Rumble in The Bubble: Finals Day One

Posted on Oct 1 2020 - 3:59pm by The Ball Hog

Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.

Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).

Bubblegum

Αυτό είναι bullying

Κι αυτό είναι ένα χαριτωμένο βίντεο που δείχνει τα αποτελέσματα του χρόνιου bullying

Bubble-τι;

Q: Με τους Heat να είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι ο Bam θα παίξει με ενέσεις και ο Dragic τελικά πατάει το πόδι του, γυρίζει;

Α: Δυστυχώς, δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς το τι φέρνει ο Dragic στα 34 του στο τραπέζι για τους Heat. H ικανότητα του να κάνει collapse τις αντίπαλες άμυνες με τις διεισδύσεις του ήταν (κρυφή αδυναμία: μαζί με το versatility των καλών δημιουργών Iguodala και Butler) ένας πολύ βασικός λόγος για το απίθανο ball movement των Heat. Αν μας φαίνεται πολύ δύσκολο να επανέλθει στη σειρά, μας φαίνεται εξίσου δύσκολο στα 34 του να παίξει μισοτραυματίας και να έχει τέτοιο impact. Χωρίς να θέλουμε να προδικάσουμε καταστάσεις, ούτε η απότομη αναβάθμιση του ρόλου του Kendrick Nunn (που χτες έβαλε 18 με 8/11 σε 20′ garbage time, όμως) ούτε η εναπόθεση του βάρους όλου του κόσμου στους ώμους του Tyler Herro σε αυτή τη φάση της ζωής του (που χτες, ήταν ο χειρότερος Heat), βρίσκονται έστω κοντά στην απάντηση.

Δεν θέλουμε καν να σκεφτόμαστε πόσο από το όμορφο μπάσκετ των Heat θα καταστραφεί ελλείψει του Dragic, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, δεν θα μπούμε καν στη διαδικασία να υπερθεματίσουμε σε περίπτωση απουσίας του Bam (και αυτό μόνο στη συμμετοχή του στην επίθεση, δεν συζητάμε καν για την άμυνα, όπου οτιδήποτε λιγότερο από αξιοπρεπές πάνω στον Davis αποτρέπει οποιαδήποτε σκέψη για ζώνη).

Οπότε τι μπορούμε να περιμένουμε; Βασικά, μια οργιώδης κατάσταση από τρίποντα τύπου Houston, χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια για το επιθετικό rebound εκ μέρους του Bam (ακριβώς όπως το Houston δηλαδή), ώστε να υπάρχουν γρήγορες επιστροφές στο ανελέητο κυνήγι του αιφνιδιασμού από τους Lakers. Γενικώς, ένα Houston με παλικάρια σαν τον Robinson να βάζουν πάρα πολλά τρίποντα, τον Herro και τον όποιον Dragic μεταμορφωμένους σε Harden και Gordon και τον Bam με κάποιον απίθανο τρόπο να αντέχει το σημάδεμα από τον LeBron, τα αμυντικά καθήκοντα πάνω στον Davis και άρα, να μένει στο παιχνίδι χωρίς foul για εκείνες τις μικρές στιγμές που μπαίνει ο Dwight και μπορεί να αράξει την πέτσα του ως help defender κάτω από το καλάθι, ναι, πράγματι μπορεί να νικήσει τους Lakers.

Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious

“KCP saved us” – Anthony Davis 2020 μ.Χ.

Το Miami ομάδα περισσότερο γνωστή για τα σπριντ της στο φινάλε των αγώνων παρά για τα δαιμονισμένα ξεκινήματα της είχε διατηρήσει με ένα κάρφωμα του Iguodala τη διαφορά 13 πόντων (25-12) επτάμιση λεπτά μετά το ξεκίνημα του πρώτου τελικού και είχε και την κατοχή της μπάλας. Τότε σήμανε η στιγμή του Kentavious Caldwell-Pope. O KCP κλέβει την μπάλα από τον Herro και σημειώνει το τρίποντο στην επίθεση. Ακολούθησε ένα τρίποντο στην αμέσως επόμενη επίθεση και δυο βολές λίγο μετά. Αυτοί οι οχτώ πόντοι έδωσαν το έναυσμα της αντεπίθεσης και ξύπνησαν τους μέχρι τότε νωθρούς Lakers. Μετά την πρώτη περίοδο η προσωπική του άμυνα στην περιφέρεια κλείδωσε τον Herro και δεν επέτρεψε στους Heat να διανοηθούν πως μπορούσαν να επιστρέψουν στο παιχνίδι .

Ο KCP που είναι δαιμονοποιημένος εξαιτίας των δύο μονοετών συμβολαίων συνολικής αξίας 30 εκατομμυρίων που έλαβε από τους Lakers Rich Paul για να αποζημιωθεί για το τετραετές συμβόλαιο των 70 εκατομμυρίων που βιάστηκε να απορρίψει από τους Pistons.

Τα κακά νέα για τον KCP είναι πως αν ανανεώσει το player option για του χρόνου θα έχει βγάλει συνολικά 45 από τα 70 εκατομμύρια σαν παίκτης των Lakers.

Τα καλά νέα για τον KCP είναι πως θα μπορέσει να βγάλει περισσότερο αν επιλέξει να μείνει free agent σαν ο τρίτος καλύτερος παίκτης μια πρωταθλήτριας ομάδας που μαρκάρει τον καλύτερο σκόρερ των αντιπάλων και σουτάρει με πάνω από 40% στα τρίποντο (34/82 μέχρι στιγμής στα playoffs).

Be quiet, you bubbling fool!

To Miami προηγείτο στο πρώτο δωδεκάλεπτο 23-10 5’36” πριν τη λήξη, όταν μπήκε ο Herro στο παιχνίδι στη θέση του Bam Adebayo. Επίσης έχασαν το δεύτερο ημίχρονο μόλις με 51-50. Άρα, σε περίπου 17′ του Herro στο πρώτο ημίχρονο, οι Heat έχασαν με 57-27.

Σε αυτό το διάστημα, ο LeBron James έβαλε στόχο τον πιτσιρικά και αποφάσισε να τον κάνει σάκο του μποξ όταν βρισκόταν πάνω του στις αλλαγές, με τον ίδιο και τον Rondo να σπάνε στα δύο τη ζώνη των Heat, δίνοντας μόνο πολύ σωστές πάσες. Την ίδια ώρα, ο Herro έγινε στόχος όλων των κλεψιμάτων που επιδίωκαν οι Lakers, κάνοντας επισφαλές και για την συνέχεια, το να πούμε «τραυματίστηκε ο Dragic, ώρα για τον Herro να κάνει τον αντι-Dragic» (το λέμε απλώς για να υπάρχει). Το ‘-30 στο plus/minus σε αυτά τα 17’ και το -35 συνολικά (ισοφαρίζοντας τη χειρότερη επίδοση ever, αυτή του Kobe στον έκτο τελικό του 2008) δυστυχώς λέει όλη την αλήθεια.

Triple Bubble

Μετά την έναρξη και των Τελικών και τη συνάντησή τους με το Miami, υπάρχουν μόλις 5 ομάδες που δεν έχουν τεθεί αντιμέτωπες με τους Lakers στα Play Offs. Αυτές είναι οι Clippers, οι Grizzlies, οι Raptors, οι Hornets και οι Cavaliers. Από όλες τις υπόλοιπες ομάδες, οι μοναδικές που έχουν θετικό ρεκόρ σε νίκες απέναντί τους είναι οι Bucks και οι Celtics.

Στην πρώτη περίοδο του 1ου Τελικού οι Lakers για πρώτη φορά από το 1996-7 βρέθηκαν να χάνουν με 13 και να κερδίζουν πριν τη λήξη της περιόδου. Επίσης, γίνονται η πρώτη ομάδα που παρόλο που βρέθηκε πίσω με διψήφια διαφορά, καταφέρνει να προηγείται με διψήφια διαφορά στο τέλος του ημιχρόνου.

Όλοι οι μεγάλοι αθλητές διαθέτουν και μη κολακευτικά ρεκόρ μεταξύ άλλων. Για παράδειγμα ο LeBron με τη χθεσινή νίκη των Lakers έφτασε το 2-8 σε πρώτους αγώνες Τελικών (έχει κερδίσει ξανά μόνο στον πρώτο αγώνα κόντρα στο Dallas το 2011). Σκεφτείτε όμως ότι αν ακόμη και ο winner Michael Jordan είχε ρεκόρ 1-10 στα Play Offs χωρίς τον Pippen, τότε άσχημα πράγματα μπορούν να συμβούν στον κάθε παίκτη.

Επίσης, ο LeBron αγωνίστηκε στον 50ό αγώνα του στους Τελικούς, ανεβαίνοντας στην έκτη θέση της κατάταξης. Αν αγωνιστεί και στους 4 αγώνες θα ανέβει άλλη μία, ενώ αν η σειρά φτάσει στα 7 παιχνίδια θα μπορέσει να φτάσει μέχρι και τρίτος. Σε αυτούς τους 50 αγώνες έχει μέσους όρους της τάξης των 28.2 πόντων, 10.1 ριμπάουντ, 7.8 ασίστ, 1.7 κλεψιμάτων και 0.9 κοψιμάτων. Στο γραφικό στατιστικό της ημέρας, αυτοί οι 50 αγώνες είναι περισσότεροι από όσους έχουν δώσει 26 franchises του ΝΒΑ.

Μετά και τον πρώτο Τελικό ο Anthony Davis μετράει 29,1 πόντους ανά αγώνα, τη στιγμή που ο LeBron έχει “μόνο” 26,6. Μέχρι στιγμής είναι μόλις η δεύτερη σεζόν στην καριέρα του James που κάποιος συμπαίκτης του σκοράρει περισσότερο από αυτόν. Η μοναδική άλλη εξαίρεση ήταν το 2011, όταν ο Dwyane Wade είχε 24,5 πόντους και ο ίδιος 23,7.

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο μεγάλο θόρυβο θα κάνεις όταν πέσεις. Ο Tyler Herro έχει εντυπωσιάσει και τους πλέον δύσπιστους στην φετινή post season. Στον πρώτο Τελικό όμως έγραψε -35 στο +/-. Το σκορ αυτό δεν ήταν απλά κακό. Ήταν η χειρότερη επίδοση που έχει επιτευχθεί από παίκτη από το 2000 κι έπειτα.

Bubblewrap

Σε ένα κείμενο της Jackie McMullan την προηγούμενη βδομάδα για το ESPN o Tayshaun Prince σχολιάζοντας τον πιο πετυχημένο τρόπο για να αμυνθείς απέναντι στον LeBron James είπε:

“I always told people, ‘If LeBron scores 40 but you keep him to around five assists or so, you can win. But if he has 28 and 12 assists — if you let him dissect the game — you don’t have a chance.”

Στον πρώτο τελικό οι Heat προσπάθησαν να κάνουν double team στους James και Davis προκαλώντας τους συμπαίκτες τους να κερδίσουν το παιχνίδι. Το αποτέλεσμα αυτών των double team ήταν πως οι Lakers έβαλαν 10 στα 13 (6/9 τρίποντα) από assist των James και Davis στο πρώτο ημίχρονο.

Από τα 11 εύστοχα τρίποντα των Lakers στο πρώτο ημίχρονο τα 10 ήρθαν από assist και τα 8 ήταν τελείως ξεμαρκάριστα. Κάπως έτσι έφθασαν άκοπα σε ρεκόρ τρίποντων σε ημίχρονο για το franchise και σε μια διαφορά 17 ποντών. To Los Angeles μπορεί να υστερεί σε βάθος, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως μπορεί μεν οι υπόλοιποι παίκτες να είναι μέτριοι για τα δεδομένα του ΝΒΑ, αλλά μπορούν τουλάχιστον να σκοράρουν αν σουτάρουν ξεμαρκάριστοι.