Το “μεσαίο” match-up της Ανατολικής περιφέρειας φέρνει αντιμέτωπες δύο ομάδες με διαφορετικές προσδοκίες και πορείες. Οι Celtics ονειρεύονταν μια σταδιακή επιστροφή του Gordon Hayward σε ένα επίπεδο κοντινό με αυτό που έπαιζε πριν τον τραυματισμό του και μια πορεία προς την πρώτη θέση όχι μόνο της περιφέρειας, αλλά και ολόκληρης της Λίγκας, ενώ οι Pacers πιθανότατα δεν περίμεναν να ισοφαρίσουν το περσινό ρεκόρ τους, πόσο δε έχοντας χάσει πριν τη μέση της σεζόν τον καλύτερό τους παίχτη, τον Victor Oladipo. Εν τέλει οι δεύτεροι εκμεταλλεύτηκαν το καταπληκτικό δέσιμο του Nate McMillan και τη μεταμόρφωση του Myles Turner σε αμυντικό ογκόλιθο και δεν κατέρρευσαν παρά την απουσία του star τους, ενώ οι πρώτοι παλεύουν όλη τη χρονιά με την αστάθεια και την passive-aggressive αντιμετώπιση των καλύτερών τους παικτών, καθώς τα στόματα που πρέπει να τραφούν παραπλήθυναν, ενώ η κόλλα του όλου εγχειρήματος και αγαπημένο παιδί του Stevens, o Gordon Hayward, δεν έχει καταφέρει να βρει τα πατήματά του και να κάνει συνεχόμενες καλές εμφανίσεις.
Στη Regular Season
03.11.2018: Celtics 101 @ Pacers 102
09.01.2019: Pacers 108 @ Celtics 135
23.09.2019: Pacers 112 @ Celtics 113
05.04.2019: Pacers 97 @ Celtics 117
Μια νίκη μόνο για τους Pacers, κι αυτή τόσο νωρίς στη σεζόν που οι ομάδες ήταν τελείως διαφορετικές από αυτό που βλέπουμε σήμερα. Δύο από τις ήττες τους ήρθαν με μεγάλες διαφορές και ανέδειξαν πόσο άσχημα ματσάρουν απέναντι στα ατού των Celtics.
Boston Celtics
Οι Celtics πέρασαν μια περίοδο στην αρχή της σεζόν που τίποτα δεν έκανε “κλικ” επιθετικά, και όσο κι αν φαίνεται απίστευτο κοιτάζοντας το ρόστερ τους, ήταν μια από τις χειρότερες επιθέσεις του NBA. Λίγο κάποια παιχνίδι που έχασαν Kyrie και Horford, λίγο η δυσκολία στην ενσωμάτωση του Hayward, λίγο το shot selection του Tatum και το γεγονός πως ο Brown δεν την έβαζε με τίποτα, και οι παίκτες των Celtics στράφηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον. Ένα εξαιρετικό διάστημα από τη νέα χρονιά μέχρι το All Star break έδειξε ότι ακόμα και χωρίς καλό Hayward είναι και πάλι ίσως η πιο επικίνδυνη ομάδα της Ανατολής για τους Warriors, και παρά το κακό τελείωμα τους στη σεζόν (ρεκόρ 12-12 μετά το All Star break) τερμάτισαν με home court advantage και εντός δεκάδας τόσο σε defensive όσο και σε offensive rating. Το σημείο κλειδί; Η μετακίνηση του Marcus Smart στην πεντάδα, και η εξέλιξή του σε έναν οικονομικό low-usage επιθετικά παίκτη, με TS% καλύτερο από του Klay Thompson σε 60 παιχνίδια ως starter. Πλέον ο Stevens μπορούσε να έχει τον πνευματικό ταγό της ομάδας στην βασική πεντάδα χωρίς να χάνει κάτι στην επίθεση. “Μπορούσε”, γιατί το pitbull των Celtics θα χάσει τους δύο πρώτους γύρους λόγω τραυματισμού.
Overmatched (aka Γιατί θα περάσουν)
Γιατί πολύ απλά έχουν περισσότερες λύσεις και ματσάρουν καλά απέναντι στους αντιπάλους τους. Οι Pacers ελλείψει Oladipo κερδίζουν από την άμυνά τους, και συγκεκριμένα από το πόσο καλά προστατεύουν το καλάθι με τον Myles Turner. Το πλεονέκτημα αυτό της ομάδας του Nate McMillan εξουδετερώνεται σχετικά απέναντι σε μια ομάδα που βρίσκεται στην 27η θέση σε ποσοστό των πόντων τους από το ζωγραφιστό1)Μεγάλη παρένθεση, που φωτίζει λίγο το γεγονός πως η αξία της προστασίας του καλαθιού βαίνει συνεχώς μειούμενη, αν δεν συνοδεύεται από πόδια ικανά να ακολουθήσουν στις αλλαγές στην περιφέρεια: oι ομάδες που βρίσκονται κάτω από τους Celtics στην αντίστοιχη μετρική; Warriors, Rockets και -εντυπωσιακά- Spurs. Οι πρώτες έξι; Pelicans, Lakers, Bulls, Nuggets, Heat και Suns.. Παράλληλα, έχουν πολλά κορμιά να ρίξουν στον Bogdanovic και την άμυνα να κρατήσουν τους Pacers ακόμα και κάτω από τους 100 πόντους.
The Disease of More (aka Γιατί θα αποκλειστούν)
Έτσι αποκαλεί ο Pat Riley την κατάρα των επιτυχημένων ομάδων, οι παίκτες των οποίων θέλουν περισσότερα σουτ, περισσότερα χρήματα, περισσότερη προβολή αφού έχουν γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας και της αρχικής αναγνώρισης. Η ταχύτητα με την οποία κινείται η Λίγκα και η συζήτηση γύρω από αυτή σήμερα όμως έχει αλλάξει τα συμπτώματα της ασθένειας. Πλέον η επιτυχία δεν μετριέται μόνο από τις πορείες και τους τίτλους, αλλά είναι το ίδιο σημαντική και η εξέλιξη του προσωπικού brand name για κάθε αθλητή της Λίγκας και όχι μονάχα για τους superstars. Και αυτό το “περισσότερο” είναι τόσο σκοπός, όσο και “κάρβουνο” για την επιτυχία αυτή2)Ειρήσθω εν παρόδω, η καταπολέμηση αυτής της ασθένειας είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Steve Kerr, του Steph Curry και του franchise των Warriors γενικότερα..
Οι σχετικά ασήμαντες αρρυθμίες των Celtics στην κανονική περίοδο ήταν αρκετές για να μπαίνουν μικρού βεληνεκούς εκρηκτικοί μηχανισμοί στις (διαφαινόμενες) ισορροπίες των αποδυτηρίων. Οι Pacers είναι μια ομάδα με εξαιρετικό mentality και δέσιμο, και αν συσπειρωθούν αρκετά ώστε να κάνουν ένα break μπορούν να δημιουργήσουν μια σειρά αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα γκρεμίσουν το φετινό οικοδόμημα των Celtics. Δεν θα το κάνουν, ωστόσο μόνο αυτός είναι ο δρόμος προς μια έκπληξη.
Ας χαλαρώσουμε λίγο (aka No Drama Lama, aka X-factor)
Σίγουρα όλοι περιμέναμε καλύτερο Hayward, νωρίτερα. Ωστόσο είναι λογική η δυσκολία του να προσαρμοστεί μετά από έναν τόσο δύσκολο ψυχολογικά τραυματισμό, με τις διάφορες επιπλοκές στην αποθεραπεία του. Δεν έχει έρθει το τέλος του κόσμου. Δεν κλείνει αύριο το παράθυρο των Celtics. Ούτε ήταν χτισμένοι για να το σηκώσουν φέτος. Ακόμα και τώρα έχουν δύο βασικά στελέχη σε rookie συμβόλαια, τον Hayward σε περίοδο προσαρμογής και ό,τι assets τους έχουν απομείνει από το μεγάλο καβάτζωμα. Ηρεμία λοιπόν με τον Hayward. Όταν παίζει καλά, οι Celtics ανεβαίνουν επίπεδο, καθώς προσφέρει άλλη μια διέξοδο για δημιουργία πίσω από Irving και Horford. Και εσχάτως παίζει καλύτερα, συχνότερα, κλείνοντας τη σεζόν με οκτώ διαδοχικά παιχνίδια με διψήφιο αριθμό πόντων, και 12 από τα τελευταία 13. Chill και προχωράμε.
Indiana Pacers
Ο σοβαρός τραυματισμός του Victor Oladipo μας στέρησε μεν την ευκαιρία να δούμε μια πολύ καλοδουλεμένη και ευχάριστα παλιομοδίτικη ομάδα να φτάνει κοντά στην κορυφή της ανατολικής περιφέρειας. Από την άλλη δε, οι Pacers βρήκαν λύσεις απουσία του star τους, και απολαύσαμε συγκλονιστικές επιθετικά σεζόν από Bogdanovic και Sabonis, οι οποίοι τράβηξαν αυτό το καταπληκτικό αμυντικό σύνολο σε ένα ρεκόρ δυσανάλογα καλό σε σχέση με το ρόστερ τους. Ωστόσο, lottery teams – εύκολα θύματα δεν υπάρχουν στα Playoffs, ενώ ο έξτρα χρόνος scouting και προετοιμασίας ευνοεί ομάδες που δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο ομοιογένειας των Pacers. Ειδική μνεία στον Myles Turner, που μπορεί να μην ακούγεται σε καμία συζήτηση για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη, καθώς τα νούμερά του είναι πανομοιότυπα με πέρσι, όμως έχει μεταμορφωθεί αμυντικά.
Σπέρνω τη διχόνοια (aka Γιατί θα περάσουν)
Γιατί είναι μια ομάδα που δεν έχει μεγάλες προσδοκίες, έχει μια σωρεία καλών παικτών3)Το πλεονέκτημα του να μην έχεις “κουτσούς” που γράφαμε κάποτε., που ξέρουν και φαίνεται να γουστάρουν να παίζουν μαζί. Το ρόστερ τους είναι έμπειρο από καταστάσεις playoffs, έχουν παίκτες με τσαμπουκά και είναι από τις πιο δεμένες ομάδες της Λίγκας. Η μεγάλη τους ελπίδα λοιπόν είναι τα παιχνίδια να πάνε “στη βρωμιά”, να καταστρέψουν το παιχνίδι των Celtics και να τους σπείρουν το μικρόβιο της γκρίνιας και της διχόνοιας. Αν, λοιπόν, πείσουν Irving, Morris, Tatum και Brown να ψάχνουν τις προσωπικές τους φάσεις, θέτοντας παράλληλα εκτός παιχνιδιού Horford και Hayward, οι Pacers έχουν μια ευκαιρία να χτυπήσουν. Αμελητέα μεν, υπαρκτή δε.
Αγωνιστικά πάντως, για να περάσουν θα πρέπει να βρουν περισσότερους τρόπους να σκοράρουν και να ανοίξουν την άμυνα των Celtics. Τα κουκιά δεν βγαίνουν με isos του Bogdanovic και σφυροκόπημα από τον Sabonis. Οι Pacers έχουν δύο παίκτες που σχεδόν διστάζουν να εκτελέσουν, και δη από μακριά. Myles Turnes και Thaddeus Young θα πρέπει να παρουσιαστούν πιο επιθετικοί, και, κυρίως, να προσπαθήσουν να τραβήξουν έξω τους αντιπάλους τους (πιθανά Horford και Baynes) σουτάροντας περισσότερα από τα 4,4 τρίποντα που δοκίμαζαν αθροιστικά ανά παιχνίδι στη regular με ποσοστό ευστοχίας 37%.
Δεν τραβάει μάνα μου (aka Γιατί θα αποκλειστούν)
O Bojan Bogdanovic αναπλήρωσε το κενό που άφησε ο Oladipo στην επίθεση των Pacers με πραγματικά θαυμάσιο τρόπο. Ξεπέρασε τους 20 πόντους ανά 36 λεπτά με TS% καλύτερο από ό,τι έχει πετύχει ποτέ ο Klay Thompson. Τιμωρεί με κάθε πιθανό τρόπο, από το τρίποντο, μέχρι bully-ball στο post, και πονηριές για να πάει στη γραμμή των βολών. Ωστόσο οι Celtics έχουν τα κορμιά να τον σταματήσουν, το ίδιο και με τους Sabonis και Turner. Είναι σπαζοκεφαλιά ολκής να αναζητάς πώς θα σκοράρουν οι Pacers, καθώς το ματσάρισμα με τους Celtics είναι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα. Το ίδιο και από την απέναντι πλευρά. Δεν υπάρχει σαφής λύση για το μαρκάρισμα του Kyrie, ενώ ο χώρος δράσης του Horford μακριά από το καλάθι και η συμμετοχή στη δημιουργία του παιχνιδιού, αφαιρεί τον Myles Turner από το ζωγραφιστό, και μαζί τον βασικό πυλώνα της εξαιρετικής άμυνα της ομάδας του Nate McMillan.
The Pacers have a Tyreke problem(aka X-factor)
Οι Indiana Pacers το καλοκαίρι επένδυσαν στον Tyreke Evans για δύο λόγους. Αφ’ ενός για να έχουν άλλον έναν παίκτη που μπορεί να σκοράρει και να δημιουργήσει με την μπάλα στα χέρια και αφ’ ετέρου σαν μια δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση τραυματισμού του Victor Oladipo. Και ο Tyreke δεν έχει αποδειχτεί τίποτα από τα δύο. Φαίνεται να έχει χάσει ένα “βήμα” και δεν φτάνει στο καλάθι όπως παλιότερα, ενώ όταν φτάνει έχει το χειρότερο ποσοστό ευστοχίας μεταξύ παικτών με αρκετές προσπάθειες. Για παρόμοιους λόγους και η δημιουργικότητά του είναι χειρότερη από ποτέ, και ας μην παίζει δίπλα σε κλασικό δημιουργό. Μια μέση κατοχή του Evans θυμίζει λίγο Lance Stephenson. Προσπάθεια να κοιμίσει τον αντίπαλό του με ντρίμπλες, σχετική αποτυχία και συμβιβασμός με ένα σουτάκι από τα πεντέξι μέτρα. Ελλείψει Oladipo, ο μόνος τρόπος να είναι ανταγωνιστικοί οι Pacers περνάει από την αναγέννηση του Evans. Ζόρικα τα πράγματα,
Πρόγραμμα
Game 1: Pacers @ Celtics, Κυριακή 14 Απρίλη, 20:00, @ TD Garden, Boston, Massachusetts
Game 2: Pacers @ Celtics, Τετάρτη 17 Απρίλη, 02:00, @ TD Garden, Boston, Massachusetts
Game 3: Celtics @ Pacers, Παρασκευή 19 Απρίλη, 03:30, @ Bankers Life Fieldhouse, Indianapolis, Indiana
Game 4: Celtics @ Pacers, Κυριακή 21 Απρίλη, 20:00, @ Bankers Life Fieldhouse, Indianapolis, Indiana
Game 5 (αν χρειαστεί): Pacers @ Celtics, Τετάρτη 24 Απρίλη, TBD, @ TD Garden, Boston, Massachusetts
Game 6 (αν χρειαστεί): Celtics @ Pacers, Παρασκευή 26 Απρίλη, TBD, @ Bankers Life Fieldhouse, Indianapolis, Indiana
Game 7 (αν χρειαστεί): Pacers @ Celtics, Κυριακή 28 Απρίλη, TBD, @ TD Garden, Boston, Massachusetts
Τι θέλουμε να γίνει. Και θα γίνει
Οι Celtics δεν έχουν κάνει αρκετά καλή χρονιά για να κατέβουν μπλαζέ. Πιθανότατα θα χάσουν ένα εκτός έδρας παιχνίδι – αναγνώριση των προσπαθειών των Pacers, αλλά τους θέλουμε και θα τους δούμε απέναντι στους Bucks για μια σειρά με αρκετά μεγάλη φόρτιση μετά την περσινή συναρπαστική σειρά εφτά αγώνων. Celtics στα πέντε, λοιπόν.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Μεγάλη παρένθεση, που φωτίζει λίγο το γεγονός πως η αξία της προστασίας του καλαθιού βαίνει συνεχώς μειούμενη, αν δεν συνοδεύεται από πόδια ικανά να ακολουθήσουν στις αλλαγές στην περιφέρεια: oι ομάδες που βρίσκονται κάτω από τους Celtics στην αντίστοιχη μετρική; Warriors, Rockets και -εντυπωσιακά- Spurs. Οι πρώτες έξι; Pelicans, Lakers, Bulls, Nuggets, Heat και Suns. |
|---|---|
| ↑2 | Ειρήσθω εν παρόδω, η καταπολέμηση αυτής της ασθένειας είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Steve Kerr, του Steph Curry και του franchise των Warriors γενικότερα. |
| ↑3 | Το πλεονέκτημα του να μην έχεις “κουτσούς” που γράφαμε κάποτε. |
 Boston Celtics vs Indiana Pacers (5)){kind=link}