Rumble in The Bubble: Playoffs Day 19-20

Posted on Sep 10 2020 - 12:09pm by The Ball Hog

Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.

Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).

Bubblegum
Bad boys, bad boys
Whatcha gonna do, whatcha gonna do
When they come for you
You chuck it on that one
You chuck it on this one
Προφανώς το τραγούδι απευθυνεται στον Crowder που αμολάει τρίποντα σαν να μην υπαρχει αυριο.

O Kanye ζει ένα αληθινό religious experience

«Ε δημοσιογράφε, θα ‘χεις μεγάλο πρόβλημα ακούς;»

Bubble-τι;

Q:  Και πως σας φάνηκε το Raptors-Celtics; Ξενερώσατε κιεσείς με τα κοράκια;

A:

Η σειρά Celtics-Raptors μόνο διαψεύδει προς το παρόν. Διαψεύδει όσους την περίμεναν καλή – είναι σπουδαία. Διαψεύδει όσους βιάστηκαν να ξεγράψουν τους Raptors. Διαψεύδει όσους έγραφαν ότι το game 3 ήταν το καλύτερο παιχνίδι του Bubble – όλους μας δηλαδή. Διαψεύδει όσους στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου δεν ήταν ικανοποιημένοι με το σασπένς του αγώνα ή την ποιότητα του και έπεσαν για ύπνο λέγοντας «μεχ, θα δω το δεύτερο ημίχρονο αύριο μωρέ» (ονόματα δε λέμε).

To χτεσινό ματς ξεφεύγει από τις κλασικές «ματσάρες» που μας κάνουν να παραληρούμε κάθε χρόνο και ούτε που τις θυμόμαστε δυο χρόνια μετά. Αν το έβδομο παιχνίδι δικαιώσει την αφηγηματική ένταση, το πάθος και τη στρατηγική της σειράς, τότε θα θυμόμαστε (και) το έκτο παιχνίδι για πολύ καιρό. Ορίστε μερικές σκέψεις:

– Είχαν οι Celtics ευκαιρίες να κερδίσουν το παιχνίδι; Πολλές. Μερικά λάθη του Tatum, το φάουλ του Smart (MVP της σειράς;) στο τέλος της κανονικής διάρκειας, η αστοχία του Kemba σε κρίσιμα σημεία (και γενικά) και οι αψυχολόγητες χωρίς κανένα λόγο βοήθειες που έδινε στο μαρκάρισμα του Siakam, τον οποίο είχε στείλει στη λήθη ο Jaylen Brown και έδιναν χώρο σε ελεύθερα clutch σουτ από τον VanVleet και τον Powell, ενδεχομένως μερικά σφυρίγματα που αν δεν ήταν έτσι οι οπαδοί των Celtics, μπορεί και να τους πιστεύαμε…

– Το κυριότερο είναι πως οι Celtics φαίνονται η καλύτερη ομάδα – όχι με τέτοια διαφορά όπως οι Heat από τους Bucks, βέβαια. Δείχνουν να έχουν περισσότερες λύσεις από τον πάγκο και περισσότερους παίκτες σε όχι τόσο γενική μίζερη κατάσταση. Ακόμα και ο Kemba έχει καταγράψει 2-3 πολύ καλά ματς στη σειρά. Οι Tatum-Brown κυριολεκτικά προσφέρουν τα πάντα στους Celtics, το ball movement της ομάδας είναι πολύ σωστό και δίνει πολλά ελεύθερα σουτ έχοντας πρώτα ξεχαρβαλώσει καλές άμυνες του Toronto. Για τον Smart δεν υπάρχουν λόγια: αν το έβδομο παιχνίδι είναι μια τεράστια πρόκληση για τους Celtics και μάλιστα με τους ίδιους πρωταγωνιστές που όταν βρέθηκαν σε παρόμοια συνθήκη το 2018 με το Cleveland μέσα στη Βοστώνη έσπασαν το στεφάνι, στο επόμενο παιχνίδι περιμένουμε τον Smart να πέσει από την αρχή πάνω στον 34χρονο Lowry που θα έρχεται από πενηντάλεπτο μέχρι να του ξεριζώσει το συκώτι.

– To Toronto καθοδηγείται από τον συναρπαστικό Kyle Lowry για τον οποίον έχουν στερέψει οι λέξεις πλέον. Ειδική μνεία αξίζει και στον O.G Anunoby που αφήνει την ψυχή του στο παρκέ, τραβάει ως το πιο σημαντικό πιόνι την άμυνα με τις παγίδες που έχουν στήσει οι Raptors και βοηθάει και στην επίθεση με κρίσιμα καλάθια, σε αντίθεση με τον Paskal Siakam ο οποίος επιθετικά συνεχίζει να χτίζει με συνέπεια.

Το σχήμα με τον Anunoby να παίζει δίδυμο με τον Siakam, και τον Norman Powell στο “3” δούλεψε, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν στο κρίσιμο έβδομο παιχνίδι ρίξει το βάρος από την αρχή εκεί ο Nurse, παροπλίζοντας σχετικά τους Ibaka και Gasol.

Μένουμε με το παράπονο για την επιλογή του ΝΒΑ να βάλει τον έβδομο τελικό στις 04.00 την Παρασκευή. Θα το δούμε, δεν έχουμε άλλη επιλογή, αλλά εμάς στην Ευρώπη δεν μας σκέφτεστε καθόλου?

Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious

Ναι Kawhi, σε βλέπουμε, αλλά πως γίνεται να μην πάρει τον τίτλο της χτεσινής μέρα ο φανταστικός Kyle Lowry? Ο Leonard ήταν μια μηχανή που παρέσυρε στο διάβα της τους Nuggets κάνοντας τα πάντα τέλεια και στις δύο πλευρές του παρκέ, κλασικός Leonard, κλασικό ρομπότ. Ο Lowry όμως ήταν μια καταιγίδα από συναίσθημα, θέληση, πάθος, καύλα και ευφυία που έδωσε με το ζόρι την νίκη στους Raptors και ταυτόχρονα το φιλί της ζωής. Θυμάστε μια κουβέντα που εκτυλισσόταν πριν 5 περίπου χρόνια σχετικά με το ότι ο Mike Conley Jr είναι ο πιο υποτιμημένος παίκτης στο ΝΒΑ; Πόσο αστείο μοιάζει τώρα. Ο Lowry τα τελευταία δύο χρόνια ειδικά, με τις παρουσίες του στα playoffs έχει κερδίσει μια θέση δίπλα στους σπουδαίους. Πλησιάζοντας στα 35, κατάφερε σε έκτο παιχνίδι σειράς που παίζει ανά δύο μέρες να μείνει στο παρκέ 53 λεπτά μέχρι την τελευταία ανάσα, και να γράψει 33 πόντους, 8 rebounds, 6 assists, 2 κλεψίματα, άπειρα κερδισμένα φάουλ, τρομερές άμυνες, και φυσικά, να πάρει την μπάλα στα χέρια του όταν αυτή έκαιγε, και να καθαρίσει το παιχνίδι. Και να βάλει και τις φωνές στον Nurse στο τέλος για ένα time out που (σωστά) κάλεσε ο προπονητής του. ΗΓΕΤΗΣ.

Be quiet, you bubbling fool!

O Paul Millsap, Monte Morris και ο Torey Craig αγωνίστηκαν συνολικά 56 λεπτά μεταξύ τους. Ευστόχησαν σε ένα σουτ. Το supporting cast των Nuggets έχει εκθέσει τον Mike Malone για την εμπιστοσύνη που τους δείχνει σε καίριες στιγμές του παιχνιδιού κι έχουν δείξει ότι η απουσία του Will Barton έχει δημιουργήσει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην επίθεση του Denver.

Η πεντάδα με τον Torey Craig στο 2 και τους Grant-Millsap στα forward είναι ένα βατερλό για την επίθεση του Denver που θυμίζει τους φετινούς Sixers και ο Malone  εμμονικά επέμενε να τους χρησιμοποιεί στο σημείο που ο Rivers ξεκούρασε τον Paul George χαρίζοντας ένα σερί 17-3 στο Los Angeles ακριβώς στο σημείο που οι Nuggets είχαν επιστρέψει από το -16.

Για την ακρίβεια υπάρχει μία μόνο τετράδα του Denver που έχουν θετικο +/- σε αυτή την σειρά και διόλου τυχαίο έχει τον Grant που φτύνει αίμα απέναντι στον Kawhi και τους τρεις καλύτερους σκόρερ του ρόστερ. H τετράδα των Jokic-Murray-Porter-Grant έχει αγωνιστεί μόλις 26 λεπτά στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια και δεν είναι καν στα δέκα πιο χρησιμοποιημένα γκρουπ του Malone.

Triple Bubble

Οι Heat έγιναν η 12η ομάδα ιστορικά που ξεκινά από το 5ο seed και κάτω και φτάνει στους τελικούς της Περιφέρειας. Σε 3 περιπτώσεις μάλιστα, οι ομάδες που το κατάφεραν προκρίθηκαν και στους Τελικούς του ΝΒΑ (Rockets 1981 και 1995, Knicks 1999). Επίσης, είναι ο 7ος τελικός για το Miami από το 2005 κι έπειτα, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των Spurs για το ίδιο διάστημα.
Από την άλλη μεριά οι Bucks είναι η πρώτη ομάδα από τους Bulls του 2012, η οποία αν και τερμάτισε με το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας, δεν κατάφερε να κερδίσει περισσότερα από 5 παιχνίδια στην post season. Οι Bulls ωστόσο, είχαν και τον τραυματισμό του Rose. Επίσης, από το 1984, χρόνια κατά την οποία εφαρμόστηκε αρχικά το φορμάτ των 16 ομάδων Play Offs, φέτος είναι μόλις η 6η φορά σε 37 περιπτώσεις που η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ της Ανατολής δεν φτάνει στους τελικούς της Περιφέρειας.
Κι αν τα στατιστικά για τους Bucks δεν είναι ρόδινα σε ομαδικό επίπεδο, σε προσωπικό η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Ο Chris Middleton για παράδειγμα είχε τον καλύτερο συντελεστή από τους παίκτες των Bucks που έπαιξαν τουλάχιστον 100 λεπτά στη σειρά με τους Heat. Υπήρξαν 7 τέτοιοι. Είχε δηλαδή… -1. Τώρα, όσον αφορά στον Eric Bledsoe που πολλοί θεωρούν ακατάλληλο για την post season, θα αναφέρουμε το εξής: πέρυσι στη σειρά αποκλεισμού κόντρα στους Raptors, είχε κατά μέσο όρο 10,2 πόντους με 29,4% στα σουτ και 17,2% από το τρίποντο. Οκ, φέτος ήταν καλύτερος. Αλλά όχι και πολύ. Οι αντίστοιχοι αριθμοί για τη σειρά με τους Heat είναι 11,8 πόντοι, 33,3 FG% και 21,4% από το τρίποντο.
Στην καθιερωμένη LeBronιαδα της ημέρας, ο Βασιλιάς είναι κι επισήμως ο πολυνίκης των Play Offs με 162 νίκες. Στον χθεσινό αγώνα είχε statline 35/5/5 για 46η φορά στην καριέρα του, διευρύνοντας την διαφορά από τον 2ο Michael Jordan στα 12 παιχνίδια. Τέλος, στο πρώτο ημίχρονο του 3ου αγώνα με τους Rockets o LeBron σημείωσε το 47.5% των συνολικών πόντων της ομάδας του. Ενημερωτικά, κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί στο LA τις τελευταίες 25 postseason. Όμως και ο κύριος Rondo δεν τα πήγε άσχημα. Πέραν του ότι έγινε ο 12ος παίκτης που σπάει το όριο των 1000 ασιστ, στην 4η περίοδο με το Houston σκόραρε ή έδωσε ασίστ για τους 23 από τους 30 πόντους των Lakers.
Τρομερός, στατιστικά μιλώντας ήταν στον συγκεκριμένο αγώνα και ο Russell Westbrook, ο οποίος κατάφερε να δεχτεί 7 τάπες, ισοφαρίζοντας το σχετικό ρεκόρ. Αντίστοιχα επιτυχημένοι υπήρξαν σε αγώνα τους οι Metta World Piece το 2004 και Amar’e Stoudemire το 2007.
Τι να πρωτοπεί κάποιος για το Celtics-Raptors; Αρχικά οι 35 πόντοι της 2ης παράτασης ήταν οι 3οι περισσότεροι που εχουν σημειωθεί ποτέ. Στον αγώνα έπεφταν κυριολεκτικά κορμιά – μάλλον από την κούραση. 8 (οκτώ) παίκτες των δύο ομάδων αγωνίστηκαν περισσότερα από 50 (πενήντα) λεπτά, κάνοντας προσωπικά ρεκόρ όλοι πλην του Lowry. Μάλιστα οι Raptors έγιναν η 3η ομάδα ιστορικά που πήγαν σειρά στο Game 7 μέσω πολλαπλών παρατάσεων, μετά τους Bucks του 1974 και τους Bulls του 2009. Το κακό είναι ότι οι δύο προηγούμενες ομάδες αποκλείστηκαν από τους Celtics στο Game 7.
Για τους Raptors ο Kyle Lowry πέτυχε την 3η 30ρα του σε elimination game. Ναι, είναι ρεκόρ franchise. Επίσης, ο Nick Nurse έχει ρεκόρ 39-14 (.722) μετά από ήττα. Πιθανώς αυτό να μην σας λέει τίποτα, όμως είναι το καλύτερο ρεκόρ για προπονητή στην ιστορία του ΝΒΑ σε τέτοιες καταστάσεις.
Από την άλλη πλευρά, οι Jaylen Brown Jayson Tatum και Marcus Smart είχαν τουλάχιστον 20 πόντους και 10 ριμπάουντ έκαστος. Είναι η πρώτη φορά από το 1987 και τους Larry Legend, Kevin McHale και Robert Paris που 3δα οποιασδήποτε ομάδας έχει 20/10.
Ο   αγωνίστηκε 52 λεπτά κόντρα στους Raptors. Αυτά είναι τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής για παίκτη σκόραρε 5 ή λιγότερους πόντους από την εμφάνιση του χρονόμετρου (1951-52) μέχρι σήμερα.

 

Bubblewrap

Εφόσον η νυχτερινη επισκέπτρια του Danuel House είναι από τους γιατρούς/νοσοκόμες που εξετάζουν τους αθλητές και βρίσκεται ήδη μέσα στο bubble μπορούμε να υποθέσουμε πως το ρίσκο είναι το ίσιο με αυτών των αθλητών που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους. What happens in the bubble, stays in the bubble και δεν μπορούμε παρά να κατηγορήσουμε την λίγκα για τον βαθιά συντηρητικά αντανακλαστικά που επιδεικνύει.

Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το ποιος ρουφιάνεψε τον House καθώς η πρώτη αναφορά στο συμβάν έγινε από τον λογαριασμό @CuffsTheLegend που ανήκει στον στενό κύκλο του LeBron.

Αν ισχύει αυτό τότε μιλάμε για μια τόσο μικρόψυχη κίνηση που μετά από αυτήν πλέον μπορούμε να πούμε που κάθε σύγκριση του LeBron με τον MJ είναι πέρα για πέρα δίκαιη.