Το σενάριο της σεζόν 2018-19 ήταν γραμμένο στη φαντασία κάθε διοικητικού παράγοντα και φιλάθλου των Warriors: η πεντάδα με το μεγαλύτερο ταλέντο που είχε ποτέ συντεθεί σε επίπεδο NBA θα γινόταν μόλις η τρίτη ομάδα στην Ιστορία που θα κατάφερνε το three-peat, αποχαιρετώντας με τον πλέον ένδοξο τρόπο την Oracle Arena και το Oakland μετά από 47 χρόνια και κάνοντας ποδαρικό με το δεξί και γεμάτη χρυσάφι στο -έτσι κι αλλιώς “χρυσό”, αξίας $1 δισ.- Chase Center στο San Francisco. Φευ. Η πραγματικότητα -που είναι ένας ανελέητος οδοστρωτήρας- είχε άλλα σχέδια, με τα δύσκολα να είναι αυτά που είναι μπροστά στους διοικητικούς παράγοντες της ομάδας στην offseason 2019.
Η σεζόν που τέλειωσε
Mία ακόμα νωχελική αγωνιστική σεζόν για τους Warriors, που όλα έδειχναν πως απλά ετοιμάζονταν για την ομαλή ένταξη Cousins στο roster με την επάνοδο του τελευταίου από τον σκισμένο αχίλλειο, αλλά βασικά τη -συνολικότερη- διατήρηση δυνάμεων για την offseason, όταν και κρίνονται τα σημαντικά. Durant και Thompson έχασαν από τέσσερα παιχνίδια, ο Curry 13, o Draymond 16, o Iguodala 14, o Cousins 52. Ακόμα κι έτσι, ομάδα τέτοιου υλικού, ταλέντου και χημείας δεν νοείται να μην μπορεί για δεύτερη σερί σεζόν να κερδίσει 60 παιχνίδια και να φτάνει μόνο μέχρι τις 57 νίκες. Όπως γράφαμε και πέρσι, αυτό είναι μια μπασκετική Ύβρις, η τέτοια απάθεια και βαριεστημάρα στη regular, Ύβρις που -δυστυχώς- ακολουθείται νομοτελειακά από τη Νέμεσις.
Ακόμα και έτσι όμως, κατάφεραν να έχουν το καλύτερο offensive rating της Λίγκας, με 115,9, και το δεύτερο καλύτερο net rating, με +6,4, πίσω μόνο από τους Bucks. Ωστόσο, τα “κακά σημάδια” έρχονταν από την αμυντική πλευρά του παρκέ, όπου τερμάτιζαν με μόλις το 13ο defensive rating της Λίγκας, με 109,5, μακράν την χειρότερή τους επίδοση της πενταετίας της Δυναστείας τους, μετά από την 1η, 2η, 2η και 11η θέση τις προηγούμενες τέσσερις σεζόν1)Όλα τα στατιστικά από το Basketball Reference.
Τι την σημάδεψε;
Ωστόσο, αν κάτι σημάδεψε τη σεζόν τους, και εν τέλει τους κόστισε το Πρωτάθλημα, ήταν η διαχείριση της επερχόμενης free agency του Durant.
Δεν είχε περάσει μήνας ακόμα από την έναρξη της σεζόν, όταν Draymond και KD μόνο στα χέρια δεν ήρθαν στο Staples Center στον αγώνα κόντρα στους Clippers, κάνοντας από τότε σαφή την αβεβαιότητα που υπάρχει στον οργανισμό αναφορικά με το μέλλον του Durant και τη νευρικότητα που ακριβώς αυτή η αβεβαιότητα προκαλούσε. Ενός Durant, που από ό,τι φάνηκε στη συνέχεια ξεκάθαρα, δεν αποτέλεσε ποτέ σώμα του οργανισμού, μα περισσότερο πρόσθετο μέλος. Σαν να ήταν ο D’Artagnan στους Τρεις Σωματοφύλακες: αυτός που μπορεί να είναι ο πρωταγωνιστής, μα ποτέ το ισότιμο μέλος, σε κανένα σημείο της διαδρομής.
Και το franchise των Warriors -επίσης- σε κανένα σημείο δεν κατάφερε να αποτρέψει, ή έστω να απορροφήσει εσωτερικά και αποτελεσματικά, την όλη αμηχανία του ίδιου του οργανισμού προς τον KD, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο ηρεμία και ασφάλεια, έστω επίπλαστη και επιφανειακή. Ηρεμία απαραίτητη, ωστόσο, για να λειτουργήσει η ομάδα, και απρόσκοπτα να επικεντρωθεί στον στόχο της, το three-peat. Αποτέλεσμα ήταν, o καλύτερος παίχτης της ομάδας, και ιδιαίτερα ευαίσθητος και εύθραυστος χαρακτήρας -όπως τουλάχιστον ο ίδιος μας έχει δείξει μέσω της δημόσιας παρουσίας του, στα social media και στα podcasts του Simmons- να είναι μόνιμα εκτεθειμένος στα Μέσα και στα social media από κάθε λογής κακεντρεχή ή οτιδήποτε άλλο, και η αβεβαιότητα και η ένταση να διαιωνίζεται.
Κορύφωση όλων των παραπάνω, η εντελώς διαφορετική διαχείριση του τραυματισμού Durant σε σχέση με εκείνους των Klay Thompon και Kevon Looney. Για τον τελευταίο άμεσα η ομάδα ανακοίνωσε μετά το Game-2 των Τελικών πως δεν θα ξανααγωνιστεί, προστατεύοντάς τον από κάθε πιθανή πίεση, και η επαναφορά του ήταν ευχάριστη έκπληξη. Για τον δε Thompson, παρότι ο ίδιος επιθυμούσε να αγωνιστεί, τον προστάτευσε και δεν τον έβαλε να αγωνιστεί καθόλου στο Game-3 με δική της απόφαση. Αντίθετα, ποτέ δεν σηκώθηκε ασπίδα προστασίας ως προς τον KD και τον τραυματισμό του. Η ίδια η ομάδα διέρρεε πως είναι κοντά στην επιστροφή σε κάθε γύρο, ακόμα και κόντρα στους Blazers, έμμεσα πετώντας το μπαλάκι της μη επιστροφής στον ίδιο τον παίχτη. Κορύφωση της απαράδεκτης διαχείρισης των Warriors προς τον MVP των Τελικών του 2017 και 2018, πως ακόμα και όταν γύρισε, αντί να χρησιμοποιηθεί συντηρητικά, διατηρήθηκε στο παρκέ σε 12′ από τα 14′ αρχικά λεπτά του αγώνα.
Τα δάκρυα μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, που θα τον αφήσει εκτός όλη τη σεζόν 2019-20 κατά πάσα πιθανότητα, του GM Bob Mayers, μόνο ως κροκοδείλια μπορούν να χαρακτηριστούν. Όταν διαχειρίζεται επί οχταμήνου μία κατάσταση λάθος και το λάθος σου έχει αποτέλεσμα να στοιχίσει στον -κατά πάσα πιθανότητα- καλύτερο παίχτη της Λίγκας -άρα και του κόσμου- αυτή την στιγμή ένα με δύο χρόνια στο peak της καριέρας του, τότε έχεις κάνει έγκλημα κατά του ίδιου του αθλήματος του μπάσκετ. Ιδίως όταν είχες όλον τον χρόνο και έχεις δείξει σε πάμπολλες περιπτώσεις πως μπορείς και ξέρεις να δρας προληπτικά και όχι κατασταλτικά.
Και επειδή η Ύβρις ήταν τεράστια, αντίστοιχη ήταν και η Νέμεσις, η οργή της οποίας δεν περιορίστηκε στον τραυματισμό του Durant και τον σκισμένο αχίλλειο αυτού, μα επεκτάθηκε και στους σκισμένους χιαστούς του Klay Thompson, που με τη σειρά του αναμένεται να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης τουλάχιστον ως το All Star break του 2020.
Με όλα τα παραπάνω, μία χρονιά που στον οργανισμό των Warriors την προόριζαν για μυθική, με ολοκλήρωση της παρουσίας του franchise στο Oakland και στο εμβληματικό γήπεδό τους, την Oracle Arena, μετά από 47 χρόνια, με την κατάκτηση του three-peat, επιτεύγματος που μόνο οι Celtics του Russell, οι Bulls του Jordan και οι Lakers του Shaq έχουν καταφέρει, πριν την μετακόμισή τους στο state of the art Chase Center του $1 δισ. αξίας κατασκευής (και πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενου – αυτό προς τιμήν τους), κατέληξε με ένα διαρκές βουητό και ζάλισμα, που όμως δεν προερχόταν αυτή τη φορά από τη μέθη της σαμπάνιας, αλλά από την ηχηρότατη σφαλιάρα της πραγματικότητας.
Pretty amazing to think that the Warriors would have been far better off getting swept in this series.
— Nate Duncan (@NateDuncanNBA) June 14, 2019
Ξινό κερασάκι στην ήδη χαλασμένη τούρτα, το άστοχο τρίποντο του ανθρώπου που έχει συνδεθεί όσο κανένας με την τρέχουσα εποχή των Warriors, και του παίχτη που έχει, όχι απλά σημαδέψει, αλλά καθορίσει την σύγχρονη εποχή του μπάσκετ, του Steph Curry. Ενός Curry, που ειδικά με αυτό το άστοχο τρίποντο, που θα έδινε τη νίκη στους Warriors στο Game-6 κόντρα στους Raprtors και θα οδηγούσε τη σειρά σε έβδομο παιχνίδι, δυστυχώς οπισθοχώρησε από μόνος του στη λίστα των all time greats, αποτυγχάνοντας (για ακόμα μία φορά δυστυχώς) να κάνει την υπέρβαση όταν έμεινε μόνος.
Per the @bball_ref Shot Finder tool, only 9 players have taken 9+ potential go ahead FGA in the final 24 seconds of the 4th Qtr/OT of playoff games since 2001. Stephen Curry is the only of those 9 with no makes pic.twitter.com/WpHzlA5aQj
— Mike Lynch (@SportInfo247) June 14, 2019
Τι περιμένουμε να κάνουν το καλοκαίρι;
Την τελευταία φορά που έχασαν σε Τελικούς, η απάντησή τους ήταν η απόκτηση του Kevin Durant.
Όμως τότε είχαν το cap spike που τους το επέτρεπε.
Πλέον τα περιθώρια είναι τρομακτικά στενά και δύο All Stars τους είναι τραυματισμένοι για σχεδόν το σύνολο της επόμενης σεζόν.
Στο μισθολόγιο υπάρχουν κλειδωμένοι για του χρόνου μόνο οι Curry ($40,2), Iguodala ($17,2), Damian Jones ($2,3) και Jakob Evans ($1,9). O Shaun Livingston έχει μεν συμβόλαιο και για του χρόνου, έναντι $7,7 εκατ., αλλά από αυτά μόλις τα $2 εκατ. είναι εγγυημένα, και ο ίδιος φημολογείται πως θα επιλέξει να αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση σε ηλικία 34 ετών. Ο δε Draymond Green, o σταθερά καλύτερός τους παίχτης στην postseason του 2019 που μόλις τελείωσε, έχει μεν συμβόλαιο για έναν ακόμα χρόνο έναντι $18,5 εκατ., αλλά έχει δικαίωμα ανανέωσης από φέτος. Και ο ίδιος έχει δηλώσει πως ό,τι σκόντο ήταν να κάνει, το έκανε στο προηγούμενο συμβόλαιό του, για να χωρέσει να έρθει ο Durant. Επίσης, πλέον έχει για manager τον Rich Paul και την Klutch Sports (του LeBron ντε), η οποία φημίζεται για το ότι δεν αφήνει ούτε ψίχουλο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τέλος, ο Draymond είναι, μαζί με τον Curry, ο παίχτης που προσωποποιεί ό,τι οι Warriors μέσα στο γήπεδο αντιπροσωπεύουν, η κινητήρια δύναμη που κάνει κάθε χαμαλίκι προκειμένου οι πριμαντόνες να χορεύουν απερίσπαστες, προσφέροντας απλόχερα θέαμα και αποτέλεσμα.
Περνώντας στους free agents, ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα: ο Klay λογικά θα μείνει, παίρνοντας το max των $190 εκατ. για πέντε χρόνια, ξεκινώντας με $32 περίπου εκατ. τη σεζόν 2019-20. Για τον Looney είχαν κάνει πέρσι το λάθος να μην ανανεώσουν τα δικαιώματά του2)Μα τον όποιον, δεν καταλαβαίνω τι έχουν πάθει τον τελευταίο χρόνο και πάνε από μαλακία απόφαση σε μαλακία απόφαση…, και έτσι έχασαν τα full bird rights του, διατηρώντας τα minumum bird rights. Το πιθανότερο είναι, όπως είχε δηλώσει και ο Iggy, να μην επιστρέψει επειδή θα βρεθεί ομάδα να τον πληρώσει σοβαρά καλά. Οι Warriors δύσκολα θα μπορέσουν να του δώσουν πάνω από $5 εκατ., την στιγμή που εγώ πιθανολογώ πως θα μπορέσει να βρει ακόμα και $12 εκατ. στην φετινή offseason. Mένει να δούμε τι θα αποφασίσει ο ίδιος ο παίχτης. Μετρημένα κουκιά είναι και ό,τι αφορά και τον DeMarcus Cousins. Ο παίχτης δεν κατάφερε να επιστρέψει καλά από τον τραυματισμό του (αχίλλειο) και ενδεχομένως δεν έχει καταφέρει να αποκαταστήσει και την χρηματιστηριακή τιμή του στην αγορά. Οι Warriors πέρσι τον είχαν υπογράψει με το mid-level exception, δίνοντάς του και τα $5,4 εκατ. που αυτό προέβλεπε. Ο περιορισμός του mid-level είναι πως δεν μπορεί να δοθεί σε παίχτη που ήταν στο συγκεκριμένο exception αύξηση μεγαλύτερη του 120% όσων λάμβανε την προηγούμενη σεζόν. Άρα οι Warriors μπορούν να προσφέρουν στον Cousins ταβάνι $6,4 εκατ. Ο παίχτης δήλωσε μετά την απώλεια του Τίτλου πως είναι ανοιχτός να επιστρέψει στους Warriors, και μένει να φανεί αν αυτό θα συμβεί. Δεν το βλέπω ως το πιθανότερο, αλλά δεν το αποκλείω κιόλας. Από εκεί και πέρα, ο Jordan Bell δεν έδειξε τίποτα ιδιαίτερο για να λάβει προσφορά με κάτι παραπάνω από το minimum (ενώ και το περιστατικό που χρέωσε σε ξενοδοχείο αγορές του στο όνομα του assistant coach Mike Brown μπορεί να τον έχει ήδη διώξει από την ομάδα), με τους υπόλοιπους free agents να μην αποτελούν ιδιαίτερες περιπτώσεις ή μη αντικαταστάσιμες, πέρα των minimum και αυτοί.
Και πάμε τώρα στα του Durant. Οι επιλογές είναι πέντε: α) τους βρίζει -έχοντας απόλυτο δίκιο- και φεύγει, β) κάνει opt in στον δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του και μένει για έναν ακόμα χρόνο, ίσα-ίσα για να αποθεραυπευτεί, γ) του προσφέρουν και υπογράφει το full max, αξίας $221 εκατ. και διάρκειας πέντε χρόνων, δ) του προσφέρουν συμβόλαιο 3+1, με τον τελευταίο χρόνο player option, ξεκινώντας τον πρώτο χρόνο από το full max του των περίπου $38 εκατ., ε) ζητάει να υπογράψει νέο 1+1 συμβόλαιο. Πιθανότερα θεωρώ τα “α” και “δ” προσωπικά.
Με αυτά ως δεδομένα, για να κρατήσουν τους “Hamptons Five” θα πρέπει να πληρώσουν του χρόνου $250 εκατ. (μαζί με tax – με salary cap στα $109 εκατ. και tax line στα $132 εκατ. να θυμίσω) και για να συμπληρώσουν το roster ενδέχεται να φτάσουν και τα $300 εκατ. Και με αυτό ως δεδομένο πως του χρόνου δεν θα είναι ανταγωνιστικοί -θαύματος απόντος-. Προσωπική εκτίμηση, ωμά δοσμένη, είναι “οι μαλακίες πληρώνονται”. Δεν θεωρώ πως ο Durant θα επιλέξει να επιστρέψει μετά την συμπεριφορά που εισέπραξε όλη τη διάρκεια της σεζόν από τον οργανισμό, με αποκορύφωμα την μη προστασία του στους Τελικούς και τον τραυματισμό του, ωστόσο οι Warriors οφείλουν να του προσφέρουν το full max των $221 εκατ. Και το λέω γνωρίζοντας και κατανοώντας απόλυτα τόσο το αστρονομικό ύψος των διακυβευομένων χρημάτων, όσο και τον κυνισμό του επιχειρείν, σε κάθε μέγεθος οργανισμού, πόσο δε σε εταιρείες αξίας δισεκατομμυρίων.
Ωστόσο, εδώ δίνεται η ευκαιρία να αποσαφηνιστεί κάτι κρίσιμο: πολλοί είναι όσοι πως υποστηρίζουν πως η αρχική έκδοση των Warriors του “original” “Strenght in Numbers” ήταν καλύτερη από την KD έκδοση αυτών. Η συγκεκριμένη έκδοση, όμως, δεν θα ήταν βιώσιμη έτσι κι αλλιώς. Οι Warriors είχαν λεφτά να τα “σπάνε” σε πολλούς παίχτες και συμβόλαια λόγω του τρομακτικά team friendly προηγούμενου συμβολαίου του Curry3)Που όταν του είχε προσφερθεί, με τον ίδιο να αποθεραπεύεται από σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο ήταν risky, αναντίρρητα. Στην πορεία όμως, το να έχεις τον back-2-back MVP της Λίγκας στα $12,5 εκατ. συμβόλαιο, μάλλον σε βολεύει σαν ομάδα, ε;. Τα χρήματα που πήρε ο Durant στο cap spike του 2016 είναι τα χρήματα που θα έπαιρναν οι Barnes και Bogut, και ακριβώς για αυτόν τον λόγο οι τελευταίοι δόθηκαν στους Mavericks. Ακόμα και χωρίς τον Durant, με τους -με σειρά- Thompson, Green και Curry να παίρνουν max, δεν υπήρχε το παραμικρό οικονομικό περιθώριο για άλλο σχέδιο πέρα μιας star heavy – depth thin ομάδας. Αντίθετα, το “σκόντο” που έκανε ο Durant το 2017, δεχόμενος να λάβει μόλις (για την αξία του) $25 εκατ., είναι που επέτρεψε τις ανανεώσεις των Iguodala και Livingston. Και στην ερώτηση “μα καλά, τα χρήματα του Durant λέμε να δοθούν σε τρεις παίχτες, όχι των υπολοίπων” η απάντηση είναι πως αυτά θα είχαν δοθεί είτε στον Barnes, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, είτε σε κανέναν. Το καλοκαίρι του 2016 οι τιμές όλων των παιχτών είχαν εκτιναχθεί στα ύψη (Deng, Mozgov, Mahimni, Parsons) και δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα υπήρχαν παίχτες που θα επέλεγαν “λίγα και Warriors” από “εξασφάλιση ζωής ως και δισέγγονων”. Κακά τα ψέματα, Davis West πολλοί που να το έπραξαν αυτό στην ιστορία πολλοί δεν υπάρχουν. Πέραν του Durant, λοιπόν, όλοι οι υπόλοιποι Warriors ανανεώθηκαν μέσω bird rights, άρα με δυνατότητα να πάνε over the cap για να τους υπογράψουν. Για την υπογραφή free agent πρέπει να υπάρχει χώρος στο cap. Και τέτοιος δεν υπήρχε από το 2017 ούτε για δείγμα. Για αυτό άλλωστε και ο Cousins μπήκε στην mid-level exception. Η “Strength in Numbers” version τους, με το βάθος και τους Barbosa από τον πάγκο, θα είχε τελειώσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το 2017. Δεν υπήρχε καμία μαθηματική/οικονομική δυνατότητά διαιώνισής της πέραν της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής. Συνεπώς, η απόκτηση του Durant ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να τους συμβεί, επεκτείνοντας τη διατήρησή τους στο υψηλότατο επίπεδο ανταγωνισμού στο διηνεκές.
Και στο παρόν χρονικό σημείο και τη δεδομένη κατάσταση, η διατήρηση του Durant στο roster εξακολουθεί να είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή για ταχύτερη επιστροφή της ομάδας στις επιτυχίες, έστω και με κενό μίας σεζόν. Η αφοσίωση στην πλήρη και απόλυτη επιτυχημένη αποκατάσταση τόσο του Thompson, όσο και του Durnat, το εξονυχιστικό “χτένισμα” των free agents και της G-League για την απόκτηση ταλέντου που μπορεί σε βάθος χρόνου να βοηθήσει, και η αναμονή όλα αυτά να ωριμάσουν για έναν με ενάμιση χρόνο. Δεν μπορώ να δω άλλο μονοπάτι για ταχεία επιστροφή της διεκδίκησης της κορυφής για τους Warriors. Και με το αφήγημα που η διοίκηση επιθυμούσε να είναι είσοδος στο νέο Chase Center συνοδείας επιτυχιών και χρυσαφιού, η συγκεκριμένη επιλογή είναι ό,τι καλύτερο για να βάλουν απλά σε “pause” τη Δυναστεία για έναν χρόνο. Άλλωστε, εναλλακτική δεν φαίνεται να υπάρχει. Ο Curry αποκλείεται να ανταλλαχθεί, ο Iguodala δεν έχει καμία ανταλλακτική αξία στα 35 του με $17,5 εκατ. συμβόλαιο, και ακόμα και αν δοθεί ο Draymond Green, πρώτον η απώλεια στην “μηχανή Warriors” θα είναι τεράστια, και δεύτερον, δεν μπορώ να δω πως θα αποκτηθούν από αυτόν τόσα assets που να είναι ικανά να ενεργοποιήσουν ένα γρήγορο και αποτελεσματικό rebuilt. Ποιος θα δώσει, άλλωστε, πάμπολλα για ένα expiring ενός δύστροπου κοντά 30άρη παίχτη χωρίς σουτ που έχει για manager τον Rich Paul; Ο Draymond μεγιστοποιεί την αξία του στον περιβάλλον των Warriors, και οι Warriors απογειώνουν τις δυνατότητές τους με αυτόν στη σύνθεσή τους.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ξαναρχίσουν να draftάρουν σωστά και έξυπνα, μιας και οι επιλογές των τελευταίων χρόνων (Jones, Evans) δεν πρόσφεραν απολύτως τίποτα στην ομάδα, όταν έχουμε δει πολλάκις στα τελειώματα του πρώτου γύρου, ομάδες έξυπνες και καλοοργανωμένες, όπως θεωρητικά είναι και οι Warriors, να βρίσκουν πολύτιμα εργαλεία για το roster τους. Οπότε, με τα φετινά δεδομένα, είναι κρίσιμο το #28 που έχουν στη διάθεσή τους να μην αποτελέσει και αυτό μία διαδικαστική, βαριεστημένη και ανούσια, επιλογή.
Τέλος, σε κάτι μικρό και δευτερεύον, να πούμε πως μέσα στους Τελικούς οι Warriors ανακοίνωσαν πως άλλαξαν και το σήμα της ομάδας. Μικροαλλαγές βέβαια, απλά να τις σημειώσουμε και αυτές:
— Mike ⚡️🇨🇦 (@TheRealMike_78) June 12, 2019
Θα τα καταφέρουν;
Ανάλογα ποιος είναι ο στόχος.
Ο Curry δήλωσε “I wouldn’t bet against us being back on this stage next year and going forward” και ο Draymond “I think everybody thinks it’s kind of the end of us. But that’s just not smart. We’re not done yet. We lost this year. Clearly just wasn’t our year, but that’s how the cookie crumbles sometimes. But, yeah, I hear a lot of that noise, ‘it’s the end of a run’ and all that jazz. I don’t see it happening, though. We’ll be back”. Είναι απόλυτα λογικό μετά από πέντε σερί παρουσίες σε Τελικούς η αυτοπεποίθηση να παραμένει υψηλή, παρά την απώλεια του Τίτλου. Ειδικά όταν θεωρείς πως αυτή οφείλεται στην κακοτυχία. Μα αν προσωπικά θα έδινα βάση σε μία δήλωση, αυτή θα ήταν στου ιδιοκτήτη της ομάδας, Joe Lacob, που στην ερώτηση αναφορικά με το αν θα διατηρηθεί ο Durant και ποιο το μέλλον του οργανισμού, απάντησε στωικά “We’ll find out”. Όχι και τόση αυτοπεποίθηση, δηλαδή, πως θα βγάλουν κι άλλο λαγό από το καπέλο τους και φέτος.
Άλλωστε, κι αυτή η τύχη, περαστική είναι. Μία θα τραυματίσει τους Irving και Love στους Τελικούς του 2015, μία θα σου φέρει τον Durant, μία τον Cousins, μία θα πάει παρακάτω και θα σου τραυματιστούν οι Durant και Klay και Looney. Το θέμα είναι εσύ σαν οργανισμός τι έχεις κάνει για μεγιστοποιήσεις την έλευσή της ή να περιορίσεις στο ελάχιστο την απώλειά της. Και οι Warriors υπό τον Lacob, από το 2010 που τους απέκτησε, ως το 2018, έκαναν όλες τις σωστές κινήσεις, είτε στο draft, είτε στα trades, είτε στην στελέχωση, για να μεγιστοποιήσουν την κάθε επίσκεψη της τύχης. Φέτος όμως δεν ήταν διοικητικά στο ανάλογο ύψος. Το καλοκαίρι είναι κρίσιμο, οι επιλογές δύσκολες και δεδομένα ιδιαίτερα κοστοβόρες, αλλά τον ποιον δρόμο θα διαλέξει κανείς, τον καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το που (και πότε) θέλει να φτάσει. Αν ο στόχος είναι η ταχύτερη δυνατή επιστροφή στην κορυφή, ο συντομότερος δρόμος είναι και ο ακριβότερος, και επιτάσσει τη διατήρηση όλων των superstars και την καταβολή του μεγαλύτερου tax στην ιστορία της Λίγκας.
Εναλλακτική, που έχει ήδη ακουστεί αρκετά, είναι η επιλογή ενός πιο Spurs μονοπατιού, και η περιοδική διεκδίκηση της κορυφής (πέντε Τίτλοι σε 15 χρόνια). Οι Spurs είναι άλλωστε ο οργανισμός που οι Warriors αντέγραψαν -και βελτιστοποίησαν το μοντέλο- όλα αυτά τα χρόνια, ιδίως από άποψη κουλτούρας. Και αυτή την αντιγραφή πλήρωσαν εν τέλει: μόνο κοινά υπάρχουν στο πως αντιμετώπισαν οι Spurs το 2017-18 τον Kawhi και οι Warriors τον Durant φέτος (με τον Kawhi να είναι και στις δύο περιπτώσεις αυτός που ανέδειξε το λάθος αμφότερων των οργανισμών και των επιλογών τους). Ωστόσο, την δεδομένη στιγμή, όπως και παραπάνω αναφέρθηκε, οι Warriors δεν διαθέτουν τα assets και τα εργαλεία για να κάνουν αυτό το χρονικό άπλωμα. Συνεπώς φαντάζει μονόδρομος η προσπάθεια διατήρησης και του Durant. Ενός Durant, που με τον πλέον ακριβό για τον ίδιο, την καριέρα του και την υστεροφημία του τρόπο, κατάφερε -επιτέλους!- να αναδείξει τη σημάντικότητά του στη Δυναστεία των Warriors, την αγάπη του για το μπάσκετ, και να αποτάξει την ταμπέλα “του κακού” της όλης τελευταίας τριετίας. Αυτό φυσικά ενδέχεται να έχει κόστος στην ίδια τη Δυναστεία. Με το φετινό καλοκαίρι να δείχνει αν θα μιλάμε για παρένθεση ενός ή δύο χρόνων (του φετινού και του επόμενου) ή την οριστική λήξη της πιο -σε full strength- dominant ομάδας της σύγχρονης εποχής.
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | Όλα τα στατιστικά από το Basketball Reference. |
|---|---|
| ↑2 | Μα τον όποιον, δεν καταλαβαίνω τι έχουν πάθει τον τελευταίο χρόνο και πάνε από μαλακία απόφαση σε μαλακία απόφαση… |
| ↑3 | Που όταν του είχε προσφερθεί, με τον ίδιο να αποθεραπεύεται από σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο ήταν risky, αναντίρρητα. Στην πορεία όμως, το να έχεις τον back-2-back MVP της Λίγκας στα $12,5 εκατ. συμβόλαιο, μάλλον σε βολεύει σαν ομάδα, ε; |
