2019-20 Previews: The Roast of the Sacramento Kings

Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.

Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.

Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Sacramento Kings.

Κάπως έτσι, (καλά) ξεκίνησε η σεζόν!

Περσινά, ξινά σταφύλια

Το 2018-19 κατάφεραν το ακατόρθωτο: να γίνουν και πάλι η αγαπημένη ομάδα της λίγκας, 17 χρόνια μετά το 2002 όταν έστηνε παιχνίδια στην πλάτη τους το ΝΒΑ. Κατάφεραν να ενώσουν όλους τους haters ταυτόχρονα, προσπαθώντας να αφήσουν τους Lakers του LeBron εκτός playoffs, ενώ ταυτόχρονα κατέστρεφαν σιγά σιγά το draft pick τους, ένα asset των Celtics που κρατούσε ο Danny Ainge σφιχτά στην αγκαλιά, με το οποίο θα έπαιρνε τον Anthony Davis και έγινε τελικά ο Romeo Langford.

Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά

To καλοκαίρι ο Vlade Divac είχε αρκετά χρήματα στη διάθεσή του για να ενισχύσει μια ομάδα. Βέβαια μιας που η ομάδα συνεχίζει να κατοικοεδρεύει ανάμεσα σε κάτι φάρμες, δεν θα μπορούσε να επιλέξει παίκτες που θα είχαν την επιλογή να παίζουν στο Los Angeles, στο Miami, στο Phoenix, τη Θήβα, το Ιρκουτσκ ή την έρημο Καλαχάρι. Οπότε αναγκαστικά ακριβοπλήρωσε μερικούς βετεράνους που μπορούσαν να δώσουν στην ομάδα τα στοιχεία που της έλειπαν. Η ομάδα είναι ιδιαίτερα άπειρη και οι παίκτες δεν έχουν μάθει να κάνουν πρωταθλητισμό. Για αυτό, έκλεισαν τον γεννημένο πρωταθλητή Harrison Barnes, που μόλις το καλοκαίρι οδήγησε την εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών στην έβδομη θέση στο παγκόσμιο, μια θέση που θα αποτελούσε ένα θρίαμβο αν το κατάφερνε και με τους Kings. Επίσης, έκλεισαν τον Ariza, που μπορεί να έχει σταματήσει να προσπαθεί από τότε που έφυγε από τους Rockets, αλλά αποτελεί μια σεβάσμια μορφή στο Πάνθεον των 3 &D. Επίσης έκλεισαν τον Cory Joseph για να απαλύνει τον Fox από την υποχρέωση να παίζει άμυνα και ο Dewayne Dedmon βρέθηκε να παίρνει 40 εκατομμύρια, επειδή ο Bagley είναι ένα τεσσάρι που μήτε έχει σουτ ούτε μπορεί να παίξει άμυνα. Τέλος, ήρθε και ο Richaun Holmes, μια ομολογουμένως πολύ βασανισμένη ψυχή, για την οποία θα διαβάσετε παρακάτω.

Η ώρα της κρίσης

Η περσινή πορεία έχει βάλει τον πήχη των προσδοκιών σε δυσθεώρητα για τους Kings ύψη, καθώς την φετινή σεζόν έχουν για στόχο τα playoffs. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η παράλογη πεποίθηση δεν έχει εδραιωθεί μόνο στο μυαλο του προέδρου Ranadive (που στο παρελθόν έχει ισχυριστεί ότι ο Stauskas είναι ο νέος Curry ή ότι θα είναι καλή ιδέα να παίζουν άμυνα με τέσσερις για να έχουν έναν παίκτη να περιμένει offside), αλλά την συμμερίζονται και τα υπόλοιπα μέρη του οργανισμού. Μιλάμε για τέτοιο σημείο αισιοδοξίας που ο Buddy Hield υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με 20 εκατομμύρια ως μπόνους αν η ομάδα πετύχει τους στόχους της, τα οποία ο μόνος τρόπος για να τα πάρει θα είναι αν στόχος της ομάδας είναι η αποφυγή του υποβιβασμού.

Worst case scenario

Οι Kings το καλοκαίρι έδωσαν 85 εκατομμύρια στον Harrison Barnes, 25 στον Ariza, 37 στον Cory Joseph και 40 Dewayne Dedmon. Ναι, έδωσαν 187 μύρια σε τέσσερις παίκτες που δεν θα έπρεπε να ξεκινάνε για κανένα λόγο σε καμία ομάδα.

Είναι τουλάχιστον ανακουφιστικό, σε αυτή την εποχή όπου όλες οι ομάδες που δεν μπορούν να πάρουν τον τίτλο, τανκάρουν, ότι υπάρχει μια ομάδα που στοχεύει στην 9η θέση της Δύσης. Αξίζουν δε πολλά συγχαρητήρια σε μια ομάδα να εκφράζει δημόσια τις ανασφάλειες της, αντί να το παίζει περήφανη και να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα. Να, ας πούμε, οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα έλεγε «δώσαμε 85 μύρια στον Harrison Barnes τον παιχταρά, τον μόνο που πάλεψε στο Παγκόσμιο του 2019 με τα παλτά τον Kemba και τον Mitchell και στους Τελικούς του 2016 με τους τουρίστες τον Steph και τον Klay και λίγα ήταν».

Όχι οι Kings. Οι Kings μοιάζουν με εκείνο το φιλικό ζευγάρι που φαίνεται υπερβολικά πρόθυμο να συζητήσει και να αστειευτεί σε πάρτι για τις σωματικές λειτουργίες του καθενός, χωρίς κανένας απολύτως να τους το ζητήσει. Δεν υπάρχει “too much sharing” για τους Kings. Όλα στο φως!

Κάπου στη μέση της σεζόν, ο Alpha αποφασίζει να επαναφέρει τις «Οικογενειακές Ιστορίες», προσθέτοντας δίπλα το “Kings edition”. Όταν βρίσκονται όλοι μαζί, όλα φαίνονται μέλι γάλα, αλλά στο background και ιδιωτικά, παίκτες και διοίκηση βγάζουν τα εσώψυχα τους. Το νέο reality σπάει τα κοντέρ της τηλεθέασης.

Black Mirror

Στο ίδιο πλαίσιο με ότι είπαμε πιο πάνω, ο Hield στράβωσε δημόσια που οι Kings δεν του πρόσφεραν το μαξ συμβόλαιο που σίγουρα δεν άξιζε, άλλα θα ήταν απολύτως δικαιολογημένο να πάρει και ξεκίνησε να λέει σκληρές αλήθειες ότι το Sacramento είναι μια μικρή αγορά και μια ομάδα που δεν πρόκειται ποτέ να πάρει κανέναν free agent και για αυτό θα πρέπει να ακριβοπλήρωσει τους παίκτες για να παίξουν εκεί, προκαλώντας έναν ελαφρύ πανικό στο Sacramento και μια αντίδραση και από πιο έμπειρους παίκτες από αυτόν.

O Buddy μπορεί να υπέγραψε την extension του προ λίγων ημερών με 94 εκατομμύρια για τέσσερα χρόνια (86 εγγυημένα), αλλά σύντομα θα αρχίσει να στροφάρει το μυαλό του. Έτσι, σε λίγες μέρες, θα συνειδητοποιήσει πως η πρόταση των Kings που του πλήγωσε τα αισθήματα και την περηφάνια, εν τέλει απέχει μόλις ένα εκατομμύριο – προς τα πάνω συμβατικά και προς τα κάτω εγγυημένα – από την extension που όντως υπέγραψε, δεν θα ακούσει την συμβουλή του Dame και θα συνεχίσει να το τραβάει στα άκρα αφήνοντας καμμένη γη πίσω του. Θα ξεκινήσει να κακολογεί συμπαίκτες του και να λέει φράσεις τύπου:

«Ο Harrison Barnes είναι ο Αμερικάνος Κώστας Παπανικολάου».

«Ο De’Aaron Fox είναι ο νέος Emmanuel Mudiay».

«Ο Marvin Bangley είναι ο νέος Carlos Boozer χωρίς χρωμοβαφή».

Μετά θα θελήσει να τα βάλει με τα ιερά τέρατα της πόλης όποτε θα τολμήσει να πει πως το “LadyBird” είναι υπερτιμημένο και δεν είναι τίποτα παραπάνω από το “American Pie” χωρίς την πλάκα και την μάνα του Στίφλερ.

Και τέλος, για να εκβιάσει την αποχώρηση του από την ομάδα και να διαλύσει τελείως τον κοινωνικό ιστό της πόλης του Sacramento, θα αρχίσει να λέει ότι ο David Stern είναι ο καλύτερος κομισάριος όλων των εποχών και πόσο σωστή επιλογή ήταν να βάλει τους διαιτητές να κάνουν σουρωτήρι τους Kings, γιατί κανείς φίλαθλος στον κόσμο δεν θα ήθελε να δει το Sacramento στον τελικό.

Αυτό θα προκαλέσει την μήνη τον οπαδών των που θα ξεκινήσουν ένα κυνήγι μαγισσών εναντίων του Hield, που επειδή δεν θα τον βρουν θα οδηγήσει στο λιντσάρισμα όλων των υπερήλικων κατοίκων της πόλης.