. Οι Warriors δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ τόσο μεγάλη αμυντική πληρότητα, και ο Kawhi, αν είναι καλά, μπορεί να δώσει αυτό το κάτι παραπάνω στην επίθεση.
Λουκάς Μοσχούλας: Στις κουβέντες μας τις προηγούμενες μέρες θεωρούσα ότι οι Warrios είναι απόλυτο φαβορί. Όσο περνάνε οι ώρες και τα λεπτά, όμως, μου μπαίνουν δεύτερες σκέψεις. Και από την ώρα που άκουσα ότι ο Durant θα λείπει από το πρώτο παιχνίδι κάτι μου λέει ότι το 1-0 θα γίνει εύκολα και τότε ίσως η σειρά πάρει μια άλλη τροπή. Είναι ντέρμπι, δεν βλέπω πως θα γίνουν λιγότερα από έξι παιχνίδια. Και αν αντέξει ο Kawhi, οι Raptors έχουν περισσότερες ελπίδες από όσες και οι ίδιοι πιστεύουν.
Κοσμάς Καψάλης: Ήταν 2 Απριλίου 1961 όταν Bob Pettit και Bill Russell πηδούσαν στο jumpball του πρώτου Τελικού ανάμεσα στους St. Louis Hawks και τους Boston Celtics, με τους Κέλτες να κατακτούν με 4-1 το Πρωτάθλημα, τρίτο σερί και τέταρτο της Ιστορίας τους, μέσα σε πέντε χρόνια. Ήταν η τελευταία αναμέτρηση ανάμεσα σε Hawks και Celtics, ένα rivalry, το πρώτο ίσως του ΝΒΑ, που έφερε τις δυο ομάδες τέσσερις φορές αντιμέτωπες μέσα σε πέντε χρόνια, με τους Hawks να παίρνουν μια φορά τον Τίτλο. Σήμανε επίσης την παρουσία της Βοστόνης για πέμπτη σερί χρονιά στους Τελικούς του ΝΒΑ, σερί βέβαια το οποίο συνεχίστηκε μέχρι το 1966 με τους Κέλτες να κάνουν το αδιανόητο 10/10, με εννέα κατακτήσεις εκ των οποίων οι οχτώ σερί. Φέτος, 58 χρόνια από την στιγμή που συμπληρώθηκε η πενταετία (ή 53 από όταν έληξε η δεκαετία, ανάλογα πως θέλετε να το διαβάσετε), οι Warriors γίνονται η δεύτερη ομάδα που αγωνίζονται για πέμπτη σερί χρονιά στον Τελικό του ΝΒΑ. Τελικός στόχος; Να γίνουν μόλις η τέταρτη ομάδα μετά τους Lakers (δυο φορές, την μία στην Minneapolis), Celtics (βρείτε πόσα three peat έχει μέσα σε οκτώ χρόνια), Bulls (δυο φορές) που θα πετύχει το έκτο three-peat. Απέναντί τους θα βρουν μια ομάδα που φτάνει για πρώτη φορά στα 24 χρόνια ύπαρξης του franchise στους Τελικούς της Λίγκας και ταυτόχρονα την πρώτη φορά που οι Τελικοί περιλαμβάνουν μια ομάδα εκτός των ΗΠΑ. Ακόμα και η αφήγηση της ιστορίας ευνοεί τρομερά τους Warriors. Είπα και πιο πάνω ότι το γεγονός ότι οι Raptors μοιάζουν, αν και με πλεονέκτημα, το αουτσάιντερ με κάνει να θέλω να τους δω Πρωταθλητές, “ένα τσικ” περισσότερο από ότι θέλω τους Dubs να εδραιώνουν τη Δυναστεία τους. Δεν νομίζω πάντως να γίνει. Στο μυαλό μου τα έξι παιχνίδια μοιάζουν ταβάνι, με πολλές πιθανότητες για πέντε. Υπέρ των Warriors.
Νίκος Ραδικόπουλος: Πολύ δύσκολα μία ομάδα καταφέρνει στο πρώτο της ταξίδι σε τόσο βαθιά νερά να μείνει στον αφρό. Ναι, ο Leonard είναι ένας από τους καλύτερους παίχτες της Λίγκας, μετρώντας αυτούς με ένα μόνο χέρι, ο Danny Green έχει ξαναφτάσει εδώ, ο Gasol έχει κατακτήσει -πλην Ολυμπιάδας- τα πάντα με την Εθνική Ισπανίας. Τα ακούω με σεβασμό όλα αυτά. Αλλά φαντάζομαι δεν χρειάζεται να δούμε τι έχει κατακτήσει η ομάδα που έχουν απέναντί τους. Της οποίας ο κορμός δεν είναι τριών μηνών ή χρόνου, όπως των Raptors, αλλά ριζωμένος σε βάθος πενταετίας. Οι Raptors είναι εξαιρετική ομάδα και θα βάλουν σοβαρά προβλήματα στους Πρωταθλητές, αλλά θεωρώ πως οι Warriors θα κάνουν το three-peat, κλείνοντας αυτόν τον μαγικό τους κύκλο μέσα στην Oracle Arena, στο τελευταίο τους παιχνίδι στο γήπεδο-θρύλο τους, στο έκτο παιχνίδι της σειράς.
Gus Χρυσοχού: Δεν βλέπω τρόπο που μπορεί να “σπάσει” η παντοκρατορία των Warriors. Έχουν το know how, έχουν το καλύτερο σύνολο των τελευταίων ετών και, μπορεί όπως λέει ο Γιάννης πιο πάνω, να μην έχουν αντιμετωπίσει ποτέ ένα τέτοιο αμυντικό σύνολο, αλλά η ικανότητά τους να στρετσάρουν την επίθεση είναι κάτι που ακόμα κι όταν το βλέπουμε, μοιάζει να είναι αδιανόητο και είναι κάτι που δεν αντιμετωπίζεται από κανέναν. Και το κυριότερο; Οι Raptors δεν έχουν ούτε Green, ούτε Iggy. “Warriors in six” κι εγώ λοιπόν.
| ↑1 | Και προσωπικά για πάντα θα με στοιχειώνει το πως έχασαν οι Spurs το Game-2 μέσα στο Denver, ενώ προηγούνταν με 19 πόντους και 1-0 στη σειρά, όπως και το πως κόλλησαν στο Game-7 στο τέλος. Η πορεία της φετινής Δύσης θα ήταν εντελώς διαφορετική χωρίς αυτά τα δύο collapses των -από όλες τις ομάδες διάολε!- Spurs. |
|---|
