Moneyball: Χρηματιστηριακές Διακυμάνσεις και Αποφάσεις Pt. I – Ποια τα Trade Values των Wizards;

Posted on Nov 24 2018 - 10:48am by Nicolas Radicopoulos

Το NBA, όπως έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει, έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τo αποτρέπουν από το να λειτουργεί σαν μία “Open Market” Λίγκα (με θετικά για αυτήν αποτελέσματα από αυτούς τους περιορισμούς). Παράλληλα, όμως, διατηρεί, ακόμα και μέσα σε αυτά τα περιοριστικά πλαίσια λειτουργίας της, χρηματιστηριακά χαρακτηριστικά επηρεασμού των αξιών της. Και “αξίες της”, “assets της”, δεν είναι μόνο οι παίχτες και η αγωνιστική απόδοση αυτών, αλλά και τα συμβόλαιά τους, ή ακόμα και ο χώρος που έχουν στο salary cap τους οι ομάδες, όπως αντίστοιχα έχουμε παρουσιάσει από την στήλη αυτή σε σχετικό άρθρο

Με αυτά ως δεδομένα, το παρόν άρθρο αποσκοπεί να φωτίσει όλες τις μη αγωνιστικές πτυχές που επηρεάζονται από τους οικονομικούς (και μη) συσχετισμούς της Λίγκας, σε μία σειρά από θέματα που είναι στο επίκεντρο της NBA επικαιρότητας αυτή την περίοδο, και πως οι πτυχές αυτές δύνανται να επηρεάσουν τις μεσομακροπρόθεσμες ισορροπίες. Προφανώς, όπως κάθε χρηματιστηριακή αξία μιας μετοχής επηρεάζεται ευθέως και άμεσα από την οικονομική απόδοση της ίδιας της εταιρείας, όπως αυτή αποτυπώνεται στις οικονομικές καταστάσεις της και τα ενημερωτικά δελτία της, αντίστοιχα, οι χρηματιστηριακές αξίες του NBA, είτε αφορούν σε συμβόλαια, είτε σε salary cap, επηρεάζονται άμεσα από την αγωνιστική απόδοση των παιχτών και των ομάδων που αφορούν εντός των αγωνιστικών χώρων.

Η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με κάθε άλλη “ελεύθερη αγορά”, έγκειται ωστόσο ακριβώς στο κλειστού του χαρακτήρα της αγοράς του NBA, όπου οι ομάδες είναι δεδομένα 30 και τα ενεργά συμβόλαια δεδομένα 4501)Δεν υπολογίζονται εδώ τα two-way contracts. και το cap επίσης δεδομένο και ισόποσα μοιρασμένο σε κάθε ομάδα, όπως αυτό ορίζεται κάθε χρονιά, με αποτέλεσμα κάθε απόφαση ενός franchise και κάθε συμβόλαιο που δίνεται σε έναν παίχτη, να επηρεάζει άμεσα τις συνολικές ισορροπίες της Λίγκας, καταλαμβάνοντας το αντίστοιχο κομμάτι της συνολικής “πίτας” αμοιβών που είναι διαθέσιμη για συμβόλαια παιχτών.

Τα Trade Values των Παιχτών των Wizards

Την Δευτέρα 19/11/2018 “έσκασε η είδηση” πως οι Wizards βρίσκονται σε τέτοιο αγωνιστικό αδιέξοδο, μα κυρίως σε αδιέξοδο συνύπαρξης προσωπικοτήτων που αποφάσισαν να “διαλύσουν” την ομάδα, κάνοντας άμεσα διαθέσιμους όλους τους τους παίχτες για trade.

Καθώς, όμως, στο NBA δεν “αγοράζονται” παίχτες, αλλά ανταλλάζονται συμβόλαια, με ιδιαίτερα περιοριστικούς όρους2)Αναλυτική παρουσίαση του πλαισίου των trades της τρέχουσας 2017 CBA έχουμε κάνει εδώ., σκοπός της συγκεκριμένης παραγράφου είναι να εξετάσει την “ανταλλαξιμότητα” των παιχτών των Wizards και της αξίας των ενδεχόμενων ανταλλαγμάτων που μπορούν αυτοί να επιστρέψουν στο franchise.

Ξεκινώντας από τα απλά: oι free agents που υπογράφουν σε μία off season δεν μπορούν να ανταλλαχθούν ως τις 15 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Άρα οι Jeff Green και Dwight Howard θα πρέπει να μείνουν στην ομάδα για τουλάχιστον άλλες 20 ημέρες. Μιλώντας οριακά σοβαρότερα, δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή ενεργή αγορά για κάποιον από τους δύο προαναφερθέντες, ειδικά για τον Howard. Για τον Green και τα συμπαθητικά νούμερα που -και- φέτος βγάζει ίσως να υπάρξει κάποιο ενδιαφέρον για να μπει σαν filler σε μεγαλύτερο trade.

Όπως ενεργή αγορά δεν θα υπάρξει για τον μέτριο παίχτη σε αποκρουστικό συμβόλαιο Ian Mahinmi, ο οποίος έχει λαμβάνειν $31 εκατ. για φέτος και του χρόνου. Καμία ομάδα δεν θα δεχτεί να πάρει τέτοιο συμβόλαιο, αν δεν “γλυκαθεί” για να το κάνει αυτό με έναν πολύ καλό παίχτη ή -τουλάχιστον- ένα (από καλό ως συμπαθητικό, ήτοι όχι πάνω από το #20) pick πρώτου γύρου. Για να γίνει καλύτερα κατανοητό αυτό, στην φερόμενη πρόταση των Rockets προς τους Wolves για τον Jimmy Butler που περιλάμβανε τέσσερα (heavily protected) picks (άρα κάπου στο #22 και πάνω και τα τέσσερα), οι Rockets έδιναν μαζί και το συμβόλαιο του Brandon Knight, που έχει λαμβάνειν $30 εκατ. για φέτος και του χρόνου. Συνεπώς, τουλάχιστον το 1,5 pick πήγαινε για την απορρόφηση του συμβολαίου του Knight από τους Wolves και μόλις τα 2,5 για την απόκτηση του Butler. Και, εύλογα, 2,5 μετριοκακά picks, μάλιστα σκόρπια σε βάθος εφταετίας, δεν ήταν ικανά να γίνουν Jimmy Butler.

Για να μείνουμε λίγο παραπάνω σε αυτό το σημείο, τα “κακά συμβόλαια” είναι είτε στοιχήματα που δεν βγήκαν, είτε αγωνιστικές επιδόσεις που δεν αναλογούν στην ανά δολάριο καταβολή. Και στο δεδομένο πως οι ομάδες αθροιστικά έχουν να δώσουν για τη σεζόν 2018-19 $3.030 εκατ. (δισ. δηλαδή, προ tax) για συμβόλαια παιχτών, κάθε κακό συμβόλαιο ουσιαστικά περιορίζει αυτό το ποσό. Και η εξαγορά του λειτουργεί όπως η αγορά ρύπων: πρέπει να πληρώσεις για να ξεφορτωθείς τους ρύπους σου στην αντίστοιχη αγορά ρύπων. Έτσι και στο NBA, πρέπει να πληρώσεις την άλλη ομάδα για να πάρει “τους ρύπους σου”, τα κακά σου συμβόλαια. Στην ουσία, και απολύτως λογικά με όρους αγοράς, καλείσαι να πληρώσεις ένα premium για να απαλλαγείς από τα δικά σου διοικητικά λάθη του παρελθόντος.

Επιστρέφοντας στα του roster των Wizards, ο Markieff Morris, πέρα από αγωνιστική πτώση, βρίσκεται και στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του, άρα δεν μπορεί να αποφέρει τίποτα περισσότερο από ένα μέτριο pick δεύτερου γύρου ανταλλακτικά. Στην ίδια ακριβώς κατηγορία πέφτει και το expiring συμβόλαιο του Austin Rivers. Ενώ στον τελευταίο χρόνο του rookie συμβολαίου του βρίσκεται ο Kelly Oubre, με την ομάδα, ωστόσο, στην παρούσα δομή της τουλάχιστον, να μην έχει το παραμικρό οικονομικό περιθώριο να τον ανανεώσει το καλοκαίρι, όταν και αναμένεται να αποχωρήσει, παρότι θα είναι restricted free agent, καθώς οι Wizards δεν θα είναι σε θέση να ισοφαρίσουν την όποια καλή προσφορά ο παίχτης δεχτεί.

Εκτός και αν ως τότε έχουν αποχωρήσει από τα βιβλία της ομάδας τα “βαριά” συμβόλαια και κάτι τέτοιο είναι τότε εφικτό. Οπότε, κάπως έτσι περνάμε στα βασικά assets των Wizards, την τριάδα των John Wall, Bradley Beal και Otto Porter Jr.

John Wall

Ξεκινώντας με τα δύσκολα, τον John Wall και το supermax συμβόλαιό του, ύψους $170 εκατ. και διάρκειας τεσσάρων χρόνων, που τίθεται σε ισχύ από τη σεζόν 2019-20.

Ο Wall είναι ένας παίχτης, αν όχι σε αγωνιστική πτώση, σίγουρα σε αγωνιστική στασιμότητα, εδώ και κοντά δύο γεμάτες σεζόν. Η ομάδα του τη σεζόν 2017-18 έπαιξε πολύ καλύτερα κατά την απουσία του λόγω τραυματισμού για 65 παιχνίδια, με χαρακτηριστικές να είναι οι δηλώσεις των συμπαικτών του πως η μπάλα μοιραζόταν καλύτερα και το κλίμα ήταν καλύτερο κατά την απουσία του. Και αν αυτά συμβαίνουν κατά την απουσία του βασικού σου point guard το πρόβλημα είναι σοβαρό.

Και γίνεται ακόμα σοβαρότερο λόγω της εξωαγωνιστικής του παρουσίας.

Είναι χαρακτηριστική η photo του Wall με την team USA, όπου ο παίχτης δείχνει εντελώς out of shape.

Γεγονός όχι περίεργο ή παράλογο για κάποιον που ακολουθεί τον Wall στα social media, μιας και τα περισσότερα posts του έχουν να κάνουν με parties, ποτά, ξενύχτια.

Άρα έχουμε έναν παίχτη που δεν προσέχει το σώμα του, δημιουργεί κακό κλίμα, οι συμπαίκτες του δεν είναι ικανοποιημένοι με τον αγωνιστικό του ρόλο και την αγωνιστική του συμπεριφορά και συνεισφορά, και παρόλα αυτά έχει λαμβάνειν ένα super max που μόνο αυτός, ο Curry, o Westbrook, o Harden και ο Paul έχουν υπογράψει. Και είναι ξεκάθαρο πως ο Wall αγωνιστικά δεν έχει την παραμικρή σχέση με τους υπόλοιπους, αποτελώντας την παραφωνία στην συγκεκριμένη κατηγορία.

Ωστόσο, μπαίνοντας στα 29 του τον επόμενο Σεπτέμβρη ο Wall θα ξεκινά να τρέχει στο τετραετές super max του, που θα τον πληρώνει $47 εκατ. στα 33 του.

Ποιος, αλήθεια, μπορεί να επιθυμεί να δώσει πολύτιμα assets για αυτό το πακέτο, αγωνιστικά και οικονομικά, του Wall;

Έτσι οι μόνες ομάδες που υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να τον διεκδικήσουν είναι κατ’ εμέ δύο: από τη μία οι Suns, για να καλύψουν την τεράστια τρύπα τους στον “άσσο”, ρισκάροντας με τα προβλήματα χαρακτήρα και χημείας που ο Wall ιστορικά έχει προκαλέσει, την τοποθέτησή του δίπλα στους ανερχόμενους αστέρες της ομάδας Booker και Ayton. Από την άλλη, οι Pelicans του Anthony Davis. Είτε γιατί θέλουν έναν ακόμα πυλώνα στην ομάδα και θεωρούν πως η προσωπικότητα του Davis θα κρατάει τον Wall “πιο μαζεμένο” από ό,τι είναι στην Washington, είτε επειδή οι δύο παίχτες μοιράζονται τον ίδιο ατζέντη, την Klutch Spotrs του Rich Paul (και -γκμουχ, γκμουχ- του LeBron) και ο Davis “απαιτήσει” την παρουσία του στην ομάδα για να υπογράψει την επέκτασή του το καλοκαίρι (αναλυτικότερα σχετικά στο δεύτερο μέρος) για να παραμείνει στην ομάδα.

Μα ακόμα και έτσι, η λεπτομέρεια για το συμβόλαιό του Wall που μάθαμε από τον Zach Lowe, πως διαθέτει δηλαδή 15% trade kicker, ήτοι σε περίπτωση ανταλλαγής πρέπει να λάβει 15% αύξηση, κάνει αυτό το σενάριο αδύνατο, τουλάχιστον για τη σεζόν 2018-19. Συγκεκριμένα, βάσει της CBA κανένα συμβόλαιο δεν μπορεί να ξεπερνάει το max. Και το συμβόλαιο του Wall για τη σεζόν 2019-20 είναι super max, άρα δεν μπορεί να πάρει δολάριο παραπάνω. Έτσι, αν ανταλλαχθεί πριν την έναρξη αυτού, και καθώς το τρέχον συμβόλαιό του είναι πολύ κάτω από το max ($19,2 εκατ. συγκεκριμένα), όλο το πρόσθετο 15% ενδέχεται να επιβαρύνει την τρέχουσα σεζόν.

Ε, δεν μπορώ να φανταστώ καμία ομάδα που θα δεχτεί να πάρει το έτσι και αλλιώς αποκρουστικό συμβόλαιο των $170 εκατ. για αυτόν τον Wall και να πληρώσει και ένα premium κοντά $20 εκατ. καπέλο από πάνω! Για να ανταλλαχθεί ο Wall εντός της σεζόν 2018-19 θα πρέπει να είναι ο ίδιος τόσο απηυδισμένος με την κατάσταση στους Wizards, αλλά και να βρεθεί και ένας ιδανικός προορισμός, ώστε να δεχτεί να αφήσει αυτά τα $20 εκατ. στο τραπέζι. Ένας παίχτης που θεωρεί πως καλά κάνει να παρτάρει όλη την ώρα να αφήσει $20 εκατ. στο τραπέζι! Νομίζω περισσότερες πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο έχουν οι Wizards αν το ζητήσουν από τον Άη Βασίλη, παρά από τον Wall και τους άλλους 29 GMs της Λίγκας…

Otto Porter Jr.

O Porter αποτελεί έναν ικανοποιητικό two-way wing, ήτοι καλό αμυντικό και με καλό τρίποντο (44% τη σεζόν 2017-18, 40% ποσοστό καριέρας, ωστόσο μόλις 36% φέτος). Παρόλα αυτά ο Porter έχει μηδέν παρουσίες σε All Star και μάλλον κανένας μας δεν θα πόνταρε πως θα καταφέρει -ακόμα και στο βέλτιστο σενάριο για την πορεία της καριέρας του- να έχει παραπάνω από μία. Για παρουσία δε σε All NBA team, ούτε λόγος. Ωστόσο, ο Porter είναι στη δεύτερη χρονιά του τετραετούς max συμβολαίου του, συνολικού ύψους $107 εκατ., έχοντας λαμβάνειν $26 εκατ. φέτος, $27 εκατ. τη σεζόν 2019-20 και $28,5 εκατ. τη σεζόν 2020-21.

Ποσό ιδιαίτερα μεγάλο για έναν απλά καλό two-way παίχτη. Ποια θα ήταν η τιμή που μία ομάδα θα έδινε για αυτόν, λοιπόν; Σε ένα σχετικό σενάριο που έγραψε πρόσφατα ο Kevin O’Connor για το The Ringer πρότεινε την ανταλλαγή του στους Pelicans για τους Randle, Solomon Hill και ένα pick πρώτου γύρου. Θα μου επιτρέψετε να θεωρώ την συγκεκριμένη τιμή πολύ υψηλή. Ναι μεν ο Hill είναι σε ένα κακό συμβόλαιο, έχοντας λαμβάνειν $25 εκατ. για φέτος και του χρόνου, αλλά η τιμή για να απαλλαχθούν από αυτό οι Pelicans είναι πολύ υψηλή. Για παράδειγμα, είμαστε σίγουροι πως ο Porter είναι καλύτερος παίχτης από τον Randle3)Και χωρίς να μένω καν στα triple doubles, που ο Randle έχει έξι και ο Porter κανένα στην καριέρα του.; Πόσω δε να δοθεί και pick από τους Pelicans για αυτόν. Οι Pelicans σίγουρα θα πρέπει να πάρουν κάτι αξίας πίσω σε αυτό το πακέτο μαζί με τον Porter.

Παρόλα αυτά, η αγορά για καλά two-ways wings είναι μεγάλη, και ζήτηση για τον Porter θα υπάρξει παρά το ύψος του συμβολαίου του. Ωστόσο, τα ανταλλάγματα που θα λάβουν πίσω οι Wizards ενδέχεται να μην είναι αυτά που ενδεχομένως θα περίμεναν. Το γεγονός, άλλωστε, πως μόνοι τους κρέμασαν “Ξεπούλημα” στην πόρτα του μαγαζιού δεν βοηθάει ιδιαίτερα την διαπραγματευτική τους δυνατότητα.

Bradley Beal

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο πραγματικό κόσμημα της κοσμηματοθήκης των Wizards. Σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα τοξικό, όπως έχει αποδειχτεί, ο Beal καταφέρνει στα 25 του και βελτιώνεται κάθε χρόνο, όντας ένας εξαιρετικός σουτέρ, finisher, ball handler και -εύλογα- και All Star. Βρίσκεται δε σε ένα εξαιρετικό για την αξία του συμβόλαιο, ύψους $127 εκατ. και διάρκειας πέντε χρόνων, όντας φέτος στον τρίτο αυτού. Για τον Beal οι Wizards μπορούν να ζητήσουν σχεδόν το οτιδήποτε, καθώς κάθε αναλογία των δεικτών αγωνιστικής αξίας, μέλλοντος, συμβολαίου, ηλικίας, βγάζουν εξαιρετικό αποτέλεσμα. Οι φήμες λένε πως ήδη οι Hornets τους προσέγγισαν για ένα πακέτο που περιλάμβανε τον Batum, ενώ οι Lakers ετοιμάζουν (για μετά τις 15 Δεκέμβρη) το πακέτο Lonzo και Cadwell-Pope. Και οι δύο αυτές προσφορές είναι κάτω από την αξία του Beal, με τις αντίπαλες ομάδες να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το χάος που επικρατεί στους Wizards για να βγουν ωφελημένες. Ενδεχομένως ο Beal να είναι ο μόνος παίχτης που πρέπει να κρατηθεί και γύρω του να στηθεί η επόμενη μέρα του οργανισμού. Από την άλλη, είναι ο μόνος με υψηλή ανταλλακτική αξία.

Η κρισιμότητα των αποφάσεων

Επισκοπώντας, λοιπόν, συνολικά πια την κατάσταση της ομάδας των Wizards από άποψη front office, βλέπουμε ποια ακριβώς είναι η κατάληξη των τακτικών μικρών λαθών που συσσωρεύονται σε βάθος χρόνου. Και η ευθύνη βαραίνει κυρίως τον GM Ernie Grunfeld, που κατέχει τη θέση από το μακρινό 2003. Oι Wizards και ο Grunfeld, λοιπόν, προσέλαβαν τον Scott Brooks για να δελεάσουν τον Durant -που είχε καταγωγή από την Washington-, επειδή ήταν προπονητής του ως την προτελευταία σεζόν αυτού στους Thunder, και όχι για τις προπονητικές του ικανότητες καθεαυτές.

Όταν ο Durant δεν πήγε καν σε συνάντηση μαζί τους, έδωσαν max στον Porter γιατί αλλιώς θα είχαν μία τεράστια τρύπα στο “3” και θα έχαναν και τον παίχτη για το τίποτα καθώς ήταν restricted free agent. Έδωσαν το super max στον Wall επειδή γκρίνιαζε γιατί ο Porter και ο Beal έπαιρναν παραπάνω από αυτόν, παρότι η αγωνιστική -και εξωαγωνιστική- του παρουσία επέβαλλαν να μην του το δώσουν και να τον ανταλλάξουν. Αλλά και επειδή δεν είχαν την εμπιστοσύνη πως θα μπορούσαν να τον αντικαταστήσουν, είτε με άλλον, λιγότερο προβληματικό All Star, είτε να τον βρουν αυτόν τον αντικαταστάτη μέσω του draft.

Αντί να δουν τα προβλήματα στον οργανισμό που συσσωρεύονταν, επέλεξαν τον στρουθοκαμηλισμό και ψευδαισθήσεις μεγαλείων, με προσθήκες ξεφτισμένων παιχτών, όπως ο Howard και ο Green. Δεν έδωσαν ευκαιρίες σε καλά assets, όπως ο Satoransky, ενώ αντίθετα πλήρωναν υπερβολικά ακόμα και τον Jason Smith ($16 εκατ./3 χρόνια) για να κάνει τον αναπληρωματικό του ήδη υπερπληρωμένου αναπληρωματικού Mahimni στην front court. Tέλος, για χρόνια αντάλλαζαν τα πρώτα τους picks για ανταλλάγματα όπως το expiring του Bojan Bogdanovic, απαξιώνοντας έτσι ένα από τα σημαντικότερα asset που ο κάθε NBA οργανισμός διαθέτει, τόσο για την απόκτηση ταλέντου, όσο και για τον έλεγχο των μισθολογίων και του salary.

Κάπως έτσι, φαντάζομαι γίνεται ακόμα καλύτερα κατανοητή η κατακλείδα άλλου πρόσφατου άρθρου μας, που τόνιζε τη σημαντικότητα του ρόλου του GM σε κάθε ομάδα NBA:

“Δεν είναι, συνεπώς, τυχαίο που θα βρεθεί κάθε ομάδα όταν η σεζόν ξεκινά. Όλες αυτές οι κινήσεις στον “μαγικό” οικονομικοδιοικητικό κόσμο, πίσω από τον “Μαγικό Κόσμο” που εμείς κάθε βράδυ απολαμβάνουμε, είναι που καθορίζουν σε τεράστιο βαθμό το αποτέλεσμα του δεύτερου. Για αυτό και η θέση του GM είναι η πλέον νευραλγική για κάθε οργανισμό.”

Tα αποτελέσματα εντός αγωνιστικού χώρου δεν θα αντιπροσωπεύουν τίποτα διαφορετικό από τη σωστή ή μη λήψη αποφάσεων σε διοικητικό επίπεδο. Για αυτό οι Warriors είναι οι Warriors και οι Celtics οι Celtics και οι Wolves οι Wolves, οι Cavs οι Cavs και αυτοί οι Wizards, αυτοί ακριβώς οι Wizards. Όλοι τους παίζουν στο ίδιο πλαίσιο, το ίδιο παιχνίδι, αλλά κάποιοι έχουν καταλάβει τους κανόνες του παιχνιδιού καλύτερα και παίρνουν σωστότερες αποφάσεις, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Και αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού και των εσωτερικών του ισορροπιών.

Και εδώ ακριβώς είναι το κρίσιμο για τους Wizards. Με την ομάδα να έχει τα άσχημα συμβόλαια των Wall, Mahimni, Smith, τα μέτρια των Porter και Morris, και τα πολύ καλά των Beal και Satoransky, το πως θα τα συνδυάσει ώστε να διώχνει μαζί με ένα καλό και ένα κακό, και το τι ανταλλάγματα θα πάρει πίσω, είναι το πλέον κρίσιμο για το μέλλον του οργανισμού. Αν η διαδικασία του rebuild, δηλαδή, θα είναι άμεση, όπως η τρέχουσα των Clippers, πενταετής (το ακραίο, αλλά πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα των Sixers4)Τους Lakers δεν τους αναφέρουμε εδώ, γιατί είναι οι Lakers και μία ωραία πρωία μπορεί ο “x” -περίπου επιπέδου- LeBron να πει “υπογράφω σε εσάς”, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί με τους Wizards. ), ή, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, το rebuild θα είναι αέναο, όπως βλέπουμε να είναι των Suns, των Cavs, των Kings, των Knicks.

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Δεν υπολογίζονται εδώ τα two-way contracts.
2 Αναλυτική παρουσίαση του πλαισίου των trades της τρέχουσας 2017 CBA έχουμε κάνει εδώ.
3 Και χωρίς να μένω καν στα triple doubles, που ο Randle έχει έξι και ο Porter κανένα στην καριέρα του.
4 Τους Lakers δεν τους αναφέρουμε εδώ, γιατί είναι οι Lakers και μία ωραία πρωία μπορεί ο “x” -περίπου επιπέδου- LeBron να πει “υπογράφω σε εσάς”, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί με τους Wizards.