Δημοσιογράφοι και φίλαθλοι δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα γέλια τους, φτάνοντας σε επίπεδα παροξυσμού. To Twitter δεν άντεξε τα συνεχή σχόλια και αστεία, και για μία ώρα περίπου οι servers έπεσαν παγκοσμίως. Κι όλα αυτά χάρη στο τριπλό trade μεταξύ των Cavs-Knicks-Thunder, με κεντρικά πρόσωπα τους δύο από τους τρεις πιο κακοχαρακτηρισμένους ατομιστές του NBA: J.R. Smith και Dion Waiters (ο τρίτος είναι ο Nick Young). Μια ανταλλαγή τόσο τρελή, που δεν θα μπορούσε να είναι πιο λογική. Πώς όμως οι εμπλεκόμενοι παίχτες έχουν φτάσει να γίνουν οι καρικατούρες του NBA;
J.R. Smith
Ο Earl Joseph Smith o 3ος, όπως είναι το πλήρες όνομά του, από μικρός έδειξε ότι ανήκει στην ειδική κατηγορία αθλητών, που το ταλέντο τους είναι αντιστρόφως ανάλογο της ωριμότητάς τους. Και πράγματι, ήταν ένας παίχτης με πολύ ταλέντο. O J.R. ήταν μέρος του τελευταίου κύματος παιχτών, που πίστεψε πως δεν χρειαζόταν περαιτέρω βελτίωση, κάνοντας το περίφημο prep-to-pro πήδημα. Δηλαδή πέρασε απευθείας από το σχολείο, στο NBA, χωρίς να παίξει σε κολέγιο. Κάτι που απαγορεύτηκε ένα χρόνο μετά, το 2006.
Αυτό το salto mortale, το επιχειρούσαν κατά κύριο λόγο, δύο είδη αθλητών: Οι παίχτες που πραγματικά είχαν το δυναμικό (ταλέντο και χαρακτήρα) να φτάσουν σε επίπεδα Hall of Fame (όπως οι Garnett, Kobe, T-Mac, Amar’e, LeBron, Howard κ.α.), και αυτοί για τους οποίους μάταια έψαχνα ώρα να βρω τον κατάλληλο χαρακτηρισμό, καταλήγοντας στο “ταλαντούχοι μεν, ηλίθιοι δε” (Kwame Brown, Eddy Curry, Robert Swift, J.R. Smith, Andray Blatche).
Ο πατέρας του έπαιξε μπάσκετ σε κολεγιακό επίπεδο, με την καριέρα του να λήγει πρόωρα, όταν αποφάσισε να καυγαδίσει με τον προπονητή γιατί δεν τον ξεκινούσε βασικό, φεύγοντας από την ομάδα αγανακτισμένος. Έχοντάς το απωθημένο, άρχισε να προπονεί τους γιους του (J.R. και Chris) από 3 ετών, κυρίως στις επιθετικές τους αρετές. Όπως έλεγε κι ο ίδιος “η άμυνα ήταν το τελευταίο πράγμα που τους έμαθα, μιας και μπορείς να κάνεις και χωρίς αυτή”, σφραγίζοντας την μπασκετική νοοτροπία του J.R., για πάντα.
Ας δούμε πιο αναλυτικά το χρονολόγιο ενός παίχτη με ικανότητα να γυρίζει παιχνίδια μόνος του σε 3-4 συνεχόμενες φάσεις, με σερί τρίποντα και θεματικές διεισδύσεις… αλλά συνήθως να καταλήγει στην αυτοκαταστροφή, παρασύροντας όλη την ομάδα, με παράλογα σουτ και παιδαριώδη λάθη που ξεπερνούν κάθε αθλητική ηθική. Θαυμάζοντας την σταθερή αστάθεια και τις αναλαμπές μέσα στο χάος και την τραγικότητα… πώς γίνεται ένα από τα καλύτερα επιθετικά skillset στο NBA, να πνίγεται σε μια θάλασσα βλακείας;
2004 – 2006 – New Orleans Hornets
- 2004: Ανακηρύσσεται co-MVP μαζί με τον Dwight Howard, στο McDonalds All-American Game, κι αποφασίζει να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο draft, αγνοώντας το κολέγιο.
- 2004: Επιλέγεται στο #18 από τους New Orleans Hornets.
- 2004: Από την rookie χρονιά του, έρχεται σε ρήξη με τους βετεράνους της ομάδας και τον σκληροτράχηλο old-school Coach, Byron Scott. Συνηθίζει να κάνει αστειάκια σε “βαρύ” locker room μετά από ήττες και συχνά “προπονεί” το σουτ από το κέντρο του γηπέδου, σνομπάροντας τους συμπαίχτες του που εξασκούνται σε βολές. Αρχίζει να φτιάχνει την κακή του φήμη στη λίγκα.
- 2005: Η σχέση του με τον Scott χειροτερεύει. Δεν επικοινωνούν για μήνες και δεν του δίνει χρόνο συμμετοχής, ακόμα και σε περιόδους που η ομάδα είναι γεμάτη τραυματισμούς. Ο Smith κατηγορεί τον προπονητή του δημόσια ως “εγωιστή” και παρακαλάει για trade. To καταφέρνει και το 2006 τον στέλνουν στο Chicago όπου θα παραμείνει μόνο 6 μέρες. Οι Bulls που ποτέ δεν τον ήθελαν πραγματικά, τον ανταλλάσσουν και πάλι, προς στους Nuggets, μόνο για δύο picks 2ου γύρου.
2006 – 2011 – Denver Nuggets
- 2006: Τιμωρείται με αποβολή 10 αγωνιστικών μετά το περίφημο brawl του αγώνα Nuggets-Knicks, που ξεκίνησε ο ίδιος αντιδρώντας σε φάουλ που του έγινε στον αιφνιδιασμό.
- 2006: Σε αγώνα playoff εναντίον των Spurs, και με τον αγώνα στο 64-66, κάνει λάθος που καταλήγει σε τρίποντο των αντιπάλων. Στην επόμενη φάση σουτάρει αψυχολόγητα, με τους Spurs να παίρνουν το rebound και να σκοράρουν πάλι με τρίποντο. Λίγα λεπτά αργότερα, υποκύπτει σε αντιαθλητικό φάουλ. 25 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, με το παιχνίδι στο -4, δοκιμάζει τρίποντο (άστοχα) ενώ εντολή του προπονητή ήταν να τελειώσει τη φάση άλλος παίχτης στη ρακέτα. Μετά τον αγώνα, ο coach George Karl δηλώνει πως ο J.R. Smith “προσβάλει την αξιοπρέπεια του παιχνιδιού“.
- 2007: Οδηγώντας το αυτοκίνητο του Carmelo, τρακάρουν χωρίς δυσάρεστα αποτελέσματα.
- 2007: Λίγους μήνες μετά, περνάει από stop χωρίς να σταματήσει, και χωρίς να φοράει ζώνη. Χάνει τη ζωή της η συνοδηγός και φίλη του. Καταδικάζεται σε 30 μέρες φυλάκισης και 500 ώρες κοινωνικής εργασίας.
- 2008-2010: H τραυματική εμπειρία δείχνει να τον ωριμάζει (προσωρινά). Αποκτάει πιο συγκεκριμένη ταυτότητα στο παρκέ και ο χρόνος συμμετοχής του αυξάνεται. Σταδιακά γίνεται από τους καλύτερους σκόρερ στο ΝΒΑ από τον πάγκο. Ο ίδιος όμως, συνεχίζει να νιώθει εγκλωβισμένος που δεν τον αφήνουν να σκοράρει κατά βούληση και δεν έχει θέση βασικού.
- Για ακόμα μια φορά ο πατέρας του παρεμβαίνει, λέγοντάς του “σούταρε με το που θα ακουμπήσεις την μπάλα, αφού θα σε κάνει αλλαγή (o coach), έτσι κι αλλιώς“.
- 2011: Λόγω lockout, μετακομίζει στην Κίνα όπου ζει για λίγο το όνειρο. Σκοράρει 35 πόντους κατά μέσο όρο όντας από τους καλύτερους παίχτες της λίγκας. Παράλληλα δεν συμμετέχει σε προπονήσεις γιατί “έτσι”, με την ομάδα του να τον τιμωρεί με πρόστιμο ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Η αντίδρασή του; “Whatever... “.
- 2012: Σπαταλάει $3000 σε υπηρεσία δωματίου στο ξενοδοχείο όπου διέμενε, παραγγέλνοντας φαγητό ασταμάτητα, απλά για να δει αν θα σταματήσουν να φέρνουν… με τα έξοδα χρεωμένα στο λογαριασμό της ομάδας.
- 2012: Η αδερφή του μιμείται τον vintage Πρετεντέρη και πετάει ένα μπουκάλι στο γήπεδο. Εν συνεχεία, προσπαθεί να πνίξει μια Κινέζα που διαμαρτυρήθηκε.
- 2012: Προσποιείται τραυματισμό για να διακοπεί το συμβόλαιό του και να μπορέσει να επιστρέψει στο NBA. O Stephon Marbury παρεμβαίνει σαν από μηχανής θεός και τον πείθει να ολοκληρώσει τη σεζόν στην Κίνα, σώζοντας το γελοίο της υπόθεσης.
2012-2014 – New York Knicks
- 2012: Λόγω κακού βιογραφικού και χαρακτήρα, υπογράφει στους Knicks συμβόλαιο δύο χρόνων (μιάμιση σεζόν ουσιαστικά) για μόλις $2,4 εκατομμύρια. Ντεμπουτάρει 19 Φεβρουαρίου από τον πάγκο, πετυχαίνοντας σε λίγα λεπτά στο 1ο quarter, 3 τρίποντα.
- 2012: Δημοσιεύει φωτογραφία των οπισθίων της κοπέλας του στο Twitter, και τιμωρείται με πρόστιμο.
- 2012: Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται προσωρινά, διότι οδηγούσε χωρίς νόμιμη άδεια αυτοκινήτου.
- 2012: Καλεί κόσμο μέσω των twitter/instagram, για να κάνει μαζί του ποδηλατάδα στις 2:30 τη νύχτα. Απαντάνε πολλοί και γυρνούν βόλτα τη Νέα Υόρκη βγάζοντας φωτογραφίες. Όταν δεν κάνει ποδήλατο, κυκλοφορεί στη Νέα Υόρκη με αυτό το τανκ.
- 2013: Αναγεννιέται μπασκετικά με τον “player’s coach” Mike Woodson, πετυχαίνοντας την καλύτερη χρονιά της καριέρας του με 18,1 ppg (αλλά πάντα με πολύ χαμηλά ποσοστά), κερδίζοντας μάλιστα και το βραβείου του καλύτερου 6ου παίχτη.
- 2013: Προσαρμόζεται μετά από χρόνια στο NBA dress code, φορώντας κοστούμια κατά την άφιξη στο γήπεδο κι όχι buggy παντελόνια με αλυσίδες. Ο Woodson χαίρεται σαν υπερήφανος πατέρας, που τον βλέπει επιτέλους να “μεγαλώνει”.
- 2013: Το καλοκαίρι του 2013, επιστρέφει στις γνώριμες συνήθειες. Υπογράφει συμβόλαιο $18 εκατομμυρίων για 3 χρόνια με τους Knicks, και λίγες μέρες μετά, αποκαλύπτει πως χρειάζεται σοβαρή εγχείρηση στο γόνατο θεραπείας τεσσάρων μηνών. Στη συνέχεια παραδέχεται πως επίτηδες απέκρυψε τον τραυματισμό από τους Knicks, για να κερδίσει περισσότερα χρήματα “γιατί έχει δύο παιδιά να ταΐσει” (θυμίζοντας παλαιές δηλώσεις του εξίσου ανώριμου Latrell Sprewell).
- 2013: Οι Knicks υπογράφουν τον αδερφό του, Chris Smith (όπως συχνά συνηθίζουν ομάδες στο NBA να ενώνουν οικογένειες ή πατριώτες στο ρόστερ τους για καλύτερη χημεία), ο οποίος αποδίδει τα χείριστα. Δύο μήνες αργότερα τον αφήνουν ελεύθερο. Ο J.R. ποστάρει στα social media περί προδοσίας:
http://instagram.com/p/ij3-rfNfHS/
- 2014: Με 21 δευτερόλεπτα για την λήξη του παιχνιδιού, και το σκορ ισόπαλο, οι Knicks κερδίζουν επιθετικό rebound, δίνουν την πάσα στον J.R. Smith κι αυτός αμέσως σουτάρει τρίποντο, αντί να χρησιμοποιήσει όλο το χρόνο της επίθεσης. Χάνουν το παιχνίδι.
- 2014: Επί χρόνια λύνει τα κορδόνια αντιπάλων, σκύβοντας ύπουλα κατά τη διάρκεια βολών. Το youtube το παίρνει χαμπάρι, τα βίντεο γίνονται viral, κι ο J.R. Smith τιμωρείται με πρόστιμο $50.000.
- 2014: Οι Knicks αφήνουν να εννοηθεί πως δεν είναι πλέον ευπρόσδεκτος στο MSG, και ψάχνουν για trade.
- 2014: Κυκλοφορεί στην πόλη με συνοδεία χαρεμιού “Kim Kardashian look-alikes”.
- 2014: Απρίλιος – Σπάει το ρεκόρ ΝΒΑ σε προσπάθειες τριών πόντων (22), αλλά και των Knicks σε εύστοχα τρίποντα (10).
- 2014: Με τον ερχομό του Phil Jackson και την εφαρμογή της τριγωνικής επίθεσης, όπως θα το περιμέναμε όλοι, ο J.R. Smith δηλώνει δυσαρέσκεια για το σύστημα, διότι “απαιτεί πολύ σκέψη“.
Cleveland Cavaliers – 2015
- Μεταγράφεται στους Cavaliers. Στην πρώτη ερώτηση δημοσιογράφου για το πως θα προσαρμοστεί στη νέα του ομάδα, απαντάει “όταν θα βρίσκομαι σε αμφιβολία για το τι πρέπει να κάνω, θα σουτάρω“.
- Αυτό ακριβώς κάνει στο νέο του ξεκίνημα, παίζοντας με την γνωστή του σταθερότητα καρδιογραφήματος. Στους τέσσερις πρώτους αγώνες σκοράρει σε σειρά: 0, 27, 4 και 29 πόντους.
Dion Waiters
Μεγαλωμένος από χωρισμένη μητέρα και τον πατέρα στη φυλακή, ο Dion Waiters έπαιζε μπάσκετ μέρα και νύχτα, με λιακάδα και χιόνι. Παρ΄ότι άλλαξε τέσσερις φορές high school και βίωσε τη σκληρότητα, με τους θανάτους τριών ξαδέρφων του, αλλά και του καλύτερού του φίλου, έμεινε αφοσιωμένος στο άθλημα κι ανακηρύχτηκε στους top 15 παίχτες της χώρας. Με τα μυαλά πάνω από το κεφάλι και με διάθεση να κατακτήσει τον κόσμο, ξεπερνώντας τα δύσκολα παιδικά χρόνια, γράφτηκε στο κολέγιο του Syracuse, πιστεύοντας πως θα ξεκινάει βασικός και θα είναι ο αστέρας της ομάδας.
O coach Jim Boeheim όμως, είχε άλλη άποψη. Ο Waiters εμφανίστηκε υπέρβαρος, αλαζόνας και με το συνηθισμένο ελάττωμα των πολύ ταλαντούχων επιθετικών παιχτών: την πλήρη απροθυμία να παίξει άμυνα.
Σύντομα συγκρούστηκε με τον Boeheim κι όλα έδειχναν πως θα αλλάξει κολέγιο. Ο προπονητής του δεν δίστασε να δηλώσει πως “δεν παίζει άμυνα. Όχι λίγη, αλλά καθόλου“. Μετά από συζητήσεις με την μητέρα του, ο Dion αποφάσισε να δείξει υπομονή. Την sophomore χρονιά, παρέμεινε στον πάγκο, αλλά η απόδοσή του βελτιώθηκε αισθητά, με αποτέλεσμα να τον διαλέξουν οι Cavs, απροσδόκητα στο #4 του draft του 2012, ενώ σε όλα τα mock drafts προβάλλονταν κάτω από το #10.
- 2012: Ξεκινάει στραβά την καριέρα του, ερχόμενος στο summer league των Cavaliers, για ακόμα μια φορά υπέρβαρος και αγύμναστος. Σουτάρει, στα θεωρητικά εύκολα καλοκαιρινά ματς, με 30% και τραυματίζεται λόγω κακής φυσικής κατάστασης.
- 2012: Λόγω αδυναμίας αλλά κι έλλειψης εμπειρίας στη man-to-man άμυνα (λόγω Syracuse), δείχνει χαμένος. Δεν ξέρει να ξεφεύγει από σκριν και συχνά αφήνει υπερβολικά πολύ χώρο στο matchup του. Σύντομα χάνει τη θέση βασικού και περνάει το τέλος της σεζόν στον πάγκο.
- 2013: Το προπονητικό team συνεχίζει να μην τον εμπιστεύεται και περνάει το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς σαν 6ος παίχτης.
- 2013: Βγαίνουν στην επιφάνεια οι πρώτες φήμες πως ζητάει trade. Λέγεται κιόλας, πως θέλει να τον ανταλλάξουν στους 76ers, για να γίνει ο καλύτερος παίχτης τους. Ο ίδιος το αρνείται, αλλά οι ενδείξεις δείχνουν το αντίθετο.
- 2013: Λόγω της κακής αγωνιστικής κατάστασης, ο Kyrie Irving συγκεντρώνει την ομάδα σε μια βραδιά εξομολόγησης και ομαδικής ψυχοθεραπείας για να συζητηθούν τα προβλήματα. Ο Waiters δεν διστάζει να πει πως δεν παίρνει όσες πάσες θα ήθελε, και πως οι Irving και Tristan Thompson “δεν τον παίζουν”, αποκαλώντας το στυλ παιχνιδιού μεταξύ τους “buddy ball”. Ο Thompson αντιδράει στην κατηγορία και οι δύο πιάνονται στα χέρια.
- 2013: O Waiters εξαφανίζεται για μερικές μέρες χωρίς να δώσει σημεία ζωής στα media. Κάποιοι λένε πως έχει τιμωρηθεί, κι άλλοι πως είναι απλά “άρρωστος”. Στην πρώτη προπόνηση μετά την συγκέντρωση της ομάδας, ο Irving καταφθάνει με μαυρισμένο μάτι και σπασμένη μύτη. Κανείς από τους δύο δεν παραδέχεται τον καυγά, που προφανώς έγινε “off the record”.
- 2014: Οι Cavs αποκτούν τον Luol Deng, ερχόμενο από τους αξιοπρεπείς κι οργανωμένους Bulls. Ο παίχτης σοκάρεται με την κατάσταση των Cavaliers και διαρρέουν δηλώσεις του πως η προπόνηση είναι ένα πανηγύρι, στο οποίο ο Waiters κάνει ό,τι θέλει, ενίοτε τον διώχνει ο προπονητής, αλλά χωρίς καμία επίπτωση στα επίσημα παιχνίδια όπου και παίρνει τα συνηθισμένα του λεπτά.
Luol Deng report says Cavs "have major locker room issues" and are "a mess because Kyrie and Dion don't get along." http://t.co/hTjbdKNtRK
— Alex Kennedy (@AlexKennedyNBA) September 12, 2014
- 2014: Ξεκινάει η νέα εποχή LeBron στο Cleveland. Ο Waiters είναι πλέον περίσσευμα. Ο χρόνος του ελαχιστοποιείται και η απόδοσή του φτάνει στο ναδίρ.
- 2014: Μέσα στην αγανάκτησή του, δεν συνοδεύει την ομάδα στην παρουσίαση και τον εθνικό ύμνο πριν από τον αγώνα εναντίον των Jazz, στις 5 Νοεμβρίου. Μόλις συνειδητοποιεί το λάθος του, δηλώνει πως δεν ήθελε παρευρεθεί λόγω θρησκείας1)Παραπέμποντας στον προ 20ετίας Mahmoud Abdul-Rauf, που δεν συμμετείχε σε εθνικούς ύμνους γιατί υποστήριζε πως η εθνική σημαία των ΗΠΑ είναι σύμβολο καταπίεσης.. Αμέσως δημιουργείται θρησκευτικό θέμα στην παραδοσιακά ευαίσθητη Αμερική, σε μουσουλμανικά κι εθνικιστικά media, με τον Τούρκο Enes Kanter να μην χάνει χρόνο και να δηλώνει την υποστήριξή του στον ομόθρησκο Dion.
- 2014: O Waiters βλέπει πως από το ψέμα του δημιουργείται χάος και παίρνει τα λόγια του πίσω. Εφευρίσκει νέα δικαιολογία πως απλά έχασε την αίσθηση του χρόνου, ξεχάστηκε στα αποδυτήρια και δεν έχει πρόβλημα με τον εθνικό ύμνο.
- 2014: Είναι πλέον ξένο σώμα στην ομάδα. Με την παρουσία του LeBron, δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να τραβήξει την προσοχή, και κυριολεκτικά παρακαλάει για πάσες, χωρίς να τις παίρνει.
- 2015: Ανταλλάσσεται στους Oklahoma City Thunder, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να βρουν τον αντί-Harden.
Όπως στη δουλειά, στην πολιτική, στη ίδια τη ζωή ακόμα-ακόμα, έτσι και στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, οι χρήσιμοι ηλίθιοι όχι απλά υπάρχουν, αλλά ενίοτε μεσουρανούν. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν για να δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα, τόσο στους αγώνες, όσο και έξω από αυτούς. Χρησιμεύουν, όμως, πάνω απ’ όλα γιατί η δική τους, στα όρια της γραφικότητας, προσέγγιση του αθλήματος, πέρα από το να προσφέρει ορισμένα φαντασμαγορικά στιγμιότυπα, ιδίως αναδεικνύει την μεθοδικότητα, την ευφυΐα και την μοναδικότητα παικτών, όπως ο Manu Ginobili, και επιθέσεων όπως αυτή των Spurs ή των Hawks. Δυστυχώς ή ευτυχώς για να εκτιμήσουμε καλύτερα την πολυπλοκότητα της σκέψης του Chris Paul χρειάζεται και το σκοτεινό αντιπαράδειγμα των παικτών που “αφού έτσι και αλλιώς θα τους βγάλει ο προπονητής, ας σουτάρουν με την πρώτη ευκαιρία”. Cavaliers και Thunder αναγκάστηκαν να εντάξουν τα δύο προβληματικά παιδιά στο δυναμικό τους για να ανατρέψουν την προδιαγεγραμμένη πορεία τους προς την μπασκετική λήθη, στην οποία όδευαν κατά τη φετινή σεζόν, παίρνοντας από ένα ιδιαίτερα high risk στοίχημα. Και τώρα η ευθύνη της εκπλήρωσης των προσδοκιών, των δύο πλέον φιλόδοξων ομάδων της φετινής χρονιάς, βρίσκεται στους ώμους του Smith και του Waiters αντίστοιχα. Αλλά σε ένα κόσμο που όλοι προσπαθούν να φθάσουν ως το τέλος ακολουθώντας το μονοπάτι του έξυπνου μπάσκετ, που έστρωσε η, μέχρι εντέλειας, καλοδουλεμένη μηχανή των Spurs, εκείνοι που παίζουν σαν ηλίθιοι μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Οι J.R. και Deon είναι οι πράκτορες του Χάους, που σαν χαρτί του Τρελού, ήρθαν για να αναστατώσουν το Cleveland και την Oklahoma. Και ενδεχομένως την τελική κατάταξη της Λίγκας. Με τους περισσότερους ήδη να ποντάρουν πως αυτή η αναστάτωση, μάλλον, θα γίνει εις βάρος των νέων τους ομάδων.
Latest posts by Stavros Marinos (see all)
- TheBallHog Watch: Phoenix Suns και Aron Baynes - December 2, 2019
- 2019-20 Previews: Washington Wizards - October 27, 2019
- 2019-2020 Previews: Sacramento Kings - October 20, 2019
- Deep Για Deep Fantasy Sleepers 2019-20 - October 8, 2019
- Ο καλύτερος παίχτης του Κόσμου για 10 μέρες - March 14, 2018
| ↑1 | Παραπέμποντας στον προ 20ετίας Mahmoud Abdul-Rauf, που δεν συμμετείχε σε εθνικούς ύμνους γιατί υποστήριζε πως η εθνική σημαία των ΗΠΑ είναι σύμβολο καταπίεσης. |
|---|
ΚΛΑΙΩ…!!!!!!