2019-20 Previews – Detroit Pistons

Posted on Sep 30 2019 - 12:00pm by Dimitris Mantzoukas

Μάλλον η χειρότερη είδηση της περσινής χρονιάς για τους Pistons είναι ότι στον απολογισμό το πρόσημο βγαίνει θετικό. Έκαναν βήματα προόδου σχετικά με τις προηγούμενες χρονιές και μπήκαν στα playoffs από το παράθυρο όπου και έπεσαν πάνω στον Αντετοκούνμπο ο οποίος τους απέκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες – ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε. Δεν είχαν τον Blake Griffin βέβαια, αλλά πόσα θα άλλαζαν αν είχαν τον Blake Griffin; Είναι το Detroit μία βελτιωμένη εκδοχή της Charlotte, καταδικασμένο στην μετριότητα για πάντα, ανίκανο να κάνει το βήμα παραπάνω;

Offseason Moves

Με δεδομένο ότι δεν είχαν πολύ χώρο στο salary cap για να κινηθούν το καλοκαίρι, οι Pistons επέλεξαν έξυπνες κινήσεις χαμηλού κόστους για να ενισχύσουν τον κορμό τους. Ξέροντας ότι οι Bucks ήθελαν να ξεφορτωθούν το συμβόλαιο του Tony Snell, έδωσαν το περίπου ίσης αξίας συμβόλαιο του -άχρηστου πλέον για αυτούς – Jon Leuer και έφεραν τον ορισμό του 3nD παίκτη να καλύψει το κενό που άφησαν αρχικά ο Reggie Bullock και στην συνέχεια ο Wayne Ellington, ενώ παράλληλα τσίμπησαν και ένα pick πρώτου γύρου. Έδωσαν ένα συμβόλαιο 7.000.000 στον Derrick Rose πιστεύοντας ότι η περσινή του χρονιά στην Minnesota σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για τον ίδιο και όχι μια έκλαμψη, και έφεραν και τον Tim Frazier να συμπληρώνει τα κενά στην θέση του point guard. Περισσότερο ενδιαφέρον έχει η κίνηση τους να προσφέρουν (μη εγγυημένο) συμβόλαιο στον Joe Johnson ο οποίος είχε προηγουμένως κατακτήσει την Big3 League σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα του. Η κίνηση αυτή σημαίνει ότι ο Christian Wood πιθανότατα δεν θα βρει λιμάνι ούτε στο Detroit, αφού λογικά θα κοπεί για να χωρέσει ο Johnson, κάτι που μας στενοχωρεί ιδιαίτερα και μας κάνει να αναρωτιόμαστε πότε θα βρει επιτέλους την ομάδα που θα τον πιστέψει. Τελευταία ευκαιρία τους να ενισχυθούν το draft, όπου τους βρήκε στο #15 να τζογάρουν με τον Sekou Doymbouya, τον πολλά υποσχόμενο Γάλλο forward, ο οποίος μπορεί να αποδειχθεί από μία βελτιωμένη εκδοχή του Luol Deng μέχρι μια λιγότερη εκλεπτυσμένη εκδοχή του πρώιμου Trevor Ariza. Not bad και στις δύο περιπτώσεις, αλλά οι Pistons πολύ θα ήθελαν να ισχύσει το πρώτο.

Depth Chart

PG Reggie Jackson, Bruce Brown, Tim Frazier

SG Derrick Rose, Luke Kennard, Langston Galloway, Khyri Thomas

SG Tony Snell, Joe Johnson, Sekou Doumbouya, Svi Mychailiuk

PF Blake Griffin, Markieff Morris, Christian Wood

C Andre Drummond, Thon Maker

Ο Παίκτης Κλειδί

Ο Αndre Drummond δεν είναι κάποιο καλά κρυμμένο μυστικό, άλλωστε μέχρι αρκετά πρόσφατα ήταν ο ηγέτης, ή έστω ο καλύτερος παίκτης αυτής της ομάδας, χωρίς ωστόσο ποτέ να μπορέσει να την οδηγήσει στο επόμενο επίπεδο. Η έλευση του Griffin τον έριξε σε ρόλο δευτερεύοντα, ωστόσο παραμένει ένας πάρα πολύ κρίσιμος παίκτης για το Detroit. Centers με την έφεση του στο rebound υπάρχουν ελάχιστοι, και το επιθετικό του ταλέντο είναι αρκετά υποτιμημένο. Προσπαθεί να βελτιώσει το σουτ του, εξέλιξη που είναι απαραίτητη για πάρα πολλούς λόγους, ο πιο σημαντικός εκ των οποίων είναι να σταματήσουν οι αντίπαλοι να τον στέλνουν στις βολές με τόση ευκολία, κόβοντας του τα εύκολα τελειώματα κοντά στο καλάθι βέβαιοι ότι θα κερδίσουν έτσι τουλάχιστον έναν πόντο. Από το 38,6% που σούταρε πριν τρία χρόνια, δείχνει να έχει σταθεροποιηθεί τις δύο τελευταίες σεζόν στο 60% το οποίο σαφώς επιδέχεται βελτίωσης, αλλά δεν είναι στον ίδιο βαθμό καταδικαστικό με την πρότερη κατάσταση. Επιπλέον ο Drummond σούταρε πέρσι 38 τρίποντα, 8 περισσότερα από όσα είχε σουτάρει τα προηγούμενα έξι χρόνια, και σίγουρα το γεγονός ότι ευστόχησε μόνο σε 5 από αυτά δεν είναι πολύ ενθαρρυντικό, όπως όμως λέω και στον αδερφό μου κάθε φορά που του παίρνω κάποιο φτηνό – μη ικανοποιητικό δώρο για τα Χριστούγεννα, η πρόθεση είναι που μετράει. Ας πούμε επίσης ότι ο Brook Lopez μπαίνοντας στον όγδοο χρόνο που μπαίνει ο Drummond είχε πετύχει 9 τρίποντα λιγότερα από τον center των Pistons, οπότε τίποτα δεν αποκλείεται. Το ζήτημα είναι ότι οι φωνές που ζητάνε ανταλλαγή του Drummond έχουν πάντα υπήρχαν στο Detroit, αλλά πλέον έχουν αυξηθεί ανησυχητικά.

Κορυφαία Προσθήκη

Αντικειμενικά, οι Pistons επενδύουν στην αδιαμφισβήτητη ποιότητα του Derrick Rose για να δώσει πνοή στην αναιμική περιφέρεια τους. Ο Rose πέρσι στους Timberwolves έδειξε σημάδια ανάκαμψης με το παιχνίδι του, ωστόσο το ταλέντο του ποτέ δεν αμφισβητήθηκε. Κυρίως έδειξε ότι μπορεί να παραμείνει σχετικά υγιής, και οι Pistons ποντάρουν ότι αυτό θα διαρκέσει και φέτος. Δεν είναι σαφές αν ο ρόλος του θα είναι αυτός του έκτου παίκτη, του βασικού shooting guard, ή του τύπου που θα πάρει την μπάλα από τα χέρια του Reggie Jackson. Αν προσπαθήσω να μαντέψω θα πω ότι θα δούμε έναν συνδυασμό του πρώτου με το τρίτο, δηλαδή θα ξεκινάει από τον πάγκο αλλά θα παίζει περίπου 30 λεπτά, εφόσον αντέχει, και θα παίζει σε σχήματα αρκετά μαζί με τον Reggie, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του παιχνιδιού. Το ερώτημα είναι απλά αν θα καταφέρει να μείνει υγιής.

Τρία ερωτήματα ψάχνουν απάντηση
α. Είναι αυτή η χρονιά που ο Reggie Jackson θα σταματήσει να είναι βασικός pointguard?

Κανείς άλλος παίκτης δεν έχει ακούσει τόσες χριστοπαναγίες όσο ο Reggie Jackson, ο οποίος μοιάζει να συγκεντρώνει το hating όλων των ουδέτερων φίλων του ΝΒΑ. Κανείς δεν τον εκτιμά, στο fantasy ανταλλάσσεται έναντι κερασμάτων, και κάθε φορά που η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του προς το τέλος παιχνιδιών, αυθόρμητα ένα σιχτίρισμα αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Όλη αυτή η κατάσταση πάντως δεν επηρεάζει τον ίδιο τον Reggie, ο οποίος παίζει με θράσος που μπορεί να μην αντιστοιχεί στο ταλέντο του, αλλά τουλάχιστον προσπαθεί. Είναι άδικο πάντως να του φορτώνονται τα πάντα επειδή τυγχάνει να παίζει σε μια νευραλγική θέση που χτυπάει περισσότερο στο μάτι, και η αλήθεια είναι ότι τα στατιστικά του δεν είναι κακά, αν εξαιρεθεί το σχετικά χαμηλό ποσοστό του ευστοχίας, το οποίο βέβαια δεν απέχει πολύ από αυτό του Donovan Mitchell ας πούμε. Γενικά πρόκειται για έναν τίμιο παίκτη ο οποίος ακροβατεί ανάμεσα στο μέτριος starter – πολυτέλεια για backup, και δεν πρόκειται να μετακινηθεί από αυτό το επίπεδο, ωστόσο σίγουρα δεν αποτελεί τον καρκίνο του Detroit. O Dwane Casey δήλωσε ότι περιμένει μεγάλη σεζόν, τόσο από αυτόν όσο και από τον Andre Drummond καθώς μπαίνουν σε χρονιές συμβολαίου και αναμένουμε να δούμε αν αυτό θα ισχύσει. Εκτίμηση μας είναι ότι θα είναι βελτιωμένος φέτος, αλλά το κάρμα του έχει επιβαρυνθεί σε τέτοιο βαθμό που αυτή θα είναι η τελευταία του χρονιά στο Detroit, ελπίζοντας ωστόσο για το αντίθετο.

β. Ποιος θα κοπεί από το τελικό ρόστερ?

Η μάχη όπως είπαμε έχει επικεντρωθεί στο δίπολο Joe Johnson – Christian Wood, μιας και πρόκειται για δύο παίκτες που δεν έχουν εγγυημένα συμβόλαια, οπότε η αποπομπή ενός από τους δύο θα ήταν και πιο εύκολη. Ο Joe Johnson ύστερα από την καταπληκτική του παρουσία στην Big3 διεκδικήθηκε από πολλές ομάδες, ωστόσο ύστερα από την επίσκεψη του στο Detroit ακύρωσε τα workouts και τις συναντήσεις στις επόμενες πόλεις, κάτι που μας βάζει σε σκέψεις ότι έχει λάβει κάποιες εγγυήσεις για τον ρόλο του στην ομάδα. Το πρόβλημα είναι ότι ο Wood όποτε παίρνει ευκαιρίες τις αρπάζει από τα μαλλιά, και μετά από τόσες υποσχέσεις που έχει αφήσει από την σύντομη παρουσία του στο ΝΒΑ αλλά και τα συγκλονιστικά περάσματα του από την G-League, θεωρώ ότι αξίζει να δοκιμαστεί σε έναν σταθερό ρόλο σε αυτό το επίπεδο. Πέρσι σε ένα πολύ περιορισμένο δείγμα 8 παιχνιδιών στους Pelicans έβγαλε μ.ο. 16,9 πόντους και 7,9 rebounds, και μας άνοιξε η όρεξη, γιατί πρόκειται για αθλητή που περιμένουμε να δούμε εδώ και 3 χρόνια, από την εποχή που έπαιζε στην Charlotte. Σουτάρει από το τρίποντο, είναι καλός rebounder και καταπληκτικός finisher, οπότε μια μικρή αδυναμία στην άμυνα μπορεί να συγχωρεθεί. Επιπλέον, πέρα από τους Markieff και Μaker δεν υπάρχουν άλλοι αναπληρωματικοί για την frontline, και με το ιστορικό τραυματισμών που υπάρχει εκεί πέρα σίγουρα δεν θα πρέπει να νιώθουν άνετα, ενώ ούτως ή άλλως για να είμαστε ειλικρινείς αυτή τη στιγμή ο Maker δεν δείχνει να μπορεί να ανταποκριθεί στις βλέψεις που υπήρχαν για αυτόν. Με δεδομένο ότι ούτε τον Joe Johnson θα θέλαμε να λείπει από αυτή την ομάδα, μοναδική λύση θα ήταν να απαλλαγούν από κάποιο από τα συμβόλαια των συμπληρωματικών guards που αναμένεται να πάρουν ελάχιστο χρόνο, και να μείνουν στο ρόστερ και οι δύο.

γ Έχει μέλλον αυτή η ομάδα?

Στα σοβαρά, πρόκειται για το πιο σημαντικό ερώτημα. Οι Pistons θα πρέπει ανάλογα με τα αποτελέσματα της φετινής χρονιάς να πάρουν απόφαση αν θα συνεχίσουν με αυτόν τον πυρήνα, ή θα πατήσουν reset, θα ξεφορτωθούν βασικούς παίκτες και θα ξεκινήσουν μια εκτενή αναδόμηση του ρόστερ. Το καλό είναι ότι υπάρχουν υποσχόμενοι νέοι παίκτες στο ρόστερ, όπως οι Doumbouya, Bruce Brown, Luke Kennard, Svi Mykhayliuk. Το κακό είναι ότι κανείς από αυτούς, χωρίς να έχουμε δει τον Doumbouya ακόμα βέβαια, δεν δείχνει ικανός να εξελιχθεί σε all-star, αλλά όλοι μοιάζουν ποιοτικά συμπληρωματικά κομμάτια γύρω από άλλους stars. Οι συνθήκες επομένως δεν είναι οι ιδανικές, και δεν ξέρω το κατά πόσο είναι εφικτό να μπουν σε αποτελεσματικό rebuilding mode. Η πολύ φτωχή free agency του επόμενου καλοκαιριού σίγουρα θα τους βοηθήσει σε μία τέτοια προσπάθεια, ωστόσο ο Griffin κουβαλάει ένα τεράστιο συμβόλαιο, ο Reggie Jackson έχει συμβόλαιο που εκπνέει και δεν θα μπορέσει να φέρει πολλά πίσω πέρα από κάποιο πικ και άλλο ένα κακό συμβόλαιο, και οι ίδιοι οι Pistons έχουν υποβαθμίσει την αξία του Drummond. Αν πάνε σε rebuilding λοιπόν θα πρέπει να είναι κατανοητό ότι αυτό θα είναι μια ιδιαίτερα μακρά διαδικασία που θα φέρει πολύ πόνο στα μάτια των φίλων της ομάδας. Είναι έτοιμοι για κάτι τέτοιο, ή θα συμβιβαστούν με μία ομάδα που θα είναι αρκετά συμπαθητική ώστε να μπαίνει playoffs αλλά αδύναμη να κάνει το βήμα παραπάνω;

Quo Vadis?

Ποιος ξέρει; Όλοι ξέρουμε. Οι Pistons θα μπουν playoffs, και θα αποκλειστούν στον πρώτο γύρο. Αυτό είναι το ταβάνι τους, και εκεί θα παραμείνουν και τα επόμενα χρόνια, εκτός αν ο Sekou Doumbouya αποδειχθεί αντίστοιχο κλέψιμο σε #15 του ντραφτ με αυτό πριν από 6 χρόνια που ακούει στο όνομα Αντετοκούνμπο. For what it’s worth, η εκτίμηση μου είναι ότι θα παρουσιαστούν καλύτεροι από πέρσι, με πιο σκληρό και συγκροτημένο παιχνίδι, θα καθαρίζουν πιο εύκολα τα παιχνίδια με χειρότερες ομάδες, πιθανό να φτάσουν τις 44 νίκες και θα κάνουν και δύο τίμιες νίκες στα playoffs.

The following two tabs change content below.

Dimitris Mantzoukas

Βασικά μου είπαν ότι αν φτιάξουμε site θα είναι το πρώτο βήμα για να γίνω διάσημος συγγραφέας και θα κερδίσω επιτέλους δόξα, λεφτά, γκόμενες και ναρκωτικά. Το έκανα. Ακόμα περιμένω. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι μου είπαν ψέματα.