How to beat the Warriors for dummies: H τακτική ανατομία ενός διασυρμού

Posted on Dec 23 2020 - 5:27pm by Nikos Tsolakis
Categorized as
992
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Στο χθεσινό ξεκίνημα της λίγκας όλα πήγαν όπως αναμενόταν: οι Lakers φόρεσαν το δαχτυλίδι τους και περισσότερο από όλους αυτό φάνηκε να πηγαίνει στον LeBron James Alex Caruso. Οι Clippers νίκησαν πολύ εύκολα τους Lakers, μιας και ήταν οι μόνοι που ενδιαφερόντουσαν για το παιχνίδι, ενώ οι Nets μπήκαν να παίξουν σα να παίζουν τελικό απέναντι σε μια ομάδα όπως οι Warriors που μπήκαν σα να παίζουν στην preseason. Τι είναι αλήθεια όμως και τι ψέμα για όσα είδαμε χθες και τι έχει αξία να αναλύσουμε;

Πρώτα και κύρια, δεν έχει καμία αξία να ασχοληθούμε με το ντέρμπι του LA. Το συγκεκριμένο ματς δεν ήταν παρά για να θυμηθούμε εμείς ότι ο Paul George μπορεί να παίξει καλά και για να κάνει την προπόνηση της η έτερη και πραγματικά καλή ομάδα του LA. Όμως σίγουρα έχει αξία να ασχοληθούμε με το τι έγινε στο Brooklyn. Ο λόγος; Απλούστατος. Οι Nets ήθελαν να δείξουν τι πραγματικά είναι και μαζί με αυτό έδειξαν σε όλη τη λίγκα πώς μπορείς να νικήσεις τους warriors σε ένα απλό tutorial που αν μπορούσαν όλοι να το ακολουθήσουν, οι Warriors θα έβγαιναν τελευταίοι στη λίγκα. Κι όμως, το απλό tutorial του Nash δε μπορεί να ακολουθηθεί παρά από ελάχιστες ομάδες (μια από αυτές είναι ο επόμενος αντίπαλος των Warriors, οι Bucks οπότε το 0-2 μάλλον έρχεται) και για αυτό οι Warriors όντως θα παλέψουν για το home advantage όπως είπαμε και στα preview μας.

Οι προτεραιότητες του Nash στην επίθεση

Ο Steve Nash, όντας πιο έξυπνος μπασκετικά από πιθανότατα όλους τους ανθρώπους που ασχολούνται με το μπάσκετ, φαίνεται να έχει θέσει ως βασική αρχή της βασικής πεντάδας του το ball movement. Έτσι, θέλει να διασφαλίσει ότι όλοι θα ακουμπάν τη μπάλα και θα έχουν τις ευκαιρίες τους. Παράλληλα όμως θέλει  να διασφαλίσει ότι η κίνηση της μπάλας δε θα χαρακτηρίζεται από τυχαιότητα, αλλά συχνά θα καταλήγει εκεί που πρέπει: στα χέρια του Kyrie ή του Durant. Έτσι, μετά απο ένα flare screen του Joe Harris και ένα διπλό stagger, η πρώτη επίθεση των Nets στη φετινή σεζόν κατέληξε πανέμορφα εδώ:

Μια iso κατάσταση ενός από τους καλύτερους iso guard όλων των εποχών απέναντι στον Eric Paschall που είναι δεδομένα ένας από τους χειρότερους αμυντικούς της λίγκας σε iso καταστάσεις – και γενικά. Θα περίμενε κανείς μια γρήγορη προσαρμογή του Steve Kerr όμως μέχρι αυτή να έρθει οι Nets είχαν πάρει κεφάλι 15 πόντων με μπασκετικό bullying το οποίο θα έπρεπε να καταδικασθεί. Ήταν ολοφάνερο ότι οι Νets μπήκαν να δείξουν ότι θέλουν να πάρουν το πρωτάθλημα. Να κάνουν ντόρο στη λίγκα γύρω από το όνομα τους. Και όσο ο Kelly Oubre έκανε flex τα υπέροχα tattoo του μετά από το εντυπωσιακό του 51

κάρφωμα, τόσο οι Nets φώναζαν ότι ήρθαν για να παίξουν. Πολύ σύντομα θέλησαν να βάλουν στο παιχνίδι τον Kevin Durant. Πώς; Απλά του έδωσαν τη μπάλα στην κορυφή σε iso κατάσταση με τον Andrew Wiggins. Γράψαμε και ακόμη το πιστεύουμε, όπως και οι Warriors, ότι ο Wiggins θα έχει μια εξαιρετική σεζόν και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Όποιος όμως διαβάζει λίγο τον Andrew Wiggins ξέρει ότι δε θέλει παρά μια καλή επίθεση στη ψυχολογία του για να εξαφανιστεί από έναν αγώνα. Ο Durant τον ζύγισε. Ο AW έκανε εξαιρετικό contest και η μπάλα μπήκε στο καλάθι. Και σαν μην έφτανε αυτό, του έκανε το ίδιο, πάλι με εξαιρετική άμυνα πάνω του, βγάζοντας τον ολοκληρωτικά εκτός αγώνα σε δύο φάσεις. Οκ, i guess έτσι είναι να είσαι ο Kevin Durant απέναντι στον Andrew Wiggins.

Στα συγκεκριμένα δύο highlights βλέπουμε πώς το length ενός υπερβολικά μακρύ αθλητή όπως ο Καναδός δεν απασχολεί καθόλου τον Durant, πράγμα που ίσχυε και μια φάση νωρίτερα απέναντι στον ακόμη πιο μακρύ James Wiseman.

Οι Νets μπήκαν επιθετικά, γύρισαν τη μπάλα και όταν έπρεπε την έδιναν στους δύο mega stars τους, οι οποίοι είναι σαφώς ικανότατοι σε iso καταστάσεις. Η παρουσία του Spencer Dinwiddie στην βασική πεντάδα είναι κομβική. Μπορεί φέτος ο Spencer να μη γράψει τεράστιους αριθμούς, όμως η ύπαρξη ενός τόσο ικανού guard δίπλα στον Irving ανοίγει διαδρόμους, διαμορφώνει το spacing, βοηθάει στην κυκλοφορία και φυσικά αν χρειαστεί ο Dinwiddie μπορεί να σκοράρει. Σε αυτό το σημείο σίγουρα χρειάζεται να πούμε ότι κανείς δεν περίμενε ότι θα είναι βασικός παίρνοντας τη θέση του LeVert στην βασική πεντάδα. Κι όμως, έτσι πάμε στη δεύτερη προτεραιότητα του Nash που δεν είναι άλλη από την pick and roll oriented επίθεση της 2nd unit του Brooklyn. Ο LeVert γίνεται ο παίκτης με το τεράστιο usg% στη δεύτερη πεντάδα σε ball screen actions με screener τον Jarrett Allen και για να είμαστε ειλικρινείς το πρώτο δείγμα δεν ήταν θετικό: ήταν υπέροχο. Ο LeVert διέλυσε τους Warriors, οι οποίοι δεν είχαν απάντηση και η διαφορά έφτασε σε τεράστια επίπεδα.

To πιο ευχάριστο (στα μάτια) μήνυμα της βραδιάς ήταν πως ο Steve Nash (όπως και οι Mike D’Anthony, Sean Marks & Amar’e Studemire στο πλάι του) έχει μεταλαμπαδεύσει το ήθος των Seven Seconds or Less Suns στους Nets. Η επιλογή του να ξεκινήσει τον Dinwiddie στην πεντάδα έπρεπε να προϊδεάσει και αυτό που είδαμε ήταν ένα Brooklyn να ψάχνει το ανοιχτό γήπεδο σε κάθε δυνατή ευκαιρία. Μία στις τέσσερις κατοχές των Nets ήταν στο transition (24,4%) και τους απέφεραν συνολικά 35 πόντους νούμερα που θα είχαν διαλύσει κάθε πιθανό ανταγωνισμό πέρυσι (27,8 πόντους έπαιρναν οι Raptors ανα παιχνίδια μετά από κυρίως τα κλεψίματα των δύο bulldog της περιφέρειας). Το Brooklyn ήταν μονίμως στο top-10 του pace επί Attkinson, αλλά φέτος με τα σχήματα με τους δύο χειριστές και παίκτες στην frontline που αρέσκονται στο ανοιχτό γήπεδο πρέπει να περιμένουμε να δούμε μια κυνηγάει τους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο σε κάθε πιθανή ευκαιρία.

Σε αυτό το σημείο είναι πάρα πολύ σημαντικό να μιλήσουμε τόσο για τη διαφορετική αντιμετώπιση του ματς από τις δύο ομάδες, όσο και για την απίστευτη ευστοχία των Nets που σούταραν με 64% στο πρώτο ημίχρονο. Οι Nets έβαζαν τα πάντα, αλλά από την άλλη οι Warriors φαίνονται φοβισμένοι σα να είναι ομάδα που μπήκε να παίξει σε τελικό όντας outsider και οι παίκτες της αγχώθηκαν.

Η αμυντική αντιμέτωπιση στους Warriors

Στο αμυντικό κομμάτι οι Nets δεν έκαναν τίποτα εντυπωσιακό. Είχαν μια βασική προσέγγιση που τα κορμιά τους και η ποιότητα των παικτών τους, τους επέτρεψαν να τελειοποιήσουν. Ουσιαστικότερο κομμάτι αυτής της αναχαίτισης ήταν να γίνει δύσκολη η ζωή του Steph Curry. Ο Superstar των Warriors ήταν κακός και σε αυτό συνέβαλλε το ότι όπου πήγαινε είχε πάνω του έναν παίκτη έτοιμο να τον υποδεχθεί και έναν έτοιμο να τον κυνηγήσει, ενώ ήδη κάποιος τον κυνηγούσε! Όχι, αυτό δεν είναι προτέρημα των Nets. Όλες οι ομάδες έτσι θα αντιμετωπίσουν τον Curry, απλά δεν θα τα καταφέρουν όλες. Ίσα ίσα θα το καταφέρουν οι Nets και λίγες ακόμη.

Δεύτερο στοιχείο της αμυντικής προσέγγισης ήταν να μην υπάρχουν driving lanes για τον Wiggins. Οι Νets θα μπορούσαν να αφήσουν τον Wiggins και οποιονδήποτε δε λέγεται Steph Curry, ελεύθερο στο τρίποντο για πάντα. Και αυτό έκαναν. Όμως δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να υπάρξει δεύτερος πόλος στο σκοράρισμα των Warriors και αυτός είτε θα ήταν ο Wiggins κάτω από τη μπασκέτα ή δε θα ήταν κανείς. Όποτε ο Wiggins είχε την μπάλα στην περιφέρεια έβλεπε μπροστά του αυτό:

O Jeff Green δεν κοιτά καν τον Jordan Poole, o Prince αγνοεί τον Pascal στη γωνία (που δε φαίνεται στη φώτο) και ο LeVert αγνοεί τον Wannamaker. Για να μπορέσει να επιλύσει αυτό το θέμα ο Steve Kerr επιχείρησε να δώσει όλα τα ελεύθερα σουτ στον Oubre, αλλά ο νεαρός forward βρέθηκε σε κακή μέρα και το 0/5 στα τρίποντα δε βοήθησε ιδιαίτερα, οπότε νέα αλλαγή πλάνων ήρθε, με τα early post ups του Wiggins απέναντι στους πιο αδύναμους Dinwiddie, LeVert και Irving. Και εδώ όμως οι Nets επέλεξαν τα double team ωθώντας τους Warriors να σουτάρουν.

Στο παραπάνω screenshot οι Nets κλείνουν ερμητικά με τον DeAndre να πηγαίνει για το double team στον AW και με τους Irving και Harris να είναι πάνω στον Curry. Oubre και Wiseman αγνοούνται επιδεικτικά και στη συγκεκριμένη φάση είναι ίσως η μοναδική καλή επίθεση των Warriors σε όλο το ματς με τον Wiseman να κόβει και να καρφώνει.

Όταν πια ο Curry και ο Wiggins είχαν βγει τελείως αγώνα, η μπάλα πήγε στον Oubre με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Μάλιστα, κάτι που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ότι ο Steve Nash είχε τόσο το νου του στη λογική του “protect the house” που απο ένα σημείο και μετά άφηνε ελεύθερο και τον Steph.

Ήταν όντως αυτοί οι Warriors;

Μια περίεργη σεζόν ξεκινάει για τους Warriors με πολύ ανηφόρα την οποία θα αντιμετωπίσουν χωρίς μια από τις δύο σταθερές τους. Η απουσία του Draymond φάνηκε μέσα στο γήπεδο από την αρχή, καθώς ο Kerr αποφάσισε να τον αντικαταστήσει ολοκληρωτικά με τον Eric Paschall περιμένοντας πως κανείς δεν θα καταλάβει κανείς τη διαφορά. Έτσι βρέθηκε ο Paschall σε ρόλο λίμπερο στην άμυνα πάνω στον Dinwiddie για να δίνει βοήθειες και παράλληλα επιθετικά προσπαθούσε να αποτελέσει ένα δεύτερο πόλο δημιουργίας είτε προσπαθώντας να κατεβάσει την μπάλα σε δευτερεύοντες αιφνιδιασμούς ή από το high post στο μισό γήπεδο.

Ο Paschall όμως θύμιζε Draymond μόνο στον σωματότυπο και πέρα από τα love handles κάθε του απόπειρα σκορπούσε θλίψη. Στο αμυντικό κομμάτι δεν ήταν απλά αργός, αλλά έπαιρνε και λάθος αποφάσεις όπως φάνηκε στις δυο φάσεις που χρειάστηκε να κάνει closeout στη γωνία και μία φορά έδωσε την baseline στον KD για ένα χαλαρό κάρφωμα ενώ στη δεύτερη άφησε ξεμαρκάριστο τον Kyrie για ένα εύκολο τρίποντο.

Επιθετικά προσπάθησε να κάνει πράγματα, αλλά σαν άλογο με παρωπίδες αδυνατούσε να δει τους συμπαίκτες οδηγώντας σε κάτι απoνεννοημένα διαβήματα προς το καλάθι. Εν ολίγοις ήταν τόσο κακός που ο Kerr αναγκάστηκε να εμπιστευτεί τον τοπικό ήρωα και τίμιο overall παλικάρι Juan Toscano-Anderson που έδωσε ενέργεια κι αμυντική συνέπεια από το τέσσερα.

Στο μισό γήπεδο γενικά το μπάσκετ το μπάσκετ των Warriors περιστρεφόταν μονοδιάστατα γύρω από τον Curry με τα άστοχα ξεμαρκάριστα τρίποντα των Wiggins και Oubre να βγάζουν και τους υπόλοιπου αστέρες του Golden State εκτός παιχνιδιού. Στις στιγμές που ο Curry δεν μπορούσε να κάνει κάτι, τότε οι επιλογές έμοιαζαν περισσότερο με τις επτά κατάρες του Φαραώ αφού ήταν post up του Wiggins, ποικιλίες από τον Paschall, fadeaway από τον Oubre και ένα iso του Bazemore που δύο δευτερόλεπτα μετά βρήκε τον συμπαθή guard στο πάτωμα.

Μην μπορώντας να βγουν στο ανοιχτό γιατί δεν μπορείς να τρέξεις όταν μαζεύεις την μπάλα από το καλάθι δύο ήταν οι στιγμές που το Golden State φάνηκε να λειτουργεί καλύτερα. Στα σχήματα με τον Wanamaker και Curry μαζί που επέτρεψαν στον Steph να παίξει λίγο μακριά από την μπάλα και στα επτά λεπτά συμμετοχής του Mychal Mulder, που έδειξε ότι σαν ο δεύτερος καλύτερος σουτέρ της ομάδας είναι πλέον απαραίτητος στο rotation.

Δεν ήταν όλα τα πράγματα μαύρα για τους Warriors. το ντεμπούτο του Wiseman είχε τα λάθη στην άμυνα όπου σε πολλές στιγμές δεν ήξερε πως να βγει στις βοήθειες ή χανόταν στις αλλαγές, αλλά μιλάμε για ένα 19χρονο που είχε να παίξει ανταγωνιστικό μπάσκετ 13 μήνες. Και που έδειξε ότι σωματικά είναι έτοιμο για να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο, Και στην επίθεση έχει μπει με όλο το θράσος του κόσμου δείχνοντας ένα πολύ πλήρες skillset και του πήρε ένα παιχνίδι για να αποδείξει ότι είναι από τώρα κάτι παραπάνω από μόνο μια απειλή για λόμπες. Είτε σουτάροντας χωρίς δισταγμό με καλύτερα αποτελέσματα από αυτούς που έπαιζαν στα φτερά, ή κυρίως με ένα υπέροχο fake dribble handoff που ήταν η ωραιότερη στιγμή των Warriors από τον Ιούνιο του 2019.

Συμπεράσματα για τη συνέχεια

Οι Nets είναι ένα εκ των φαβορί για το πρωτάθλημα. Μια ομάδα καλά δομημένη με αρχές και ρόλους. Η λογική του ball movement στην πρώτα πεντάδα και η pick and roll heavy προσέγγιση για τον LeVert μοιάζει να είναι ιδανική για μια ομάδα με τόσο star power ακόμη και στους ρολίστες. Αμυντικά, υπάρχει versatility και η λογική του protecting the house ήταν -αναμενόμενα- η πρώτη εισαγωγή του Nash. Για τους Warriors αυτό που πρέπει να προβληματίσει πρώτα και κύρια είναι το κακό coaching του Steve Kerr χθες μαζί με την εξαιρετικά κακή νοοτροπία των Wiggins και Oubre που παράτησαν το ματς μετά τα πρώτα 3 χαμένα σουτ και τις δύο καλές άμυνες που δε βγήκαν. Οι Warriors πρέπει να προσαρμοστούν. Θα έρθουν μέρες που Wiggins και Oubre θα έχουν μαζί 50 πόντους. Θα έρθουν και μέρες που μαζί θα έχουν 15 ή 19 όπως χθες. Το θέμα είναι πώς θα αλλάξει η προσέγγιση στο παιχνίδι της ομάδας ώστε το τρίποντο να είναι ένα ακόμη στοιχείο και όχι το βασικό. Γιατί πολύ απλά, ο Klay δεν είναι πια εδώ.