Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.
Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.
Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Dallas Mavericks.
Περσινά, ξινά σταφύλια
Ας μην γελιόμαστε: για ομάδα που έχει αγωνιστεί μόλις σε δύο τελικούς Δύσης, έναν τελικό ΝΒΑ και έχουν κατακτήσει έναν τίτλο και έχουν καταφέρει να αποκλειστούν από το όγδοο seed τη χρονιά που είχαν ρεκόρ franchise και τον ΜVP της λίγκας, οι Mavericks έχουν μεγαλύτερο μέγεθος από όσο μπορούν να υποστηρίξουν.
Για την ακρίβεια, από τότε που πήραν το πρωτάθλημα το 2011, το κοντινότερο σε επιτυχία που τους έχει συμβεί είναι να τους αναφέρει σε τραγούδι του ο Future1)Θεέ μου τι ειρωνεία. Χρόνο με το χρόνο, παρακολουθούσαμε τον θρυλικό Dirk να μετατρέπεται σε σκήνωμα, γράφοντας 3-4 σημαντικούς τραυματισμούς όταν μέχρι τότε δεν είχε ούτε μισό, ένας ένας οι περήφανοι 35αρηδες να φεύγουν προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις και να δίνουν τη θέση τους σε ατάλαντους nobodies και προβληματικούς guards2)βλ. Rondo, Ellis, Mayo, οι οποίοι χάρη στα ψηλά κορμιά τους, ωθούσαν τον Dirk στη θέση του center – μέχρι που όντως δοκιμάστηκε…
Η μονοτονία πήγε κάπου να σπάσει το 2015, όταν διεκδίκησαν τον DeAndre Jordan στο peak του, αλλά ο emoji war παραήταν απάνθρωπος για να τον αντέξουν οι Mavs, η μόνη ομάδα που μπορεί να είναι διαχρονικά πιο loser στην offseason από ότι στην postseason3)Τι γίνεται, πως πάνε οι προσπάθειες να φέρετε τον prime Dwight Howard;. Ε αφού δεν έκατσε και αυτό, αποφάσισαν να σκορπάνε λεφτά σε άτοπους σκοπούς, όπως να συγκεντρωθεί στο μπάσκετ ο Chandler Parsons 4)οι Grizzlies αποτελείωσαν τη δουλειά, να παραμείνει υγιής ο Wes Matthews ή να βρει νέο σπίτι για υιοθεσία ο Harrison Barnes, μετά τους τελικούς του 2016. Γενικώς, οι επιλογές στην offseason στο Dallas είναι οι χειρότερες αποφάσεις που έχουν ληφθεί εκεί από τότε που αποφάσισαν να γυρίσουν τον Kennedy στην πόλη σε καμπριολέ αμάξι.
Πέρυσι όμως…; Ε; Αρχόντοι. Μετά από τόσα χρόνια μοναξιάς του Nowitzki κάθε χρόνο εκεί γύρω στις μέρες του draft, κατάφεραν και εκπλήρωσαν το όνειρο τους: να φωνάξουν ένα τρανταχτό “shut up and take my money” στη μούρη του DeAndre Jordan5)Για να αποκτήσουμε μια τάξη μεγέθους, μόλις έναν χρόνο μετά, οι Nets του έδωσαν λιγότερα από τα μισά και τους κοροϊδεύουμε που τον πλήρωσαν απλώς για δόλωμα για τον Durant. Την ίδια ώρα, πατώντας πάνω στη ζωντανή, όπως φαίνεται, αμερικανική ξενοφοβία και αποσπώντας στο draft έναν 19άρη Σλοβένο και σίγουρο μελλοντικό Hall of Famer ήδη προτού πατήσει παρκέ του ΝΒΑ, το απροκάλυπτα «κοσμοπολίτικο» franchise του Cuban έκανε περίπου το αντίστοιχο με έναν ανοιχτά γκέι γιο που αποφασίζει να έρθει στο κυριακάτικο τραπέζι ντυμένος drag queen για να το τρίψει στην μούρη του συντηρητικού πατέρα του6)τι κάνει παρεμπιπτόντως ο μπαμπάς σου Tim Hardaway Jr.;
Σα να μην έφτανε αυτό, αφού κατάλαβε την αξία του Dončić, ο Cuban αποφάσισε να ξεφορτωθεί ότι καλύτερο (καλά μην το πάρετε και κυριολεκτικά) έπαιρνε κάθε καλοκαίρι μέχρι τότε για να πάρει βασικά τον “unicorn” Porzingis.
Ως γνωστόν, κάποιοι αθλητές ονομάζονται “unicorns” όταν τους συναντάς πολύ σπάνια.
Όταν λέμε πολύ σπάνια, μιλάμε πάντα στο παρκέ, έτσι; Δηλαδή, πιο συχνά τους συναντάς στο νοσοκομείο για τραυματισμό ή στο δικαστήριο για βιασμό, παρά εκεί.
Καταλάβατε: unicorn.
Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά
Το καλοκαίρι, οι Mavericks επέστρεψαν στο αγαπημένο τους άθλημα: να μπαίνουν στα περισσότερα μεταγραφικά σενάρια και τελικά να δίνουν λίγο υπερβολικά συμβόλαια σε πολύ υπερτιμημένους παίκτες. Έτσι, για τα επόμενα τρία χρόνια, οι Mavs θα επενδύσουν 120 εκατομμύρια στους Wright, Curry, Finney-Smith, Kleber, Powell. Δεν είναι και να τραβάς τα μαλλιά σου, απλώς μάλλον θα έπαιρνες μόνο τον πρώτο σε 16αρα λίγκα στο fantasy και δεν θα έδινες σίγουρα στον τελευταίο 17 εκατομμύρια το 2023 (έστω και μη εγγυημένα).
Η ώρα της κρίσης
Τι θα δούμε λοιπόν φέτος; Βασικά τον Dončić και τον Porziņģis να περιστοιχίζονται από σουτέρ και ψηλούς και άχαρους. Η συνύπαρξη τους φαίνεται εντυπωσιακή και ναι σε όλο το ΝΒΑ φέτος είναι trendy τα dynamic duos, αλλά οι Mavs θα είχαν πρόβλημα να κατεβάσουν ανταγωνιστική ομάδα και σε τουρνουά 3on3. Ο Carlisle μπορεί να κατεβάσει μια καλή επίθεση μαζεύοντας τυχαίους τύπους από ένα random rodeo στο Texas και έχει αρκετούς χειριστές της μπάλας για να το καταφέρει, αλλά πέραν του Λετόνου το frontcourt των Mavs είναι τόσο θλιβερό που θα καταλήξει να παίζει τριαντάλεπτα ο Maxi Kleber.
Ναι, είναι τόσο κακό το ράστερ του Dallas, που θα είναι συνετή επιλογή να παίζει βασικός το ξαδερφάκι του Dirk από το χωριό, που απλά πήρε τη δουλειά του αυτοφοράκια center, απλά για να δώσουν στο Γερμανό μαύρα τα λεφτά που του χρωστάνε τόσο χρόνια. Λες και δεν μπορούσαν να κάνουν κι αυτοί κάτι σαν το Space Jam 2. Ίσως το Der Untergang 2 , με τον Dirk να τσιρίζει για τις μεταγραφές που έκαναν κάθε καλοκαίρι μετά το 2011.
#bad_art_time
Το “White Chicks” των αδερφών Wayans. Δεκαπέντε χρόνια έχω αρνηθεί να το δω και σκοπεύω να διατηρήσω το σερί – απλώς έχω διαβάσει το premise και με πείθει ότι είναι τόσο αίσχος όσο φαίνεται. Φαίνεται πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για έναν μπασκετμπολίστα, που, βάσει πιθανοτήτων, θα είναι κατά 70% μαύρος, να παίξει στους Mavericks σήμερα (βλ. παρακάτω).
Παραπλεύρως, ωστόσο, σε συζήτηση που αφορά στην τέχνη, έχω να πω τα καλύτερα για το BlackKKKlansman (οριακά η βιογραφία του Tim Hardaway Jr. στο Dallas) και το John Wick 3, μόνο και μόνο επειδή παίζει ο “Bobinator”.
#save_…
Από δύο εμμονές διακατέχεται ο Mark Cuban. Η πρώτη είναι να αντιγράφει τους Spurs, χειρότερα και από γιο με “daddy issues”.
It's the new Texas rivalry. Who can sign more players from Europe: Gregg Popovich or Mark Cuban? #Mavs #Spurs pic.twitter.com/SueGtrJ31N
— ClutchPoints (@ClutchPointsApp) February 1, 2019
Η δεύτερη είναι μια ανεξήγητη λατρεία προς τη λευκή σάρκα7)Αναγκαία παρένθεση: βασικοί κανόνες roast απαιτούν να μην ξεφεύγει ούτε ο λατρεμένος Rick Carlisle από αυτό. Οπότε θέλετε να μας πείτε πως είναι τυχαίο που αυτά συμβαίνουν στο Dallas με έναν προπονητή που ανδρώθηκε στους Celtics του ’86, μια θρυλικά «λευκή ομάδα»;. Δηλαδή, εντάξει είναι ρατσιστές στο Texas, αλλά τόσο απελπισμένοι είναι πια μην τους πάρουν την ομάδα μαύροι που εξασφάλισαν πως όταν φύγει από τα χέρια του Γερμανού θα περάσει στα χέρια του συγχωριανού του, ενός Σλοβένου prodigy, του ψηλότερου (κατηγορούμενου ως) βιαστή του κόσμου και ενός Αυστραλού με παρατσούκλι «ο λογιστής»;
Οι Dončić, Porziņģis, Kleber, Broekhoff είναι υγρή φαντασίωση για νοσταλγούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Boban Marjanovic το δημιούργημα της ναζιστικής ευγονικής και ο Yudai Baba ο σύμμαχος εξ ανατολών.
Και αν τέλος πάντων με τους λευκούς είμαστε κάπως ανεκτικοί αφού είναι Ευρωπαίοι κυρίως, είμαστε έξαλλοι πραγματικά με το diversity στους μαύρους των Mavericks: είναι δυνατόν να σπάνε την «ασπρίλα» οι Justin Jackson, Dwight Powell, Seth Curry, Jalen Brunson; Ακόμα και ο Πορτορικάνος τους είναι λευκός καστανόξανθος, κάπου έλεος ας πούμε!
Τέλος πάντων, #save_black_lives_matter.
Worst case scenario
Ο Cuban αποφασίζει πως η ομάδα δεν είναι αρκετά ευρωπαϊκή και υπολείπεται ακόμα σε κοσμοπολιτισμό των Spurs – για κάποιον ανεξήγητο λόγο, αυτό φαίνεται να είναι ταιριαστό με την βλάχικη fanbase του Texas. Οπότε αποφασίζει να φέρει τον Marco Belinelli στη θέση του Tim Hardaway Jr. και τον Goran Dragic στη θέση του Delon Wright. O Dončić εκστασιασμένος που έγιναν οι Mavs Εθνική Σλοβενίας, δηλώνει μπροστά σε τρελαμένους Τεξανούς, ντυμένος με τη σημαία της Συνομοσπονδίας «ήρθε η ώρα να διαχωριστεί το Texas από τους Γιάνκηδες, εμείς οι Σλοβένοι είμαστε μανούλες σε διασπάσεις ομόσπονδων κρατών». Η διοίκηση επιτρέπει στους υπόλοιπους μη λευκούς αθλητές της ομάδας να παραμείνουν αν θέλουν, αλλά ταυτόχρονα τους επιβάλλει dress code, ώστε, αν θέλουν να φοράνε chains για να περνάνε για μαύροι, αυτές να είναι από BitCoin.
O Carlisle τα βροντάει και αποφασίζει να πάει σε Jim Carrey look-alike contest, όπου και πρωτεύει, ξεκινώντας μια καινούργια καριέρα, παίζοντας στη θέση του Καναδού ηθοποιού, σε περιόδους που είναι απασχολημένος με διαζύγια ή αλκοολισμό.
Στη θέση του Rick, αναλαμβάνει καθήκοντα ο Dirk Nowitzki, που και μασκότ να αναλάβει στο Dallas θα τον αποθεώνουν – πάλι καλά διότι, σε οτιδήποτε πέραν του μπάσκετ, είναι κάπως cringy ακόμα και οι γκάφες του.
Luka couldn't help himself after this Dirk Nowitzki penalty kick 😂⚽️
(via @dallasmavs) pic.twitter.com/6yKkjGJdkN
— NBA on ESPN (@ESPNNBA) May 12, 2019
Black Mirror
Oι επενδύσεις του Cuban διολισθαίνουν, καθώς πέφτει η τιμή του BitCoin. Αποφασίζει να παραμείνει ιδιοκτήτης, αλλά να αποστασιοποιηθεί από τις καθημερινές αποφάσεις. Η μαύρη κοινότητα του Dallas βρίσκει την ευκαιρία και προωθεί τον “native son” Larry Johnson για GM. O “Grandmama”, γνήσιο τέκνο του μάχιμου μαύρου εθνικισμού και του Ισλάμ, βλέπει τον Porziņģis να κάνει κάτι τόσο σπάνιο που αντιστοιχεί σε πραγματικό unicorn: να καταδικάζεται ως εν ενεργεία αθλητής για σωματική επίθεση σε γυναίκα. Τούτων δοθέντων και με τη χρονιά να πηγαίνει ξανά χαμένη, ο Johnson αποφασίζει να στείλει όλα αυτά τα “white boys” σπίτι τους. Διώχνει τους Dončić, Kleber, Broekhoff και Baba κακήν κακώς και φέρνει στη θέση τους μαύρους συμπατριώτες τους: Anthony Randolph, Dennis Schroeder, Patty Mills και Rui Hachimura. Απογοητευμένος με την εξέλιξη αυτή, άλλον έναν απίθανο τρόπο για να βρεθεί εκτός rotation, ο Boban Marjanovic αποφασίζει να ακολουθήσει την κινηματογραφική του καριέρα, παίζοντας τον κακό σε επόμενα James Bond πρωταγωνιστώντας σε ανέβασμα του πρώτου Fast&Furious σαν μιούζικαλ στο Broadway.
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
| ↑1 | Θεέ μου τι ειρωνεία |
|---|---|
| ↑2 | βλ. Rondo, Ellis, Mayo |
| ↑3 | Τι γίνεται, πως πάνε οι προσπάθειες να φέρετε τον prime Dwight Howard; |
| ↑4 | οι Grizzlies αποτελείωσαν τη δουλειά |
| ↑5 | Για να αποκτήσουμε μια τάξη μεγέθους, μόλις έναν χρόνο μετά, οι Nets του έδωσαν λιγότερα από τα μισά και τους κοροϊδεύουμε που τον πλήρωσαν απλώς για δόλωμα για τον Durant |
| ↑6 | τι κάνει παρεμπιπτόντως ο μπαμπάς σου Tim Hardaway Jr.; |
| ↑7 | Αναγκαία παρένθεση: βασικοί κανόνες roast απαιτούν να μην ξεφεύγει ούτε ο λατρεμένος Rick Carlisle από αυτό. Οπότε θέλετε να μας πείτε πως είναι τυχαίο που αυτά συμβαίνουν στο Dallas με έναν προπονητή που ανδρώθηκε στους Celtics του ’86, μια θρυλικά «λευκή ομάδα»; |
