NBA Previews 2015-16: New Orleans Pelicans

Posted on Oct 9 2015 - 3:21pm by Giannis Chatsios

prevpeli

Έφτασε ο καιρός που ο Anthony Davis δεν θα απολαμβάνει μόνο προσωπικές διακρίσεις, αλλά θα βρίσκεται και θα παλεύει στα playoffs. Η πρώτη γλύκα ήρθε πέρσι. Φέτος ο Dell Demps έκανε τις απαραίτητες αλλαγές σε επίπεδο τεχνικού team (Alvin Gentry, Darren Erman), διατήρησε τον κορμό και ελπίζει σε καλύτερη τύχη στο επίπεδο της αρτιμέλειας των παικτών. Αρκούν για να γίνουν οι Pelicans contender σε αυτή τη Δύση;

Tι κάνατε πέρσι;

To 2014-15 ήταν η σεζόν εκτόξευσης του Anthony Davis στον γαλαξία των superstars, και ταυτόχρονα (και καθόλου τυχαία) της πρώτης του συμμετοχής στα playoffs. Οι Pelicans εκμεταλλεύτηκαν τα συνεχή προβλήματα της Oklahoma, και κυρίως τους τραυματισμούς του Kevin Durant, αποκλείοντάς τους στην ισοβαθμία, χάρη στο μοναδικό τρίποντο του AD στη σεζόν, σε μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές της regular season. Στα playoffs, παρά τις προσπάθειες του Davis, οι μετέπειτα πρωταθλητές Warriors δεν άφησαν περιθώρια για όνειρα στην ομάδα της Νέας Ορλεάνης.

Τα χαμένα παιχνίδια ήταν για άλλη μια φορά πρόβλημα για τον Monty Williams. 14 για τον Davis, 21 για τον Gordon και τον Anderson και 42 για τον Holiday. Παρόλ’ αυτά, βρήκαν λύσεις στο πρόσωπο του Alexis Ajinca, όσο έλειπε ο Davis, ενώ προσέθεσαν απαραίτητο για να μην κλατάρουν βάθος, εμπιστευόμενοι τους εμπειροπόλεμους στα playoffs Quincy Pondexter και Norris Cole, οι οποίοι ικανοποίησαν αμφότεροι και θα συνεχίσουν και την επόμενη χρονιά στην Louisiana.

Σταθερά των Pellies η προσφορά του Tyreke Evans, που έκανε την πιο μεστή χρονιά της καριέρας του με 16,6 πόντους, 5,3 rebounds και 6,6 assists, παίζοντας ουσιαστικά από το 1 έως το 3 και αναλαμβάνοντας, όσο μπορούσε, τον ρόλο του ψυχολογικού ηγέτη της ομάδας.

Αυτό που δεν έκαναν πέρσι οι Pelicans, ήταν να κυκλοφορούν γρήγορα την μπάλα. Συγκεκριμένα, οι παίκτες τους κρατούσαν την μπάλα περισσότερο από οποιουσδήποτε άλλους πριν αυτή φύγει από τα χέρια τους, είτε σουτάροντας, είτε πασάροντας, είτε με κάποιον άλλο τρόπο. Η αργή κυκλοφορία φυσιολογικά σχετίζεται με χαμηλό αριθμό ελεύθερων σουτ από τα 7,25. Κι όμως, το εντυπωσιακό στοιχείο των Pelicans είναι πως παρά την πιο αργή κυκλοφορία στο NBA, είχαν το μεγαλύτερο ποσοστό αμαρκάριστων τριπόντων. Πως γίνεται αυτό; Φυσικά με την ανθρώπινη ηλεκτρική σκούπα που λέγεται Anthony Davis, ο οποίος απορροφά όλη την άμυνα προς τη ρακέτα κάθε φορά που αγγίζει την μπάλα. Καλύπτοντας πανικόβλητες τον τρόμο Davis οι αντίπαλες άμυνες αναγκάζονταν να “ξεχάσουν” τους ακροβολισμένους σουτέρ.

Κάπως έτσι οι Pelicans βρέθηκαν στην 4η θέση της λίγκας σε ποσοστό ευστοχίας από τα 7,25, χωρίς να έχουν ρόστερ πλημμυρισμένο με σουτέρ. Οι βασικές τους απειλές ήταν ο Eric Gordon – κάποτε εκρηκτικός SG που κάρφωνε στη μάπα του καθένα – με 45% και ο τόσο άτυχος Ryan Anderson με, ένα κατώτερο του αναμενομένου από αυτόν, 34%. Όλα καλά; Όχι ακριβώς. Παρ’ ότι 4οι σε αποτελεσματικότητα, οι Pelicans βρέθηκαν 24οι σε προσπάθειες για τρεις πόντους, ενώ παράλληλα, παρά την ύπαρξη του super-efficient Anthony Davis αξιολογήθηκαν στο τελευταίο τρίτο της λίγκας σε αποδοτικότητα στα δίποντα.

Ταχύτητα και κυκλοφορία λοιπόν. Η παρουσία του Alvin Gentry αποτελεί εγγύηση για να μην κολλάει η μπάλα στα χέρια των παικτών των Pelicans, καθώς κάθε ομάδα που είχε την πινελιά του βασιζόταν στις γρήγορες αντιδράσεις μόλις κάποιος παίκτης αναλάμβανε την κατοχή. Υπάρχει αισιοδοξία πως με την παρουσία του θα βελτιωθεί και η ποιότητα της κυκλοφορίας και η βαρύτητα του Anthony Davis θα αξιοποιηθεί με περισσότερες προσπάθειες από τα 7,25. Με τη σειρά τους αυτές θα αναγκάσουν τις άμυνες να είναι πιο ειλικρινείς στα close-outs τους και θα ανοίξουν χώρο στους Davis και Evans. Και ως γνωστόν Davis+space=θάνατος. Μια εξαιρετική ανάλυση του ζητήματος βρίσκεται στο, πάντα διαφωτιστικό, basketballanalyticsbook.com.

Eνώ εμείς περιμέναμε στα ATMs

… δεν είδαμε μεγάλες ανακατατάξεις στη Νέα Ορλεάνη. Ο κορμός είναι σαφής από το trade με την Philadelphia πριν δύο χρόνια1)το αποτέλεσμα αυτού του trade στην ουσία είναι η τράμπα Holiday για Payton και Noel. Επειδή ο Dell Demps αποφάσισε ότι το “Win Now” ήταν the name of the game. Μετά από δύο χρονιές που ο Holiday περνάει τη μισή σεζόν κλινήρης, ακόμα και το κοντόφθαλμο win now μοιάζει αδικαιολόγητο. Η κλεψιά ήταν τέτοια, που οι Sixers αποζημίωσαν με 3 εκατομμύρια τους Pelicans για την απόκρυψη στοιχείων σχετικά με τον τραυματισμό του Holiday. και έπειτα, οπότε οι κινήσεις που γίνονται είναι είτε περιφερειακές, είτε για διατήρηση της συνέχειας του roster.

Κάπως έτσι αλυσόδεσαν τον Davis στη Louisiana, χρυσώνωντάς με $ 145 περίπου εκατ., κράτησαν δίπλα του τον μπράβο του, Omer Asik για περίπου $ 55-60 εκατ. με διάφορες ρήτρες στο συμβόλαιό του, που θα καθορίσουν το τελικό ποσό. Ο Ajinca έπεισε για 4ος ψηλός και ανανεώθηκε για $ 20 εκατ. για 4 χρόνια και ο Dante Cunningham θα παίξει τον ρόλο του πασπαρτού forward, υπογράφοντας 3ετές συμβόλαιο αξίας $ 3 εκατ. ετησίως.

Οι Pelicans είναι πολύ αδύνατοι στη θέση 2, και έτσι ο Dell Demps έδωσε μερικώς εγγυημένα συμβόλαια σε μισή ντουζίνα παίκτες. Bryce Dejean-Jones, Chris Douglas-Robers, Corey Webster σκέτο, Sean Kilpatrick και ο άνθρωπος που νοηματοδότησε τον όρο γυρολόγος, ο Alonzo Gee, θα ριχτούν στο λάκκο για να επιβιώσει ο καλύτερος και να ταξιδεύει με την υπόλοιπη ομάδα, κάνοντας εμφανίσεις-έκπληξη, καθώς πιθανότατα ο Pondexter θα πάρει αρκετά λεπτά πίσω από τον Gordon. Θυμίζουμε το ταξίδι του Alonzo Gee το προηγούμενο καλοκαίρι:

Alonzo-Gee-map

Οι φιλοδοξίες των playoffs έπρεπε να συνοδευτούν και από κινήσεις για παίκτης ανάλογης κληρονομιάς. Έτσι πλάι στον, πολύ καλό στο δεύτερο μισό της χρονιάς με τη φανέλα τους, Norris Cole των δύο πρωταθλημάτων, έφεραν τον επίσης πρωταθλητή ΝΒΑ, Kendrick Perkins. Ο πρώτος είναι μια σαφής αναβάθμιση σε σχέση με τους Toney Douglas, Gal Mekels και Nate Wolters που κατά καιρούς επάνδρωναν την θέση του back-up point guard, και αν και δεν είναι ο πιο τεχνικά καταρτισμένος guard, είναι ένα ζιζάνιο που θα πεθάνει τον αντίπαλό του στο τρέξιμο σε άμυνα και επίθεση. Αν καταφέρει να διατηρήσει και το απρόσμενο 38% που είχε πέρσι στα τρίποντα με τους Pelicans, ίσως το minutes restriction του Holiday να απορροφηθεί ανώδυνα. Ε, ο Perkins είναι για να ρίχνει και καμιά μπάτσα από καιρού εις καιρόν.

Μια αναφορά οφείλουμε και στον Darren Erman, καθώς ο Gentry θα αναλυθεί παρακάτω. Πρόκειται για τον άνθρωπο που πρωτοέχτισε την συγκλονιστική άμυνα των Warriors τη σεζόν 2013-14 ως defensive coordinator εκεί, πηγαίνοντάς την από την 11η στην 3η θέση, και θέτοντας τις βάσεις που απελευθέρωσαν το περσινό σύνολο. Πέρσι πέρασε τη χρονιά στο πλάι του Brad Stevens, με επίσης πολύ καλή δουλειά στη Βοστόνη. Είναι επίσης γνωστός ως ο τύπος που κέρδισε πριν τρία χρόνια το summer league με τους Warriors ως head coach, δίνοντας τα κλειδιά στον Draymond Green, και φέτος οδήγησε στο 8-1 τους Pelicans στα summer leagues, ανεβάζοντας την προσωπική του στήλη νικών-ηττών στο 15-1. Ο Gentry είδε πόσο σημαντικό είναι το κατάλληλα στελεχωμένο team στον δρόμο προς την επιτυχία και τον έφερε στη Νέα Ορλεάνη για να γίνει το δεξί του χέρι. Είναι αδικαιολόγητο μια ομάδα με αυτό το υλικό, να έχει την 22η άμυνα στο NBA και ο Erman θα δουλέψει για να φέρει το νούμερο αυτό πιο κοντά στην πρώτη δεκάδα, χωρίς συμβιβασμούς στο ρυθμό. Κρατήστε το όνομα και για μελλοντικές head coach θέσεις.

Depth Chart

PGTyreke EvansJrue HolidayNorris Coles
SGEric GordonQuincy PondexterSean Kilpatrick
SFDante CunninghamAlonzo GeeLuke Babbitt
PFAnthony DavisRyan Anderson
COmer AsikAlexis AjincaKendrick Perkins

Το Depth Chart είναι όσο γίνεται προσαρμοσμένο στο γεγονός πως ο Tyreke θα παίζει ως playmaker για όσο διάστημα ισχύει ο περιορισμός του χρόνου συμμετοχής του Holiday2)10-15′ έως το 2016. Βάσει ιστορικού, δεν αποκλείεται να βγάλει όλη τη χρονιά εκεί. Όσο για τους παίκτες που θα κλείσουν το ρόστερ, η μαντεψιά σας είναι όσο καλή κι η δική μου.

Πλεονεκτήματα
Εσωτερική ανάπτυξη

Ο Quincy Pondexter με τον Dante Cunningham έδωσαν πέρσι το απαραίτητο βάθος στις θέσεις των forwards για τους Pelicans, οι οποίοι υπέφεραν αρχικά από τρομερή ανισορροπία μεταξύ της πρώτης πεντάδας και των αναπληρωματικών μονάδων τους. Με τον Gentry να θέλει/είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει περισσότερο φέτος τον Tyreke Evans στη θέση 1, οι δύο τους θα αποπειραθούν να καλύψουν εκ περιτροπής τη θέση του βασικού SF. Μα, δεν είναι τεσσάρι ο Cunningham; Είναι. Διαθέτει όμως την ταχύτητα και την ευελιξία στα πλάγια βήματα για να μαρκάρει στην περιφέρεια, και από το camp των Pelicans διαφημίζουν τον εξοπλισμό του με corner three. Στα χαρτιά μια πεντάδα αποτελούμενη από τους Evans, Gordon, Cunningham, Davis, Asik μοιάζει με spacing suicide, κι όμως, ο Gentry κατέφυγε στους αριθμούς και αυτοί διαφωνούν. Την περσινή χρονιά αυτή η πεντάδα είχε Net Rating +11,4 σε 210 λεπτά3)ομολογουμένως περιορισμένο sample size και ο νέος προπονητής των Pelicans στοιχηματίζει ότι μπορούν να διατηρήσουν την αποτελεσματικότητά τους και σε μεγαλύτερη έκθεση.

Tyreke and A.D.

Η παρουσία του Kevin Garnett 2.0 είναι από μόνη της ένα πλεονέκτημα για κάθε ομάδα. Ο Davis είναι ήδη top-5 παίκτης στο NBA και είναι η καρδιά του άρματος των Pelicans. Ο Gentry ήδη καταστρώνει σχέδια για την καλύτερη αξιοποίησή του στην επίθεση, και είναι match-up nightmare για κάθε προπονητή.

Ο Evans, παράλληλα, μπορεί να μην μάθει ποτέ να σουτάρει, μα μπουκάρει προς το καλάθι σαν old-school μπουλντόζα. Πρώτος σε όλο το NBA πέρσι σε drives per game, ξεπερνώντας ακόμα και τον James Harden. Τί κι αν το spacing των Pelicans έμοιαζε απαγορευτικό για διεισδυτικές περιπέτειες, ο Tyreke, με το κορμί-μαντρότοιχο, άντεχε τα χτυπήματα και άφοβος έφτανε στη γη της επαγγελίας. Ο αυξημένος ρυθμός υπό τις οδηγίες του Gentry, το καλύτερο spacing με την πιο προσεκτική αξιοποίηση Pondexter και Anderson, αλλά και τα “pick your poison pick and rolls” μεταξύ Reke και Davis, λογικά θα αυξήσουν και την αποτελεσματικότητά του στα σουτ κοντά στο καλάθι, όπου βρισκόταν κοντά στον μέσο όρο πέρσι.

Η ύπαρξη δύο εκ των καλύτερων – αλλά και συχνότερων- scorers στο NBA κοντά στο καλάθι αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για τους Pelicans, ιδίως με την έλευση των playoffs, όταν και τα ποιοτικά σουτ δεν φυτρώνουν στα δέντρα.

Μειονεκτήματα
Τα ίδια Παντελάκημ’

Τα προβλήματα τραυματισμών αφήνουν τα υπολείμματά τους και φέτος. Ο Gordon είναι μεν, κατά τις δηλώσεις του τεχνικού επιτελείου, στην καλύτερή του κατάσταση εδώ και χρόνια, όμως ο Jrue Holiday θα ακολουθήσει μια πολύ συντηρητική πολιτική στην επιστροφή του. Δέκα λεπτά στα preseason games, 15′ στα επίσημα μέχρι το γύρισμα του χρόνου. Θα είναι σίγουρα περίεργο για τον Gentry να προσπαθεί να ενσωματώσει έναν ξεκάθαρα starting level PG δίνοντας του μόνο 10′-15′ λεπτά. Θα τα παίρνει με τους starters; Με τους παγκίτες; Μοιάζει προβληματική κατάσταση για το δέσιμο της ομάδας, και, κυρίως, κάνει απαραίτητο για πολλά λεπτά τον αχταρμά Norris Cole.

Από την άλλη πλευρά, η ανυπαρξία χρονικού περιορισμού πέρσι έφερε την υποτροπή στην κνήμη του και τον ανάγκασε να παίζει με μόνιμο πόνο, περιορίζοντας ταυτόχρονα και την αποτελεσματικότητά του και αναγκάζοντάς τον μοιραία να ξαναμπεί στα pits.

Προπονητής

gentrynash

Μέλος των πιο ερεθιστικών μπασκετικών ονειρώξεων από την εποχή των αδικημένων Kings των αρχών της δεκαετίας των ’00s, είτε ως βοηθός είτε ως πρώτος προπονητής, δηλαδή των 7 seconds or less Suns του D’ Antoni και της περυσινής small-ball shooting death machine εκδοχής των Warriors, θεωρείται από τους πεφωτισμένους offensive gurus στο NBA. Θα προσπαθήσει να μεταλαμπαδεύσει τούτη τη γνώση σε παίκτες εγκλωβισμένους στα δίχως φαντασία σχέδια του Monty Williams4)εξαιρετικός players’ coach, μα σίγουρα μακριά από το πρότυπο του homo universalis τεχνοκράτη coach-μαιτρ της τακτικής που είναι το νέο μοντέλο στο NBA, εκμεταλλευόμενος – λογικά – τη δυνατότητά του Evans να ποστάρει, αλλά και να λειτουργεί σαν δεύτερος playmaker, ένα περίεργο κράμα ικανοτήτων που δεν είναι ούτε playmaker, ούτε point-forward, περισσότερο θα το ονόμαζα point-bully, και πειθαναγκάζοντας τον Omer Asik να απόσχει από κάθε απόπειρα έκφρασης με μέσο την μπάλα πέρα από το lay-up, το κάρφωμα και κάποιο handoff.

Ο Holiday μπορεί να γίνει ο επόμενος πολιορκητικός κριός του, μα η υγεία του αποτελεί ερωτηματικό. Έτσι, ο Gentry, ο οποίος βάσιζε τα επιθετικά του σχέδια στα μυαλά δύο εκ των ιδιοφυέστερων και πιο ταλαντούχων PGs που έχουν πατήσει ποτέ τα παρκέ, του Steve Nash και του Stephen Curry, θα βρει στη Νέα Ορλεάνη μια τελείως διαφορετική πρώτη ύλη. Από τα ντελικάτα και ευέλικτα κορμιά των προαναφερθέντων, που κυλούσαν στο χώρο σαν το βρόχινο νερό στα αυλάκια, τρυπώνοντας σε κάθε πόρο και δημιουργώντας ή εκτελώντας από εκεί, φέτος θα κάνει τον αλχημιστή με τον Tyreke Evans. Παρελθόν είναι τα τρίποντα και οι ταχυδακτυλουργικές πάσες. Με τον Tyreke Evans θα ψάξει να βρει τον τρόπο να χτίσει τις επιθέσεις στην ικανότητά του να κάνει τις άμυνες να καταρρεύσουν μέσω της ωμής ορμής του σαν μια μπάλα κατεδάφισης, και φυσικά με την άνεση που του δίνει η παρουσία του ασταμάτητου Anthony Davis. Πρόκειται εν ολίγοις για ένα πολύ ενδιαφέρον και ασυνήθιστο υλικό στα χέρια ενός επιθετικού φιλοσόφου. Προσωπικά, ανυπομονώ.

Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια.

Τα εξωπραγματικά προσόντα του Anthony Davis προκαλούν θρησκευτικό δέος και οι Gurus του marketing στην Αμερική, βλέποντας τις σχεδόν μεταφυσικές ικανότητές του στο παρκέ να ξεφεύγουν από αυτά που εξηγεί η ανθρώπινη και μπασκετική λογική, τον φωτογραφίζουν να καρφώνει τον ήλιο, επιχειρώντας να μετατρέψουν το δέος σε μεσσιανική λατρεία. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μοιάζει κιτς και εκτός πραγματικότητας, αλλά είναι σχεδόν πιστευτό.

Ο Anthony Davis μέσα σε 3 χρόνια έχει διαλύσει τις προβλέψεις ακόμα και των πιο αισιόδοξων, έως στημένων, scouting reports. Έχει κάνει τις συγκρίσεις με τον Garnett να μοιάζουν προσβολή και ασέβεια για τον ίδιο και όχι για τον θρύλο των Timberwolves και Celtics. Ποτέ ξανά αυτό το μήκος και η αμυντική αντίληψη δεν μεταφράστηκαν σε αυτό το ανεξήγητο flow που έχει ο Davis στην επίθεση, είτε αυτό φαίνεται όταν τελειώνει φάσεις στον αέρα μετά από pick and rolls, είτε όταν παίζει με πρόσωπο κάποιον δύσμοιρο αντίπαλο.

Στα 21 του χρόνια ξεπέρασε τον μαγικό αριθμό 30 σε PER, επίτευγμα που έχουν καταφέρει 6 παίκτες στην ιστορία. Chamberlain, Jordan, James, Wade, O’ Neal και T-Mac. Οι μέσοι όροι του των 24,3 πόντων, 10,2 rebounds, 2,2 assists, 1,5 steals και 2,9 blocks μιλούν για τις δυνατότητές του πειστικότερα από κάθε υπερθετικό που μπορώ να σκαρφιστώ γι’ αυτόν. Κάπως έτσι οι Pelicans τον υπέγραψαν για 5 χρόνια με $ 145 εκατ. και μπορούν να αισθάνονται ότι πρόκειται για τιμή ευκαιρίας. Είναι από μόνος του ένας λόγος που οι σκέψεις για κατάργηση του maximum συμβολαίου πνίγονται σε έναν ορυμαγδό από πανικόβλητες κραυγές. Τί θα μπορούσε να ζητήσει σε μια αχαλίνωτη ελεύθερη αγορά ένας παίκτης με το βιογραφιό του Davis χωρίς προκαθορισμένο maximum; Η αλυσιδωτή αντίδραση θα μπορούσε να ανατινάξει το οικονομικό οικοδόμημα, όχι μόνο του NBA, αλλά συνολικά του αμερικανικού αθλητισμού. Και αν πιστέψουμε ότι ο Davis δεν είναι ένας από εμάς, αλλά ένας μεσσίας, θα μπορούσε η απλή αυτή κίνηση της απελευθέρωσης των συμβολαίων στο NBA, να επιταχύνει τον εκφυλισμό και την κατάρρευση του καπιταλισμού και να χαράξει τον δρόμο προς ένα νέο σύστημα αποτελεσματικότερα από 200 χρόνια οικονομικής και πολιτικής θεωρίας.

Κι αν η ιδέα ενός μαύρου επίγειου μονόφρυδου θεού είναι κάτι που σας κάνει να νιώθετε άβολα, καλά θα κάνετε να αρχίσετε να τη συνηθίζετε.

Στην πρώτη του παρουσία στα playoffs βρήκε απέναντί του έναν από τους καλύτερους – και πιο βρώμικους και πονηρούς – αμυντικούς στο ΝΒΑ αυτή τη στιγμή, τον Draymond Green, και παρόλ’ αυτά σημείωσε κατά μέσο όρο 31,5 πόντους με 54%. Αφού σκρινάρει στο pick and roll, το μόνο που μπορεί να κάνει η άμυνα είναι να διαλέξει τον θάνατό της. Συνήθως η επιλογή είναι να του δώσουν το σουτ μέσης απόστασης, μα και το pick and pop παιχνίδι του είναι σιγά σιγά εξίσου φονικό με την ιπτάμενη λαίλαπα που γίνεται όταν ρολάρει. Σωτηρία δεν φαίνεται να υπάρχει παρά μόνο ο προσηλυτισμός και η προσευχή.

Το μαντείο του Ball Hog

Παρά τις γκρίνιες για τις (μη) κινήσεις του καλοκαιριού και τη διατήρηση ενός κορμού που δεν φαίνεται αρκετός, τα παραδείγματα των τελευταίων ετών, με κυριότερο αυτό των Warriors5)οι Spurs δεν μετράνεδείχνουν ότι το ποντάρισμα στη συνέχεια και την ομοιογένεια αποφέρει καρπούς. Oι 56 νίκες που προβλέπει το μοντέλο του Peyton Fine στο προηγούμενο link μοιάζουν εκ πρώτης όψεως υπερβολικές, ωστόσο αν οι Pelicans φέτος σταθούν τυχεροί στο κομμάτι υγεία, δεν υπάρχει λόγος να τους κρατήσει κάτω από το ψυχολογικό φράγμα των 50 νικών, ακόμα και σε μια τόσο δυνατή Δύση. Για την ιστορία, στη rookie season του Davis πέτυχαν 27 νίκες, αριθμός που ανέβηκε στις 34 την επόμενη χρονιά (+7), και στις 45 πέρσι (+11). Εφόσον θεωρήσουμε πως η αλλαγή προπονητή, η περαιτέρω εξέλιξη του Davis και η χημεία είναι προωθητικοί παράγοντες, τότε μια βελτίωση γύρω στις 10 νίκες ακόμα δεν είναι εκτός πραγματικότητας, και τους φέρνει στο φάσμα των 55 νικών.

Worst Case Scenario; Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα μείνουν κάτω από τις 50 νίκες χωρίς μακροχρόνιους τραυματισμούς στα βασικά γρανάζια τους. Ευχέλαια και σταυρωμένα δάχτυλα, λοιπόν, στη Νέα Ορλεάνη.

The following two tabs change content below.
Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

References
1 το αποτέλεσμα αυτού του trade στην ουσία είναι η τράμπα Holiday για Payton και Noel. Επειδή ο Dell Demps αποφάσισε ότι το “Win Now” ήταν the name of the game. Μετά από δύο χρονιές που ο Holiday περνάει τη μισή σεζόν κλινήρης, ακόμα και το κοντόφθαλμο win now μοιάζει αδικαιολόγητο. Η κλεψιά ήταν τέτοια, που οι Sixers αποζημίωσαν με 3 εκατομμύρια τους Pelicans για την απόκρυψη στοιχείων σχετικά με τον τραυματισμό του Holiday.
2 10-15′ έως το 2016
3 ομολογουμένως περιορισμένο sample size
4 εξαιρετικός players’ coach, μα σίγουρα μακριά από το πρότυπο του homo universalis τεχνοκράτη coach-μαιτρ της τακτικής που είναι το νέο μοντέλο στο NBA
5 οι Spurs δεν μετράνε