Rumble in the Bubble: Day 3

Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.

Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).

Περάστε μισή ωρίτσα να χαζέψετε και να ανακαλύψετε όλες τις λεπτομέρειες από το υπέροχο γραφιστικό του @StatMuse

Bubblegum

Σταματήστε ότι κάνετε και απολαύστε τους T.J. McConnell και Doug McDermott, δύο παίκτες με ονόματα από το “Dukes of Hazzard” και επώνυμα που κατέκτησαν κάποτε την Άγρια Δύση σε μια άψογη χορογραφία.

Nasty McConnell pass leads to the McDermott dunk: pic.twitter.com/Ks7umXqG43

— Tony East (@TEastNBA) August 2, 2020

Ακολουθούν όμορφες στιγμές. Ο Marcus Morris κάνει κερατάκια στον Kawhi γιατί «τον δείχνει η τηλεόραση», ο Leonard γυρίζει επειδή χτύπησε ο ανιχνευτής κίνησης του και μετά βαράει ένα 404 error, αδυνατώντας να καταλάβει τη χρησιμότητα της κατάστασης.

Δηλαδή, ή αυτό ή είναι ο πιο αστείος άνθρωπος του κόσμου.

ΒubbleΤι;

Q: Brett Brown, τι στο διάολο ήταν αυτό που είδαμε χτες στο «ντέρμπι της πέμπτης θέσης στην Ανατολή»;

Α: Σε μια γενικά «καυτή» από τις πρώτες επιθέσεις βραδιά του Warren (19 πόντους με 8/11 σουτ στο πρώτο δωδεκάλεπτο), δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε πως είτε τα αντανακλαστικά του Brown είναι του νεκρού, είτε διακατέχεται από σκληρές εμμονές, είτε θεωρεί πως η ομάδα του είναι η καλύτερη γιατί έχει τα πιο ψηλά παιδιά. Εξηγούμαστε.

Η απουσία των Brogdon – Sabonis (αλλά και η ουσιαστικά συνεχόμενη μακρόχρονη αγωνιστική απουσία του Oladipo) δημιουργούσε στο μυαλό του Brown μικρά περιθώρια δημιουργίας και παραγωγής για την Indiana, τόσο από την κορυφή όσο και στο post. Έτσι, πολύ σίγουρος όντας, θεωρούσε πως μπορούσε να ισορροπήσει το πολύ ψηλό σχήμα του (μόνιμα τρεις εκ των Embiid, Horford, Simmons, Harris μέσα) με μπόλικη ταχυδύναμη που νομοτελειακά (;) θα δημιουργούσε πολλούς πόντους, συνήθως με τσαμπουκαλεμένα drive που ξεκινούσαν από την κορυφή με στόχο να φτάσουν στο καλάθι ή να κάνουν kickout στη γωνία. Διότι κύριε, αν οι παίκτες σου είναι ψηλοί και δυνατοί από τη μία και από την άλλη, ξέρουν να πασάρουν και να βάζουν τη μπάλα στο παρκέ, ε μωρέ θα την βρούνε την άκρη. Βεβαίως.

Είχαμε εδώ και καιρό επισημάνει σε ανύποπτο χρόνο πως η Indiana, μια ομάδα με αμυντική φυσιογνωμία, πολλές ατυχίες και συντηρητικό προπονητή, είχε επιλέξει να απαντήσει με κατακόρυφη αύξηση του ρυθμού και της κυκλοφορίας της μπάλας, με τις επακόλουθες αναπόφευκτες εκπτώσεις στην άμυνα. Έτσι, το τρέξιμο που επέβαλαν οι Pacers, με πρωτεργάτες τους Aaron Holiday – TJ McConnell (άθροισαν 18 assists) και φυσικά τον βομβαρδισμό από την περιφέρεια, δεν πρέπει να το είχαν φανταστεί ούτε στους χειρότερους τους εφιάλτες οι βασικοί των Sixers, που στο μεγαλύτερο διάστημα ένιωθαν σαν την πρώτη μέρα εκπαίδευσης του “Gomer Pyle” στο Full Metal Jacket.

Μετρήστε λίγο: οι Pacers σούταραν 34 από τα 95 σουτ τους από το τρίποντο με 41,2% ευστοχία, μοίρασαν 31 assists και έπαιξαν σε 102,1 pace. Τα αντίστοιχα νούμερα τους στην προ-covid19 regular; 31,2% (30οι) σε 3P-attempt rate, ήτοι 27,6 τρίποντα ανά αγώνα (30οι), με 36,4% ευστοχία (11οι) και 98,6 (24οι) σε pace. Ναι, σίγουρα o Warren έβλεπε το καλάθι σαν ωκεανό. Αλλά τα μισά και βάλε σουτ του είναι με τον καημένο τον Simmons παντελώς εκτός θέσης, αφού είτε έχει οδηγία να σκεπάσει με double-team τον εκάστοτε κοντοπίθαρο άσο των Pacers είτε δεν έχει προλάβει να επιστρέψει στο transition, είτε, όπως ορθά επεσήμανε ο Τσολάκης στο “Shot Clock”, έπαιζε under στο screen τον Warren.

Double Bubble Trouble

Mr. Bubblicious

Ο Embiid έκανε νούμερα 2Κ (αν και αξίζουν συγχαρητήρια και στον Jakarr Sampson που ο γρήγορος ρυθμός του επέτρεψε να σταθεί απέναντι του με αξιοπρέπεια και είχε +20 στο plus/minus). Ο Lowry ήταν απίστευτα clutch, εκπροσωπώντας μια ομάδα που από τον πάτο του βαρελιού, η αυτοπεποίθηση και το μέταλλο της προκαλούν ρίγη. O OG Anunoby είναι ο μόνος που μπορεί να παίξει άμυνα τον “Terminator” αν ποτέ όντως έρθει να γυρέψει την Sarah Connor. Ο Butler είναι ο σπουδαιότερος εργάτης που έχει παίξει ποτέ στο ΝΒΑ πιθανότατα. Για κάποιο λόγο, ο Kelly Olynyk έγραψε 0 πόντους σε τρία δωδεκάλεπτα και 20 στο τέταρτο, στο ματς με το Denver που είχε κριθεί από το ημίχρονο – μπράβο του πάντως. Ο George και οι Clippers ήταν ένα τρίποντο μακριά από το να σπάσουν το ρεκόρ τριπόντων στο ημίχρονο και καθ’οδόν για το ρεκόρ τριπόντων σε αγώνα. O Chris Paul δίνει νέο περιεχόμενο στο “valuable” στο ακρωνύμιο MVP για τη φετινή σεζόν. Τίποτα από αυτά δεν έχουν σημασία μπροστά στη βραδιά του T.J. Warren.

Ο μεγαλύτερος αιμοδότης και εκποιητής ταλέντου του ΝΒΑ την τελευταία δεκαετία, οι Phoenix Suns έδωσαν τον Warren το καλοκαίρι για cash considerations (1,1 εκατομμύρια δολάρια). O Warren, πολυτιμότατο γρανάζι και στο Phoenix και πιθανότατα η οικονομικότερη λύση στη λίγκα για όποιον χρειάζεται ακατέβατα 15-20 πόντους με καμιά δεκαριά εκατομμύρια το χρόνο, κάνει για άλλη μια χρονιά το ίδιο και στην Indiana.

Βέβαια, άλλο αυτό και άλλο το χτεσινό, που ο Warren έμοιαζε με τον Vasily Zaytsev,του σοβιετικού sniper που μέσα σε 37 μέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σκότωσε 225 ναζί.

Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι και το ρεκόρ καριέρας του Jimmy Butler που φώναζε στον Warren σε ένα όμορφο φετινό beef “not in my fucking league”. Θα τους ξαναδούμε αντιπάλους στις 10 Αυγούστου, btw. Good times.

Be quiet, you bubbling fool!

Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε πολύ και έχοντας ήδη μιάμιση αγωνιστική πίσω μας, σημειώνουμε:

– το μπάσκετ στο Bubble είναι καλύτερο από ότι το περιμέναμε.

– Zion Williamson και Pelicans, τι γίνεται; Όλα καλά; Δεν υποτίθεται ότι εσείς ήσασταν από αυτούς για τους οποίους ξεκίνησε ξανά το ΝΒΑ; Zion παιδί μου, από πότε δεν ξέρεις τι να κάνεις με αυτό το στρογγυλό πράγμα, όταν έρχεται στα χέρια σου;

a lot of teams try and make excuses for playing bad defense so i respect the hell out of the Pelicans for showing up every night and saying we just dont care.

— Rob Perez (@WorldWideWob) August 1, 2020

– κυριαρχεί από νωρίς το μικρό rotation σε πολλές ομάδες που έχουν άμεσο ενδιαφέρον για την κατάταξη ενόψει playoffs. Όσο ξεκούραστοι κι αν είναι, το Houston και το Portland θα τα βρουν μπροστά τους, αφού μόνο για να παίξουν ημιτελικά περιφέρειας χρειάζονται 15-25 ματς, μετά από τόσο μεγάλη απουσία και rotation επτά παικτών. Αντιθέτως, παίρνουμε το αντίστοιχο στίψιμο των παικτών στο γενικά φημισμένο για το βάθος του Toronto ως «φλεξάρισμα» απέναντι σε contenders – τύπου «μπορούμε να κάνουμε ότι γουστάρουμε».

– θυμάστε φυσικά ότι το Toronto (συνεχίζει να) έχει να χάσει από τους Lakers από τότε που έπαιζαν οι άνεργοι Nick Young  και Wesley Johnson εκεί, έτσι;

– μήπως θυμάστε το τελευταίο καλάθι του Danny Green ενάντια στους Raptors; 19 Γενάρη του 2018.  0 πόντοι, 0/12 στα σουτ, 0/10 τρίποντα σε 47 λεπτά σε δύο αγώνες ως Laker. Οι τύποι σου δίνουν συνέχεια λόγους να τους φοβηθείς.

– είχαμε επισημάνει ότι η υπόθεση με τα μηνύματα στις φανέλες, αυτός ο υπερβολικός φορμαλισμός ακόμα και στην διαμαρτυρία και στο αυθόρμητο ξέσπασμα, θα ξεφτιλίσει το διακύβευμα. Είχαμε δίκιο. Τη χτεσινή φάση με τον Jimmy Butler, που, όπως είχε δηλώσει, μπήκε να παίξει χωρίς μήνυμα αλλά ούτε και όνομα στη φανέλα (σα να λέει «είμαι ο οποιοσδήποτε») και τον υποχρέωσαν να φορέσει φανέλα με όνομα, δεν ξέρεις πραγματικά από που να την πιάσεις και που να την αφήσεις. Το κυριότερο όμως: είναι τόσο μα τόσο απελπιστικά μακριά από τις αντιθέσεις, το πρόβλημα και το επίδικο των προηγούμενων μηνών.

– αξίζει βεβαίως να πούμε πως μπορεί να μην υπάρξει μεγάλη κοινωνικοπολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ, αλλά μπορεί να υπάρξει τεράστια αλλαγή στο mainstream και στην κοινωνική έκφραση. Οι Raptors είναι εκατό χρόνια μπροστά σε ότι αφορά και αυτό.

– o Jimmy Butler φοράει μάσκα με σαγόνια. Ο ορισμός του εκφοβισμού.

Ο Terence Davis φοράει μάσκα με τρύπα στο στόμα. Ο ορισμός της μαλακίας.