NBA Previews 2014-15: Chicago Bulls

Posted on Nov 2 2014 - 3:04pm by Gus Chr
Categorized as
1231
Tagged as
Related

«Ήρεμα το λέω…»: Συνεδρία 3η

The Ball Hog’s NBA Previews 2020-21: Central Division

The Trent Tucker Rule (ή «Πόσο κρατάει ένα άγγιγμα»)

2019-20 Previews: Indiana Pacers

2019-20 Previews: Cleveland Cavaliers

 Bulls logoΤι κάνατε πέρσι:

Δεύτεροι στην Central Division με ρεκόρ 48-34 σε μια χρονιά που, εκτός από αγωνιστική προσπάθεια, είχε και επίκληση στα θεία για την επιστροφή του Derrick Rose. Ωστόσο, ουδείς εκ των θεών του μπάσκετ τους άκουσε, καθώς αυτοί προτίμησαν να βλέπουν και να ευλογούν τους San Antonio Spurs. O Tom Thibodeau, είναι μέσα στους πέντε καλύτερους head coaches στην λίγκα και αυτό από μόνο του αποτελεί εχέγγυο για την ομάδα του Illinois. O 56χρονος προπονητής αναγκάστηκε να ζήσει για μια ακόμα σεζόν χωρίς τον Rose και κατέληξε σε πολλές αλχημείες στις δύο άκρες του γηπέδου. Μέσω αυτών των αλχημειών, ο Jimmy Butler ανέβασε ακόμα περισσότερο το status του την ομάδα, αναδεικνυόμενος σε μανούλα στα wings και έχοντας πλήρως αντιληφθεί τον πρωταγωνιστικό του ρόλο, μετά και την αποχώρηση του Luol Deng, σε ένα σύνολο που το χαρακτηρίζει η ομαδικότητα. Παίχτες-ρολίστες, όπως ο Dunleavy και ο Hinrich, πήραν πολύ μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν που τους αναλογούσε σε μια χρονιά που μπορεί να χαρακτηριστεί ως θετική, αλλά σίγουρα όχι αντίστοιχη των αρχικών προσδοκιών που τους έβλεπαν ως το αντίπαλο δέος των Heat στη Δύση.

Όσο εμείς κάναμε μπάνια:

Οι Bulls κινήθηκαν εντυπωσιακά στην αγορά. Όχι μόνο στα trades και στους free agents, αλλά και στη διαδικασία των draft. Οι προσθήκες των Pau Gasol και Nikola Mirotic καθιστούν την front line του Chicago ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σε ολόκληρο το NBA. Δεν είναι σίγουρο ότι θα αποδειχθεί και η πληρέστερη, μιας και δεν έχει το βάθος άλλων ομάδων της Ανατολής, όπως της Washington, από την άλλη όμως ο Thibodeau δεν φημίζεται και για το rotation του! Συνεπώς, μάλλον θα τρίβει τα χέρια του. Από εκεί και πέρα στην ομάδα ήρθαν οι Aaron Brooks από τους Nuggets και E’Twaun Moore από τους Magic, παίχτες οι οποίοι ίσως πάρουν τους projected ρόλους των Hinrich και Dunleavy, με τον Rose υγιή. Στο draft απέκτησαν στο #11 τον Doug McDermott, ο οποίος είναι ένα τριάρι ύψους 2.03 και μπορεί να εξελιχθεί σε πραγματικό δολοφόνο των αντιπάλων (φτου φτου σκόρδα να μην πάθει κάτι το παιδί). Οι προσθήκες των Cameron Bairstow (New Mexico, στο #49), Kim English (Chorale Roanne), Ben Hansbrough (Gran Canaria) και Solomon Jones (Erie BayHawks) λογικά θα περάσουν και δεν θα ακουμπήσουν. Παράλληλα, μακρυά από το United Center θα αγωνίζονται πλέον οι Carlos Boozer (L.A. Lakers), Jimmer Fredette (N.O. Pelicans), D.J. Augustin (Detroit Pistons), Louis Amundson (Cleveland Cavaliers), Greg Smith (Dallas Mavericks) αλλά και οι Ronnie Brewer και Mike James που μέχρι στιγμής παραμένουν χωρίς ομάδα.

Depth Chart:

PG Derrick Rose Aaron Brooks E’Twaun Moore
SG Jimmy Butler Kirk Hinrich Tony Snell
SF Mike Dunleavy Doug McDermott  
PF Pau Gasol Taj Gibson Nikola Mirotic
C Joakim Noah Nazr Mohammed Cameron Bairstow

Γκανιάν:

Το Chicago είναι αυτό που λέμε, ομάδα του προπονητή (οι Spurs δεν μετράνε, πάνε στον αυτόματο εδώ και πολλά χρόνια). Ο Thibodeau ξέρει πως να βγάζει το 100% από τον κάθε παίχτη του και να παίρνει ό,τι χρειάζεται από αυτόν μέσα στο παρκέ. Πολύ καλά οργανωμένη και σκληρή άμυνα, ενώ ταυτόχρονα, εξαιρετική κίνηση στην επίθεση, με τον Butler να κάνει θραύση στα wings. Η προσθήκη McDermott δίνει ακόμα μια λύση στα “φτερά” ενώ το στρίμωγμα που υπάρχει στην front court δίνει υποσχέσεις για ονειρεμένες νύχτες. Μεταξύ Noah και Gasol πιθανότατα διαθέτουν το καλύτερο δίδυμο ψηλών σε ότι αφορά court vision και ικανότητα στην πάσα, μιας και οι δύο έχουν γράψει triple-double με assists την τρίτη κατηγορία, μαζί με points και rebounds.

Μουλάρι ο Αστραχάν:

D-Rose όλοι κρέμονται από τα γόνατά σου. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η επιστροφή του νεαρότερου MVP στην ιστορία του NBA σκορπάει ενθουσιασμό και συνάμα προβληματισμούς. Οι υπόλοιποι της παρέας στην πόλη των ανέμων έμαθαν κοντά δύο χρόνια να παίζουν χωρίς τον Rose. Αν ο νεαρός guard μπορέσει να βρει έναν πιο εναλλακτικό ρόλο και όχι να γίνει με το ζόρι ηγέτης στους Bulls, τότε η πόλη του Chicago μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Επιπλέον, οι επιλογές στην front line των Bulls είναι μεν πολλές, όμως είναι και λίγο… μεγαλούτσικες. Ο Pau είναι 34 ετών και σε καμία περίπτωση δεν είναι ο παίχτης που βλέπαμε πριν μερικά χρόνια. Ο Noah παίζει στο 150% κάθε βράδυ και ήδη τον ταλαιπωρούν πόνοι στα πόδια του. Ο Gibson δίνει και αυτός ενέργεια, αλλά χρειάζεται βοήθειες, ενώ ο Mirotic είναι άγουρος. Ο Thibodeau πρέπει να βρει την χρυσή τομή στη συμμετοχή των παιχτών του, ώστε να μην του γυρίσει boomerang το φετινό του project.

 Με έχεις κάνει ξενύχτη:

Για τρεις λόγους: 1) για να δω κατά πόσο θα αντέξουν τα γόνατα του Rose. Και αν αντέξουν μέχρι που θα φτάσει τους Bulls. 2) Για να δω δύο από τα κορυφαία ταλέντα του NBA σε δράση (McDermott, Mirotic) αλλά και τον Butler στη δεύτερή του σεζόν και 3) για το αν ο Thibodeau θα βρει κάποιον αντι-Deng για να του κάνει καψώνια φέτος.

Το μαντείο του Ball Hog: 

Είναι αναμφισβήτητο ότι οι Bulls είναι καλύτερη ομάδα από πέρυσι. Πρόσθεσαν σε παρουσία στο ζωγραφιστό και σε ταλέντο στην περιφέρεια. Ωστόσο, το ύψος στο ταβάνι τους εξαρτάται από τον Rose. Ο μπασκετικός εγωισμός (και δη ενός πρώην MVP) είναι τεράστιος και εκτιμώ πως ο 26χρονος θα πιστέψει σε κάποια σημεία πως βρίσκεται κάπου στο 2011 . Αν γίνει αυτό θα έχουμε μία ομάδα διεκδικήτρια του τίτλου της Ανατολής. Το κοινό του Chicago έχει κάθε λόγο να είναι ενθουσιασμένο με το σύνολο της ομάδας, ωστόσο άπαντες θέλουν να δουν τους Bulls να επιστρέφουν εκεί που βρίσκονταν στα 90s: Στην διεκδίκηση και στην κατάκτηση δαχτυλιδιών.

Αν πάλι ο Rose μπει στα pits για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε οι Bulls θα κάνουν ένα ρεκόρ κοντά στο 50-32 (δύο νίκες παραπάνω από πέρυσι δηλαδή) και θα μείνουν και πάλι δεύτεροι στην central. Στα playoffs φυσικά και θα μπουν σε κάθε περίπτωση, ωστόσο μην απορήσει κανείς αν αποκλειστούν εκ νέου από ομάδες τύπου Washington, που η Ανατολή μπορεί να έχει αρκετές αντίστοιχες φέτος.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.