“Ελάτε παιδιά, αλλάξτε το το “Weekly” από τον τίτλο, γελάει ο κόσμος μαζί μας” φωνάζει από το βάθος των HogQuarters ο Μοσχούλας. Μα επειδή ξέρουμε πως όσο η σεζόν πηγαίνει, η Λίγκα θα παγιοποιείται στις σταθερές της, οι ενδιαφέρουσες ιστορίες δεν θα ξεπετάγονται δεξιά και αριστερά σαν μανιτάρια στο δάσος μετά τις πρώτες βροχές, με τις νόρμες να έχουν πλέον επικρατήσει, ας εκμεταλλευτούμε αυτόν τον αρχικό ενθουσιασμό και τη ζέση των πρώτων δέκα αγώνων της σεζόν και ας πάμε παρέα μία ακόμα βόλτα σε όσα κρίναμε ενδιαφέροντα τις τελευταίες ημέρες στον “Μαγικό Κόσμο” και ας μην έχει περάσει βδομάδα από το προηγούμενο.
Μurray-νισμός
Όμορφα πραγματάκια είχαμε τη Δευτέρα το βράδυ στη νίκη των Nuggets κόντρα στους Celtics. Με τον Jokic να κάνει πάλι λίγο από όλα και μάλιστα καλά (8/10/8), οι Nuggets νίκησαν μάλλον εύκολα. Πρόσωπο, ωστόσο, του αγώνα ήταν ο Jamal Μurray που με μία φανταστική statline 48 πόντων με πέντε τρίποντα, πέντε rebounds και τέσσερις assists, γινόμενος έτσι ένας από τους νεαρότερους παίχτες με τέτοια επιθετική απόδοση.
Brandon Jennings: 20 years, 52 days (55 points)
LeBron James: 20, 80 (56)
Devin Booker: 20, 145 (70)
LeBron James: 20, 345 (52)
LeBron James: 21, 22 (51)
Antoine Walker: 21, 148 (49)
Charlie Villanueva: 21, 214 (48)
Jamal Murray: 21, 255 (48)
— Dan Feldman (@DanFeldmanNBA) November 6, 2018
Όμως η φάση που σημάδεψε τον αγώνα ήταν μάλλον η πλέον αδιάφορη, το τρίποντο, δηλαδή, που επιχείρησε σε σχεδόν νεκρό χρόνο, μπας και πιάσει την “50άρα”.
Murray tries to reach 50 with 1 second left (via @bleacherreport) pic.twitter.com/wTnioX5uPo
— The Render (@TheRenderNBA) November 6, 2018
Η κίνηση αυτή έκανε έξαλλους τους περισσότερους παίχτες των Celtics, με τον Kyrie να μην αλλάζει χειραψίες και να πετάει την μπάλα στις κερκίδες δηλώνοντας μετά πως τέτοιες ενέργειες είναι “bullshit”, καθώς και τους Morris και Brown να την χαρακτηρίζουν απαράδεκτη και αντιεπαγγελματική.
Η πιο σημαντική κριτική, ωστόσο, ήρθε από τον προπονητή του.
Here is Malone on Murray taking that last shot: pic.twitter.com/BUf3hVy4qi
— Nick Kosmider (@NickKosmider) November 6, 2018
Οι αλήθειες που εμείς πρέπει να τονίζουμε παρόλα αυτά παραμένουν δύο: ο Murray είναι παιχταράς και το αποδεικνύει -προς τέρψιν μας- τακτικότατα πλέον. Το γεγονός πως εννέα από τα 18 καλάθια του στον συγκεκριμένο αγώνα ήρθαν σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, αποδεικνύει την εξέλιξη του iso παιχνιδιού του, ενώ δείχνει να διαθέτει πλέον μια εξαιρετική up and under κίνηση που χρησιμοποιεί με τρομακτική αποτελεσματικότητα εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου από τα πέντε μέτρα και μέσα.
Η δεύτερη αλήθεια είναι, πάντως, πως ο Murray τακτικά μας δείχνει πως είναι ένας προκλητικός μαλακούλης, που του αρέσει να προκαλεί και να χλευάζει αντιπάλους1)Με χαρακτηριστικές μια σειρά από προκλήσεις στους περσινούς αγώνες εναντίον των Lakers., με ένα τσικ κωλοπαιδαρισμού παραπάνω από το οριακά συμπαθές, στο επίπεδο του μάλλον εκνευριστικού. Η χαλιναγώγηση αυτού του χαρακτηριστικού του από τον coach Malone, όπως ο τελευταίος αναφέρθηκε και στην ανωτέρω παρατεθειμένη δήλωση, θα είναι σημαντική για την περαιτέρω εξέλιξη του Murray συνολικά.
Τέλος, είναι εντυπωσιακή και πρέπει να αναφερθεί και από εδώ η τρομακτική βελτίωση της άμυνας των Nuggets, που από 23η την περσινή σεζόν, δεχόμενη 109,9 πόντους ανά 100 κατοχές, σε δείγμα 10 αγώνων ως τώρα στη σεζόν (ήτοι κάπου στο 12% της σεζόν) είναι στην 3η θέση, δεχόμενη μόλις 101,8 ανά 100 κατοχές, ενώ είναι και 9οι σε Offensive Rating με κοντά 113. Και το να είσαι top-10 και στις δύο κατηγορίες είναι ένας από τους σημαντικότερους δείκτες contendership στη Λίγκα.
Qu’est-ce que c’est “Alfonzo McKinnie”? Mία ωραία ιστορία
Ο Alfonzo McKinnie είχε τα ξημερώματα της Τρίτης απέναντι στους Grizzles 14 πόντους με δύο τρίποντα, δύο rebounds και τρεις assists, σε 29 αγωνιστικά λεπτά και ένα +10 στο plus/minus, ενώ την Παρασκευή κόντρα στους Wolves “είχε γράψει” από οχτώ πόντους και rebounds. Η καλύτερη ως τώρα εμφάνισή του ήταν τη βραδιά που ο Klay και οι Warriors τα διέλυσαν όλα μες στο Chicago, ο πρώτος με 14 τρίποντα σε 29 λεπτά και η ομάδα με 92 πόντους στο ημίχρονο. Προφανώς και στα ψηλά αυτών των ρεκόρ πέρναγε και η career night του Chicago native McKinnie, με 19/10 και με τη μητέρα του ανάμεσα στους θεατές.
Ποιος είναι ο McKinnie, ωστόσο;
Είναι ένας 26χρονος small forward ύψους 2,03 μέτρων που αγωνίζεται φέτος για τους Golden State Warriors. Παρόλα αυτά, μόλις τρεις σεζόν πίσω, βγαίνοντας από το κολέγιο του Wisconsin-Green Bay, με μάλλον αδιάφορα νούμερα, τύπου 7pts/5rebs σε 96 παιχνίδια, εύλογα πέρασε χωρίς, όχι να επιλεγεί από το draft του 2015, αλλά χωρίς καν να έχει πρόσκληση για οποιοδήποτε NBA workout. Και ενώ έβλεπε τη σεζόν 2015-16 τους τωρινούς του συμπαίκτες με λυμένα τα φρένα να κάνουν το ανεπανάληπτο 73-9, εκείνος έπαιζε στην χειρότερη ομάδα του Λουξεμβούργου (ναι, του Λουξεμβούργου), τους East Side Pirates, που τελείωναν τη σεζόν τους με το αποκρουστικό 2-27!
Και η διαδρομή που χρειάζεται να καλύψει κανείς για να πάει από την χειρότερη ομάδα του Λουξεμβούργου, στην καλύτερη ομάδα που έχει εμφανιστεί ποτέ στα παρκέ του NBA φαντάζει, όχι απλά τεράστια, αλλά κατά κανόνα, αδύνατη.
Ωστόσο ο McKinnie το πάλεψε. Από τα μικρά και άδεια γυμναστήρια (γήπεδα δεν μπορείς να τα πεις…) του Λουξεμβούργο, έκανε ένα πέρασμα στο Μεξικό και τους τότε φιναλίστ τους πρωταθλήματος Rayos de Hermosillo, πριν πληρώσει από την τσέπη του $175 για να δοκιμαστεί, και εν τέλει υπογράψει, για την affiliated των Bulls στην G-League για τη σεζόν 2016-17, τους Windy City Bulls2)Τραγικό όνομα όμως…. Με αυτούς είχε μια συμπαθητική σεζόν, φτάνοντας ως και το G-League All-Star Game της σεζόν, όπου σκόραρε 16 πόντους.
Μεταξύ των δύο αυτών σταθμών, είχε μια παρουσία με την ομάδα 3×3 των Η.Π.Α. στο Παγκόσμιο σχετικό Πρωτάθλημα που διεξήχθει το 2016 στην Guangzhou της Κίνας, με τις Η.Π.Α. να κατακτούν τη δεύτερη θέση, με εκείνον να έχει κατατί παραπάνω από τρεις πόντους μέσο όρο στη διοργάνωση.
Το καλοκαίρι του 2017, ωστόσο, έμεινε πάλι ελεύθερος. Κατάφερε να βρει ένα ημιεγγυημένο συμβόλαιο με τους Raptors για την περσινή σεζόν, όταν και πηγαινοερχόταν μεταξύ G-League και NBA, καταφέρνοντας, παρόλα αυτά, να αγωνιστεί για 10 παιχνίδια και 53 αγωνιστικά λεπτά με την ομάδα του Toronto στην κορυφαία Λίγκα του πλανήτη. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είχε ήδη διανυθεί.
Το καλοκαίρι αρκετές ήταν οι ομάδες που του πρόσφεραν θέση στα camps τους, ωστόσο ο μέντοράς του, ο πρώην NBAer Will Bynum, guard ο ίδιος της ομάδας του Golden State τη σεζόν 2005-06, τον προέτρεψε να μην το σκεφτεί δεύτερη φορά πριν επιλέξει τους Warriors και το two-way contract που του είχαν προσφέρει. Το επιχείρημα απλό: “They are the freaking Warriors!”. Και ενώ όλοι περίμεναν πως θα τον περιμένει μία θέση στην G-League και τη θυγατρική των Warriors, τους Santa Cruz Warriors, εκμεταλλευόμενος την άρνηση του Patrick McCaw να υπογράψει το συμβόλαιο που οι Πρωταθλητές του πρόσφεραν, o McKinnie βρέθηκε να βλέπει να μετατρέπεται το two-way συμβόλαιό του σε κανονικό3)Αν και μερικώς εγγυημένο ως τις επτά του ερχόμενου Γενάρη, ημέρα που εξασφαλίζεται πλήρως για το υπόλοιπο της σεζόν και για τα $1,3 εκατ. που έχει λαμβάνειν. και να μέλος του roster των Πρωταθλητών κατά την εναρκτήρια βραδιά της σεζόν, καλύπτοντας μία θέση στα φτερά της ομάδας, μία θέση χωρίς ιδιαίτερο βάθος (όσο αυτό κρίνεται απαραίτητο πίσω από τους heavy loaded all stars και all time greats αυτής της ομάδας)4)Δεν ξέρουμε αν είχαν αυτό συνέβη γιατί έπαιζε κάποιο εσωτερικό στοίχημα στους Warriors πως τη θέση πρέπει να την πάρει κάποιος μαύρος που το επώνυμό του ξεκινάει με “Mc”. Δεν το θεωρούμε και απίθανο, βέβαια, κάτι τέτοιο με αυτούς τους Warriors..
Έντεκα παιχνίδια στη σεζόν και ο McKinnie έχει αγωνιστεί σε όλα, έχοντας κοντά 14 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής ανά αγώνα και 60% από τα 7,25 -με 12 στα 20-, αποτελώντας μία από τις πιο ενδιαφέρουσες/ευχάριστες δευτερεύουσες ιστορίες της Λίγκας ως τώρα, κάτι που επιβεβαίωσε και ο προπονητής του, Steve Kerr, χαρακτηρίζοντάς τον την ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς για τους Πρωταθλητές μέχρι στιγμής.
Μετά την εμφάνιση κόντρα στους Wolves την Παρασκευή που μας πέρασε, ήταν μαζί με τους τέσσερις All Stars στη συνέντευξη τύπου, όπου και δήλωσε αναφορικά με την ιστορία του και τη διαδρομή του:
“It doesn’t matter where you start. You just have to keep working hard day in and day out. Just wait for the right opportunity to present itself. And when it does, take full advantage of it and see what happens. Τhat is pretty much what I did. I just continued to work. You see where I am at now.”
Κλείνοντας, θα μας επιτρέψετε να πούμε, πως παρά τα προαναφερθέντα, το highlight του ως τώρα στη σεζόν παραμένει ο χορός του στο remix της Fergie στον εθνικό ύμνο των Η.Π.Α. που χορογράφησαν οι Warriors στα αποδυτήρια της Νέας Υόρκης πριν μερικές μέρες (remix/τραγούδι που είναι σημείο αναφοράς και γέλιου έτσι και αλλιώς στους φετινούς Warriors), χορογραφία που του χάρισε 10.000 νέους followers στον λογαριασμό του στο Instagram.
Alfonzo McKinnie σε βλέπουμε και σε χαιρόμαστε να ξέρεις!
(Πηγές έμπνευσης και πληροφοριών για την ανωτέρω ιστορία αποτέλεσαν το σχετικό αφιέρωμα του Marc Spears στο The Undeafeated και το αντίστοιχο του Anthony Slater για το The Athletic.)
Η καθιερωμένη γωνιά των Lakers
To γράφαμε από πριν την έναρξη της σεζόν, πως ενδεχομένως η κορυφαία ιστορία της τρέχουσας σεζόν θα είναι οι Lakers. Μετά τον σαματά που δημιουργήθηκε από την συνάντηση του Magic με τον Luke Walton την προηγούμενη εβδομάδα αναφορικά με την επιθυμία της διοίκησης για άμεσα θετικά αποτελέσματα, και το κράξιμο που όλος ο κόσμος (ημών συμπεριλαμβανομένων) έριξε στον Magic, ο τελευταίος βγήκε και διαβεβαίωσε πως “ο Walton θα είναι προπονητής για όλη τη σεζόν“. Και αναρωτιέμαι εγώ φωναχτά: “Μόνο της τρέχουσας;!”. Και αν ναι, γιατί μόνο της τρέχουσας; Ο Walton πληρεί κάθε χαρακτηριστικό που ο προπονητής των Lakers του LeBron απαιτεί να έχει:
- Είναι γιος Πρωταθλητή και MVP της Λίγκας, του Bill Walton
- Μεγάλωσε μέσα σε αποδυτήρια, αυτά των Celtics του Larry Bird
- Την rookie σεζόν του ήταν στους Lakers των Shaq, Kobe, Malone, Payton
- Έπαιξε οχτώ χρόνια με τον Kobe στους Lakers
- Είναι “παιδί του franchise” ουσιαστικά
- Έχει κατακτήσει με τους Lakers δύο Πρωταθλήματα
- Ήταν ο head assistant του Kerr στους Warriors στο πρώτο τους Πρωτάθλημα το 2015
- Ήταν εκείνος που οδήγησε τους Warriors στο 24-0 και 39-4 στα ξεκινήματα της σεζόν 2015-16, στον δρόμο για το 73-9, κατά την απουσία του Kerr για λόγους υγείας
- Είχε τις καλύτερες σχέσεις από κάθε άλλον προπονητή με τον -τον λες και ιδιότροπο- Draymond Green
- Κατάφερε να φτιάξει μία εξαιρετική άμυνα στους περσινούς Lakers, παρά το νεαρό του ρόστερ τους
- Ενώ και φέτος, παίζει το μπάσκετ που του ζητήσανε με τα υλικά που δώσανε
Έχει συνεπώς τεράστια έκθεση σε πρωταθλητισμό, προσωπικότητες, ανταγωνιστικές καταστάσεις, καθώς και έχει να επιδείξει αποτελέσματα, τόσο αγωνιστικά, όσο και σε επίπεδο διαχείρισης ιδιαίτερων προσωπικοτήτων. Δεν νομίζω, συνεπώς, πως υπάρχει κανένας απολύτως διαθέσιμος coach εκεί έξω που να διαθέτει καλύτερο, βαρύτερο, δυνατότερο βιογραφικό από τον Walton για τη θέση του head coach των Lakers σήμερα, αύριο και μεθαύριο.
Επιπρόσθετα, εκείνο που θα πρέπει να τονιστεί είναι πως το υλικό που έχει στα χέρια του ο Walton είναι επιλεγμένο στην συντριπτική του πλειοψηφία από τους Pelinka και Magic. Συνεπώς αν δεν υπάρχει δεύτερο center, ή δεν υπάρχει περιφερειακό σουτ, είναι ευθύνη εκείνων που δεν επέλεξαν δεύτερο center ή δεν έφεραν στην ομάδα σουτέρ, και όχι εκείνου που πρέπει να κάνει τον Kuzma center ή τον Rondo που πετάει έξω και τα ελεύθερα lay-ups, spot shooter.
Ευτυχώς, ειδικά στο θέμα του center, το front office κατάλαβε το μέγεθος της τρύπας και του προβλήματος και έσπευσε να υπογράψει τον Tyson Chandler, που έμεινε ελεύθερος από τους Suns. Στα πρόσωπα, ή, σωστότερα, στα δάχτυλα, των LeBron, McGee, Chandler, Rondo και Walton, βρίσκονται εννέα διαφορετικά δαχτυλίδια, και ο νεανικός κορμός των Lakers δείχνει να διαθέτει τις σωστές πηγές απόκτησης του ανταγωνιστικού πνεύματος νικητή που απαιτείται στην καθογήση των προαναφερθέντων.
Και αφού καλά τα είπαμε για τους Lakers και τον Walton ως τώρα, να πούμε και δύο αγωνιστικά. Στη νίκη μέσα στο Portland το Σάββατο, έδειξαν και πάλι τα συνήθη σημάδια κόπωσης στο τέταρτο 12λεπτο, που πάλι παραλίγο να τους στερήσουν τον αγώνα, ενώ το αμέσως επόμενο βράδυ, απέναντι στους χωρίς Kawhi Raptors βρέθηκαν στο πρώτο 12λεπτο να χάνουν με 41-10 2:21 πριν τη λήξη της περιόδου, που τελικά τους βρήκε πίσω στο σκορ με 42-17. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι Lakers έχαναν με 25 σε πρώτη περίοδο την shot-clock era, δηλαδή από το 1954-55. Το αν θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν όλη τη σεζόν σε αυτόν τον φρενήρη ρυθμό, που δείχνουν να μην μπορούν να διατηρήσουν καθόλη τη διάρκεια των αγώνων, θα αποτελεί ένα από τα ερωτήματα που θα τους ακολουθούν (και που εμείς θα εξετάζουμε).
Σφηνάκια
1/ Mένοντας λιγάκι παραπάνω στους Lakers, εχμμμ, LeBron και εμείς σε αγαπάμε, αλλά, όντως ρε φίλε, το ξέρεις το παιχνίδι και στο πίσω μέρος του παρκέ, παίξ’το λίγο…
I love LEBRON. But this shit unacceptable bruh. pic.twitter.com/59vWZwkZVk
— Legendary Lakers (@goldlakerss) November 5, 2018
Εκτός και αν είναι μέρος του σεναρίου. Τότε πάσο…
Space Jam 2 only the aliens stole LeBron’s ability to give a shit on defense.
— Hardwood Paroxysm (@HPbasketball) November 5, 2018
Η παραπάνω προκλητική αμυντική αδιαφορία του Τεράστιου, κάνει κάπως πιο ευκολονόητο το πως διάολο γίνεται και οι Lakers έχουν ως τώρα την κάτωθι εικόνα με τον LeBron εντός και εκτός παρκέ αντίστοιχα5)Πηγή: The Score NBA.:
2/ Και μιας και αναφερθήκαμε στην άμυνα (ή την παντελή αδιαφορία σε αυτή), δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την απορία μας -και τον θαυμασμό μας- στο κάτωθι. Για την ακρίβεια, όταν μου το έδειξε ο Gus η μοναδική μου αντίδραση ήταν ένα σοκαρισμένο “Ορίστε;!;” με τα μάτια πεταμένα όξω.
Defensive ratings among centers:
1. Brook Lopez 96.4
2. Zach Collins (!!!) 98.5
3. Serge Ibaka 100.5
4. Marc Gasol 101.7
5. Al Horford 102.1
6. Joel Embiid 102.3
7. Nikola Jokic 102.9— Hardwood Paroxysm (@HPbasketball) November 6, 2018
3/ Ο Bodiroga δεν έπαιξε ποτέ στο NBA. Το πνεύμα του όμως εμφανίστηκε στο παρκέ το βράδυ της Κυριακής, μέσα από το σώμα του Omri του Casspi.
Isn’t this the Bodiroga???? https://t.co/vOnbLswWGj
— Steve Nash (@SteveNash) November 5, 2018
4/ Μα “Έλληνας να ντουφεκάει Έλληνα; Πού ακούστηκε;”
5/ Θυμάστε που σε κάθε αναφορά στους Rockets, από το preview τους και δώθε, λέγαμε πως το πρόβλημά τους στην άμυνα δεν θα είναι μόνο η φυγή των Ariza και Mbah A Moute, όσο η συνταξιοδότηση του assistant coach Jeff Bzdelik, κύριου υπεύθυνου για την εξαιρετική αμυντική λειτουργία της ομάδας κατά την περσινή σεζόν; E, το ίδιο παραδέχτηκε και ο coach D’Antoni στο podcast του Zach Lowe που ήταν καλεσμένος την προηγούμενη εβδομάδα, λέγοντας πως έμαθε για την αποχώρησή του μόλις τον Σεπτέμβρη από τον ίδιο τον Bzdelik και η ομάδα δεν μπόρεσε να τον αντικαταστήσει. Μόλις μερικές μέρες μερά, ο Woj έβγαλε την είδηση πως οι Rockets προσπαθούν να τον πείσουν να βγει από την συνταξιοδότηση και να επιστρέψει στην ομάδα. Πρώτη μας σκέψη: panic button pushed εκεί στο Houston.
6/ Και μιας και αναφερθήκαμε στον Lowe, να πούμε και πως το μέχρι στιγμής φαβορί για Πιο Βελτιωμένος Παίχτης της Σεζόν έχει μία σημαντική πλειάδα θαυμαστών να τον ακολουθεί. Pascal Siakam we salute you.
We regret to inform you the Pascal Siakam bandwagon is now full. There is still limited room on the Josh Richardson bandwagon.
— Zach Lowe (@ZachLowe_NBA) November 6, 2018
7/ Θέμε, δεν θέμε, όσο καλός παίχτης και αν είσαι, καλό θα είναι να έχεις και σουτ. Αλλιώς θα σε τρώνε ζωντανό τα social…
Kangaroo Kidd-Gilchrist https://t.co/cqyw7ailiP
— sam esfandiari (@samesfandiari) November 4, 2018
8/ Πολύ άσχημα έχει ξεκινήσει η σεζόν για τον Ricky Rubio, που προς ώρας βρίσκεται πολύ μακριά από τον περσινό πολύ καλό εαυτό του, όπως μάλλον και οι Jazz συνολικά, Ωστόσο, τα 2/14 σουτ για εννέα πόντους αθροιστικά και 12 assists με έξι λάθη που έχει στα δεύτερα ημίχρονα των τελευταίων τριών αγώνων της Utah, έχουν οδηγήσει σε ένα εμφατικό -24 την ομάδα του όσο αυτός βρίσκεται στο παρκέ. Πρόβλημα…
9/ Συνοψίζοντας την εικόνα της Λίγκας ως τώρα (τα ξημερώματα της Δευτέρας βασικά):
10/ Tέλος, the “G.O.A.T.” debate is done and dusted.
Boban is currently the all-time leader in PER 😳 pic.twitter.com/O6LKvvgWQC
— StatMuse (@statmuse) November 2, 2018
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | Με χαρακτηριστικές μια σειρά από προκλήσεις στους περσινούς αγώνες εναντίον των Lakers. |
|---|---|
| ↑2 | Τραγικό όνομα όμως… |
| ↑3 | Αν και μερικώς εγγυημένο ως τις επτά του ερχόμενου Γενάρη, ημέρα που εξασφαλίζεται πλήρως για το υπόλοιπο της σεζόν και για τα $1,3 εκατ. που έχει λαμβάνειν. |
| ↑4 | Δεν ξέρουμε αν είχαν αυτό συνέβη γιατί έπαιζε κάποιο εσωτερικό στοίχημα στους Warriors πως τη θέση πρέπει να την πάρει κάποιος μαύρος που το επώνυμό του ξεκινάει με “Mc”. Δεν το θεωρούμε και απίθανο, βέβαια, κάτι τέτοιο με αυτούς τους Warriors. |
| ↑5 | Πηγή: The Score NBA. |
