Hail Clippers, favorites of the NBA!

Posted on Jul 6 2019 - 10:16pm by Aris Tolios
Categorized as
2127
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Το καλοκαίρι του 2017 οι Clippers ήταν φαινομενικά μια από τις καλύτερες ομάδες του ΝΒΑ.

Είχαν τερματίσει για έκτη συνεχόμενη χρονιά (ισάριθμη του Chris Paul στην ομάδα και τέταρτη του Doc Rivers) με πάνω από 60% νίκες, είχαν τους superstars τους, είχαν σιγά σιγά υπερσκελίσει τους Lakers ως «αφεντικό του Staples Center» – ειδικά από τη στιγμή που οι τελευταίοι έδιναν ασύδοτα farewell tours στον all-time great Kobe.

Όμως, η κόπωση ήταν σαφής.

Before sunrise…

Υπέρβαση δεν μπορούσε να κάνει με τίποτα, αφού σε αυτή την εξαετία, είτε με Del Negro είτε με Rivers, τράκαραν είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο των playoffs. Και σα να μην έφτανε αυτό, όλα αυτά τα χρόνια είχαν αποκλειστεί από τις μισές σημαντικές ομάδες της Δύσης (Spurs, Grizzlies, Thunder, Jazz, Rockets, Blazers), πλην μιας: των Golden State Warriors1)Αν θέλουμε να είμαστε σχολαστικοί, τους απέκλεισαν το 2012, αλλά όπως θα δείτε παρακάτω, άλλο είναι το point. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αν έχεις διαθέσεις contender, σε βάζει σε σκέψεις.

Σκέψεις, όπως π.χ. «πόσο ανοιχτό είναι το παράθυρο για πρωτάθλημα, όταν υπάρχουν οι Warriors ή ο Durant στους Warriors και εγώ δεν μπορώ να φτάσω καν να τους συναντήσω;»

Εκείνη η χρονιά, δεν είχε μόνο το περίφημο σκηνικό με το γρονθοκόπημα του Blake Griffin στον υπάλληλο της ομάδας Matias Testi (που, εκτός των άλλων, κράτησε και το χέρι του θύτη 4-6 εβδομάδες εκτός δράσης), αλλά μάλλον μετέτρεψε και την αρχικά όμορφη σχέση Paul – Griffin σε ένα ανένδοτο beef, με ξεκαρδιστικές προεκτάσεις. Είχε και την ατελείωτη μίρλα του CP3 για την ανταλλαγή που θα έφερνε τον «κολλητό» του Carmelo Anthony στην ομάδα έναντι, μεταξύ άλλων, του Austin Rivers. Προφανώς, άλλο που δεν ήθελε ο Paul για να ξεσπαθώσει για «νεποτισμό» μέσα στην ομάδα.

Κοινώς, η ομάδα που μας χάρισε τη “Lob City”, αλλά και τον “emoji war”, έμοιαζε πλέον non-relevant – ας πούμε, σαν ο Psy να έρχεται στην χώρα μας το 2019 για να πει για πρώτη φορά σε ελληνικό κοινό το “Gangnam Style”.

…Before sunset…

Πως λοιπόν φτάσαμε από όλο αυτό σε αυτή την θαυμάσια μέρα;

Enter Jerry West.

Καταρχάς, να πούμε σε αυτό το σημείο πως στο υπόλοιπο κείμενο, θα αναφερόμαστε τον παραπάνω άνθρωπο ως “The Logo” ή περιφραστικά, για παράδειγμα «ο θρύλος του ΝΒΑ». Το όνομα του δεν θα πρέπει να προφέρεται επί ματαίω. Ο θρύλος του ΝΒΑ έχει αποδείξει ότι μπορεί να χτυπήσει τα δάχτυλα του και να αλλάξει το παιχνίδι όποτε θέλει. Όχι την ομάδα του. Ολόκληρη τη λίγκα. Μπορεί να κάνει τα πάντα βασικά. Είμαι πεπεισμένος.

Όταν το μοιραίο εκείνο καλοκαίρι του 2017, οι Clippers έφερναν τον “The Logo” με αδιευκρίνιστο ρόλο (κάτι σαν «σύμβουλος» και «μέλος εκτελεστικής επιτροπής») ήταν σαφές: είχε δημιουργήσει ως παράγοντας τρεις δυναστείες (Lakers των ‘80s, Lakers των early ‘00s και Warriors), είχε κατακτήσει οκτώ πρωταθλήματα εκτός παρκέ, είχε πρωτοστατήσει σε τεράστιες μετακινήσεις παικτών (από τον Shaq μέχρι τον Durant), είχε κάνει δουλειά μυρμηγκιού με ταπεινά υλικά2)Τα δύο βραβεία “Executive of the Year” αναφέρονται στις υπέροχες δουλειές που έκανε το 1995, όταν οδήγησε τους Lakers των Divac, Van Exel, Ceballos, Eddie Jones στον β’ γύρο των playoffs μετά από χρόνια και το 2004, όταν οδήγησε τους Grizzlies των Gasol, Jason Williams, Posey, Battier για πρώτη φορά στα playoffs. Διόλου τυχαία τις ίδιες χρονιές, οι προπονητές Del Harris και Hubie Brown πήραν τα βραβεία του «Προπονητή της Χρονιάς». Συνολικά, στη θητεία του West ως διοικητικού παράγοντα, έχουν πάρει βραβείο οι προπονητές Riley (1990), Harris (1995), Brown (2004), Kerr (2016). και τώρα ετοιμαζόταν για την νέα πρόκληση.

Στις 15 Ιουνίου, το «Τοτέμ» συμφωνεί με τους Clippers, έχοντας «ψηθεί» από τους ενθουσιώδεις ιδιοκτήτες Steve Ballmer3)και ποιος δεν θα ψηνόταν, βασικά; και Dennis Wong και δουλεύοντας με άμεσους συνεργάτες τον Πρόεδρο Lawrence Frank και τον GM Michael Winger. Παράλληλα, απαλλάσσεται από τα διοικητικά του καθήκοντα ο Doc Rivers, που η αλήθεια είναι έφτασαν στο σημείο να υπονομεύουν το ότι είναι πράγματι καλός coach4)Ευτυχώς, η σεζόν που μόλις τελείωσε μας το υπενθύμισε για τα καλά.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο, οι Clippers έχουν τελειώσει τη χρονιά με -34,5 εκατομμύρια στο cap και 3,3 εκατομμύρια φόρο πολυτελείας. Παράλληλα, το καλοκαίρι του 2019 οι Chris Paul και DeAndre Jordan είναι free agents, ενώ ο Griffin μπαίνει στην τελευταία χρονιά του max rookie συμβολαίου του. Τέλος, τα picks #235)αυτό που έγινε ο OG Anunoby και #566)αυτό που έγινε ο Jabari Bird έχουν φύγει εδώ και χρόνια από τα χέρια των Clippers για να αφήσουν το αποτύπωμα (;) τους στην ομάδα οι Austin Rivers, Carlos Delfino και Miroslav Raduljica.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, no cap space, no picks, καθόλου ευελιξία, κουρασμένο και κάπως γερασμένο ρόστερ 7)μ.ο. ηλικίας τα 29,7 έτη στους 15 παίκτες και μπροστά τα πράγματα γίνονταν ακόμα χειρότερα.

Έχει σημασία να τίθενται αυτά ως αφετηρία μιας κατάστασης, διότι οι Clippers, οι Nets και λίγο πριν, οι Celtics αποτελούν σύγχρονο σημείο αναφοράς για το πως μια ανταγωνιστική ομάδα ξεκινά και κάνει rebuilding αμέσως μόλις μπαίνει στην καμπύλη της παρακμής και στη διάρκεια του (που κρατάει μόλις 2-3 χρόνια), παραμένει ανταγωνιστική ή τουλάχιστον υπολογίσιμη.

Αν το σημείο μηδέν, λοιπόν, είναι η 15η Ιουνίου του 2017, παρακάτω παραθέτουμε σε τι μετατράπηκε εκείνο το ρόστερ των Clippers, αντί να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Ως τελευταία υποσημείωση, να πούμε πως στις 23 Ιουνίου και στις 6 Ιουλίου οι Clippers περίπου αναπλήρωσαν τα picks που δεν είχαν δίνοντας 5,2 εκατομμύρια σε Bucks και 76ers για τους Sindarius Thornwell (#48 του draft) και Jawun Evans (#39 του draft).

Πάμε λοιπόν. Από το 2017 μέχρι σήμερα:

  • Οι DeAndre Jordan και Marreese Speights ενεργοποίησαν τις player options τους, έγιναν free agents και βάδισαν προς την ασημαντότητα έκτοτε8)Βέβαια, εξαρτάται πως το βλέπει κανείς: ο Speights κάνει τρομερή καριέρα στην Κίνα, ενώ ο DAJ βέβαια έλαβε 22 εκατομμύρια πέρυσι και 10 ετησίως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια – κυρίως ως εξαιρετικό «δόλωμα» για τον Kevin Durant, όπως δείχνουν τα πράγματα.
  • Οι Alan Anderson και Brandon Bass αφέθηκαν ελεύθεροι, όπως και ο Paul Pierce, που ολοκλήρωσε κάπου εκεί την καριέρα του για να συνεχίσει στο άθλημα των γραφικών εκτιμήσεων.
  • Σημαντικοί παίκτες για το rotation των Clippers συνεχίζουν τη διαδρομή τους στο ΝΒΑ βρίσκοντας κυρίως μονοετή συμβόλαια: JJ Redick, Luc Richard Mbah a Moute και Raymond Felton.
  • Οι Austin Rivers και Wesley Johnson έγιναν απευθείας ανταλλάγματα για τους Marcin Gortat και Alexis Ajinca, οι οποίοι στη συνέχεια, αφέθηκαν ελεύθεροι. Επομένως και αυτοί με τη σειρά τους δεν πρόσφεραν κάτι κατά την έξοδο τους από τον οργανισμό – οι μοίρες τους, ωστόσο, έχουν συνδεθεί έμμεσα με τους Rockets. Ο Johnson κατέγραψε ίσως το αρνητικό highlight της καριέρας του απέναντι στον Harden, ενώ η καριέρα του Rivers ανανεώθηκε πλάι – από όλους τους ανθρώπους – στον Chris Paul.
  • Ο Chris Paul έγινε πυλώνας μιας πολυπληθούς μεταγραφής στους Rockets, από τους οποίους οι Clippers κέρδισαν τους Lou Williams, Montrezl Harrell, Patrick Beverley – κοινώς, τα 3/5 της «καλής» πεντάδας τους για τη χρονιά που τελείωσε και τη χρονιά που έρχεται. Εξαιρετικά team-friendly συμβόλαια και οι τρεις, μόνιμος κάτοχος του “6th player of the year” ο πρώτος και αθλητές που θα σκότωνε κάθε contender για να τους έχει. Στο πακέτο περιλαμβάνονταν και οι DeAndre Liggins, Sam Dekker, Kyle Wiltjer και Darrun Hilliard, που πραγματικά δεν μας απασχολούν.
  • Οι Blake Griffin, Jamal Crawford, Brice Johnson και Diamond Stone έγιναν μετά από πολλές περιπέτειες και ενδιάμεσους κόμβους τους Danilo Gallinari, Shai Gilgeous – Alexander, Tobias Harris, Avery Bradley, Jamychal Green, Garrett Temple, Wilson Chandler, Mike Muscala, Michael Beasley, Willie Reed και Boban Marjanovic ο Paul George και ο Landry Shamet. Στους δύο τελευταίους οφείλουμε να προσθέσουμε λογικά και τον restricted free agent Ivica Zubac, ο οποίος δεν ξέρουμε αν θα μακροημερεύσει στους Clippers, αλλά προς το παρόν δεν θα μετακινηθεί.

#JustΙn: Έμεινε…

  • Επίσης, χωρίς αντάλλαγμα οι Clippers κέρδισαν τους Kawhi Leonard, Maurice Harkless (τρέλα του Portland), Rodney McGruder (έγκλημα του Miami), Johnathan Motley και από το draft τους Sindarius Thornwell, Jerome Robinson, Mfiondu Kabengele και Terance Mann (στους δύο τελευταίους δεν έχουν δώσει ακόμα συμβόλαιο).
  • Σε ότι αφορά τα draft picks του μέλλοντος, έχουν λαμβάνειν τα pick β’ γύρου από το Detroit για τα έτη 2021 και 2023, ενώ έχουν ήδη παραχωρήσει στους Thunder τα pick α’ γύρου για το 2022, 2024 και 2026, το δικαίωμα σε pick swap για τα έτη 2023 και 2025, καθώς και το pick β’ γύρου του 2021 στη Charlotte.
  • Αν θέλουμε, τέλος, να είμαστε σχολαστικοί οφείλουμε να προσθέσουμε και τα περίπου 6 εκατομμύρια που έβγαλαν από την τσέπη τους σε διάφορες περιστάσεις.
Before midnight…

Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε, λοιπόν τώρα; Εκτός από αυτή την υπερβολή, εννοούμε.

Πολύ απλά: 12 παίκτες9)τρομερά ισορροπημένη στην επίθεση και ότι καταστροφικότερο στην άμυνα, με παίκτες όπως ο MVP των Τελικών και μέλος της δεύτερης All-NBA ομάδας, o τρίτος στην κούρσα του MVP και του DPoY, οι δύο καλύτεροι «έκτοι παίκτες» πέρυσι, ο Patrick Beverley, τους οποίους κοουτσάρει ο τρίτος «καλύτερος προπονητής» πέρυσι, 8,6 εκατομμύρια πάνω από το όριο του salary cap (αλλά 17,7 εκατομμύρια χώρος στο luxury tax space) και μέσος όρος ηλικίας τα 26,1 χρόνια. Σε ότι αφορά το μέλλον, οι Clippers έχουν να ανησυχούν μονάχα για 3-5 pick πρώτου γύρου σε βάθος επταετίας (τα περισσότερα εκ των οποίων λογικά θα είναι χαμηλά) και για τις ανανεώσεις των Harrell, Harkless, Shamet, Thornwell, Robinson του χρόνου – στις τρεις τελευταίες μάλιστα έχουν τον πρώτο λόγο.

Σε αυτά τα μόλις δύο χρόνια που μεσολάβησαν, οι Clippers παρέμειναν ανταγωνιστικοί κοντά στη ζώνη των playoffs, έγιναν νεότεροι, έγιναν φτηνότεροι και πλέον είναι μάλλον το Νο.1 φαβορί για το πρωτάθλημα τα επόμενα χρόνια.

Και όλα αυτά, σε μια υπέροχη ατμόσφαιρα.

Με την ευλογία λοιπόν των Pistons και Heat, πάνω στις πλάτες των οποίων οι Clippers αναγεννήθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Εδώ κοτζάμ Woj θεωρεί πως «έσωσαν το ΝΒΑ».

Οπότε, εμείς έχουμε να πούμε μόνο: Well done “Logo”!!!

The following two tabs change content below.

Aris Tolios

Αναγνώστης του The Ball Hog, βρέθηκε σε αυτό επειδή είχε μπάρμπα στην Κορώνη, για να προσθέσει το τελευταίο λιθαράκι γραφικότητας. Έχει αγαπήσει με τη σειρά τους Suns, τους Sonics, τους Knicks, τους Clippers, τους Mavericks, τους Warriors και τους Hornets, αλλά πιο πολύ θα παραμένει ταγμένος στη Δύση (και ειδικά στην Pacific). Φτερνίζεται λέξεις σε χιλιάδες και νιώθει περήφανος που σε κάθε κείμενο, η πλατφόρμα του επισημαίνει πως οι προτάσεις του παραείναι μεγάλες. Έχει σταματήσει να ανησυχεί και έχει μάθει να αγαπά τον αναπόφευκτο υποκειμενισμό και ζει για να περνάει καλά, διαβάζοντας μεγάλα κείμενα. Γράφει για τον εαυτό του στο τρίτο ενικό.

 

References
↑1 Αν θέλουμε να είμαστε σχολαστικοί, τους απέκλεισαν το 2012, αλλά όπως θα δείτε παρακάτω, άλλο είναι το point
↑2 Τα δύο βραβεία “Executive of the Year” αναφέρονται στις υπέροχες δουλειές που έκανε το 1995, όταν οδήγησε τους Lakers των Divac, Van Exel, Ceballos, Eddie Jones στον β’ γύρο των playoffs μετά από χρόνια και το 2004, όταν οδήγησε τους Grizzlies των Gasol, Jason Williams, Posey, Battier για πρώτη φορά στα playoffs. Διόλου τυχαία τις ίδιες χρονιές, οι προπονητές Del Harris και Hubie Brown πήραν τα βραβεία του «Προπονητή της Χρονιάς». Συνολικά, στη θητεία του West ως διοικητικού παράγοντα, έχουν πάρει βραβείο οι προπονητές Riley (1990), Harris (1995), Brown (2004), Kerr (2016).
↑3 και ποιος δεν θα ψηνόταν, βασικά;
↑4 Ευτυχώς, η σεζόν που μόλις τελείωσε μας το υπενθύμισε για τα καλά
↑5 αυτό που έγινε ο OG Anunoby
↑6 αυτό που έγινε ο Jabari Bird
↑7 μ.ο. ηλικίας τα 29,7 έτη στους 15 παίκτες
↑8 Βέβαια, εξαρτάται πως το βλέπει κανείς: ο Speights κάνει τρομερή καριέρα στην Κίνα, ενώ ο DAJ βέβαια έλαβε 22 εκατομμύρια πέρυσι και 10 ετησίως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια – κυρίως ως εξαιρετικό «δόλωμα» για τον Kevin Durant, όπως δείχνουν τα πράγματα
↑9 τρομερά ισορροπημένη στην επίθεση και ότι καταστροφικότερο στην άμυνα, με παίκτες όπως ο MVP των Τελικών και μέλος της δεύτερης All-NBA ομάδας, o τρίτος στην κούρσα του MVP και του DPoY, οι δύο καλύτεροι «έκτοι παίκτες» πέρυσι, ο Patrick Beverley, τους οποίους κοουτσάρει ο τρίτος «καλύτερος προπονητής» πέρυσι