The Ball Hog’s 2017-18 NBA Previews: Houston Rockets

Posted on Sep 22 2017 - 6:01pm by Mitsos Mavrakis

Όπως διαπίστωσε η πολύπαθη πόλη του Houston με τον τυφώνα Harvey, μπορεί η τεχνολογία να προοδεύει και οι αριθμοί να ευημερούν, αλλά πάντα ο κόσμος βρίσκεται στο έλεος των φυσικών φαινομένων. Και όταν η καταστρεπτική δυναμη της φύσης φθάσει από πάνω σου, υπάρχουν αυτοί που θα υπομείνουν τη μοίρα τους άπραγοι και υπάρχει ο Νώε που θα ακούσει τις φωνές στο κεφάλι του και θα κάνει μια Κιβωτό για να παλέψει με την οργή του Θεού1)Που ναι, μας αγαπάει και απλά μας δοκιμάζει που και που, ενίοτε πνίγοντας τους πάντες πλην μιας οικογένειας (λογικά για να ξανααποικηθεί ο κόσμος πρέπει να έπεσε τόση αιμομιξία που τυφλά να’χει το Game Of Thrones , γιατί οι κατ’εικόνα και καθ’ ομοίωσή του -κατά τ’άλλα- το είχαν παρακάνει με την ασυδοσία. Πως γίνεται αυτό; Έλα πες μου!. Μπροστά, λοιπόν, στους Warriors, ο Daryl Morey και οι Houston Rockets αποφάσισαν να μην μείνουν άπραγοι, αλλά να τα δώσουν όλα.

Πού σας αφήσαμε;

Με τον ερχομό του Mike D’Antoni το ψυχαναγκαστικό Moneyball της σεζόν 2015-16 πήρε λίγο από την αύρα των Seven Seconds Or Less Suns και οι Rockets ήταν ξανά μια ομάδα που απολάμβανε το παιχνίδι. Η μετακίνηση του Harden στον άσο ήταν ιδιοφυής και ο ηγέτης του Houston έβγαλε νούμερα από βιντεοπαιχνίδι. Mε τους Gordon, Williams και Anderson να εκτελούν, οι Rockets φαινόντουσαν έτοιμοι για μια σειρά τελικών της Δύσης κόντρα στους Warriors που θα την κέρδιζε ο πρώτος που θα έφθανε τους 150 πόντους. H κούραση, όμως, του Harden, η έλλειψη ενέργειας από τον πάγκο, και το φοβικό κουοτσάρισμα του D’Antoni τους οδήγησαν σε ένα άδοξο αποκλεισμό στο δεύτερο γύρο των playoffs από τους Spurs που χάλασε την υπέροχη γεύση όλη της χρονιάς.

Καλοκαιρινός σχεδιασμός

Ήταν στις αρχές του καλοκαιριού όταν και ο General Manager των Rockets, βλέποντας όλο το ΝΒΑ να ετοιμάζεται να υποκύψει κάτω από τον ζυγό της δυναστείας των Warriors, ξεστόμισε έναν φιλιππικό που στο μέλλον θα μνημονεύεται μαζί με φράσεις όπως το They may take our lives, but they’ll never take… OUR FREEEDOOOM” του Braveheart “Nothing is over, until we decide it is! Was it over when the Germans bombed Pearl Harbor? Hell no! And it ain’t over now. ‘Cause when the goin’ gets tough… The tough get goin’!” του τρελού Θηριοτροφείου,

“They are not unbeatable. There have been bigger upsets in sports history. We are going to keep improving our roster… We are used to long odds. If Golden State makes the odds longer, we might up our risk profile and get even more aggressive. We have something up our sleeve.”

δήλωσε ο GM των Rockets, και ενώ υπήρχαν τόσοι διεκδικήτές που απλά συμβιβάστηκαν με την αναπόφευκτη μοίρα των υποτελών των Warriors (βλ. Spurs, San Antonio), αυτός αποφάσισε να πάει “all in”, παίρνοντας ένα ρισκό που δεν συνάδει με το προφίλ του αριθμολάγνού τεχνοκράτη, αλλά δείχνει έναν πραγματικό ρέκτη του μπάσκετ.

Με όλο το ΝΒΑ να περιμένει τον CP3 να κλείσει στους Clippers με νέο max πενταετές συμβόλαιο –που είχε φροντίσει με μια φωτογραφική διάταξη στη 2017 CBA να περάσει2)Όπως θα έπρεπε να έχετε διαβάσει ήδη στο Moneyball, την στήλη του auditor θαυμαστή του Shaq, Νικόλα “The Big Short Aristoteles” Ραδικόπουλο- ή έστω να πάει στους Spurs, ο δαίμονας Morey τον έπεισε να κάνει opt-in στον τελευταίο χρόνο του συμβόλαιό του και να ζητήσει μεταγραφή στο Houston.

Παράλληλα, ενώ το υπόλοιπο ΝΒΑ περίμενε να επικεντρωθεί στο να κάμψει τις αντιρρήσεις των Knicks για να πάρει και τον Carmelo, στο Houston έκαναν στα μουλωχτά δυο κινήσεις που φαντάζουν σχεδόν αμελητέες, αλλά είναι οι πλέον δηλωτικές που ότι στο Texas χτίζεται ένας σοβαρότατος διεκδικητής του Tίτλου, υπογράφοντας τους P.J. Tucker και Luc Richard Mbah a Moute, δυο ρολίστες που όμως μπορούν να αποτελέσουν την ειδοποιό διαφορά στα playoffs, αναφορικά με το αν μια ομάδα θα είναι απλά χαριτωμένη, που έκλεψε τις καρδιές του κοινού, αλλά θα γυρίσει σπίτι νωρίς σπίτι της, σε σχέση με μία σκληροτράχηλη ομάδα που θα προσπαθήσει να σκοτώσει το θηρίο στα ίσια.

Παράλληλα, έκλεισε -έστω με τη δεύτερη- τον Nene, υπέγραψε τον Tarik Black, έφερε τον Zhou Qi στη Δύση, και ντράφταρε τον Isiah Hartenstein, σε μια προσπάθεια να ρίξει όσο το δυνατόν περισσότερες ζαριές γίνεται για να καλύψει το κενό που έχει στη γραμμή των ψηλών. Από τα διάφορα καλοκαιρινά στοιχήματα του Houston υπάρχει και ένα ακατέργαστο διαμάντι, ο Troy Williams, ένα εκπληκτικός σκόρερ στο “3” που έχει τα προσόντα να γίνει καινούργιος γεροντοέρωτας του D’Antoni και να βρει χρόνο σε αυτά τα χαμηλά σχήματα που θα πυρπολούν τον κόσμο.

Depth Chart

Υπερατού

“Πώς θα συνυπάρξουν ο Harden με τον Paul στην ίδια επίθεση;” ήταν το διαρκές ερώτημα από την ημέρα ανακοίνωσης του trade. Η απάντηση, ωστόσο, παραμένει απλή: Όπως τα βρήκαν στην ίδια πεντάδα ο Curry με τον Durant, όπως πρωταγωνίστησαν ο ΝτεΝίρο και ο Πατσίνο στην Ένταση, όσο αρμονικά συνυπάρχει η βάφλα με το παγωτό, το μάνγκο με το ρύζι, ή η πίτσα με τον ανανά! O Paul βρίσκει για πρώτη φορά στην καριέρα του αυτό που του στερούσε ο Doc Rivers με την εσφαλμένη χρήση του Blake Griffin, έναν δεύτερο δημιουργό στην πεντάδα, που θα του επιτρέψει για πρώτη φορά να παίξει και μακριά από την μπάλα, να συγκεντρωθεί στην -ούτως ή άλλως- άψογη άμυνά του. Παρομοίως κι ο Harden, θα θυμηθεί τις μέρες που έφθασε με τους Thunder στους Τελικούς, όταν και ήταν εκπληκτικός στην κίνηση μακριά από την μπάλα, ενώ επιτέλους θα μπει για μια χρονιά φρέσκος στα playoffs, δίχως να έχει χρειαστεί να κουβαλήσει τους Rockets αποκλειστικά στην πλάτη του, με κόστος τη φρεσκάδα του. Η ταυτόχρονη παρουσία των Harden και Paul επιτρέπει στους Rockets να έχουν έναν ή και δύο από τους κορυφαίους δημιουργούς του ΝΒΑ ανά πάσα στιγμή στο γήπεδο, τεντώνοντας ακόμη και τις πλέον συγκεντρωμένες άμυνες πέραν από το σημείο θραύσης τους.

Οι πρώτες προπονήσεις τους δείχνουν να εναλλάσσονται σε θέσεις δημιουργού και του πιο overqualified spot shooter από το τρίποντο. Με τον Chris Paul να σουτάρει με 41,1% πέρυσι στις ελάχιστες catch & shoot προσπάθειες από το τρίποντο που του εξασφάλιζε η επίθεση των Clippers (ποσοστό υψηλότερο από των Redick και Klay να σημειωθεί) και τον Harden να ακολουθεί, με μόλις 36,9%, δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα αδράξουν την ευκαιρία για να βάλουν τρίποντα δίχως να χρειάζονται να βγάλουν καρούμπαλα στην μπάλα από τις ντρίμπλες.

Οι συμπληρωματικοί παίκτες της ομάδας τρίβουν ήδη τα χέρια τους. Ο Capela θα κινδυνεύει όλη τη σεζόν να πάθει τενοντίτιδα από τα πολλά καρφώματα και ο Eric Gordon ετοιμάζεται να ξαναβγεί έκτος παίκτης της χρονιάς, σκοράροντας καμιά εικοσάρα πόντους στο παιχνίδι, δίχως να χρειαστεί καν να ντριπλάρει την μπάλα. Μέχρι και ο P.J. Tucker πρέπει να περιμένει να σουτάρει έξι τρίποντα ανά παιχνίδι, ή τουλάχιστον αυτο του είχε τάξει ο D’Antoni πριν υπογράψει. Δίχως να χρειάζεται να γίνει καν η μεταγραφή του Carmelo, οι Rockets θα είναι τρομακτικοί και η παρουσία του ξεχασμένου Ryan Anderson, που θα απειλεί ακόμα από τα εννέα μέτρα αγωνιζόμενος και σαν center σε πεντάδες καμικάζι, εκτός ότι δίνει στον Paul τον stretch ψηλό συμπαίκτη που δεν είχε ποτέ, θα ανοίξει άπλετους χώρους στην ρακέτα για τα καρφώματα του Capela ή τα μπασίματα, αξία τουλάχιστον μιας Χρυσής Σφαίρας, των Harden και Paul, που θα κάνουν τα παιχνίδια του Houston μπασκετικές οδύσσειες λόγω του αριθμού των βολών που θα εκτελούν.

Στην άμυνα, η παρουσία ενός ξεκούραστου Paul εξασφαλίζει συνέπεια και μέγιστη γκρίνια, που θα μπορέσει να σπρώξει τον Capela είτε να τα παρατήσει όλα και να κυνηγήσει καριέρα στην μουσική βιομηχανία, είτε να φθάσει το επίπεδο του DeAndre. Παράλληλα, έχουν προστεθεί δύο σπουδαία πολυεργαλεία στα forwards, δίνοντας στους Rockets στα πρόσωπα των Ariza, Tucker και Mbah a Moute τρεις αμυντικούς εξολοθρευτές που μπορούν να σταθούν στα ίσια απέναντι στους KD, Kawhi και LeBron αυτού του κόσμου.

Panic Button

Δεν πρόκειται να το ρίξουμε στη μεταφυσική, αλλά τα φαντάσματα των Playoffs Past είναι ακόμη εδώ και καταδυναστεύουν τους βασικούς συντελεστές της ομάδας. Οι Rockets, μετά από τον ξέφρενο ρυθμό κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, παρουσιάστηκαν σκασμένοι στα ημιτελικά της Δύσης εναντίον των Spurs (η νέμεσις για την ύβρη των επιδόσεων του Harden στο κυνήγι του MVP) και το ρηχό rotation του D’Antoni δεν μπορούσε να βοηθήσει. Η ομάδα φέτος έχει σαφέστατα μεγαλύτερο βάθος, αλλά ο MDA είναι παραδοσιακά φοβικός με τα line-ups που παρουσιάζει στα playoffs. O Harden, εφόσον δεν κυνηγήσει το MVP μέχρι εξάντλησης, λογικά θα είναι φρέσκος, συνεπώς φέτος είναι η χρονιά που θα λάβει την οριστική του απάντηση το ερώτημα που βασανίζει τα μυαλά μας εδώ και μια δεκαετία: είναι ο Chris Paul ο “Point God” ο ίδιος, ή είναι απλά σπουδαίος απέναντι στα σαπάκια της κανονικής περιόδου, ενώ στα playoffs, όταν βρίσκεται βράδυ παρά βράδυ απέναντι στην ελίτ, αποκαλύπτεται η θνητη του φύση;

Αν υπάρχει ένα στοιχείο που μπορεί να φθάσει σε σημείο ιδεολογικής σύγκρουσης είναι η προσθήκη ενός μεγαλειώδους σκόρερ από το midrange σε έναν οργανισμό που αποφεύγει αυτήν την περιοχή της επίθεσης με θρησκευτική προσήλωση. Όταν τα παιχνίδια είναι κλειστά, το πρώτο ένστικτο του CP3 είναι να πάρει σουτάκια από μέση απόσταση, τις προσπάθειες που στο Houston αποστρέφονται μετά βδελυγμίας. Στην σειρά εναντίον της Utah, όταν και χρειάστηκε να σηκώσει το βάρος στους ώμους του, ο Paul έπαιρνε 7,1 σουτ ανά παιχνίδι από το midrange, όσες ακριβώς φορές έβριζαν κάτω από τα σφιγμένα τους δόντια στους Rockets επειδή κατέληγαν να πάρουν μια τέτοια προσπάθεια σαν ύστατη λύση.

Αν τυχόν ο Paul θελήσει να καταφύγει στην comfort zone κατά τη διάρκεια των μεγάλων παιχνιδιών αυτό μπορεί να προκαλέσει μια ενδιαφέρουσα διελκυστίνδα, όχι μόνο με τον Harden , αλλά και με το management της ομάδας.

Η παρουσία των Tucker και Mbah a Moute προσθέτει σπουδαίους αμυντικούς, αλλά πρέπει να βρεθούν ισορροπίες, καθώς πλην του Paul και ίσως των Gordon και Ariza, στο roster των Rockets βρίσκονται παίκτες σπεσιαλίστες μόνο στην μία πλευρά του παρκέ, υποχρεώνοντας τον προπονητή της ομάδας να βρίσκει ισορροπία στις πεντάδες που παρατάσσει ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση.

Το μεγαλύτερο κενό βέβαια υπάρχει στην γραμμή των ψηλών, όπου με τον μοναδικό rim protector της ομάδας Clint Capela  να μην έχει αντοχές να αγωνιστεί για πάνω από 30 λεπτά δίχως να καταρρεύσει και την αντίστροφη μέτρηση για τον επόμενο τραυματισμό του Nene να έχει ήδη ξεκινήσει το Houston θα κληθεί όπως πέρυσι να επιστρατεύσει πεντάδες καμικάζι με Ultra small ball όπου έπαιζαν στην μέση είτε ο Anderson σε ρόλο κώνου ή οι Tucker και Mbah a Moute σε μια αναβίωση της World Basketball League.

Βγάζουν το Thanksgiving ο Προπονητής και ο GM;

Η επιλογή του Mike D’Antoni για τη θέση του προπονητή των Rockets αποτέλεσε μία υπέροχη πράξη ρομαντισμού από την πλευρά του Morey, καθώς o GM των Rockets αγνόησε τη χλεύη που δεχόταν o πιονέρος προπονητής και του έδωσε την ευκαιρία για να επιστρέψει στην ενεργό δράση, ακριβώς την στιγμή που, μέσω των Spurs και των Warriors, αυτός δικαιωνόταν για το μεγαλειώδες θέαμα που είχε παρουσιάσει με τους Seven Seconds Or Less Suns. O D’Antoni μπορεί να μην είχε κερδίσει κάποιον Τίτλο, αλλά είχε κερδίσει τον πόλεμο, καθώς, παρότι ηττημένος στα playoffs, κατέκτησε την ικανοποίηση του να δει τη νέμεσή του, τον Greg Popovich, τον μεγα οπουρτουνιστή, να αλλάζει το στυλ της ομάδας του για να φθάσει στον Τίτλο παίζοντας σαν D’Antoni.

O Daryl Morey σαν Dork Elvis, έχει πλέον τέτοιο status στην μπασκετική κοινότητα, που έχει σιγουρέψει τη θέση του, για όσο εκείνος επιθυμεί. Το καλοκαίρι, άλλωστε, και πριν την αλλαγή της ιδιοκτησίας της ομάδας, υπέγραψε το νέο του πενταετές συμβόλαιο. Ναι, ο Morey ανήκει στο group των πιο εξασφαλισμένων GMs της λίγκας αυτή την στιγμή.

Χ-factor / Keep an eye on

Clint N’Dumba-Capela Capela

Η ανακοίνωση της απόκτησης του Chris Paul προκάλεσε ενθουσιασμό στους οπαδούς των Rockets, τους φιλάθλους του ΝΒΑ, τον Austin Rivers, και τον Vince Staples, και φρενίτιδα στον Clint Capela, που συνειδητοποίησε πως του δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσει ανελέητα την αντοχή των στεφανιών σε κάθε γήπεδο.

Με τους δυο μεγαλύτερους μαέστρους του “πικερό” μόνιμα στο παρκέ, οι λόμπες προς το στεφάνι θα έρχονται βροχή, αλλά το ερώτημα είναι πόσο χρόνο θα μπορέσει ο Ελβετός να μείνει στο παρκέ. Την πρώτη του χρονιά σαν βασικός center o Clint N’Dumba-Capela Capela αγωνιζόταν λίγο λιγότερο από ένα ημίχρονο, και μάλιστα ξεπέρασε τα 35 λεπτά μόλις σε ένα παιχνίδι. Στο Houston υπάρχει ένας διαρκής προβληματισμός για τις αντοχές του νεαρού center, καθώς η κρατούσα άποψη είναι πως έχει πολύ μικρό ντεπόζιτο. Η βελτίωση της φυσικής του κατάστασης, τόσο στον τομέα της αντοχής, για να ακολουθεί τον ξέφρενο ρυθμό των συμπαικτών του, όσο και της δύναμης, για να μπορεί να μαρκάρει στο post, ήταν η προτεραιότητα για το φετινό καλοκαίρι, μπροστά ακόμη και από την πληγή των ελευθέρων βολών, όπου ο Ελβετός πέρσι σούταρε με 53%, κάνοντας άλμα σχετικά.

Ο Capela είναι ο μοναδικός rim protector της ομάδας του D’Antoni, σε μια ρακέτα που εκτίθεται συχνά λόγω των αμυντικών αδυναμιών του Ryan Anderson, αλλά και της επιδεικτικής αδιαφορίας του Harden. Με τον “Βραζιλιάνο ασθενή” από πίσω και την προοπτική λιλιπούτειων πεντάδων σαν μόνη εναλλακτική, ο μόνος τρόπος να είναι οι Rockets πραγματικοί διεκδικητές του Τίτλου θα είναι ο Capela να παρουσιαστεί μεταμορφωμένος και να καταφέρει να παραμένει στο παρκέ για πάνω από 30 λεπτά ανά παιχνίδι, ξεπερνώντας, εκτός από την κούραση, και τον εφιάλτη των φάουλ, τόσο αυτών στα οποία με ευκολία υποπίπτει, όσο και εκείνων που κερδίζει και τον στέλνουν στη γραμμή της φιλανθρωπίας -των αντιπάλων.

Ένοχη απόλαυση

Ο Bobby Brown σε 22 λεπτά συμμετοχής στα playoffs πρόλαβε να πάρει 20 προσπάθειες, εκ των οποίων οι 11 για τρίποντο, και να σκοράρει 25 πόντους. Το σύστημα του D’Antoni είναι παραδοσιακά ωφέλιμο προς τους guards του, δίχως να κάνει διακρίσεις φυλής, χώρας προέλευσης ή του status τους. Όλοι θα πάρουν όσες προσπάθειες τους αναλογούν, και συχνά αρκετές περισσότερες από αυτές. Ο Bobby Brown θα στερηθεί λεπτά συμμετοχής εξαιτίας της συνύπαρξης Harden και Paul, αλλά όποτε πατάει στο παρκέ θα κάνει την παρουσία του να μετρήσει. Ο πιο ξεδιάντροπος gunner και των δύο πλευρών του Ατλαντικού, έχει για μια ακόμη μία χρονιά το ελεύθερο να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερες προσπάθειες στον ελάχιστο χρόνο που θα αγωνίζεται. Δικαίωμά του!

Μαντάμ Ζαΐρα

Tο φετινό πείραμα του Morey είναι η ομάδα που θα μπορούσε να δικαιώσει απόλυτα όλες τις εμμονές του. Η παρουσία των έτερου superstar και ένα roster με μεγάλη ευελιξία θα βοηθήσουν επιτέλους των CP3 να αγωνιστεί σε τελικούς Περιφέρειας, όπου θα πρέπει να περιμένουμε, αφενός τον point god να βγάζει το άχτι ετών, κι αφετέρου τους Warriors να είναι εξαντλημένοι από την τιτανομαχία τους με τους Thunder.

Ναι, θα τολμήσουμε να πούμε πως οι Rockets θα κατορθώσουν κάτι που για πολλούς φαντάζει ακατόρθωτο. Να φθάσουν το Golden State στα εφτά παιχνίδια στους τελικούς της Δύσης3)Τι περιμένατε να διαβάσετε δηλαδή; Αφού τα έχουμε πει: οι Warriors, αν δεν έχουν σοβαρούς τραυματισμούς -όχι μόνο έναν-, δεν χάνουν. και να φύγουν με ψηλά το κεφάλι, που τηρουμένων των αναλογιών θα είναι ένας ηθικός θρίαμβος, αντίστοιχος με το Rocky 1 ή το Creed.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.

References
1 Που ναι, μας αγαπάει και απλά μας δοκιμάζει που και που, ενίοτε πνίγοντας τους πάντες πλην μιας οικογένειας (λογικά για να ξανααποικηθεί ο κόσμος πρέπει να έπεσε τόση αιμομιξία που τυφλά να’χει το Game Of Thrones , γιατί οι κατ’εικόνα και καθ’ ομοίωσή του -κατά τ’άλλα- το είχαν παρακάνει με την ασυδοσία. Πως γίνεται αυτό; Έλα πες μου!
2 Όπως θα έπρεπε να έχετε διαβάσει ήδη στο Moneyball, την στήλη του auditor θαυμαστή του Shaq, Νικόλα “The Big Short Aristoteles” Ραδικόπουλο
3 Τι περιμένατε να διαβάσετε δηλαδή; Αφού τα έχουμε πει: οι Warriors, αν δεν έχουν σοβαρούς τραυματισμούς -όχι μόνο έναν-, δεν χάνουν.