Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E27: “DeMarcus Cousins, η Επιστροφή”

Posted on Jan 22 2019 - 1:51pm by The Ball Hog

Οι μέρες που προηγήθηκαν ήταν γεμάτες με παιχνίδια και ιστορίες άξιες αναφοράς, όπως διαρκώς φαίνεται να συμβαίνει κατά τη φετινή σεζόν. Κερασάκι η Martin Luther King Day της Δευτέρας, που όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα τα παιχνίδια ξεκινούν νωρίς και προσφέρουν απίθανα πράγματα. Όλα αυτά καταγράφουν και παρουσιάζουν σε ένα ακόμα Ball Hog’s -kind of- Weekly Report οι Λουκάς Μοσχούλας και Νίκος Ραδικόπουλος.

Η Επιστροφή του Cousins – Η λήξη της σεμνής τελετής που λέγεται “NBA Champion 2019”

Γεια σας! Θυμάστε στο preview που γράφαμε για όλα αυτά που φετινή πεντάδα των Warriors φέρει σαν τίτλους;

Θυμάστε που σας διαβεβαιώναμε πως δεν τρέχει και τίποτα που τσακώθηκαν οι Durant και Green1)Δείτε σχετικά και ένα εξαιρετικό άρθρο που σας έχουμε στο “διαβάσαμε” στο τέλος.;

Θυμάστε που σας λέγαμε πως η χρονιά τους ξεκινά με την επιστροφή του Cousins;

Ε, ξεκίνησε.

Και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που όλοι αναμέναμε. Οι Warriors έδειξαν στη Λίγκα πως αυτή η σύνθεση, των πέντε αστέρων, δεν παίζεται, δεν αντιμετωπίζεται, δεν κερδίζεται. Μπορούν ανά πάσα στιγμή να έχουν στο παρκέ ό,τι συνδυασμό αστέρων επιθυμούν, με ό,τι αγωνιστικά χαρακτηριστικά επιλέξουν, και να χτυπήσουν με όποιον τρόπο επιθυμούν, τρόπους που καμία άμυνα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.

  • Ένας playmaker από το post. Πράγμα που δεν είχαν μέχρι τώρα.
  • Μπορεί να σουτάρει καλά από το τρίποντο που σημάνει ότι σε p’n’r μαζί με τον Durant απαγορεύει στον αντίπαλο ψηλό να δώσει βοήθεια.
  • Το ποιο pick ‘n’ roll θα επιλέξουν γενικότερα είναι απλά διαφορετικού είδους θανατηφόρο δηλητήριο.
  • Είναι ένας καλός rebounder, ένας τομέας που οι Warriors δεν ήταν δυνατοί.

Οι Warriors δεν άργησαν να τον υποδεχτούν, δίνοντάς του την πρώτη επίθεση της ομάδας:

Η δήλωση του Cousins σχετικά: “Είμαι χαρούμενος απλά και μόνο που μπορώ ακόμα να καρφώσω”.

To ντεμπούτο του ήταν, ωστόσο, κομματάκι περίεργο: 14 πόντοι, με 3/4 τρίποντα, έξι rebounds, τέσσερις assists και ένα block σε μόλις 15 λεπτά βρίσκουν απέναντι τους τα έξι φάουλ και την αποβολή του. Τελείωσε, ωστόσο, το παιχνίδι με +21 το οποίο στην καριέρα του είχε ξεπεράσει μόλις 19 φορές σε 536 παιχνίδια!

Η υποδοχή στους αγωνιστικούς χώρους, παρόλα αυτά, ήταν η δέουσα και το τέλος του αγώνα κάθε άλλο παρά είχε σχέση με την τελευταία του επίσκεψη στο Staples, όταν και είχε λάβει χώρα ο καυγάς Draymond – KD.

Να μιλήσουμε για το “Fo-Fo-Fo” από τώρα ή το βρίσκετε υπερβολικό;

Για να δούμε που θα σταματήσουν…

Καναπεδάκια
1/ Ο “Σατανάς” δεν είναι καλά

Nίκη νούμερο #250 για τον Brad Stevens απέναντι στους Heat στην MLK day, και απλόχερο ήταν το κομπλιμέντο του εξαιρετικού συναδέλφου του Eric Spoelstra:

“We wish there were more places like Boston that have great ownership, management, and stability. They know how tough this profession of coaching is.”

Ωστόσο, παρότι εμείς από εδώ δεν πάψαμε ποτέ να μιλάμε τα κατορθώματά του, φέτος είναι η αλήθεια πως τον βρίσκουμε ιδιαίτερα ντεφορμέ.

Και, προς θεού, δεν είναι πως έχει χάσει τη φόρμα του ως προς τα μαγικά plays που βγάζει μετά τα time outs, αλλά ως προς την υγεία και τη συνοχή που αγωνιστικά (δεν) βγάζουν οι Celtics.

Και ναι, για τον Hayward κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει. Προσπαθεί σιγά-σιγά να τον βοηθήσει να επιστρέψει σε αγωνιστικό ρυθμό και στον παλιό εαυτό του, παρότι δείχνει σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό,τι ο Paul George όταν επέστρεφε από τον αντίστοιχο δικό του, και δείχνει να υπολείπεται και σε άλμα, δύναμη, εμπιστοσύνη στο κορμί του να το βάλει δυναμικά στις φάσεις. Από εκεί και πέρα ωστόσο, η αδυναμία του να έχει προετοιμάσει ψυχολογικά τους Brown και Rozier για τους φετινούς, σαφώς μικρότερους σε σχέση με την περσινή χρονιά, αγωνιστικούς τους ρόλους είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Δείχνει να μην μπορεί να πάρει το maximum από το βάθος, παιχτών και ταλέντου, που το φετινό roster των Celtics διαθέτει, και γενικότερα να μοιράσει ρόλους με τέτοιο τρόπο που να μην επικρατεί μια διαρκής γκρίνια. Ειδικά στο τελευταίο, κάθε τρεις και λίγο με τον Kyrie, τακτικά με Jaylen Brown και τους Μάρκους (Morris και Smart), βλέπουμε ψιλομανούρες, δηκτικές δηλώσεις και γενικά ένα όχι υγιές κλίμα. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την πτώση του Tatum, όχι τόσο αγωνιστικά, όσο τακτικά, με χείριστο shot selection, τότε φαίνεται αθροιστικά μια συνολικότερη αδυναμία του Stevens να διαχειριστεί αποτελεσματικά ως τώρα ένα roster αποτελούμενο από αστέρες και υποψήφιους αστέρες.

Δεν ξέρω αν τα σενάρια για ανταλλαγή του Hayward στους Magic (με ή χωρίς τον Rozier) έχουν την οποιαδήποτε λογική βάση, ούτε κατά πόσο μπορεί να έχει αποσυντονίσει κάποιους παίχτες το διαρκές σενάριο για το κυνήγι του Anthony Davis. Ξέρω, ωστόσο, πως ένας προπονητής του υψηλότερου δυνατού επιπέδου NBA θα έπρεπε ως τώρα να έχει βρει τους ρόλους, τους λόγους, τα κίνητρα, να διατηρεί την ομάδα ήρεμη και προσηλωμένη και αγωνιστικά αποτελεσματικότερη. Και ως τώρα ο Stevens φέτος δεν το έχει καταφέρει. Αυτό δεν τον κάνει κακό προπονητή, ούτε τον μειώνει στα μάτια μας. Αντίθετα, του θέτει την πρόκληση στην οποία πρέπει να ανταπεξέλθει. Και δη σχετικά άμεσα.

2/ Η Δυναστεία με την οποία μεγαλώσαμε παραμένει ένα ατελείωτο ανέκδοτο

Και αν ο οποιοσδήποτε φωστήρας του front office του οργανισμού θεωρούσε πως για τα μαύρα χάλια της ομάδας έφταιγε ο Hoiberg, δεν θα έπρεπε να δυσκολευτεί ιδιαίτερα να φανταστεί τι θα ακολουθήσει με έναν τόσο περίεργο τύπο όσο ο Boylen στο τιμόνι. Και ενώ με τον Fred το ρεκόρ της ομάδας ήταν στο 5-19, αλλά με τους βασικούς συντελεστές αυτής, Markkanen, Dunn και Portis να μην έχουν αγωνιστεί παρά ελάχιστα λόγω τραυματισμών, η εικόνα δεν έχει βελτιωθεί -σε ό,τι αφορά τις νίκες- ούτε με τον Jim Boylen που είχαν 5-17, μέχρι να σπάσουν το σερί των 10 συνεχόμενων ηττών τους το βράδυ της Δευτέρας κόντρα -σε ποιους άλλους;!- στους Cavaliers. Tα πράγματα για την ομάδα πάνε και δείχνουν στραβά, και μάλιστα χωρίς να γίνεται η παραμικρή προσπάθεια αυτό να κρυφτεί, μιας και ο star της ομάδας, Zach LaVine, δήλωσε ευθαρσώς πως “κάτι πάει στραβά προφανώς” και σίγουρα ένα από τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν είναι το κλίμα στα αποδυτήρια καθώς την προηγούμενη εβδομάδα οι Robin Lopez και Chris Dunn αντάλλαξαν “γαλλικά” στην προπόνηση με τον center να αποχωρεί από αυτή 15 λεπτά νωρίτερα για να μην γίνουν χειρότερα τα πράγματα. To “leadership committee” φαίνεται -ποιος να το περίμενε, ε;!- να μην έχει το παραμικρό αποτέλεσμα σχετικά και όλη η ενέργεια του οργανισμού έχει πέσει στο πως θα πάρει πίσω αξίες από τα συμβόλαια των Jabari ή/και Lopez τους οποίους αρνείται να αποδεσμεύσει παρότι εμφανώς δεν τις χρειάζονται.

Άλλωστε μόνο μέσω trade και lottery μπορεί πλέον να ελπίζει σε ενίσχυση η ομάδα των Bulls, μιας και η τοξικότητα που ο οργανισμός εκπέμπει τους καθιστά απαγορευμένο προορισμό για τους free agents.

Βέβαια, η πρώτη τους κίνηση σχετικά ήταν να πληρώσουν τους Rockets για να πάρουν τον Carmelo, σαν το ενδιάμεσο σκαλοπάτι πριν την αποδέσμευσή του, o Carmelo Antony, για τον οποίον φέρεται πως ενδιαφέρονται οι Lakers, αν και όταν ανοίξουν roster spot (Beasley;! Σε ζητάνε!), σε μία εντελώς Bulls κίνηση χωρίς καμία απολύτως λογική.

Ωστόσο!

Γιατί, να τον όποιον, και μόνο στην ιδέα πως μπορεί να βρεθούν στο παρκέ ταυτόχρονα με τα χρώματα της ίδιας ομάδας οι Jabari Parker και Carmelo Anthony με κάνει να παραμιλάω από χαρά και προσμονή για να ζήσω αυτό το θέαμα. Έστω για τρεις φάσεις. Παρακαλώ τον όποιον, να μην μας στερηθεί η σχετική δυνατότητα!!

Σε κάθε περίπτωση, για να μην έχετε την παραμικρή απορία ποιοι θα είναι οι τύποι με τις κάτωθι φανέλες στο καλοκαιρινό Primavera, να σας πούμε από τώρα πως στο δυναμικό του Ball Hog ανήκουν αμφότεροι!

3/ Faried to the Rockets

Οι οποίοι Rockets απέκτησαν στα φθηνά και στα ελεύθερα τον “Manimal”, τον άνθρωπο που αρέσκεται να μιλάει για τον εαυτό του στον τρίτο ενικό, τον Kenneth Faried και που φαντάζει ως τον ιδανικό παίχτη για να γεμίσει τα παπούτσια του Capela για όσο λείψει ο τελευταίος. Πρώτο δείγμα κόντρα στους Sixers, για τον ίδιο θετικό, μιας και σε 23′ είχε 5/7  με ένα τρίποντο, και έξι rebounds, αλλά ιδιαίτερα αρνητικό για την ομάδα του, η οποία έφαγα μια 30άρα στο κεφάλι, παρά την απουσία του Buttler.

Ο Embiid έκανε όργια, τρόλλαρε διαρκώς τους Rockets, όπως στην κάτωθι φάση, όπου αφού κόβει εντυπωσιακά τον Harden, τον αρχίζει στα Καμερουνέζικα2)Γαλλικά μιλάνε, αν αργήσατε και εσείς να πιάσετε το αστείο…

ή όταν έπαιζε άμυνα τον Faried από τα πέντε μέτρα απόσταση.

Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, φιγούρα του αγώνα αναδείχθηκε ο σε 10μερο συμβόλαιο Corey Brewer, o οποίος μάρκαρε τον Harden ακόμα και όταν αυτός ήταν πεσμένος!

4/ Feud Westbrook – Embiid και η απάθεια του Simmons

Ωστόσο ματσάρα ήταν και η προηγούμενη των Sixers, το παιχνίδι κόντρα στους Thunder, που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, και συγκεκριμένα στην προβληματική τελευταία άμυνα του Butler πάνω στον George (στο γενικότερα κακοστημένο αμυντικό play των Sixers)

και στο chocking -ποιος σοκαρίστηκε αλήθεια;- του Simmons στην τελευταία επίθεση της ομάδας του, που αντί να σουτάρει (ή έστω να πάρει τον διάδρομο) έδωσε την μπάλα στον Butler με δύο αμυντικούς κρεμασμένους πάνω του.

Και η αντίδρασή μας στην απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε σχετικά δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική:

Σε κάθε περίπτωση, η ανάλυση του αγωνιστικού προφίλ του από τον Ben Taylor είναι εξαιρετική:

Βέβαια, η απόλαυση του αγώνα, πέρα από το κλείσιμο αυτού, ήταν η διαρκής κόντρα μεταξύ Westbrook και Embiid, κάτι ιδιαίτερα σύνηθες ανάμεσα στους δύο.

Όλα ξεκίνησαν από ένα δυνατό φάουλ του Καμερουνέζου πάνω στον Russ, το οποίο ο τελευταίος το θεώρησε πιο εσκεμμένο από ό,τι ήταν. Αποτέλεσμα; ακόμα και μετά τον αγώνα, όταν ρωτήθηκε αν έχει ηρεμήσει ως προς τον Joel η απάντηση να είναι “Fuck NO!”

Παρόλα αυτά, είναι εδώ μια ευκαιρία να τονίσουμε την άκρως Davisική χρονιά που κάνει ο Embiid:

Στις Τέσσερις Γωνίες
Η Γωνιά του Harden

Επιστρέφοντας στους Rockets και τον Harden, τίποτα από τα παραπάνω δεν τον εμπόδισαν να γράψει την 20ή σερί 30άρα του κόντρα στους Sixers. Και, για να μην πω ψέματα, δεν είναι ότι έχει το μεγαλύτερο τρέχον σερί με over 30-point games μετά αποκλειστικά από τον τεράστιο Wilt. Είναι ότι πλέον μου φαίνεται τρομακτικά άγνωστο και ξένο το πως μπορεί να σκοράρει κάτω από 30 σε ένα παιχνίδι. Σαν να προσπαθώ να θυμηθώ ένα παιχνίδι του με 28 πόντους και να μου φαντάζει ως μια εμπειρία που δεν έχω δει ή γνωρίσει στη ζωή μου.

Αν και, οι κακές οι γλώσσες, θα πουν “θυμήσου απλά ένα οποιοδήποτε περσινό ή προπέρσινο playoff παιχνίδι του, που δεν ήταν απλά το πρώτο κάθε σειράς”.
(Και θα έχουν δίκιο)

Παρόλα αυτά, το γεγονός πως πλέον έχει μέσο όρο πόντων πάνω από 40 πόντους στα τελευταία 23 παιχνίδια, είναι απόδοση μυθική. Δεν θα πάνε πουθενά έτσι στα Playoffs, αλλά ατομικά, το κατόρθωμα παραμένει κολοσσιαίο.

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Pippen στο ερώτημα που του θέσανε για το πως θα σταμάταγε εκείνος τον Harden3)Εδώ όλο το video.:

‘Well first of all you have to start guarding James Harden when he get of of his car going into the arena.. even if he’s in the parking lot, I’m coming and finding him. He’s very comfortable walking to his comfort zone, and picking apart the defense.”

Κλείνοντας την συγκεκριμένη γωνία, να αφήσουμε και αυτό εδώ αναφορικά με την τριχωτή θεότητα:

H Γωνιά του Giannis

Πρώτη αγωνιστική αντάμωση του Kostas με τον Giannis, στην αναμέτρηση των Bucks με τους Mavs το απόγευμα της Δευτέρας.

Σε ένα ματς που είχαμε την τομή δύο αγαπημένων “γωνιών” της στήλης, στο κάρφωμα του Giannis πάνω στον Luka

Η Γωνιά της Αγνής Σλοβένικης Καύλας

Σε ένα ματς, ωστόσο, που ο Luka έγινε ο δεύτερος νεαρότερος παίχτης στην Ιστορία της Λίγκας που πετυχαίνει triple double, μόλις κατά 10 μέρες μεγαλύτερος από τον Fultz που το πέτυχε πέρσι.

Ωστόσο, στον αμέσως προηγούμενο αγώνα, είχε και την πρώτη του αποβολή, επειδή κλώτσησε την μπάλα, κάτι για το οποίο δεν πίστευε πως θα μπορούσε να συμβεί, μιας και, όπως ο ίδιος δήλωσε, “I wouldn’t have been ejected for that in Europe.”

Η Γωνία της Αστείας Άμυνας της Εβδομάδας

Καλό είναι να τρολλάρετε τους διαιτητές εκεί στο LakerNation, αλλά και λίγη, έστω οριακή άμυνα, παραπάνω θα βοηθούσε.

και μιας και περάσαμε στα χιουμοριστικά, ας κάνουμε μια γωνιά ακόμα:

Η Γωνία της Οποίας τα Videάκια βλέπονται με την κλασσική μουσική από το Benny Hill

1/ Το λάθος που όλοι είχαμε κάνει κάποια στιγμή, από τον Korver:

2/ Το παρά λίγον εντυπωσιακότατο two hands monster jam του Curry.
(για να απογειωθεί εντελώς η φάση, airball στου Κουτρουλή του γάμου στα καπάκια)

3/ Κλείνουμε με αυτά τα απίθανα χορευτικά από το Sixers – Rockets.

Προσοχή: What has been seen, cannot be unseen.

Κατηγορία “Συστατικά”

1/ Μετά την ήττα των Magic από τους Nets, παρότι και σε αυτό το παιχνίδι είχαν προηγηθεί με πάνω από 20 πόντους διαφορά, οι δύο ομάδες είναι οι μόνες που έχουν καταφέρει να χάσουν παραπάνω από ένα παιχνίδι στα οποία είχαν προηγηθεί με 20+. Συγκεκριμένα, ενώ το στατιστικό για το σύνολο της Λίγκας είναι 275 νίκες και 12 ήττες για τις ομάδες που παίρνουν διαφορά άνω των 20 πόντων, Nets και Magic έχουν τις τέσσερις από τις 12 αυτές ήττες.

2/ Ωστόσο, τα πράγματα για τους Magic είναι κατά τι χειρότερα, μιας και αυτή ήταν η έβδομη ήττα τους φέτος σε αγώνα που έχουν προηγηθεί με 15+, έχοντας ρεκόρι 10-7 σε αυτά τα παιχνίδια. Δεύτερη σχετικά οι Mavericks, με 9-5

3/ Μόνη αήττητη ομάδα φέτος στα παιχνίδια που προηγήθηκε με +15;

Οι Wizards, με 11-0!

(και όμως!)

4/ Το πόσες φορές έχει καταφέρει ο Paul George να “παρενοχλήσει” μπάλες είναι αδιανόητο!

5/ Πόσο σημαντικός ήταν για τους Mavericks ο Barea;

Μα αυτόν είχαν ρεκόρ 20-18.

Χωρίς αυτόν 0-8.

Τόσο, λοιπόν.

6/ Οι Lakers (μέχρι τις 20.01 τουλάχιστον) είχαν σαν ομάδα συνολικά ποσοστό στις βολές, όχι απλά το χειρότερο της Λίγκας, αλλά χειρότερο και από το αντίστοιχο του DeAndre Jordan! Συγκεκριμένα, οι Lakers σουτάρουν φέτος από τις βολές με 68,3% έχοντας 13 παίχτες που σουτάρουν με κάτω από 70% (!!), την στιγμή που ο DeAndre, ένας παίχτης με ποσοστό καριέρας από τις βολές στο 58,0%, φέτος έχει 68,8%.
Τι να σχολιάσει κανείς παραπάνω σε αυτό τώρα;!

7/ Κλασσική βραδιά Klay αυτή της Δευτέρας, με τον star των Warriors να πιάνει φωτιά, βάζοντας 10/11 τρίποντα εναντίον των Lakers, με μόνο άστοχο το τελευταίο του.

Με αυτά τα 10 σερί εύστοχα τρίποντα έπιασε τον Ty Lawson στην κορυφή της λίστας με τα περισσότερα σχετικά, ενώ αυτό ήταν το πέμπτο παιχνίδι του με 10+ τρίποντα και είναι μόλις ο τρίτος παίχτης με πάνω από ένα παιχνίδια με πάνω από 10 εύστοχα τρίποντα, με τους άλλους δύο να είναι -προφανώς- ο Curry με 12 τέτοια, και ο J.R. Smith με τρία.

Με τα δύο πρώτα από τα 10 του τρίποντα δε, κατάφερε να περάσει τόσο τον LeBron (που έχει 1.684), όσο και τον Steve Nash (1.685 τα δικά του), στη λίστα των παιχτών της Λίγκας με τα περισσότερα τρίποντα, όντας πλέον 19ος συνολικά στην Ιστορία.

Κάπως έτσι πλέον ο Thompson έχει τα ρεκόρ με τα: α) Περισσότερα τρίποντα σε έναν αγώνα NBA, β) Περισσότερα τρίποντα σε έναν αγώνα Playoffs, γ) Περισσότερα σερί τρίποντα χωρίς να αστοχήσει.

A! Και τους 14 πόντους της τρίτης περιόδου τους πέτυχε σε 147 δευτερόλεπτα. Yikes!

8/ Εχμ… Ooookkk Nurk, I see you…

Σφηνάκια

1/ Και παρότι ο Nurkic βγάζει μάτια και είναι ο τρίτος πυλώνας της ομάδας των Blazers που τους βοηθάει να εξασφαλίσουν την είσοδό τους και πάλι στα Playoffs (κάτι που σαν Νίκος δεν έβλεπα στα ξεκινήματα της σεζόν και για αυτό έγραφα πως έχουν δύο παίχτες και καθόλου πάγκο και για αυτό θα μείνουν εκτός, έχοντας τους Pelicans στη θέση τους – τις άλλες εφτά προς ώρας τις πετυχαίνω), η νέα BallHogικη αδυναμία ακούει στο όνομα Jake Layman. Είναι στιγμές στα τελευταία παιχνίδια του Portland που το σύστημα είναι απλά “δώστε την στον Jake και αυτός θα την βάλει στο πλεκτό”. Και του την δίνουν. Και την βάζει.

2/ O Blake φέτος είναι στα καλύτερά του. Κόντρα στους Heat είχε 32 πόντους, 11 rebounds, εννέα assists, τρία τρίποντα και ένα κλέψιμο. Και την κάτωθι μαγεία:

2/ Βλέποντας τον Ball να καταφθάνει στο Staples με το η σκέψη μου πήγε στον Ingram.

Με τους LeBron, Ball, Rondo έξω, οι Lakers έχουν τραυματίες όλους τους κύριους χειριστές της ομάδας. Όσο πιεστικό και να είναι το να παίζεις διαρκώς απλά και μόνο για τη μεγιστοποίηση της ανταλλακτικής σου αξίας, αυτή ακριβώς είναι που θα τον βοηθήσει να πάρει το επόμενο συμβόλαιό του. Και αν αυτό επιθυμεί να είναι μεγάλο, με την μπάλα σχεδόν αποκλειστικά στα χέρια του, πλέον ο Ingram χωρίς καμία αγωνιστική δικαιολογία πρέπει να δείξει τι ακριβώς μπορεί να κάνει. Έχει ήδη αργήσει.

3/ Σε άλλα νέα, τραυματίας πλέον και ο Antony Davis, ο οποίος αναμένεται να χάσει μία με δύο βδομάδες από τον τραυματισμό που υπέστη το βράδυ της Παρασκευής, και οι κακές γλώσσες ήδη λένε πως LeBron και Brow θα κάτσουν έξω μέχρι επιτέλους να παίξουν μαζί.

4/ Εκεί που τα πράγματα, όμως, γίνονται τραγικά πλέον είναι για το Memphis. Και τούτο καθώς, με τον Davis εκτός, τους επισκέφθηκαν οι Pelicans, και οι πλήρεις και γηπεδούχοι Grizzles κατάφεραν και έχασαν με 20 στο κεφάλι, δεχόμενοι 20/10 από τον Jahlil Okafor!
It’s time to blow it up Memphis, sorry…

5/ Ο Divac ζει τις καλύτερες μέρες της διοικητικής του διαδρομής!

6/ Όου!

7/ Το #8 του Marques Johnson ανακοίνωσαν οι Bucks πως θα αποσύρουν, με εκδήλωση στο ημίχρονο του αγώνα κόντρα στους Cavaliers στις 24 Μαρτίου. Ο Johnson αγωνίστηκε με τους Bucks από το 1977 ως το 1984 για 524 παιχνίδια, όπου και είχε μέσους όρους 21 πόντων, 7,5 rebounds και 3,7 assists.
To #8 του Johnson θα γίνει έτσι το όγδοο νούμερο παίχτη τους που θα αποσύρουν οι Bucks, με τα εφτά που έχουν προηγηθεί να ανήκουν στους:

  • #1 Oscar Robertson
  • #2 Junior Bridgeman
  • #4 Sidney Moncrief
  • #10 Bob Dandridge
  • #14 Jon McGlocklin
  • #16 Bob Lanier
  • #32 Brian Winters
  • #33 Kareem Abdul-Jabbar

8/ Όταν έχεις κάνει χρονιά δίπλα στον Manu…

9/ Για τα πράματα και θάματα που κάνει φέτος ο Gobert γράψαμε σε προηγούμενο Weekly

10/ Ο Dennis Smith Jr. δέχτηκε να επιστρέψει στις αγωνιστικές υποχρεώσεις των Mavericks, παρότι ο περιορισμένος του ρόλος, λόγω Luka, δεν του αρέσει καθόλου. Ωστόσο, μόνο αγωνιζόμενος, και δη αγωνιζόμενος καλά μπορεί να σώσει την όποια καριέρα του. Αν δε δει το ανωτέρω αναφερθέν “συστατικό” της ομάδας του, για τη συμβολή του Barea, ενδεχομένως να μπορέσει να βοηθήσει εαυτόν και Mavs σημαντικά.

11/ Οι Nets κάνουν απίθανα πράγματα, και απίθανες ήταν και οι νίκες τους κόντρα σε Magic και Kings. Ωστόσο θεωρούμε πως πρέπει να γράψουμε αναλυτικότερα για αυτούς και ελπίζουμε να το κάνουμε στο αμέσως επόμενο Weekly. Προς ώρας θα σταθούμε στο γεγονός πως έχοντας κάνει ενδεχομένως το χειρότερο trade στην Ιστορία της Λίγκας, κατάφεραν να ολοκληρώσουν το rebuilt τους και να είναι μια τόσο ευχάριστη, όσο και ανταγωνιστική ομάδα, πολύ ταχύτερα από τους κατακαημένους τους Κnicks.

12/ Για τον τεράστιο Popovich, τα έχουμε πει, τα έχουμε γράψει και δεν θα βαρεθούμε ποτέ να τα λέμε και να τα γράφουμε.

13/ Κλείνοντας, ο Martin Luther King είχε πει πολλά παραπάνω από το ότι “έχει ένα όνειρο“.

Εύλογα ο Ekpe Udoh ζητά από τη Λίγκα την ακόμα μεγαλύτερη ανάδειξη του έργου του.

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε
#AskTheHog

Με κάποιες ερωτήσεις να δουλεύονται για να απαντηθούν στα επόμενα Weekly Reports, στο Μπασκετικό Γουρούνι περιμένουμε και τις επόμενες ερωτήσεις σας, τις οποίες μπορείτε να στείλετε μέσω των comments στα Weekly, στο mail μας, theballhogsite@gmail.com και με μήνυμα, είτε στη σελίδα μας στο facebook, The Ball Hog, είτε στον λογαριασμό μας στο twitter, @TheBallHogNet, ώστε να αρχίσουμε από το επόμενο Weekly Report την απάντηση αυτών.

References
1 Δείτε σχετικά και ένα εξαιρετικό άρθρο που σας έχουμε στο “διαβάσαμε” στο τέλος.
2 Γαλλικά μιλάνε, αν αργήσατε και εσείς να πιάσετε το αστείο…
3 Εδώ όλο το video.