2019-20 Previews: The Roast of the Oklahoma City Thunder

Posted on Oct 18 2019 - 9:41pm by Aris Tolios

Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.

Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.

Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Oklahoma City Thunder.

Περσινα, ξινά σταφύλια

Ποιο είναι το franchise με το μεγαλύτερο ποσοστό νικών/ηττών στην Ιστορία του ΝΒΑ;

Οι Spurs1)από τη σεζόν 1976-77, χωρίς να μετράμε το ΑΒΑ, με .622.

Ποιο είναι αμέσως μετά;

Οι Thunder2)μετά την μετονομασία τους από Sonics, δηλαδή από τη σεζόν 2008-09, με .607.

Σε αυτή την πορεία τους, έχουν παίξει 9/12 postseason και έναν τελικό.

Έγιναν ο παράδεισος της ατομικής διάκρισης: στο ίδιο διάστημα, οι Durant και Westbrook κατέκτησαν το MVP, ο Harden το “Sixth Man of the Year”, ενώ πολλοί έχουν μπει σε αντίστοιχη ψηφοφορία για το MVP (Russell Westbrook έξι φορές και Kevin Durant πέντε), Most Improved Player (Kevin Durant πέντε φορές, Russell Westbrook και Serge Ibaka από τρεις, James Harden δύο και Jeff Green, Reggie Jackson, Steven Adams, Jerami Grant και Paul George από μία), Rookie of the Year (Russell Westbrook και Steven Adams από μία φορά), Defensive Player of the Year (Serge Ibaka τέσσερις φορές, Russell Westbrook, Paul George και Thabo Sefolosha από δύο και Andre Roberson και Steven Adams από μία) και Sixth Man of the Year (Enes Kanter δύο φορές και James Harden, Kevin Martin, Reggie Jackson, Anthony Morrow, Dennis Schröder από μία).

Εκτός από τους προαναφερθέντες, στους Thunder τα τελευταία έντεκα χρόνια έχουν αγωνιστεί οι Victor Oladipo, Domantas Sabonis, Jeremy Lamb, Dion Waiters, Carmelo Anthony, Caron Butler, Nerlens Noel.

Πως δηλαδή γίνεται να μην αγαπήσεις τους Thunder; Σε ποιον δεν αρέσουν;

Στους οπαδούς των Sonics ασφαλώς. Καλά, σίγουρα και σε όσους θέλουν να πάρουν πρωτάθλημα. Και στον Chris Paul – δεν το συζητάμε ότι θέλει να σηκωθεί να φύγει από το να κάτσει να κάνει “mentoring στον Shai”. Και στον James Harden, που αποφάσισε φέτος να συνθλίψει με wrecking ball το cap των Rockets, επειδή οι Thunder κάποτε του χάλασαν την φάση για να πληρωθεί ο Kendrick Perkins. Και στον Kevin Durant σίγουρα.

Να μην το ξεχάσουμε, σίγουρα και στους φανατικούς της παραμονής κάτω από τον luxury tax3)Εκεί κι αν έχουν διαπρέψει διαχρονικά οι Thunder. Σίγουρα τα γκαρσόνια στο Τέξας, αλλά μάλλον και γενικότερα. Δεν πετάνε και τη σκούφια τους και οι οπαδοί των Nuggets, Clippers, Heat, Rockets – πολύ θα ήθελαν να είχαν τα picks τους τα επόμενα χρόνια. Ας μην ξεχνάμε και κάθε παίκτη που βρίσκεται εκεί και με την πρώτη ευκαιρία, κάνει opt-out από το συμβόλαιο του ή ανταλλαγή.

Καταλάβατε. Σε κανέναν δηλαδή.

Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά

Αυτό αποδείχθηκε και το καλοκαίρι. Ο Paul George, μάλλον ο πιο χειραγωγήσιμος αθλητής του πλανήτη, κατάλαβε ότι το λάθος του το καλοκαίρι του 2018, όταν πιωμένος σε club έδωσε τα χέρια με τον Westbrook και έφτυσε την ευκαιρία να παίξει με τον LeBron4)Από την άλλη, πόσο υπέροχο είναι που ο Καλιφορνικέζος George έχει ταΐσει πίκρες τρία συνεχόμενα καλοκαίρια τους Lakers #everyroastisalakersroast και δέχθηκε να δοκιμάσει κάτι πρωτόγνωρο για αυτόν: να παίξει μαζί με πρωταθλητή. Η δε μετάβαση του από την ένταση που συνεπάγεται η συνύπαρξη με τον Westbrook στην ησυχία που συνοδεύει την παρουσία του Kawhi Leonard μπορεί λογικά να συγκριθεί μόνο με κιθαρίστα death metal μπάντας που στον ελεύθερο του χρόνο τη βρίσκει με ινδιάνικες ονειροπαγίδες.

Και αφού έκοψε λάσπη ο George, o Westbrook κατάλαβε πλέον πως δεν μπορεί να κοροϊδεύει άλλο τον κόσμο με την «αυτοθυσία» και την «προστατευτικότητα» που δείχνει, επομένως πλέον, η μόνη επιλογή είναι να πάει σε έναν πραγματικό contender, όπου θα σκύψει το κεφάλι σεβάσμια μπροστά σε έναν superstar, προκειμένου να πάρει πρωτάθλημα. Δηλαδή αυτό που έκανε ο Durant και έπεσαν όλοι να τονέ φάνε. Ο μόνος αρκετά φίλος του και ιδιότροπος ταυτόχρονα που θα γούσταρε να περάσει το prime του με το πέμπτο χελωνονιντζάκι ήταν ο Harden. Πάει και ο Westbrook.

Τι υπάρχει λοιπόν στην Oklahoma; Βασικά, ένας real-life Aquaman του ΝΒΑ5)Ναι, δεν κατάλαβα, έχετε δει ποτέ τον Aquaman και τον Steven Adams στο ίδιο δωμάτιο;;;, ένας Ιταλός με το επιθετικό ταλέντο του Nowitzki και την υγεία του Shaun Livingston, ένας δεύτερος Shaun Livingston χωρίς την υγεία του (ακόμα), ένας μαύρος Γερμανός με μαυρόξανθο μαλλί και ένας σκατόψυχος κοντοπίθαρος που κυνηγιέται. Και μερικοί πιτσιρικάδες. Και όλα τα picks πρώτου γύρου μέχρι το 2026 επί δύο.

Αν δεν είναι αυτό συναρπαστικό τι είναι;

Ας το πούμε πιο απλά: περισσότεροι άνθρωποι θα παρακολουθήσουν με ενθουσιασμό την ομάδα που θα τερματίσει τελευταία στη Δύση (το Memphis), παρά τους Thunder.

Η ώρα της κρίσης

Το ρόστερ των Thunder βγάλτε το μια φωτογραφία διότι σε λίγο καιρό δεν θα το ξαναδείτε. Δεν ξέρουμε αν θα καταφέρουν να πιάσουν κορόιδο τους Heat, τους οποίους έχουν βρει πλέον όλοι μπόσικοι – δεν εξηγείται αλλιώς ότι οι Thunder τους ζητούν picks για να τους πασάρουν τα σαράντα εκατομμύρια του Chris Paul, αντί να συμβαίνει το ανάποδο. Σε κάθε περίπτωση, είναι δεδομένο ότι την σεζόν θα την αντιληφθούν ως μια ατελείωτη μεταγραφική περίοδο. Θα πάνε οι Steven Adams – Dennis Schröder στη Βοστώνη για τον Hayward; Θα καταλήξει κάπου ο Chris Paul, ίσως στο Miami, ίσως μαζί με τον Gallinari; O Noel τι θα κάνει; Θα μείνει άπραγος; Βασικά, όντως μπορεί να μείνει άπραγος, αφού έχει την σπιρτάδα και τις συνήθειες δευτεροετή μαστουρωμένου Αμερικανού φοιτητή.

Λογικά, πάντως, ο κρυφά τσιγκούνης Paul θα εκτιμήσει τον ανοιχτά φραγκοφονιά Andre Roberson και ίσως μάθει ένα – δυο κόλπα για το πως να εξοικονομεί λεφτά. Κάτι μας λέει πως λίγο η ανιδιοτέλεια του και λίγο ο απαίσιος χαρακτήρας του, θα κάνουν τον Roberson τον μικρό αδελφό που ποτέ δεν είχε ο Paul.

Κάπου μετά το εγκληματολογικό ρεπορτάζ και όταν δεν θα γράφουν τα νέα των ψυχοπαθών δολοφόνων που βρίσκονται εν αφθονία στην Oklahoma, οι δημοσιογράφοι θα αποθεώσουν των «Zion Williamson των φτωχών», το νόθο παιδί των Zion και Miles Bridges, τον Zion της G-League (Deonte Burton), τον δεύτερο ερχομό του Channing Frye (Darius Bazley), λες και ο πρώτος δεν ήταν αρκετός και τον Hamidou Diallo.

Α ναι. Όσο, λοιπόν, δεν θα τους δίνουν ανταλλαγή όλους ή κάποιους από αυτούς, οι Thunder θα είναι καταδικασμένοι να υπολογίζονται στην κούρσα των playoffs. Αλλά υπάρχουν αρκετοί παράγοντες για να ποντάρουμε στο ότι αυτό δεν θα γίνει6)Ονομαστικά: ο Presti, ο LeBron, η υγεία του Gallinari, ο παλιοχαρακτήρας του Paul, τα ελάχιστα picks που ακόμα δεν είναι στα χέρια των Thunder, το tanking και o Shai.

#bad_art_time

Thunderstruck. Προφανώς. Γενικά, η ταινία είναι το νόθο παιδί του “Space Jam” και του “Teen Wolf”, αυτό που δεν αναγνώρισαν ποτέ και το έκλεισαν σε ορφανοτροφείο: συνδυάζει κακή ερμηνεία από αστέρα του ΝΒΑ και βαρετά κλισέ, με επιμύθια ηθικής από τη λαϊκή της Μιχαήλ Βόδα.

Για όσους τυχερούς δεν το έχουν δει, ένας πιτσιρικάς που δεν είναι ο Michael J. Fox και θέλει να παίξει καλό μπάσκετ, αλλά είναι πολύ κακός σε αυτό, συναντά τον Kevin Durant που είναι χειρότερος ηθοποιός κι από τον Jordan και αγγίζοντας από κοινού μια μπάλα, που δεν είναι η μπάλα του “Space Jam”, κλέβει το ταλέντο του KD. Ο “Slim Reaper” γίνεται πολύ κακός σε αυτό που είναι καλός και ο πιτσιρικάς το ανάποδο. Τελικά, επικρατεί η ηθική, τα ταλέντα επιστρέφουν εκεί που ανήκουν και ο πιτσιρικάς τα καταφέρνει να παίξει καλό μπάσκετ, χάρη στη σκληρή δουλειά. Στην πραγματική ζωή, βέβαια, αν ένας λούζερ από τη μέρα που γεννήθηκε, έχανε μέσα από τα χέρια του και ένα θεόσταλτο ταλέντο, πιθανότατα θα γινόταν είτε mathlete είτε βαποράκι. Αλλά εδώ είναι Hollywood, οπότε ΟΚ.

Στο 2019, ωστόσο, η ταινία είναι πολύ αστεία, ειδικά μετά το «χεσίδι» του Durant στους Thunder, αφού είναι η μόνη ταινία που ο αστέρας του μπάσκετ που πρωταγωνιστεί εμφανίζεται με τη φανέλα συγκεκριμένης ομάδας (π.χ. ο Jordan εμφανίζεται μόνο στο περιθώριο του “Space Jam”, με τη φανέλα των Bulls) και o KD είναι καταδικασμένος να μείνει αιώνια στην Ιστορία (του κινηματογράφου τουλάχιστον) ως “Thunder”.

Τέλος πάντων, ίσως είναι μια καλή ιδέα να αγγίξει μια μπάλα ο Durant και να την αφήσει στην ταχυδρομική θυρίδα για τον Diallo ή τον Roberson – στον τελευταίο, ίσως και κάποιο κουπόνι “Ticket Restaurant”. Ή για τα δεκάδες picks των Τhunder τα επόμενα χρόνια.

#save_…

First_round_picks. Έχετε συνειδητοποιήσει πως αυτή τη στιγμή και με το τέλος που έβαλαν στο timeline της «γενιάς του 2012», οι Thunder δεν θεωρούνται το χειρότερο franchise στην Ιστορία του ΝΒΑ, μόνο εξαιτίας των picks που περιμάζεψαν; Ο Presti για πρώτη φορά συνειδητοποίησε πως δεν είναι μονόδρομος να ανήκει η ομάδα του σε αυτές που υποθηκεύουν τη μάνα τους και τον πατέρα τους για να κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους κάθε χρόνο ότι θα πάρουν πρωτάθλημα, σα να παίρνει στεγαστικά δάνεια για να τα κάνει διακοποδάνεια. Αντιθέτως, μπορεί να ανήκει στις ομάδες που κάνουν θλιβερό tanking rebuilding και κλέβουν τις τις μωροφιλόδοξες που είπαμε πριν.

Τώρα, το τι θα τα κάνουν, δεν μπορούμε να ξέρουμε. Φυσιολογικά, κάποια θα πρέπει να συνοδέψουν τον Chris Paul στην πόρτα της εξόδου, μπας και ξεκουμπιστεί ένας άνθρωπος που το άθλιο συμβόλαιο του δεν είναι καν ο πρώτος λόγος για να μην τον έχεις στην ομάδα σου τα τελευταία χρόνια. Επίσης, μπορεί να γίνουν σκαλοπάτια για να ανεβαίνουν θέσεις στα επόμενα draft οι Thunder. Ή μπορεί να καταλήξουν μέτρια picks σε ντραφτ όπως του 2019. Ρωτήστε και τον Danny Ainge.

Worst case scenario

Οι Thunder δεν απογοητεύουν. Ξεφορτώνονται τους Adams – Schröder για να πάρουν τον Hayward, τον Romeo Langford και ένα ακόμα pick, το οποίο το δίνουν στους Heat μαζί με τον Paul, για να πάρουν τα expiring contracts των Dragic – Leonard, αλλά και τον Winslow (ακόμα και στο worst case scenario άλλων ομάδων, οι Heat πάλι βλακείες κάνουν). Το expiring του Gallinari καταλήγει στους Cavaliers μαζί με το pick του Denver για τον Kevin Love και έτσι, οι Thunder πορεύονται με μια πεντάδα SGA-Winslow-Hayward-Love-Noel. Αναπόφευκτα, μια τέτοια πεντάδα με ένα μάτσο αθλητικά πιτσιρίκια από τον πάγκο, κατσικώνεται μόνιμα στα playoffs της Δύσης, με τον Sam Presti να ξύνει το κεφάλι του για το πως στο διάολο ξανάγιναν ανταγωνιστικοί, ενώ θα έπρεπε να κάνουν tanking. Ευτυχώς, έχουν τα picks όμως.

Μπα! Σα να μη φτάνει αυτό, οι Heat πλέον γίνονται ανταγωνιστικοί μέχρι το 2021 και μετά, με άπειρο χώρο, σημαδεύουν την τρομερή free agency του καλοκαιριού και μαζί με τους έτσι κι αλλιώς contenders Rockets – Clippers και τα δικά τους, όλα τα picks τους γίνονται σκουπίδια στα χέρια του Presti.

Οι Thunder καταδικάζονται για την επόμενη δεκαετία να αποκλείονται από τον α’ γύρο και να ντραφτάρουν, ακόμα και για τα δικά τους χαμηλά στάνταρ, μετριότητες.

Κλείστε τα μάτια τώρα και σκεφτείτε: πόσες πιθανότητες δίνετε όντως στο worst case scenario;

Black Mirror 

Ο Presti αποβάλλει από τον οργανισμό του κάθε έννοια rebuilding, αφού δεν τιμάει το δοξασμένο (;) παρελθόν των Thunder. Όχι απλώς κρατάει τον Chris Paul, αλλά φέρνει και τον Jimmy Butler, αφού όταν δεν πάει ο Chris Paul στον Butler, πάει ο Butler στον Paul – οι μοίρες τους καθορίστηκαν πέρυσι και συνδέθηκαν από κοινού. Με το που έρχεται στην πρώτη προπόνηση, ο “Jimmy Buckets” βλέπει τον Hamidou Diallo να πηδάει δεξιά κι αριστερά, με τα κοντά σορτσάκια του και το αποβλακωμένο βλέμμα, τον Noel να πίνει φούντα από το πρωί ως το βράδυ, τον Adams να κάνει τον ερασιτέχνη φωτογράφο του National Geographic και τους Ferguson – Roberson να μην μπορούν μαζί να συνθέσουν έναν 3&D shooting guard της προκοπής. Φεύγει αμίλητος.

Στο all-star weekend, όπου δεν επιλέγεται να συμμετέχει ούτε αυτός ούτε ο Paul, παίρνει τον CP3 για να επισκεφτούν το”Big Mac“, μια από τις χειρότερες φυλακές των ΗΠΑ, που εδρεύει στην Oklahoma και παίρνουν συνεντεύξεις, τόσο από τους δεσμοφύλακες, όσο και τους βαρυποινίτες, ώστε να πάρουν ιδέες για το πως να βασανίζουν τους συμπαίκτες τους.

Με το που γυρνάνε, αποφασίζουν ή να τους στρώσουν ή να τους «σπάσουν». Πείθουν την διοίκηση να απομακρύνει τον Billy Donovan και να φέρει τον Jason Kidd, τον άνθρωπο που στους Bucks, έκανε ψυχολογικό πόλεμο στους ίδιους τους παίκτες του. Οι τρεις τους αποφασίζουν ότι απώτερος στόχος του franchise πρέπει να είναι να γίνει η πιο νικηφόρα ομάδα στην Ιστορία του ΝΒΑ – πιο πάνω από τους Spurs. Αφού πρώτα κάνουν μια μακρά κουβέντα στον Roberson για το φιλοδώρημα:

Οι Thunder τα καταφέρνουν: μπορεί να μην παίρνουν πρωτάθλημα, αλλά έχουν το μεγαλύτερο ρεκόρ νικών/ηττών, που οι Paul – Butler – Kidd θεωρούν ότι κοντινότερο σε πρωτάθλημα. Την ίδια στιγμή, με αυτά τα δεδομένα καθιερώνονται, οριστικά και αμετάκλητα, ως η πιο ακριβή ομάδα στην Ιστορία. Τι διάολο, για ένα κούτελο ζούμε σε αυτή την κοινωνία.

The following two tabs change content below.

Aris Tolios

Αναγνώστης του The Ball Hog, βρέθηκε σε αυτό επειδή είχε μπάρμπα στην Κορώνη, για να προσθέσει το τελευταίο λιθαράκι γραφικότητας. Έχει αγαπήσει με τη σειρά τους Suns, τους Sonics, τους Knicks, τους Clippers, τους Mavericks, τους Warriors και τους Hornets, αλλά πιο πολύ θα παραμένει ταγμένος στη Δύση (και ειδικά στην Pacific). Φτερνίζεται λέξεις σε χιλιάδες και νιώθει περήφανος που σε κάθε κείμενο, η πλατφόρμα του επισημαίνει πως οι προτάσεις του παραείναι μεγάλες. Έχει σταματήσει να ανησυχεί και έχει μάθει να αγαπά τον αναπόφευκτο υποκειμενισμό και ζει για να περνάει καλά, διαβάζοντας μεγάλα κείμενα. Γράφει για τον εαυτό του στο τρίτο ενικό.

References
1 από τη σεζόν 1976-77, χωρίς να μετράμε το ΑΒΑ
2 μετά την μετονομασία τους από Sonics, δηλαδή από τη σεζόν 2008-09
3 Εκεί κι αν έχουν διαπρέψει διαχρονικά οι Thunder
4 Από την άλλη, πόσο υπέροχο είναι που ο Καλιφορνικέζος George έχει ταΐσει πίκρες τρία συνεχόμενα καλοκαίρια τους Lakers #everyroastisalakersroast
5 Ναι, δεν κατάλαβα, έχετε δει ποτέ τον Aquaman και τον Steven Adams στο ίδιο δωμάτιο;;;
6 Ονομαστικά: ο Presti, ο LeBron, η υγεία του Gallinari, ο παλιοχαρακτήρας του Paul, τα ελάχιστα picks που ακόμα δεν είναι στα χέρια των Thunder, το tanking και o Shai