Σαν καράβια με εμπορεύματα από μέρη εξωτικά, η φετινή σεζόν έχει κάτι για όλους. Η πρώτη θέση και στις δύο περιφέρειες είναι πέρα για πέρα ανοιχτή, με τρεις ομάδες να ερίζουν στην Ανατολή και δύο στη Δύση. Οι αυτοί τη στιγμή πρώτοι, Raptors και Rockets, δεν έχουν ποτέ στην ιστορία τους τερματίσει πρώτοι στην περιφέρειά τους. Στο κυνήγι τους βρίσκονται οι Celtics και οι Warriors που δεν φαίνονται καθόλου διατεθειμένοι να χάσουν την πρωτοκαθεδρία που θεωρούν ότι τους ανήκει. Πίσω τους, στην Ανατολή γίνεται ένας χαμός για τα πλασαρίσματα, με έξι ομάδες σε απόσταση 4,5 νικών και τους Pistons να σκαρώνουν την αντεπίθεσή τους, ενώ στην Δύση έχουμε ένα μακελειό με πρωτοφανή έκταση, με τις θέσεις 3 έως 10 να παίζονται κι αυτές στις 4,5 νίκες, και, ειλικρινά, να μην είναι δυνατόν να προκαλέσει καμία έκπληξη οποιαδήποτε τελική κατάταξη. Ανεξαρτήτως περιφέρειας, είναι πρωτοφανής η κούρσα οκτώ ομάδων προς τον πάτο της βαθμολογίας, σε έναν τελευταίο ασπασμό του ανερυθρίαστου tanking πριν τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανόνες σχετικά με το draft, και με προσοχή στα στρατηγικά rests, ενώ υπάρχουν και τρεις ομάδες που δεν προλαβαίνουν τα playoffs αλλά φαίνεται να έχουν αποσπαστεί κι από την ουρά, με τις δύο να είναι αναγκασμένες να ζήσουν σε μια limbo χωρίς κάτι να περιμένουν για ενάμιση μήνα ακόμα 1)Knicks, Hornets και την τρίτη, τους Los Angeles Lakers να τεστάρουν τα όρια της nouvelle vague και το ισχίο του Isaiah Thomas. Τα φορτωμένα πλοία όμως φέρνουν και αρρώστιες στους εξωτικούς τόπους από όπου γεμίζουν εικόνες και εμπορεύματα, και το τελευταίο θύμα ήταν ο Jimmy Butler, τον οποίο μάλλον θα ξανακαλωσορίσουμε στα playoffs.
30-1 με Harden, Paul, Capela. Συμπαθείς…
Shanna Lockwood, USA TODAY Sports/Reuters
Πιστεύω εις έναν θεό, Nwaba παντοκράτορα
Η ύπαρξη του David Nwaba στη συνείδησή μου, είναι ένα αέναο ερώτημα “τι θα γινόταν αν;” όχι μόνο με την περίπτωσή του, αλλά και γενικότερα. Θέλω να πω, είναι ένας παίκτης που σε ένα διαφορετικό καθεστώς, σε μια λίγκα δηλαδή που υπήρχε μόνο η κούρσα προς την κορυφή και όχι και η αντίστοιχη προς τον πάτο, πιθανότατα δεν θα είχε ποτέ την ευκαιρία να δείξει εάν αξίζει να βρίσκεται σε αυτή, γιατί, ποιος θα έδινε σε έναν κοντό guard, χωρίς δημιουργία ή τρίποντο, λεπτά προς το τέλος της σεζόν, όταν αυτός είναι ήδη 24 ετών; Πιθανότατα κανείς. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν άξιζε αυτή την ευκαιρία, γιατί, ενώ περίπου το 95% των παικτών με τα χαρακτηριστικά του δεν θα είχαν καμία θέση σε παρκέ του NBA, αυτός είναι τόσο συνεπής και ξεδιπλώνει τόσο τέλεια τον δυναμισμό του στο παρκέ, που ακόμα κι αν δεν ξέρουμε αν έχει μέλλον στη λίγκα, σε καμία στιγμή που τον βλέπεις να αγωνίζεται δεν σου δίνεται η εντύπωση ότι δεν “ανήκει”. Μετά είναι τα ανούσια αλλά αναπόφευκτα ερωτήματα… “Αν ήταν 10 πόντους ψηλότερος;” ή “Αν είχε σουτ;”. Και άλλο ένα: αν δεν του έδιναν την ευκαιρία οι Lakers (ή αν δεν κυνηγούσε το όνειρο του NBA); Ο Kyle Hines παίζει center στην Ευρώπη χωρίς να περνάει το κατώφλι των δύο μέτρων. Εντάξει, με 1,90λίγο2)‘Ενα ενενηνταλίγο ολογράφως ύψος νομίζω πως δεν θα γινόταν ξαφνικά ψηλός στην Ευρώπη, και το skillset του δεν είναι τόσο περιορισμένο στην επίθεση, αλλά πραγματικά είναι τόσο δυναμίτης που στο “4” θα δημιουργούσε τρομερά προβλήματα – κι εμείς θα περνούσαμε πολύ ωραία ως θεατές.
Πίσω στο NBA τώρα όμως, και για διάφορους κολλημένους που τους αρέσει η σημειολογία και οι συμπτώσεις. Ο David Nwaba θυμίζει δύο παίκτες, όλως τυχαίως συνομήλικους και με διαφορά έξι ημερών, γεννημένους στην ίδια πόλη, στο Chicago, το 1982. Θυμίζει σίγουρα έναν no-name Dwyane Wade, καθώς η κοψιά του σωματικά, οι διαστάσεις και ο τρόπος που κινείται μοιάζουν όσο μπορεί να μοιάζει ένας άνθρωπος με έναν άλλον, ακόμα και στο κομμάτι του δεν σουτάρω τρίποντα και του guard blocker. Ο άλλος είναι ο τιτάνας Tony Allen, επίσης σε παρόμοιο ύψος και κιλά, ο οποίος ουσιαστικά είναι το πρότυπο του πως μπορεί ο David να μακροημερεύσει στο NBA. Και για λίγη σύμπτωση ακόμα, ο Nwaba αγωνίζεται στη γενέτειρα και μάνα των δύο προτύπων του, και έχει γενέθλια ακριβώς ανάμεσά τους, τρεις μέρες πριν τον Wade και τρεις μετά τον Allen. Ο πρώτος έφυγε από το Chicago λίγο πριν φτάσει ο Nwaba, και ο δεύτερος έγινε waive από την ομάδα πριν προλάβουν να παίξουν μαζί.
Αφορμή για όλα αυτά;
Το career high του με 21 πόντους απέναντι στην Philadelphia, η οποία τρόμαξε πριν καταφέρει να υποτάξει τους Bulls, οι οποίοι μάλλον σαμποτάρουν παρά προωθούν το tanking τους αντικαθιστώντας τον Holiday με τον Nwaba στην βασική πεντάδα.
Μια σχεδόν σκηνοθετημένη εκδοχή του Karma is a Bitch
Σε μια σεζόν που οι άξιοι διεκδικητές μιας θέσεις στο all-star game ήταν υπεράριθμοι, και αρκετοί από αυτούς έβλεπαν την πρώτη τους ή την τελευταία ευκαιρία να χάνεται στη δίνη του ανταγωνισμού, ακόμα κι αν οι δύο ομάδες σιγά σιγά αποδεκατίζονταν, ο Jimmy Butler, οδηγός του άρματος του Tom Thibodeau είδε το όνομά του να μπαίνει από την αρχή στη λίστα, και προχώρησε στην πρωτοφανή κίνηση να ζητήσει να μην αγωνιστεί στη γιορτή του Φεβρουαρίου, επικαλούμενος κούραση.
@JimmyButler u serious bruh? Lol
— Lou Williams (@TeamLou23) February 19, 2018
Τώρα το κατά πόσον θα τον επιβάρυνε να παίξει έστω 5-10 λεπτά για να πάρει παρουσία σε ένα παιχνίδι χωρίς ένταση ο καθένας το κρίνει με τη λογική του, πάντως ο αδικημένος του φετινού All-Star Game Lou Williams δεν γιόρτασε κιόλας που ο Butler αγνόησε με μπλαζέ υφάκι την επιλογή του στο παιχνίδι και ο ίδιος το παρακολουθούσε με πολιτικά κοντά στην πλάγια γραμμή. Και η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο τρελό να αρνείται ο παίκτης την τιμητική του συμμετοχή σε μια φιέστα για λόγους κούρασης (που η καταπόνηση του ταξιδιού εδώ που τα λέμε είναι μάλλον μεγαλύτερη από μια έστω τυπική παρουσία) την ώρα που παίζει αδιαμαρτύρητα – καθώς φαίνεται από την επιλογή του να ξαναπαίξει για τον ψυχασθενή – εδώ και μια πενταετία περισσότερα από 37 λεπτά ανά αγώνα. O Butler πάντως όχι μόνο δεν ψάρωσε από την έγκληση του Lou, αλλά κάλεσε σε μονάκι όποιον έχει πρόβλημα, με στοίχημα τα 100 χιλιάρικα που αντιστοιχούσαν περίπου σε κάθε συμμετέχοντα παίκτη στο All Star Game.
Jimmy Butler told @CassidyHubbarth that he'll play Lou Williams 1-on-1 for 100k if he's so mad he sat out the All-Star Game… 🔥👀 pic.twitter.com/rvggwwUxLx
— Dime on UPROXX (@DimeUPROXX) February 24, 2018
Σε μια τραγική λοιπόν στροφή της ιστορίας, στο πρώτο του παιχνίδι μετά το all-star game, σε ένα πάτημα έπεσε στο έδαφος πιάνοντας το γόνατό του, με το αίμα των φίλων των Timberwolves – δικαίως – να παγώνει.
Η ετυμηγορία έγραψε μηνίσκο, και ο Butler αποφάσισε να μην πάει σε πλήρη διόρθωση του προβλήματος για να επιστρέψει σε έξι με οκτώ εβδομάδες (ένα χειρουργείο πλήρους επιδιόρθωσης του μηνίσκου θα τον άφηνε έξω για τη σεζόν – πάντως η ομάδα τον έχει out indefinitely). Μιλώντας λοιπόν για έναν παίκτη που χάνει κατά κανόνα μια δεκαπενταριά παιχνίδια τη σεζόν και παίζει με τα φρένα σπασμένα και για απάνθρωπα διαστήματα, η επιλογή της γρήγορης επιστροφής έναντι της πλήρους θεραπείας του προβλήματος είναι μεγάλο ρίσκο, ιδίως ενόψει του ότι πιθανότατα θα κάνει opt-out από τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του δύο χρόνια από τώρα και θα ψάξει στην αγορά ένα max συμβόλαιο στα 30 του, με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και φορτωμένο οδόμετρο. Εκτός βέβαια αν οι Timberwolves τον δέσουν από του χρόνου με ανανέωση.
Από την άλλη πως να πείσεις έναν φοβερά ανταγωνιστικό τύπο που βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, με μια πραγματικά καλή ομάδα γύρω του και όνειρα για τα playoffs να τα αναβάλλει για του χρόνου; Ας ελπίσουμε να μην το πληρώσει γιατί ο Jimmy Buckets είναι από τους πιο επιδραστικούς παίκτες φέτος στο NBA και έχει μεγάλες παραστάσεις φυλαγμένες για τα playoffs.
Οι Timberwolves πάντως θα είναι δύσκολο χωρίς τον ηγέτη τους να κρατήσουν το πλεονέκτημα έδρας τους, αλλά τουλάχιστον θα αναγκαστούν να δώσουν λεπτά σε παίκτες που ο Thibodeau έχει θάψει αναλογικά με το πόσο θα μπορούσαν να προσφέρουν. Ο Dieng, o Bjelica, ο Jamal Crawford κι ακόμα ο Shabazz Muhammad που έχει εξοβελιστεί από το rotation θα προσπαθήσουν να πείσουν τον φωνακλά του πάγκου τους να τους μοιράσει μερικά ακόμα λεπτά και να μην λιώσει τα κόκκαλα των υπόλοιπων βασικών.
New Orleans, adjusting to a different beat
Ο τραυματισμός του DeMarcus Cousins ήρθε να ανακόψει το καλύτερο ίσως διάστημα της ιστορίας των Pelicans ως Pelicans. Η ομάδα του Alvin Gentry έτρεχε ένα ρεκόρ 7-1 κερδίζοντας τους Rockets, και ανάμεσα στα θύματά τους βρίσκονταν ομάδες όπως οι Celtics και οι Blazers. Το σοκ του τραυματισμού, η ένδεια λύσεων αλλά και ένα πραγματικά δύσκολο πρόγραμμα τους έφερε αντιμέτωπους με πέντε ήττες με 9+ πόντους σε έξι παιχνίδια, και, ενώ δεν τους έριξε εκτός playoffs, τους έκανε να μοιάζουν το εύκολο θύμα για τους διψασμένους Clippers και τους φλεγόμενους Jazz που ακόμα κοιτάζουν την κούρσα από την ουρά. To 28-26 όμως έγινε 33-26 καθώς τα τερτίπια του προγράμματος έφεραν στον δρόμο τους Lakers, Pistons και Nets πριν το all-star game, ενώ στην επιστροφή από αυτό, οι δύο εναπομείναντες stars της Νέας Ορλεάνης πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, και τους οδήγησαν σε άλλες δύο νίκες, αμφότερες στην παράταση.
Τους μεν Heat έλιωσε ο AD με – θεέ και κύριε – 45/17/2/5/5, ενώ τους Bucks που αυτοκτόνησαν ο Jrue Holiday με 36/9/6/1/1. Ακόμη και για να καθυποτάξουν τους ταπεινούς Suns χρειάστηκε να κάνει ο Brow 53/18/3/1/5. Είναι ενδεικτικό του τρόπου που θα σώσουν τη χρονιά στη Νέα Ορλεάνη, δηλαδή με συνεχείς υπερβάσεις. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα πρέπει σίγουρα να βρουν τρόπο να πάρουν περισσότερα από δύο πρώην συμπαίκτες στο Chicago. To 28% του Nikola Mirotic στα τρίποντα δεν είναι αυτό που είχαν οραματιστεί αποχωριζόμενοι το pick πρώτου γύρου τους πριν λίγες εβδομάδες. Την ίδια ώρα ο Rajon Rondo είναι συνεπέστατα ασυνεπής και σε καμία περίπτωση δεν έχει κάνει το step-up που θα έδινε λίγη ακόμη ώθηση στην ομάδα του, ούτε τα αυξημένα του λεπτά έχουν φέρει αντίστοιχη άνοδο στα νούμερά του. Στο παιχνίδι με τους Bucks, που τελικά είχε αίσιο τέλος, ο Rondo ήταν ένα roller coaster συναισθημάτων. Από πραγματικά αδιάφορες άμυνες πήγαινε σε απρόσμενα drives που ξεκολλούσαν την ομάδα, για να ξανακολλήσει το κεφάλι του, να εκβιάζει πάσες και να υποπίπτει σε παράβαση 24 δευτερολέπτων, για να βάλει μετά τρίποντο με ταμπλό, και, στην παράταση, να ξαναδώσει την κατοχή στους προηγούμενους με δύο πόντους Pelicans με εντυπωσιακό άλμα και σφαλιάρα 11” πριν τη λήξη, απλά και μόνο για να κάνει στο καπάκι λάθος επαναφορά. Σχεδόν μπορώ να τον εικονίσω να πηγαίνει ασθμαίνοντας στη γραμμή του τερματισμού, τους Pelicans να τρυπώνουν στα playoffs, να οργιάζει για δύο παιχνίδια και να τραυματίζεται.
Η πραγματικά όμορφη ιστορία όμως είναι αυτή του Emeka Okafor (έστω και αν για να αφηγηθεί έπρεπε να ψοφήσουν ή να φύγουν Cousins, Asik, Ajinca). Ο 35χρονος center που είχε να παίξει από το 2013 όχι μόνο επέστρεψε, αλλά ξεκινάει, και οι Pelicans είναι αήττητοι όταν το κάνει, με τον ίδιο να δείχνει απρόσμενα φρέσκος. Σαφώς δεν έχει ρυθμό στην επίθεση, αλλά προσφέρει πραγματικά ποιοτικά και απαραίτητα τεταρτάκια – άλλωστε αυτό χρειάζεται από εκείνον μια ομάδα που για να επιβιώσει πλέον τρέχει σαν τρελή, με 105 και κάτι pace στα τελευταία 11 παιχνίδια που δεν έχει τον Cousins έχει τρεις περισσότερες κατοχές ανά αγώνα από τους δεύτερους Warriors.
Αισθητικά μιλώντας, η απουσία του Cousins έχει επιτρέψει αυτή την άνοδο του ρυθμού, ακόμα κι αν ο Rondo παίρνει περισσότερα λεπτά. Ταυτόχρονα τους έχει κάνει πιο προβλέψιμους, πράγμα που δεν είναι πάντα κακό. Τα ισοπεδωτικά drives του Cousins που ήταν το ίδιο πιθανό να οδηγήσουν σε assist όσο και σε λάθος έχουν δώσει τη θέση τους σε λιγότερο ριψοκίνδυνες και απρόβλεπτες επιλογές και έχουν ελαττώσει τα ομαδικά λάθη. Αυτό που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν είναι να βελτιώσουν την άμυνα τους στο transition, και φαίνεται ότι ο Boogie και το χαλαρό του τζόγκινγκ δεν ήταν τόσο αιτία, όσο σύμπτωμα.
Για τις πιθανότητές τους να διατηρηθούν σε τροχιά playoffs μας έγραψε ο φίλος Λεωνίδας στον Basketball Guru. Κατά τη δική μου εκτίμηση, οι Pelicans θα κινηθούν στο .500 με λίγο παρακάτω από εδώ και έπειτα, περίπου δηλαδή όπως πάει όλη η χρονιά, αν αφαιρέσουμε τα σκαμπανεβάσματα. Το ζήτημα λοιπόν είναι πόσο πάνω από αυτό θα κινηθούν Clippers και Utah.
Ένα ενδιαφέρον chart από το χρυσωρυχείο του reddit και τον χρήστη llewellyjean
Ενότητα “Συστατικά”
Weirdest Statlines
Για το πρωτοφανές τιγκάρισμα της γραμμής του Anthony Davis μιλήσαμε πιο πάνω. O Dejounte Murray είχε κι αυτός ένα από αυτά τα ωραία παιχνίδια που γεμίζουν τη στατιστική και, αν και έκανε ένα παιχνίδι με σκαμπανεβάσματα απέναντι στο Cleveland, ολοκλήρωσε με 13pts/9reb/5ast/4stl/3blk σε 34′, όντας ο δεύτερος guard στην ιστορία που το κατορθώνει μετά τον Drexler.
Αν είχαμε κατηγορία ugliest statlines ο Dennis Smith Jr. θα διεκδικούσε επάξια μια θέση εκεί. Ο guard των Mavericks τελείωσε το παιχνίδι απέναντι στην Utah με την φτωχή συγκομιδή των επτά πόντων με 2/11 σουτ, 0 σε assists, κλεψίματα και τάπες και πέντε λάθη στις 24 Φλεβάρη…
Chucker of the week
… μια μέρα που γενικά προσέφερε αρκετό υλικό στη στήλη. Ο Shabazz Napier έγραψε ένα ωραίο, στρογγυλό 0/10 που όμως δεν στοίχισε στους Blazers επειδή, απλά, Phoenix. Αλλά και ο Paul George έπαιξε το αντίθετο ενός statement game απέναντι στους Warriors που είχαν κυκλώσει την ημερομηνία της αναμέτρησης με του Thunder, από τους οποίους είχαν κεραστεί δύο βαριές ήττες φέτος. Με 1/14 τελείωσε ο PG13 χάνοντας ένα σερί 14 αγώνων με δύο η περισσότερα τρίποντα. Τουλάχιστον για παρηγοριά ο Klay Thompson είχε 1/11 στο ίδιο παιχνίδι.
Τέλος, και πηγαίνοντας στο διάστημα πριν το all-star game, Τρίτη και 13 του Φλεβάρη ήταν γρουσούζικη μέρα για τον Andrew Wiggins που τελείωσε με 2/14 τον αγώνα απέναντι στους Rockets. Όχι όμως τόσο άτυχη για τον κύριο…
Random Career Highs
… Joffrey Lauvergne, που παρα λίγο να κάνει ένα υπέροχο, μοναδικό, αδιανόητο revenge game απέναντι στους Nuggets. Έκανε ό,τι μπορούσε, βάζοντας 26 πόντους με 12/15 και κατεβάζοντας 11 rebounds, αλλά τελικά έφυγε ηττημένος στα αποδυτήρια. Aλήθεια λέω, να:
Α, ναι, και αυτός ο μέτριος παίκτης, ο Ben Simmons έβαλε 32 πόντους και μοίρασε 11 assists απέναντι στην άμυνα των Bulls, και παραλίγο να φύγει παρόλ’ αυτά ηττημένος πίσω στη Philadelphia καθώς ο Bobby Portis αποφάσισε να σαμποτάρει μόνος του το tanking των Bulls, κάνοντας αυτό:
It´s Zubac Time
Ξέρεις ότι έρχεται η άνοιξη όταν ο Ivica Zubac βγαίνει από την (άδικη) ναφθαλίνη και γράφει 19/11 με 8/8 σουτ.
Σφηνάκια
Κοράκι χαλάει την προσπάθεια του να φανεί συμπαθής
H σεζόν των Hawks σε 5 δευτερόλεπτα
Ο ορισμός του τανκινγκ, κυρία μου
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
