Los Angeles Lakers: #ThePlan

Posted on Feb 13 2018 - 10:10am by Nicolas Radicopoulos

Με πέντε χρόνια διαρκών αποτυχιών στην πλάτη τους, μετά από σωρεία αλλαγών, τόσο σε πρόσωπα, όσο και σε κατευθύνσεις, οι Lakers δείχνουν να έχουν πια καταλήξει τόσο στο προσωπικό με το οποίο θα πορευτούν, όσο και στο πλάνο που αυτό το προσωπικό καλείται να υλοποιήσει. 

Στο κείμενο που ακολουθεί ο Νίκος Ραδικόπουλος αναλύει ποιο είναι το #ThePlan της λαμπρότερης ομάδας του NBA, πως αυτό εκπονήθηκε, και πως ήδη υλοποιείται με επιτυχία. 

Α, και για όσους/ες αναρωτηθήκατε “γιατί οι Lakers είναι η λαμπρότερη ομάδα του ΝΒΑ;”, κι αυτό εξηγείται.

Η Διαδρομή

Είναι το 2013 όταν ο Sam Hinkie αναλαμβάνει τη θέση του General Manager των Sixers και βάζει σε εφαρμογή αυτό που θα μείνει στην Ιστορία του αθλήματος ως το “The Process”, την αγωνιστική καταβαράθρωση, με απλά λόγια, μιας απλά μέτριας ομάδας, ώστε αυτή να ανέλθει στο κορυφαίο αγωνιστικό επίπεδο μέσα από αλλεπάλληλα υψηλά picks στα drafts και την από εκεί συσσώρευση ταλέντου. Μία διαδικασία που εναντιωνόταν στις βασικότερες και πιο θεμελιακές αρχές του αθλήματος, τόσο αγωνιστικές, όσο και οικονομικές, που έφτασε τη Λίγκα, τους κανονισμούς αυτής, αλλά και τις υπόλοιπες ομάδες, στα όριά τους, φροντίζοντας διαρκώς να τα “γρατζουνάει, αλλά να μην τα σκίζει”. Ο Hinkie απολύθηκε πριν καταφέρει να δει την ολοκλήρωση του σχεδιασμού του, με τον απολαυστικό συνδυασμό Embiid και Simmons με τη φανέλα των 76ers να αποδίδει εντός παρκέ, αλλά η πενταετία του “The Process” θα είναι σημείο αναφοράς της Λίγκας για πάντα.

Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, η πιο επιτυχημένη ομάδα της τρέχουσας χιλιετίας ως τότε στο NBΑ, η ομάδα των πέντε Πρωταθλημάτων στα 14 χρόνια που είχαν προηγηθεί, ξεκινούσε τη σεζόν αναζητώντας και πάλι μεγαλεία. Οι Los Angeles Lakers έμπαιναν στη σεζόν 2013-14 με ψευδαισθήσεις διεκδίκησης της κορυφής. Και τούτο καθώς στο roster τους είχαν τους Kobe Bryant, Pau Gasol, Steve Nash, πλαισιωμένους από μια σειρά από συμπαθητικούς ρολίστες, όπως οι Steve Blake, Nick Young, Kent Bazemore, Jordan Hill, Wes Johnson, Chris Kaman. Στον πάγκο δε, καθόταν ο, μετέπειτα δικαιωμένος, αλλά ακόμα τότε έντονα αμφισβητούμενος, Mike D’Antoni.

Με αφετηρία, λοιπόν, τη σεζόν επίσημης έναρξης του “The Process”, εκείνη του 2013-14, οι Sixers έγραψαν σε τέσσερις ολοκληρωμένες σεζόν 75 νίκες, 19, 18, 10 και 28 κατά σειρά, με τους Lakers να πετυχαίνουν μόλις 16 περισσότερες στο ίδιο διάστημα, ήτοι 91, με 27, 21, 17 και 26 αντίστοιχα.

Αν στις τέσσερις ανωτέρω σεζόν προσθέσουμε και την πορεία των Lakers για τα πρώτα 38 παιχνίδια της περιόδου 2017-18, με ένα σερί μάλιστα 1-12 στα παιχνίδια #26 ως #38, μέχρι και την 6η Ιανουαρίου του 2018, τότε μιλάμε για το 12ο χειρότερο αγωνιστικό σερί πενταετίας στην Ιστορία της Λίγκας (με τους Sixers να έχουν “γράψει” το 7ο χειρότερο).

(Ο πίνακας από το The Ringer)

Η διαφορά των δύο ομάδων;

Οι Sixers είχαν ένα, αμφιλεγόμενο μεν, αλλά ξεκάθαρο, πλάνο.

Οι Lakers, μέχρι πρόσφατα, όχι.

Η Ομάδα

Αυτό που δεν θα πρέπει κανείς να αγνοεί όταν αναφέρεται στους Lakers είναι πως πρόκειται για το κορυφαίο franchise του NBA. Μόνιμα στο πάνω μισό της λίγκας σε εισιτήρια, συνήθως δε στο top-5, τόσο εντός, όσο και εκτός έδρας, έχει οικονομική αποτίμηση στα $ 3,3 δισ.1)Στοιχεία Φλεβάρη 2018., όντας το δεύτερο μπασκετικό (πίσω από τους Knicks) και ένατο συνολικά ακριβότερο αθλητικό franchise του κόσμου2)Στοιχεία Ιούλη 2017.. Διαθέτουν το μεγαλύτερο τηλεοπτικό συμβόλαιο στο NBA, αξίας $ 4 δισ. για 20 χρόνια με την Time Warner, το μεγαλύτερο τοπικό συμβόλαιο κάλυψης των αγώνων, αξίας περίπου $ 150 εκατ. τον χρόνο3)Μιάμιση φορά το ύψος του salary cap δηλαδή!είναι μόνιμα στις κορυφαίες δέκα ομάδες του NBA σε πωλήσεις προϊόντων, ενώ διαθέτουν 36 επίσημους χορηγούς – κολοσσούς.

Αγωνιστικά δε, έχουν φτάσει 31 φορές σε Τελικούς NBA, σε δέκα περισσότερους από τους δεύτερους Celtics, με τρίτους τους Warriors και Sixers4)Στις διάφορες εποχές και μορφές τους. που έχουν από εννέα παρουσίες, έχοντας κατακτήσει το Larry O’Brien Trophy 16 φορές, μία λιγότερη από τους πρωτοπόρους στη σχετική λίστα Celtics.

Ακόμα εντυπωσιακότερο -τόσο της ιστορίας του franchise, όσο και της τρέχουσας κατάστασης αυτού- το γεγονός πως από την ίδρυσή τους, τη σεζόν 1948-49, ως και τη σεζόν 2012-13, είχαν μείνει μόλις πέντε φορές συνολικά εκτός playoffs, και μόλις μία φορά για δύο σερί σεζόν. Προφανώς και είναι πρώτοι και σε αυτή τη λίστα, με 59 συνολικές παρουσίες στην post season, με τους Celtics να ακολουθούν με 53, και κατόπιν Hawks και Sixers με 47. Πλέον, με πιθανότερο αποτέλεσμα να μην είναι ούτε στα playoffs 2018, παρά την πρόσφατη φόρμα τους, θα μετράνε πέντε σερί εκτός playoffs σεζόν, όσες δηλαδή τα πρώτα 64 χρόνια του οργανισμού!

Αν στα παραπάνω δε, συμπεριλάβουμε και το λαμπερό και κοσμοπολίτικο της πόλης του Los Angeles (ή μέρος αυτού, εν πάσει περιπτώσει), τότε καταλαβαίνουμε γιατί οι Lakers, συνδυαστικά από άποψη οικονομικής αξίας, αγωνιστικής ιστορίας και τοποθεσίας, είναι το λαμπρότερο αστέρι του NBA.

Το Κομβικό Σημείο Αλλαγής

Κάτι τέτοιο, βέβαια, κάθε άλλο παρά εμφανές ήταν στα χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του εμβληματικού ιδιοκτήτη της ομάδας, Dr. Jerry Buss. Ήταν Φλεβάρης του 2013 όταν ο Dr. Buss απεβίωσε, αφήνοντας την ομάδα στα παιδιά του, Johnny, Jim, και Jeanie με ηλικιακή σειρά, στα ξεκινήματα του έτους που η ομάδα προκρίθηκε για τελευταία φορά στα playoffs.

Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Dr. Buss, και ο Jim Buss, που ανέλαβε αρχικά να τρέξει την ομάδα, δεν είχε να επιδείξει τίποτα το θετικό, ούτε αγωνιστικά, ούτε οικονομικά. Η ομάδα παρέμενε σταθερά εκτός playoffs, τον Mike D’Antoni είχε διαδεχθεί ο θρύλος του οργανισμού, Byron Scott, με αποκρουστικά ωστόσο αποτελέσματα, ενώ τα συμβόλαια των Luol Deng (4 χρόνια / $ 72 εκατ.) και Timofey Mozgov (4 χρόνια / $ 64 εκατ.) της offseason του 2016 θα έχουν για πάντα ανεκδοτικό χαρακτήρα.

Παρόλα αυτά, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης της αδερφής του Jim, Jeanie, ήταν η αποτυχία της διοίκησης να φέρει τον DeMarcus Cousins στους Lakers, με τον παίχτη να ανταλλάσσεται τελικά από τους Kings στους Pelicans κατά το All Star Game του 2017.

Πιο συγκεκριμένα, η Jeanie Buss, πρώην playmate και πρώην σύντροφος Phil Jackson, λίγες μέρες πριν το trade deadline του Φλεβάρη του 2017, και την αποτυχία του διοικητικού διδύμου, που αποτελούταν από τον Jim Buss και τον -από το 1986 βοηθό GM του εξίσου εμβληματικού Jerry West, και από το 2000 αποκλειστικό- GM των Lakers, Μitch Kupchak, να φέρουν τον DeMarcus Cousins στους Lakers, ενεργοποίησε το option που είχε και έδιωξε αμφότερους από τη διοίκηση, αντικαθιστώντας τους, τον μεν πρώτο με τον εαυτό της, τον δε δεύτερο με το δίδυμο των Magic Johnson και τον ατζέντη του Kobe Bryant, Rob Pelinka, ως έναν πιο ειδικό στις δαιδαλώδεις λεπτομέρειες του salary cap.

Ο Magic είχε ήδη να επιδείξει μία επιτυχημένη σταδιοδρομία διοικητικά στις L.A. Sparks, την ομάδα του WNBA του Los Angeles, αλλά και στους L.A. Dodgers, την ομάδα baseball της πόλης, και κύριος σκοπός της πρόσληψής τους στους Lakers ήταν να επαναφέρει στην ομάδα κάτι από την απολεσθείσα αίγλη της, το winning mentality, που σε όλη του τη διαδρομή, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, είχε, αλλά και με την τεράστια προσωπικότητά του να καταφέρει να ξανακάνει τους Lakers τον ισχυρότερο παίχτη κάθε off season και κύριο προορισμό κάθε free agent, χαρακτηριστικό που τα τελευταία χρόνια είχε απολεστεί πλήρως από τον οργανισμό.

Ο δε Pelinka, έχοντας ως πελάτες, πέρα από τον Kobe, και τους James Harden, Eric Gordon, Chris Bosh, Avery Bradley και Andre Iguodala, είναι βαθύς γνώστης της CBA και των ιδιαιτεροτήτων αυτής, αλλά και ικανότατος διαπραγματευτής.

Ουσιαστικά ο μεν Magic ανέλαβε την μεγάλη εικόνα της αναδιοργάνωσης του franchise, και ο δε Pelinka την άχαρη, αλλά καθοριστική, καθημερινότητα πραγμάτωσης του σχεδιασμού αυτού.

Και μιας και η αλλαγή σκυτάλης θα έπρεπε να είχε λίγο παραπάνω “δράμα”, αφού στο LA αναφερόμαστε άλλωστε, λίγες μέρες μετά την ανωτέρω αναφερθείσα αλλαγή στα διοικητικά των Lakers, τα αδέρφια της Jeanie προσπάθησαν να την ανατρέψουν, επανα-αναλαμβάνοντας τη διοίκηση του οργανισμού, με την όλη προσπάθεια να γίνεται, όμως, τόσο παράτυπα και άκομψα, που οδηγήθηκαν άμεσα από την αδερφή τους στα δικαστήρια και σε μία αστεία δικαιολόγηση της όλης προσπάθειας τους στον Τύπο από τους ίδιους.

#ThePlan
Trade Deadline 2017

Χωρίς την πλαισίωση της κατάστασης, όπως περιγράφηκε στις ανωτέρω παραγράφους, δεν θα ήταν εύκολο να γίνει κατανοητό το ακριβές τέλμα στο οποιό είχε πέσει ο οργανισμός, και εξ αυτού ακριβώς του τέλματος, το μέγεθος της επιτυχίας των κινήσεων των Magic Johnson και Rob Pelinka, μόλις μέσα σε έναν χρόνο από την ανάληψη των καθηκόντων τους.

Και τα δείγματα γραφής του διδύμου ήταν θετικά από το “καλημέρα”.  Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Magic πακέταρε τον 30χρονο τότε Lou Williams και τον έστειλε στους Rockets για το πρώτο pick της ομάδας του Houston στο draft του 2017 και το συμβόλαιο του Corey Brewer, το οποίο λήγει την κομβική ημερομηνία για τους Lakers: 30.06.2018.

Offseason 2017

Το καλοκαίρι του 2017 ήταν όμως η εποχή για το μεγάλο ξεσκαρτάρισμα: τα συμβόλαια που δόθηκαν κατά το cap spike της off season 20165)Άνοδος του cap από τα $ 70 εκατ. της περιόδου 2015-16, στα $ 94 εκατ. για την περίοδο 2016-17, λόγω του νέου τηλεοπτικού συμβολαίου που ξεκίνησε την συγκεκριμένη σεζόν. Μεγάλη η ευθύνη της Ένωσης των Παιχτών, της NBPA, που δεν δέχτηκε αυτή η άνοδος να εξομαλυνθεί σε τρεις ή τέσσερις σεζόν, με αποτέλεσμα η μόνη ευνοημένη να είναι η free agency του καλοκαιριού του 2016., αυτά των Deng, Mozgov, που προαναφέραμε, αλλά και εκείνο του Clarkson των $ 50 εκατ. για τέσσερα χρόνια, ήταν που έπρεπε να φύγουν από τα βιβλία του οργανισμού.

Διορθώσεις, βέβαια, λαθών συνολικής αξίας $ 186 εκατ., είναι κατανοητό πως δεν γίνονται χωρίς κόστος.

Και το αρχικό κόστος, το “αμπαλάζ περιτυλίγματος” του συμβολαίου του Mozgov, ήταν ο D’Angelo Russell. Το #2 του draft του 2015, μην έχοντας καταφέρει να βρει τις απαιτούμενες συνθήκες για να αποδείξει την αξία του στο Los Angeles, αλλά και έχοντας γράψει μερικές πολύ κακές στιγμές κατά την παραμονή του σε αυτό, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, στη δίχρονη παρουσία του στον οργανισμό, ήταν το “δόλωμα” του υψηλού pick που δεν είχαν draftάρει για χρόνια οι Nets. Έτσι, για αυτόν και τον Mozgov, οι Lakers πήραν πίσω το συμβόλαιο του Brook Lopez, ενός center με εξαιρετικό σουτ τριών πόντων, και, το κυριότερο, συμβόλαιο που έληγε την “κρίσιμη ημερομηνία”. Μαζί με αυτόν έλαβαν και το #27 του draft του 2017.

Δύο deals, δύο συμβόλαια που λήγουν στις 30.06.2018 και δύο πρώτα picks πρώτου γύρου μέχρι στιγμής.

Κι ενδιαφέρον έχει το πως χειρίστικαν τα picks αυτά οι Lakers. Διαλέγοντας στο #2 (δικό τους pick), στο #27 (από Nets) και στο #28 (από Rockets), έκαναν τα πρώτα δύο Lonzo Ball και Kyle Kuzma, ενώ το #28 το “έσπασαν” στα picks #30 και #42 του ίδιου draft, όπου και διάλεξαν τους Josh Hart και Thomas Bryant.

Εξαιρετική διαχείριση τόσο των assets, όσο και των προβλημάτων, με την μετατροπή του συμβολαίου του Mozgov σε Kyle Kuzma, ενδεχομένως να καταγράφεται στην Ιστορία ως το πιο επιτυχημένο salary dump που έχει λάβει ποτέ χώρα.

Στα αξιοσημείωτα του καλοκαιριού του 2017, η υπογραφή του Kentavious Caldwell-Pope για έναν μόλις έναν χρόνο. Γιατί να είναι αξιοσήμειωτο να δίνονται $ 17,75 εκατ. σε έναν παίχτη για έναν χρόνο, ειδικά όταν αυτός έχει μια μέτρια σεζόν στη συνέχεια; Επειδή έχει τον ίδιο ατζέντη με τον LeBron, τον Rich Paul, κι έτσι μπορεί σαν οργανισμός νομιμότατα να μιλά καθημερινά μαζί του για ό,τι θέλει.

Στα άξια λόγου εντός της σεζόν 2017-18, και πριν το trade deadline της 8ης Φεβρουαρίου, είναι κι ένα γεγονός που δεν ξέρω αν ήταν μέρος του σχεδίου, ή ένας συνδυασμός σύμπτωσης και τύχης, αλλά ο εξωστρακισμός του φαφλατά LaVar Ball στη Λιθουανία, λίγο μετά τις δηλώσεις του κατά του Luke Walton μάλιστα, μόνο ως εξαιρετικό νέο μπορεί να αντιμετωπιστεί. Στην ερώτηση δε, αν ο γιος αξίζει όλη αυτή την ταλαιπώρια που ασταμάτητα παρέχει ο πατέρας Ball, θα ήθελα απλά να παραθέσω πως 10+ σε πόντους, 7+ σε rebs και assists, 1,5+ κλέψιμο, 0,5+ block, μόλις τρεις rookies έχουν γράψει στην Ιστορία της Λίγκας: οι Magic Johnson, Ben Simmons και Lonzo Ball. Φαντάζομαι κάπως έτσι απαντάται ικανοποιητικά το σχετικό ερώτημα6)Το ότι οι δύο εκ των τριών είναι της φετινής σεζόν αποκαλύπτει, παράλληλα, πάρα πολλά για την ποιότητα των παιχτών της Λίγκας σήμερα και το πόσο ταλέντο υπάρχει σε αυτήν στις μέρες μας..

Trade Deadline 2018

Και με αυτά φτάνουμε στην τελευταία πράξη της εξαιρετικής ως τώρα παράστασης των Magic και Pelinka, πράξη που μας προετοιμάζει για την κορύφωση του έργου τους, σε ένα από τα δύο επόμενα καλοκαίρια.

Με την -όπως αποδείχτηκε- μπλόφα, πως οι Lakers δεν ενδιαφέρονται τελικά για την offseason του 2018, αλλά πάνε για εκείνη του 2019, μπλόφα που σκοπίμως στόχευε σε μια τάχα παραδοχή ήττας αναφορικά με το κυνήγι των LeBron και Paul George, με ένα άρθρο, μάλιστα, που έφερε την υπογραφή δύο εκ των “βαριών” ονομάτων του ESPN, των Ramona Shelburne και Adrian Wojnarowski (το πιο βαρύ από όλα, όταν μιλάμε για NBA trades), δύο μόλις μέρες πριν το trade deadline μάλιστα, κατάφεραν να αφήσουν την εντύπωση πως δεν θα κινηθούν δυναμικά σε αυτό.

Φεύ. Η πρώτη, κι ίσως η μεγαλύτερη βόμβα της ημέρας του deadline, αφορούσε ακριβώς τους Lakers. Ο Kevin O’Connor του Ringer ήταν που έδωσε την είδηση: Jordan Clarkson και Larry Nance Jr. στους Cavaliers, για τους Isaiah Thomas, Channing Frye και το pick πρώτου γύρου των Cavs για το 2018! Δεύτερο κακό συμβόλαιο εκτός βιβλίων, κόστος αυτού ο συμπαθέστατος Larry Nance, μα ανταλλάγματα ο καλύτερος παίχτης του trade, παίχτης που μόλις έναν χρόνο πριν ήταν στις συζητήσεις για τον MVP, τα bird rights αυτού, δύο συμβόλαια που λήγουν -μαντέψτε!- στις 30.06.2018, και ένα pick πρώτου γύρου δώρο!

Και το συγκεκριμένο trade το κάνουν εντυπωσιακότερο δύο συγκεκριμένα δεδομένα. Πρώτον, το trade έλαβε χώρα σε μία trade deadline που μόλις δύο picks πρώτου γύρου ανταλλάχθηκαν: το αναφερόμενο των Cavs και το pick των Pelicans για τον Mirotic, σε ένα trade που φόρτωνε, όμως, στους Bulls και το συμβόλαιο του Asik7)$ 23,2 εκατ. ως το 2019-20, αλλά με μόλις $3 εκατ. από τα $ 12 εκατ. του τελευταίου έτους εγγυημένα., αποδεικνύοντας άμεσα αυτό που γράφαμε το καλοκαίρι, για την κατακόρυφη αύξηση της αξίας των picks πρώτου γύρου μετά την υπογραφή της νέας CBA. Δεύτερον, μόλις τρεις μέρες πριν το trade μεταξύ Lakers και Cavs λάβει χώρα, ο Lou Williams, το ταβάνι των αγωνιστικών δυνατοτήτων του Clarkson, το πρότυπο παίχτη που έρχεται από τον πάγκο και προσφέρει σκορ και ball handling, ανανέωσε με τους Clippers για τρία χρόνια, έναντι $ 8 εκατ. τον χρόνο, θέτοντας με αυτό το συμβόλαιο τα δεδομένα της νέας οικονομικής εποχής του ΝΒΑ, μακριά πολύ από τις αλόγιστες σπατάλες στους Mahimni αυτού του κόσμου, σπατάλες που έλαβαν χώρα το 2016 και ως πρόσφατα. Η υπογραφή της επέκτασης του Lou Will φάνταζε πως θα δυσκόλευε την ανταλλαγή του Clarkson, καθώς ποιος θα δεχόταν να πληρώνει τον τελευταίο πάνω από μιάμιση φορά τα λεφτά του πρώτου, λαμβάνοντας εμφανώς και σοβαρά λιγότερα από αυτόν, για τον ίδιο ακριβώς αγωνιστικό ρόλο;

Και όμως και αυτό το κατάφεραν. Και μάλιστα σε ανταλλαγή με την ομάδα από την οποία θέλουν να πάρουν το καλοκαίρι τον LeBron. Και το κατάφεραν παίρνοντας μαζί κι ένα ακόμα pick πρώτου γύρου, εν μέσω ξεφορτώματος κακών συμβολαίων και μην έχοντας το δικό τους pick για το 20188)Ένα pick που θα καταλήξει στους Celtics αν είναι μεταξύ του #2 και του #5,  ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση στους Sixers. Ήταν το pick που έδωσαν σαν μέρος των ανταλλαγμάτων για τον Steve Nash, την -ιδιαίτερα ενδιάφερουσα- πορεία του οποίου έχουμε περιγράψει αναλυτικά εδώ.. Κι ακόμα κι αν το pick αναμένεται να είναι κοντά στο #24, οι επιλογές των Clarkson9)Αρχική επιλογή από Wizards. (#46), Kuzma (#28), Nance Jr. (#27) και Hart (#30), μας έχουν πείσει πως οι Lakers μπορούν να κάνουν καλές επιλογές παιχτών στα βάθη του πρώτου γύρου ή ακόμα κι ύστερα.

Απίθανα πράγματα…

Μόνο μελανό σημείο; Η παρορμητική δήλωση του Magic, όταν ρωτήθηκε για τον Deng και αν υπήρξε ενδιαφέρον για αυτόν. Το “Wish we had” έκανε τον Pelinka να παγώσει:

Παρότι, ωστόσο ο Deng παραμένει στα βιβλία των Lakers, φαντάζει πραγματικά απίθανο το ότι μέσα σε έναν χρόνο οι Magic και Pelinka κατάφεραν να μετατρέψουν τα συμβόλαια των Williams, Clarkson και Mozgov σε Kyle Kuzma, Josh Hart, Thomas Bryant και ένα pick πρώτου γύρου του 2018, με κόστος τους D’Angelo Russell και Larry Nance Jr., καθαρίζοντας ταυτόχρονα το salary cap τους για την free agency τόσο του 2018, όσο και του 2019.

To Σήμερα και το Αύριο
Το Παρόν

Αγωνιστικά οι Lakers μπαίνοντας στο trade deadline έδειχναν στην καλύτερη κατάσταση επί εποχής Walton. Σαν το σημείο καμπής του οργανισμού αναφέρθηκε στις αρχές του κειμένου η 6η Ιανουαρίου 2018, όταν η ομάδα είχε μόλις μία νίκη σε 13 παιχνίδια. Από την 7η Ιανουαρίου και ως το trade deadline της 8ης Φεβρουαρίου 2018 όμως, σαν ένα μαγικό κουμπί να πατήθηκε, και οι Lakers έτρεξαν ένα σερί 12-4, το δεύτερο καλύτερο της Λίγκας για τη συγκεκριμένη περίοδο, πίσω μόνο από αυτό των Rockets. Το ακόμα εντυπωσιακότερο, ότι στο ίδιο διάστημα είχαν το τρίτο καλύτερο defensive rating, παράλληλα με το έβδομο pace. Η βελτίωση για την χειρότερη άμυνα της σεζόν 2016-17 είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Αξίζει να σημειωθεί δε, πως το συγκεκριμένο σερί έγινε χωρίς την παρουσία του Lonzo Ball, κάτι που αναφέρεται γιατί ως τότε οι Lakers είχαν 0-7 στα παιχνίδια που δεν έπαιζε ο Lonzo.

Ένας υγιής Isaiah Thomas (σε έναν υγιή οργανισμό, κάτι που το Cleveland προ του trade deadline σαφώς δεν ήταν) μάλλον θα πρέπει να θεωρείται αναβάθμιση σε σχέση με τον Clarkson. Η παρουσία δε του Frye, πέρα από την δεδομένη εμπειρία του, εμπειρία απαραίτητη για τα αποδυτήρια ομάδας που αποτελείται κατά βάση από πιτσιρικάδες, δίνει έναν ακόμα stretch ψηλό, που μαζί με Lopez και Kuzma μπορούν να δημιουργούν το απαραίτητο spacing, κάνοντας το καρέ της frontcourt, που περιλαμβάνει και τον poor man’s Draymond, τον Julius Randle, ιδιαίτερα γεμάτο και ικανό να αποδώσει κάθε αγωνιστικό σχεδιασμό του Walton με την παλέτα των αγωνιστικών χαρακτηριστικών που οι τέσσερις συγκεκριμένοι παίχτες του προσφέρουν.

Και παρότι ο στόχος των playoffs 2018 δεν φαντάζει εφικτός λίγο πριν το All Star Game (με τους Lakers να βρίσκονται έξι παιχνίδια μακριά από την 8η θέση, αλλά με τρεις ομάδες πάνω από αυτούς, με μία εξ αυτών τη φορμαρισμένη Utah), η ωρίμανση των νεαρών  που αποτελούν σημαντικό μέρος του σχεδιασμού του οργανισμού μέσα σε ένα υγιές, αλλά και ανταγωνιστικό περιβάλλον, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.

Αγωνιστικά, συνεπώς, οι Lakers βρίσκονται πρώτη φορά σε καλό φεγγάρι, μετά από πολύ καιρό.

Η Offseason 2018

Ας εξετάσουμε, όμως, τα σημαντικότερα, δηλαδή τα μελλούμενα. Τα τρέχοντα δεδομένα για την offseason 2018 είναι πως μόλις έξι ομάδες θα έχουν χώρο στο salary: οι Lakers, Suns, Sixers, Bulls, Hawks και Mavericks. Δεδομένο ένα. Ο LeBron δεν πρόκειται να πάει, ειδικά στα 33 του, ως ο μόνος superstar σε μία ομάδα. Δεδομένο δύο και βασικότερο.

Έστω λοιπόν, πως οι Cavs τερματίζουν στην τρέχουσα θέση τους, την έβδομη καλύτερη της λίγκας και το pick τους που δίνουν στους Lakers είναι το #24, και το salary cap της σεζόν 2018-19 θα είναι στα $ 101 που προβλέπεται. Τότε οι Lakers θα έχουν ελεύθερα $ 60 εκατ. στο salary την 1η Ιουλίου, απλά και μόνο αφήνοντας να φύγουν όλα τα expirings και μη εγγυημένα συμβόλαια, που στοχοπροσηλωμένα μάζευαν τόσο καιρό (Brook Lopez, Kentavious Caldwell-Pope, Julius Randle, Corey Brewer, Tyler Ennis, Ivica Zubac, Thomas Bryant, Isaiah Thomas, και Channing Frye) και θα τους μένουν μόλις πέντε εγγυημένα συμβόλαια για τη σεζόν 2018-19: τα rookie contracts των Ingram, Ball, Kuzma και Hart και εκείνο του Deng.

Τα $ 60 εκατ. ($ 59,8 εκατ. για την ακρίβεια) είναι -παρά $ 800 χιλ., αλλά μην σας αγχώνουν αυτά, υπάρχουν- αρκετά για να υπογράψουν δύο max παίχτες με προϋπηρεσία εφτά ως εννιά χρόνια στη λίγκα  (tier 2), μια κατηγορία που εμπίπτουν τόσο ο Paul George, όσο και ο DeMarcus Cousins, οι οποίοι δικαιούνται max 30% του salary, ήτοι $ 30,3 εκατ. για τη σεζόν 2018-19. Με τον Cousins, όμως, να είναι εκτός δράσης λόγω αχίλλειου ο πραγματικός στόχος είναι το δίδυμο George και LeBron. Ο τελευταίος, έχοντας πάνω από δέκα χρόνια στη λίγκα, δικαιούται max ίσο με το 35% του salary (tier 3), ήτοι $ 35,3 εκατ. για τη σεζόν 2018-19.

Και εδώ είναι που γίνεται stretch το συμβόλαιο του Deng, o οποίος έχει λαμβάνειν $ 36,8 εκατ. για τα επόμενα δύο χρόνια. Το συμβόλαιο του Deng μπορεί να “απλωθεί” στα επόμενα πέντε χρόνια, επιβαρύνοντας το cap των Lakers με $ 7,4 εκατ. κάθε ένα από αυτά. Μια τέτοια κίνηση θα έφτανε το ελεύθερο cap των Lakers στα  $ 69,6 εκατ., ποσό ικανό για να υπογράψουν και τους δύο superstars10)Υπάρχει και το σενάριο να κάνουν στον Deng πρώτα ανανέωση συμβολαίου, μετά τις 07.07.2018 που θα επιτρέπεται, όταν και κλείνει τριετία από την υπογραφή του προηγούμενου, με τα ίδια λεφτά που έχει λαμβάνειν για τα δύο χρόνια του τρέχοντος, αλλά σε βάθος πέντε ετών στο καινούριο, και αμέσως μετά να τον “stretchάρουν”. Μια τέτοια κίνηση που θα τους επέτρεπε το ίδιο ποσό να το αποπληρώσουν σε 11 χρόνια αντί για πέντε και που θα τους δώσει επιπλέον $ 4 εκατ. περίπου κάθε χρόνο σε cap, αλλά με αυτό το σενάριο σας βάζω στα υπερβολικά βαθιά του salary και της CBA, οπότε το αφήνω απλά εδώ ως παρένθεση, μιας και είναι τραβηγμένο σενάριο έτσι κι αλλιώς..

Αν αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η διαρκής αναφορά στους LeBron και George, η απάντηση είναι πως αυτό γίνεται βάσει των δεδομένων. Και τα δεδομένα είναι πως ο LeBron έχει αγοράσει δύο σπίτια αξίας $ 23 εκατ. στο L.A. Έχει δηλώσει πως εκεί θα είναι το κέντρο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας, εκεί πάνε πλέον τα παιδιά του σχολείο, και εκεί ήδη ο ατζέντης και φίλος του, Rich Paul, έχει τη βάση του. Οι Lakers το καλοκαίρι χρεώθηκαν με πρόστιμο $ 500.000,00 για παράνομη προσέγγιση του Paul George, ένα πρόστιμο που ο κουβαρντάς Magic είπε θα το πληρώσει από την τσέπη του, ο οποίος George μάλιστα ανοιχτά έχει δηλώσει πως θέλει να παίξει στους Lakers.

Αν όλα αυτά τα δεδομένα είναι παραπλανητικά, τότε έχουμε πέσει όλοι θύματα μιας τεράστιας απάτης. Αν πάλι είναι τόσο πασιφανή, και απλά δυσκολευόμαστε να δεχτούμε όλοι κάτι τόσο προφανές, δεν έχω κάποιο επιχείρημα να αντιτάξω. Πάντως, αν η μόνη δυσκολία αυτού του σεναρίου ήταν τα οικονομικά των Lakers, πλέον αυτό το εμπόδιο έχει ξεπεραστεί και δη τόσο εντυπωσιακά όσο περιγράφτηκε ανωτέρω.

Προσωπική μου άποψη πλέον είναι πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως θα τους υπογράψουν. Επίσης προσωπική μου άποψη είναι πως θα υπογράψουν και τον Cousins. Δεν χωράνε τρίτο max, αλλά δεν βλέπω το πως ο LeBron θα είναι ικανοποιημένος με ένα roster που θα αποτελείται από αυτόν, τον George, τέσσερις-πέντε νεαρούς και όποιους βετεράνους υπογράψουν στο minimum. Εναλλακτική επιλογή ίσως είναι ο Noel, που -δεν θα το φανταστείτε!- έχει για ατζέντη τον Rich Paul (του LeBron ντε!). Τα οικονομικά για την υπογραφή τριών αστέρων και αρκετών βετεράνων γίνονται αρκετά πολύπλοκα για να παρατεθούν, αλλά θεωρώ δεδομένο πως οι Lakers, όντας μάλιστα αρκετά χρόνια κάτω από το tax, δεν θα τα τσιγκουνευτούν προκειμένου να ξαναγυρίσουν στον δρόμο των επιτυχιών. Περίπλοκες δομές συμβολαίων, με μικρότερη πληρωμή μπροστά για να χωρέσουν όλοι αρχικά και μετά αύξηση των συμβολαίων, ίσως επιλεγούν11)Για να υπογραφεί free agent που η ομάδα δεν έχει τα bird rights του πρέπει να έχει το salary για να το κάνει.. Κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύσει για τους υπόλοιπους, βέβαια, μιας και για τον LeBron τα δεδομένα είναι δύο: θα πάρει 1+1 max, με player’s option για τον δεύτερο χρόνο, και θα υπογράψει τελευταίος, αφού έχουν υπογράψει όλοι όσοι θέλει να φέρει μαζί του. Και μόνο έτσι θα υπογράψει.

The Backup Plan: H Offseason του 2019

Το θετικό, βέβαια, με τους Lakers είναι πως πλέον που έχουν καταλήξει στη βάση της ομάδας, στους Lonzo, Ingram και Kuzma, συν τους Hart και όποιον διαλέξουν με το pick των Cavs, και έχουν τον χώρο στο cap, αν δεν βγει το πλάνο το καλοκαίρι του 2018, να μπορούν να ξαναπροσπαθήσουν το αμέσως επόμενο. Να προσφέρουν ετήσια συμβόλαια, όπως έκαναν φέτος με τον Cadwell-Pope, στους καλούς free agents. Επίσης, διαθέτουν πια τα bird rights του Thomas και μπορούν να του δώσουν παραπάνω χρήματα από κάθε άλλη ομάδα. Αν και προσωπικά δεν θεωρώ καλή επιλογή να δώσει κάποιος μεγάλο συμβόλαιο στο ταλαιπωρημένο κορμί ενός 29χρονου, μικροκαμωμένου για τα δεδομένα του ΝΒΑ, δυναμικού παίχτη, που βασίζεται στην αθλητικότητά του. Σε κάθε περίπτωση είναι μια καλή εναλλακτική λύση τα bird rights του, ιδίως για ένα μικρής διάρκειας συμβόλαιο, και καλώς την διαθέτουν.

Και, με αυτά και με εκείνα, να περιμένουν έναν ακόμα χρόνο ώσπου να βγουν στην αγορά (αν δεν υπογράψουν νωρίτερα extension με τις ομάδες τους) οι Klay Thompson, Kawhi Leonard, Jimmy Butler, και -πάλι ο- LeBron James, το καλοκαίρι του 2019.

Συμπερασματικά

Ένας οργανισμός που φάνταζε το ίδιο καταδικασμένος με τους Nets πριν από έναν χρόνο, χωρίς picks, με κακά συμβόλαια, με περιορισμένο ταλέντο, κατάφερε να γυρίσει εντελώς την κατάσταση μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, σε βαθμό που όχι μόνο να καθορίζει ξανά αυτός την τύχη του, αλλά να έχει και επιλογές για το πώς και το πότε. Η δουλειά των Magic, Pelinka και του επιτελείου αυτών είναι πράγματι εντυπωσιακή, έχοντας καταφέρει να πετύχουν αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο: έχουν βελτιώσει την ομάδα τόσο αγωνιστικά, όσο και από άποψη salary, έχοντας ανοίξει τον χώρο που απαιτείται για να μπορούν να υποδεχτούν δύο max συμβόλαια, είτε την offseason 2018, είτε εκείνη του 2019. Cheers.

Το hashtag #ThePlan που χρησιμοποιείται στον τίτλο είναι σχετική παρότρυνση σε άρθρο του Brendon Kleen “Rob Pelinka’s rebuilding plan for the Los Angeles Lakers is nearly compete” για το The Step Back που δημοσιεύτηκε στις 09.02.2018.

Πηγές άρθρου (πέρα των 21 αναφερόμενων ή linkαρισμένων εντός αυτού):

http://bleacherreport.com/articles/2758565-la-lakers-take-a-big-step-toward-building-a-superteam

http://www.sportingnews.com/nba/news/nba-trade-deadline-rumors-news-lakers-cavs-lebron-james-paul-george-contract-free-agency-2018/11dzavg0jjp1k1jc22zrcyl7sr

https://www.theringer.com/the-bill-simmons-podcast/2018/2/8/16993092/bill-simmons-podcast-nba-trade-deadline

http://www.blogtalkradio.com/duncdon/2018/02/08/trade-deadline-part-1-the-clelal-and-cleutasac-deals

http://www.theballhog.net/2017/05/08/rantevou-ton-oktobri-los-angeles-lakers-28/

Όλα τα οικονομικά δεδομένα από τα spotrac.com και realgm.com

Όλα τα στατιστικά από το basketball-reference.com και από το nba.com/stats

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Στοιχεία Φλεβάρη 2018.
2 Στοιχεία Ιούλη 2017.
3 Μιάμιση φορά το ύψος του salary cap δηλαδή!
4 Στις διάφορες εποχές και μορφές τους.
5 Άνοδος του cap από τα $ 70 εκατ. της περιόδου 2015-16, στα $ 94 εκατ. για την περίοδο 2016-17, λόγω του νέου τηλεοπτικού συμβολαίου που ξεκίνησε την συγκεκριμένη σεζόν. Μεγάλη η ευθύνη της Ένωσης των Παιχτών, της NBPA, που δεν δέχτηκε αυτή η άνοδος να εξομαλυνθεί σε τρεις ή τέσσερις σεζόν, με αποτέλεσμα η μόνη ευνοημένη να είναι η free agency του καλοκαιριού του 2016.
6 Το ότι οι δύο εκ των τριών είναι της φετινής σεζόν αποκαλύπτει, παράλληλα, πάρα πολλά για την ποιότητα των παιχτών της Λίγκας σήμερα και το πόσο ταλέντο υπάρχει σε αυτήν στις μέρες μας.
7 $ 23,2 εκατ. ως το 2019-20, αλλά με μόλις $3 εκατ. από τα $ 12 εκατ. του τελευταίου έτους εγγυημένα.
8 Ένα pick που θα καταλήξει στους Celtics αν είναι μεταξύ του #2 και του #5,  ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση στους Sixers. Ήταν το pick που έδωσαν σαν μέρος των ανταλλαγμάτων για τον Steve Nash, την -ιδιαίτερα ενδιάφερουσα- πορεία του οποίου έχουμε περιγράψει αναλυτικά εδώ.
9 Αρχική επιλογή από Wizards.
10 Υπάρχει και το σενάριο να κάνουν στον Deng πρώτα ανανέωση συμβολαίου, μετά τις 07.07.2018 που θα επιτρέπεται, όταν και κλείνει τριετία από την υπογραφή του προηγούμενου, με τα ίδια λεφτά που έχει λαμβάνειν για τα δύο χρόνια του τρέχοντος, αλλά σε βάθος πέντε ετών στο καινούριο, και αμέσως μετά να τον “stretchάρουν”. Μια τέτοια κίνηση που θα τους επέτρεπε το ίδιο ποσό να το αποπληρώσουν σε 11 χρόνια αντί για πέντε και που θα τους δώσει επιπλέον $ 4 εκατ. περίπου κάθε χρόνο σε cap, αλλά με αυτό το σενάριο σας βάζω στα υπερβολικά βαθιά του salary και της CBA, οπότε το αφήνω απλά εδώ ως παρένθεση, μιας και είναι τραβηγμένο σενάριο έτσι κι αλλιώς.
11 Για να υπογραφεί free agent που η ομάδα δεν έχει τα bird rights του πρέπει να έχει το salary για να το κάνει.