Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VII, Chapter 5

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

 

 

The Hardens

Για κάποιο άγνωστο λόγο αυτή την εβδομάδα ο Tim Hardaway Jr ενεργοποιήθηκε και μεταμορφώθηκε από απλό ρολίστα σε bomber μεγατόνων. Περισσότεροι από 25 πόντοι κάθε βράδυ, με 6+ τρίποντα και 1 κλέψιμο. Μόλις ένα λάθος σε τρεις αγώνες, ενώ το εντυπωσιακότερο ήταν το ποσοστό ευστοχίας του, που ανήλθε στο 51%(!).

Ο Anthony Edwards ήταν ένας από τους παίκτες που προβλημάτισαν φαντασιακά στο ξεκίνημα αυτής της χρονιάς, όμως φαίνεται ότι ο τραυματισμός του Karl-Anthony Towns του δίνει άλλη δυναμική πλέον. Την εβδομάδα που μας πέρασε είχε 28/4.7/3.7 στις βασικές κατηγορίες, ενώ πρόσθεσε 4.3(!) κλεψίματα και μία τάπα. Το ακόμη εντυπωσιακότερο ωστόσο ήταν το 88% που είχε από τις βολές, σε πολλές μάλιστα προσπάθειες. Μόνο μελανό σημείο τα πολλά λάθη (4.3), που ωστόσο φαντάζουν αμελητέα ποσότητα συγκριτικά με τη συνεισφορά του.

Ο Lauri Markkanen φέτος δεν εντυπωσιάζει απλά, αλλά αν αγωνιζόταν σε άλλη ομάδα θα είχε πιθανότητες ακόμη και για το All Star Game. Στους προηγούμενους 4 αγώνες των Jazz ήταν φανταστικός, πετυχαίνοντας 25 πόντους με 5 τρίποντα κάθε βράδυ. Σούταρε με 57% εντός πεδιάς και 90% από τις βολές, κατέβαζε 9 rebounds και είχε ένα κλέψιμο σε κάθε αγώνα της ομάδας του.

Τρομερή εβδομάδα πραγματοποίησε ο Zion Williamson, δείχνοντας για πρώτη φορά φέτος τι είναι ικανός να κάνει. Το 27.8/9.8/6.3 των βασικών κατηγοριών του θα αρκούσε για μία θέση εδώ, όμως το συνδύασε με 2 κλεψίματα και 1.8 τάπες, καθώς και το αξιοπρεπές 78.4% στις βολές. Προφανώς η μεγάλη ευστοχία (64% εντός πεδιάς) ήταν σε μεγάλο βαθμό ήδη αναμενόμενη.

Σφηνάκια

Οι 41 πόντοι του Kristaps Porzingis κόντρα στη Minnesota

Τα 6 blocks του Daniel Gafford  με αντίπαλο τη Charlotte

Τα 7/7 εντός πεδιάς του Terence Ross απέναντι στο Toronto

Τα 6 κλεψίματα του Devin Booker κόντρα στους Kings

Οι 12/13 βολές τους Zion Williamson με αντίπαλο το Sacramento

Τα 8/10 τρίποντα του Andrew Wiggins απέναντι στο Houston

Οι 15 assists του Marcus Smart κόντρα στη Charlotte

Τα 10/11 σουτ του Domantas Sabonis με αντίπαλο τους Clippers

The Bennets

Αποκαρδιωτική εβδομάδα για τον Rudy Gobert, ο οποίος έδωσε ελάχιστα πράγματα στους ιδιοκτήτες του. 11 πόντοι, 5.5 rebounds, λιγότερη από 1 τάπα Μ.Ο. και 2 λάθη κάθε βράδυ είναι απογοητευτικός απολογισμός για έναν παίκτη που ήταν εντός των πρώτων 30 επιλογών σχεδόν σε κάθε λίγκα fantasy.

Ένας ακόμη παίκτης που έχει απογοητεύσει φέτος είναι ο Fred VanVleet. Ο guard των Raptors έχει χάσει το 1/3 των φετινών αγώνων της ομάδας του και αυτή την εβδομάδα που έπαιξε, ήταν μέτριος. 9.5 πόντοι και 60% στις βολές είναι κάκιστα νούμερα για τόσο καλό παίκτη. Γνωρίζουμε ότι σουτάρει με χαμηλό ποσοστό, όμως το 29.2% ήταν χαμηλό ακόμη και για τα δικά του δεδομένα. Οι 6 assists και το 1.5 κλέψιμο δεν ήταν αρκετά για να σώσουν τα προσχήματα.

O Malik Beasley είχε έναν εξαιρετικό τελευταίο μήνα, όχι όμως και μια καλή εβδομάδα. Πολύ άστοχος στα δύο από τα τρία παιχνίδια της ομάδας του, είχε συνολικά μόλις 26% ευστοχία. Αυτό δεν του επέτρεψε να έχει περισσότερους από 8.3 πόντους και 2.3 τρίποντα κάθε βράδυ. Κατά τα άλλα, για τον Malik Beasley μιλάμε, που σπάνια προσφέρει σε άλλες κατηγορίες και αυτή η εβδομάδα δεν ήταν εξαίρεση. Ευτυχώς έμεινε χαμηλά στα λάθη με 0.8 Μ.Ο.

Αρκετοί μάνατζερ είδαν στον Marcus Morris και τους ελλιπείς Clippers μία ευκαιρία για εύκολα νούμερα. Όμως ο αδερφός αυτού που τις μάζεψε από τον μεγάλο Nicola Jokic αποφάσισε να χτίσει ένα κλειστό γυμναστήριο με τα τούβλα αυτής της εβδομάδας. Είχε κατά σειρά 3/13, 3/11 και 2/11 σουτ στους αγώνες του. Με δεδομένο ότι μιλάμε για έναν παίχτη που είναι χρήσιμος αποκλειστικά στο σκοράρισμα, αντιλαμβάνεστε τη χρησιμότητα που είχε.

Σφηνάκια

 

Τα 0/13 σουτ του PJ Washington κόντρα στους Bucks

Η μόλις μία εύστοχη βολή (σε 4 προσπάθειες) του Nicola Jokic με αντίπαλο την Atlanta

Τα 9 λάθη του Jason Tatum απέναντι στο Brooklyn

Τα 0/6 τρίποντα του Kristaps Porzingis κόντρα στη Charlotte

Οι 5/10 βολές του Paolo Banchero με αντίπαλο τους Nets

Τα 8 λάθη του Kevin Durant απέναντι στους Celtics

Τα 1/12 σουτ του Reggie Jackson κόντρα στο Sacramento

Ω να σου

Τη φετινή χρονιά ο Anthony Davis βρίσκεται σε οίστρο και παραδόξως μέχρι στιγμής είναι υγιέστατος, θυμίζοντας σε όλους πως για χρόνια αποτελούσε τον καλύτερο παίχτη fantasy εκεί έξω. Καμία όμως φετινή του εμφάνιση δεν ήταν σαν την χθεσινή κόντρα στους Wizards, όπου και είχε την δεύτερη παραγωγικότερη βραδιά της καριέρας του. 55 πόντοι με 22/30 σουτ και 9/9 βολές, 17 rebounds, 3 τάπες ολοκλήρωσαν μια μυθική βραδιά.

Season high είχαμε ωστόσο και για τον Devin Booker, ο οποίος σημείωσε 51 πόντους σε μόλις 31 λεπτά. Το ακόμη εντυπωσιακότερο είναι ότι όλα αυτά τα πέτυχε στις πρώτες 3 περιόδους, καθώς έχουμε δύσκολη σεζόν κι έπρεπε να ξεκουραστεί στην τελευταία. 51 πόντοι με 20/25 σουτ, 6/7 τρίποντα, μαζί με 4 rebounds και 6 assists για τον Book, ο οποίος σημείωσε 26 πόντους μόνο στην τρίτη περίοδο. Αυτή ήταν η 4^η φορά στην καριέρα του που έχει σημειώσει πάνω από 25 σε ένα 12λεπτο. Από τη σεζόν 1996-97 κι έπειτα, ο μοναδικός παίκτης που το έχει καταφέρει περισσότερες είναι ο Steph Curry με 8.

One Night Stands

 

Ο Jose Alvarado είναι μία από τις πιο ξεχωριστές περιπτώσεις παιχτών στο ΝΒΑ. Το γεμάτο δυναμισμό παιχνίδι του είναι τέτοιο που είτε θα τον λατρέψεις, είτε θα τον μισήσεις. Αυτός ο ξεχωριστός παίχτης έσκασε από το πουθενά το one night stand του μήνα, με τους 38 πόντους που πέτυχε κόντρα στο Denver. Είχε 8/11 τρίποντα και συνολικά 12/19 σουτ, μαζί με 6/7 βολές. Δεν δημιούργησε ιδιαίτερα, όμως όταν βρίσκεσαι σε τέτοια βραδιά, ποιο το νόημα να δίνεις πάσες;

O Karl-Anthony Towns ήταν τραυματίας. Ο Rudy Gobert έκανε πολύ γρήγορα ένα αντιαθλητικό φάουλ και αποβλήθηκε. Με τα πολλά ο Naz Reid βρέθηκε να είναι ο μόνος κανονικός σέντερ στο ρόστερ των Wolves και δεν άφησε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Έβαλε 13 πόντους με 6/12 σουτ, πήρε 18 rebounds, μοίρασε 3 μπάλες κι έκανε 4 τάπες. Όλα όσα θα θέλαμε να κάνει ο σέντερ μας δηλαδή.

Συνήθως τα one night stands γίνονται σε blowout αγώνες, από παίκτες που βρίσκουν αδύναμες 5δες απέναντί τους. Ο Steven Adams ωστόσο δεν θα μπορούσε να πάει με την πεπατημένη κι επέλεξε να κάνει απέναντι στον Joel Embiid το ματς της χρονιάς του. 9 πόντοι μεν, με 4/11, αλλά: 16 rebounds, 10 εκ των οποίων επιθετικά. 6 assists. 3 κλεψίματα και άλλες τόσες τάπες. Με λίγα λόγια έκανε τα πάντα σε έναν αγώνα που οι απαιτήσεις από αυτόν ήταν σίγουρα πολύ λιγότερες.

Το τελευταίο διάστημα η Atlanta έχει κάτι θεματάκια τραυματισμών στα φτερά κι έτσι προκύπτουν ευκαιρίες για τους νεότερους. O AJ Griffin βρήκε μια τέτοια στον αγώνα κόντρα στο Denver κι έδειξε ότι η ομάδα του μπορεί να βασίζεται περισσότερο σε αυτόν. 24 πόντοι με 11/16 σουτ, 2/5 τρίποντα, 3 rebounds και άλλα τόσα κλεψίματα, έκαναν το κενό των Collins και Hunter να ξεχαστεί γρήγορα.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

Η βελτίωση του Andrew Wiggins στους Warriors μόνο αμελητέα δεν είναι. Έχοντας μπει σε ένα σοβαρό αγωνιστικό πρόγραμμα, το πρώην Νο1 έχει αποκτήσει μεγαλύτερη συνέπεια στην απόδοσή του κι έχει μετατραπεί σε έναν από τους καλύτερους two way παίκτες της λίγκας. Μοιραία, κάποια στιγμή αυτό θα αποτυπωνόταν και στους αριθμούς του. Αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ πέρυσι και πρόπερσι με δυσκολία βρισκόταν εντός του τοπ90, φέτος τον βλέπουμε να φιγουράρει στην πρώτη 30δα των καλύτερων φαντασιακών παικτών. Έχουμε, λοιπόν, βάσιμες υποψίες ότι αυτό δεν θα διαρκέσει για πολύ ακόμη.

Ψάχνοντας τους τομείς της βελτίωσης, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε ότι έχει βελτιωθεί… σχεδόν παντού, κάνοντας την καλύτερη χρονιά του όχι απλά ως Warrior, αλλά ίσως και της καριέρας του. Τα νούμερα του σκοραρίσματος μπορεί να μην είναι τα εντυπωσιακότερα που έχει κάνει, αλλά φέτος είναι τρομερά αποδοτικός σχεδόν κάθε φορά που ακουμπάει τη μπάλα. Έχουμε και λέμε: 51% εντός πεδιάς (career high), 3 τρίποντα κάθε βράδυ (career high) με 45% ευστοχία (career high), 61.6% effective FG% (!) (εννοείται career high), 5.1 rebounds (career high), 1.4 κλεψίματα (career high), 1.4 λάθη (career low). Για να μην σας κουράζουμε, οι μόνες κατηγορίες που δεν σημειώνει τις καλύτερες επιδόσεις της καριέρας του είναι οι τάπες (που δεν είναι μακριά από career high), οι assists, οι πόντους και οι βολές. Ως προς τις τελευταίες, το ποσοστό του μπορεί να είναι χαμηλό (63%), όμως επειδή σουτάρει μακράν τις λιγότερες στην καριέρα του (μόλις 2 ανά παιχνίδι), δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα τα συνολικά ποσοστά της ομάδας των ιδιοκτητών του.

Υπό κανονικές συνθήκες, εδώ θα αναλύαμε τους λόγους πτώσης των ποσοστών. Όμως σε μία ομάδα που με την εξαίρεση του Steph Curry υπολειτουργεί φανερά φέτος, μάλλον είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι κάποια στιγμή οι καλοί παίκτες που διαθέτουν θα ανεβάσουν απόδοση. Και αν έπρεπε να μαντέψουμε τον παίκτη από τον οποίο θα πάρουν usage, θα λέγαμε ότι αυτός είναι ο Wiggins και όχι ο Steph. Παράλληλα, τα ποσοστά ευστοχίας του Wiggins είναι εξωπραγματικά στην αρχή της χρονιάς και φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να διατηρηθούν, όσο κι αν βλέπουμε τη φανερή βελτίωσή του στο μακρινό σουτ. Ο καθένας μπορεί να ποντάρει στη διατήρησή τους. Ωστόσο, η πρότασή μας είναι πως αν είναι εφικτή η ανταλλαγή του με έναν παίκτη που σταθερά βρίσκεται στο τοπ50-60, θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο για την ομάδα σας.

Να πανικοβληθώ;;!;!;!;!;;;!!!;!!;;;

Συνήθως όταν ένας παίκτης τραυματίζεται σοβαρά, είμαστε στη φάση του σοκ. Είναι αυτό το άγνωστο που μας φοβίζει. Θεωρητικά, μετά από 3-4 μέρες έχουμε πλήρη εικόνα ενός τραυματισμού κι αρχίζουμε να κάνουμε τους υπολογισμούς. Δυστυχώς όμως ήδη από πέρυσι, υπάρχουν ομάδες (βλέπε Raptors) που προσφέρουν από χαμηλής ποιότητας μέχρι μηδενική ενημέρωση για θέματα τραυματισμών. Μία τέτοια κατάσταση αντιμετωπίζουμε με τους Pistons, τουλάχιστον στην περίπτωση του Cade Cunningham.

Με δύο εβδομάδες να έχουν περάσει από τη μέρα του τραυματισμού, ακόμη δεν έχουμε ιδέα για την αποθεραπεία που θα ακολουθηθεί και κυρίως για το διάστημα της απουσίας. Αυτό είναι κομβικό για τους μάνατζερ, ώστε να κάνουν τον προγραμματισμό. Στην παρούσα περίπτωση όλοι είναι κάπως χαμένοι στη μετάφραση, έχοντας μόνο φήμες πως ο Cade θέλει να αποφύγει την επέμβαση και ακόμη να ψάχνει με το ιατρικό επιτελείο την καλύτερη λύση.Το πανικόμετρο έχει χτυπήσει κόκκινο για τους ιδιοκτήτες του. Το σημαντικό είναι ότι σε αυτή τη φάση της σεζόν, ακόμη κι ένα διάστημα απουσίας δύο μηνών είναι σχεδόν season ending για το fantasy, αν αναλογιστούμε και τους περιορισμούς που ακολουθούν στις επιστροφές από τραυματισμούς.

Προφανώς στις dynasty λίγκες το πρόβλημα δεν είναι μεγάλο. Στις ετήσιες όμως, εκεί όπου ο Cade έχει επιλεγεί πολύ ψηλά, δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος της αξίας του έχει χαθεί. Όσοι/ες έχουν τον Cade πολύ λογικά διστάζουν να τον αφήσουν ελεύθερο, πριν ακούσουν επίσημη ενημέρωση, χάνοντας τη δυνατότητα να έχουν άλλο παίκτη στη θέση του. Από την άλλη, είναι λογικό να μην λαμβάνουν σημαντικές προσφορές για έναν παίκτη σε τέτοια κατάσταση. Έτσι όπως είναι τα πράγματα όμως, μάλλον η μοναδική πιθανότητα για σχετικά καλή προσφορά είναι η πώλησή του τώρα. Λογικά το πακέτο δεν θα είναι μεγάλο, όμως ένας παίκτης κοντά στο τοπ100 ίσως είναι προτιμότερο αντάλλαγμα από το τίποτα. Από την άλλη, πάντα υπάρχει και η πιθανότητα να επιστρέψει. Απλώς όσο περνούν οι μέρες, η άμμος στην κλεψύδρα λιγοστεύει απελπιστικά και η πιθανότητα η αξία του παίκτη να μηδενιστεί είναι αρκετά μεγάλη.

Thinking Ahead

Όσο πλησιάζουμε προς το μέσο της σεζόν, τόσο περισσότερο ψάχνουμε τις ομάδες που θα επαναπροσδιορίσουν τους στόχους τους και θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν νεαρούς παίκτες. Η απόκτηση τέτοιων παικτών στο κατάλληλο διάστημα μπορεί να αποδειχθεί κομβική για τις μάχες που δίνουμε. Μία τέτοια περίπτωση πιθανόν να είναι ο Walker Kessler. Ο νεαρός σέντερ της Utah έχει πολύ ενθαρρυντικά per minute νούμερα, με δύο σημαντικά θετικά στοιχεία. Το πρώτο εξ αυτών, είναι ότι είναι ένα φαντασιακό τέρας στις τάπες, την μάλλον σπανιότερη στατιστική κατηγορία – ακόμη περισσότερο φέτος.

Το δεύτερο στοιχείο που είναι ακόμη σημαντικότερο είναι η απόδοσή του όταν αυξάνεται ο χρόνος. Κι αυτό γιατί έχουμε δει αρκετούς παίκτες να είναι per minute monsters όταν αγωνίζονται λίγο και κόντρα σε αναπληρωματικούς, όμως να είναι μέτριοι όταν ο χρόνος αυξάνεται και είναι κόντρα σε βασικούς. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν πρόσφατα ο Isaiah Hartenstein. Ο Kessler όμως έχει πιάσει από τα μαλλιά τις ευκαιρίες όποτε του έχουν δοθεί κι έχει παράξει αρκετά περισσότερα. Ας δούμε μερικούς ενδεικτικούς αριθμούς.

Μέχρι στιγμής έχει 23 συμμετοχές. Σε 7 από αυτές έπαιξε περισσότερο από 20 λεπτά (Μ.Ο. 22.5 λεπτά), ενώ στις υπόλοιπες 16 έχει μέσο όρο τα 12.5 λεπτά. Στις περιπτώσεις που αγωνίζεται λίγο μετρά 4.8 πόντους, 4.6 rebounds και 1.4 τάπες. Στις 7 περιπτώσεις με σχεδόν διπλάσιο αγωνιστικό χρόνο τα νούμερα αυτά έγιναν 8.1 πόντοι, 6.9 rebounds και 2.3 block. Όλα αυτά με τον αγωνιστικό του χρόνο να θυμίζει roller coaster, χωρίς δηλαδή να αγωνίζεται σταθερά πολύ για να βρει ρυθμό. Δεν είναι καθόλου απίθανο με σταθερό χρόνο 25+ λεπτών να φλερτάρει με το double/double, με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας και 2+ τάπες.

Τα νούμερα είναι αρκετά ικανοποιητικά, η θέση του σέντερ στη Utah δεν είναι κλεισμένη, ενώ ακόμη η πορεία της ομάδας δεν είναι ξεκάθαρη. Ο Kessler αυτή τη στιγμή έχει αρκετά χαμηλή τιμή όπου δεν είναι ελεύθερος και φαίνεται να αποτελεί ένα στοίχημα που εφόσον βγει μπορεί να προσφέρει σημαντικά στην ομάδα σας.

H Ιndiana παίζει σε γενικές γραμμές ωραίο μπασκετάκι φέτος, έχοντας εκπλήξει με την έως τώρα πορεία της. Ο Rick Carlisle προσπαθεί να δέσει σε ένα σύνολο τα πιτσιρίκια με τους πιο έμπειρους (Turner, Hield) και μέχρι στιγμής τα πάει περίφημα. Στον κορμό των νέων παικτών της ανήκει και το Νο31 του φετινού draft, ο Andrew Nembhard. Ο Nembhard είναι ένας tweener: ένας παίκτης δηλαδή που δεν είναι ούτε καθαρός άσσος, ούτε καθαρό δυάρι. Φοίτησε σε σοβαρά κολλέγια (Florida, Gonzaga) για 4 χρόνια και είναι από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού που λέμε “παίκτης ομάδας”. Από αυτούς δηλαδή που λατρεύουν στην Indiana.

Τον τελευταίο καιρό χτίζει σταδιακά το ρόλο του στην ομάδα και όχι μόνο έχει αρχίσει να παίρνει σταθερά χρόνο συμμετοχής (25+ λεπτά), αλλά να ξεκινάει και βασικός σε αρκετά παιχνίδια. Στους τελευταίους δύο αγώνες των Pacers ήταν εξαιρετικός, λειτουργώντας ως πρώτος οργανωτής. Ο χρόνος του εκτοξεύτηκε στα 35 λεπτά, λόγω της απουσίας των Haliburton και McConnell. O πρώτος θα απουσιάσεις σίγουρα για τουλάχιστον ένα ακόμη ματς, με πιθανότητα το ίδιο να ισχύσει και για τον δεύτερο.

Μην τα πολυλογούμε, ο Nembhard έχει τουλάχιστον έναν ακόμη αγώνα ως βασικός και αν καταφέρει να έχει μία ακόμη εμφάνιση, ο ρόλος του στην ομάδα θα αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο. Με δεδομένο μάλιστα ότι η φετινή Indiana δεν έχει στόχο τα Play Offs και άρα έχει σοβαρό συμφέρον να χρησιμοποιήσει πιτσιρίκια, δεν θα εκπλαγούμε αν ο rookie guard ξεκινήσει ως μία επιλογή streaming και καταλήξει να είναι μονιμότερη επιλογή.

Η γωνιά του Porzingis

Διάστρεμμα στον αριστερό αστράγαλο για τον John Collins, κάτι που μεταφράζεται σε απουσία τουλάχιστον δύο εβδομάδων.

Ο τραυματισμός του Michael Porter Jr στη φτέρνα τελικά αποδείχθηκε πιο σοβαρός απ΄όσο περιμέναμε. Ο παίχτης έχει να αγωνιστεί σχεδόν δύο εβδομάδες, ενώ σύμφωνα με τον προπονητή του δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα επιστροφής. Οριακά πιστεύουμε ότι το θέμα είναι μόνο η φτέρνα.

Τραυματισμός για τον Tyrese Haliburton στην κάτω κοιλιακή χώρα. Σίγουρα απουσία τη Δευτέρα, πιθανή την Τετάρτη. Γενικά θα χάσει παιχνίδια αυτή την εβδομάδα.

Για τον επόμενο περίπου 1μησι μήνα θα στερηθεί τις υπηρεσίες του Karl-Anthony Towns η Minnesota, εξαιτίας προβλήματος στη γάμπα.

*Τρία ή τέσσερα παιχνίδια για όλες τις ομάδες, εκτός από δύο: τους Blazers και τους Spurs που έχουν μόλις 2 ματσάκια