Άλλη μια χρονιά όπου οι Rockets προσπάθησαν να φτάσουν στην πηγή, αλλά στον δρόμο για εκεί συναντούν το Golden State το οποίο δεν τους επιτρέπει να πιουν το πολυπόθητο νεράκι ξενερώνοντας την πόλη του Houston και σκορπώντας χαμόγελα ενθουσιασμού στον υπόλοιπο κόσμο. Η μόνη διαφορά με την προηγούμενη χρονιά ήταν ότι πέρσι ο αποκλεισμός συνέβη στα ημιτελικά αντί για τα τελικά της Δύσης, και ότι αυτή τη φορά όλες οι δικαιολογίες ήταν με το μέρος του Golden State, το οποίο όμως δεν τις αξιοποίησε και προτίμησε να περάσει στον τελικό, αφήνοντας το Houston να αποφασίσει τι είχε πάει στραβά για μία ακόμα φορά. Η απάντηση που δόθηκε από τους ίδιους, ήταν πολύ απλή. Ο Chris Paul είχε πάει στραβά.
Offseason Moves
Για να είμαστε δίκαιοι, δεν προκύπτει από κάπου ότι ο Chris Paul θεωρήθηκε υπαίτιος της κακής παρέας, δεν ξέρουμε δηλαδή αν θα επέλεγαν την αντικατάσταση του εάν οι παίκτες είχαν διαχειριστεί τον αποκλεισμό κάπως πιο ώριμα. Ωστόσο ο διαπληκτισμός ανάμεσα στους Harden – Paul μετά την τελευταία ήττα από τους Warriors, τα βαριά λόγια που ανταλλάχθηκαν στην συνέχεια, και το τελεσίγραφο του Harden “ή εγώ ή αυτός”, οδήγησαν τον Daryl Morey να ξεκινήσει να ψάχνει πως θα ξεφορτωθεί τον Paul, με κάποιες φήμες να θέλουν και τον ίδιο τον Paul να έχει ζητήσει την ανταλλαγή του, με τον ίδιο ωστόσο να τις διαψεύδει. Τελικά, το παράθυρο που έψαχνε ο Morey, το άνοιξε ο Paul George πηγαίνοντας στο Los Angeles, δίνοντας στον Sam Presti τον λόγο να πατήσει το reset button στην Oklahoma, και καθιστώντας τον Russell Westbrook διαθέσιμο για ανταλλαγή. Οι Rockets δεν έχασαν την ευκαιρία και έστειλαν τον Paul στην Oklahoma συνοδεία όποιων picks πρώτου γύρου τους είχαν απομείνει (δύο picks και δικαίωμα για swap άλλων δύο).
Με δεδομένη την έλλειψη επιλογών στο φετινό draft, αλλά και την ανυπαρξία cap space, οι Rockets είχαν μόνο έναν δρόμο για να ενισχύσουν την ομάδα, να προσελκύσουν βετεράνους free agents δίνοντας χαμηλά συμβόλαια με αντάλλαγμα την προοπτική κατάκτησης ενός δαχτυλιδιού. Στο κάλεσμα αυτό απάντησαν οι Thabo Sefolosha ο οποίος θα ξανασυναντήσει το δίδυμο Westbrook – Harden μετά το κοινό τους πέρασμα στους Thunder, ο Ryan Anderson που επέστρεψε στην ομάδα που εκτροχίασε την καριέρα του, ο Ben McLemore ο οποίος θα προσπαθήσει να σώσει την καριέρα του η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, ο Anthony Bennett ο οποίος θα προσπαθήσει να ξεκινήσει την καριέρα του η οποία βρίσκεται σε μόνιμη πτώση από την αρχή της και ο Tyson Chandler ο οποίος είδε μία ευκαιρία να διεκδικήσει το δεύτερο δαχτυλίδι του. Επιπλέον, από το pool των παικτών που δεν επιλέχθηκαν στο draft, τσίμπησαν τους Shammorie Ponds και Chris Clemons μήπως κάποιος από τους δύο αποδειχθεί ικανοποιητική λύση για back up του Russell Westbrook.
Depth Chart
PG: Russell Westbrook, Austin Rivers, Chris Clemons
SG: James Harden, Gerald Green, Ben McLemore
SF: Eric Gordon, Danuel House, Thabo Sefolosha, Gary Clark
PF: P.J. Tucker, Ryan Anderson, Anthony Bennett, Isaiah Hartenstein
C: Clint Capella, Tyson Chandler, Nene
Ο Παίκτης κλειδί
Όταν έχεις μια ομάδα που περιστρέφεται σε τόσο μεγάλο βαθμό γύρω από έναν παίκτη που το usage rate του αγγίζει το 285%1)το ποσοστό αυτό αν και προσεγγίζει την αλήθεια, δεν είναι ιδιαιτέρως ακριβές, χρειάζεσαι άλλους παίκτες να περιστρέφονται γύρω από αυτόν, κάνοντας ο,τι περισσεύει χωρίς να απειλούν την δόξα του ή τις προσπάθειες του. Θέλεις έναν παίκτη που να παίζει σκυλίσια άμυνα απέναντι σε κοντούς, ψηλούς, χοντρούς, λεπτούς, όποιον και αν βρεθεί μπροστά του. Θέλεις έναν παίκτη που θα πλειοδοτήσει σε ένταση και πάθος για να αναπληρώσει αυτά τα χαρακτηριστικά που συνήθως λείπουν από τον αστέρα της ομάδας. Θέλεις έναν παίκτη που θα βάζει το σώμα του στην φωτιά σε κάθε κατοχή. Θέλεις έναν παίκτη ο οποίος στην επίθεση θα κάθεται στην γωνίτσα του δίνοντας όσο χώρο χρειάζεται ο αστέρας για να κόβει βόλτες στο γήπεδο προσπαθώντας να αποφασίσει τι θα κάνει με την μπάλα. Θέλεις έναν παίκτη που όταν πάρει την μπάλα στην γωνίτσα του επειδή ο αστέρας αποφάσισε ότι δεν μπορεί να σκοράρει όλα τα καλάθια της ομάδας μόνος του, θα σουτάρει και θα το βάλει. Θέλεις τον P.J. Tucker.
Κορυφαία Προσθήκη
Ο Anthony Bennett είναι η καλύτερη προσθήκη για την φετινή χρονιά. Πρόκειται άλλωστε για τον μοναδικό παίκτη, όχι μόνο από αυτούς που ήρθαν στο Houston, αλλά και από αυτούς που ήδη υπήρχαν, ο οποίος έχει επιλεγεί στο #1 του Draft του ΝΒΑ, για τον μοναδικό που έχει μαθητεύσει κάτω από τις οδηγίες του πολύπειρου Zelimir Obradovic, καθώς και για τον μοναδικό proven winner, καθώς ο Bennett σε αντίθεση με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, εκτός του Tyson Chandler φυσικά, έχει στο βιογραφικό του την κατάκτηση κάποιου τροπαίου, όταν οδήγησε, κατά κάποιον τρόπο, την Fenerbahce στην κορυφή της Ευρώπης. Το φετινό καλοκαίρι δεν ταξίδεψε μέχρι την Κίνα με την εθνική ομάδα του Καναδά για να επικεντρωθεί στην βελτίωση του παιχνιδιού του2) και επειδή η κόντρα με τον Kyle Wiltjer για την θέση του βασικού θα ήταν πολύ αμφίρροπη οπότε μόνο καλύτερος μπορεί να παρουσιαστεί.
Σε μία απροσδόκητη εξέλιξη, οι Rockets παρουσιάζονται κοντά στην απόφαση να κόψουν από το ρόστερ τον Anthony Bennett, καθώς λόγω ενός μικροτραυματισμού δεν είναι έτοιμος να διεκδικήσει την θέση του στα φιλικά προετοιμασίας, οπότε αναγκαστικά θα πρέπει να αλλάξουμε την απάντηση μας και να πούμε ότι η πολυτιμότερη προσθήκη ήταν ο Russell Westbrook.
Τρία ερωτήματα ψάχνουν απάντηση
α.Αρκεί η αντικατάσταση του Chris Paul με τον Russell Westbrook για να πάρουν οι Rockets τίτλο;
Δεδομένο πρώτο, το περσινό φόβητρο του Golden State δεν υπάρχει, σίγουρα όχι με τους συντριπτικούς όρους που κατέβαινε το 2019, τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ωστόσο υπάρχουν πέρα από τους Warriors πλέον οι Lakers, οι Clippers και οι Jazz, ομάδες που πέρσι δεν ήταν στο κάδρο της διεκδίκησης της Δύσης και τώρα έχουν ανέβει επίπεδο και θα το κάνουν. Ο δείκτης δυσκολίας θεωρώ πως ούτως ή άλλως έχει ανέβει, όχι απαραίτητα στο τελευταίο επίπεδο, αυτό του τελικού της Δύσης, αλλά σίγουρα στα υπόλοιπα, στον δρόμο για να φτάσεις εκεί. Επομένως οι Rockets θα πρέπει να βελτιωθούν για να φτάσουν ως την κορυφή, άρα δεν αρκεί απλά ο Westbrook να είναι εξίσου καλός με τον Paul, θα πρέπει να παρουσιαστεί καλύτερος. Είναι όμως;
Αφενός να παραδεχτούμε ότι ως κίνηση η αντικατάσταση έχει λογική, κυρίως πάνω στην βάση ότι ο Russ είναι 30 ετών ενώ ο Paul 34. Για αυτό και μόνο, η κίνηση μακροπρόθεσμα βγάζει νόημα. Αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι το κατά πόσο ο Westbrook μπορεί να την ανεβάσει επίπεδο άμεσα. Το Stepien ανέβασε ένα εξαιρετικό άρθρο σύγκρισης τους το οποίο γεννά πολλές αμφιβολίες για το κατά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο. Πολύ ενδιαφέρον παρουσίαζει η σύγκριση τους στην στατιστική κατηγορία του Real Plus-Minus, το οποίο προσφέρεται για μία πιο αντικειμενική και συνολική ματιά στην συνεισφορά τους στο παρκέ, εκεί όπου η τελευταία φορά που ο Westbrook ήταν καλύτερος από τον Paul ήταν το 2014-15.
Πέρα από αυτό το στατιστικό όμως το οποίο μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους, υπάρχουν και άλλα σημεία προβληματισμού. Ο Westbrook βρίσκεται σε πτώση, όπως είναι φυσιολογικό για έναν αθλητή που έχει βασιστεί κυρίως στην υπεράνθρωπη αθλητικότητα του για να κερδίζει τις μονομαχίες. Οι συνέπειες του ότι μεγαλώνει φαίνονται από τις βολές που κερδίζει ανά παιχνίδι, όπου από τις 10,4 ανά παιχνίδι πριν δύο χρόνια, έπεσε στις 6,2 πέρσι, σαφή ένδειξη ότι πλέον δεν έχει την ίδια ευκολία να μπουκάρει μέσα κυνηγώντας τις επαφές όπως έκανε παλιά. Αυτό είναι πολύ σύνηθες σε τέτοιου είδους παίκτες, ωστόσο βλέπουμε ότι οι σπουδαίοι προσαρμόζονται βελτιώνοντας το σουτ τους και θεμελιώνοντας απειλή από το τρίποντο, όπως για παράδειγμα ο Vince Carter ή ακόμα και ο LeBron James. O Westbrook όμως σουτάρει με ποσοστό καριέρας κοντά στο 30%, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχει καταφέρει να το ξεπεράσει ποτέ. Ο Chris Paul από την άλλη, τα δύο χρόνια στο Houston σούταρε με ποσοστό 37% , το οποίο είναι και το ποσοστό καριέρας του. Σε μία ομάδα που ο Harden έχει την μπάλα στα χέρια του τόσο πολύ, ο τύποις point guard θα πρέπει να μπορεί να απειλεί σταθερά από το τρίποντο, εκμεταλλευόμενες τις παγίδες που πέφτουν πάνω στον Harden. Ο Westbrook δεν έχει συνηθίσει να κινείται καλά off the ball ούτως ή άλλως, οπότε αυτό σε συνδυασμό με το κακό τρίποντο θα δημιουργήσουν σίγουρα προβλήματα.
Αν προσθέσουμε και το ότι πρόκειται για τους δύο παίκτες με τα περισσότερα λάθη πέρσι, αλλά μάλλον και κάθε χρονιά, η συνύπαρξη Harden – Westbrook φαίνεται να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσες λύσεις δίνει. Τουλάχιστον, τα παιδιά φαίνονται να το ευχαριστιούνται που παίζουν μαζί και να απολαμβάνουν το να κάνουν παρέα, και όπως είναι γνωστό, την ιστορία την γράφουν οι παρέες, οπότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι θα συμβεί. Θα κερδίσει η μπασκετική λογική ή η λογική των “Απαράδεκτων”;
β. Θα έχουν πλέον οι Rockets βοήθεια από τον πάγκο;
Πέρσι ένα από τα βασικότερα προβλήματα των Rockets ήταν ο πάγκος τους. Οι παίκτες που δεν ήταν βασικοί είχαν τον μικρότερο συνολικό μέσο όρο λεπτών συμμετοχής σε όλη την λίγκα (14,9 λεπτά ανά παιχνίδι) και προφανώς τους λιγότερους πόντους ανά παιχνίδι με διαφορά κιόλας από τον 29ο (26,3 πόντοι). Για να συλλάβουμε τα μεγέθη, ο πάγκος των Clippers συνεισέφερε υπερδιπλάσιους πόντους ανά παιχνίδι (53,4), χωρίς βέβαια η σύγκριση να σημαίνει ότι έχουμε τις ίδιες απαιτήσεις από δύο ομάδες που σίγουρα ρίχνουν διαφορετικό βάρος στην κατανομή του παιχνιδιού τους ανάμεσα στις δύο μονάδες. Ωστόσο, για να πάει το Houston καλά, είναι επιτακτικό ο πάγκος τους να είναι απλά μέτριος, να μην είναι δηλαδή προκλητικά κακός.
Προς αυτή την κατεύθυνση είδαμε την απόβαση των βετεράνων, οι οποίοι σίγουρα θα προσδώσουν ένα μεγαλύτερος βάθος στην ομάδα, ωστόσο επερωτάται το κατά πόσο θα έχουν κάποιο πιο άμεσο αποτύπωμα στην βελτίωση της. Οι Ryan Anderson, Tyson Chandler, Thabo Sefolosha και Ben McLemore έχουν ένα κοινό, το ότι τελευταία φορά που μπορούσαν να επηρεάσουν την έκβαση ενός αγώνα, το ημερολόγιο έδειχνε 2016-17, μιας και τότε ήταν -πάνω κάτω- η τελευταία αξιοπρεπής χρονιά που κάνανε στο ΝΒΑ. Θα μπορέσουν σε συνθήκες πρωταθλητισμού να θυμηθούν τον παλιό, σχετικά καλό εαυτό τους; Ίσως. Eιδικά οι Chandler και Sefolosha που είναι πολύ επαγγελματίες και συνηθισμένοι στο να δίνουν τέτοιες βοήθειες από τον πάγκο, μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμοι για δέκα λεπτά έκαστος.
Το μεγάλο ερωτηματικό ακούει στο όνομα Cris Clemons, ο κοντοπίθαρος δαίμονας από το Campbell που έσπασε όλα τα ρεκόρ σκοραρίσματος πέρσι, τελειώνοντας ως πρώτος σκόρερ στο Division I του κολεγιακού για την περσινή χρονιά και ως τρίτος σκόρερ σε ολόκληρη την ιστορία του κολεγιακού. Προφανώς το ότι βρισκόταν σε μία κατηγορία με χαμηλότερης δυναμικής κολέγια όπως και το ότι η ομάδα του βασιζόταν εξ’ ολοκλήρου πάνω του ήταν προωθητικοί παράγοντες για το εντυπωσιακό του κατόρθωμα, ωστόσο πρέπει απλά να αναγνωρίσουμε το προφανές, ότι ο άνθρωπος ξέρει να βάζει την μπάλα στο καλάθι. Το πρόβλημα του είναι τα 175 εκατοστά του, με ένα σουλούπι που πολύ δύσκολα μπορεί να σταθεί στο ΝΒΑ, αλλά το ταλέντο βρίσκεται εκεί, ενώ πρέπει να αναφέρουμε επίσης ότι είναι αρκετά γυμνασμένος και δυνατός ώστε να κρύβει σε ένα βαθμό το ύψος του, και επιπλέον έχει τσαμπουκά και νεύρο. Αν καταφέρει να εκμεταλλευτεί το σουτ του και γενικότερα το επιθετικό του ταλέντο για να βρει λεπτά συμμετοχής, μπορεί να αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του πρωταθλήματος. Χωρίς να έχει παίξει λεπτό είναι ένας από τους αγαπημένους μας παίκτες και σίγουρα ο πιο συμπαθητικός στο ρόστερ του Houston.
γ.Τι είναι αυτό το διαβολικό πράγμα;
Ο James Harden αποφάσισε να εγκαινιάσει νέα κίνηση, όπου πρακτικά χορεύει κουτσό και σουτάρει μπροστά στον αντίπαλο. Γιατί όλα τα υπόλοιπα με τα step back και τα κατσαρολικά δεν ήταν αρκετά, αυτό που μας έλειπε και φέτος είναι άλλο ένα signature move του Harden. Δεν ξέρω τι σκεφτόταν, μοιάζει να μην έχει καμία λογική και σίγουρα να μην βοηθάει καθόλου στην ισορροπία που απαιτείται στο σουτ, οπότε αναρωτιέμαι αν την κίνηση σχεδίασε ο Harden ή διαφημιστές όπου ψάχνουν απλά για άλλο ένα τρικ για να πουλήσουν το οτιδήποτε. Περιμένω να το δω και σε επίσημο αγώνα για να απελευθερώσω την ανεξέλεγκτη οργή μου για αυτό το ανοσιούργημα.
here are the top responses: let us vote
— Rob Perez (@WorldWideWob) October 1, 2019
Quo Vadis?
Είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολο να γίνει πρόβλεψη για ομάδα που αλλάζει βασικό πρωταγωνιστή, ένα πρόβλημα που δεν υφίσταται στην περίπτωση του Houston και μας επιτρέπει να πούμε ότι η μετά από μία δυνατή σχετικά αλλά όχι ιδιαίτερα βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, χρονιά, οι Rockets θα τερματίσουν μέσα στην τετράδα, θα μπουν playoffs αλλά θα αποκλειστούν στον δεύτερο γύρο. Πάλι. Τελικά ο Chris Paul δεν ήταν το πρόβλημα, Houston.
Dimitris Mantzoukas
Latest posts by Dimitris Mantzoukas (see all)
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 6 - December 2, 2019
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 2 - November 4, 2019
- 2019-20 Previews: Utah Jazz - October 24, 2019
- 2019-20 Previews: Portland Trail Blazers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Orlando Magic - October 19, 2019
