Rumble in The Bubble: Finals Day Three

Posted on Oct 5 2020 - 6:29pm by The Ball Hog

Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.

Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).

Bubblegum

O J.R. επέστρεψε

+27 στο plus/minus

Kelly Olynyk wins games

Bubble-τι;

Q:Μήπως τελικά είναι ο Duncan Robinson έξω από τα νερά του; 

Α: Με τις απουσίες των Dragic και Adebayo και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Nunn να έχουν μειώσει τους παίκτες που μπορούν να απειλήσουν μετά από ντρίμπλα στο roster των Heat σε μόλις δύο (Butler και Herro), η άμυνα των Lakers έχει κατέβει απολύτως συγκεντρωμένη στο να κυνηγήσει εμμονικά τον Dunc γύρω από τα screens και να μην του αφήσει τον παραμικρό χώρο για να βρει ελεύθερα σουτ. Ο Robinson έχει βρεθεί να ασφυκτιά από την εξαιρετική δουλειά των φτερών του Los Angeles που έχουν αποφασίσει να σπάσουν όλα τα screens και να αλλάζουν δίχως δεύτερη σκέψη προκειμένου να μην του αφήσουν τον στοιχειώδη χώρο για να σηκωθεί. Σαν αποτέλεσμα ο καλύτερος σουτέρ της λίγκας (τουλάχιστον μέχρι να επιστρέψει ο Klay) έχει βρεθεί από το 45% στα τρίποντα της κανονικής περιόδου να έχει πέσει στο 25% με 5/20 στα τρία πρώτα παιχνίδια των τελικών.

Την ίδια στιγμή ο Robinson βρίσκεται αρκετές φορές απέναντι στον LeBron στην άμυνα, που αποτελεί μια επώδυνη τραυματική εμπειρία για κάθε μπασκετμπολίστα – πόσο μάλλον για έναν παρολίγον ΑΡΔ που είναι φυσιολογικό να μπορεί σε συνδυασμό με την ένταση της άμυνα των Lakers να τον εξουθενώνει. Μήπως είναι η ώρα να βγει για να περάσει μέσα ο Solomon Hill που και μπορεί να παίξει άμυνα, αλλά και συνάμα μπορεί να προκαλέσει ένα υπαρξιακό τρόμο στους παίκτες των Lakers, παρόμοιο με εκείνο του αστέγου στο Mullholland Drive;

O Robinson όμως έχει κατορθώσει μέσα σε μια χρονιά να γίνει πλέον ένας θρύλος του ΝΒΑ. Ο Butler δεν θα μπορούσε ποτέ να βρει τόσους διαδρόμους και να τραμπουκίζει τους αντίπαλους guards στο ποστ, δίχως να δέχεται double team, αν δεν αποτελούσε για όλη την άμυνα των Lakers απόλυτη προτεραιότητα η εξουδετέρωση των Vanilla Brothers.

O Duncan Robinson είναι πλέον ο El Cid και η παρουσία του και μόνο αρκεί για να προκαλέσει πανικό. Για αυτό μπορεί και να είναι στο +27 σε ένα μέτριο του παιχνίδι.

Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious

Τα νούμερα του Jimmy Buckets που παραθέτουμε και κάτω είναι εντυπωσιακά, με κυριότερο όλων το ότι δεν είναι μόνο ότι σκόραρε ή δημιούργησε με ασίστ 73 (!) πόντους για τους Heat, αλλά υποχρέωσε τον LeBron και σε επτά λάθη (!) στις κατοχές που τον μάρκαρε.

Η εμφάνιση του Butler που κυριάρχησε με κάθε έκφανση του παιχνιδιού θύμισε αυτές του ίδιου του LeBron όταν έσερνε με το έτσι θέλω τις ομάδες του Cleveland στους τελικούς για να χάσει από πολύ ανώτερους αντιπάλους και να τον αποκαλούν λούζερ όλοι οι αμπάσκετοι που μετράνε τα δαχτυλίδια.

Όμως το επίτευγμα του Butler έχει την τεράστια διαφορά καθώς επιτεύχθηκε κόντρα στο ίδιο το DNA των Heat και του ίδιου σαν παίκτη. To Miami έχει χτίσει μια απόλυτα ισορροπημένη επίθεση, όπου όχι μόνο κανείς παίκτης δεν σκοράρει πάνω από 20 πόντους μέσο όρο, αλλά και που οι πρωτοβουλίες κατανείμονται ίσα απέναντι σε όλους τους παίκτες, με τον Butler να μην έχει καν το μεγαλύτερο usage rate στην ομάδα (που ανήκει στον Dragic) και να βρίσκεται οριακά μέσα στους 50 παίκτες της λίγκας με το μεγαλύτερο usage rate πίσω από τον πρώην συμπαίκτη του Andrew Wiggins, τον Bojan Bogdanović και τον Dillon Brooks.

Η διαφορά του Jimmy Buckets είναι ότι μπορεί για το καλό της ομάδας να παίρνει το ίδιο ποσοστό επιθέσεων όπως ο Devonte Graham, αλλά όταν χρειαστεί γίνεται ένας αποτελεσματικός Αντετοκούμπο. Ακριβώς οπως πέρυσι στο έβδομο παιχνίδι με τους Clippers. Ο Butler είναι ένας απρόθυμος σούπερσταρ. Αλλά όταν επιβάλλεται είναι σουπερνόβα.

Be quiet, you bubbling fool!

Ο Anthony Davis  είναι ερωτευμένος με τον LeBron James. Ειλικρινά δεν θα μπορούσαμε να τον κατηγορήσουμε ποτέ εμείς σαν LeBron Hog, πόσο μάλλον όταν τέτοια βλέμματα και νάζια μας ζεσταίνουν την καρδιά όπως τους πάγους της Αρκτικής η άνοδος της θερμοκρασίας.

Μακάρι να βρείτε κι εσείς έναν μονόκερω που να σας κοιτάει με αυτόν τον τρόπο

Η χθεσινή του νωθρή εμφάνιση είναι και το τελευταίο του δώρο, καθώς χαρίζει τον τίτλο του MVP στον LeBron. Ο AD βρήκε μπροστά του μια προσαρμοσμένη άμυνα του Miami, αποφασισμένη, όχι μόνο να του κλείσει κάθε διάδρομο προς το καλάθι, αλλά και να του δίνει βοήθεια ακόμη και στα fadeway του από το midrange, ρισκάροντας το ελεύθερο τρίποντο αρκεί να μην του επιτρέψει να ζεσταθεί.

Τα προσωπικά του φάουλ ήταν το άλλο μισό της ιστορίας: ένα μείγμα από αυστηρότητας των διαιτητών και αφέλειας του Davis που σε συνδυασμό με την διστακτικότητα του Vogel τον κράτησαν μόλις 11 λεπτά στο παρκέ στο πρώτο ημίχρονο στα οποία επιχείρησε μόλις δυο σουτ!

Η εμφάνιση του Davis έστρεψε τα βλέμματα μακριά από τα οκτώ λάθη ενός πραγματικά μέτριου James και αν έχει επιτρέψει στους Heat το άνοιγμα να επανέλθουν στην σειρά θα αποτελεί μια ευγενική χειρονομία του Davis που θα παραχωρεί ένα ακόμη τρόπαιο στο Βασιλιά σεβόμενος την επετηρίδα.

Triple Bubble

Στο τρίτο παιχνίδι των Τελικών οι Heat σούταραν με 51.2/35.3/91.3 σε εντός πεδιάς/τρίποντα/βολές και ήταν εξαιρετικοί. Αυτό το παιχνίδι όμως δεν ήταν μια εξαίρεση, καθώς και στον δεύτερο τελικό ήταν εξαιρετικοί. Εκεί είχαν 50.7/40.7/91.2, όντας μόλις η τέταρτη ομάδα στην ιστορία των τελικών με 50/40/90, αλλά η πρώτη που έχασε με τέτοια νούμερα. Αλλά ας όψεται η διαστημική εμφάνιση του Anthony Davis.

Ο Jimmy Butler είχε 40 πόντους, 11 ριμπάουντ και 13 ασίστ (και 2 κλεψίματα και 2 μπλοκ) στον τρίτο Τελικό κι έγινε μέλος στο κλειστό παρεάκι της 40ρας με triple double στους τελικούς, δίπλα στον Jerry West και τον LeBron James. Μιας που τον αναφέραμε, ο Butler έγινε ο πρώτος παίκτης που σκόραρε, πάσαρε και πήρε περισσότερα ριμπάουντ από αυτόν σε κάποιο από τα 56 παιχνίδια τελικών που έχει αγωνιστεί. Ακόμη, μόνο ο Butler, ο Kareem και ο Shaq (πέντε φορές) έχουν βάλει 40 σε τελικό, χωρίς ούτε ένα τρίποντο. Επίσης, στον τρίτο τελικό σκόραρε ή δημιούργησε με ασίστ 73 (!) πόντους. Ο μοναδικός που ευθύνεται για περισσότερους πόντους της ομάδας του σε έναν αγώνα στην ιστορία των τελικών είναι ο Walt Frazier με 74. Τέλος, με την δεύτερη 40ρα του στην ίδια postseason ο Butler έχει κάνει ρεκόρ franchise (ισοφάρισε τους Wade και LeBron), ενώ είναι ο μόνος μαζί με τον LeBron (4 φορές) που έχει κάνει triple double σε αγώνα τελικών.

Σε αυτά τα Play Offs το Miami έχει ήδη κερδίσει 8 αγώνες (από τις 13 συνολικά νίκες του) στους οποίους λογιζόταν ως αουτσάιντερ. Η μοναδική ομάδα που έχει κερδίσει περισσότερους είναι οι Rockets του 1995. Βασικά, στον τρίτο Τελικό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πριν τον αγώνα, οι Heat ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο αουτσάιντερ σε αγώνα Τελικών τα τελευταία 30 χρόνια.

Δεν είναι ακόμη γνωστό αν ο Bam Adebayo θα είναι διαθέσιμος για τα επόμενα παιχνίδια της σειράς. Αυτό που είναι γνωστό είναι πόσο σημαντικός είναι για τους Heat. Για να μιλάμε και με αριθμούς, από την επανέναρξη της σεζόν στο Bubble, οι Heat σκοράρουν 1.07 πόντους ανά κατοχή με τον Bam στο παρκέ και 0.94 χωρίς αυτόν. Αυτή η διαφορά της τάξης του 0.13 είναι η διαφορά που έχει η πρώτη από την 29η ομάδα σε offensive efficiency.

Οι αναπληρωματικοί των Lakers ήταν εκπληκτικοί στον τρίτο τελικό, σκοράροντας 53 πόντους. Αυτή είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοση σε αγώνα των Τελικών από το 1970 κι έπειτα. Σκόραραν μάλιστα περισσότερους πόντους από την βασική 5δα, που είχε 51. Δηλαδή τους λιγότερους πόντους από οποιοδήποτε παιχνίδι της φετινής postseason τους.

Τα 10 λάθη των Lakers στην πρώτη περίοδο είναι τα περισσότερα που έχουν κάνει την φετινή σεζόν (regular και Play Offs). Επίσης είναι η χειρότερη επίδοση από το 1996-7 σε Τελικούς για οποιαδήποτε περίοδο. Ωστόσο, με κάποιο μαγικό τρόπο, κατάφεραν να κλείσουν την πρώτη περίοδο ευρισκόμενοι μόλις 3 πόντους πίσω (23-26). “Καλύτερος” σε αυτό τον τομέα ήταν ο LeBron, ο οποίος με 8 λάθη συνολικά ισοφάρισε την χειρότερη επίδοσή του σε αγώνα Τελικών.

Bubblewrap

Εντάξει, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο Bam Adebayo είναι ένας αρκετά καλός καλαθοσφαιριστής και έχοντας κάνει συγκλονιστικά playoffs μέχρι στιγμής, δείχνει να είναι αναντικατάστατο μέλος για τους Heat, όπως αναφέραμε και παραπάνω στα stats. Όμως με την frontline των Lakers να δεσπόζει κοντά στην ρακέτα και την περιφέρειά του να έχει βγάλει τα συκώτια στον δύσμοιρο Duncan Robinson, η επίθεση του Miami με δύο ή και τρεις εκ των Adebayo, Butler και Iguodala στο παρκέ παίζει ακριβώς όπως βολεύει την πειθαρχημένο ομάδα του Vogel.

Η απουσία του Adebayo έχει υποχρεώσει τον Spoelstra να δώσει όλα τα λεπτά στο center στο πιο άσημο μέλος του 50/40/90 club Meyers Leonard και τον παίκτη που στα κεντρικά του BallHog είναι γνωστός ως Kelly “Πυρηνικό Όπλο” Olynyk.

Με τα δύο τους center να κατοικοεδρεύουν αποκλειστικά στην περιφέρεια, το Miami μπορεί να κατεβάσει πεντάδες με τέσσερις ή και πέντε παίκτες να βρίσκονται έξω από τη γραμμή του τρίποντου. Αυτό επιτρέπει παρά την απουσία του Dragic να κάνουν συνεχώς drive and kick δυο και τρεις φορές στα 24” μέχρι να κατορθώσουν να δημιουργήσουν τα ρήγματα στην συμπαγή άμυνα των Lakers, σε σημείο που να κατορθώνουν να βρουν ελεύθερο σουτ μετά από ντρίπλα του Crowder στη φάση από κάτω.

Το κυριότερο είναι ότι με τον Butler να σκοράρει 38 από τους 40 πόντους του στην ρακέτα και τις βολές το παιχνίδι δεν θύμισε bubble, αλλά μια αδιάφορη Τρίτη του χειμώνα στο Fiserv Forum από αυτές που ο Γιάννης να εκμεταλλεύεται την άδεια ρακέτα για να βασανίσει ασύστολα τους προσωπικούς του αντιπάλους. Ο Butler έχοντας τους τέσσερις συμπαίκτες του έξω από το τρίποντο, κατέβαινε χαμηλά, όπου ήταν πολύ δυνατός  για τους KCP και Danny Green, ενώ ο LeBron άλλαζε στα screens λες και έπαιζε στους Clippers. Ήταν σαν να βλέπεις τον Γιάννη, απλά σε ένα παιχνίδι playoffs που έχει πραγματικά σημασία με τους συμπαίκτες του να ανταπεξέρχονται στις προσδοκίες.