ΟΚ, έγινε ένας ωραίος χαμός σε αυτή την trade deadline. Κάποιος παίκτης από το πάνω-πάνω ράφι δεν μετακινήθηκε, αλλά έγιναν πολλά, ωραία και ενδιαφέροντα. Δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν οι κινήσεις μία-προς-μία, καθώς για αυτό σας παραπέμπουμε στο αναλυτικότατο προ ημερών κείμενο μας. Περισσότερο μας ενδιαφέρει να αναδείξουμε το πρώτο επιχείρημα του παρόντος κειμένου: ότι, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα, το καλοκαίρι θα υπάρχουν πολλά λεφτά, πολλές ομάδες με χώρο στο salary cap και πολλοί free agents. Όμως, επειδή τα “slots” για τα πολλά λεφτά θα είναι περισσότερα από τους αυτούς που φανταζόμαστε ότι τα αξίζουν, το δεύτερο και κύριο επιχείρημα είναι ότι το καλοκαίρι θα υπάρξουν και πολλά κορόιδα.
Opportunity is missed by most people because it is dressed in overalls and looks like work. – Thomas Edison
Οι δύο επόμενες σεζόν θα μας συστήσουν σε ένα μίνι “cap spike”, άνω των 16 εκατομμυρίων δολαρίων1)από $101.869.000 για φέτος σε $118.000.000 για τη σεζόν 2020-21(περίπου επτά του χρόνου και εννιά του παραχρόνου), δηλαδή το μεγαλύτερο μετά την έκρηξη που συντελέστηκε το καλοκαίρι του 2016. Και θυμόμαστε όλοι πως το καλοκαίρι του ’16, υπήρξαν άνθρωποι που εκμεταλλεύτηκαν την έκρηξη του salary cap προκειμένου να ταΐσουν τα εγγόνια τους για το μπάσκετ που έπαιξαν (;) τα επόμενα χρόνια. Timofey Mozgov, Ian Mahinmi, Joakim Noah, Luol Deng, Chandler Parsons, Bismack Biyombo, Miles Plumlee, Solomon Hill, αλλά και ενδεχομένως Allen Crabbe, Evan Turner υπέγραψαν ορισμένα από τα χειρότερα συμβόλαια που υπήρξαν ποτέ εκεί έξω2)Αναλυτικά μια λίστα εδώ, όπου σκρολάροντας κάτω από τα 15 εκατομμύρια, θα πρέπει να βάλετε τα παιδιά για ύπνο, για να μην εκτεθούν σε τέτοια τραύματα.
The Best Way To Hurt Rich People Is To Turn Them Into Poor People. Eddie Murphy, Trading Places (1983)
Αυτή τη στιγμή, οι μισές ομάδες κυριολεκτικά βρίσκονται με πάνω από 15 εκατομμύρια cap space του χρόνου. Μιλάμε για τους Knicks, Clippers, Nets, Hawks, Mavericks, Pacers, Lakers, 76ers, Kings, Suns, Bulls, Magic, Pelicans, Bucks, Jazz. Κάπου εκεί θα ορίσουμε το κόστος ενός παίκτη που θεωρείται σε μάχιμη μπασκετικά ηλικία και μέλος κάποιας All-Star, All-NBA, All-Defensive ομάδας ή top-20 σε κάποια από τις βασικές στατιστικές κατηγορίες.
Δεν είναι οι μόνες, ωστόσο. Σε αυτές μπορούμε να προσθέσουμε ομάδες που θα ενεργοποιήσουν τις team options τους για να σβήσουν επταψήφια ή οκταψήφια νούμερα από τα βιβλία τους ή ομάδες που θεωρούμε πιθανόν σπουδαίοι παίκτες τους να ενεργοποιήσουν τις player options τους. Αυτές – μπορεί να – είναι οι παρακάτω:
- Οι Wizards, αν ξεφορτωθούν τα 20 εκατομμύρια του Jabari Parker3)Δεν θεωρούμε πιθανό, από την άλλη, ο Dwight Howard να αφήσει τα 5,6 εκατομμύρια που έχει λαμβάνειν, αλλά, τι να πούμε… Dwight είναι αυτός!.
- Οι Nuggets, αν ξεφορτωθούν τα 30 εκατομμύρια του Paul Millsap4)O Gus, παρόλ’ αυτά, είχε μια ωραία θεωρία για το μέλλον αυτών των 30 εκατομμυρίων του Millsap.
- Οι Warriors, αν ο Kevin Durant αποφασίσει να κάνει opt-out, αφήνοντας πίσω του 31,5 εκατομμύρια.
- Οι Celtics, αν οι Kyrie Irving – Al Horford – Aron Baynes αποφασίσουν να κάνουν opt-out, αφήνοντας πίσω τους περίπου 57 εκατομμύρια. To θεωρούμε εξαιρετικά απίθανο για τους δύο τελευταίους, αλλά όχι τόσο απίθανο πλέον για τον “Uncle Drew”.
- Οι Raptors, αν οι Marc Gasol – Kawhi Leonard αποφασίσουν να κάνουν opt-out, αφήνοντας πίσω τους περίπου 47 εκατομμύρια. Δύσκολο για τον πρώτο, καθόλου δύσκολο για τον δεύτερο.
Θεωρητικά και μόνο, σε αυτή τη λίστα θα μπορούσαμε να προσμετρήσουμε τους Timberwolves, Heat, Grizzlies και Hornets. Δεν θα το κάνουμε διότι φανταζόμαστε πως μόνο τρέλα ή όραμα για δαχτυλίδι θα πρέπει να διακατέχει τους Teague ($19 εκ.), Dragić (19,2 εκ.), Whiteside (27,1 εκ.), Miles (8,7 εκ.), Valančiūnas (17,6 εκ.), Kidd-Gilchrist (13 εκ.), Williams (15 εκ.) και Biyombo (17 εκ.), για να παρατήσουν τόσα λεφτά.
You can be young without money but you can’t be old without it. – Tennessee Williams
Ας μην ανακαλύψουμε την Αμερική και ας πάρουμε εντελώς τυχαία μια ήδη έτοιμη λίστα με τους top-70 παίκτες που έχουν δικαίωμα στην free agency φέτος.
Από αυτούς, ας αφαιρέσουμε τους Allen Crabbe, Kent Bazemore, Marvin Williams, Jeff Teague, Hassan Whiteside, Jonas Valančiūnas, Goran Dragić, Harrison Barnes και Al Horford (που αποκλείεται να κάνουν opt-out). Μας μένουν 61.
Ας αφαιρέσουμε και τους Robin Lopez, Jeremy Lin, Jeff Green, Emmanuel Mudiay, JaVale McGee, T.J. McConnell, Kenneth Faried, Rodney Hood, Austin Rivers, Patrick Beverley, Wesley Matthews, Taj Gibson, Dwight Howard, Rajon Rondo, Isaiah Thomas, Darren Collison, Terrence Ross, Danny Green, Rudy Gay, J.J. Redick, Brook Lopez, Derrick Rose. Οι περισσότεροι είναι παίκτες που πέντε χρόνια πίσω (ίσως ούτε τόσα), θα έμπαιναν άνετα στη συζήτηση για το «δεκαπεντάρι» συμβόλαιο. Δεν μπαίνουν, ούτε αυτοί ούτε οι υπόλοιποι αυτής της ομάδας. Μας μένουν 39.
Από τους εναπομείναντες, θα φτιάξουμε ένα pool παικτών το οποίο θα ονομάσουμε «βρε λες;«. Θα το συζητήσουμε αργότερα – προς το παρόν, μέσα μπαίνουν οι Bobby Portis, Thomas Bryant, Jabari Parker, Tyreke Evans, Ed Davis, Markieff Morris, Reggie Bullock, Jeremy Lamb, Elfrid Payton, Tomas Satoransky, Trevor Ariza, Kelly Oubre, Al-Farouq Aminu, Enes Kanter, Terry Rozier, Ricky Rubio, Marcus Morris, Thaddeus Young, Paul Millsap. Παίκτες που είτε κάποια στιγμή τα άξιζαν με το παραπάνω είτε μπορούν υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες να πάρουν αυτό που θέλουν. Για πάρα πολλούς λόγους, θα θεωρήσουμε πως οφείλουμε να βάλουμε ένα ερωτηματικό, αν τελικά κάτσει η μπίλια σε αυτούς. Βάζοντας τους στη γωνία, μας μένουν 20.
Ποια είναι λοιπόν, η περίφημη «πλούσια» free agency του καλοκαιριού; Ιδού.
Kevin Durant, Kawhi Leonard, Kyrie Irving, Kemba Walker, Klay Thompson, DeMarcus Cousins, Jimmy Butler, Nikola Vučević, Tobias Harris, Kristaps Porziņģis, Khris Middleton, D’Angelo Russell, Eric Bledsoe, Marc Gasol, Malcolm Brogdon. Σε αυτούς, προσθέτουμε τους DeAndre Jordan, Nikola Mirotić, Bojan Bogdanović, Julius Randle και Willie Cauley-Stein, που για διαφορετικούς λόγους μας φαίνεται πιθανότερο (έστω και οριακά) να πάρουν ένα καλό συμβόλαιο παρά να μην πάρουν.
Πάμε τώρα να επιστρέψουμε στις ομάδες με χώρο στο cap τους. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιες βάσιμες υποθέσεις, για να αναδείξουμε τα πραγματικά slots για μεγάλα συμβόλαια που προκύπτουν. Δεν έχει σημασία αν αυτές οι υποθέσεις θα μετατραπούν σε πράξη. Όπως είπαμε, θέλουμε να εξερευνήσουμε τις δυνατότητες να πιαστούν κορόιδα αρκετοί φέτος.
Knicks: Δηλωμένα πάνε για δύο max contracts το καλοκαίρι. Προτεραιότητα οι Durant – Irving, όμως όπως είπαμε δεν μας ενδιαφέρει τόσο αυτό. Δύο slots, λοιπόν.
Clippers: Επίσης πάνε για δύο max contracts το καλοκαίρι. Προτεραιότητα ο Leonard. Και δύο, τέσσερα.
Nets: Χώρος υπάρχει για δύο free agents, σίγουρα θα ξεκινήσουν από τον D’ Angelo Russell. Και δύο, έξι.
Hawks: Κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα τι θα ήθελε η Atlanta από αυτή την free agency και μάλλον ακόμα δεν έχουμε μπει ακόμα στη φάση του rebuilding. Ας δώσουμε άλλο ένα slot, σύνολο επτά.
Mavericks: Πρόθεση τους είναι να κρατήσουν τον Porziņģis, αλλά με την μετακίνηση του Barnes, έστειλαν μήνυμα ότι θα προσθέσουν και τρίτο σταρ δίπλα στους δύο νεαρούς Ευρωπαίους “unicorns”. Άρα, δύο και εδώ, σύνολο εννιά.
Pacers: Το πιθανότερο είναι ότι οι Pacers θα προτιμήσουν να πληρώσουν καλύτερα -με τη σειρά- τους Young, Bogdanović5)αν απορείτε που τον έχουμε τόσο ψηλά, απολύτως σεβαστό, ωστόσο, θεωρούμε πως έκανε φοβερό όνομα ως “LeBron container” και γενικώς, αν συνεχίσει έτσι, περνάει στη σφαίρα του «υποτιμημένου», Collison, Joseph, Evans, Stauskas, παρά να κινηθούν στην ελεύθερη αγορά. Μπορούν να το κάνουν, καθώς έχουν εκπληκτικά club-friendly συμβόλαια για τα δεδομένα τους (όπως των Oladipo, Turner), όμως μάλλον εδώ θα κάνουμε ένα hard pass στο δεύτερο slot και θα φτάσουμε στα δέκα.
Lakers: Απλά τα πράγματα εδώ. Απόλυτος στόχος ο Davis, χώρος για έναν ακόμα superstar (αντικειμενικοί στόχοι οι εννιά πρώτοι free agents που αναφέραμε από το «πάνω ράφι») και ότι περισσέψει, θα πάει στο να γεμίσει το «χωριό Ποτέμκιν» των Lakers, αν και εφόσον ξηλωθεί όλη η ομάδα για τα μάτια του “Brow”. Άρα, αν βγάλουμε τον Davis από τη μέση, μας μένει ένα slot εδώ, σύνολο έντεκα.
76ers: Θεωρητικά μάχιμοι για οτιδήποτε. Στην πραγματικότητα, πρώτος και διακηρυγμένος στόχος είναι η διατήρηση των «λάφυρων» της midseason Butler-Harris. Θα κρατάγαμε μια πισινή για τον πρώτο, αλλά τέλος πάντων, δύο slots και εδώ, φτάσαμε στα δεκατρία.
Kings: Θα προσπεράσουμε την “Cow town” πρωτεύουσα της πιο γκλαμουράτης πολιτείας των ΗΠΑ. Όχι για κάποιον άλλο λόγο, απλώς ο τελευταίος σημαντικός free agent που υπέγραψε στο Sacramento εντοπίζεται μια εικοσαετία πίσω και είναι ο σημερινός GM Vlade Divac…Φαίνεται πάντως πως το mojo επιστρέφει στο Sacramento, με την υπέροχη φετινή νεανική ομάδα και θα χρειαστούν τόνοι βλακείας, μια πραγματική υπέρβαση ακόμα και για τα δεδομένα των Kings των προηγούμενων ετών, για να δώσουν δεκαπέντε εκατομμύρια σε κάποιον που σίγουρα δεν θα τα αξίζει, αφού αν άξιζε, δεν θα πήγαινε εκεί. Όσο για τον Cauley-Stein, έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά μέχρι τώρα για να τον πουλήσουν, ενώ δύσκολα θα του δώσουν το συμβόλαιο που σίγουρα θα ζητήσει, αφού προαλείφονται ήδη για centers οι Giles-Bagley.
Suns: Εκεί που η βλακεία συνεχίζει να περισσεύει πάντως είναι στο Phoenix. Υποψιαζόμαστε ένα γερό συμβόλαιο (Kelly Oubre, ίσως;) και τα υπόλοιπα, μια σειρά από αμφιλεγόμενα γεμίσματα στο roster. Ένα slot εδώ λοιπόν, δεκατέσσερα στο σύνολο.
Bulls: Θα τους δώσουμε ένα slot, το δέκατο πέμπτο δηλαδή, παρότι δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να κρατήσουν τα χρήματα τους για τα όχι πολύ μακρινά χρόνια που οι Dunn, Porter, Markkanen και Wendell Carter Jr. θα θέλουν να πληρωθούν. Δυστυχώς, όμως, οι Bulls fans είναι παγκοίνως γνωστοί για τις ψευδαισθήσεις μεγαλείων.
Magic: Ένα slot για την ανανέωση του Vučević παρακαλώ.
Pelicans: Ενάμισης χρόνος έμεινε το πολύ για να φύγει από πάνω τους αυτό το συμβόλαιο του Solomon Hill και να αρχίσει ξανά η ζωή για τους «πελεκάνους» – απλώς χωρίς τον Anthony Davis. Ενδιάμεσα, μπορούν να απολαύσουν το νεαρό ταλέντο από την Βοστόνη ή το LA που θα κατακλύσει τις τάξεις τους, να σχεδιάσουν για πρώτη φορά στα σοβαρά τι θα κάνουν με το pick τους, να χρησιμοποιήσουν τα προαναφερθέντα για να πείσουν τον Jrue Holiday να μείνει. Ε κατά τα άλλα, θα χρησιμοποιήσουν ότι τους απομείνει για να κρατήσουν τους Payton – Randle, να δώσουν κάποιο αξιοπρεπές extension στον Okafor και να σκεφτούν πως θα πληρώσουν την επόμενη διετία ότι τους έλθει από νεαρά ταλέντα. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και για όλους τους παραπάνω λόγους, πάντως, δύσκολα δεν θα δώσουν κάπου ένα «δεκαπεντάρι» συμβόλαιο. Δεκαεπτά.
Bucks: Εδώ φτάσαμε στα πολύ δύσκολα. Με 19 εκατομμύρια χώρο (άντε 32, αν κάνει opt-out o Middleton) είναι αδύνατον να κρατηθεί ο υπέροχος -συμπληρωματικός στον Γιάννη- κορμός των Middleton, Bledsoe, Mirotić, Lopez και ταυτόχρονα να γίνει extension στον Brogdon. Δύο slots εδώ, με προτεραιότητα στους Middleton – Brogdon μέχρι να σβηστεί από τα βιβλία το συμβόλαιο του George Hill σε ενάμιση χρόνο και ο Θεός βοηθός.
Jazz: Ο free agent είναι ο Ricky Rubio μεν, αλλά η υπόθεση κλειδί είναι αυτός ο μη εγγυημένος τελευταίος χρόνος συμβολαίου του Favors, o οποίος γίνεται εγγυημένος στις 5 Ιουλίου. Μέχρι τότε, οι Jazz πρέπει να έχουν αποφασίσει αν θα θυσιάσουν τον Rubio, δίνοντας τα κλειδιά αλλού (στον Exum ίσως;) και κυνηγώντας αυτό που είναι στην πραγματικότητα προτεραιότητα, δηλαδή τον παίκτη που θα παίζει στο πλάι του Gobert. Ειδάλλως, κρατώντας τον Ισπανό, θα πρέπει να κινηθούν πάρα πολύ έξυπνα για να πασάρουν κάπου τον Favors, θυσιάζοντας παράλληλα κάποιο asset τους. Με το slot των Jazz, φτάσαμε στα είκοσι.
Wizards: Ελάτε τώρα, τι τους έχετε τους Wizards; Για τίποτα κουτούς, που όταν θα σκορπάν όλοι λεφτά φέτος, αυτοί θα λείπουν από το χορό; Αν έπρεπε να βρούμε μια αναλογία, οι Wizards είναι εκείνο το πολύ οικείο σπάταλο άτομο, που, αφού συνειδητοποιεί ότι ξοδεύει πάνω από τις δυνατότητες του, μπαίνει στο νυχτερινό τιμολόγιο στη ΔΕΗ για να περιορίζει τα έξοδα του, μόνο και μόνο για να αγοράσει άχρηστες αηδίες μετά από λίγο καιρό. Νο. 1 φαβορί για να πετάξουν χρήματα, όταν σβήσουν το συμβόλαιο του Jabari Parker (που δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνουν) και στη συνέχεια, να ακριβοπληρώσουν είτε κάποια troll προσφορά που θα τους φέρει ο Portis ή ο Bryant. Ένα slot για αυτούς, διότι άμα είσαι γεννημένος για μεγαλεία, τι να τα κάνεις τα λεφτά; Στον τάφο σου θα τα πάρεις;
Nuggets: Οι «σβώλοι» βρίσκονται στην απίστευτα τυχερή θέση να έχουν ταυτόχρονα ανάγκες στο roster τους και τα assets για να τις υλοποιήσουν, χωρίς να χάσουν τίποτα. Ο συνωστισμός που εντοπίζεται από το “2” ως το “4” και χωρίς να υπολογίζουμε καν τι μπάσκετ υπάρχει στους Thomas – Porter Jr. συν το club option στο ασύμφορο πλέον συμβόλαιο του Millsap, τους δίνει την δυνατότητα να καλύψουν τις υπόλοιπες τρύπες τους με μια ανταλλαγή και ένα συμβόλαιο που οι ίδιοι θα προσφέρουν. Μικρό ρίσκο, αλλά ειλικρινά πρέπει να βρουν τα κατάλληλα fit και να κάνουν σκληρές επιλογές. Ένα slot και εδώ, για να φτάσουμε στα 22.
Warriors: Τον Cousins τον θεωρούμε φευγάτο, τον Thompson τον έχουμε για να μένει, οι Warriors μπορούν να υπογράψουν κυριολεκτικά τον οποιονδήποτε με οποιοδήποτε ποσό, όμως, φανταζόμαστε ότι αν ο Durant αφήσει το καλοκαίρι ταυτόχρονα το Oakland με τους Warriors, αλλά όχι μαζί τους, οι “Dubs” θα κινηθούν ηγεμονικά ως συνήθως στην αγορά. Κανονικά, ο Durant θα ήταν τόσο φαβορί όσο και ο Thompson για να μείνει, αν δεν είχε γίνει ευρέως γνωστό ότι μετά από τρία δύο πρωταθλήματα και ισάριθμα MVP Τελικών, ενδιαφέρεται μόνο για το legacy του ως all-time top-10 και το max συμβόλαιο που ποτέ δεν πήρε. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως, έτσι ή αλλιώς, οι Warriors πάνε για δύο δυνατά συμβόλαια, με το ένα να ανήκει πιθανότατα στον “Splash Brother” και το άλλο να τους βάζει για φέτος για τα καλά πάνω από το luxury tax line.
Ας τολμήσουμε, όμως, μια άλλη σκέψη. Το καλοκαίρι του 2020 περιμένουν στη γωνία οι Green, Iguodala, Livingston και οι δικές τους ανανεώσεις. Δεν είναι σίγουρο ότι στον πρώτο οι Warriors θα προτείνουν μείωση, αλλά στους δύο τελευταίους σίγουρα -αν φυσικά, συνεχίσουν να τους έχουν στις τάξεις τους και αφότου συμπληρώσουν το τρυφερό 36ο και 35ο της ηλικίας τους αντίστοιχα. Οι τρεις τους αθροίζουν περί των 43,5 εκατομμυρίων ετησίως, οπότε είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι τον μεθεπόμενο Ιούλιο, θα επιδιώξουν να τους κοστίζουν γύρω στα 25; Η σκέψη λοιπόν που επιχειρούμε είναι ότι οι Warriors θα υπογράψουν τον Thompson φέτος, θα προσπαθήσουν να πείσουν αυτόν ή τον Durant ή κάποιον άλλον all-star που θα έρθει στη θέση του KD να υπογράψει μονοετές (εντός ή εκτός εισαγωγικών) με επταψήφιο νούμερο και θα του εκτοξεύσουν τις αποδοχές του το καλοκαίρι του 2020, όταν θα εξοικονομήσουν χρήματα από το «ρετούς» στα συμβόλαια των τριών που είπαμε ήδη.
Celtics: Εδώ τα πάντα είναι πιο συγκεκριμένα. Οι Celtics θα επιδιώξουν να κρατήσουν τον Irving και να φέρουν τον Davis, με αυτή τη χρονική σειρά. Εμπόδια και στα δύο είναι η κάπως ξενερωμένη στάση του “Uncle Drew” και το κλείσιμο του ματιού του στη Νέα Υόρκη, καθώς και η διαρροή από τον κύκλο του Davis ότι δεν θα υπογράψει επέκταση στη Βοστόνη μετά το καλοκαίρι του 2020. Αντικειμενικά, οι Celtics αν θέλουν να πλειοδοτήσουν για τον AD απέναντι στους Lakers που δίνουν «την Άρτα και τα Γιάννενα», θα συμπεριλάβουν έναν συνδυασμό συμβολαίου που θα προτιμούσαν να μην χρυσοπληρώσουν (Horford, Brown), νεανικού ταλέντου (Taytum, Brown), κάποιου βετεράνου (Smart, Morris με sign-n-trade) και picks. Η ουσία είναι πως είτε χάσουν τον Kyrie και κερδίσουν τον Davis, είτε κερδίσουν τον Kyrie και χάσουν τον Davis, είτε χάσουν και τους δύο, οι Celtics δύσκολα θα μετατρέψουν κάτι που θα τους περισσεύει σε μεγάλο συμβόλαιο στη free agency. Το πολύ – πολύ, να υπογράψουν τον Terry Rozier και να πορευτούν έτσι. Μηδέν slots λοιπόν.
Raptors: Εδώ ίσως υπάρχει ψωμί. Κι αυτό διότι δεν είναι σαφές αν ο Gasol θα μείνει, αλλά ακόμα περισσότερο ο Kawhi, ειδικά αν κληθεί να πάρει την απόφαση με τα playoffs να έχουν τελειώσει για αυτόν πριν τους τελικούς της Ανατολής. Οι Raptors δεν έχουν κανένα λόγο να μην συνεχίσουν έτσι, αλλά πιθανόν να χρειαστεί τελικά να βρουν τον κάποιον αντικαταστάτη του Kawhi Leonard. Ας δώσουμε και εδώ ένα slot για πολύ καλό συμβόλαιο και ας το κλείσουμε, φτάνοντας αισίως στα 24-25.
If you can’t spot the sucker in your first half hour at the table, then you are the sucker. – Matt Damon, Rounders (1998)
Αν συμφωνήσαμε λοιπόν πως υπάρχουν 15, το πολύ 20 παίκτες που μπορούν να ισχυρίζονται πως αξίζουν, όπως και να έχει, τα συμβόλαια που θα ήθελαν, αυτό σημαίνει πως οι ανακατατάξεις της trade deadline μας έφεραν μπροστά σε μια ιδιαίτερη συνθήκη: αυτή τη στιγμή, με ασφάλεια μπορούμε να ισχυριστούμε πως υπάρχουν -για να το πούμε πάρα πολύ «μπακαλίστικα»- το πολύ λιγότερο πέντε συμβόλαια, τα οποία θα καταλήξουν σε αμφιλεγόμενα χέρια. Στη «βρε λες;» pool, που ορίσαμε πιο πάνω δηλαδή. Καθίστε λοιπόν και αναλογιστείτε από τα ονόματα που σταχυολογήσαμε εκεί, ποιοι θα πάρουν τουλάχιστον δεκαπέντε εκατομμύρια και πάρτε φόρα για τον τοίχο.
Βεβαίως, εντάξει, εμείς ως γνωστόν τελικά, είμαστε πάντα με τον εργάτη και ας τα πάρουν οι άνθρωποι. Το θέμα είναι ποιοι θα είναι τα κορόιδα της «καυτής» offseason του 2019;
Εσείς τι λέτε;
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
| ↑1 | από $101.869.000 για φέτος σε $118.000.000 για τη σεζόν 2020-21 |
|---|---|
| ↑2 | Αναλυτικά μια λίστα εδώ, όπου σκρολάροντας κάτω από τα 15 εκατομμύρια, θα πρέπει να βάλετε τα παιδιά για ύπνο, για να μην εκτεθούν σε τέτοια τραύματα |
| ↑3 | Δεν θεωρούμε πιθανό, από την άλλη, ο Dwight Howard να αφήσει τα 5,6 εκατομμύρια που έχει λαμβάνειν, αλλά, τι να πούμε… Dwight είναι αυτός! |
| ↑4 | O Gus, παρόλ’ αυτά, είχε μια ωραία θεωρία για το μέλλον αυτών των 30 εκατομμυρίων του Millsap |
| ↑5 | αν απορείτε που τον έχουμε τόσο ψηλά, απολύτως σεβαστό, ωστόσο, θεωρούμε πως έκανε φοβερό όνομα ως “LeBron container” και γενικώς, αν συνεχίσει έτσι, περνάει στη σφαίρα του «υποτιμημένου» |
