Η φετινή σεζόν έχει ξεκινήσει για τα καλά και πολλοί παίκτες έχουν δείξει ήδη πόσο καλοί ή κακοί θα είναι. Κάποιοι άλλοι παραμένουν ερωτηματικά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον LeVert για τον οποίο ίσως αφιερώσουμε ένα κείμενο το επόμενο διάστημα. Ένας παίκτης που όμως σίγουρα έχει τραβήξει τα βλέμματα είναι ο Julius Randle και εμείς πάμε να δούμε πόσο “πραγματικό” είναι αυτό που βλέπουμε.
Αρχικά, για τον Julius Randle θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για ένα παίκτη που τα στατιστικά του πάντα ήταν αρκετά καλά. Αυτό που πάντα έλειπε ήταν η ουσία. Το πώς δηλαδή ο Randle θα καταφέρει να είναι ένας παίκτης που οδηγεί την ομάδα του σε νίκες. Βέβαια, σε αυτό θα φταίει πάντα ο παίκτης. Ως τώρα, ο Randle είχε να αντιμετωπίσει μια κατάσταση στην καριέρα του που πάντα είχε είτε κακούς προπονητές είτε εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον είτε ημιδιαλυμένη κατάσταση είτε… όλα τα προηγούμενα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ο ίδιος δεν αποτελούσε μέρος του προβλήματος. Τι είναι αυτό που φέτος τον έχει κάνει να είναι ένας τόσο dominant παίκτης, οδηγώντας σε καλές εμφανίσεις μια ομάδα όπως οι Knicks;
Το γενικό πλαίσιο
Το γενικό πλαίσιο ορίζεται από την παρουσία του coach Thibodeau με ότι καλό και κακό αυτό συνεπάγεται. Έχουμε εκφράσει άλλωστε αρκετές φορές το πόσο well coached είναι όλες οι ομάδες του, πώς καταφέρνει να φτιάχνει εξαιρετικές ομάδες ανεξαρτήτως του υλικού του και να εξελίσσει νέους παίκτες. Οι Bulls ήταν ίσως η μοναδική ομάδα που φαινόταν ως η πραγματική απειλή για την ομάδα των Heat και ο Derrick Rose ήταν ένας παίκτης που στα χέρια του Thibs έγινε ο υπερπαίκτης που γνωρίσαμε όταν ήταν στις MVP χρονιές του. Ο Jimmy Butler στα χέρια του έγινε από άσημος παίκτης, All Star. Ο Joakim Noah εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα πεντάρια της λίγκας. Έπειτα, στους Wolves κατάφερε να βάλει την ομάδα στα playoffs μετά από 13 χρόνια ξηρασίας. Ο Karl-Anthony Towns εξελίχθηκε σε επιθετικό υπερόπλο, ενώ υπήρχαν ερωτηματικά για το αν μπορεί να γίνει. Ο Andrew Wiggins έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με 24 πόντους μέσο όρο ανά παιχνίδι. Όταν ο Jimmy Butler αποχώρησε, ο Thibs οδήγησε μια ομάδα με πρώτο και δεύτερο σταρ τον Towns και τον Wiggins αντίστοιχα σε ρεκόρ 17-12 στην πανίσχυρη Δύση και όταν έδειχναν όλα να παίρνουν το δρόμο τους μετά τη φυγή τoυ Butler, o coach απολύεται έπειτα από νίκη (!) της ομάδας του με 23 πόντους (!) απέναντι στους Lakers, σε μια από τις πιο Timberwolves κινήσεις όλων των εποχών.
Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι ο Τhibs -που ναι, παραμένει κακός διαχειριστής ενός rotation και φυσικά ταλαιπωρεί τους παίκτες του με σκληρές προπονήσεις- είναι ικανός να δημιουργεί ένα ανταγωνιστικό και καλοδουλεμένο σύνολο και η πραγματικότητα λέει ότι οι Knicks είναι well coached ομάδα και παρά το γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολο να μπουν στα playoffs είναι εξαιρετικά πιθανό να παλέψουν για αυτό. Όπως αναμενόταν, οι Knicks είναι ήδη μια από τις κορυφαίες ομάδες αμυντικά στη λίγκα φιγουράροντας στον top 5 σε Defensive Rating. Αυτό πιθανότατα δεν είναι κάτι που μπορεί να συνεχίσει να ισχύει, αλλά σίγουρα θα βρεθούν στη 15άδα. Γιατί; Γιατί this is what Thib does!
O Randle ως playmaker
Σε αυτά τα πλαίσια και με το spacing στο playbook του Thibs να είναι πάντα ένα ερώτημα που ξεχνιέται να απαντηθεί, ο Randle με κάποιο τρόπο έχει κάνει τεράστια άλματα ως playmaker. Διαβάστε με προσοχή τα παρακάτω στατιστικά: ο Julius Randle είναι ο μόνος παίκτης που δεν είναι guard αυτή τη στιγμή στη λίγκα και είναι πάνω από 90th σε percentile σε assists και 99th σε assists σε σχέση με το usg%1)Τα στατιστικά αλιεύθηκαν από τα Cleaning The Glass και Basketball Reference. Tι σημαίνει αυτό; Ότι ο Julius Randle είναι πρακτικά ένας από τους πιο αποτελεσματικούς playmaker τη φετινή σεζόν και αν βάλουμε το usg% στην εξίσωση, τότε ο Randle ορίζει την υπόλοιπη λίγκα. Ναι, καλά διαβάσατε, ο Julius Randle έχει τέτοια απόδοση σε επίπεδο playmaking που έχει θέσει τον εαυτό του ως το ανώτατο όριο της λίγκας.
Πώς όμως συμβαίνει αυτό;
Αρχικά, ας δούμε που βρίσκεται ο Randle σε σχέση με τη θέση του για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει: στο γράφημα αποτυπώνεται η απόδοση του Randle στο ast% του σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους Power Forwards και Centers. Η πορτοκαλί γραμμή είναι το trending number του που μιας και είναι η αρχή της σεζόν οριακά ταυτίζεται με το season average του. Η παράλληλη γραμμή πιο χαμηλά είναι το league average των δύο θέσεων.
Στην παρακάτω εικόνα, βλέπουμε πώς αντιμετωπίζεται ο Randle (πάντα στην καριέρα του) όταν έχει τη μπάλα σε καταστάσεις στο high-mid-low post. Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Πρόκειται για έναν από τους πιο δυνατούς και ικανούς παίκτες σε ολόκληρη τη λίγκα. Αυτό που άλλαξε όμως είναι η ικανότητα του να βρίσκει τους συμπαίκτες του, ικανότητα που είχε, αλλά σε όχι τόσο αναπτυγμένο βαθμό.
Στην παραπάνω εικόνα βλέπουμε πώς η άμυνα προσαρμόζεται όταν ο Randle ποστάρει τον John Collins. Στην ουσία, όλη η άμυνα κλείνει πάνω στον Power Forward των Knicks και αυτός έχει μια πολύ εύκολη πάσα στον Payton. Ας φανταστούμε πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή του αν αντί για τον Payton βρισκόταν εκεί κάποιος sharpshooter ή απλά καλός σουτέρ.
Παρακάτω, θα δούμε μια εικόνα με αρκετά πιο advanced playmaking που βρίσκει ελεύθερο τον Austin Rivers, που έχει ξεκινήσει τη σεζόν πραγματικά καυτός από το τρίποντο.
Στην παραπάνω εικόνα, βρίσκει τον Rivers μετά από spin move και ενώ ο Rivers κινούνταν στην πλάτη του. Όλα αυτά, ενώ η άμυνα των Hawks δίνει σημασία κυριολεκτικά μόνο στον Randle!
Τα παραπάνω plays δείχνουν στιγμιότυπα από αυτό που γίνεται ξεκάθαρο μέσα στους αγώνες των Knicks: o Thibodeau έχει χτίσει όλο το playbook του πάνω στον JR και αυτός κάνει τα πάντα ώστε να τον δικαιώσει.
Dominant Scoring
Όπως μάλλον όλοι καταλάβαμε το πεδίο δράσης του είναι το Mid/low post κάτι που επιβεβαιώνει εύκολα και το Shot Chart του.
Σε ένα αρκετά παλιομοδίτικο στυλ -coach Thibs is on the building- οι Knicks σχεδιάζουν iso καταστάσεις στο post δημιουργώντας spacing με παίκτες που ΔΕ σουτάρουν. Δεν πρόκειται για τυπογραφικό, αλλά περισσότερο για ειρωνεία. Οι Knicks παίζουν ένα μπάσκετ που είναι ονειρικά πλασμένο στα όνειρα του Thibodeau. Είναι τρίτοι σε shot frequency under the rim και 30οι σε 3 points attempted. Αν απορείτε τι κάνουν οι RJ Barrett, Elfrid Payton όταν ο Randle κάνει τις post dominant κινήσεις του; Ναι, καλά μαντέψατε, κόβουν προς την ρακέτα! Και που είναι ο Μitchell Robinson την ίδια στιγμή; Η απάντηση σαφώς είναι: κάπου εκεί. Αυτό φυσικά οδηγεί τους Knicks να είναι 8οι στη λίγκα σε ORB%, αλλά δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο στη ρακέτα που δε μπορεί παρά να μας γεννά το ερώτημα: τι θα έκανε ο Randle φέτος αν ήταν γύρω του 4 σουτέρ που μπορούν να παίξουν άμυνα; Μήπως το Usg% πρέπει να ανέβει και άλλο και μήπως τελικά ο Randle είναι ότι είναι ο James Harden για τα guards;
Η απάντηση σαφώς και είναι όχι. Και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου σίγουρο ακόμη ότι οι αριθμοί του Randle μπορούν να συνεχίσουν ταυτόχρονα να είναι αντίστοιχοι ενός MVP και η Νέα Υόρκη να νικάει. Το πιο ανησυχητικό στο παιχνίδι του δε μπορεί παρά να είναι αυτό: o Randle σουτάρει 53% από τo long midrange (το αποδεδειγμένα και λογικά χειρότερο σουτ στο μπάσκετ) καταναλώνοντας το 18% των επιθέσεων του από εκεί, ποσοστό εξαιρετικά μεγάλο για μια τόσο αναποτελεσματική περιοχή. Ταυτόχρονα, έχουν μειωθεί αισθητά οι προσπάθειές του κάτω από τη μπασκέτα, σημείο του γηπέδου όπου μπορεί να είναι πραγματικά dominant. Αυτό φυσικά είναι λογικό αφού πλαισιώνεται από παίκτες που παίζουν κόβοντας στη μπασκέτα. Είναι αυτοί οι εξωπραγματικοί αριθμοί sustainable; Μπορεί ένας παίκτης που παίρνει περισσότερες προσπάθειες από το midrange παρά κάτω από τη μπασκέτα να διατηρήσει τα εξαιρετικά του ποσοστά; Και αν ναι, είναι αυτό αρκετά καλό για μια ομάδα, όταν ακόμη και το 53% του Randle σημαίνει μικρότερη αποτελεσματικότητα σε Points Per Possession από έναν σουτέρ τριών πόντων με αποτελεσματικότητα κοντά στο 40%;
Nikos Tsolakis
Latest posts by Nikos Tsolakis (see all)
- Υπάρχει τρόπος να βρούμε τον καλύτερο αμυντικό του ΝΒΑ; - September 4, 2021
- Σώζοντας τον Ben Simmons - June 22, 2021
- H μπασκετική ανατομία μιας θρυλικής βραδιάς - April 7, 2021
- Jrue Holiday & Mike Conley: ήρθαν σε εμάς κάποια στιγμή, αλλά μπορεί και όχι. - February 18, 2021
- Διαβάζοντας τους αριθμούς: η περίπτωση του Zion Williamson - January 20, 2021
| ↑1 | Τα στατιστικά αλιεύθηκαν από τα Cleaning The Glass και Basketball Reference |
|---|
