Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E12: “O πιο Γνήσιος Απόγονος του Drazen”

Posted on Nov 25 2018 - 9:00pm by Nicolas Radicopoulos

Μετά τη ανάπαυση για τη “γιορτή” του Thanksgiving το NBA επέστρεψε στους συνήθεις καταιγιστικούς ρυθμούς που εξελίσσεται φέτος. Τα όσα εντυπωσιακά και άξια αναφοράς διαδραματίστηκαν καταγράφονται σε ένα ακόμη Ball Hog’s -kind of- Weekly Report. 

Slovenian Sensation ή, σε απλά ελληνικά: “Αγνή Σλοβένικη Καύλα”

Όλοι μας είδαμε την Michael-Jackson-ική άσκηση του Kyrie Irving στην προπόνηση, που ενώ όλοι μας λέγαμε “δεν γίνεται, θα φύγει”, τελικά ποτέ δεν έφυγε.

Προφανώς την ίδια απορία είχε και ο Luka και είπε να δει in game αν θα φύγει.

Και (τον) έφυγε…

Όντας μόλις 19, και ξεκάθαρα ακόμα σε εκτός NBA shape το σώμα του, το μυαλό του δείχνει να είναι σε ένα μοναδικό, πιο elite και από elite επίπεδο.

Και καθώς το σώμα του, όσο και αν προσπαθούν να το δουλέψουν όσο η σεζόν τρέχει οι Mavs, θα χρειαστεί δουλειά μιας ολόκληρης off-season για να έρθει στα επιθυμητά επίπεδα, τα νούμερά του προκαλούν από τώρα θαυμασμό και τρόμο Και αυτό γιατί αποδεικνύεται πως όταν έχεις τέτοιο μπασκετικό IQ και τέτοιο ταλέντο, η αθλητικότητα, δεν πειράζει να έρθει και σε δεύτερη, ύστερη φάση.

Συγκεκριμένα, δεν είναι μόνο το γεγονός πως σκόραρε παραπάνω πόντους από τον Durant στην πρώτη 15άδα αγώνων του στη Λίγκα (292, έναντι 290 του KD), δεν είναι καν το γεγονός πως αν ρωτήσεις ποιοι παίχτες έχουν τη φετινή σεζόν 19+ πόντους, 6+ rebounds και 4+ assists η απάντηση που θα πάρεις θα λέει “LeBron James, Anthony Davis, Kevin Durant, Giannis Antetokounmpo, Paul George, DeMar DeRozan, Blake Griffin, Victor Oladipo, Russell Westbrook και Luka Doncic”.

Είναι πως αν στους παραπάνω βάλεις και προϋπόθεση 38%+ από το τρίποντο, τότε η παρέα δεν παίζει καν πόκα, καθώς μένουν μόνο οι LeBron, Griffin και Doncic.

Και όλα αυτά ενώ ακόμα το παλικάρι προσαρμόζεται στα NBA αγωνιστικά πλαίσια και κανόνες.

Το οποίο μας έχει οδηγήσει στο

(μην το πεις)

(μην το πεις)

(κρατήσου)

(όχι ακόμα)

(είναι νωρίς ακόμα)

(μην το πεις)

(σκατά, θα το πεις…)

ότι ο Doncic είναι ό,τι πλησιέστερο έχουμε δει, μόλις από τα 19 του, στον τεράστιο Drazen Petrovic και μένει να δούμε απλά το κατά πόσο καλύτερός του μπορεί να (θα;) γίνει.

Η θετική επίδραση του Chandler στους Lakers, η ανατοποθέτηση των κομματιών του puzzle, η απορία για την αποχώρηση του Randle1)Και η πλήρης αδιαφορία για το τι είναι τίτλος και παράγραφος. Η πινελιά του editor Χάτσιου.. Και η αποτελεσματικότητα που αυτά επέφεραν (στην -κλασσική πια- γωνιά στο Weekly των Lakers και του LeBron)

Από την ώρα που οι Lakers απέκτησαν τον Tyson (middle name -και όμως!- Cleotis) Chandler μετράνε ένα σερί 7-1, όντας πλέον στο 11-7, και την 7η θέση της -άγριας, αγριότερης από ποτέ- Δύσης, με τους “Λιμνανθρώπους” να μην έχουν αγωνιστεί χωρίς έναν εκ των McGee ή Chandler στο παρκέ για μόλις 25 λεπτά σε αυτά τα οχτώ παιχνίδια, εκ των οποίων τα 15′ στο ματς κόντρα στους Blazers.

Και κάπως έτσι, εκεί που περάσαμε όλο το καλοκαίρι αναρωτώμενοι πως διάολο θα αγωνίζονται οι Lakers με μοναδικό center τον McGee και από πίσω τον rookie Mo Wagner, και κατά πόσο θα περνάει ο LeBron ή ο Kuzma χρόνο στο “5”, η πραγματικότητα (και η λογική) επανέφεραν τα πράγματα στη θέση τους. Η χρονιά δεν έβγαινε χωρίς παίχτη που να ξέρει τη θέση και να μπορεί να παίξει σε αυτή να την καλύπτει. Το οποίο δικαιώνει -εμάς μεταξύ όλων των υπολοίπων- προς την κατακραυγή προς τον Magic, όταν βιάστηκε να προειδοποιήσει τον Walton για το κακό ξεκίνημα της σεζόν. Την στιγμή που ήταν ολοφάνερο πως το λάθος ήταν δικό του και του Pelinka, που δεν είχαν στήσει ισορροπημένα το roster.

Και, συνδυάζοντας την αποτελεσματικότητα των Lakers παίζοντας με καθαρό center, αναρωτιόμαστε και πάλι, γιατί εν τέλει δεν κρατήθηκε ο Randle το καλοκαίρι; Γιατί αν δεν ισχύει το σενάριο πως το front office των Lakers είχε έρθει σε πλήρη ρήξη με το γραφείο του Aaron Mintz που τον εκπροσωπεί, λόγω των προηγούμενων εκατέρωθεν αστοχιών στις περιπτώσεις των D’Angelo Russell και Paul George, που είναι επίσης πελάτες του, τότε, αγωνιστικά, η αποχώρηση του Randle ήταν τεράστιο λάθος. Και ο Randle παίζει ακριβώς το μπάσκετ των φετινών Lakers. Είναι ένας εξαιρετικός rebounder που μπορεί να κατεβάσει την μπάλα με άνεση στον αιφνιδιασμό, ενώ είναι και συμπαθέστατος ως passer. Το γιατί αυτός ο παίχτης, που θα ταίριαζε γάντι δίπλα στον LeBron, δεν κρατήθηκε, παρά το φτηνό του συμβολαίου του ($18 εκατ. για δύο χρόνια, με μόνο τα πρώτα $9 εκατ. του πρώτου χρόνου εγγυημένα και τα του δεύτερου team option), θα είναι μια απορία που θα μας ακολουθεί για καιρό.

Μένοντας για λίγο στο θέμα των rebounds, διαβάσαμε ένα πανέμορφο άρθρο από τον Chris Herring στο FiveThirtyEight, που εξηγούσε κάτι που είχαμε παρατηρήσει, αλλά δύσκολα θα μπορούσαμε να καταγράψουμε έτσι τεκμηριωμένα εμείς, την τεχνική, δηλαδή, που έχει αναπτύξει στον χρόνο ο Chandler, και αντί να παίρνει ο ίδιος το rebound, να χτυπάει την μπάλα προς τις θέσεις των συμπαικτών του, και τη θετική επίδραση αυτής του της τεχνικής, ειδικά στα επιθετικά rebounds, που οδηγούν σε εύκολους πόντους.

Επιπρόσθετα, πρέπει να παρατηρηθεί πως μετά τον τραυματισμό του Rondo, ο LeBron έχει επιστρέψει στον συνήθη και αγαπημένο του ρόλο, αυτόν του βασικού χειριστή της μπάλας και οργανωτή του παιχνιδιού της ομάδας του, αφήνοντας σε δεύτερο ρόλο σχετικά, τόσο τον Ball, όσο και τον Ingram, που περιμέναμε να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο σχετικά στην παρούσα κατάσταση. Και όσο και αν ο LeBron εκθείασε πρόσφατα τον Ball, λέγοντας πως δεν έχει συνειδητοποιήσει πόσο σπουδαίος είναι, εμμέσως θαρρώ τον προέτρεπε να ανεβάσει το επίπεδο του παιχνιδιού του, ιδίως επιθετικά. Κάτι που ισχύει και για τον Ingram, τον οποίο όλοι μας περιμέναμε πολύ θετικότερο και αποτελεσματικότερο από ό,τι ως τώρα παρουσιάζεται.

Ωστόσο, με αυτά και με εκείνα, οι Lakers τείνουν να παίζουν πάνω-κάτω όπως οι περσινοί Cavaliers από πλευράς ρόλων παιχτών μες στο παρκέ, με τους McGee και Chandler να κάνουν τον Tristatn Thompson, τον Kuzma σε ρόλο Love, τον Ball σε ρόλο George Hill, τους Hart και KCP σε -αναβαθμισμένους- ρόλους J.R. Smith και Korver και τον Ingram σε λίγο από όλα τα υπόλοιπα, απλά όλα αυτά σε πολύ υψηλότερη ποιότητα και ταχύτητα. Καταλήγουμε, δηλαδή, και πάλι, στην τεράστια βαρύτητα της προσωπικότητας και αγωνιστικής συμπεριφοράς του LeBron, που είναι εκείνη που φέρνει τα πράγματα γύρω του στις θέσεις που τον εξυπηρετούν και τον βολεύουν.

Το θέμα δε είναι πως όλο αυτό δείχνει να λειτουργεί και πάλι αποτελεσματικά.

Τι εννοούμε;

Αυτό:

Σφηνάκια

1/ Στο Weekly s05e07 προ δύο εβδομάδων γράφαμε για τα προβλήματα των Cavaliers και τον εκνευρισμό των βετεράνων της ομάδας με τον rookie Sexton, ειδικότερα με την αδυναμία αυτού ακόμα και στα βασικότερα του αθλήματος. Δύο εβδομάδες μετά και ο πιτσιρικάς έχει δώσει μία σειρά από πληρωμένες απαντήσεις:

Την ίδια περίοδο, στα τελευταία οχτώ παιχνίδια των Cavs, ο Tristan Thompson παρουσιάζεται ως αυτός που θα έπρεπε τρία χρόνια τώρα που η ομάδα τον πληρώνει $18 εκατ. τον χρόνο, και πάει από double-double σε double-double, έχοντας το εντυπωσιακό των 14,1 rebs μέσο όρο αυτό το διάστημα. Αποτέλεσμα των ανωτέρω, οι Cavaliers να κάνουν την πρώτη τους εκτός έδρας νίκη, μέσα στη Philadelphia (υποχρεώνοντας, παράλληλα, τους Sixers στην πρώτη εντός έδρας ήττας τους για φέτος) και στα καπάκια να νικήσουν στην έδρα τους τους ανεβασμένους Rockets. Καθόλου άσχημα εκεί στο Ohio εσχάτως!

2/ Προς έκπληξη κανενός, οι Sixers φημολογείται πως σκέφτονται πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο να μην συνεχίσουν με τον Fultz, ειδικά μετά την απόφαση (του δικηγόρου!) του τελευταίου να επισκεφθεί ειδικό γιατρό ώμου αφήνοντας την ομάδα, χωρίς τη δικιά της συγκατάθεση, απόφαση για την οποία είχαμε γράψει αναλυτικότερα στο προηγούμενο Weekly s05e11.

3/ Στο οποίο προηγούμενο Weekly, o Χάτσιος είχε παρουσιάσει τα προβλήματα των φετινών Celtics. Συνδυάζοντας τα δύο προαναφερθέντα stories, τα πράγματα για τους Κέλτες γίνονται ανησυχητικότερα υπό το συγκεκριμένο πρίσμα:

4/ Μια κάποια αίσθηση προκάλεσαν οι δηλώσεις του Popovich πως από τον Kawhi λείπει το ταλέντο του, όχι η ηγετική του φυσιογνωμία, μιας και τέτοια ακόμα δεν έχει. “Ίσως αποκτήσει σε έναν ή σε δύο χρόνια”, συμπλήρωσε ο Pop, λέγοντας πως από ηγετική φυσιογνωμία η ομάδα του έχει τον Mills, ενώ τέτοια ήταν και λείπει αυτή του Manu και του Parker.
Μάλλον μια δήλωση που έχει βάση και αλήθεια, θα πούμε εμείς, που δίνεται, όμως, έτσι ωμά, ακριβώς λόγω των όσων προηγήθηκαν τον τελευταίο χρόνο ανάμεσα στους δύο.
Θα θυμίσουμε, ωστόσο, πως οι δυο τους θα συνυπάρξουν στην Team USA, μια συνύπαρξη που αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

5/ Και καθώς -έστω εμμέσως- φτάσαμε Καναδά, να πούμε πως το πουλέν της στήλης κεντάει!

6/ Με το νικητήριο καλάθι του κόντρα στους Bucks ο Crawford ανέβηκε στην έκτη θέση μιας ιδιαίτερα κολακευτικής λίστας:

7/ Και στην παραπάνω λίστα ο Crawford μπήκε σε ένα μαύρο βράδυ για τον αγαπημένο των Σφηνακίων του Weekly, τον “Splash Mountain” Brook Lopez. Συγκεκριμένα, στο συγκεκριμένο παιχνίδι έσπασε κάθε ρεκόρ, για όλους τους λάθος λόγους, αστοχώντας και στις 12 προσπάθειές του από το τρίποντο, κατακτώντας έτσι την κορυφή της λίστας με τα περισσότερα άστοχα τρίποντα σε ένα παιχνίδι.

Ωστόσο…

Και μιας και -πάλι εμμέσως- η κουβέντα πήγε στο πρώτο φαβορί για το MVP ως τώρα, να πούμε πως τέτοιο shot chart από τον Shaquille είχαμε να δούμε. Ναι μεν το τρίποντο είναι στο 11%2)Το οποίο κάποια στιγμή θα φτιάξει, και τότε καληνύχτα κόσμε…, αλλά η χρησιμοποίησή του φέτος στο ζωγραφιστό τον έχει κάνει ένα ανίκητο τέρας. Στο 61,1% το TS% του εύλογα.

8/ Η γωνία της ιλαροκωμικοτραγικής άμυνας της εβδομάδας (εν προκειμένω αποτελεσματικής):

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/1066222822136180736

9/ O Curry ενεπλάκει σε ένα περίεργο τροχαίο την Παρασκευή, όπου ένας οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και έπεσε πάνω σε αυτό του superstar των Warriors. Ως εδώ όλα φυσιολογικά θα πείτε. Όντως, περίεργη η φάση έγινε, όταν περιμένοντας την τροχαία, δέκα λεπτά αργότερα, ο οδηγός ενός τρίτου αυτοκινήτου έχασε τον έλεγχο και έπεσε και αυτός με τη σειρά του πάνω στο σταθμευμένο πια αμάξι του Curry! Όλα καλά, ωστόσο, για τον Steph, που δεν υπέστη κάποιον τραυματισμό. Αντίθετα, έχει επιστρέψει στις προπονήσεις και αναμένεται να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση με τους Warriors στο ταξίδι που έχουν στην Ανατολή, όπου θα αντιμετωπίσουν, μεταξύ άλλων, την αφρόκρεμα της εκεί περιφέρειας, Raptors και Bucks.

10/ Μετά τη φυγή του “You Can’t Win Without Me” Butler, οι Wolves του κάνουν ένα όμορφο κωλοδαχτυλάκι και του λένε “Yes, We Can”, έχοντας ένα όμορφο 4-2, όταν οι Sixers με αυτόν στη σύνθεσή τους έχουν μόλις μία νίκη παραπάνω, σε ένα 5-2, με τον Towns για τους Wolves να παίζει τις κάλτσες του (και τον Wiggins. -ας μην πούμε τι).

Ωστόσο, η έκπληξη της χρονιάς έρχεται από τον Derrick Rose, που έχει υψηλό καριέρας από το τρίποντο με 45,9%, ποσοστό υψηλότερο από τους κλασσικούς τριποντάκηδες Harden, Klay Thompson, Durant.

11/ Μιλώντας κιόλας για τον “Can’t Win Without Me”, ας καταθέσουμε και τον κάτωθι προβληματισμό, στο -μικρό προς ώρας- δείγμα:

12/ Τρεις οι ομάδες που καταφέρνουν να είναι αποτελεσματικές και στις δύο πλευρές του παρκέ, ούσες στο top-10 τόσο σε Offensive, όσο και σε Defensive Rating, ως τώρα σύμφωνα με το Cleaning The Glass: οι Bucks (1οι Off, 6οι Def), Raptors (4οι Off, 5οι Def) και Nuggets (8οι Off, 4οι Def).
Στον αντίποδα, τρικυμία μπρος και πίσω έχουν οι Cavaliers (23οι Off, 30οι Def),  Suns (28οι Off, 27οι Def), Bulls (29οι Off, 23οι Def) και Hawks (30οι Off, 26οι Def).

13/ Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην κορυφή της Δύσης είναι (και πάλι) οι Golden State Warriors με ρεκόρ 14-7 και στην 14η θέση της Περιφέρειας οι Utah Jazz (που προβλέπαμε τρίτους…) με ρεκόρ 8-11. Σφαγή!

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Και η πλήρης αδιαφορία για το τι είναι τίτλος και παράγραφος. Η πινελιά του editor Χάτσιου.
2 Το οποίο κάποια στιγμή θα φτιάξει, και τότε καληνύχτα κόσμε…