(4) Atlanta Hawks vs Boston Celtics (5)
Δεν θα ήταν δίκαιο να ξεκινήσει το preview του ζευγαριού της Βοστόνης με κάτι διαφορετικό από την μεγάλη πρόβλεψη του Μαντζούκα στο roundtable του ξεκινήματος της σεζόν:
“Δημήτρης Μαντζούκας: Oι Boston Celtics τρίτοι φέτος στην Ανατολή; Γίνεται; Σαφώς και γίνεται. Ο Brad Stevens είναι προπονηταράς, και τo project “κανένας all -star, 12 παικταράδες” φέτος είναι έτοιμο να αποδώσει καρπούς.”
Ομολογώ πως παρά την αδιάστικτη εμπιστοσύνη μου στα πρόσωπα των Danny Ainge και Brad Stevens, δεν περίμενα τους Celtics τόσο καλούς, τόσο γρήγορα. Ο Μαντζούκας έπεσε έξω σε ένα σημείο βέβαια, σε αυτό του “κανένας all-star”. Oι Boston Celtics άνοιξαν πρόθυμα την αγκαλιά στον λαβωμένο συναισθηματικά Isaiah Thomas και του πρόσφεραν την εμπιστοσύνη και τη θαλπωρή που χρειαζόταν για να λάμψει, αφού δύο ομάδες που βρίσκονται συνεχώς στο κάτω μισό της Δύσης τα τελευταία χρόνια τον χρησιμοποίησαν σαν αναλώσιμο ρολίστα. O Isaiah Thomas ανέβηκε επίπεδο, αποδεικνύοντας ότι μπορεί,όχι μόνο να σηκώσει τον ρόλο του starter, αλλά και να κουβαλήσει τους Celtics στην περιοχή του πλεονεκτήματος έδρας.
Ο Brad Stevens έχει καταφέρει να χτίσει μια συγκλονιστική άμυνα με κεντρικό άξονα τον Jared Sullinger, που κάνει καταπληκτική δουλειά παρότι δεν μπορεί να σηκωθεί πάνω από 10 πόντους από το έδαφος, χρησιμοποιώντας με αναπάντεχα αποτελεσματικό τρόπο το βεληνεκές του απέναντι σε ό,τι πλησιάζει το πράσινο καλάθι.
Ο Evan Turner είναι υπεύθυνος για τις στάλες μαγείας που χρειάζονται όποτε βγαίνει ο IT, και φυσικά για να εμπνέει τους συμπαίκτες του στα δύσκολα, με τον μοναδικό συνδυασμό αναίτιας αυτοπεποίθησης και στεγνού χιούμορ που διαθέτει.
Οι Boston Celtics είναι η οπτικοποίηση της πτώσης της κυριαρχίας του όρου Verticality σαν τοτέμ αμυντικής αποτελεσματικότητας. Όπως είπαμε και παραπάνω, έχουν την τέταρτη καλύτερη άμυνα στο NBA, παρότι τη θέση “5” στελεχώνουν ο Kelly Olynyk και ο Jared Sullnger. Ο Brad Stevens μεταφέρει το βάρος της άμυνας στην περιφέρεια, μην επιτρέποντας ούτε σουτ υπό καλές προϋποθέσεις και αρνούμενος να αφήσει τους ψηλούς του να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά. Jae Crowder και Avery Bradley είναι μέσα στους 10-15 καλύτερους αμυντικούς στο NBA, και ο Marcus Smart θυμίζει τον οξύθυμο συμμαθητή σου που έμπλεκε σε φασαρίες κάθε δεύτερη μέρα.
Οι Atlanta Hawks από την άλλη πλευρά, ελέω αποχώρησης του DeMarre Carroll και του “σβηστού” στο ξεκίνημα Kyle Korver, μπορεί να μην θυμίζουν την περσινή χορογραφία που έφτασε τις 60 νίκες αποδίδοντας πανέμορφο, σχεδόν αμεσοδημοκρατικό μπάσκετ, αλλά έχτισαν ανέλπιστα μια πνιγηρή άμυνα που υπολείπεται μονάχα της αντίστοιχης των Spurs σε Defensive Rating. Παρομοίως με τους τριφυλλοφόρους αντιπάλους τους κρατούν σε πολύ χαμηλά ποσοστά τις αντίπαλες επιθέσεις και αναγκάζουν σε πολλά λάθη είτε με λυσσασμένη άμυνα στην μπάλα, είτε με την επιθετική προσέγγιση στα pick and rolls, την οποία κάνουν δυνατή οι αντισυμβατικοί ψηλοί της.
Στην Regular Season
Oι Hawks κέρδισαν τρεις από τις τέσσερις συναντήσεις των δύο ομάδων στην Regular Season. Ωστόσο τρία από τα τέσσερα παιχνίδια διαδραματίστηκαν πριν το γύρισμα του χρόνου, όταν αμφότερες οι ομάδες έψαχναν ακόμα τα πατήματά τους.
13/11: Hawks 93 @ 106 Celtics
24/11: Celtics 97 @ 121 Hawks
18/12: Hawks 109 @ 101 Celtics
Atlanta Hawks
Γιατί θα περάσουν
Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η φετινή έκδοση της ομάδας είναι ισχυρότερη από την περσινή, παρά τις 12 λιγότερες νίκες. Πράγματι, υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό, καθώς ο πραγματισμός της φετινής προσέγγισης του Mike Budenholzer, παρά τις αρχικές δυσκολίες να καθιερωθεί, αποδίδει καρπούς από το all-star game και έπειτα, και μοιάζει πιο επικίνδυνος από τη ρομαντική εκδοχή του 2015. Στα τελευταία 24 παιχνίδια της σεζόν έχουν ρεκόρ 17-7, με τις ήττες τους να έρχονται μονάχα από Warriors, Cavaliers (2), Raptors (2) και Wizards (2).
Το δίδυμο ψηλών Millsap – Horford θα το ζήλευε κάθε προπονητής, ακόμα και αν τους λείπει ύψος. Μιλάμε για δύο φοβερά πολυδιάστατους παίκτες. Ο Millsap αθόρυβα παίζει σε top-10 επίπεδο, προσφέροντας σε κάθε τομέα του παιχνιδιού, και ο Al Horford παραμένει ίσως ο αποδοτικότερος screener της λίγκας. Αμφότεροι δίνουν στον Budenholzer τη δυνατότητα να δημιουργεί προβλήματα σε κάθε αντίπαλο, με ένα μπάσκετ ίσων ευκαιριών και άμυνας δίχως ευάλωτα σημεία. Στην επίθεση οι Hawks βρίσκονται δεύτεροι στην κατάταξη σε assists per game, αλλά και AST%, παίρνοντας 6,5 ανά αγώνα από την front-line τους. Είναι αδύνατον να αντιμετωπίσεις τους ψηλούς της Atlanta με παραδοσιακές μεθόδους. Αμφότεροι μπορούν να βγουν και να σουτάρουν αξιοπρεπώς από το τρίποντο, και με εξαιρετικά ποσοστά από μέση απόσταση, ρολάρουν καλά και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ποστάρουν αν παραστεί ανάγκη. Σε συνδυασμό με το court vision που έχουν, κάθε προσπάθεια της αντίπαλης άμυνας να συνωστίσει το ζωγραφιστό ή να κολλήσει στον εκάστοτε ζεστό σκόρερ της Atlanta, είναι καταδικασμένη στο να θυσιάσει τη συνολική της ακεραιότητα. Στην άμυνα, τα γρήγορα πόδια τους τούς δίνουν την ευχέρεια να αλλάζουν όποτε το θέλουν στα screens, χωρίς να δημιουργείται ανισορροπία, και τα θαυματουργά χέρια του Millsap είναι πανταχού παρόντα για να τιμωρήσουν τεμπέλικες πάσες ή χαλαρό ντριπλάρισμα1)1,8 κλεψίματα ανά αγώνα – μαζί με τα 1,7 blocks είναι ο μόνος μαζί με τον Noel που περνάνε το 1,5 και στις δύο κατηγορίες. Η αλλαγή μαρκαρισμάτων του PF της Atlanta κατά τη διάρκεια της ίδιας φάσης έχει χορογραφική καλλιτεχνική αξία. Teague, Bazemore, Korver αλλά και ο Sefolosha από τον πάγκο, πλαισιώνουν τους δύο ψηλούς και εγγυώνται σωστή περιφερειακή άμυνα.
Γιατί θα αποκλειστούν
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Teague και Schroder, δεν υπάρχει ο παίκτης που μπορεί να πάρει προσωπικές φάσεις και να φτάσει με drive σε σίγουρα καλάθια, σε περίπτωση που η κυκλοφορία κολλήσει ή το σουτ από τα 7,25 δεν λέει να μπει. Ο de facto go-to scorer της Atlanta είναι ο Paul Millsap, ο οποίος όμως δυσκολεύτηκε χαρακτηριστικά την τελευταία διετία να λειτουργήσει ως πρώτη επιλογή της επίθεσης των “Γερακιών” στα playoffs, διατηρώντας τα ποσοστά του στα συνηθισμένα επίπεδα. Είτε θα πρέπει οι Hawks να μείνουν πιστοί στις αρχές τους και να σπάσουν την άμυνα των Celtics, δίχως να συμβιβάσουν τον χαρακτήρα τους, είτε ο Millsap να δείξει το ίδιο πρόσωπο και στα playoffs, τελειώνοντας αποφασιστικά προσωπικές φάσεις όταν του ζητηθεί.
Το κάτω του μετρίου αμυντικό rebounding της Atlanta, που βρίσκεται στο τελευταίο τέταρτο της λίγκας θα αναμετρηθεί με μια front line ικανή στην ανανέωση επιθέσεων, από το λάγνο πάθος του Amir Johnson για την μπάλα, έως τον κώλο του Sullinger, που σαν άλλος Moses Malone, ή έστω Carmelo Anthony, είναι πάντα εκεί για να ξανααρπάξει την μπάλα μετά το χαμένο του σουτ.
X-Factor
Όταν μετά από 15 παιχνίδια στη σεζόν, ο Tim Hardaway Jr. δεν είχε περάσει από τη γραμματεία για να μπει σε κάποιο παιχνίδι τον Hawks, το καλοκαιρινό deal που τον έφερε στην Atlanta αντί του Jerian Grant έμοιαζε παράλογο. Όσο περνούσε η σεζόν, και ο Hardaway έμπαινε σποραδικά για να χάσει μερικά σουτ και αμυντικές καλύψεις, πήγαινε προς καταστροφικό. Κάπου εκεί, έκανε ένα ταξιδάκι στην D-League και με τον καιρό η μεθοδική δουλειά του Mike Budenholzer άρχισε να πιάνει τόπο. Ο Hardaway σιγά σιγά προσαρμόστηκε, μαθαίνοντας να δίνει την μπάλα έγκαιρα, να κινείται όπως απαιτείται μακριά από αυτήν, και φυσικά να μην παίρνει ρεπό στην άμυνα. Κάπως έτσι έγινε σημαντικό στέλεχος του πολύ καλού πάγκου της Atlanta, δένοντας επιθετικά κι αμυντικά με τους Schroder και Sefolosha. Οι Celtics δεν έχουν το ίδιο σκοράρισμα από τον πάγκο στην περιφέρεια, και ο Hardaway θα κληθεί να δώσει παρέα με τον Γερμανό άσσο μια έξτρα ώθηση, όταν Teague και Korver θα παίρνουν ανάσες στον πάγκο.
Boston Celtics
Γιατί θα περάσουν
Γιατί έχουν τη δυνατότητα να τρέξουν οποιονδήποτε αντίπαλο έξω από το κτίριο, εξουθενώνοντάς τον με σκοπό α) να τον καταστήσουν αναποτελεσματικό στην επίθεση και β) να εκμεταλλευτούν τις στιγμές που ψάχνει τις αναπνοές του για να βρουν τα κενά της άμυνας του. Νιώθουν άνετα στον φρενήρη ρυθμό που βαράει ο Brad Stevens και κάνουν λίγα λάθη την ώρα που υποχρεώνουν τους αντιπάλους τους σε 16,6 ανά αγώνα, το μεγαλύτερο νούμερο της λίγκας. Καλύπτουν τα άσχημα ποσοστά τους με το να σουτάρουν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο και οι εξουθενωμένοι αντίπαλοί τους σουτάρουν με χειρότερα από τα συνηθισμένα τους ποσοστά.
Γιατί θα αποκλειστούν
Είναι αρκετή η ταχύτητα στην κυκλοφορία για να βγάζουν όσα ελεύθερα σουτ έβγαζαν στην κανονική περίοδο; Στα playoffs οι άμυνες είναι πιο διαβασμένες, καθώς τα προπονητικά teams είναι απαλλαγμένα από το βάρος των καθημερινών παιχνιδιών και το scouting για τον αντίπαλο ανεβαίνει επίπεδο. Μόνο δύο ομάδες σουτάρουν χειρότερα από αυτούς από απόσταση, και το τρίποντο μοιάζει απαραίτητο συστατικό για να ξεκλειδώσουν τις άμυνες που λέγαμε.
Ο Isaiah Thomas τα βρήκε σκούρα πέρυσι απέναντι στο Cleveland σουτάροντας με 33% στα τέσσερα παιχνίδια που ο LeBron χρειάστηκε για να σβήσει την απειλή της Βοστόνης. Φέτος έχει ωριμάσει σαν σκόρερ και έχει μπει στο πετσί του ρόλου του βασικού σκόρερ των Celtics, χωρίς το άγχος της σκηνής που πλήγωνε πέρσι την αποτελεσματικότητά του. Μπορεί να χειριστεί τα playoffs με την ίδια αυτοπεποίθηση;
Απέναντι στην Atlanta συγκεκριμένα, το μεγάλο ερωτηματικό είναι αν θα καταφέρουν να βγάλουν την ομάδα του Budenholzer από τον ρυθμό της, ή θα κυνηγάνε ενστικτωδώς σαν τα σκυλιά το ανελέητο passing, χωρίς εσωτερικό φραγμό και σύνεση. Στην regular season δεν το κατάφεραν, και στις τρεις ήττες τους δέχονταν κατά μέσο όρο 116 πόντους, επιδόσεις πολύ χειρότερες από τις συνήθεις τους στην άμυνα.
Αλλά και ατομικά, θα πρέπει να βρουν το αντίδοτο στον Paul Millsap. Στα τέσσερα παιχνίδια απέναντί τους, ο PF από τη Louisiana είχε κατά μέσο όρο 22,5 πόντους, 10,3 rebounds και 3 assists και αποτέλεσε το σημείο αναφοράς σε άμυνα και επίθεση. Amir Johnson και Jonas Jerebko μοιάζουν εύκολη λεία για τον Millsap, ενώ ο Crowder αντιμετωπίζει μειονέκτημα σε μέγεθος, το οποίο θα πρέπει να λύσει.
X-Factor
Θα μπορούσα πάλι να ξεράσω ουράνια τόξα για χάρη του Kelly Olynyk, ο οποίος έρχεται από τον πάγκο για να προσφέρει απλόχερα στους Celtics την ικανότητά του στο μακρινό σουτ2)βρίσκεται στο top-10 της λίγκας σε ποσοστό τριών πόντων με 41,4%, την ώρα που μόλις 19 παίκτες ξεπερνούν το 40%, μα η αλήθεια είναι πως ο X-factor της ομάδας είναι ο Marcus Smart. Μιλάμε για έναν άνθρωπο με άσβεστο πάθος για τη νίκη και πραγματικά αδιάφορο για τη σωματική του ακεραιότητα, που θα παίξει άμυνα στα όρια των ασφαλιστικών μέτρων σε όποιον του αναθέσει ο Brad Stevens. Πολλά θα κριθούν όμως από το πρόσωπο που θα παρουσιάσει όταν οι Celtics επιτίθενται. Έως τώρα έχει κάνει μια από τις χειρότερες shooting seasons της ιστορίας, διαψεύδοντας τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το μη δραματικό 33,5% που είχε στα τρίποντα. Έχει τις αναλαμπές του από τα 7,25, και οι Celtics έχουν ρεκόρ 11-4 όταν σκοράρει περισσότερα από ένα τρίποντο. Αν μπορέσει να μετουσιώσει τα σουτ σε καλάθια στην άνυδρη περιφέρεια του πάγκου, οι Celtics αποκτούν σημαντικό πλεονέκτημα.
Πρόγραμμα
Game 1: Σάββατο 16 Απριλίου, Philips Arena, Atlanta – 2:00 πμ
Game 2: Τρίτη 19 Απριλίου, Philips Arena, Atlanta – 2:00 πμ
Game 3: Παρασκευή 22 Απριλίου, TD Garden, Boston, 3:00 πμ
Game 4: Κυριακή 24 Απριλίου, TD Garden, Boston. 1:00 πμ
Game 5 (αν χρειαστεί): Τρίτη 26 Απριλίου, Philips Arena, Atlanta
Game 6 (αν χρειαστεί): Πέμπτη 28 Απριλίου, TD Garden, Boston
Game 7 (αν χρειαστεί): Σάββατο 30 Απριλίου, Philips Arena, Atlanta
Τι θέλουμε να γίνει
Θέλουμε να δούμε τους Celtics στους Τελικούς. Αυτό είναι αρκετό.
Τι θα γίνει
Θα αναμετρηθούν δύο ομάδες με βάθος και ισορροπία στο δυναμικό, χτισμένες και καθοδηγούμενες από δύο εκ των καλύτερων προπονητών της λίγκας. Η απόλυτη ισορροπία των ρεκόρ τους και η σχετική ομοιότητά τους στην προσέγγιση του παιχνιδιού, καθιστά κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη. Τα πεπραγμένα της regular season λένε Hawks in 7, αλλά πιστεύω στο δαιμόνιο του Brad Stevens και στο μεγαλύτερο συσσωρευμένο ανταγωνιστικό πνεύμα των Celtics για να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ τους σε ένα έβδομο παιχνίδι που θα μοιάζει με μάχη υπέρ βωμών και εστιών.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
 Atlanta Hawks vs Boston Celtics (5)){kind=link}
Το πιο ισορροπημενα αμφιρροπο ζευγαρι του πρωτου γυρου. Εαν περιορισουν οι Κελτες τα σουτ του Κορβερ εχουν τον πρωτο λογο. Γενικα προβλεπεται να δουμε χαμηλα σκορ και ωραιο ξυλικι μεχρι το τελος της σειρας. Και στον εβδομο αγωνα buzzer beater του Olynyk θα το διαβασουν την επομενη οι Ατλανταιοι στην Abola.
Eπίσης μπορούμε να δούμε match-up Olynyk – Muscala, θα περάσουμε ωραία!