Tην τελευταία φορά που οι Kings αγωνίστηκαν στα Playoffs, o Brad Miller ήταν ο πιο αποτελεσματικός παίκτης τους, ο Kevin Martin ήταν ταλεντάκι και ο Shareef Abdur-Rahim δεν ήταν καν 30άρης. Ο George W. Bush ήταν πρόεδρος των Η.Π.Α., ο γράφων στο βάθος της εφηβείας, το youtube έκανε τα πρώτα του βήματα, το facebook άνοιγε σιγά-σιγά τις πόρτες του σε μη φοιτητές και η Ελλάδα είχε 0 (μηδέν) μπασκετικές νίκες επί των Η.Π.Α.. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως μερικοί από όσους διαβάζουν αυτό το κείμενο, δεν έχουν καν στη συνείδησή τους ότι υπάρχει μια version των Kings που δεν παλεύει να φτάσει τις 30 νίκες, μια version που έπαιζε το ωραιότερο μπάσκετ στη Λίγκα. Μια γενιά για την οποία οι 27 νίκες αποτελούν την φυσιολογική κατάσταση των Kings, αφού ο μέσος όρος νικών τους την τελευταία 12ετία είναι 27,9.
Ενώ Εμείς Πίναμε Τσίπουρα
Οι Sacramento Kings ήταν λίγο χαωμένοι, αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.
Η σημαντικότερη κίνηση του καλοκαιριού ήταν η επιλογή τους να προσπεράσουν τον Luka Doncic και να επιλέξουν στο #2 τον Marvin Bagley. Ίσως είδαν μεγαλύτερο upside, ή πάλι ίσως δεν πιστεύουν στην εξέλιξη του συρφετού ψηλών που έχουν μαζέψει, πάντως η λογική πίσω από την κίνησή τους είναι να ξαναβρούν στο πρόσωπό του έναν franchise ψηλό, πιο εύκολο να δουλέψει κανείς μαζί του από τον DeMarcus Cousins, για να στήσουν γύρω από αυτόν και τον Fox την υπόλοιπη ομάδα.
Ο Vlade Divac έβαλε την υπογραφή του και στην ηχηρότερη free agent move, καθώς έπεισε τον Νemanja Bjelica να μην ξαναπεράσει τον Ατλαντικό όπως -θεωρητικά- είχε αποφασίσει. Μια κίνηση που ανακουφίζει κάπως το spacing της ομάδας, αλλά ταυτόχρονα προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο συνωστισμό στις θέσεις των ψηλών, εκτός αν ο Dave Joerger πάει σε supersized lineups. Παράλληλα, θωρακίστηκαν στον άσσο, όπου ο Yogi Ferrell θα προσφέρει περίπου ό,τι και ο Frank Mason III, δηλαδή σκορ και σουτ, ωστόσο σε ένα ρόστερ με εφτά ψηλούς που απαιτούν λεπτά, νομίζω πως καλύτερη λύση θα ήταν κάποιος pass-first pg μπας και πάρουν καμιά πάσα της προκοπής.
Τέλος, καλωσόρισαν τον άσωτο υιό McLemore ο οποίος δεν ενθουσίασε ακριβώς στην πρώτη του σεζόν μακριά από το Sacramento1)Συγκεκριμένα από τη στιγμή που ξεκίνησε να παίζει μέχρι να ξαναμείνει εκτός rotation, οι Grizzlies είχαν ρεκόρ 2-19. Συνολικά στη σεζόν είχε το χειρότερο net rating ανάμεσα στους παίκτες που έπαιξαν περισσότερο από τα μισά παιχνίδια των Grizzlies, με -10,1., στην ουσία για να ρίξουν μια ματιά και στον Deyonta Davis τον οποίο στη συνέχεια αποδέσμευσαν και ένα μακρινό second round pick.
Η ευχάριστη έκπληξη του καλοκαιριού είναι πως ο Harry Giles είναι υγιής και άφησε υποσχέσεις στο summer league, αν και ο αγωνιστικός ρυθμός και η συνήθεια της έντασης του παιχνιδιού στο NBA θα παραμείνουν ζητούμενα καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Depth Chart
Το Storyline της Χρονιάς
Κάπου μεταξύ της εντυπωσιακής περσινής draft class και της γενικής αδιαφορίας για ό,τι συμβαίνει προς Sacramento μεριά, ξεχάσαμε μετά τον πρώτο μήνα της σεζόν τον D’ Aaron Fox, ο οποίος διένυσε μια “μια χαρά” σεζόν για rookie point guard. Η εξέλιξή του είναι κεντρική για το μέλλον των Kings, καθώς η επιλογή του Bagley σημαίνει πως φαντάζονται τον μελλοντικό τους κορμό γύρω από τον Fox και έναν franchise ψηλό, είτε αυτός λέγεται Bagley, είτε -αν τα πάντα πάνε πάρα πολύ καλά- Harry Giles. Το προφανές κουτάκι που πρέπει να τσεκάρει, είναι ένα πιο αξιόπιστο σουτ, από οποιαδήποτε περιοχή. Το 30% στα τρίποντα πρέπει να βελτιωθεί, το ίδιο και το 35% στα jumpshots γενικά, ώστε ο Fox να μπορεί να εκμεταλλευτεί την αδιανόητη επιτάχυνσή του. Κάτι τέτοιο πιθανότατα θα σημάνει και δύο ακόμη εξελίξεις: αύξηση της δημιουργίας του, καθώς, αν οι άμυνες σέβονται το σουτ του, μπορεί να προκαλεί ρήγματα στην άμυνα και να βρίσκει ελεύθερους συμπαίκτες, αλλά και της συχνότητας που πηγαίνει στην γραμμή. 3,5 βολές ανά 36 λεπτά είναι αριθμός πολύ χαμηλός για να έχει θετική συνεισφορά ένας παίκτης που δεν σουτάρει, και είναι μια από τις συντομότερες οδούς για ένα πιο αποτελεσματικό επιθετικό ρεπερτόριο και κάτι καλύτερο από το 48% TS% της προηγούμενης σεζόν, πολύ κάτω από τον μέσο όρο της Λίγκας.
Τι Περιμένουμε να Δούμε
Το μεγάλο πρόβλημα των Kings -πέρα από την κωμικοτραγική άμυνα, για την οποία χρειάζεται ομάδα επιστημόνων για να ξεκινήσει να μετράει τα σχετικά ζητήματα- αφορά τον δυναμισμό τους στην επίθεση. Συγκεκριμένα την αδυναμία τους να απειλήσουν με drives και γενικότερα, να προκαλέσουν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Ο Fox είναι ίσως ο μόνος που μπορεί να φτάσει με συνέπεια με drive στο καλάθι, και ο δεύτερος ικανότερος είναι ο Bogdanovic ο οποίος και πάλι δεν ταιριάζει στο πρότυπο του slasher. Κάπως έτσι οι Kings πέρσι βρέθηκαν πολύ χαμηλά σε πόντους από το ζωγραφιστό, παρότι ήταν μάλλον πιο δυνατοί στους ψηλούς από ό,τι στην περιφέρεια, και μακράν τελευταίοι σε free throw rate. Βρέθηκαν στο bottom-5 της Λίγκας σε drives, και μόνο οι Bulls είχαν χειρότερο ποσοστό ευστοχίας. Το πρόβλημά τους, δηλαδή, συμπίπτει και με το ζητούμενο των τριων καλύτερων επιλογών τους στην περιφέρεια. Ο Fox να συνηθίσει τους ρυθμούς και την άμυνα του ΝΒΑ, ο Hield να βάλει περισσότερο παιχνίδι με την μπάλα στα χέρια και ο Bogdanovic να γίνει πιο επιθετικός.
Γενικότερα, λοιπόν, η ομάδα που βρέθηκε στον πάτο της Λίγκας σε True Shooting Percentage, δυσκολευόταν να βρει “οικονομικό σκορ” από οπουδήποτε, και η πρώτη λύση είναι να εξορθολογίσει κάπως τις προσπάθειές της. Ο Dave Joerger λογικά θα μειώσει το μπόλικο ποστάρισμα που χρησιμοποίησαν πέρσι χωρίς πραγματικά να έχουν παίκτη εκτός του Randolph που να μπορεί να τελειώσει κατοχές εκεί, και η προσθήκη παικτών με αποδεδειγμένο (Bjelica, Ferrell) ή θεωρητικό ακόμα (Bagley, McLemore, Giles) σουτ από μακριά, δείχνει την στροφή προς μια επίθεση που θα μεγιστοποιήσει το ταλέντο που υπάρχει στην ομάδα, ή τουλάχιστον θα διευκολύνει τη φάση γενικότερα, καθώς πέρσι μόνο δύο ομάδες σούταραν λιγότερα τρίποντα από αυτούς, παρότι ήταν εξαιρετικά εύστοχοι. Με εξαίρεση τον Zach Randolph, πλέον έχει γεμίσει και με ψηλούς που μπορούν να τρέξουν το γήπεδο, είτε στο transition, είτε εκδηλώνοντας γρήγορες επιθέσεις, πριν η άμυνα προλάβει να συγκροτηθεί, και λογικά θα αναζητήσουν κάποιους εύκολους πόντους και εκεί.
Φυσικά περιμένουμε μια ατελείωτη κοκορομαχία για λεπτά στις θέσεις “4” και “5”, με τον Bagley και τον Cauley-Stein να έχουν μάλλον δεδομένα λεπτά και τον Randolph να παίρνει επίσης αυτά που του αναλογούν -άλλωστε είναι και ο μοναδικός ψηλός που μπορείς να ακουμπήσεις την μπάλα και κάπως να καταλήξει σε σκορ σε μια σκοτωμένη επίθεση. Θα είναι έκπληξη αν ο Κουφός παραμένει King μετά τον Φλεβάρη, ο Bjelica μπορεί να βοηθήσει και στο “3”, ο υγιής Giles χρειάζεται όσα λεπτά μπορεί να αντέξει για να καλύψει το χαμένο έδαφος μιας τριετίας γεμάτης τραυματισμούς που προηγήθηκε και ο Skal Labissiere θα θέλει να αφήσει στο παρελθόν την περσινή αδιάφορη σεζόν, και γι’ αυτό έχει δουλέψει πολύ στο κορμί του το καλοκαίρι. Τα λεπτά, όμως, είναι πεπερασμένα, και η απουσία ενός floor general, ή έστω κάποιου που να μπορεί να δώσει την μπάλα όπως πρέπει στους ψηλούς, θα δυσκολέψει την αξιολόγησή τους σε μια χρονιά που ούτως ή άλλως στόχοι δεν υπάρχουν.
Πρόβλεψη για Γέλια και για Κλάματα
Είναι μάλλον σαφές ότι οι Kings οδεύουν ολοταχώς προς άλλη μια σεζόν όπου θα κοιτάζουν τα Playoffs από την παγωνιά της λοταρίας από πολύ νωρίς. Το ζήτημα είναι όμως ότι δεν έχουν και κανέναν λόγο να πέσουν πολύ χαμηλά καθώς δεν έχουν το pick τους φέτος (το έχουν οι Celtics). Αν τα πάντα πάνε κατ’ ευχήν, δηλαδή Fox, Hield και Bogdanovic πηγαίνουν ένα βήμα μπροστά, ο Cauley-Stein καταπολεμά την φοβερή αστάθειά του και την εκνευριστική συνήθεια να μην αφοσιώνεται σε αυτά που κάνει καλά και ο Bagley με τον Giles δεν παίζουν σαν να φοράνε παγοπέδιλα, μπορώ να “δω” τους Kings στις 35-36 νίκες. Φυσικά το να πάνε όλα αυτά καλά συγκεντρώνει τις ίδιες πιθανότητες με το να πετύχει το φετινό πείραμα των Lakers, και, με δεδομένο ότι έχουν μια μάλλον γυμνή περιφέρεια και περίπου 1,5 καλό αμυντικό ψηλό σε μια αδυσώπητη Δύση, τους βλέπω πιο κοντά στις 25-26 και πάλι.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Συγκεκριμένα από τη στιγμή που ξεκίνησε να παίζει μέχρι να ξαναμείνει εκτός rotation, οι Grizzlies είχαν ρεκόρ 2-19. Συνολικά στη σεζόν είχε το χειρότερο net rating ανάμεσα στους παίκτες που έπαιξαν περισσότερο από τα μισά παιχνίδια των Grizzlies, με -10,1. |
|---|
