The Ball Hog presents: “Project Giannis” – Part I: Η Ανάδειξη

To Ball Hog, όπως ενδεχομένως ήδη γνωρίζετε, είμαστε ένα site ερασιτεχνών, μιας παρέας που απλά αγαπάει το μπάσκετ και ιδιαίτερα το ΝΒΑ. Παράλληλα με τον μαγικό κόσμο του παιχνιδιού καθεαυτού, το επίπεδο παρακολούθησης, κάλυψης και ανάλυσης αυτού στην άλλη όχθη του Ατλαντικού αποτελεί έναν αντίστοιχο μαγικό κόσμο. Σαν Ball Hog μας εντυπωσιάζουν και οι δύο αυτοί παράλληλοι κόσμοι εξίσου. Σαν site ερασιτεχνών, δυστυχώς, δεν διαθέτουμε ούτε την υποδομή, ούτε το χρόνο, ούτε φυσικά τους πόρους για να μπορέσουμε να φτάσουμε το αμερικάνικο επίπεδο ανάλυσης του παιχνιδιού, καθώς εδώ αφιερώνουμε μέρος του προσωπικού μας χρόνου, του χρόνου διασκέδασής μας, με μοναδική εισφορά μας την αγάπη μας για το παιχνίδι. Παρόλα αυτά στόχος μας είναι κάθε γραμμή που γράφεται στο site να είναι όσο το δυνατότερο καλύτερα τεκμηριωμένη και επαγγελματικά προσεγγισμένη, όσο πιο κοντά στα πρότυπα των sites που οι ίδιοι αρεσκόμαστε να διαβάζουμε. Όταν, λοιπόν, από το καλοκαίρι άρχισαν να πληθαίνουν οι προτροπές αναγνωστών μας για να κάνουμε σαν site ένα αφιέρωμα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο ήμασταν ιδιαίτερα διστακτικοί. Η ήδη υπάρχουσα πληροφόρηση και κάλυψη του φαινομένου “Giannis” από τον διεθνή μπασκετικό τύπο, αλλά και η εκνευριστικά φουστανελάτη κάλυψη του φαινομένου από τον εγχώριο Τύπο, θεωρούσαμε πως δεν μας άφηναν περιθώρια για παρουσίαση κάτι πρωτότυπου ή διαφορετικού από τα ήδη ειπωμένα, χωρίς την περαιτέρω ρήξη με τον εγχώριο μπασκετικό Τύπο, γεγονός που δεν ήταν μέσα στις επιδιώξεις μας, όχι από το φόβο της ρήξης καθεαυτής με την εγχώρια μπασκετική κοινότητα (άλλωστε επαγγελματίες σε άλλους τομείς είμαστε εμείς), όσο για την αποφυγή της μομφής του τακτικού ετεροπροσδιορισμού. 

Παρόλα αυτά, η εξέλιξη του Giannis ως μπασκετμπολίστα, που πλέον συγκαταλέγεται στα top 50 ονόματα του ΝΒΑ, αλλά και η διαιώνιση του φαινομένου της -κατά συντριπτικής πλειοψηφίας- μη αντικειμενικής κάλυψης της εξέλιξης του ανθρώπου και αθλητή Αντεντοκούνμπο από τον εγχώριο Τύπο, άρχισαν να μας προκαλούν ερεθίσματα εντονότερα από την όποια διστακτικότητα. Η τελική αφορμή δόθηκε από δύο άσχετα μεταξύ τους γεγονότα. Πρώτον, από τα fora συζητήσεων των fantasy λιγκών του Ball Hog, όπου και ξεκίνησε μία μεγάλη συζήτηση για τη σωστή ή μη χρησιμοποιήση των ταλέντων του Αντετοκούνμπο από το προπονητικό team των Bucks, και για το αν η εξέλιξή του είναι αντίστοιχη των δυνατοτήτων του ή όχι. Και δευτερευόντως από την προκλητικά αντιφατική δημοσιογραφική κάλυψη του παρελθόντος της οικογένειας Αντετοκούνμπο, και της ένταξης αυτής στην ελληνική κοινωνία, σε σχέση με την δημοσιογραφική κάλυψη των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών στη χώρα μας, όπως αυτές έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια.

Τα παραπάνω βοήθησαν στο να παρθεί τελικά η απόφαση για ένα μεγάλο, όσο πιο αναλυτικό, αφιέρωμα στο φαινόμενο Giannis από το Ball Hog. Ένα αφιέρωμα για το οποίο επιστρατεύθηκε σύσσωμο το συγγραφικό δυναμικό του Ball Hog, για τον μεγαλύτερο δυνατό πλουραλισμό και την πληρότητα οπτικών και απόψεων πάνω στην περίπτωση του Αντετοκούνμπο. Ένα αφιέρωμα σε ένα φαινόμενο τόσο μεγάλο για τα ελληνικά μπασκετικά δεδομένα που για την πλήρη κάλυψή του αποφασίσαμε να το χωρίσουμε σε τρία μέρη, όσες θεωρούμε πως είναι και οι διαστάσεις του: η pop culture διάστασή του, η κύρια διάστασή του, η μπασκετική, και η κοινωνική του διάσταση, με τις όποιες προεκτάσεις αυτή έχει στην ελληνική, όχι αποκλειστικά μπασκετική, κοινωνία, και τί για αυτήν αποκαλύπτει, μάλιστα εμφατικά. Αφετηρία σήμερα, λοιπόν, με το Πρώτο Μέρος του Project Giannis του Ball Hog: την Ανάδειξη του Giannis Antetokounmpo.

“Project Giannis” pt I: Η Ανάδειξη

Project Giannis λοιπόν. Ένας από τους λόγους για τους οποίους έχουμε να καυχόμαστε μπασκετικά σε παγκόσμιο επίπεδο ως “Ψωροκώσταινα”. Κι όχι μόνο. Ποιος άλλος από τα εδώ μέρη θα μπορούσε να ισχυριστεί πως έζησε μια γκετοποιημένη παιδική/εφηβική ηλικία; Ξέρετε, απ’ αυτές που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, το πως σημερινοί αστέρες είχαν το μπάσκετ, ή όποιο άλλο άθλημα, σαν όχημα για να ξεφύγουν από από τους επικίνδυνους δρόμους των γκέτο και της ευάλωτης ζωής εκεί. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να σκεφτούμε πως είναι να νιώθεις και να ζεις έτσι, σίγουρα όχι εμείς που γράφουμε αυτές τις γραμμές. Όχι μόνο για τα παιδιά από τις ΗΠΑ, αλλά ούτε καν για την οικογένεια Αντετοκούνμπο ή κάθε άλλη οικογένεια μεταναστών στη χώρα μας. Μπορεί να ζούσες δίπλα του στα Σεπόλια, αλλά δεν θα ήσουν σε θέση να καταλάβεις το πως μπορεί να βίωνε την καθημερινότητα. Ευτυχώς για τον ίδιο (και για τα ματάκια μας που γουστάρουν την “σπυριάρα”), ο νεαρός βρήκε διέξοδο στο μπάσκετ.

Σημείωση Gus: “Κάποια περίοδο, στην σεζόν 2011-12, πετύχαινα τον Αντετοκούνμπο μαζί με τα αδέρφια του στο λεωφορείο, καθώς πήγαιναν στην προπόνησή τους. Φυσικά δεν ήξερα ποιος/ποιοι ήταν, όμως κάθε φορά που τον έβλεπα να σηκώνεται όρθιος σκεφτόμουν: “Τί διάολο κάνει αυτό το παιδί εδώ; Γιατί δεν τον έχει δει κανείς για να φύγει;”. Ευτυχώς, και τον είδαν και έφυγε.”

Πράγματι, πάνω σε αυτό που λέει ο Gus, είναι δύσκολο να σου ξεφύγει ένας πιτσιρικάς που παίζει μπάσκετ και έχει την σωματική διάπλαση που είχε τότε ο νεαρός. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Ο άνθρωπος που είδε ή φαντάστηκε την δυνατότητα εξέλιξης μπασκετικά του Γιάννη ήταν ο Σπύρος Βελληνιάτης, προπονητής στα τμήματα υποδομών του Φιλαθλητικού. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος σε μια εκπομπή της Αθλητικής Κυριακής, η προσέγγιση έγινε στα Σεπόλια και περιελάμβανε την πρόταση στον νεαρό να πάει να παίξει στον Φιλαθλητικό με αντάλλαγμα την ανεύρεση δουλειάς στους γονείς του. Η οικογενειακή κατάσταση ήταν τέτοια, όπως αναλυτικά περιγράφεται και σε σχετικό άρθρο της NY Times, με την οικογένεια Αντετοκούνμπο να μην είναι σε θέση να εξασφαλίσει κάθε μέρα τα απαραίτητα και τα παιδιά της οικογένειας να χρειάζεται τακτικά να πουλάνε τσάντες, γυαλιά και λοιπά είδη σαν πλανόδιοι παράνομοι μικροπωλητές, προκειμένου να συμβάλουν στο οικογενειακό εισόδημα, που μια τέτοια πρόταση δεν μπορούσε να προσπεραστεί.

Το ξεκίνημα

Πριν προσπαθήσουμε να βάλουμε ένα χρονοδιάγραμμα, θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως στην περίπτωση του Αντετοκούνμπο υπάρχουν αρκετές “γραμμές εκκίνησης”. Ξεκίνημα ήταν όταν εντάχθηκε στον Φιλαθλητικό. Ξεκίνημα ήταν η συμφωνία με την Zaragoza, με την οποία είχε υπογράψει συμβόλαιο € 25ο.000 για 3+1 χρόνια, με την option να δίνει άλλα τόσα για τον τέταρτο χρόνο στις 18/12/2012. Ξεκίνημα ήταν όταν δήλωσε συμμετοχή στο draft του ’13. Ξεκίνημα ήταν όταν επιλέχθηκε από τους Bucks, ξεκίνημα ήταν κι όταν αποτέλεσε μέλος του roster τους. Ή τουλάχιστον έτσι το βλέπουμε εμείς. H δική μας αρχή θα γίνει από την τελευταία χρονιά του πιτσιρικά στην Ελλάδα, πριν κάνει το μεγάλο βήμα για το NBA. Τότε ήταν που πρωτακούστηκαν οι ψίθυροι, που δεν άργησαν να γίνουν μεγαλόφωνες συζητήσεις, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, για ένα ακατέργαστο διαμάντι στην ανατολική Μεσόγειο, που κατοικούσε στην Ελλάδα. Λογικό, ως έναν βαθμό, αν αναλογιστεί κανείς την σωματική διάπλαση του Αντετοκούνμπο, που από πρώτο χέρι, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, ήταν παραπάνω από εντυπωσιακή. Σε κάθε περίπτωση, μέσα στην σεζόν 2012-13 και τί δεν είδαμε να γράφεται για τον μετέπειτα αστέρα των Bucks.

Εντούτοις η φημολογία για δύο αδέρφια που αγωνίζονταν στην ανδρική ομάδα του Φιλαθλητικού, την οποία και είχαν οδηγήσει στην άνοδο ως πρώτη στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, είχαν αρχίσει να ακούγονται από τα τέλη του 2011. Τότε είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και στο youtube τα πρώτα videos τραβηγμένα από κινητό με την κάμερα να τρέμει και παρά το θολό κόκκο στην οθόνη, το ταλέντο του Γιάννη ήταν εκτυφλωτικό. Τα videos αυτά κατέγραφαν έναν νεαρό με πολύ μακριά άκρα να τρομοκρατεί τους αντιπάλους σε αγώνες παιδικό-εφηβικών τμημάτων και για τους απανταχού μπασκετικούς φιλάθλους αποτελούσαν το αντίστοιχο των όποιων φωτογραφιών έχουν εμφανιστεί με το τέρας του Loch Ness. Κάθε δημόσια εμφάνιση των δύο νεαρών αδερφών, είτε στα μικρά τουρνουά, είτε ακόμη και στις κερκίδες του Ειρήνης και Φιλίας, την συνόδευαν ψίθυροι και επιφωνήματα θαυμασμού. Πρώτος αποκαλύφθηκε στο στερέωμα ο Θανάσης, όταν και κλήθηκε στις προεπιλογές της εθνικής νέων το καλοκαίρι του 2012, ήδη ενεργό μέρος της ανδρικής ομάδας του Φιλαθλητικού. Αλλά πίσω ακόμη στις σκιές παραμόνευε ο Γιάννης.

Με την πλέον ταιριαστή, και συνάμα προφητική, μουσική υπόκρουση το All Eyez On Me του Tupac, τον Σεπτέμβρη του ’12 εμφανίστηκε και το πρώτο mixtape με τα highlights του Γιάννη από τον Φιλαθλητικό. Ήδη από αυτό το πρώτο video οι παρομοιώσεις που είχαν ξεκινήσει να ακούγονται φάνταζαν ιερόσυλες, με κάποιους να το σχολιάζουν ως “νέο Kevin Durant” και άλλους να βλέπουν στο πρόσωπό του το διάδοχο του Julius Erving.

Το -αρχικό- hype

Ναι μεν ο Αντετοκούνμπο πραγματοποιούσε εξαιρετική σεζόν με τον Φιλαθλητικό, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω τερμάτισε τρίτος στην Α2 εκείνη τη σεζόν, ωστόσο στα τελειώματα της σεζόν ’12-’13 άρχισε να γίνεται γνωστός στις ΗΠΑ. Παρόλ’ αυτά, πριν από τους Αμερικάνους, το ταλέντο του Γιάννη είχε ανακαλυφθεί από τους Ισπανούς. Και τούτο καθώς οι Ισπανοί έχουν χτίσει ένα ολόκληρο δίκτυο scouting σε Ευρώπη και Αφρική, που αποβλέπει σε ένα ιδιότυπο παιδομάζωμα, καθώς ανακαλύπτουν νεαρούς παίκτες από λιγότερο ανεπτυγμένες μπασκετικά χώρες και τους παίρνουν στη χώρα τους έναντι μικρών σχετικά χρηματικών ανταλλαγμάτων, όπου τους δίνουν τη δυνατότητα να αγωνιστούν στο καλύτερο πρωτάθλημα εκτός ΝΒΑ και ταυτόχρονα τους δίνουν και την ισπανική υπηκοότητα. Προϊόντα του συγκεκριμένου συστήματος έχουν υπάρξει οι Ibaka, Mirotic, Eyenga, Doncic και θα ήταν και ο Αντετοκούνμπο, καθώς η Σαραγόσα είχε προλάβει όλες τις υπόλοιπες ομάδες που είχαν στα ραντάρ τους τον νεαρό παίκτη και εξασφάλισε την υπογραφή του σε ένα συμβόλαιο τριών, συν ενός, χρόνων, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω.

Η υπογραφή του Γιάννη στους άσπονδους μπασκετικούς εχθρούς μας, τους Ισπανούς, και η προοπτική να βρεθεί αντιμέτωπος με την εθνική μας ομάδα ως μέλος των “furias rojas”, αποτέλεσε μία αφορμή για να αρχίσει να ακούγεται το όνομα της οικογένειας Αντετοκούνμπο αρκετά περισσότερο από ό,τι προηγουμένως στα ελληνικά media. Παράλληλα, η απόκτηση της υπηκοότητας του Γιάννη έγινε ένα βλακώδες κατασκοπευτικό παιχνίδι, στο οποίο είχαν εμπλακεί το μηχάνημα έκδοσης διαβατηρίων της πρεσβείας της Νιγηρίας, οι σατανικοί Ισπανοί που ορέγονται μια frontline Ibaka, Mirotic και Αντετουκούνμπο και η ελληνική πολιτεία, που αρνιόταν να αναγνωρίσει την ύπαρξη του Γιάννη, που μαζί με τα αδέρφια του, αλλά και περίπου άλλα 200.000 παιδιά, μένανε μετέωρα, δίχως να αναγνωρίζονται από την μόνη πατρίδα που είχαν γνωρίσει.

Η πρώτη σύσταση του Γιάννη με τον “Άλλο Πλανήτη”, όπως και για πολλούς άλλους φερέλπιδες μπασκετμπολίστες πριν από αυτόν, έδωσε ο Vasco Da Gama των αχαρτογράφητων θαλασσών της καλαθόσφαιρας, ο Jonathan Givony, γνωστός και ως “κύριος draftexpress”. Και αμέσως προκάλεσε συζητήσεις, είτε μέσω της μετάφρασης του κειμένου στη σελίδα του ΣΚΑΙ, είτε στα fora του insidehoops. Η δε 23η του Φλεβάρη, ημέρα κατά την οποία δημοσιεύτηκε το βίντεο του draftexpress.com, θα πρέπει να εορτάζεται σαν το αντίστοιχο των Εισοδίων της Θεοτόκου, μιας και από την ανάρτησή του, και κατά την διάρκεια των τριών μηνών που ακολούθησαν, scouts των ομάδων του NBA ταξίδευαν μέχρι την Αθήνα για να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες των ικανοτήτων του Αντετοκούνμπο.. Το βίντεο, όπως σε κάθε περίπτωση rookie, παρουσίαζε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του παίχτη, καθώς και το potential που έχει:

Το άρθρο που ήταν πραγματικά κομβικό για την δημιουργία του αρχικού hype δημοσιεύτηκε στο blog του Chris Sheridan, sheridanhoops.com, την 27η Μαρτίου του 2013, όταν είχε ξεκινήσει τα πρώτα υπερατλαντικά ταξίδια με προορισμό τα Σεπόλια. Η παρουσίαση ενός point guard ύψους κοντά στα 2,10 όπως ήταν φυσικό έξαψε την περιέργεια του κοινού και αμέσως το άρθρο άρχισε να αναδημοσιεύεται στα απανταχού blogs της υφηλίου, συνοδευόμενο από την ανάλυση του draftexpress. H έτερη συμβολή του Sheridan στο παγκόσμιο μπάσκετ ήταν η χρήση του όρου “the Greek Freak”, η οποία έμελλε να καθιερωθεί και ως το επίσημο παρατσούκλι του, μέχρι εκείνη την στιγμή άπατρι, Αντετοκούνμπο.

Προφανώς, αν κρίνουμε από τις επισκέψεις των GMs αργότερα, τα reports που έπαιρναν στα χέρια τους ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά. Χαρακτηριστικές, άλλωστε, ήταν και οι δηλώσεις του τότε υπεύθυνου του διεθνούς scouting των Suns, Kornel David¹⁾Ναι, εκείνου του Ούγγρου παίχτη, ο οποίος είχε δηλώσει σε Μέσα των ΗΠΑ:

“Βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Δεν υπάρχουν πολλοί παίχτες που είναι 2,06 και έχουν αυτές τις ικανότητες σε αυτήν την ηλικία”

Τα παραπάνω λόγια ήταν μεταξύ των λόγων που ανάγκασαν και τον GM των Suns, Ryan McDonough, να έρθει στην Ελλάδα για να δει τον παίχτη από κοντά. Και ακολούθησαν κι άλλοι General Managers όπως ο Daryl Morey, ο Masai Ujiri και ο Bryan Colangelo, τόσο πριν, όσο και μετά τις 28 Απριλίου, όταν και δήλωσε συμμετοχή στο draft του Ιουνίου. Βέβαια, δεν θα μπορούσε να μη γίνει ειδική αναφορά στο σκηνικό που έλαβε χώρα στον Βόλο, για τα μάτια του νεαρού. Στις 30 Μαρτίου του 2013, ο GM των Celtics, Danny Ainge, ταξίδεψε μέχρι τον Βόλο για να δει ιδίοις όμμασι τον Αντετοκούνμπο εν δράσει. Εκεί, ένας ακόμα “υπέροχος φίλαθλος κόσμος”, ο οποίος βλέπει για πρώτη φορά κάτι που του φαίνεται άγνωστο ή εξωτικό, έκρινε πως ο Ainge ήταν παράγοντας του ΟΦΗ (!), μιας και ο ΟΦΗ και η Νίκη Βόλου συνυπήρχαν τότε στην Α2, και κάπως έτσι ξεκίνησε το χυδαιολόγιο εις βάρος του. Και παρότι, μετά από τα πολλά -προφανώς όχι αυτονόητα για τούτη τη γωνιά του κόσμου-, ξεκαθαρίστηκε πως ο Ainge ήταν όντως ο Ainge και GM των Celtics, τότε ο υπέροχος φίλαθλος κόσμος άρχισε να βρίζει το franchise της Βοστόνης²⁾προσωπική μαρτυρία φιλικού προσώπου του -Βολιώτη στην καταγωγή- Gus που ήταν στο γήπεδο (!!), λέγοντας πως ο Βόλος είναι με την πλευρά των Lakers (!!!) Όπως, άλλωστε, μπορεί να επιβεβαιώσει κι ο Gus: “Αν ο Βόλος είναι κάτι, αυτό είναι γνωστή Laker-o-μάνα”. Μα πόση ηλιθιότητα πια χωράει αυτός ο τόπος;

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο 54χρονος τότε, GM έφυγε γεμάτος σημειώσεις από το κλειστό της Ν. Ιωνίας, μιας και ο Αντετοκούνμπο εκείνο το απόγευμα έγραψε 19 πόντους (5/5 δίποντα, 3/9 τρίποντα), 9 rebounds, 1 κλέψιμο και 2 blocks. Το hype γύρω από το όνομα του νεαρού, είχε μόλις αρχίσει.

To hype πάντως, δεν υπήρχε μόνο στο NBA, αλλά είχε αρχίσει να μεγαλώνει και στην Ελλάδα. “Ποιος είναι αυτός ο Αντετοκούνμπο για τον οποίο μιλάνε όλοι;”. “Και γιατί δεν τον έχουμε στην εθνική ομάδα;”. “Δεν έχει ελληνική υπηκοότητα”. “Ε μπάσκετ είναι, θα του την δώσουν, αφού είναι ταλέντο”. Και, ω ναι, όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, του την έδωσαν σε ένα βράδυ, αφού προηγουμένως και η Νιγηρία, χώρα καταγωγής του, είχε εκδηλώσει το έντονο ενδιαφέρον της για να τον εντάξει στην δική της εθνική ομάδα. Έντονη ήταν άλλωστε η φημολογία της εποχής, πως ο τότε GM των Nuggets και νυν των Raptors, Masai Ujiri, πέραν του ότι τον ήθελε για το Denver, προσπάθησε να τον πείσει για να επιλέξει την φανέλα της αφρικανικής χώρας. Ωστόσο, ο νεαρός επέλεξε την χώρα στην οποία μεγάλωσε.

Με το ελληνικό διαβατήριο πλέον ανά χείρας, ο Αντετοκούνμπο μπορούσε να παίξει στις μικρές εθνικές ομάδες της Ελλάδας. Η πρώτη του σχετική παρουσία ήρθε στις αρχές Ιουνίου του 2013, σε ένα διεθνές τουρνουά U19 στην Ιταλία, που ήταν και η πρώτη φορά που ταξίδευε εκτός χώρας, κάτι που νωρίτερα δεν μπορούσε να κάνει, γιατί, όπως είπαμε, ήταν “παράνομος”³⁾η απέχθειά μας για τον παράλογο χαρακτηρισμό ανθρώπων ως “παρανόμων” πάνω στη γη και για την υποκριτική στάση της ελληνικής κοινωνίας στο συγκεκριμένο ζήτημα εκτενέστερα στο τρίτο μέρος του αφιερώματος. Για καλή του τύχη, παρόντες σε εκείνη την διοργάνωση ήταν εκπρόσωποι και των 30 ομάδων του NBA, και μόλις τρεις περίπου βδομάδες πια πριν το draft του ’13, άπαντες μιλούσαν για μια μυστηριώδη περίπτωση παίχτη. Σε άλλους θύμιζε έναν νεαρό Kevin Durant, σε άλλους, όπως στον Bill Simmons, έναν νεαρό Paul George. Σε κάθε περίπτωση οι προσδοκίες είχαν αρχίσει να ξεφεύγουν για τον ίδιο τον παίχτη.

Και όπως είναι φυσικό σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν ήταν όλες οι γραμμές που γράφτηκαν για τον Giannis θετικές. Καθώς το hype πριν από το draft για τον International Man of Mystery είχε αρχίσει να αγγίζει ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα από την ίδια τη σελίδα που είχε προωθήσει τον Γιάννη είχαμε το ιδιαίτερα αντιδραστικό κείμενο του A.J. Mitnick, τότε μέλος του επιτελείου της Maccabi Rishon στο Ισραήλ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Mitnick χαρακτήριζε το #15 του draft ως χαμένο για τους Bucks και πώς δεν ήταν σε καμία περίπτωση έτοιμος να συναγωνιστεί τους συμπαίκτες του και να ανταγωνιστεί στο επίπεδο του NBA. Μάλιστα είχε φτάσει στο σημείο να υποστηρίξει πως δεν θα τον επέλεγε καν για την Rishon. Nice quote! Δύο χρόνια μετά, ο Mitnick είναι βοηθός προπονητή στην Bnei Herzliya και ο Γιάννης είναι top 50 NBA player.

With the 15th pick…

Μετά από την πυκνή σε γεγονότα σεζόν 2012-13, σεζόν που συνοδεύτηκε με την κατακόρυφη άνοδο της δημοτικότητας του Giannis και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, φτάνουμε στις 27 Ιουνίου του 2013. Εκείνη ήταν η πολυπόθητη νύχτα για τον Γιάννη, την οικογένειά του και για την “Ψωροκώσταινα”, με τον κομισάριο David Stern να εκστομίζει τα μαγικά λόγια. Βέβαια, και χωρίς κανείς μας να παίρνει όρκο, αλλά φανταζόμαστε ότι το pick των Bucks είναι από αυτά που πρόβαρε περισσότερο στην 30χρονη καριέρα του ο τελευταίος. Αν σκεφτούμε ότι οι Έλληνες που πρωτοπήγαιναν στην Αμερική τον 20ο αιώνα, έκοβαν, για παράδειγμα, το “Παπαδόπουλος” σε “Πάπας” για να μπορούν να το προφέρουν οι Αμερικάνοι, το να πεις σε εφτά δευτερόλεπτα τις λέξεις “Αντετοκούνμπο” και “Φιλαθλητικός” στην ίδια πρόταση το λες και μεγάλο challenge.

O Γιάννης, λοιπόν, έγινε draft κι αφού πέρασε πρώτα από τις απαραίτητες συνεντεύξεις,

παρουσιάστηκε από τα Ελάφια και στρώθηκε αμέσως στη δουλειά.

Στον ελεύθερο χρόνο που είχε, ξεκίνησε ο ίδιος να γνωρίζει την Αμερική και η Αμερική να γνωρίζει τον Γιάννη. Η θετική διάδραση με τον κόσμο ήταν άμεση και έντονη, καθώς πέρα από τα προφανή σωματικά προσόντα που είχε, τις προοπτικές και την ελπίδα που έβλεπαν οι φίλαθλοι στο πρόσωπό του για το τράβηγμα του franchise του Milwaukee από τον πάτο, ο Γιάννης παρέμενε ένα 18χρονο παιδί, μονίμως χαμογελαστό, που κάθε μέρα ερχόταν σε επαφή με νέα πράγματα.

Ο τυφώνας Αντετοκούνμπο, λοιπόν⁴⁾έλα, ας γράψουμε κι εμείς μια γραφικότητα, προσγειώθηκε στο Milwaukee και μαζί με αυτόν ήρθαν και… ναι, ξέρετε που το πάμε…τα χέρια του. Τα τεράστια χέρια του για να είμαστε ακριβείς.

Κι άλλα χέρια

The @bucks rookie sensation Giannis Antekounmpo has a 7’3 wingspan and he is only 19. #smallhands #youngsterwithpotential #bucks #nba #nbacanada

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Payal Doshi (@payaldoshitv) στις Ιαν 13, 2014, 8:41μμ PST

Το αρχικό αγαπημένο παιχνίδι όλων στο Milwaukee, βέβαια, δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ποιο ήταν:

Το πρόβλημα ήταν μεγάλο και η βοήθεια ήρθε από τον ίδιο το Γιάννη:

Guys my name is easy A-nte-to-koun-mpo..

— GiannisAntetokounmpo (@Giannis_An34) February 4, 2014

But you can call me the Greek Freak..?

— GiannisAntetokounmpo (@Giannis_An34) February 4, 2014

Βέβαια, όπως είναι φυσικό, εκτός από αυτά που ανακάλυπταν οι Αμερικάνοι για τον Γιάννη κι ενθουσιάζονταν, υπήρχαν και πολλά πράγματα που ανακάλυψε ο Γιάννης εκεί πέρα, τα οποία είτε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα, είτε η εδώ οικονομική του κατάσταση δεν του επέτρεπε να απολαύσει. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την αγάπη του για τα γλυκίσματα -κυρίως- που δοκίμαζε στην από εκεί πλευρά του Ατλαντικού, με τα περίφημα smoothies να έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά του.

I just taste for the first time a smothie..MAN GOD BLESS AMERICA?

— GiannisAntetokounmpo (@Giannis_An34) January 20, 2014

Για να ακολουθήσει την επόμενη μέρα:

Guys be serious,2.000 retweets for a smothie?How many do i get for a milkshake..? #lovemyfans #GoBucks

— GiannisAntetokounmpo (@Giannis_An34) January 21, 2014

Και στην pizza βέβαια καλά τα πήγε:

Γενικότερα, η αρχική καριέρα του Giannis στην Αμερική είναι γεμάτη ιστορίες που δείχνουν το δέσιμο που άρχισε να έχει ο κόσμος μαζί του. Όπως τότε, που πήγε να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι των Milwaukee Wave, της ομάδας ποδοσφαίρου⁵⁾του δικού μας ποδοσφαίρου, του κανονικού σάλας της πόλης και στο ημίχρονο κέρδισε ένα σκουτεράκι για ένα φίλαθλο, βρίσκοντας δίχτυα τρύπα.

Ή το πρόσφατο καλοκαίρι που πήγε με τους Bucks στην Taiwan και είπε να μας δείξει και λίγο από το χορευτικό του ταλέντο:

Δύσκολο να μην τον λατρέψεις…

Τελευταία και χαρακτηριστική ιστορία από τη rookie χρονιά του, είναι και η ιστορία του νεαρού, ο οποίος χρειάστηκε να τρέξει προς το γήπεδο κυριολεκτικά, και μάλιστα σε μέρα αγώνα. Το τιμώμενο πρόσωπο ήθελε να στείλει χρήματα στην οικογένειά του και για αυτό πήρε ένα ταξί και πήγε σε ένα υποκατάστημα της WU για τον σκοπό αυτό. Ο υπερβάλλων ζήλος του, ωστόσο, για να στείλει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα “πίσω στην πατρίδα” είχε ως αποτέλεσμα να μείνει ο ίδιος ρέστος και να μην μπορεί να πάρει ούτε ταξί, ούτε λεωφορείο για το γήπεδο. Τι έκανε; Άρχισε να τρέχει, μέχρι που τον είδε ένα ζευγάρι μέσα από το αμάξι του. Τον ρώτησε αν είναι ο rookie των Bucks και, μετά την σχετική επιβεβαίωση, τον μετέφεραν μέχρι το Bradley Center.

Favorite–of many–anecdotes from @G_ante34 reporting. Early in the season, Giannis took a cab to Western Union to send money home…

— Chris Mannix (@ChrisMannixYS) March 5, 2014

…after sending all the money he could to Greece, he realized he didn't have enough left for cab fare. It was game day, so he started running

— Chris Mannix (@ChrisMannixYS) March 5, 2014

…he got about a mile before a couple stopped, asked if he was the Bucks rookie. He said yes. They picked him up and dropped him at the arena

— Chris Mannix (@ChrisMannixYS) March 5, 2014

This has been a miserable Bucks season. But every GM I talked to about Giannis agrees: John Hammond drafted a gem.

— Chris Mannix (@ChrisMannixYS) March 5, 2014

Ο αγωνιστικός ενθουσιασμός

Στα μάτια μας, το μεγαλύτερο παράσημο του Γιάννη, συνοψιζόμενο στο τελευταίο tweet του Chris Mannix είναι τα απανωτά posts, τα οποία παίρνοντας αφορμή κι από το φιάσκο Bennett, έγραφαν ότι αν ξαναγινόταν το draft, ο Giannis θα έπρεπε να είναι μέσα στις τρεις πρώτες επιλογές. Κι ας μην ήταν στο τέλος καν στην πρώτη 5άδα των rookies. Ήταν τέτοια τα δείγματα γραφής του που δεν μπορούσαν παρά να συντονιστούν στις δηλώσεις⁶⁾Σχετική τεκμηρίωση πάμπολλη, ενδεικτικά στα ακόλουθα links: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ..

Ακόμα και λίγο πριν ξεκινήσει η παρθενική του σεζόν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, ο ενθουσιασμός των media στο πρόσωπο του νεαρού και κυρίως η ανυπομονησία να τον δουν να αγωνίζεται ήταν πολύ μεγάλη. Τόσο μεγάλη που ανάγκασε τον -κατά πολλούς- guru του μπάσκετ, Bill Simmons, να ζητήσει από τους Bucks την δημιουργία ενός λογαριασμού στο twitter, ο οποίος θα ενημερώνει τους πάντες για τα κατορθώματα του Αντετοκούνμπο. Και εγένετο το https://twitter.com/GreekFreakAlert⁷⁾Το οποίο, παρόλα αυτά, έχει σταματήσει να tweetάρει από τις 9/2.

Και κάπως έτσι η σκόνη για εκείνον ξεκίνησε να σηκώνεται ήδη από τα πρώτα preseason παιχνίδια που έδωσε:

Really starting to feel bad for draft "experts" who staked their reputation on Antetokoumpo being a bust, despite never seeing him play…

— Jonathan Givony (@DraftExpress) October 11, 2013

I promise you, no NBA player this preseason is generating more buzz than Giannis Antetokounmpo. If any player needed a nickname, it's him.

— david b. thorpe (@coachthorpe) October 11, 2013

Έδειξε εξαρχής να ταιριάζει γάντι στην φιλοσοφία που ξεκινούσε να χτίζεται τότε στους Bucks. Tα Ελάφια είχαν χωρίσει τους δρόμους τους με τον Brandon Jennings, ο Larry Sanders έπαιζε ακόμα μπάσκετ και ήταν η αποκάλυψη της προηγούμενης χρονιάς κι ο Γιάννης ήταν ότι έπρεπε για αυτούς. Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η φωτογραφία του Γιάννη, του Sanders και του Henson να είναι δίπλα δίπλα με το wingspan τους σε πλήρη ανάπτυξη, καλύπτοντας λίγο πολύ το μισό γήπεδο.

Η πρώτη σεζόν

Να συμφωνήσουμε, βέβαια, σε αυτό το σημείο, πως απειροελάχιστοι περιμέναμε εκπληκτικές εμφανίσεις από τον Γιάννη, ειδικά από την πρώτη χρονιά. Όλοι χαιρόμαστε για την υψηλότερη επιλογή Έλληνα παίκτη στο draft, αλλά παρά τον ενθουσιασμό μας, καταλαβαίναμε μέσα μας, πως σε όσο κακή κατάσταση κι αν ήταν η ομάδα των Bucks, ο Γιάννης δύσκολα θα έβρισκε λεπτά στο rotation, ιδίως στην αρχή της σεζόν. Και δεν ήταν παράλογη αυτή η σκέψη/παραδοχή. Από τον Φιλαθλητικό στο ΝΒΑ, την μπασκετική elite των -μετρημένων- 450 παικτών, όπως και να το δει κανείς, είναι τεράστια η απόσταση.

Τεράστιο αποδείχθηκε άμεσα και το ταλέντο του, όμως, καθώς αυτός πήρε χρόνο από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι, χωρίς να αργήσει να εντυπωσιάζει.

After watching 2 games, he's part Batum, part P George, with a hunters' spirit like Durant. How's 3 years until he's a max player grab you?

— david b. thorpe (@coachthorpe) October 11, 2013

Στο τέταρτο σκόραρε για πρώτη φορά διψήφια νούμερα, πετυχαίνοντας 11 πόντους μέσα στο Miami, ενώ στο 20ο ήταν η πρώτη φορά που ξεκίνησε βασικός, γράφοντας 10/7/2/2/1 κόντρα στον ”πολύ” Carmelo Anthony. Η πρώτη συνάντηση του Γιάννη με τον τελευταίο ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή, με τους δύο να προβαίνουν σε ένα διαρκές trash talking:

Giannis is throwing out challenges to 'Melo all over the place. Legit rash talking with him. Never seen him so intense.

— Jeremy Schmidt (@Bucksketball) December 19, 2013

Μάλιστα, “το τσαγανό” που επέδειξε ο Γιάννης στην αναμέτρησή του με τον Anthony εντυπωσίασε ιδιαίτερα τον τότε προπονητή του Larry Drew, ο οποίος είχε δηλώσει σχετικά:

“I’ve seen some of those guys who have tried to test him,” Drew said referring to superstars like LeBron James, Kevin Durant and Carmelo Anthony. “Pushing, banging, in his ear talking trash just to see if he’d back down. He hasn’t backed down. That was a huge step for him. They know and can sense when a guy has fear playing against them. This kid didn’t show any signs. He competed.”

Και πως δεν θα ανταπεξερχόταν άλλωστε; Όταν για να επιβιώσει η οικογένειά του, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, έκανε τον μικροπωλητή, χωρίς κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο, όχι πωλητή, αλλά καν πολίτη, στους δρόμους της Αθήνας, με τον φόβο να τον πάρουν στο κυνήγι⁸⁾από δημοτικόμπατσοι ως χρυσαύγουλα, ή και συνδυασμός των δύο, τί να του πει ένας πλουσιοπάροχα αμειβόμενος μπασκετμπολίστας που “του την λέει” στα πλαίσια ενός παιχνιδιού που να τον ζορίσει;

Κάπως έτσι δεν άργησε να καθιερωθεί στη βασική πεντάδα των Bucks, έχοντας χρόνο και μπάλες στη διάθεσή του να δείξει το ταλέντο του.

Με όλα αυτά η πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ ήταν εύλογο να τραβήξει πολλά βλέμματα πάνω του. Η ιστορία της ανάδειξής του, τα παιδικά του χρόνια, ο εντυπωσιασμός του από τον νέο κόσμο που είχε εισέλθει, μπασκετικά αλλά και κοινωνικά, η παιδικότητα, η χαρά και η έκπληξη, με την οποία όλα αυτά τα αντιμετώπιζε, έκαναν την ιστορία του ένα πολύ γλυκό παραμύθι. Αυτά σε συνδυασμό με τη χαρά του για το παιχνίδι, την ικανότητά του για άμεση απόδοση, αλλά και το πάθος του για δουλειά στα γυμναστήρια με τους προπονητές του, αποτελούσαν εκπληκτικό υλικό για κάθε hollywoodιανό σεναριογράφο. Εύλογη, λοιπόν, κι η συγγραφή αντίστοιχων αφιερωμάτων, και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Τόσο από το λατρεμένο μας, αλλά κλειστό πια Grantland, όσο και από τον βρετανικό Guardian. Και τα δύο συγκεκριμένα άρθρα, στέκονται στο background του, στο πού και πώς μεγάλωσε, αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό και αδυνατούν να καταλάβουν το παράλογο καθεστώς λήψης (μη λήψης ορθότερα) υπηκοότητας στην Ελλάδα και εξετάζουν το Γιάννη αγωνιστικά. Ιδιαίτερα αξίζει να σταθεί κανείς σε δύο πράγματα. Πρώτον, στην αντιμετώπιση που έτυχε από τους συμπαίχτες του, τόσο σε επίπεδο καθοδήγησης, αλλά και δώρων, υλικών και χρηματικών, όπως τα καθημερινά χρήματα σίτισης, ιδίως κατά τις πρώτες του μέρες στην Αμερική, και δεύτερο στο επίπεδο της ψυχολογίας. Ο Γιάννης, κατά την πρώτη του σεζόν, μεταβαίνει σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από κάθε άποψη, κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο, αλλά είναι εντελώς μόνος και σε μια ομάδα που διαρκώς χάνει. Τα δύο αυτά γεγονότα συνδυασμένα προκαλούν τακτικές αλλαγές στη διάθεσή του, εμφανιζόμενος κατά περιόδους κακόκεφος και απόμακρος, ακόμα και στα media.

Και για το λόγο αυτό η ομάδα των Bucks ξεκινά μία σειρά από διαδικασίες για να μπορέσει η οικογένειά του να βρεθεί κοντά του, εξ ου και ειδική αναφορά, λοιπόν, στην πρώτη παρουσία των γονιών του σε παιχνίδι των Bucks. Αυτή έλαβε χώρα σε ένα παιχνίδι απέναντι στους Knicks, στις 4 Φεβρουαρίου του 2014, όταν ο Γιάννης πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του, κατά την διάρκεια της παρθενικής του σεζόν, η οποία μάλιστα συνδυάστηκε και με μια από τις -σπάνιες εκείνη τη σεζόν- νίκες των Bucks, με την οικογένειά του να παραληρεί στην εξέδρα, σαν κορύφωση της απίστευτης περιπέτειας που έφερε τον Αντετοκούνμπο στο Milwaukee. Μια έκλυση όλων των συναισθημάτων μηνών αυτών των ανθρώπων, που, επιτέλους, βρήκε τον χώρο να εκφραστεί ενώπιον του Γιάννη.

The Antetokounmpo family reacts to Brandon Knight's go-ahead three: pic.twitter.com/0YoYL3kVDA

— Eric Buenning (@ericbuenning) February 4, 2014

Giannis on if he hopes his mom is going to make rice and chicken tonight after win, "Whooo, I hope so." [VIDEO] http://t.co/yCMe8t9qMt

— Matt Stanton (@stantomw) February 4, 2014

Η επανένωση της οικογένειας, το χαμόγελο του Γιάννη, οι επιδόσεις του στο γήπεδο, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του πως ελπίζει να επιστρέψει σπίτι για να φάει ρύζι με κοτόπουλο από τα χεράκια της μαμάς, αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τον δρόμο που διένυσε για να φτάσει στο σημείο αυτό, αλλά και το γιατί αποτελεί το όνειρο κάθε μαρκετίστα. Αποδεικνύει, όμως, και κάτι ιδιαίτερα παράλογο: εύλογο ενδεχομένως είναι το ερώτημα που έρχεται αβίαστα στην σκέψη κάποιου: “Μα καλά, γιατί τους πήρε τόσος καιρός να πάνε εκεί”. Η απάντηση ξεκινάει από ένα άλλο σημείο, το οποίο λέει πως αν η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα δεν είχε μεριμνήσει, τότε ίσως οι γονείς του να βρίσκονταν ακόμα εδώ, αφού συνέχιζαν να κατοικούν χωρίς χαρτιά. Πιο συγκεκριμένα, η βοηθός του ιδιοκτήτη της ομάδας Herb Kohl⁹⁾Πρώην γερουσιαστής του Wisconsin, JoAnne Anton, ανέλαβε προσωπικά το θέμα, μιας και αποτελούσε το δεξί χέρι του σε θέματα μετανάστευσης. Το ζήτημα έφτασε στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα, η οποία χορήγησε πρώτα στον πατέρα του νεαρού Visa κατηγορίας P¹⁰⁾Τύπος προσωρινής άδειας παραμονής που χορηγείται σε αθλητές, καλλιτέχνες και συγγενείς των. Ναι, ο Γιάννης και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο πήραν ταχύτατα τα διαβατήριά τους, αλλά οι γονείς τους όχι. Αλλά ας αφήσουμε προς ώρας το συγκεκριμένο θέμα για το τρίτο μέρος του τρέχοντος αφιερώματος.

Στις 14 Φεβρουαρίου 2014, ο Giannis έπαιξε στο Rising Stars Challenge με την Team Hill. Μην κοιτάτε που οι ηλεκτρονικές φυλλάδες εδώ είχαν τίτλους ”Στο All-Star Game o Γιάννης”. Στο Rising Stars έπαιξε. Όχι βέβαια ότι δεν ήταν σημαντικό επίτευγμα. Απλά ο Αντετοκούνμπο δεν έχει ανάγκη από τέτοια ανόητη, το λιγότερο, προώθηση, μιας και όπως όλα δείχνουν, σύντομα θα παίξει και στο All-Star παιχνίδι της Κυριακής. Στη Νέα Ορλεάνη, λοιπόν, ο Γιάννης, σε ένα γήπεδο που τον κέρδισε από το όνομα κιόλας!

How amazing is this we gonna play at the Smoothie King Center tonight..!!?

— GiannisAntetokounmpo (@Giannis_An34) February 14, 2014

Ως γνωστόν, στα πλαίσια κάθε All-Star Game, οι NBAers επιστρατεύονται κάνοντας κάθε είδους προσφορά στην τοπική κοινωνία. Είτε δίνοντας χρήματα, μέσω χορηγών, σε σχολεία και συλλόγους, είτε κάνοντας συμβολικά χειρωνακτικές εργασίες. Το γνωστό NBA Cares. Ο Γιάννης δεν αποτέλεσε εξαίρεση στον κανόνα. Κι αν δεν τα κατάφερε στο βάψιμο για τεχνικούς λόγους,

The gloves don't fit. http://t.co/WFSPBPEweU pic.twitter.com/9H94OLwRzo

— Milwaukee Bucks (@Bucks) February 14, 2014

…όταν χρειάστηκε να τοποθετήσει ένα καπάκι πυρασφάλειας σε κάποιο σπίτι, αντίθετα, φάνηκε εξαιρετικά αποδοτικός

Στο πρώτο μέρος του παρόντος αφιερώματος δεν θα επεκταθούμε στις αγωνιστικές επιδόσεις του Giannis. Το συγκεκριμένο αποτελεί το ξεχωριστό κεφάλαιο του δεύτερου μέρους. Το μέρος αυτό καταπιάνεται με το impact του Γιάννη, αρχικά στα στενά περιθώρια του Wisconsin, κι εν συνεχεία γενικότερα στη λίγκα. Κι ο Αντετοκούνμπο, απ’ ότι φάνηκε, είχε όλα τα φόντα για να δημιουργήσει ντόρο γύρω από το όνομά του. Παράξενο όνομα, παράξενο κορμί, αρκετά υψηλό hype, τρομερό potential, στα χαρτιά συγκρίσεις με όχι απλά φτασμένους, αλλά all-star παίκτες, και, κερασάκι στην τούρτα, λίγα οπτικά παραδείγματα κι όσα υπήρχαν ήταν από άγνωστες ή λίγο προβεβλημένες διοργανώσεις, όπως είναι η Α2 Ελλάδας και το U19 της Ιταλίας που γράψαμε πιο πάνω.

Κι όμως, ψηλώνει!

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έγινε το απίθανο, αλλά απολύτως φυσιολογικό λαμβάνοντας υπόψιν την ηλικία του παιδιού, κι ο Γιάννης ψήλωσε.

Όταν μαθεύτηκε, πέρα από την εντύπωση που προκάλεσε, ξεκίνησε κι ο χαβαλές, με τον Γιάννη να είναι καλεσμένος στην εκπομπή Starters του ΝΒΑ TV και τον Tas Melas να μετράει το ύψος του Γιάννη στην αρχή και στο τέλος της εκπομπής, για να δει αν άλλαξε, αφού στο ενδιάμεσο δοκίμασαν εναλλακτικά ψευδώνυμα, επίθετα, διαφήμισαν ελληνικό γιαούρτι και μίλησαν λιγάκι Ελληνικά.

Συνολικά, πήρε κάτι παραπάνω από τρία εκατοστά σε μόλις έξι μήνες, πλησιάζοντας το 6’11” και φθάνοντας σε ύψος τους centers της ομάδας, Henson, Pachulia και Sanders. Δεδομένης μάλιστα της ηλικίας του, είναι πολύ πιθανό να φτάσει τα 2,13 στο τέλος και να μπει στο club των 7-footers. Σενάριο που για την ώρα δεν επαληθεύεται, όπως o ίδιος δήλωσε στην φετινή media day των Bucks.

Franchise player?

H τρέχουσα σεζόν, 2015-16, βρίσκει τους Bucks να έχουν ξεκάθαρο πλάνο, με παίκτες με αμυντικό προσανατολισμό, εκμεταλλευόμενοι τα σωματικά προσόντα τους. Και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι, παρά το μέγα κόλπο που έφερε το καλοκαίρι στο Milwaukee τον Greg Monroe και την παρουσία στην ομάδα του Rookie Of The Year για το 2013, Michael Carter-Williams και του Jabari Parker, η εικόνα των Bucks πλέον είναι ο Γιάννης.

Ένας small-forward με ύψος center που μπορεί να χειρίζεται την μπάλα με ικανότητα play maker. Kι όχι μόνο στα χαρτιά. Ήδη από πέρσι, ο Jason Kidd είχε εκφράσει δημόσια την πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει τον Γιάννη σαν PG. Στην αντίθετη εικόνα, ο GM της ομάδας John Hammond, κατά τη διάρκεια του φετινού training camp δήλωσε ότι η ιδέα του smallball τρόπου παιχνιδιού της ομάδας, με τον Γιάννη στο ”5”, είναι κάτι που του αρέσει. Ο Hammond μάλιστα είχε δηλώσει από την αρχή ότι βλέπει τον Γιάννη να αγωνίζεται σε αρκετές θέσεις στο άμεσο μέλλον. Οι ικανότητες αυτές του Γιάννη, τον έχουν οδηγήσει σε plays όπως τα παρακάτω:

Κερασάκι στην τούρτα της αναγνώρισης και του impact που απολαμβάνει πλέον ο Γιάννης στο ΝΒΑ, είναι η συμμετοχή του στο πρώτο φιλανθρωπικό NBA Africa Game, που έλαβε χώρα την 1η Αυγούστου στο Johannesburg της Νότιας Αφρικής. Εκεί συγκροτήθηκαν δυο ομάδες, η Team Africa, με παίκτες που έχουν μέσω πρώτης ή δεύτερης γενιάς αφρικανική καταγωγή, και η Rest of the World με ΝΒΑers από την Αμερική, την Ισπανία (αφοί Gasol) και το Μαυροβούνιο (Vucevic). Στο παιχνίδι που είχαμε την ευκαιρία να ξαναδούμε με σορτσάκι τους τεράστιους Hakeem Olajuwon και Dikembe Mutombo, κλήθηκε κι αγωνίστηκε κι ο Γιάννης, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την Νιγηρία, τη χώρα καταγωγής του. Αν και το boxscore σε τέτοιου είδους παιχνίδια έχει μικρή σημασία, σε ένα παιχνίδι που αγωνίστηκαν, μεταξύ άλλων οι CP3, Bradley Beal, Pau & Marc Gasol, Luol Deng, Serge Ibaka και Nicola Vucevic, είναι ιδιαίτερα τιμητικό για τον Γιάννη το γεγονός ότι με 22 πόντους ήταν ο πρώτος σκόρερ του παιχνιδιού.

Thank you Africa for this great experience and your hospitality, it was great playing for #TeamAfrica!!!! See you guys next year!

— GiannisAntetokounmpo (@Giannis_An34) August 1, 2015

Κάπου εδώ το παρόν άρθρο έχει ολοκληρώσει τους σκοπούς του. Αγωνιστική και στατιστική κάλυψη της εντός των γραμμών του παρκέ απόδοσης και εξέλιξης του Αντετοκούνμπο στα γήπεδα του ΝΒΑ ακολουθεί στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος.

Αντί κλεισίματος, ένα ιδιαίτερα ταιριαστό και χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από την πρώτη σεζόν του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ, ενδεικτικό για το παρόν και το μέλλον του στη λίγκα, για το που μπορεί να φτάσει:

Reggie Evans: “How old are you?”

Giannis: “20.”

Reggie: “20? Damn!”

 

Υ.Γ.: Όπως προείπαμε: δύσκολο να μην τον λατρέψεις…