The Ball Hog’s 2017-18 NBA Previews: Milwaukee Bucks

Posted on Sep 30 2017 - 11:23am by Mitsos Mavrakis

Φρενίτιδα πλέον, τόσο στη χώρα μας, όσο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για τον top-10 Giannis Antetokounmpo, αλλά προβληματισμός ταυτόχρονα για το δυσλειτουργικό διοικητικό σχήμα του Milwaukee και ερωτηματικά για το προπονητικό ταβάνι του legendary PG Jason Kidd. Η ομάδα δείχνει να έχει αρκετά εργαλεία, αλλά και εμφανή κενά, ενώ το καλοκαίρι οι κινήσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κάτι παραπάνω από χλιαρές. 

Πού σας αφήσαμε; 

H περσινή χρονιά σημαδεύτηκε από την κατακόρυφη άνοδο του Γιάννη στον Όλυμπο, αν και η πορεία της ομάδας ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Η αρχή της χρονιάς ήταν σαφέστατα καλύτερη από αυτό που περιμέναμε, με τον Γιάννη να ξεκινάει αμέσως σαν All Star, συνεχίζοντας από εκεί που είχε πιάσει με τον “Point Giannis. O Jabari, στην τρίτη του χρονιά, είχε ξεκινήσει να δικαιώνει τις προσδοκίες για αυτόν σαν ένας σπουδαίος και πολύ αποτελεσματικός σκόρερ στο ανοιχτό γήπεδο. Η τόσο νεαρή ομάδα των Bucks, όμως, τράκαρε στο αντίστοιχο του “Rookie Wall” κι έκανε συνεχόμενες ήττες τον Γενάρη, δείχνοντας στοιχεία σωματικής εξάντλησης και πνευματικής κούρασης. Η 8η Φλεβάρη ήταν η πιο σημαδιακή στιγμή της σεζόν: στο μοιραίο παιχνίδι εναντίον του Miami, ο ενθουσιασμός για την επιστροφή του Middleton κράτησε μόλις ένα ημίχρονο, καθώς μετά από ελάχιστα λεπτά συνύπαρξης των τριών αστέρων της ομάδας στο παρκέ, Giannis, Jabari και Middleton, είχαμε τον τραγικό τραυματισμό του Parker. Εκείνη την στιγμή, αντί για την αναμενόμενη κατάρρευση, οι Bucks παρουσιάστηκαν ατσαλωμένοι. Ο Γιάννης συνέχισε το εξωπραγματικό του παιχνίδι, κι ενώ ο ρυθμός της ομάδας έπεσε, η προώθηση των Brogdon και του Maker στην ομάδα βελτίωσαν κατακόρυφα το παιχνίδι της βασικής πεντάδας και την εκτέλεση στα κλειστά παιχνίδια. Το Milwaukee ήταν μια πιο αργή, αλλά σαφέστατα πιο αποτελεσματική, ομάδα, ο Snell είχε βελτιώσει κατά πολύ της επιδόσεις του από το τρίποντο, ενώ ο Monroe είχε συνηθίσει στον ρόλο του έκτου παίκτη. Η άμυνα δε, με τον αργό Middleton στη θέση του -αποτρόπαιου σε αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού- Parker, ήταν πολύ πιο βελτιωμένη, οδηγώντας σε ένα δυνατό φινάλε, με 20 νίκες στα τελευταία 30 παιχνίδια και την έκτη θέση της Ανατολής. Στα playoffs, η βαρετή και μονολιθική επίθεση των Raptors, ταίριαξε απόλυτα στους Bucks, οι οποίοι βρέθηκαν να προηγούνται και με 2-1 στις νίκες, για να προδοθούν τελικά από την άδεια από ενέργεια επίθεσή τους και να αποκλειστούν στο έκτο παιχνίδι, μετά από ένα συγκινητικό comeback, όπου μας έκαναν όλους να ανυπομονούμε για την επόμενη σεζόν δίνοντάς τα όλα στο παρκέ.

Καλοκαιρινός σχεδιασμός

Με τις υπόλοιπες ομάδες της Ανατολής να είναι τόσο αποδυναμωμένες που ο Michael Beasley όχι απλά βρήκε ομάδα, αλλά έχει βλέψεις πως θα ηγείται στο σκοράρισμα, αλλά κυρίως λόγω του διοικητικού χάους που τους άφησε χωρίς GM για την κρισιμότερη περίοδο της offseason, και, επιπλέον, επειδή δεν είχαν ουσιαστικές επιλογές, λόγω της φρενίτιδας του προηγούμενου καλοκαιριού, στο Milwaukee αποφάσισαν να το παίξουν εκ του ασφαλούς και να ποντάρουν στη συνέχεια της ομάδας.

Μέσα στο πρώτα δευτερόλεπτα της καλοκαιρινής περιόδου επέλεξαν να κλειδώσουν τον Tony Snell σε ένα αξιοπρεπές συμβόλαιο που ο ίδιος γιόρτασε δεόντως:

Στο draft, οι Bucks έμειναν πιστοί στις ιδέες που διέπουν το franchise, και ντράφταραν στον πρώτο γύρο ακόμα έναν πολύ μακρύ forward, τον D.J. Wilson, που θα παλέψει με τον Teletovic για τη θέση του stretch-4, ενώ στον δεύτερο γύρο πέτυχαν ένα μικρό διαμάντι στο πρόσωπο του Sterling Brown, που θα κερδίσει λεπτά συμμετοχής σαν 3&D σπεσιαλίστας λίαν συντόμως.

Συνολικά, αγωνιστικά ήταν ένα ήσυχο καλοκαίρι, με την ομάδα να απασχολείται αποκλειστικά με το χάος που επικρατούσε στα διοικητικά, αλλά και με το να σβήσουν τις κατάρες των ελληναράδων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά την απόσυρση του Giannis από την Εθνική ομάδα.

Milwaukee Bucks Depth Chart

Bucks depth chart

Που περιμένουμε να είναι καλοί

Ο Γιάννης δεν είναι απλά ο πιο ξεχωριστός νεαρός παίκτης του ΝΒΑ, αλλά φέτος πλέον είναι από τους παίκτες που θα διεκδικούν τον τίτλου του MVP. Το πιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό του είναι πως κατορθώνει με την ολοκληρωτική κυριαρχία του στο παρκέ να συνεισφέρει σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού, όχι μόνο κρύβοντας τις αδυναμίες των συμπαικτών του, αλλά κάνοντας τον καθέναν από αυτούς αναπόσπαστο κομμάτι της εύρυθμης λειτουργίας της ομάδας.

Επιπρόσθετα, σε μια χρονιά που οι υπολοιποι αστέρες της Ανατολής μετανάστευσαν προς τα πιο θερμά κλίματα της Δύσης, αφήνοντας ερημωμένα τα μέχρι πρώτινως σπίτια τους, αλλά και και τον βασικό δελφίνο του Θρόνου της Ανατολής , τη Βοστόνη, να αλλάζει εκ βάθρων την ομάδα του, το Milwaukee βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να κατεβάσει την ίδια ακριβώς ομάδα με πέρυσι ποντάροντας στην εσωτερική εξέλιξη των πολύ νεαρών παικτών και τη χημεία της ομάδας. Όπως φαίνεται και στη λίστα που ακολουθεί, εκτός από το γεγονός πως διαχρονικά οι Bucks ήταν μια μέτρια έως κακή ομάδα, τις καλύτερες υψηλές επιδόσεις τους τις έκαναν όταν υπήρχαν ελάχιστες αλλαγές στο roster:

Bλέποντας και το εξαιρετικό ντεμαράζ της ομάδας πέρυσι, το σκεπτικό φαντάζει απόλυτα λογικό. Οι rookies ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοση τους όσο περισσότερο έπαιζαν, ενώ και ο Snell βρήκε την αυτοπεποίθηση -που δεν είχε πότε στους Bulls- κι έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Με την επάνοδο του Middleton η ομάδα έγινε καλύτερη στην εκτέλεση στο μισό γήπεδο και η άμυνα επιτέλους αρχίσε να θυμίζει την ομάδα που είχε την δεύτερη καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ προ διετίας. Με την ομάδα να συνεχίζει με την κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι, μπορεί να παρουσιαστεί μόνο καλύτερη, περιμένοντας οι παίκτες να κάνουν και τα απαραίτητα βήματα προόδου ατομικά, κάτι που από τα προηγούμενα χρόνια μας έχουν δείξει πως είναι εφικτό υπό την καθοδήγηση του Kidd. Η επιλογή του Wilson στο draft έδειξε πως οι Bucks θα συνεχίσουν να ποντάρουν στο μάκρος και τις αθλητικές δυνατότητες των παικτών και είναι δεδομένο πως η άμυνα με ακόμη ένα χρόνο εμπειρίας για τους Brogdon, Maker και τον εξαιρετικό Middleton στη θέση του χαμένου Parker και φυσικά τον Αντετόκουμπο σε ρόλο λίμπερο θα παρουσιαστεί αναπόφευκτα βελτιωμένη.

Panic Button
To Urban Dictionary δίνει το ακόλουθους πέντε ορισμούς για το τι μπορεί να σημαίνει το “Bucks“:

1.v: slang for the act of fighting: το να ετοιμάζεσαι ή και να ξεκινάς έναν καβγά

Για παράδειγμα, οι φίλαθλοι του Milwaukee έχουν αντικρουόμενα αισθήματα απέναντι στον προπονητή τους. Το μπασκετικό κύρος του Kidd, σε συνδυασμό με την ισχυρή του προσωπικότητα, τον έχουν καταστήσει σε ηγέτη των αποδυτηρίων και πηγή έμπνευσης για τους νεαρούς παίκτες του, που έχουν δείξει -όλοι τους ανεξαιρέτως- εξαιρετική ατομική βελτίωση, αγωνιζόμενοι κάτω από τον μυθικό point guard. Από την άλλη, ο προπονητής Kidd είναι πολλές φορές έρμαιο των εμμονών του και μπορεί να έχει πραγματικά πρωτοποριακές ιδέες όσον αφορά τις θέσεις των παικτών του, αλλά τις συνδυάζει με ένα αναχρονιστικό μπάσκετ, που βασίζεται σε μια ανέμπνευστη επίθεση με πολύ παιχνίδι από το post και λίγα τρίποντα, σε συνδυασμό με μια άμυνα που τζογάρει συχνά για να προκαλέσει χάος και να βρει εύκολους πόντους, επιτρέποντας, όμως, πολλά εύκολα τρίποντα στους νηφάλιους αντιπάλους. Οι γνώμες γενικά διίστανται για τον Kidd, με τους οπαδούς του Milwaukee να είναι about to get buck όταν έρχονται αντιμέτωποι με το παράλογο rotation του προπονητή που αρέσκεται να πειραματίζεται ακόμη και στα πιο κρίσιμα παιχνίδια.

2.v: slang for disagreeing and feeling angry towards something: όταν διαφωνείς έντονα και νιώθεις θυμό απέναντι σε κάτι.

Για παράδειγμα: Συγνώμη που θα εκφράσω μια σκέψη που δεν είναι διόλου δημοφιλής, please don’t buck μαζί μου φίλαθλοι του Milwaukee, αλλά κι αν αυτό ήταν το ταβάνι των παικτών και δεν βελτιωθούν μέσα στην επόμενη χρονιά; Ο Maker παρουσιάστηκε χτισμένος στην media day και πιθανότατα θα σταθεί καλύτερα απέναντι στα αντίπαλα center, αλλά κατά πόσον πρέπει να περιμένουμε ότι ο Snell θα συνεχίσει να σουτάρει τόσο καλά από το τρίποντο, με ποσοστά που δεν είχε ξαναγγίξει στην καριέρα του.

Και μήπως είδαμε ήδη το αποκορύφωμα της καριέρας του Brogdon, καθώς με τις άμυνες να τον έχουν μάθει η αργή του εκτέλεση στο σουτ θα τον καταστήσει αδύναμο σημείο της επίθεσης των Bucks.

3.n: slang for a young black man: Νεαρός μαύρος άνδρας

Για παράδειγμα: η ομάδα του Milwaukee έχει ουσιαστικό πρόβλημα στη δημιουργία, πρόβλημα που χαμηλώνει εξωφρενικά το επιθετικό ταβάνι της ομάδας όταν δεν βρίσκει εύκολους πόντους στο transition. Με τον Γιάννη να αποτελεί το “Α” και το “Ω” της ομάδας, οι Bucks δυσκολεύονται όχι απλά να σκοράρουν, αλλά να πάρουν καν καλές προσπάθειες στο μισό γήπεδο ελλείψει ενός δεύτερου δημιουργού. Ο Brogdon είναι ένας υπέροχος young buck, αλλά στα playoffs, όταν οι Raptors του έκοψαν την πάσα, δεν μπορούσε να σκοράρει με ευκολία, βγαίνοντας εκτός ρυθμού. Ο Middleton βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στους συμπαίκτες του, ενώ ο Dellavedova είναι τόσο αναποτελεσματικός σκόρερ που δεν μπορεί να δημιουργήσει με τις άμυνες να τον αγνοούν επιδεικτικά. Αρά, δια της ατόπου επαγωγής, όταν ο Γιάννης κάθεται, η μόνη λύση είναι ο Greg Monroe, που είναι μεν ο καλύτερος play maker, παίρνοντας την μπάλα στο post, αλλά και πάλι αποτελεί μια λύση που θα ήταν ενδεδειγμένη μόνο 30 χρόνια πριν.

4.n: a male deer: Αρσενικό ελάφι

Για παράδειγμα: η άμυνα του Milwaukee είναι φρενήρης και με τα μακριά τους άκρα κρύβουν τον ουρανό για τους αντιπάλους. Αλλά ακόμη δεν υπάρχει η στοιχειώδης συνοχή, με αποτέλεσμα να γίνονται βορά των πιο σοβαρών ομάδων. Οι παίκτες του Kidd, που ρισκάρουν υπερβολικά για κλεψίματα και τρέχουν πολλές φορές άσκοπα σαν Bucks που τυφλώνονται από τα φώτα του αυτοκινήτου, και για αυτό μια ομάδα με καλή κυκλοφορία μπορεί να βρει ιδιαίτερα εύκολα ελεύθερα τρίποντα.

5.n: slang for money: αργκό για τα χρήματα

Για παράδειγμα: τo Milwaukee, έχοντάς δεσμεύσει πάνω από το 1/3 του salary cap σε παίκτες με μηδαμινή (Henson), καθαρά συμβολική (Teletovic που σούταρε με 31% από το τρίποντο), ή απογοητευτική παρουσία (ο Dellavedova που αδυνατούσε να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο, και η μόνη του ουσιαστική προσφορά ήταν η ψυχωμένη, άλλα μη ουσιαστική, του άμυνα και τα screen που έστηνε για το Γιάννη) αυτή την στιγμή δεν έχει bucks για να ενισχύσει την ομάδα στις αδυναμίες της.

“Βγάζουν το ThanksGiving ο προπονητής και ο GM;” – Αξιολόγηση σχεδιασμού και μέλλον.

Τo Milwaukee είναι μια από αυτές τις μικρές πόλεις τις μεσοδυτικής Αμερικής που η ζωή κυλάει αργά για τους φιλήσυχους αλκοολικούς κατοίκους του, που το μεγαλύτερο δράμα τους είναι ποιος θα έχει τον καλύτερο χιονάνθρωπο ή θα έχει στολίσει το σπίτι του με τα πιο εντυπωσιακά χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Αλλά, όπως καθίσταται φανερό όταν, χαζεύοντας μια λίστα με τα πιο διάσημα τέκνα της πρωτεύουσας του Wisconsin, αντικρίζεις ονόματα όπως του Latrell Sprewell, Dan του Harmon και του Liberace, υπάρχει δράμα πίσω από τη γαλήνια επιφάνεια.

Η κατάσταση στη διοίκηση της ομάδας πλέον έχει αντικαταστήσει τους χιαστούς του Jabari και τις εμπνεύσεις του Kidd σαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το λαμπρό μέλλον της, και φέτος το καλοκαίρι ήρθε πλήρως στο φως. Από το 2014 οι Bucks είναι στην κατοχή ενός hedge fund που το απαρτίζουν οι δισεκατομμυριούχοι κύριοι Marc Lasry, Wes Edens, και Jamie Dinan. Η μεταξύ τους συμφωνία καθόριζε να ψηφίζουν για κάθε απόφαση με την πλειοψηφία των δύο να υπερισχύει όποτε δεν καταλήγουν σε ομόφωνη συμφωνία. Από τους τρεις τους τον ρόλο του προέδρου της ομάδας ανέλαβε για την πρώτη πενταετία ο Wes Edens, περισσότερος γνωστός σαν πατέρας της Mallory Edens, που ενίοτε αρέσκεται στο να ξεφτιλίζει ελαφρώς γλοιώδεις τύπους, που θα μπορούσαν να είναι οι ανώμαλοι Βοστονέζοι θείοι της.

Όταν το τρίο ανέλαβε την ομάδα, είχε ήδη σαν GM τον υπέροχο John Hammond, τον οποίον δεν έκρυψαν ποτέ ότι ήθελαν να αντικαταστήσουν δίχως κάποιο ουσιαστικό λόγο, άλλα για να κάνουν το κομμάτι τους. Στην αρχή τον ρόλο πλησίαζε ο Jason Kidd, ο οποίος, όμως, έφθασε πιο κοντά από το να μείνει άνεργος, παρά να λάβει επιπλέον αρμοδιότητες. Για να προετοιμάσουν, λοιπόν, την διάδοχη κατάσταση προσέλαβαν τον βοηθό GM των Jazz, τον Justin Zanik για να πάρει τη θέση του Hammond στο άμεσο μέλλον. Ο Hammond αποδήμησε προς το Orlando, κι ενώ ο Dinan και ο Lasry ήταν έτοιμοι να δώσουν τη θέση στον Zanik, ο Edens διαφωνούσε. Μετά από μια αναζήτηση για κάποια άλλη επιλογή, και αφού έφαγαν χυλόπιτα από το Cleveland, που δεν τους είχε επιτρέψει να μιλήσουν στον David Griffin, παρόλο που θα αποτελούσε σύντομα παρελθόν από την ομάδα τους, οι ιθύνοντες των Bucks κατέληξαν σε δύο υποψηφίους: τον γνωστό μας Arturas Karnisovas, και τον γνωστό πλέον Zanik. Το Denver κλείδωσε τον Karnisovas και με τον Zanik μόνο υποψήφιο, ο Edens είπε πως ενώ όλοι οι επενδυτές είναι ίσοι, κάποιοι είναι πιο ίσοι, και αγνοώντας τους άλλους δύο, έχρισε αναπάντεχα στη θέση του GM, τον Νικόλα Ραδικόπουλο του οργανισμού1)Τον guru και υπεύθυνο για τo salary cap, για να καταλαβαίνετε και τα εσωτερικά μας αστεία., τον Jon Horst με τον Zanik να επιστρέφει ξενερωμένος στους Jazz.

Ο άρτι προσληφθείς Horst, έχει μια διετία να χαρεί τη θέση σαν ο πιο νέος GM στο ΝΒΑ, μέχρι ο Lasry να πάρει τη θέση του προέδρου από τον Edens, σύμφωνα με την υπάρχουσα συμφωνία. Εκτός αν Edens κλειδώσει το γραφείο κι αποσυνδέσει τα τηλέφωνα για να μην χάσει τη θέση του προέδρου, ο Horst θα εργάζεται με την αντίστροφη μέτρηση να έχει ήδη ξεκινήσει2)Να σημειώσουμε εδώ ότι πριν τέσσερις δεκαετίες περίπου, οι Bucks είχαν προσλάβει και τον πρώτο μαύρο GM της λίγκας, τον Wayne Embry..

Και που να αρχίσουμε να μιλάμε για τον προπονητή της ομάδας.

Απλά η εμπειρία του να παρακολουθείς τον Jason Kidd, η χαρά και η απόγνωση να προπονεί την ομάδα που υποστηρίζεις, συνοψίζονται σε 140 χαρακτήρες:

Χ-factor / Keep an eye on

Πώς μπορεί η οικογένεια Plumlee να βρίσκει τέτοια συμβόλαια; Είναι μια σύγχρονη εκδοχή των Newton gang ή το μπασκετικό αντίστοιχο των Ντάλτονς; Οι Plumlees δεν χρειάστηκαν να ανοίξουν κάποιο συνδικάτο εγκλήματος, που εκβιάζει τους ιδιοκτήτες του ΝΒΑ για προστασία και λαμβάνει σε αντάλλαγμα υπέρογκα συμβόλαια. Απλά υπέγραψαν με την Priority Sports και έχουν σαν ατζέντη τους τον Mark Bartelstein. Ο Bartelstein, πέραν από τους αδερφούς Plumlee, έχει κατορθώσει να βρει ήδη max συμβόλαιο στον Bradley Beal προκαλώντας τη μήνη του John Wall, ενώ με τον τότε Restricted Free agent, Gordon Hayward, υποχρέωσε την αρχικά απρόθυμη Utah να ματσάρει το max τριετές συμβόλαιο των Hornets. Το επόμενο, λοιπόν, project του διαβολικού ατζέντη είναι να υπογράψει max συμβόλαιο για τον πελάτη του, Jabari Parker.

Ο Bartelstein έχει ήδη τάξει το max, και με τους Bulls, μια από τις ομάδες που θα έχουν χώρο στο salary cap το ερχόμενο καλοκαίρι, να χρειάζονται αφενός να καλοπιάσουν τους απογοητευμένους οπαδούς τους, που θα καλωσορίσουν ένα παιδί από τη γειτονιά με τη φανέλα της ομάδας τους, η προσφορά από το Chicago μοιάζει προδιαγεγραμμένη.

Το συμβόλαιο που θα λάβει ο Jabari αποτελεί την σημαντικότερη απόφαση που έχουν να λάβουν οι Bucks. Και με δεδομένη την ελάχιστη ευελιξία που έχουν στο salary cap, είναι η απόφαση που θα καθορίσει το άμεσο μέλλον της ομάδας. Ο Jabari τους δίνει τον σκόρερ των 20 πόντων που χρειάζεται μια ομάδα που αποτελείται κυρίως από ρολίστες. Η παρουσία του Γιάννη εξασφαλίζει ότι, ακόμη περισσότερο τώρα που δεν έχουν πια τον Hammond σαν GM, οι Bucks δεν θα μπορέσουν να βρουν τον δεύτερο ή τρίτο -αν υπολογίσουμε τον Middleton- σκόρερ που χρειάζονται μέσω draft, ενώ ταυτόχρονα το κρύο του Wisconsin δεν κάνει το Milwaukee μια θελκτική περιοχή για τους περιζήτητους free agents. Επιπλέον, ο Parker μπορεί να είναι ένας υπερσκόρερ, αλλά, όπως και ο Middleton, έχει τον ιδανικό χαρακτήρα ώστε να είναι ο συμπληρωματικός παίκτης δίπλα στον star της ομάδας. Παράλληλα, οι δηλώσεις τους εκτός παρκέ δείχνουν κι ένα εξαιρετικό πρότυπο για την κοινότητα του ΝΒΑ, έναν άνθρωπο που όλοι θα ήθελαν στον σύλλογό τους:

Συνεπώς, το να υποκύψουν στον όποιο εκβιασμό και να κλειδώσουν τον Parker για το απώτερο μέλλον, αποτελεί ίσως μονόδρομο, λαμβάνοντας υπ’όψιν και το φουσκωμένο salary cap της ομάδας.

Η άλλη μεριά του νομίσματος είναι πως η προοπτική να δεσμεύσουν τόσα χρήματα σε ένα εύθραυστο παίκτη είναι τουλάχιστον ανατριχιαστική. Ο Parker μπορεί μεν να είναι ένας χαρισματικός σκόρερ, που δεν χαραμίζει κιόλας πολλές προσπάθειες, αλλά παραμένει ένας αποκρουστικός αμυντικός. Δεν είναι τυχαίο πως μετά τον τραυματισμό του η άμυνα του Milwaukee πήρε το πάνω της, καθώς η παρουσία ενός παίκτη με τέτοια παντελή άγνοια, έστω και της έννοιας της ομαδικής άμυνας, είναι μοιραία για μία ομάδα που βασίζει τόσα πολλά στο ρίσκο. Μια λύση που μηχανεύτηκαν πέρυσι, ήταν να βάζουν τον Jabari να κυνηγάει τον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας, απλά για να διατηρείται συγκεντρωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα, αλλά και πάλι η παρουσία τους εμποδίζει την άμυνα των Bucks να φθάσουν στο επιθυμητό επίπεδο.

Η παρουσία του νεαρού forward θα είναι καταλύτης όχι μόνο για το μέλλον της ομάδας, αλλά και για τη φετινή σεζόν, γιατί ενώ θα χάσει τα 2/3 της κανονικής περιόδου λόγω του τραυματισμού του, η κατάσταση στην οποία θα εμφανιστεί στα playoffs θα κρίνει και το κατά πόσον η σεζόν θα είναι επιτυχημένη (πρόκριση στο δεύτερο γύρο) ή αποτυχημένη (αποκλεισμός από τον πρώτο γύρο). Ο Parker είναι ο επιπλέον σκόρερ που χρειάζεται το Milwaukee και η παρουσία του έστω και από τον πάγκο για φέτος δίνει ένα άλλο πόλο επίθεσης σε μία ομάδα που εξαρτάται ουσιαστικά στην αρχή του ενός.

Ένοχη απόλαυση

Ο Γιάννης είναι λόγος να ασχοληθεί κάποιος με το άθλημα της καλαθοσφαίρισης. Ο GIANNIS (ALL CAPS !!!!!!1!!!!1) είναι ένα μοναδικό πλάσμα και μετατρέπει κάθε στιγμή που πατάει το παρκέ σε μια απροσδόκητη συναρπαστική εμπειρία, μια εμπειρία πέρα από τα όρια του μπάσκετ που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, κάτι μοναδικό κι ανεπανάληπτο.

Φυσικά και όλοι βλέπουν τους Bucks για τον Αντετόκουνμπο, σε πρωτοφανή βαθμό, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτές τις ομάδες του πρώιμου LeBron στο Cleveland, όταν ο “Βασιλιάς” έπαιζε με τους Larry Hughes , Saša” Pavlović αυτού του κόσμου. Αλλά, όπως ακόμη και στο Breaking Bad, κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο Mike Ehrmantraut και τράβηξε τα βλέμματά μας από το one man show του Walter White, έτσι φέτος, αν είμαστε τυχεροί στο training camp, θα δούμε τη φετινή σεζόν με την φανέλα των Bucks, στο ρόλο του παράλογου σκόρερ από τον πάγκο -που πέρυσι είχε ο Michael Beasley- τον φανταστικό Gerald Green.

Απλά η προοπτική των Γιάννη και Green να τρέχουν μαζί στο ανοιχτό γήπεδο θα κάνει κάθε παιχνίδι του Milwaukee να θυμίζει διαγωνισμό καρφωμάτων.

Πρόβλεψη

H πρόβλεψη για τη φετινή σεζόν των Bucks μας φέρνει σε ένα δίλημμα, καθώς υπάρχουν δύο κατευθύνσεις:

Αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μσοάδειο, και προβλέπουν πως η ομάδα δεν θα παρουσιάσει την αναμενόμενη βελτίωση, ο Γιάννης θα βρεθεί να παλεύει μόνος και θα φέρει την ομάδα απλά στην πέμπτη-έκτη θέση της Ανατολής γνωρίζοντας έναν τιμητικό αποκλεισμό στον πρώτο γύρο των playoffs.

Από την άλλη, υπάρχουν και οι αθεράπευτα αισιόδοξοι, που περιμένουν τους παίκτες του Kidd να παρουσιαστούν βελτιωμένοι, τον Γιάννη να είναι υποψήφιος MVP, την ομάδα να ατσαλωθεί, και και το Milwaukee να κάνει 50 νίκες τερματίζοντας τρίτο ή τέταροο στην κανονική περίοδο και να περνάει στον δεύτερο γύρο, μετά από σκληρή μάχη στον πρώτο γύρο των playoffs.

Ας τους καλύψουμε όλους, λοιπόν: Πέμπτη θέση στην Ανατολή, πρόκριση στο έκτο παιχνίδι στον πρώτο γύρο απέναντι στους Wizards, και αποκλεισμός πάλι στο έκτο παιχνίδι στο δεύτερο γύρο.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.

References
1 Τον guru και υπεύθυνο για τo salary cap, για να καταλαβαίνετε και τα εσωτερικά μας αστεία.
2 Να σημειώσουμε εδώ ότι πριν τέσσερις δεκαετίες περίπου, οι Bucks είχαν προσλάβει και τον πρώτο μαύρο GM της λίγκας, τον Wayne Embry.