Miami Heat (3) vs Charlotte Hornets (6)
H μάχη των πάγκων
Οφείλω να διευκρινίσω πως ο τίτλος βγήκε πριν καν μάθω τις ομάδες που απαρτίζουν το ζευγάρι μου, όταν το μόνο δεδομένο ήταν ότι το κείμενο αυτό θα κάλυπτε το ένα από τα δύο μεσαία ζευγάρια της Ανατολής, περιμένοντας να δούμε τι θα γίνει με την τελική κατάληξη. Αν μου είχε κάτσει η μονομαχία ανάμεσα στον Mike Budenholzer και τον Brad Stevens ο τίτλος θα ήταν ακόμα πιο αντιπροσωπευτικός, ωστόσο και η μάχη ανάμεσα στους Steve Clifford και Erik Spoelstra είναι εξίσου συναρπαστική. Μιλάμε για δύο από τους καλύτερους προπονητές στην λίγκα, και ενδεχομένως δύο από τους πιο υποτιμημένους, αν και το όνομα του Clifford δειλά ψιθυρίζεται στις κουβέντες για τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της χρονιάς χάρη στην θεαματική φετινή πορεία των Hornets1)και το μπλέξιμο με τους προπονητές του Golden State που έχουν καθοδηγήσει την ομάδα από μισή σεζόν.
Ο Steve Clifford φέτος έκανε μια πραγματική υπέρβαση με τους Hornets. Η ομάδα στερήθηκε τον θεωρητικά βασικό της center, και μέχρι πριν δύο χρόνια franchise player της, τον Al Jefferson, την μισή σεζόν λόγω τραυματισμού και τιμωριών, την άλλη μισή λόγω χαμηλής απόδοσης. Ο Michael Kidd-Gilchrist, που έδειξε να βρίσκει τους βηματισμούς του στο ΝΒΑ, δεν ξεκίνησε τη χρονιά προερχόμενος από τραυματισμό, έκανε αποθεραπεία ρεκόρ, γύρισε τρεις μήνες πιο νωρίς επειδή, εντάξει, είναι τέρας της φύσης, μόνο και μόνο για να παίξει εφτά παιχνίδια και να ξανατραυματιστεί χάνοντας και την υπόλοιπη σεζόν.
Ο Clifford αναγκάστηκε να παρατάξει μία frontline γεμάτη πολύ ψηλούς rednecks, τους οποίους κάλλιστα θα μπορούσε να είχε μαζέψει από κάποιο αποστακτήριο του Tennessee την ώρα που πετούσαν πέτρες σε κάποιο βαρέλι φορώντας αυτές τις ολόσωμες φόρμες από τζιν, έχοντας ένα άχυρο στο στόμα για το στυλ, ακούγοντας Willie Nelson για να διασκεδάζουν. Η τετράδα Kaminsky – Zeller – Hawes2)ο οποίος δεν μοιάζει απλά, είναι ο απόλυτος redneck – Hansbrough στα χαρτιά προκαλεί γέλιο, ειδικά αν πλαισιώνεται από τον Marvin Williams, έναν τύπο που σε όλη του την ζωή είναι γνωστός ως “ο τύπος που επιλέχτηκε πριν τον Deron Williams και τον Chris Paul”. Το παζλ συμπληρώνει ένας αθλητής ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του αποτυγχάνοντας να γίνει draft, συνέχισε εμφανιζόμενος από το πουθενά και σκορπώντας τον τρόμο για τρεις ολόκληρους μήνες στην πιο αλλοπρόσαλλη ομάδα του ΝΒΑ, από τότε παίρνει συμβόλαια σε διάφορες ομάδες που ελπίζουν ότι θα κάνει με αυτούς ό,τι έκανε και με τους Knicks, δεν το κάνει, και καταλήγει να έχει φτάσει σε τέτοια ανώτερα επίπεδα δόξας, όπου οι σεκιουριτάδες του γηπέδου της ομάδας στην οποία αγωνίζεται να μην τον αναγνωρίζουν και να του απαγορεύουν την είσοδο στο γήπεδο, επειδη, ξέρετε, είναι Ασιάτης, και τί δουλειά έχουν αυτοί στο ΝΒΑ. Ένας ποιοτικός Γάλλος που ανταλλάχθηκε στη Charlotte και προσπαθεί να διεκδικήσει ένα νέο συμβόλαιο μετά την χειρότερη χρονιά της καριέρας του και ο Kemba Walker, για τον οποίον όσο υπερβολικός και να γίνω δεν μπορώ να βρω κάτι κακό να πω, είναι οι υπόλοιποι λίθοι ενός δημιουργήματος το οποίο για κανέναν λόγο δεν θα μπορούσα να πιστέψω ότι θα τερμάτιζε σχεδόν τρίτο στην πιο δύσκολη Ανατολή των τελευταίων χρόνων. Tα κατάφερε όμως, και όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, το καπέλο βγαίνει στον προπονητή.
Ο Erik Spoelstra, από την άλλη, είναι ο πιο αδικημένος προπονητής στο ΝΒΑ, γιατί πολύ απλά η εκκίνηση της καριέρας του συνέπεσε με την κατάληψη του οικοδομήματος των Heat από τον LeBron James, οπότε θεωρήθηκε κάπως ως μια διακοσμητική φιγούρα. Η αντίληψη αυτή απέχει, βέβαια, πολύ από την πραγματικότητα, άλλωστε στη πρόσφατη Μπλατιάδα3)οι τόνοι μελανιού που χύθηκαν μετά την απόλυση του David Blatt έγινε γνωστό ότι LeBron πριόνιζε και την καρέκλα του Spoelstra, για να φέρει κάποιον μη-προπονητή που θα του έδινε εν λευκώ την πρωθυπουργία της ομάδας, ωστόσο ο Pat Riley παραείναι γνώστης για να προβεί σε μία τέτοια κίνηση. Κάπως έτσι, και λόγω του νεαρού της ηλικίας του, φαίνεται αρκετά παράξενο, ωστόσο είναι πραγματικότητα ότι ο Spoelstra είναι ο δεύτερος μακροβιότερος ενεργός προπονητής σε πάγκο ομάδας του ΝΒΑ, πίσω μόνο από τον Gregg Popovich βεβαίως βεβαίως.
Το μεγαλύτερο παράσημο του για φέτος είναι η μετάλλαξη που προκάλεσε στο παιχνίδι των Heat μετά την αλλαγή δεδομένων με τον τραυματισμό του Chris Bosh. Πριν τον τραυματισμό4)που τεχνικά μιλώντας δεν είναι ακριβώς τραυματισμός, το Miami έπαιζε ένα αργόσυρτο μπάσκετ, όντας 29ο στην κατηγορία του pace, δηλαδή του αριθμού των επιθέσεων που έβγαζε ανά παιχνίδι, προσαρμοσμένο στα χαρακτηριστικά των παικτών του. Μετά τον τραυματισμό του Bosh, το pace εκτοξεύτηκε στην 18η θέση του ΝΒΑ, μία άνοδος 11 θέσεων που είναι πολύ πιο δύσκολη από ό,τι ακούγεται.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το Miami καταλήγει να παίζει στο τέλος της σεζόν με μία ομάδα ολοκληρωτικά διαφορετική σε σχέση με αυτή που ξεκίνησε την σεζόν. Πέρσι ήταν ο τραυματισμός του Bosh που οδήγησε στην εμφάνιση από τα αζήτητα του Hassan Whiteside και την μετάλλαξη του αμυντικού πλάνου των Heat, φέτος η κατάσταση είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Η ομάδα ξεκίνησε με τον Bosh τεσσάρι, τον Whiteside βασικό center, τον Deng να δυσκολεύεται στην θέση του small forward, τον Dragic να ακούει εξάψαλμους από τους fantasy owners για την τραγική του παρουσία, τον Gerald Green ως το μεγάλο όπλο που έρχεται από τον πάγκο, και τον Dwyane Wade να είναι παικταράς. Ο Bosh χάθηκε, ο Stoudemire εμφανίστηκε από το πουθενά και πήρε θέση βασικού, ο Whiteside πέρασε στον πάγκο και έρχεται και ξεκλειδώνει τα παιχνίδια, ο Deng πέρασε στο “4” και από εκεί θυμίζει μέρες Chicago Bulls, ο Dragic εκμεταλλεύεται τους κενούς χώρους και ξανάγινε παίκτης, o Green χάθηκε κάπου μεταξύ πάγκου και εξέδρας, ο Josh Richardson εμφανίστηκε στο προσκήνιο και του έφαγε τη θέση, ο Josh McRoberts χάθηκε κάπου μεταξύ εξέδρας και εκτός γηπέδου, και ο Dwyane Wade εξακολουθεί να είναι παικταράς. Εξίσου σταθερός ο rookie Justise Winslow που είναι χάρμα οφθαλμών και επιδεικνύει αξιοζήλευτη σταθερότητα και ωριμότητα, όντας πλέον βασικό γρανάζι της μηχανής του Miami. Τελευταία προσθήκη, ο Joe Johnson, ο οποίος έδωσε επιτέλους την απειλή από την περιφέρεια που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόταν αυτή η ομάδα.
Ο πιο ενδιαφέρων πίνακας είναι ο πρώτος, αυτός των ποσοστών, ειδικά αν τα συγκρίνουμε με αυτά της υπόλοιπης λίγκας, καθώς παρατηρούμε ότι οι Heat είναι 8οι στην λίγκα σε ποσοστό στα δίποντα, ενώ οι Hornets 24οι, σε αντίθεση με τα τρίποντα, όπου οι Hornets είναι 8οι και το Miami 27o. Η διαφορά αυτή αποτυπώνει πλήρως και την μεγάλη διαφορά στην μεθοδολογία των επιθέσεων των δύο ομάδων.
Στην Regular Season
28/10/2015 Miami Vs Charlotte 104 – 94
9/12/2015 Charlotte vs Miami 99 – 81
5/2/2016 Charlotte vs Miami 95 – 98
17/3/2016 Miami vs Charlotte 106- 109
Oι δύο ομάδες μοιράζονται τόσο τις νίκες όσο και τα breaks, έχοντας σπάσει από μία φορά την αντίπαλη έδρα, με τα παιχνίδια να κρίθηκαν στο σουτ, και μάλιστα στις δύο πιο πρόσφατες μεταξύ τους αναμετρήσεις, που τα δεδομένα είναι πιο κοντινά στις τωρινές τους συνθέσεις. Δεν γινόμαστε ιδιαίτερα σοφότεροι από αυτά τα στοιχεία προκειμένου να δώσουμε κάπου το προβάδισμα.
Μiami Heat
Γιατί θα περάσουν
Γιατί ψάχνοντας τα ποσοστά των πιο εύστοχων παικτών στο ΝΒΑ σε παιχνίδια με κοντινό σκορ στα τελευταία πέντε λεπτά, βρίσκει κανείς δύο εντελώς απροσδόκητους παίκτες στην κορυφή.
Curious who was the best shooter in the last 5:00 of close games? Check the Play Index https://t.co/HqsQ9g3vNn pic.twitter.com/iWBo6AUdF1
— Basketball Reference (@bball_ref) April 17, 2016
Γιατί στα playoffs ένας ηγέτης καλό είναι να υπάρχει, και οι Heat έχουν την χαρά να έχουν έναν τέτοιο στο πρόσωπο του Dwyane Wade, ο οποίος το έχει ξανακάνει, και ήταν υπέροχος.
Γιατί ο Hassan Whiteside μπορεί να φάει ζωντανούς τους ψηλούς που έχει μαζέψει η Charlotte και να τελειώσει το παιχνίδι με διψήφιο αριθμό κοψιμάτων. Η κυριαρχία του μέσα στη ρακέτα είναι εντυπωσιακή, και όσο περίεργο και αν ακουστεί αυτό για τον με διαφορά καλύτερο blocker στην λίγκα, η κυριαρχία αυτή εντοπίζεται και στην επίθεση. Με αντίπαλους τον φιλότιμο Cody Zeller, τον ανεκδιήγητο Spencer Hawes και το φάντασμα του Al Jefferson, το ματσάρισμα γέρνει τόσο προς το μέρος του που δεν είναι καν δίκαιο.
Γιατί θα αποκλειστούν
Γιατί δεν μπορούν να απειλήσουν από την περιφέρεια με αξιοπιστία, πράγμα λογικό όταν ο ηγέτης της ομάδας έχει σταματήσει να σουτάρει από το τρίποντο εδώ και δύο μνημόνια. Οι προσθήκες στο παιχνίδι των Josh Richardson και Joe Johnson στοχεύουν στην βελτίωση αυτής ακριβώς της αδυναμίας, καθώς σουτάρουν με ποσοστά 46,2% και 41,7% αντίστοιχα, αλλά όλοι οι υπόλοιποι παίκτες έχουν ποσοστό κάτω του 40%.
Γιατί μέσα στη χρονιά έχουν δείξει τρομακτικό εύρος αποτελεσματικότητας εμφανίσεων, τα γνωστά σκαμπανεβάσματα, και μάλιστα και από παιχνίδι σε παιχνίδι. Δεν είναι εύκολο να προβλέψουμε σε τι κατάσταση θα εμφανιστούν, ωστόσο η σταθερότητα είναι σίγουρα ζητούμενο για το Miami, και καλό είναι στην φάση των playoffs αυτή να εμφανιστεί.
X-Factor
Ο Goran Dragic ξεκίνησε, όπως προαναφέρθηκε. την χρονιά απογοητευτικά, αλλά από τον τραυματισμό του Chris Bosh και μετά έχει αλλάξει πρόσωπο. Βοηθάει πλέον ικανοποιητικά στο σκοράρισμα, ενώ συνεισφέρει πολύ στο καταπληκτικό spacing των Heat που δημιουργεί ευκαιρίες για όλους. Έχοντας μόλις 31,2% από το τρίποντο, θα πρέπει να σουτάρει πολύ πιο αποτελεσματικά ώστε να μην δίνει την ευκαιρία στις αντίπαλες άμυνες να κλείνουν γύρω από το καλάθι, εμποδίζοντας τις κύριες επιθετικές αιχμές του Miami. Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο αποτελεί τον x-factor των Heat, ωστόσο, είναι ότι θα είναι πιθανότατα ο παίκτης που θα κληθεί να περιορίσει τον Kemba Walker, σε μία αποστολή που μόνο εύκολη δεν είναι για τον μέτριο αμυντικά Σλοβένο. Αν τα καταφέρει, οι Heat έχουν το πάνω χέρι.
Charlotte Hornets
Γιατί θα περάσουν
Γιατί είναι σε δαιμονιώδη κατάσταση. Μετά το All-Star Break, ευνοημένοι και από ένα εύκολο πρόγραμμα βέβαια, οι Hornets έχουν ρεκόρ 21-8, το οποίο είναι το τρίτο καλύτερο στο ΝΒΑ, αλλά στην πραγματικότητα το πρώτο καλύτερο, μιας και οι Warriors και οι Spurs παίζουν σε ένα άλλο επίπεδο.
Γιατί ο Kemba Walker είναι έτοιμος να διαλύσει κάθε αμφιβολία για το αν έχει κάνει την μετάβαση στο all-star επίπεδο, και ο Nicolas Batum ψάχνει για ένα νέο συμβόλαιο, το οποίο θα αποκτήσει κάποιο μηδενικό παραπάνω αν οι εμφανίσεις του συνεχίσουν να θυμίζουν τον Batum του πιο παλιού Portland.
Γιατί από ομάδα ανέκδοτο, όσον αφορά τις επιδόσεις τους από το τρίποντο, φέτος έφτασαν να είναι τέταρτοι στο ΝΒΑ σε εύστοχα τρίποντα, και χωρίς μάλιστα να αλλάξουν ριζικά τον κορμό τους. Η κυκλοφορία της μπάλας έχει βελτιωθεί και τα σουτ μπαίνουν πιο εύκολα. Φυσικά βασικός λόγος για αυτή την βελτίωση είναι ο Nicolas Batum και το υπέροχο μυαλό του.
Γιατί θα αποκλειστούν
Γιατί σε αυτή την ομάδα δεν υπάρχει κάποιος παίκτης πέρα από τον Batum που να έχει σοβαρή εμπειρία από playoffs, και σε αυτή την φάση η εμπειρία πολλές φορές προκρίνεται του ταλέντου.
Γιατί όλος ο κόσμος έχει ετοιμάσει ήδη τα γνωστά memes με την φάτσα του Jordan να κλαίει και δεν θέλει να πάει τζάμπα τόση προσπάθεια.
X-Factor
Ο Marvin Williams αποφάσισε στα γεράματα να κάνει προσπάθειες να γίνει ο παίκτης που όλοι κάποτε περίμεναν ότι θα γίνει. Αναλυτική παρουσίαση έκανε μόλις πρόσφατα, και δη λεπτομερώς, ο Χάτσιος, η ουσία ωστόσο είναι πως ο Williams έχει γίνει κομβικός για το παιχνίδι των Hornets, εξελισσόμενος σε ένα υπεραποτελεσματικό stretch four που ανοίγει το γήπεδο για να βγουν όλα τα ελεύθερα σουτ που έχει σχεδιάσει ο Clifford, ή για να τα πάρει ο ίδιος. Παλεύει και τα rebounds, παλεύει και τίμια στην άμυνα και απέναντι σε δυνατότερους αντιπάλους, γενικά δείχνει να έχει ξεμπλοκάρει από το βουντού που τον κυνηγούσε τόσα χρόνια και να δουλεύει την υστεροφημία του στην λίγκα. Απέναντι του θα έχει τον Luol Deng, έναν παίκτη που έχει εξελιχθεί επίσης σε παίκτη κλειδί για το παιχνίδι του Miami, οπότε η μονομαχία τους θα κρίνει πάρα πολλά για την τελική έκβαση του ζευγαριού.
Πρόγραμμα
17/4/2016 Miami vs Charlotte
20/4/2016 Miami vs Charlotte
23/4/2016 Charlotte vs Miami
25/4/2016 Charlotte vs Miami
27/4/2016 Miami vs Charlotte
29/4/2016 Charlotte vs Miami
1/5/2016 Miami vs Charlotte
Τι θέλουμε να γίνει
Θέλουμε να δούμε τον Dwyane Wade να προχωράει. Είναι αδιάφορο αν θα τον ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι Heat, αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι των playoffs με τον Wade σε playoff mode χωρίς τον LeBron δίπλα του, για να ανασυρθούν οι μνήμες του 2006. Η μονομαχία του Dwyane Wade με τον Paul George στα ημιτελικά θα είναι επική.
Τι θα γίνει
Θα γίνει πόλεμος. Μπορεί να μιλάμε για μάχη του τρίτου με τον έκτο, ωστόσο ένα εύστοχο σουτ στην κανονική διάρκεια θα μπορούσε να έχει τους Hornets τρίτους και τους Heat έκτους. Οι δύο ομάδες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και ό,τι και να προβλέψουμε θα εμπεριέχει ρίσκο. Ωστόσο ο πολυτραγουδισμένος παράγοντας “εμπειρία”, δεν έχει πολυτραγουδηθεί κατά λάθος. Οι Heat είναι πιο έμπειρη ομάδα, έχουν αρκετούς βετεράνους, έχουν παίκτη που έχει οδηγήσει μόνος του την ομάδα σε πρωτάθλημα, και έχει προπονητή που έχει οδηγήσει την ομάδα σε πρωταθλήματα. Ελαφρύ προβάδισμα η ομάδα του Miami.
Dimitris Mantzoukas
Latest posts by Dimitris Mantzoukas (see all)
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 6 - December 2, 2019
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 2 - November 4, 2019
- 2019-20 Previews: Utah Jazz - October 24, 2019
- 2019-20 Previews: Portland Trail Blazers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Orlando Magic - October 19, 2019
 Miami Heat vs Charlotte Hornets (6)){kind=link}