Μια καλή χρονιά τελείωσε για τους Blazers, καθώς έκαναν την υπέρβαση και αυτή τη φορά δεν αποκλείστηκαν νωρίς στα playoffs, αλλά εκμεταλλευόμενοι και τα ματσαρίσματα κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τους τελικούς της Δύσης, όπου και υπέκυψαν στην ανωτερότητα των Warriors. Με δεδομένο ότι ό,τι ήταν να πάει καλά, πήγε καλά1)με εξαίρεση τον τραυματισμό του Nurkic, οι Blazers είδαν που βρισκόταν το ταβάνι τους και αποφάσισαν ότι μπορεί να μην χρειαζόταν αναδόμηση της ομάδας, ένα ολικό λίφτινγκ όμως ήταν απαραίτητο.
Offseason Moves
Η αλήθεια είναι πως η φετινή offseason ήταν ιδιαίτερα σημαντική και μπορεί να αποδειχτεί καθοριστική για το μέλλον του franchise. Σε αντίθεση με αρκετές ομάδες, η διαφορά δεν συνίσταται σε αλλαγή των πρωταγωνιστών, καθώς το ντουέτο των Lillard – McCollum μοιάζει αμετακίνητο. Υπήρξαν όμως σημαντικότατες αλλαγές σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές στο supporting cast, το οποίο άλλαξε δραματικά, τόσο όσον αφορά στα πρόσωπα που το απαρτίζουν, όσο και στην γενικότερη φιλοσοφία με την οποία έχει στηθεί.
Στο draft κινήθηκαν για έναν ακόμα forward, τον Nasir Little από το North Carolina, έναν παίκτη που μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των forwards, ο οποίος μπήκε στο κολέγιο ως βέβαιο lottery talent αλλά απέτυχε στον έναν χρόνο παραμονής του εκεί να αποδείξει ότι ο θόρυβος γύρω από το όνομα του ήταν δικαιολογημένος. Τεράστια αστάθεια στο παιχνίδι του, τεράστιες διακυμάνσεις από παιχνίδι σε παιχνίδι, τελείωσε τελικά με 9,8 πόντους και 4,6 rebounds ανά παιχνίδι ως ο έκτος παίκτης της ομάδας, ενώ θυμόμαστε στο March Madness πώς μετά από δύο πολύ καλά παιχνίδια, εξαφανίστηκε στον αποκλεισμό από το Auburn στο Sweat Sixteen με 4 πόντους μόνο σε μία αποτρόπαια εμφάνιση. Ο ίδιος το καλοκαίρι απέδωσε την κακή χρονιά του σε αδυναμία να κατανοήσει τον ρόλο του στην ομάδα της North Carolina, και δηλώνει έτοιμος να αποδείξει ότι μπορεί από τώρα να αποδώσει στο ΝΒΑ. Ίδωμεν.
Η επιλογή του Litlte, ενός καθαρού forward, φάνηκε πιο λογική όσο έφτανε η ώρα της free agency και των ανταλλαγών, όπου όλοι οι υπόλοιποι forwards της ομάδας αφέθηκαν ελεύθεροι ή ανταλλάχθηκαν. Ο Al Farouq Aminu και ο Jake Layman δεν είδαν προτάσεις για νέο συμβόλαιο. Ο Evan Turner δόθηκε στην Atlanta με αντάλλαγμα τον Kent Bazemore, ένα καθαρό 3nD φτερό που έλειπε αρκετά από την ομάδα τα προηγούμενα χρόνια. O Moe Harkless, πακέτο με τον Meyers Leonard έφυγαν για το Miami, και τον αντίθετο δρόμο ακολούθησε ο Hassan Whiteside, σε μία αναγκαία κίνηση για να καλυφθεί το κενό του Yusuf Nurkic που θα χάσει ένα σεβαστό μέρος του ξεκινήματος αυτής της σεζόν. Ο Rodney Hood ανανέωσε με ένα πολύ συμφέρον “prove it” deal, και θα αποτελέσει πιθανότατα τον βασικό small forward της ομάδας, έχοντας πλέον και μία offseason να δουλέψει με τους συμπαίκτες του και να ενταχθεί καλύτερα στην ομάδα. Τέλος, ως ελεύθεροι ήρθαν οι Mario Hezonja, Anthony Tolliver και Pau Gasol, κυρίως για να μπαλώσουν τρύπες στο rotation, ενώ ειδικά στην περίπτωση του Κροάτη οι Blazers θα δοκιμάσουν μήπως χτυπήσουν λαχείο ανασταίνοντάς του την καριέρα.
Συνοψίζοντας, οι Blazers έκαναν αρκετά καλή δουλειά στο να αναβαθμίσουν τον κορμό γύρω από το βασικό ντουέτο με παίκτες που ταιριάζουν κάπως περισσότερο στο αγωνιστικό τους σχέδιο, χωρίς όμως να κλείσουν τον δρόμο στα prospects που θέλουν να προωθήσουν με περισσότερο χρόνο συμμετοχής.
Depth Chart
PG: Damian Lillard, Anfernee Simons
SG: C.J. McCollum, Kent Bazemore, Gary Trent Jr
SF: Rodney Hood, Nasir Little, Mario Hezonja
PF: Zach Collins, Skal Labissiere, Anthony Tolliver
C: Hassan Whiteside, Yusuf Nurkic, Pau Gasol
Ο Παίκτης Κλειδί
Ο Anfernee Simons πιθανόν να αποτελέσει τον κρίσιμο παράγοντα που θα καθορίσει την πορεία της ομάδας ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία. Έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το ρόστερ της ομάδας του Portland, ο Simons είναι ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να αναλάβει την δημιουργία επίθεσης πέρα από τον Lillard. Η ιστορία έχει δείξει ότι όποτε βγαίνει ο Lillard από το παρκέ η ομάδα υποφέρει, ανεξάρτητα από το αν τον έλεγχο παίρνει ο C.J. McCollum, ο Evan Turner, ή ο εκάστοτε αναπληρωματικός point guard είτε αυτός λεγόταν Shabazz Napier, Wade Baldwin ή κάποτε ο Tim Frazier. O Simons, περσινό pick πρώτου γύρου, ήξερε ότι την πρώτη του χρονιά δεν θα έπαιρνε χρόνο συμμετοχής καθώς δεν είχε περάσει καν από κολέγιο, και θα προσπαθούσε να προσαρμοστεί στα δεδομένα του επαγγελματικού μπάσκετ, ωστόσο έκανε κάποια ενδιαφέροντα περάσματα σε σκόρπια λεπτά προς το τέλος της προηγούμενης σεζόν. Η χρονιά της κρίσης ωστόσο θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση η φετινή, και φαίνεται πως ο Simons έκανε το παν για να είναι έτοιμος.
Στo summer league ήταν καταπληκτικός, έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε, με ένα στυλ που δείχνει ότι σίγουρα έχει περάσει πολλές ώρες παρέα με τον Lillard αντιγράφοντας τις κινήσεις του. Δείχνει να έχει το ταλέντο να εξελιχθεί σε σταρ, ενώ σταδιακά αποκτάει και το mentality. Οι πάρα πολλές φορές που σηκώθηκε από τα 8 και παραπάνω μέτρα με τον αμυντικό κοντά του, δεν είναι απαραίτητα ενθαρρυντικό σημάδι, ωστόσο υποδηλώνουν ότι αποκτά έναν τρόπο σκέψης όπου η διστακτικότητα που τον χαρακτήριζε δίνει χώρο σε ένα απαραίτητο για τον νέο του ρόλο θράσος, ενώ το πιο ώριμο shot selection θα έρθει με το πέρασμα του χρόνου. Οι Blazers χρειάζονται απεγνωσμένα έναν παίκτη που θα τραβάει το σκοράρισμα όσο ο Lillard παίρνει ανάσες και ο C.J. κλείνεται από τις αντίπαλες άμυνες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν θα τα καταφέρει σε αυτό τον ρόλο, ξέρουμε όμως ότι αυτός είναι ο ρόλος για τον οποίο τον προορίζει το Portland, και η αλήθεια είναι ότι έχουμε ψηθεί πάρα πολύ να δούμε τι θα κάνει ο μικρός.
Κορυφαία Προσθήκη
Ο Hassan Whiteside είναι η κορυφαία προσθήκη για μια σειρά από λόγους, κανένας από τους οποίους όμως δεν αρκεί για να προκαλέσει πραγματικό ενθουσιασμό για την απόκτηση του. Αρχικά, είναι ο μοναδικός από τους νεοαποκτηθέντες που θα ξεκινάει βασικός, και αυτός που τουλάχιστον μέχρι κάποιο σημείο, θα παίρνει τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής, μαζί με τον Kent Bazemore. O ρόλος του είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς καλείται να καλύψει το κενό του τραυματία Nurkic ο οποίος είχε δέσει πολύ καλά με τους υπόλοιπους Blazers. Mε τον Whiteside δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι πρέπει να περιμένουμε, καθώς δεν τον έχουμε δει ποτέ να παίζει εκτός Miami, και ακόμα και εκεί έχουμε δει πολλές διαφορετικές εκδοχές του εαυτού του, συνήθως ανάλογα με το ενδιαφέρον που επεδείκνυε.
Το ταλέντο και το κορμί υπάρχει, η επίδραση του στην άμυνα αδιαμφισβήτητη αν και υπερτιμημένη, καθώς και η άνεση του να τελειώνει τις φάσεις μέσα στην ρακέτα. Επιπλέον, αποτελεί τον πρώτο ψηλό μετά από χρόνια που έχει σοβαρό παιχνίδι πάνω από το καλάθι, που έχει δηλαδή το άλμα να πιάσει τις λόμπες στον αέρα από πιθανά pick n roll με τους Dame. C.J., δίνοντας μια νέα διάσταση στο παιχνίδι τους. Μπορεί σίγουρα να βοηθήσει στην regular season, μπορεί όμως να κάνει και την διαφορά στα playoffs; Πιστεύω πως όχι, και εδώ μπαίνει ο τελευταίος τρόπος με τον οποίο μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του, ως δόλωμα δηλαδή σε κάποιο trade με το συμβόλαιο του που λήγει το καλοκαίρι που έρχεται. Θα έχει περίπου τρεις με τέσσερις μήνες για να αποδείξει στους Blazers ότι τον χρειάζονται και ότι θα είναι στα καλύτερα του σε μία ομάδα που θα περιτριγυρίζεται από σουτέρ.
Τρία ερωτήματα ψάχνουν απάντηση
α. Ποιος θα είναι ο βασικός power forward;
Tο ερώτημα αυτό έχει ήδη απάντηση, και την ξέρουμε, αλλά η απάντηση αυτή είναι τόσο ενδιαφέρουσα που χρήζει ειδικής ανάλυσης. Ο Zach Collins λοιπόν φαίνεται να έχει πάρει ήδη το χρίσμα για να ξεκινάει δίπλα στον Hassan Whiteside. Πριν δούμε το κατά πόσο θα μπορεί ο Collins να ανταπεξέλθει σε ρόλο βασικού, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η απόφαση αυτή σηματοδοτεί μία σημαντική αλλαγή φιλοσοφίας στο παιχνίδι του Terry Stotts. Ως τώρα την θέση καταλάμβαναν τριαροτεσσάρια χωρίς ιδιαίτερα σταθερό σουτ όπως ο Al Farouq Aminu και ο Moe Harkless Ο Collins είναι πολύ περισσότερο πεντάρι, που κατά συνθήκη θα παίζει στο “4”.
Η πεντάδα μεγαλώνει, ψηλώνει, και ο Stotts θα πρέπει να διαχειριστεί την εξής συνθήκη: από την μία ο Collins έχει τεράστια χέρια και πολύ καλό συντονισμό του σώματος του, με αποτέλεσμα να μπορεί να σκεπάζει τα καλάθια και να αλλοιώνει ή και να κόβει τους εφορμούντες προς το καλάθι, αλλά από την άλλη είναι σαφές ότι το μέγεθος του δεν του επιτρέπει να κυνηγάει πιο κοντά και ευκίνητα τεσσάρια, όπως για παράδειγμα ο Ingram2)όσο καλύπτει το κενό του Williamson ή ο Tatum ή ο Milsap. Άλλη μια αλλαγή που προκύπτει, είναι ότι ο Collins είναι στην πραγματικότητα καλύτερος σουτέρ από το τρίποντο σε σχέση με τα τριαροτεσσάρια, παρά το γεγονός ότι δεν το έχει δείξει ακόμα στις πρώτες δύο χρονιές του. Θεωρώ ότι μόλις αρχίσει να παίρνει σταθερό χρόνο συμμετοχής, τα ποσοστά του αυτόματα θα ανέβουν λόγω της ταυτόχρονης ανόδου της αυτοπεποίθησης του.
Ο Collins είναι ιδιαίτερη περίπτωση, όχι πολύ συνηθισμένη στο ΝΒΑ. Το βασικό του πρόβλημα είναι το overthinking. Έχοντας μεγαλώσει ως γιος προπονητή, ξεκίνησε από πολύ νωρίς να μελετάει βίντεο για να αντιγράψει κινήσεις και να στρώσει το παιχνίδι του, ενώ ταυτόχρονα κρατούσε σημειώσεις για το πως πρέπει να παίζει άμυνα τον κάθε αντίπαλο ξεχωριστά. Όλα αυτά στην τρυφερή ηλικία των 10 περίπου ετών, ενώ γύρω στα 12 ήξερε να διαβάζει επιθέσεις και συστήματα των περισσότερων κολεγιακών ομάδων. Το πρόβλημα του είναι ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί καλά το μυαλό του. Πολλές φορές μέσα στο παιχνίδι σκαλώνει σε φάσεις, άστοχα σουτ, σφυρίγματα, και χάνεται. Ο ίδιος είπε ότι το καλοκαίρι δούλεψε πάρα πολύ στο πως θα διατηρεί το ζεν του, διαβάζοντας, κάνοντας γιόγκα και διαλογισμό, και μένει να δούμε αν όλα αυτά θα έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Το ταλέντο πάντως υπάρχει, και είναι τεράστιο.
β. Ποιος κέρδισε την μάχη ανάμεσα στον Shaq και τον Lillard;
Καλά που γίνονται και αυτά, και έχουμε τίποτα να ασχολούμαστε το καλοκαίρι. Ο Lillard με τον Shaq έδωσαν μία μάχη με ντισαρίσματα εκατέρωθεν για το ποιος είναι ο καλύτερος ράπερ. O Shaq ήταν καλός, αλλά ο Dame ήταν καλύτερος. Και το έβγαλε και μέσα σε μία μόνο μέρα. Και απαντούσε και ευθέως στο diss του Shaq. Νικητής μεταξύ τους ο Lillard, πραγματικός χαμένος το Hip Hop. Δεν γράφονται πια τέτοια diss.
γ. Ποιον θα κυνηγήσει το Portland στο trade deadline?
Το Portland ούτως ή άλλως έχει παράδοση τα τελευταία χρόνια να είναι ενεργό από τα Χριστούγεννα και μετά, ψάχνοντας τα κομμάτια που θα ενισχύσουν το παζλ της ομάδας. Πέρσι ήταν οι Enes Kanter και Rodney Hood που ήρθαν και αποτέλεσαν σημαντικά μέλη της ομάδας που έφτασε στους τελικούς του ΝΒΑ. Φέτος υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι οι Blazers θα κυνηγήσουν μεγαλύτερο ψάρι, με έναν εκ των Kent Bazemore, Hassan Whiteside να γίνεται πακέτο με κάποιο ή κάποια πικ και ανάλογα με την περίπτωση σε συνδυασμό και με τον Little, για να φέρουν σε αντάλλαγμα κάποιο μεγάλο όνομα.
Οι υποψήφιοι που έχουν ακουστεί είναι αρκετοί, τα δύο μεγαλύτερα ονόματα όμως είναι οι Kevin Love και Blake Griffin. O Love είναι εγκλωβισμένος στο Cleveland το οποίο χτίζεται αργά αργά, και ο ίδιος μάλλον χαραμίζεται εκεί, και πιθανολογούμε ότι θα ήθελε να απελευθερωθεί από αυτή την κατάσταση και να επιστρέψει σε μία ομάδα που θα αγωνίζεται για το πρωτάθλημα. Η περίπτωση του είναι η πιο εύκολη σε σχέση με του Griffin, ο οποίος βρίσκεται στο Detroit το οποίο έχει επενδύσει σοβαρά πάνω του, και μόνο σε περίπτωση που όλα εκεί πάνε πολύ άσχημα και μείνουν πολύ πίσω στην κούρσα των playoffs θα σκεφτούν να πατήσουν το restart και να τον δώσουν, και σε αυτή την περίπτωση μάλιστα μάλλον θα χρειαστεί να μπει στο πακέτο και ο Zach Collins.
Και οι δύο θα μπορούσαν να δώσουν μία εντελώς νέα πτυχή στην επίθεση του Portland σχηματίζοντας άλλη μια Big-3 και οι ελπίδες για τελικούς θα ξανανθίσουν. Ο Zach Lowe έβαλε στην κουβέντα τους Danilo Galinari, Serge Ibaka, Marc Gasol ως υποψήφιους στόχους επίσης, όντας βέβαια ένα επίπεδο κάτω από τους πρώτους δύο. Όπως και να ‘χει, φαίνεται πολύ πιθανό ότι οι Blazers θα κυνηγήσουν κάποιον από όλους αυτούς πριν πάνε σε λογική μπαλωμάτων και συμπληρωμάτων στον βασικό κορμό. Αν έπρεπε να προβλέψουμε ποιος από όλους θα καταλήξει στο Portland, θα λέγαμε ο Kevin Love.
Quo Vadis?
Ο Dame Lillard δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι χαίρεται για τις προσθήκες στην ομάδα, θα είναι πολύτιμες και θα συνεισφέρουν, αλλά την διαφορά θα κάνουν τα παιδιά του οργανισμού, οι παίκτες που έγιναν draft από την ομάδα και που μεγαλώνουν στο πλάι του τα προηγούμενα χρόνια. Θεωρώ ότι έχει δίκιο, και πράγματι οι Zach Collins και Anfernee Simons στους οποίους αναφέρεται θα σηματοδοτήσουν την μετάβαση στο επόμενο στάδιο ή άλλον έναν αποκλεισμό νωρίς στα playoffs της Δύσης. Αν έρθει βέβαια κάποιος τρίτος All-Star η κουβέντα αλλάζει, και πλέον, ανάλογα με το ποιος θα είναι και με το τι θα δώσουν για να τον αποκτήσουν, θα έχουν το υλικό για να χτυπήσουν με αξιώσεις τελικούς κόντρα στις ομάδες του Los Angeles και τις άλλες διεκδικήτριες.
Dimitris Mantzoukas
Latest posts by Dimitris Mantzoukas (see all)
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 6 - December 2, 2019
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 2 - November 4, 2019
- 2019-20 Previews: Utah Jazz - October 24, 2019
- 2019-20 Previews: Portland Trail Blazers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Orlando Magic - October 19, 2019
