Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.
Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.
Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Cleveland Cavaliers.
Στην Ελλάδα, κάθε Μάη έχει γιορτή: όποτε παίρνουν κάποια κούπα, οι οπαδοί ψήνουν αρνιά. Στο Cleveland, κάθε μέρα έχει γιορτή: όποτε το θυμούνται, οι οπαδοί ψήνουν φανέλες του LeBron.
Περσινά, ξινά σταφύλια
Με δεδομένο ότι ο Sexton δικαίωσε τις προσδοκίες (;) και ο Osman βελτιώθηκε, χωρίς κάποιος να νοιάζεται ιδιαίτερα, το μόνο ενδιαφέρον storyline ήταν αυτό του Love, ο οποίος περίμενε πως και πως να ξεμπουκώσει μετά τη δεύτερη θητεία του LeBron στην πατρίδα, που του χάρισε έναν τίτλο και σχεδόν έθαψε την εμπορική αξία του.
Εις μάτην. Ο τραυματισμός του έδωσε την ευκαιρία να παραταχθούν σε full tank mode. Οι Cavs τερμάτισαν ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της λίγκας σε κακή επίθεση και άμυνα, λίγες κατοχές και offensive rating – defensive rating αντιπάλου – κι όμως, μόλις τρίτοι από το τέλος σε νίκες!
True story: κάπου στα 2/3 της σεζόν, σε ένα εντός έδρας «ντέρμπι» με τους Bulls, η ομάδα παρατάχθηκε με Dellavedova – Payne – Clarkson – Blossomgame – Frye1)λογικά ούτε για FIBA Champions League δεν είναι αυτό το lineup και ούτε το παιχνίδι ήταν χαμένο ούτε όδευε στο τέλος του. Οφθαλμόλουτρο.
Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά
Ανίκανοι ακόμα και να πετύχουν τον πάτο της λίγκας πέρυσι, φέτος είναι πιο αποφασισμένοι από ποτέ. Στην free agency αντικατέστησαν το σχεδόν τίποτα (Nwaba, Payne, Stauskas, Chriss, Blossomgame, J.R. Smith) με το απολύτως τίποτα, ενώ στον πρώτο γύρο του draft «σήκωσαν», όπως αναμενόταν, τον φοβερό και τρομερό Darius Garland του Vanderbilt, αλλά και τον αριστερόχειρα που τρέχει και πηδάει (για να σουτάρει, για να κόψει, για να πάρει rebound) πάρα πολύ σωστά, τον Dylan Windler του Belmont.
Η ώρα της κρίσης
Είπαμε, φέτος δεν σηκώνουν αστεία. Ομάδα γεμάτη guards που δεν τη δίνουν ούτε από το δεξί στο αριστερό (Sexton, Garland, Clarkson, Knight)2)λείπει αφάνταστα ο J.R. Smith και frontline με παιχνίδι αποκλειστικά στην κατακόρυφο που δεν παράγει από μόνη της πόντους, ακόμα κι αν τους έσπερναν (Nance, Henson, Thompson). Και κάπου στην άκρη των αποδυτηρίων, σαν προβλήτα σε ψαροχώρι, φανταζόμαστε τέσσερις ανθρώπους. Οι τρεις (Dellavedova, Osman, Zizic) ψαρεύουν αραχτοί και αμέριμνοι – για αυτούς το Cleveland είναι το απάγκιο του random international τύπου. Ο άλλος (Love) βλαστημάει, προσπαθώντας μανιωδώς να βάλει μπρος το «κρις-κραφτ» και να σηκωθεί να φύγει μια ώρα αρχύτερα… ή να βρεθεί κάποιος contender να τον βγάλει έξω από το Cleveland, όπως έκαναν οι Bucks για τον George Hill.
Την ίδια στιγμή, φυσικά, δεν μπορούμε παρά να επαινέσουμε τους Cavaliers για το φετινό homage που προσφέρουν οι throwback εμφανίσεις στην σπουδαία ομάδα των Cavs στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Εκείνη την ομάδα του Mike Fratello που – ας μην το ξεχνάμε – την περίοδο ’94-’99 που τις φόραγε, είχε παίξει μέχρι και πρώτο γύρο playoffs (αμέ, τι νομίζατε) και έμεινε χαραγμένη για πάντα στη μνήμη μας ως το κοστούμι που φόρεσε η καριέρα του Shawn Kemp στην κηδεία της.
#WallpaperWednesday x #Cavs50 Classic Edition?
Score! 🏀 pic.twitter.com/HbQXP2q128
— Cleveland Cavaliers (@cavs) August 28, 2019
#bad_art_time
Κάποιο “Highlander” – με όλη την περιφέρεια του Cleveland να δηλώνει πανέτοιμη να ηγηθεί, στο τέλος μπορεί να μείνει μόνο ένας. Επειδή όμως τα δύο πρώτα ήταν καλτ με την καλή έννοια (και όχι τόσο τόσο κακές ταινίες) και στο τρίτο παίζουν οι συμπαθείς Mario Van Peebles και Deborah Kara Unger, θα διαλέξουμε το τέταρτο, το “Endgame”. Δηλαδή υπήρχε έστω και ένας φαν που αναρωτήθηκε αν είναι καλύτερος ο κινηματογραφικός ή ο τηλεοπτικός Highlander, και έγινε (πραγματικά κακή) ταινία; Τέλος πάντων, το “point” είναι ότι στο Cleveland θα αλληλοεξοντωθούν μέχρις εσχάτων. Και μετά θα βρουν τρόπο να αλληλοεξοντωθούν κι άλλο.
#save_…
Kevin_Love. Εντάξει, τόσα χρόνια να μην σου πασάρει ο LeBron αντέχεται. Να φτάσεις στο σημείο να μη σου πασάρει ο Clarkson, ε δεν αντέχεται. Σε δεύτερο χρόνο, #save_Dylan_Windler, ο οποίος όμως για να ατσαλωθεί, πρώτα πρέπει να περάσει τα γνωστά καψόνια των rookies– δηλαδή εδώ, απλώς να παίξει στους Cavaliers. Σε τρίτο χρόνο, η συμπαθέστατη Lindsay Gottlieb: το άρθρο της “Why I’m here” θα της έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που θα παίζουν οι Cavs.
Worst case scenario
Δεν υπάρχει δικαιολογία φέτος για τους Cavs, αν δεν καταφέρουν να κάνουν tanking μέχρι τέλους. Ο συνδυασμός πολλών expiring contracts και rookie contracts θα είναι δυναμίτης και εχέγγυο. Το πρόβλημα είναι πως ομάδες με φτωχό ταλέντο (Hornets), διοικητικό χάος (Wizards) και ανορθολογισμό στο HR (Knicks) υπάρχουν για να «ανταγωνιστούν» και είναι όλες στην Ανατολή. Πόσο υπέροχο θα ήταν λοιπόν οι Cavs να τερματίσουν, άντε ας πούμε, προτελευταίοι, να καταλήξουν στο #5 pick (20% πιθανότητες για αυτό, όχι και λίγο δηλαδή) και αφού θα έχουν χάσει τον James Wiseman του Memphis να επιλέξουν το καλύτερο διαθέσιμο, δηλαδή άλλον έναν ball dominant άσο (ας πούμε τον Cole Anthony του UNC);
Black Mirror
Κάποια στιγμή σε εντός έδρας ματς με τους Hornets, η ομάδα εξαπολύει τη “lineup of suicide”, με Garland-Sexton-Clarkson-Henson-Thompson. Οι οπαδοί τα παίρνουν στο κρανίο, ξεσπούν ταραχές και η πόλη κυριεύεται από χάος. O δήμαρχος κηρύσσει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και κανείς, συμπεριλαμβανομένων παικτών προς ανταλλαγή, δεν μπορεί να φύγει. Το Cleveland βυθίζεται στο σκοτάδι και διαιρείται σε ομάδες ανθρώπων, ακριβώς όπως στο “Walking Dead”. Ο Darius Garland επικρατεί σε μονομαχία με ρόπαλα και τσεκούρια έναντι των υπόλοιπων “shoot-obsessed” συμπαικτών του και με την αυγούλα, ξημερώνει μια νέα εποχή: αυτή όπου ο star rookie θα οδηγήσει σταθερά την ομάδα σε 20 νίκες για την επόμενη δεκαετία.
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
