The Antony Davis Saga, pt. III: Η Άκομψη Μεταμόρφωση από Duncan σε Butler

Posted on Feb 21 2019 - 9:45pm by Nicolas Radicopoulos

Η αλήθεια είναι πως όσο και να καλύπτουμε το θέμα Davis (πέρα των Weekly Reports, σε ξεχωριστά κείμενα εδώ και εδώ), αυτό εξακολουθεί όχι απλά να έχει εξελίξεις, αλλά να κυριαρχεί της NBAικής επικαιρότητας. Και όχι άδικα, μιας και μιλάμε για τον παίχτη του οποίου η μετακίνηση το καλοκαίρι θα καθορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την επόμενη ημέρα του NBAικού τοπίου.

Και ενώ έχουμε ήδη αναλύσει επαρκώς το γιατί η ομάδα δεν έδειξε τον δέοντα σεβασμό στον Davis (στο δεύτερο σχετικό κείμενο), πλέον είναι ο παίχτης που κάνει το ένα επικοινωνιακό λάθος μετά το άλλο.

Η αρχή έγινε με την αποχώρησή του στο ημίχρονο του αγώνα των Pelicans κόντρα στους Thunder από το γήπεδο, συνοδευόμενος από τον άνθρωπο-“κόκκινο πανί” για τους Pelicans, τον ατζέντη του, Rich Paul, για να πάει για μαγνητική στον ώμο του, τον οποίο είχε τραυματίσει στα 15 λεπτά που είχε αγωνιστεί ως τότε.

Και ενώ κανείς δεν περίμενε την παρουσία του στο All Star Game της Charlotte μετά από αυτό το γεγονός, όχι μόνο εμφανίστηκε και αγωνίστηκε (για μόλις πέντε λεπτά ωστόσο), αλλά έκανε και μία σειρά από δηλώσεις και εμφανίσεις που πυροβολούσαν τα πόδια του.

Συγκεκριμένα, στη συνέντευξη τύπου του Σαββάτου, κατάφερε να τα διαλύσει όλα μέσα σε μόλις πέντε λεπτά!

Σε ερώτηση των δημοσιογράφων για το αν υπήρχε η λίστα με τις ομάδες προτίμησής του, αρχικά απάντησε “αυτό είναι κάτι που έχει συζητηθεί μεταξύ του ατζέντη μου και της ομάδας, αλλά, ναι, ήταν αλήθεια πως υπήρχε”.

Σε επερώτηση γιατί δεν είχε τους Celtics σε αυτήν στα καπάκια απάντησε πως οι Celtics είναι μέσα στις ομάδες που τον ενδιαφέρουν.

Εντυπωσιακό 0-1 και πρώτη αυτοακύρωση, αλλά και ακύρωση του πατέρα του που είχε δηλώσει πως δεν θα ήθελε να τον δει με τη φανέλα των Celtics, μετά την αντιμετώπιση των τελευταίων προς τον Isaiah Thomas.

Kαι σαν μην έφτανε αυτό, μετά από λίγο το έκανε χειρότερο, δηλώνοντας πως “τον ενδιαφέρουν και οι 29 άλλες ομάδες της Λίγκας, καθώς και οι 29 είναι στη λίστα του, το μόνο που τον νοιάζει είναι να κερδίζει”!

Καμπούμ!

Δηλαδή τον ενδιαφέρουν και οι Suns, και οι Hawks, και οι Grizzles;!

Και όλοι, εκτός των Pelicans;!

Και κάπως έτσι κατάφερε να διαλύσει κάθε καλή σχέση του με τους οπαδούς της ομάδας του, ακόμα και με όσους με συγκατάβαση θα κουνούσαν τόσο διάστημα το κεφάλι τους λέγοντας πως έχει δίκιο να θέλει να φύγει. Για την ταφόπλακα της σχέσης, κράτησε την ατάκα “θα κάνω ένα ωραίο instagram post να αποχαιρετήσω τους οπαδούς των Pelicans όταν φύγω, όπως κάνουν όλοι”!

Αλλά και με τη διοίκηση, που ενδεχομένως να ήθελε να συνεργαστεί μαζί του για τον επόμενο προορισμό του προκειμένου να τον ικανοποιήσει. Είχε τεράστιο ενδιαφέρον μάλιστα πως στους Pelicans αναφερόταν σε παρελθοντικό χρόνο, σαν να είχε ήδη φύγει!

Αλλά και με τους συμπαίκτες του που διαβάζουν πίσω από αυτή την ατάκα, πως “θα έπαιζα με χαρά δίπλα σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από εσάς”.

Δεν ξέρω αν κάποιος του πρότεινε να πει όλα αυτά. Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει image maker ή ατζέντης που δεν αντιλαμβάνεται το αυτοκτονικό του πράγματος των παραπάνω δηλώσεων. Όσο και αν είναι ένα καλό εμπορικό κόλπο να παίζεις “τον κακό”, προφανώς αυτός δεν είναι ένας ρόλος που ταιριάζει στον Davis. Η δε σκληρή στάση, όπως πρόσφατα το trade deadline έδειξε, δεν είναι και ιδιαίτερα αποτελεσματική όταν το συμβόλαιο τρέχει για 1,5 χρόνο ακόμα.

Ειδικά μάλιστα όταν ζούμε στην εποχή με το μεγαλύτερο και αποτελεσματικότερο marketing κόλπο είναι, απλά-απλούστατα, η ειλικρίνεια! “Παιδιά δείτε πόσα λάθη έχει κάνει ο οργανισμός των Pelicans τόσο διάστημα που είμαι στην ομάδα. Κάπου κουράστηκα, και θα ήθελα να παίξω δίπλα σε έναν ακόμα superstar για να έχουμε περισσότερες πιθανότητες στον δρόμος προς τους Τελικούς και από τους superstars της Λίγκας πιο κοντά νιώθω στον LeBron”. Απλό ρε Davis! Aπλό γαμώτο.

Προς τι όλο το υπόλοιπο;

Kαι είμαστε οι τελευταίοι που θα υποδείξουμε στον Davis το γεγονός πως αυτή δεν είναι και η καλύτερη δυνατή στρατηγική, το να κάνει αυτές τις δηλώσεις, να ρίχνει διαρκώς νερό στο μύλο των φημών1)Ποιων φημών, δηλαδή, που ο κόσμος το έχει τούμπανο πια…, εμφανιζόμενος διαρκώς δίπλα από τον LeBron, αλλά χωρίς ποτέ να κατονομάζει αυτόν ή τους Lakers ως τον επιθυμητό προορισμό του.

Είναι προφανώς δικαίωμα του παίχτη το με τον ποιον θα βγαίνει, θα παίζει, θα είναι φίλος, και το τι θα θεωρεί καλύτερο για την καριέρα του. Αλλά σε ένα παιχνίδι δισεκατομμυρίων, τα δικαιώματα πάνε πακέτο με τις υποχρεώσεις και έχουν το ανάλογο κόστος. Και πέρα και πάνω από αυτά, σε κάθε power game, η εικόνα, το φαίνεσθαι, το αμπαλάρισμα της ουσίας, έχει τη δική του δυναμική και σημασία. Και ο Davis, η πλευρά του συνολικότερα, δείχνουν να δυσκολεύονται να το κατανοήσουν και να το χειριστούν εσχάτως.

Και κάπως έτσι, ένας σιωπηλό ψηλό παιδί που έπαιζε μπάσκετ υψηλότατου επιπέδου σε όλη την καριέρα του (μέσοι όροι καριέρας 24/11/2 και τέσσερα stocks), χωρίς να έχει πολυμιλήσει για οτιδήποτε πέρα από αυτό, κατάφερε μέσα σε ένα διάστημα τριών εβδομάδων να μετατραπεί από Tim Duncan impersonation, σε Jimmy Buttler 2.0 ή, παλαιότερα, Dwight Howard 2.0 όταν ήθελε να φύγει από το Orlando και έπιανε υψηλά επίπεδα αυτοεξεφτελισμού2)Με χαρακτηριστικότερη στιγμή εκείνης της σαπουνόπερας αυτή εδώ., καταφέρνοντας να απαξιώσει συμπαίκτες, ομάδα, οπαδούς, πόλη.

Και ακριβώς σε αυτό το σημείο είναι που δικαιώνεται απόλυτα ο Charles Barkley για τη δήλωσή του για τον Davis το Σαββατοκύριακο του All Star, όταν και ορθότατα είπε “Ο manager σου πρέπει να δουλεύει για εσένα και όχι εσύ για αυτόν”. Και όσο σεβασμό έχω προσωπικά για τον Rich Paul, έναν άνθρωπο που στα πρώτα βήματά του στον κλάδο του αμφισβητήθηκε έντονα και αντιμετωπίστηκε άδικα και απαξιωτικά, λόγω της ηλικίας του και του χρώματός του3)Όντας από τους πρώτους μαύρους σε έναν “κόσμο λευκών”, όπως είναι αυτός των ατζέντηδων., δυστυχώς, από όλες τις ενέργειές του τον τελευταίο μήνα φαίνεται πως περισσότερο ενεργεί για λογαριασμό έτερου πελάτη του, του κολλητού του LeBron James, παρά (και) για τον Anthony Davis. Ο τρόπος που έχει καταφέρει να μετατρέψει τον Davis σε κάτι μεταξύ villain που τα έχει όλα και όλους γραμμένα, και ψιλοχαζούλη, που δηλώνει αυτοακυρούμενες ασυναρτησίες, κάθε άλλο παρά ιδανική διαχείριση των συμφερόντων του πελάτη του και της εικόνας αυτού το λες. Και σε ένα side note, ακριβώς εδώ παρατηρείται και το πρώτο επικοινωνιακό λάθος του LeBron, μετά από το μακρινό 2010 και το πρώτο του “Decision”, που αναμφισβήτητα είναι συμμέτοχος στην όλη διαχείριση του θέματος Davis, ενός LeBron που όλα αυτά τα χρόνια, με την προαναφερθείσα εξαίρεση είναι μακράν του δεύτερου ο μεγαλύτερος manipulator των Media.

H Απόλυση του Demps

Η αλήθεια είναι πως δεν ξαφνιαστήκαμε με αυτή την κίνηση. Αντίθετα, μάλλον ήρθε με κάποια (κάμποσα…) χρόνια καθυστέρηση, καθυστέρηση που σαν κόστος βραχυπρόθεσμο έχει τον ίδιο τον Davis, και μακροπρόθεσμο μέχρι και το ίδιο το franchise για την πόλη της Νέας Ορλεάνης. Η αποτυχία του να παράσχει έστω ένα αξιοπρεπές ρόστερ στα χρόνια της παρουσίας του Davis στην ομάδα θα μνημονεύονται ως αντιπαράδειγμα διαχείρισης στο διηνεκές.

Οπότε ήταν εύλογη η επιθυμία της ιδιοκτήτριας να βάλει από τώρα έναν άνθρωπο στη θέση που θα τον εμπιστεύεται για να διαχειριστεί την κρισιμότατη για το μέλλον του οργανισμού ανταλλαγή του Davis το καλοκαίρι και τα ανταλλάγματα που από αυτήν θα έλθουν στους Pelicans. Και ο άνθρωπος που επέλεξαν για αυτόν τον ρόλο ήταν ο γνώριμός τους Danny Ferry, ο οποίος κατείχε τη θέση του “Ειδικού Συμβούλου” του General Manager στους Pelicans από το 2016 και πλέον κάθεται στη θέση αυτού, έστω με την υποσημείωση του “interim” (προς ώρας;). Προηγουμένως είχε διατελέσει GM των Cavaliers την πρώτη περίοδο του LeBron, από το 2005 ως το 2010, με αμφιλεγόμενες κινήσεις ως προς την ενίσχυση της ομάδας, αντιπρόεδρος του R.C. Buford στους Spurs για τη διετία 2010-12 και μετά GM των Hawks, από τον Ιούνη του 2012 ως το 2014, όταν και η υπόθεση της ανάγνωσης ενός ρατσιστικού σχολίου σε ένα scouting report για τον τότε παίχτη των Heat, Luol Deng τον οδήγησε σε παραίτηση τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, παρότι στη συνέχεια απαλλάχθηκε από οποιαδήποτε κατηγορία πως είχε καν ρατσιστική πρόθεση στην ανάγνωση του συγκεκριμένου report.

Σε κάθε περίπτωση, με τον Irving κάθε άλλο παρά βέβαιο για παραμονή στους Celtics, o Ferry έχει μπροστά του ένα μεγάλο εύρος πιθανοτήτων που θα πρέπει να εξετάσει πριν επιλέξει την καλύτερη προσφορά για το franchise της Νέας Ορλεάνης. Και τούτο γιατί στο καλό σενάριο για τους Pelicans, ο Irving μένει στους Celtics, οι Grizzles κρατάνε το pick τους φέτος4)Το οποίο έχουν οι Celtics αν είναι πάνω από το #8, ενώ του χρόνου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, όντας top-6 protected και του χρόνου γίνεται unprotected, άρα κάθε χρόνο είναι και καλύτερο., και πηγαίνουν με ένα πακέτο που θα έχει Tatum, Smart και δύο με τρία πρώτα picks στους Pelicans. Αν δεν μείνει ο Irving, οι Celtics αποκλείεται να προσφέρουν πολλά για αυτόν. Δεύτερο καλύτερο σενάριο, οι Knicks όχι απλά να έχουν ένα top-3 pick, αλλά το #1 και μάλιστα να δεχτούν να το προσφέρουν μαζί με τα picks των Dallas και κάποιους από τους δικούς τους νεαρούς παίχτες για τον Davis. Γιατί, όμως, αν έχουν το #1 να μην το κρατήσουν;

Και έτσι φτάνουμε στα κακά σενάρια, όπου ο Irving φεύγει, οι Knicks είτε κρατάνε το #1, είτε δεν προσφέρουν ένα καλό πακέτο για τον Davis (κακά τα ψέματα, οι νεαροί τους είναι σαφώς πολύ χειρότεροι από τους αντίστοιχους των Lakers) , και οι Lakers παίζουν πια μόνοι τους. Σε αυτή την περίπτωση καμία πρόταση των τελευταίων δεν θα είναι τόσο καλή όσο η τελευταία τους στο trade deadline. Και για αυτό ακριβώς τον λόγο έγραφα στο δεύτερο κείμενο για τον Davis, πως βάζοντας κάτω τις πιθανότητες, ίσως να ήταν η καλύτερη επιλογή το “πέντε και στο χέρι” που τους πρότειναν τη δεδομένη στιγμή οι Lakers. Γιατί πλέον, οι πιθανότητες μπορεί να είναι περισσότερες στο να μην βρουν καλύτερη πρόταση από αυτήν, παρά το να βρουν. Και όπως στα πάντα στη ζωή, πόσο δε στο επιχειρείν και στην κερδοσκοπία, που είναι ο αυτοσκοπός των επιχειρήσεων, όπως είναι και οι ομάδες του NBA, το decision making είναι ευθέως σχετιζόμενο με τις πιθανότητες των διάφορων σεναρίων που υπάρχουν στο τραπέζι. Και ίσως η τελευταία και καταστροφικότερη πράξη του Demps είναι το ότι κληροδότησε τον Ferry με έναν κακό υπολογισμό πιθανοτήτων στο trade deadline.

Σε κάθε περίπτωση, ο Ferry θα πρέπει να δείξει αποτελέσματα σε ένα ownership NFL background που χρόνια διοικεί, και μάλιστα επιτυχημένα, το franchise των Saints στην αμερικάνικη football λίγκα, όπου, όμως, στο συγκεκριμένο “σκλαβοπάζαρο”, όχι απλά δεν έχει υπάρξει players empowerment, αλλά οι λέξεις “δικαιώματα” και “παίχτες” δεν έχουν μπει ποτέ στην ίδια πρόταση. Άρα εύλογα η όλη στάση του Davis τους φαντάζει κάτι από εξωτικό ως εξωφρενικό και εκνευριστικότατο. Και ίσως από εκεί να πήγαζε και η σκληρή -και μάλλον αναποτελεσματική- στάση του Demps (πέρα από τις δεδομένα περιορισμένες ικανότητές του).

Η επόμενη μέρα

Και κάπως έτσι φτάσαμε σε μία κατάσταση που η συμμετοχή του Davis δεν συμφέρει κανέναν: τον ίδιο για να μην ρισκάρει νέο τραυματισμό, την ομάδα, γιατί η συμμετοχή του ενέχει και για την ίδια το ρίσκο του τραυματισμού που θα του μείωνε την ανταλλακτική αξία, αλλά εμφανώς στα τελευταία παιχνίδια κάνει κακό στην ίδια την ομάδα, λειτουργώντας αποσυντονιστικά, ενώ η παρουσία του “κανονικού” Davis, θα μείωνε τις πιθανότητες των “Πελεκάνων” για καλό πλασάρισμα στο lottery. Τέλος, με όλη την κουβέντα για το tampering, το players empowerment και της pre-agency5)Ορολογία, ιδιαίτερα εύστοχη και πετυχημένη, που μας χάρισε το The Ringer και αναφέρεται στη σεζόν πριν την expiring του συμβολαίου ενός παίχτη. να είναι διαρκώς στην NBAική καθημερινότητα, η παρουσία του Davis, ο χειρισμός της όλης υπόθεσης από τον ίδιο και τον Rich Paul, απλά θα κρατούσαν επίκαιρη την όλη κατάσταση, κάτι που μάλλον η Λίγκα θα ήθελε να περάσει σε δεύτερο επίπεδο, μέχρι τουλάχιστον να βρει έναν καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων περιπτώσεων το NBA και τη θεσμοθέτηση αυτού σχετικά.

Άλλωστε, όπως ο ίδιος ο Silver δήλωσε κατά το All Star Weekend “προφανώς και οι παίχτες έχουν δικαίωμα να ζητάνε ανταλλαγή. Αλλά είναι για το συμφέρον όλων να το κάνουν σιωπηλά και στο background”. Και μάλλον πλέον ήρθε η στιγμή εκεί να πάει η όλη η υπόθεση μέχρι την οριστική επίλυσή της το καλοκαίρι: στο background. H παρουσία του Davis στο The Shop του LeBron μάλλον δείχνει πως η πλευρά του παίχτη θα συνεχίσει το hardball μέχρι τέλους.

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Ποιων φημών, δηλαδή, που ο κόσμος το έχει τούμπανο πια…
2 Με χαρακτηριστικότερη στιγμή εκείνης της σαπουνόπερας αυτή εδώ.
3 Όντας από τους πρώτους μαύρους σε έναν “κόσμο λευκών”, όπως είναι αυτός των ατζέντηδων.
4 Το οποίο έχουν οι Celtics αν είναι πάνω από το #8, ενώ του χρόνου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, όντας top-6 protected και του χρόνου γίνεται unprotected, άρα κάθε χρόνο είναι και καλύτερο.
5 Ορολογία, ιδιαίτερα εύστοχη και πετυχημένη, που μας χάρισε το The Ringer και αναφέρεται στη σεζόν πριν την expiring του συμβολαίου ενός παίχτη.