Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.
Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.
Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Atlanta Hawks.
Περσινά, ξινά σταφύλια
O Travis Schlenk ανέλαβε να χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία που έμαθε στο Oakland και να χτίσει τους “Warriors lite”, δηλαδή σαν να προσλαμβάνει η Διαστημική Υπηρεσία της Βορείου Κορέας την Ελένη Αντωνιάδου και να της λέει «Έκανες ένα summer camp στην NASA, πήγαινε σε αυτή τη χωματερή, πάρε όσο σκραπ θέλεις και πήγαινέ μας στον Άρη».
Fun fact: Η Διαστημική Υπηρεσία της Βορείου Κορέας λέγεται N.A.D.A. σαν να λέμε “From Prada to Nada”, που δεν είναι απλά τίτλος μιας ηλίθιας αμερικάνικης ταινίας άλλα και η πραγματικότητα για το 60% των παικτών του ΝΒΑ πέντε χρόνια αφού κρεμάσουν τα παπούτσια τους. Άντε μπας και δείτε επιτέλους και κάνα “30 for 30” εκτός από το “Once Brothers”.
Μιας που ο Luka Doncic δεν υπήρχε στο template που τυφλά ακολουθούσε και ο Schlenk ήταν σαν Ινδός μάγειρας, θέλοντας σώνει και ντε Curry, έστειλαν τον Σλοβένο στους ευρωλάγνους γελαδάρηδες κι επέλεξαν τον Trae Young.
Ωχ, το ίδιο κουστούμι είχα πάρει για τoν ανιψιό μου από τα παιδικά του H&M.
Και στο ίδιο μέγεθος. Συγχαρητήρια Trae, φαντάζεις έτοιμος να οδηγήσει το παμπαιδικό σε νέες δόξες.
Μαζί του ντράφταρε τον Kevin Huerter σε ρόλο Klay, τον Omari Spellman σε ρόλο Marresse Speights και για γούρι προσέθεσε τον Alen Len ως Ognen Kuzmic – κι έτσι ξεκίνησε το χτίσιμο των νέων Warriors.
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες κακές ομάδες της Ανατολής που μετά το All Star game τάνκαραν ανελέητα, οι Hawks είχαν το ήθος να προσπαθήσουν ή απλά έθεσαν σαν προτεραιότητα την ανάπτυξη των παικτών τους από τα μπαλάκια της λοταρίας και τελείωσαν τρεις ολόκληρες θέσεις από το αναμενόμενο. Από την 12 θέση της Ανατολής δημιούργησαν ελπίδες στους οπαδούς τους ότι παρακολουθούν το χτίσιμο μιας αξιόλογης ομάδας.
Το να συγχαρούμε τα «γεράκια» που απλά πήραν το ροζ φύλλο σε μερικούς αγώνες που ήταν η μονή ομάδα που ήθελε να νικήσει είναι σαν να συγχαίρουμε εμένα που τις προάλλες γύρισα νηφάλιος σπίτι σε αντίθεση με τους φίλους μου που έπιναν υποβρύχια, επειδή η επιστροφή στις οικογένειές τους γέμιζε με υπαρξιακό τρόμο. Μπράβο και σε αυτούς, μπράβο και σε εμένα που επιλέξαμε να διατηρήσουμε την στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ελπίζω να μην έχετε περισσότερες ελπίδες ότι θα η Atlanta θα είναι η νέα δυναστεία του ΝΒΑ, επειδή νίκησε σε μια σειρά από αδιάφορα παιχνίδια – τουλάχιστον όχι περισσότερες από όσες έχετε ότι θα πάρω Πούλιτζερ, επειδή αρνήθηκα να πιω υποβρύχια μια καθημερινή.
Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά
O Travis Schlenk συνέχισε και το φετινό καλοκαίρι πιστός στο σχέδιο να οικοδομήσει τους “Warriors lite”. Άρα μετά τους «”Splash Brothers” των φτωχών», σειρά είχε το πολυεργαλείο forward θα τους πλαισίωνε.
Έχουν επιλέξει τον μπούφο Varys για να χτίσει την ομάδα τους;!;! Και περιμένουν να χτίσουν δυναστεία;!
Ο Zion άγγιξε το σήμα των Hawks στην κλήρωση του draft, γεγονός που αποτέλεσε το highlight των Hawks από τότε που είχε βγει η πεντάδα τους «καλύτερος παίκτης του μήνα» κι εύκολα μια τοπ-3 στιγμή στην ιστορία του franchise. Ωστόσο, η συνήθης χυδαία συνωμοσία έστειλε τον Zion στη Νέα Ορλεάνη, οπότε μην έχοντας τη δυνατότητα να επιλέξουν το νεο Draymond, πήγαν στο αμέσως επόμενο βήμα του σχεδίου: να ντραφτάρουν τον νέο ολοδικό τους Harrison Barnes.
Όμως, δεν πρόκειται για κάτι εύκολο – παίκτες με το ταλέντο, την αισθητική αρμονία και την ολοκληρωτική ανικανότητα του Barnes βγαίνουν πραγματικά σπάνια, ίσως μια φορά στα 5 χρόνια (Rudy Gay,Jeff Green, κτλ.). Για να πετύχουν μια τέτοια κέντα κινήθηκαν για να επιλέξουν δύο φορές μέσα στο lottery.
Πρώτα τον De’Andre Hunter που θυμίζει Kawhi, αλλά στην καλύτερη να βγει ο νέος Ariza και τον Cameron Reddish που έχει τα ίδια εργαλεία με τον Durant, αλλά μάλλον το παρκέ είναι ο κρυπτονίτης του. Στις αρχές του δευτέρου γύρου ντράφταραν τον Bruno Fernando που έτσι ψηλός, ξύλινος κι αλλοδαπός αποτελεί το αρχετυπικό draft pick στο τέλος του πρώτου γύρου για τους Spurs.
Στην Atlanta κατέληξαν οι Chandler Parsons, Evan Turner και Allen Crabbe και πλέον τους λείπουν μόνο οι Mahinmi και Mozgov για να γίνει ο πάγκος τους ένα μόνιμο installation «κατηγορώ» στον Ύστερο Καπιταλισμό υπό το πρίσμα του καλοκαιριού του 2016.
Α, πήραν και τον Jabari Parker στην κλασική κίνηση αλαζονείας κάθε front office που διαβάζει δυο καλά σχόλια και μετά πιστεύουν πως τα αποδυτήρια της ομάδας είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Heat check!!
Η ώρα της κρίσης
Με τόση παράλογη συλλογική ευφορία από τις ασήμαντες νίκες στο τέλος της περσινής σεζόν, που θυμίζει τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μετά από κάθε «Tουρνουά Aκρόπολις», έχοντας τον πιο πολυσύνθετο forward που έχει ντραφταριστεί στο #4 από τον Wesley Johnson (De’Andre Hunter), έναν άλλο forward που αφήνει υποσχέσεις ότι θα είναι ο νέος Durant σαν να είναι ο δεύτερος ερχομός του Anthony Randolph (Cameron Reddish), ένα λευκό shooting guard που έχει τόσο hype όσο είχε ο Grayson Allen σαν δευτεροετής στο Duke (Kevin Huerter), μια τριάδα από βετεράνους που είναι πιο πεταμένα λεφτά κι από το διοικητικό συμβούλιο της Lehman Brothers (Crabbe, Parsons, Turner) και καθοδηγούμενοι από το καλύτερο δίδυμο 1-4 από τους Cabazzo-Scola (Young-Collins) στην Atlanta ατενίζουν με παράλογη αισιοδοξία το μέλλον. Φέτος θα χτίσουν την ομάδα και γιατί όχι μπορεί να φτάσουν μέχρι τα playoffs. Γιατί όχι; Στην Ανατολή βρίσκονται.
#bad_art_time
Είναι οι Mazoo and the Zoo του NBA.
Ένα tribute band στους Warriors από ανήλικα παιδάκια.
Ή για να έχουμε και το trap reference που αρμόζει στην πόλη της Atlanta, οι Hawks είναι ο καημένος Prince FΥ, που προσπαθεί να αντιγράψει τον πιο επιδραστικό καλλιτέχνη της δεκαετίας. Ευχάριστος και χαριτωμένος, άλλα προς Θεού δεν είναι ο Young Thug, όπως και οι Hawks δεν είναι οι Warriors.
#save_...
Vince_Carter. Αυτό θα έπρεπε ήδη να είχε γίνει πέρυσι προκειμένου να επιστρέψει στο Toronto, ώστε να εξιλεωθεί για τότε που είχε σταματήσει να παίζει και τους εκβίαζε να τον στείλουν στο New Jersey.
Οι παλιές καλές μέρες όταν στο γήπεδο των Raptors δεν σύχναζαν δημοσιοσχεσίτες σιχαμένοι γλείφτες (εννοώ τον Drake. Και τον Justin Trudeau. Και τους Nickelback. Και την Celine Dion. Βασικά Carly Rae Jepsen ΜΟΝΟ!!)
Ο Vince Carter έχασε την ευκαιρία του για το ιδανικό κλείσιμο καριέρας του αξίζει να μείνει στην Atlanta. O Parsons θυμίζει πιο πολύ συνταξιούχο από αυτόν.
Εναλλακτικά, σε έναν κόσμο που όποιος παίκτης πάρει rebound, ντριπλάρει τρεις φορές χωρίς να χάσει την μπάλα και καταφέρει να δώσει σκαστή πάσα σε συμπαίκτη του βαφτίζεται point forward, #Save_DeAndre_Bembry – ή τουλάχιστον να τον αφήνετε να τρέχει την επίθεση μια στις τόσες.
Worst case scenario
Αν μπορεί η επιστήμη να προχωρήσει, να γίνει κάποιου είδος μεταμόσχευση εγκεφάλου1)σαν αυτή την ταινία με τον Steve Martin και το απύθμενο μπασκετικό IQ του Evan Turner να μεταφερθεί στον Cam Reddish, ώστε να μην γίνει ο νέος Anthony Randolph και ταυτόχρονα, κολλήσει ο Hunter την μπασκετοσύνη του Bembry σαν κονδύλωμα, ώστε να γίνει πιο φυσικός με το παιχνίδι του, στην Atlanta θα βρίσκονται σε πολύ καλό μονοπάτι. Μετά θα αρκεί ο Collins να επιλέξει αν θα αποκτήσει σταθερό τρίποντο για να γίνει τεσσάρι ή αν θα προστατεύσει τη ρακέτα για να είναι τελικά αυτός ο center. O Trae Young είναι ήδη τόσο σπουδαίος στο pick’n’roll που μπορεί να κάνει τον Damien Jones, νέο Capela – πόσο τέλεια, βέβαια, θα ήταν να μπορούσε να αντέξει το physicality των αντιπάλων του, μιας και πλέον δεν θα τον λυπούνται.
Αν κάτσουν όλα αυτά, ίσως στην Atlanta έχουν δημιουργήσει μια ομάδα που μπορεί να μπαίνει στα playoffs για δέκα συναπτά έτη.
Α ναι, σωστά, σαν αυτή που διέλυσαν.
Black Mirror
Ο DeAndre Hunter μπορεί να ήταν απλά ένας καλός παίκτης στα πλαίσια της Virginia και να παραμείνει ρομποτικός στην επίθεση, ενώ τα αθλητικά του προσόντα δεν θα ξεχωρίζουν στην άμυνα. Την ίδια στιγμή, ο Reddish θα συνεχίσει αυτό που μας έδειξε στο Kentucky, ένας παίκτης καλός μόνο για mock draft και για τίτλους αθλητικών εφημερίδων που θα γράφουν κάθε καλοκαίρι ότι αφού έδειξε τρομερά στοιχεία στο summer league φέτος θα είναι η χρονιά του. Αν και οι υπόλοιποι rookie ψήφισαν τον Reddish σαν τον rookie που θα κάνει την καλύτερη καριέρα (τίτλος με τον οποίο έχουν τιμηθεί οι Jahlil Okafor και ο πλέον συμπαίκτης του, Jabari Parker), οπότε είναι ήδη καταδικασμένος. Εφόσον ο John Collins βγάζει μεν τα double double του, αλλά χωρίς να μπορέσει να παίζει στην άμυνα, οι Hawks θα είναι μια ομάδα που θα πασχίζει να μπει στα playoffs της θλιβερής Ανατολής.
Fast forward τρία χρονιά μετά: χωρίς να έχουν αρκετά ψηλό πικ, οι Hawks θα ταβανιάσουν στο να παλεύουν να μπουν στα playoffs. Τούτων δοθέντων, σας αξίζουν συγχαρητήρια: διώξατε τον καλύτερο regular season προπονητή στο ΝΒΑ και διαλύσατε μια ομάδα καταδικασμένη να συμμετέχει κάθε χρόνο στα playoffs (ατελέσφορα, αλλά τουλάχιστον ήταν εκεί) για να χτίσετε μία ομάδα που θα ονειρεύεται να φθάσει αυτό το ταβάνι, εγκλωβισμένη – στην ατέρμονη μετριότητα για μια ακόμη δεκαετία – πίσω από τα ταλέντα του πιο αθλητικού Carlos Boozer και του πιο κοντού Facundo Campazzo…
Άντε πάμε πάλι σε 5 χρόνια να διαλύσουμε και αυτή την ομάδα και να προσλάβουμε τον επιστάτη του προπονητήριου των Grizzlies (ξεκάθαρα η επόμενη δυναστεία του ΝΒΑ).
Mitsos Mavrakis
Latest posts by Mitsos Mavrakis (see all)
- The Ball Hog 2021 Hater Awards - May 20, 2021
- Η δυναστεία που κράτησε 19 νύχτες - April 14, 2021
- Bubble Jeopardy - August 21, 2020
- Sapir-Whorf Hypothesis in the NBA - April 18, 2020
- Do’s and Don’ts για τον Κορονοϊό: NBA edition - March 26, 2020
| ↑1 | σαν αυτή την ταινία με τον Steve Martin |
|---|
Εμπνευσμένος από το ΣΕΑ της περιοχής σας. https://uploads.disquscdn.com/images/fc7583f179bfd53166d99fc856808fcdcd1868da3d9a4b075fe527657d5f5bb5.jpg
Το DVD στα αριστερά είναι σαν διαφήμιση telemarketing για sex swing