Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part VI, Chapter 9

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Hardens

Έχει λοιδορηθεί όσο λίγοι. Έχει αμφισβητηθεί συστηματικά. Έχει αφεθεί ελεύθερος σε ρηχές λίγκες. Αυτή την εβδομάδα όμως ο Shaddiq Bey πήρε την εκδίκησή του. 25+/6/3.3 staline με 56% ευστοχία, 3 τρίποντα και 96% σε 6 βολές σε κάθε αγώνα δεν περίμεναν ούτε οι φαν του. Μην τον ματιάσουμε. Εξαιρετικός αυτή την εβδομάδα ήταν ο Monte Morris. Ο νεαρός guard πέραν των assists και των ελαχίστων λαθών που μας έχει συνηθίσει πήρε το όπλο του και εκτελεστικά, έχοντας 19 πόντους με 59.5% εντός πεδιάς και τρία τρίποντα κάθε βράδυ. O Kevin Love αυτή την εβδομάδα σε λιγοστό χρόνο συμμετοχής έκανε Kevin Love’s things και θύμισε γιατί για χρόνια επιλεγόταν στις κορυφαίες θέσεις του ντραφτ. Σχεδόν 18 πόντοι και 7 rebounds, μαζί με 3 τρίποντα. 53% ευστοχία, άψογος στις βολές, ελάχιστα λάθη. Απλά πράγματα. Μία δύσκολη στιγμή είναι όταν αναγκάζομαι να βάλω σε καλή κατηγορία παίκτες που σιχαίνομαι. Όμως όταν το αξίζουν, τι μπορείς να κάνεις; Και ο αχώνευτος Dillon Brooks το άξιζε και με το παραπάνω αυτή την εβδομάδα, καθώς με τους 26 πόντους, τα 5.5 rebounds, τις 3.3 assists, τα 2.5 τρίποντα και το αδιανόητο για τον ίδιο 48.7% εντός πεδιάς ήταν εξαιρετικός.

 

Σφηνάκια

 

Οι 29 πόντοι του Kemba Walker κόντρα στη Βοστώνη

Τα 8 επιθετικά ριμπάουντ του Alex Len απέναντι στο Toronto

Τα 10 τρίποντα του Anthony Edwards με αντίπαλο το Denver

Τα 6 κλεψίματα του Chuma Okeke κόντρα στο Miami

Τα 18 rebounds του Josh Giddey απέναντι στους Clippers

Οι 13/13 βολές του Jordan Poole με αντίπαλο τους Knicks

Οι 11 assists του Miles Bridges κόντρα στο Portland

Οι 17 ελεύθερες βολές του DeMar DeRozan με απέναντι στους Lakers

 

Πολλά έχουν δει τα μάτια μου κι αυτό μου φέρνει τρόμο

 

Εβδομάδα με κάμποσες εμφανίσεις που προκάλεσαν τρόμο. Σήμερα όμως φιλοξενούμε έναν κύριο που η μπασκετική ύπαρξή του προκαλεί τρόμο από τα γεννοφάσκια της, ενώ ταυτόχρονα, ακόμη κι αν είναι εν ενεργεία, μπορούμε με βεβαιότητα να ισχυριστούμε πως αποτελεί έναν από τους πλέον επιδραστικούς παίκτες στην ιστορία του μπάσκετμπολ. Στη Νέα Υόρκη ο Steph πέτυχε το 2.974^ο τρίποντο της καριέρας του στην κανονική περίοδο, αυτό που τον έφερε μόνο πρώτο στην αντίστοιχη λίστα. Πλέον γνωρίζουμε πως χρειάστηκε μόλις 789 παιχνίδια για να φτάσει σε αυτό τον αριθμό, τη στιγμή που ο δεύτερος, Ray Allen, χρειάστηκε 1300. Περιττό να αναφέρουμε ότι ο Curry έχει ακόμη στην κατοχή του το ρεκόρ για τα περισσότερα τρίποντα στα Play Offs (470) και στους Τελικούς του ΝΒΑ (121). Βαθιά υπόκλιση.

 

The Bennets

 

Ο Terry Rozier ήταν Scary Terry αυτή την εβδομάδα, αλλά μόνο για τους ιδιοκτήτες του. Γιατί κάτω από 10 πόντοι, 3 rebounds, 2 assists, 1 τρίποντο και 35% ευστοχία είναι καλή επίδοση αν παίζεις στα τοπικά πρωταθλήματα και είσαι άνω των 35 ετών. Κάκιστη εβδομάδα για τον Kevin Huerter, οποίος δεν εκμεταλλεύτηκε τα 31 λεπτά Μ.Ο. συμμετοχής του. Μόλις 6 πόντοι, 28% ευστοχία, ανύπαρκτα stocks. Οι 4.7 ασίστ και το 1 λάθος τα μοναδικά σημεία που μπορεί κάποιος να πιαστεί, αλλά δεν φτάνουν. Θα έλεγε κανείς ότι εβδομάδα χωρίς Evan Mobley θα ήταν ένα θετικό νέο για τα νούμερα του Lauri Markkanen. Αμ δε. Ο μεγάλος Φινλανδός έκανε την έκπληξη για ακόμη μια φορά και με περισσότερους χώρους σούταρε με 35% για να βάλει μόλις 10 πόντους. Τα 1.3 τρίποντα και η εξωφρενική επίδοση των 2.7 rebounds (ολογράφως δύο κόμμα επτά από παίκτη 2.10) ολοκλήρωσαν την όμορφη εβδομάδα. Την προηγούμενη εβδομάδα αναφερθήκαμε εκτενώς  στον Spencer Dinwiddie γιατί πιστεύαμε πως βρισκόταν στο πάτο του βαρελιού. Κούνια που μας κούναγε. Με κάποιον μυστηριώδη τρόπο ο μεγάλος Spencer κατάφερε να έχει 13 πόντους, 18 rebounds, 10 assists, 3 κλεψίματα και 8 λάθη. Κι ενώ η παραπάνω statline θα μπορούσε να είναι μία ακόμη μέρα στη δουλειά για τον Russell Westbrook, για τον αντικαταστάτη του στους Wizards ήταν τα νούμερα όλης της εβδομάδας. Μην ξεχάσω να αναφέρω τα 0 τρίποντα, το 21% εντός πεδιάς και το 60% στις βολές. Αν τον είχατε, ζονγκ.

 

Σφηνάκια

 

Τα 1/10 σουτ του Terry Rozier με αντίπαλο το Portland

Το 1/10 σουτ του Myles Turner κόντρα στους Warriors

Οι 6/11 βολές του Russell Westbrook απέναντι στη Minnesota

Τα 7 λάθη του Steph Curry κόντρα στην Indiana

Τα 0/6 τρίποντα του Tyrese Halliburton με αντίπαλο τους Wizards

Οι 1/5 βολές του Clint Capela απέναντι στο Denver

Τα 0/7 εντός πεδιάς του Spencer Dinwiddie κόντρα στη Utah

Τα 2/10 σουτ του Jacob Poeltl με αντίπαλο το Sacramento

 

One Night Stands

 

Οι Bucks επέλεξαν να κατεβάσουν το Σάββατο μία ομάδα που δύσκολα θα έκανε πρωταθλητισμό ακόμη και στη G League, οπότε ο Jordan Nwora σκέφτηκε να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να εκμεταλλευτεί τα 42 λεπτά που πέρασε στο παρκέ. Έτσι, πέτυχε 28 πόντους με 11/21 σουτ, μάζεψε 11 rebounds και μοίρασε 4 assists, κάνοντας 3 λάθη.

Σε αντίστοιχο χαλαρό κλίμα και οι Warriors, οι οποίοι μας έδωσαν την σπάνια φετινή ευκαιρία να απολαύσουμε πολλά αγωνιστικά λεπτά από τον Jonathan Kuminga. Το Νο7 του περυσινού ντραφτ μας χάρισε το πρώτο (από τα ελπίζουμε πολλά) One Night Stand της καριέρας του στο πρώτο του ξεκίνημα ως βασικός, πετυχαίνοντας 26 ποντάκια με 9/16 σουτ. Από τις άλλες κατηγορίες δεν είδαμε πολλά, με εξαίρεση φυσικά τα 6 λάθη του. Ένα βήμα τη φορά όμως και η αρχή με τα καλάθια ήταν εξαιρετική.

Στο πνεύμα της εβδομάδας και των τραυματισμών και οι Heat, με τον Max Struss να έχει την τιμητική του αυτή την Παρασκευή. Όσο να΄ναι, δεν είναι εύκολο να βάζεις 32 πόντους, ούτε 8 τρίποντα στο ΝΒΑ. Ο Struss χρειάστηκε μόλις 15 σουτ για να το πετύχει (ευστόχησε στα 11), ενώ μάζεψε και 7 rebounds στο γειτονικό ντέρμπι με τα δεύτερα του Orlando.

Στον αγώνα με τη Charlotte ο Ben McLemore ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας του, σκοράροντας 15 λιτότερους από τον πρώτο. Σε κανονικές συνθήκες θα έβαζε κανένα 10ποντο, όμως όταν είσαι συμπαίκτης του Damian Lillard μπορεί να έχεις στάξει 28 σε μία εξαιρετική εμφάνιση και ταυτόχρονα να είναι αληθές το περιεχόμενο της πρώτης πρότασης. 10/16 σουτ με 8 τρίποντα και 2 κλεψίματα ήταν η συνεισφορά του βετεράνου πλέον McLemore στη νίκη των Blazers.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

 

Σκεπτόμενος σήμερα για την περσόνα που θα φιλοξενηθεί στη στήλη του πουλήματος και ρίχνοντας μια ματιά σε προηγούμενα τεύχη, φάνηκε απίστευτο πως μέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί το όνομα του Desmond Bane. Ο Bane, ο οποίος αποτελεί love at first sight, κάνει φέτος μια εξαιρετική χρονιά στο Memphis που ελάχιστοι θα περίμεναν. Γι’ αυτό έχει πάρει για πλάκα σπίτι του φανέλα βασικού. Παρ’ όλα τα παραπάνω όμως, ήρθε η στιγμή να σκεφτείτε την κεφαλαιοποίηση. Σε αυτό το σημείο να κάνουμε μία επεξήγηση: αν είστε ιδιοκτήτες του Bane σε salary λίγκες – όπου η αξία του είναι εντελώς διαφορετική – , καλύτερα να μεταβείτε απευθείας στην επόμενη ενότητα. Αν όχι, πάμε να εξηγήσουμε.

Όπως λέγαμε παραπάνω φέτος ο Bane είναι εξαιρετικός. Από τα εξαιρετικότερα παραδείγματα παίκτη που προσπαθεί πάνω απ’ όλα για το καλό της ομάδας, θα πάρει τα σουτ που θα του δοθούν, θα μοιράσει παιχνίδι όταν πρέπει, θα παίξει άμυνα όσο καλύτερα μπορεί. Αυτό που δεν περιμέναμε φέτος είναι να είναι τόσο καλός επιθετικά. Ήταν γνωστό πως διαθέτει φονικό σουτ, όμως φέτος η συνέπειά του είναι εντυπωσιακή. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως όλες οι αντίπαλες άμυνες επικεντρώνονταν στον Ja Morant και λιγότερο στον Jaren Jackson, καθώς και την απουσία του Dillon Brooks, κατάφερε να γίνει ο σταθερός τρίτος πόλος της ομάδας (ή και δεύτερος πολλές φορές).

Εδώ όμως ξεκινούν τα προβλήματα. Το πρώτο εξ αυτών είναι ότι ο Bane ανήκει στην κατηγορία των παικτών που είναι πολύ καλύτεροι μπασκετμπολίστες, απ’ ότι παίκτες φάντασι. Όπως όλοι οι εξαιρετικά ομαδικοί παίκτες, κάνει πράγματα που δεν αποτυπώνονται στις στατιστικές. Φαντασιακά είναι χρήσιμος σχεδόν αποκλειστικά για τους πόντους και τα τρίποντα. Δεν θα πηδήξει για τα rebounds, θα πάρει assists μόνο μέσω της ομαδικής κυκλοφορίας και όχι μέσω κύριας δημιουργίας, ενώ στην άμυνα καλύπτει κυρίως χώρους και δεν είναι τρομερός αμυντικός πάνω στην μπάλα – δηλαδή δεν έχει πολλά defensive stats. Όλα τα παραπάνω αποτυπώνονται ανάγλυφα στους αριθμούς τους και αυτό που τον κρατάει είναι η επίθεση.

Κι εδώ έρχεται το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα. Η επιστροφή του Ja Morant και κυρίως αυτή του Dillon Brooks. Ενός παίκτη αντιδιαμετρικά αντίθετου. Αν ο Bane με το σκεπτόμενο παιχνίδι του είναι ο Προμηθέας, ο Dillon είναι ο Επιμηθέας. Θα σουτάρει με κάθε τρόπο, όσο αψυχολόγητο ή εκτός ισορροπίας κι αν είναι ένα σουτ, δεν θα πασάρει ούτε με αίτηση, θα πέσει σαν τον σκύλο στα μαρκαρίσματα πάνω στην μπάλα. Το κυρίως πρόβλημα όμως είναι ότι παίρνει εκπληκτικά μεγάλο αριθμό επιθέσεων. Και σε μία ομάδα που έτσι κι αλλιώς θα υπάρχει ο Morant, αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα. Θυμάστε τι είπαμε παραπάνω για το τι κρατάει ψηλά την αξία του Bane;

Επομένως είτε o Taylor Jenkins επιλέξει ένα σχήμα με Ja, Bane, Brooks από το 1-3, είτε τους Ja, Melton, Brooks και τον Bane 6o παίκτη, το σίγουρο είναι ότι οι επιθετικές επαφές του στην επίθεση θα μειωθούν. Αυτή τη στιγμή σουτάρει με 46% συνολικά και 40% από το τρίποντο. Είναι δηλαδή ήδη efficient. Άρα αν μειωθούν οι προσπάθειες, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα.

Με λίγα λόγια, όποιο κι αν είναι το πιθανό σενάριο, πολύ δύσκολα οι αριθμοί του Bane δεν θα πέσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που θα πρέπει να σκέφτεστε την ανταλλαγή του. Ένας σταθερός παίκτης κοντά στο 80 θα είναι μια χαρά αντάλλαγμα που μπορείτε εύκολα να αποδεχτείτε.

 

Να πανικοβληθώ;;;!;!;!!!;;;!;;!;

 

Δύο άνθρωποι “υπογράφουν” με “Z”. Ο ένας είναι ο Zorro. Ο άλλος είναι πιο ψηλός, λίγο πιο εύσωμος, με περισσότερα κιλά, πιο σκούρο δέρμα, παίζει μπάσκετ και κατοικεί στη Νέα Ορλεάνη. Εμείς θα ασχοληθούμε με έναν από τους δύο. Όπως πιθανώς μαντέψατε, αυτός δεν θα είναι o Diego de la Vega.

Η φετινή σεζόν των ιδιοκτητών του Zion Williamson ξεκίνησε με φάρσα κι εξελίσσεται ως τραγωδία. Ξάφνου μέσα στο καλοκαίρι έμαθαν πως ο κανακάρης τους έκανε μία ψιλοεπεμβασούλα, ξέρετε αυτές της ρουτίνας και θα ήταν έτοιμος με την έναρξη της νέας σεζόν. Εκεί που πλησιάζαμε σε αυτή την έναρξη, μάθαμε ότι τελικά “ίσως αργήσει λίγο ακόμη”. Αυτό το “λίγο ακόμη” στην πορεία έγινε άγνωστο χρονικό διάστημα. Εκεί προς τις αρχές Δεκεμβρίου χάρηκαν λίγο οι άνθρωποι, όμως και πάλι λίγο αργότερα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Η τελευταία διάγνωση μιλάει για επανεξέταση σε 4 έως 6 εβδομάδες κι έχει ο Θεός. Τι σημαίνει αυτό; Πως σε όποια λίγκα κι αν είστε, ο Zion θα αρχίσει να παίζει στο καλό σενάριο 5-6 αγωνιστικές πριν τα Play Offs σας.

Το θέμα είναι ότι όλο αυτό το διάστημα κυκλοφορούσαν φωτογραφίες που δεν κολάκευαν ιδιαίτερα τον Zion. Και όχι, δεν εννοώ αυτή την μπορντοροδοκόκκινη ασορτί βελουτέ φόρμα που τρεις εβδομάδες μετά δεν λέει να θαφτεί στο σκοτεινό μέρος του εγκεφάλου μου. Εννοώ τον σωματότυπό του, που μοιάζει περισσότερο κατάλληλος για ένα άθλημα που παίζεται στην Ιαπωνία και πετάνε ρύζι, παρά για μπάσκετ. Στα ρεπορτάζ ακουγόταν ότι το βάρος του έφτασε μέχρι και τα 150 κιλά. Και προς Θεού, εδώ δεν τίθεται θέμα body shaming. Εδώ μιλάμε για το σώμα ενός επαγγελματία αθλητή και κατά πόσον αυτό θα του επιτρέψει να είναι επιτυχημένος στη δουλειά του. Και αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή σίγουρα αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.

Το γεγονός πως το ρεκόρ των Pelicans είναι κάκιστο και μάλλον tankάρουν κι επίσημα έχει κάνει πολλούς αναλυτές να υποστηρίζουν πως οι Πελεκάνοι δεν θα θελήσουν να τον χρησιμοποιήσουν. Ωστόσο, μία εντελώς άδεια σεζόν δεν είναι καλό σενάριο ούτε για αυτούς, ούτε για τον παίκτη. Εξετάζοντας τη Νέα Ορλεάνη, έχει γίνει γνωστό πως οι σχέσεις της με τον παίκτη δεν είναι και οι καλύτερες. Το να μείνει ένας αθλητής έναν χρόνο έξω, όπως βλέπουμε και από το παράδειγμα του Ben Simmons, δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την αξία του. Παράλληλα, κινδυνεύει να έχει έναν παίκτη ξενερωμένο, αν θεωρήσει πως δεν τον αφήνουν να παίξει. Από την άλλη μεριά, η πιθανότητα απουσίας ολόκληρης της χρονιάς θα σημαίνει ότι ο Zion θα έχει να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ τουλάχιστον 1μησι χρόνο στην έναρξη της επόμενης περιόδου. Μέχρι στιγμής ο ίδιος δεν δείχνει ιδιαίτερη ωριμότητα, όμως σίγουρα δεν μπορεί να θεωρεί ότι αυτό είναι κάτι που θα ευνοήσει την καριέρα του, καθώς θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια για να επιστρέψει στην ίδια ακριβώς κατάσταση που το “άφησε”.

Με βάση τα υπάρχοντα χρονοδιαγράμματα, ακόμη κι αν ο Zion επιστρέψει, με τους περιορισμούς που θα έχει και τις απουσίες στα back to back, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να αγωνιστεί στην fantasyακή χρονιά. Κάτι σαν «Κλάφτα Χαράλαμπε». Επομένως, μιλάμε για ένα τεράστιο ρίσκο. Όσοι τον έχετε σε dynasty λίγκες έχετε να στεναχωριέστε περισσότερο για όλα τα παραπάνω, κυρίως όμως για το μέλλον. Όσοι τον έχετε σε ετήσιες λίγκες, το πρόβλημα είναι μεγάλο. Η αξία του είναι εξαιρετικά μικρή και το ρίσκο μεγάλο. Πρακτικά, οι μόνοι παίκτες που έχει πραγματικό νόημα να ποντάρουν σε αυτόν είναι όσοι είναι εντελώς “άνετοι” στις λίγκες τους, έχουν εξασφαλισμένα τα Play Offs κι έχουν περισσευούμενη θέση IR. Σε αυτή την περίπτωση, με δεδομένο την πολύ χαμηλή τιμή, θα άξιζε ένα ρίσκο απόκτησης με την πιθανή επιβράβευση να είναι σημαντική.

 

Thinking ahead

 

Τα πράγματα στο Orlando δεν πάνε ιδιαίτερα καλά. Οι Magic είναι μία από τις ομάδες που έχουν χτυπηθεί σοβαρά από τον COVID κι έχουν ουκ ολίγους παίκτες απόντες. Μέσα σε όλα αυτά επανεμφανίστηκε με πολύ χρόνο συμμετοχής και καλές εμφανίσεις ένα παίκτης που πέρυσι μας είχε απασχολήσει αρκετά ως prospect, ο Chuma Okeke. Ο νεαρός forward έκανε φανταστική εβδομάδα, προσφέροντας σε κάθε τομέα του παιχνιδιού. Το γεγονός ότι η κατάστασή του ήταν καλοί και στους 3 αγώνες που αγωνίστηκε μας κάνουν να αισιοδοξούμε.

Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εμφάνιση του Okeke προέκυψε κυρίως χάρη στις απουσίες πάρα πολλών παικτών. Και μπορεί με την εξαίρεση του Wendel Carter στο “4” να μην υπάρχει άλλος παίκτης που άμεσα να καλύπτει τη θέση του, όμως τα αγωνιστικά λεπτά που χρειάστηκε να γεμίσουν από παίκτες άλλων θέσεων επανέφεραν την ανάγκη χρησιμοποίησής του.

Η εβδομάδα που μας έρχεται δεν αναμένεται να είναι πολύ καλύτερη για το Orlando, οπότε το status του παίκτη θα παραμείνει λογικά σε ίδια επίπεδα. Στις περισσότερες λίγκες που δεν είναι πολύ βαθιές είναι ακόμη ελεύθερος, επομένως μπορείτε να σπεύσετε. Περιττό φυσικά να αναφερθεί ότι από την άλλη μεριά αυτή είναι μια πολύ καλή sell high περίοδος για τους ιδιοκτήτες που τον πίστεψαν από την περυσινή χρονιά και τον έχουν ακόμη στις τάξεις τους.

Δεύτερο σύντομο thinking ahead με έναν παίκτη που έκανε πάταγο στην αρχή της χρονιάς. Θυμάστε που την πρώτη εβδομάδα κάποιος παίκτης ξεκίνησε με 30ρες, με αδιανόητα ποσοστά, με τρίποντα, με τα πάντα όλα; Θυμάστε που στο πρώτο Beasts της χρονιάς είπαμε να τον πουλήσετε και να φύγετε για Βραζιλία, γιατί τα νούμερα δεν θα διατηρηθούν για πολύ; Ε, λοιπόν, τα νούμερα του Harrison Barnes δεν διατηρήθηκαν τελικά και βρίσκεται σε μία εντελώς διαφορετική περίοδο στην σεζόν του. Σε μία περίοδο που η μπάλα δεν μπαίνει με τίποτα και τα υπόλοιπα στατιστικά είναι απλώς εξαιρετικά χαμηλά.

Αυτή η περίοδος, που την ονομάζουμε buy low, είναι και μία από τις αγαπημένες της στήλης. Ο Barnes, ακόμη και αυτός του Sacramento μπορεί εύκολα να είναι ένας τοπ70-80 παίκτης – άντε τοπ100 στο χειρότερο σενάριο. Δίνει αυτά που πρέπει, χωρίς να είναι αρνητικός πουθενά. Το να εκμεταλλευτείτε την κάκιστη περίοδο που περνούν οι Kings (ή ίσως και μία φάση ανοικοδόμησης;) και να τον τσιμπήσετε σε τιμή ευκαιρίας θα είναι μία εξαιρετική κίνηση. Στα τελευταία 7 παιχνίδια σούταρε μόνο σε ένα πάνω από 50%, πήρε μόνο σε ένα πάνω από 5 rebounds, μοίρασε μόνο σε ένα πάνω από 3 assists. Από τους πολύ καλούς κι εφικτούς στόχους εκεί έξω.

 

Η γωνιά του Embiid

 

Σήμερα δεν θα γίνει ξεχωριστή αναφορά στις απουσίες λόγω COVID, καθώς είναι πραγματικά πάρα πολλές. Αν είστε σε εβδομαδιαίο format ρίξτε μια ματιά πριν το κλείσιμο του ρόστερ, ενώ σε daily λίγκες δυστυχώς θα πρέπει κάθε μέρα να έχουμε το νου μας.

Πόνος στον αστράγαλο για τον Jason Tatum. Παραμένει αμφίβολος για τον αγώνα της Δευτερας.

Τεράστιος Nikolas Claxton. Έκανε αμάν να παίξει, αγωνίστηκε σε δύο ματσάκια και πλέον έχασε τον προηγούμενο αγώνα με πρόβλημα στον καρπό. Επισφαλής εβδομαδιαία παρουσία.

Εκεί που έχει φτάσει το Chicago με τους τραυματισμούς, αναφέρουμε και τον Derrick Jones Jr. Έχει θεματάκι στον οπίσθιο μηριαίο, το οποίο δεν γνωρίζουν πόσο σοβαρό είναι. Πολύ επισφαλής η χρησιμοποίησή του.

Ο Kristaps Porzingis αποχώρησε από τον τελευταίο αγώνα των Mavs λόγω πρηξίματος στο πόδι. Ξέρετε τι συμβαίνει με τον Porze και τους τραυματισμούς. Ποιος είμαι εγώ να σας πω αν θα τον βάλετε στο ενεργό ρόστερ σας;

Ο Malcolm Brogdon δεν αγωνίστηκε στον προηγούμενο αγώνα της Indiana, εξαιτίας προβλήματος στον Αχίλλειο. Μην εκπλαγείτε αν χάσει κι άλλους αγώνες αυτή την εβδομάδα.

Για τον Anthony Davis λογικά θα έχετε μάθει τα νέα. Ο τραυματισμός του στο γόνατο θα του στοιχίσει τουλάχιστον τις επόμενες 4 εβδομάδες. Συνήθως πάντως αυτές οι περιπτώσεις παίρνουν περισσότερο – just saying.

Ο τετρακέφαλος του Tyler Herro έχει πρόβλημα κι αυτός είναι ο λόγος της απουσίας του από τους τελευταίους αγώνες. Δεν είναι καθόλου σίγουρο αν αυτές οι απουσίες ήταν και οι τελευταίες.

Ο αστράγαλος του Derrick του Rose δεν είναι στα καλά του. Δεν αποκλείεται να αγωνιστεί κανονικά όλη την εβδομάδα, όμως γενικά με τον συγκεκριμένο παίκτη υπάρχει μία επιφυλακτικότητα.

Ο Wendell Carter αποχώρησε με καροτσάκι μεσοβδόμαδα, ωστόσο οι Magic τον έδιναν ως Game Time Decision για τον επόμενο αγώνα! Τα δεδομένα δεν είναι επαρκή σίγουρα, αλλά με τόσο πόνο και με ομάδα που τανκάρει, θα είναι μεγάλη έκπληξη αν δεν χάσει άλλους αγώνες.

*Δύο ή τρεις αγώνες για κάθε ομάδα αυτή την εβδομάδα. Μοναδική εξαίρεση οι Thunder με 4. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως! Έτσι όπως είναι η κατάσταση με τον COVID, αγώνες μπορούν να ακυρωθούν ανά πάσα στιγμή, ειδικά ομάδων που έχουν τρομερά προβλήματα με τα πρωτόκολλα, όπως πχ το Brooklyn.