NBA Previews 2016-17: Brooklyn Nets

Posted on Oct 5 2016 - 10:06am by Stavros Marinos

Σαν χτες μοιάζει ο Μάιος του 2010, όταν ο Mikhail Prokhorov αγόραζε τους Nets, “σπάζοντας” το ίντερνετ και φέρνοντας πάλι στη μόδα τα “In Soviet Russia..” memes. Η αυτοπεποίθησή του στις συνεντεύξεις, το πενταετές πλάνο για Πρωτάθλημα, το απλό χιούμορ του σε συνδυασμό με τη σιγουριά που ενέπνεε, η μυθική περιουσία του “κερδισμένη” από ιδιοφυή colpi grossi μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, ήταν τα χαρακτηριστικά που γέμιζαν με ελπίδα κάθε οπαδό των Nets και γοήτευαν κάθε μπασκετόφιλο. Στον Ρώσο μεγιστάνα μπορούσες να δεις τα χαρακτηριστικά μιας στιβαρής πατρικής φιγούρας που μπορούσες να εμπιστευτείς την τύχη της ομάδας σου. Ξύπναγε στο DNA μας αυτή την αόριστη αίσθηση προστασίας από την Ορθόδοξη και παντοδύναμη Μητέρα Ρωσία που πάντα θα είναι στο πλευρό σου τις δύσκολες στιγμές, για να σε υποστηρίξει με αγάπη και να σε σώσει από τον εχθρό.

Χάρη σε αυτή τη σιγουριά, οι Nets φέτος βρίσκονται στην τελευταία θέση των power rankings του NBA, όντας η ομάδα με το χειρότερο ταλέντο και την σχεδόν ολοκληρωτική απουσία φερέλπιδων νέων. Αν υπήρχε φως στο τούνελ, θα ήταν σίγουρα ο υπερσιβηρικος που πλησιάζει. Αλλά στην σημερινή τους κατάσταση, κάτι τέτοιο θα ήταν βάλσαμο. Αντίθετα, βρίσκονται στο απόλυτο σκοτάδι, με το ασχημότερο logo του NBA να είναι συμβολικότερο από ποτέ. Ομάδα “Β” διαλογής.

brk

Πού σας αφήσαμε

Οι κάποτε θεατρικές απόψεις του Ρώσου, πως ο οικονομικός παράγοντας δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο για τις τσέπες του, φαίνεται να προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα. Μετά τις σερί αποτυχημένες χρονιές για την δημιουργία μιας ομάδας αντάξιας να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, οι Nets το περσινό καλοκαίρι αποφάσισαν να πέσουν κάτω από το luxury tax. Συνέταξαν έναν ταπεινό κορμό, με τον Brook Lopez να θυμίζει ταλαιπωρημένο συνταξιούχο από τα 28 του μετά από τόσα άγονα χρόνια με την ίδια φανέλα, τον Joe Johnson στο ηλιοβασίλεμα της καριέρας του, το πολυεργαλείο Thaddeus Young να προσπαθεί να κλείσει τρύπες, και τον Jarrett Jack να αναλαμβάνει αναγκαστικά τη θέση του ηγετικού PG, όταν οπουδήποτε αλλού θα συμβιβαζόταν ως backup. Οι υπόλοιποι παίχτες, χωρίς εξαιρέσεις εκτός του rookie Rondae Hollis-Jefferson, δεν ήταν κάτι παραπάνω από ένα μάτσο πλανόδιους με αβέβαιο μέλλον στο Αμέρικα.

Με δεδομένο το παραπάνω, οι Nets “κατέβηκαν” στα γήπεδα χωρίς συγκεκριμένο στόχο, χωρίς ελπίδα και με μοναδικό κατευθυντήριο γνώμονα να προσπαθήσει ο καθένας ό,τι καλύτερο μπορεί για την καριέρα του. Θα μπορούσε κάποιος να τους δώσει τη δικαιολογία του tanking, με την φιλοδοξία πως θα κέρδιζαν κάποιο υψηλό pick, αλλά ο προγενέστερος σχεδιασμός, δεν τους έδινε ούτε αυτό το δικαίωμα, του να “πέσουν” με χάρη. Ο λόγος;

Η παρούσα κατάσταση των Brooklyn Nets αποκτάει νόημα όταν την βλέπουμε υπό το πρίσμα της πορείας τους υπό το καθεστώς Prokhorov. Το βιαστικό “all-in” του μέχρι προσφάτως GM, Billy King, φέρνοντας σε διάστημα δύο χρόνων τα γεροντοπαλλήκαρα Deron Williams, Joe Johnson, Paul Pierce, Kevin Garnett, Jason Terry και Gerald Wallace, όχι μόνο αποδείχθηκε θρασύ, αλλά και τραγικά αποτυχημένο για το μέλλον της ομάδας. Σε ένα πρωτάθλημα σαν το NBA, όπου ποτέ δεν μπορείς να θυσιάσεις πλήρως τον μακρόπνοο σχεδιασμό υπέρ της βραχυπρόθεσμης επιτυχίας, τέτοιες εγκληματικές κινήσεις αποδεικνύονται ασυγχώρητες από την πορτοκαλί Spalding.

Συγκεκριμένα, αποκτώντας την παραπάνω γερουσία τα προηγούμενα χρόνια, χάρισαν αμέτρητα picks ξεπουλώντας παρόν και μέλλον, χωρίς να κρατήσουν ένα δίχτυ ασφαλείας για rebuilding. Με άλλα λόγια, πέρυσι ήταν μια ομάδα που:

  • Δεν είχε καμία δυνατότητα για playoffs.
  • Από νέους με potential είχε μόνο τον Hollis-Jefferson να υπερηφανευτεί, τον οποίο, όμως, έχασε για 50 games λόγω τραυματισμού.
  • Κατέληξε να παίζει και να συντρίβεται τακτικά, χωρίς καν το ελαφρυντικό του ψηλού pick, που άνηκε στους Celtics (όπως και τα επόμενα μέχρι το 2018).

Οι παίχτες του Brooklyn την περασμένη σεζόν, θύμιζαν περισσότερο υπαλλήλους σε ξεχασμένη δημόσια υπηρεσία Αύγουστο μήνα, παρά μπασκετμπολίστες.

prokhorov-nets-record

Καλοκαιρινά ειδύλλια και αποχαιρετισμοί

Πριν την έλευση του καλοκαιριού, όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, τον Ιανουάριο του 2016, ο Prokhorov έστειλε στα γκουλάγκ1)Τα Σοβιετικά αστεία never get old. απάλλαξε από τις ευθύνες τους τον coach Lionel Hollins και τον GM Billy King. Μετά από εξαντλητική έρευνα, ένα μήνα αργότερα, νέος General Manager προσλήφθηκε ο πρώην assistant των Spurs, Sean Marks. Ενώ μία μέρα πριν, ο Prokhorov δήλωνε πως “δεν έχει ξανακούσει αυτό το όνομα”.

O Marks, ερχόμενος σε ένα χάος που θύμιζε σπίτι 18χρονου φοιτητή σε πανεπιστήμιο Αιγαίου, αμέσως προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Το spring cleaning2)Πόσο αμερικανάκια είναι αυτοί που γράφουν στο Ball Hog τελικά; ξεκίνησε μια συμβολική κίνηση: το waive του παίχτη που επί χρόνια ταλαιπώρησε τα αμερικάνικα γήπεδα, μόνο και μόνο επειδή “έτυχε” να είναι #1 σε ένα ρηχό draft: τον Andrea Bargnani.

Μπαίνοντας στην άνοιξη, η υπογραφή του Kenny Atkinson για Head Coach έβαλε τις βάσεις του νέου οικοδομήματος. Ένας προπονητής, που όπως κι ο Sean Marks, έχει εργαστεί μόνο σαν assistant στο παρελθόν (και συγκεκριμένα στους Hawks) στο ΝΒΑ, αλλά με μεγάλη εμπειρία από παγκόσμιο μπάσκετ. Κυρίως στα ’90s όταν και είχε γυρίσει ως παίχτης την Ευρώπη, αγωνιζόμενος σε Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία κι Ολλανδία, αλλά κι αργότερα ως προπονητής, όταν και διετέλεσε βοηθός σε Ουκρανία, Γεωργία και head coach στην Δομινικανή Δημοκρατία.

Εν συνεχεία ο Marks προχώρησε σε μια κλασική συνταγή, δημιουργώντας ένα μείγμα αναλώσιμων βετεράνων σε μικρά συμβόλαια έτσι ώστε να μη γίνουν χρόνιος βραχνάς, και νεότερων παιχτών/projects, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί.

Αναλώσιμοι βετεράνοι

Στην πρώτη κατηγορία των μισθοφόρων βετεράνων που δεν είχαν την φιλοδοξία/δυνατότητα να περιμένουν καλύτερη πρόταση, βρίσκεται πρώτος και καλύτερος ο κάποτε Linsanity, και νυν ταπεινός Jeremy Lin, ο οποίος είναι ο μόνος παίχτης στο ρόστερ με συμβόλαιο που εκτείνεται πάνω από δύο χρόνια (εξαιρείται βέβαια ο Deron Williams που θα πλερώνεται μέχρι το 2020 μετά το περσινό buyout).

Παρέα του σε αυτή την μεταβατική φάση χάους, μεταξύ άλλων θα βρίσκεται ο εργάτης του post, Trevor Booker, o αγαπητός από όλους Luis Scola πίσω του, ο Βενεζουελάνος Magic Johnson, Greivis Vasquez, ο γυρολόγος Randy Foye, κι ο Chase Budinger που -αν δεν το έχετε ξανακούσει- θα ήταν από τους καλύτερους βολεϋμπολίστες στην Αμερική, αν δεν είχε επιλέξει τελευταία στιγμή να στραφεί στο NBA.

Γραφικό στοιχείο στα αποδυτήρια θα αποτελεί κι ο Anthony Bennett, aka το μεγαλύτερο bust της ιστορίας3)σημείωση του Editor: και παίκτης για το ταλέντο του οποίου ο συντάκτης παραληρούσε πριν από μερικά χρόνια, σε κάποιες άλλες γειτονιές, που θα έχει ακόμα μια ευκαιρία να αποδείξει κάτι. Αν δεν τον καταφέρει και στην χειρότερη ομάδα του NBA, τότε η Α2 τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες.

Ο Θεός να τους κάνει ταλέντα

Στην κατηγορία των πιτσιρίκων που ίσως κάποτε αποκτήσουν αξία, εκτός του Hollis-Jefferson που ελπίζει σε μια bounce-back υγιή χρονιά, το draft έφερε στο Brooklyn τον SG, Caris LeVert (#20 pick από το trade του Thaddeus Young στους Pacers τον Ιούνιο), και τον αθλητικό combo guard Isaiah Whitehead (#42). Τέλος, θα τους συνοδεύσει ο φετινός sophomore PF Chris McCullough, αλλά περισσότερα για το “λαμπρό” μέλλον της ομάδας, θα δούμε παρακάτω.

Depth Chart

brk

Τι περιμένουμε φέτος

Τι να περιμένεις από μια ομάδα που δεν μπορεί να παλέψει για playoffs, δεν έχει σοβαρές πηγές ταλέντου για να αναπτύξει, και δεν θα μπορεί ούτε να δικαιολογήσει τις αμέτρητες ήττες με κάποιο ψηλό pick του χρόνου τον Ιούνιο; Φέτος περιμένουμε τους Nets στη χειρότερη θέση του NBA σε ρεκόρ νικών, σε επισκεψιμότητα και σε γενικότερο ενδιαφέρον.

…and now for something completely different

Ελάχιστο υποκριτικό ενδιαφέρον, που φτάνει σε σημεία σάτιρας, θα μπορούσαμε να δείξουμε κυρίως για τους τέσσερις νέους που θα προσπαθήσουν να γαλουχήσουν οι Nets, και μόνοι σας θα καταλάβετε το λόγο:

  • Rondae Hollis-Jefferson. Παίχτης με potential για εξαιρετική άμυνα. Μπορεί να παίξει τόσο on ball ασφυκτικά, όσο και να προσφέρει κλεψίματα και κοψίματα. Πέρυσι, όπως αναφέραμε, έχασε 50 αγώνες λόγω τραυματισμού στον αστράγαλο.
  • Chris McCullough. Επιλέχθηκε στο περσινό draft στο #29. Ήταν ήδη τραυματίας, κι αφού έχασε σχεδόν ένα ολόκληρο έτος λόγω ρήξης χιαστών, επέστρεψε για περιορισμένο χρόνο στο τέλος της περσινής χρονιάς για 24 αγώνες.
  • Caris LeVert. Επιλέχθηκε ομολογουμένως πολύ ψηλά, στο #20 του φετινού draft, εκπλήσσοντας πολύ κόσμο, αφού στην κολεγιακή του καριέρα είχε κάνει τρεις εγχειρήσεις στα πόδια…
  • Isaiah Whitehead. Ένας scoring point guard, που παρότι δεν είχε ανάλογο ιατρικό ιστορικό με τους άνωθεν συμπαίχτες, είχε επίσης υποστεί κάταγμα στο πόδι το 2014, χάνοντας σχεδόν δύο αγωνιστικούς μήνες.
Με έχεις κάνει ξενύχτη

Το γεγονός ότι πέρσι είχαν μια από τις χειρότερες επιθέσεις κι άμυνες, σε συνδυασμό με αργό pace (21οι), τους καθιστά τόσο αντιεμπορικούς, σε σημείο που είναι καλύτερο να αλλάξεις κανάλι και να παρακολουθήσεις μία από αυτές τις εκπομπές με τους προφανείς αναγραμματισμούς που κανείς δεν μπορεί να βρει για ώρες.

angrammatismos-ant1

Ξανθιά: Είναι πανεύκολο φίλες και φίλοι! Χίλια ευρώ για να βρείτε την περιοχή της Νέας Υόρκης που αρχίζει από B! Βαλτός τύπος στο τηλέφωνο: Νομίζω το βρήκα… Μπραχάμι;

Η απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης

O κλήρος να προπονεί μια ομάδα -χωρίς κίνητρο και σκοπό- έπεσε στον rookie coach, Kenny Atkinson. Το ερώτημα που γεννιέται είναι: μπορεί ένας άπειρος coach να δομήσει μια νέα ομάδα εκ του μηδενός ή ήταν κι αυτός μια εύκολη λύση κι εξίσου αναλώσιμος;

Κομβικό σημείο κατά την διάρκεια της χρονιάς θα είναι το trade deadline και τι θα καταφέρουν να αποκομίσουν από ένα πιθανό trade του Brook Lopez, του μόνου παίχτη που έχει πραγματικά αξία στο ρόστερ.

Πρόβλεψη (έτσι, για να γελάμε στο postseason roundtable)

Ειλικρινά, είναι δύσκολο να χάσουν την τελευταία θέση στο NBA. Θα φλερτάρουν με τις 20 νίκες, αλλά αν έπαιζα στοίχημα θα πόνταρα στο under του 20,5 που δίνουν τα odds στο Las Vegas.

ballhog rainbow

The following two tabs change content below.
Αιρετικός Βουδιστής, θεοσεβούμενος αθεόφοβος, σκληροπυρηνικός συνομωσιολόγος, vegan αστρολόγος, αντικοινωνικός κοινωνιολόγος, πιστεύει στους εξωγήινους. Έχει περάσει περισσότερες ώρες ξύπνιος τη νύχτα βλέποντας NBA απ’ότι στο φως του ήλιου. Εμμονικός Fantasy Commissioner από το 2002, στις πιο «βαθιές» λίγκες του πλανήτη. Αν έπαιζε στο NBA, θα έστηνε αγώνες για να κερδίσει η ομάδα του στο fantasy. ΝΒΑ blogger από το 2007. Ακόμα πιστεύει πως ο Donté Greene θα γίνει All-Star.

References
1 Τα Σοβιετικά αστεία never get old.
2 Πόσο αμερικανάκια είναι αυτοί που γράφουν στο Ball Hog τελικά;
3 σημείωση του Editor: και παίκτης για το ταλέντο του οποίου ο συντάκτης παραληρούσε πριν από μερικά χρόνια, σε κάποιες άλλες γειτονιές

2 Comments so far. Feel free to join this conversation.

  1. nick October 6, 2016 at 03:01 -

    εγω ακομη πιστευω οτι ο Bennett θα κανει μια breakout year για καποιο λογο. Δε συνηθιζεται οτι ο παικτης που παιζει ετσι με τον Καναδα και επαιζε ετσι στο unlv, στο nba μεταμορφωνεται σε αυτο που -δεν- βλεπουμε

  2. Elma October 6, 2016 at 18:00 -

    Μπορεί να ναι η χειρότερη ομάδα, αλλά άλλες ομάδες έχουν το κίνητρο του tanking, οπότε ίσως αποφύγουν (οι Nets) την τελευταία θέση.