Ένα σημείωμα αγανάκτησης

Posted on Mar 1 2015 - 2:10pm by Nicolas Radicopoulos

Ένα σημείωμα της κατηγορίας “Απομυθοποίηση Τώρα” του Ball Hog, αν υπήρχε έστω και ένας άνθρωπος που έχει ακόμα στη σφαίρα του μύθου την ελληνική αθλητικογραφία.

Πριν 4 και κάτι χρόνια, στα πλαίσια της κοινής μας αγάπης για το μπασκετάκι, και δη για το ΝΒΑ, ο Καούνης, ο Μαυράκης κι εγώ γνωρίσαμε, μία σειρά από ενδιαφέροντες τύπους, μέσω του blog του Σταύρου Μαρίνου, του ιστορικού Buzzer Beater, και των ΝΒΑ fantasy λιγκών, που o Σταύρος, μέσω του blog του, κάθε χρόνο έστηνε.

Τέσσερα και πλέον χρόνια μετά, οι, αρχικά, αντίπαλοι και μόνο στο fantasy, έχουν αποδειχθεί εξαιρετικές προσωπικότητες και έχουν γίνει φίλοι καλοί, με τους οποίους έχουμε την τύχη να τα λέμε τακτικά, όχι μόνο διαδικτυακά και αποκλειστικά γύρω από το μπάσκετ και το ΝΒΑ, αλλά και δια ζώσης, σε ανοιχτά και κλειστά γήπεδα μπάσκετ, γύρω από τραπέζια με τσίπουρα ή ακόμα και στις κοινές διακοπές μας.

Το μικρόβιο που κουβαλάμε για το ΝΒΑ, και γενικότερα για το μπασκετάκι, δεν υποχώρησε με τον καιρό και καθώς μεγαλώναμε, αλλά, αντίθετα, η καλή παρέα το ενίσχυε. Έτσι αποφασίσαμε, μερικοί εξ αυτής της παρέας, να το πάμε ένα βήμα παρακάτω. Για κάποιες ώρες την βδομάδα, να αφήνουμε στην άκρη τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της καθημερινότητας, το βάρος των υποχρεώσεων, των δουλειών και των πτυχίων μας, και να ασχολούμαστε με το αγαπημένο μας χόμπι, καταγράφοντας τις σκέψεις και τις ατελείωτες κουβέντες μας, μοιράζοντας τες με όλους/ες τους/ις υπόλοιπους/ες που συμμερίζονται αυτό μας το «κόλλημα».

Κάπως έτσι προέκυψε το theballhog.net.

Σε αυτό το site παρουσιάζουμε το πώς βλέπουμε το άθλημα και την εξέλιξη του, τις απόψεις μας γύρω από τα ζητήματα που το αφορούν και, κυρίως, καταθέτουμε το κέφι και την ευχάριστη διάθεση, που το άθλημα αυτό μας προκαλεί. Κατά βάση ασχολούμαστε με το ΝΒΑ, αλλά μέρα με τη μέρα θα εκθέτουμε οπτικές και απόψεις σχετικά με την Euroleague, το Ευρωπαϊκό basket συνολικότερα, τις διεθνείς διοργανώσεις, αλλά και όποια άλλη διοργάνωση κερδίζει το ενδιαφέρον μας, φτιάχνει τη διάθεσή μας και μας γεμίζει όμορφες εικόνες.

Πηγές πληροφόρησής για αυτό μας το χόμπι, κατά αποκλειστικότητα, είναι αμερικάνικα sites (πλην του Μαυράκη που κατά καιρούς μας στέλνει -μέσα στον ενθουσιασμό κιόλας!- άρθρα στα ισπανικά και -στα μεγάλα κέφια του και- στα κινέζικα…): από Rotoworld και Grantland, μέχρι Razzball και άπειρο twitter, η ενημέρωσή μας γίνεται αποκλειστικά από την απέναντι όχθη.

Όχι από κάποιο είδους ελιτισμό ή οτιδήποτε παρόμοιο. Αλλά, αντίθετα, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει κάτι επαγγελματικό στην χώρα μας που να μας καλύπτει. Όλη η παρέα είχε και έχει, άλλωστε, τη διάθεση να στηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια, είτε αυτή είναι απλά αξιοπρεπής, είτε είναι αρκετά ποιοτική. Εξ άλλου, στα πλαίσια αυτής ακριβώς της αναζήτησης για ποιοτικές πένες στα ΝΒΑικά, μέσα από ελληνικά blogs ήρθαμε αρχικά σε επαφή. Βuzzer Beater, Sixth Man, Art of Flopping, Full Court Press, είναι μεταξύ άλλων blogs που τα τρέχανε, ή τα τρέχουν ακόμη, παιδιά που γνωρίσαμε μέσω της εδώ NBA fantasy κοινότητας.  Έτσι στηρίζουμε προσπάθειες όμως του The Crossover στο facebook ή των παιδιών του Posterized.eu1)που ξεκίνησαν ταυτόχρονα με το Ball Hog, αλλά κάπου η προσπάθειά τους κόλλησε το Δεκέμβριο. Άλλωστε στα ελληνικά και ιδίως στα της Euroleague είμαστε φανατικοί αναγνώστες του Hoopfellas. Όλες όμως οι προαναφερθείσες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της δικιάς μας στο Ball Hog, είναι περιπτώσεις χομπιστών που έρχονται να καλύψουν το κενό που υπάρχει στην εν Ελλάδι κάλυψη του ΝΒΑ από τα θεωρούμενα επαγγελματικά δημοσιογραφικά αθλητικά μέσα.

Στην –κατ’ ευφημισμό και μόνο δυστυχώς- μεγάλη μπασκετική δημοσιογραφική κοινότητα, δεν υπάρχει από την κατ’ επάγγελμα δημοσιογραφία ή/και αρθρογραφία τίποτα που έστω να προσεγγίζει το επίπεδο της ενημέρωσης γύρω από το άθλημα, πόσο δε το ΝΒΑ, όπως ο οποιοσδήποτε ασχολείται λίγο παραπάνω με αυτό έχει συνηθίσει να διαβάζει. Πράγμα τραγικό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς σε ποια εποχή βρισκόμαστε και με τι άνεση μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει πρόσβαση σε κάθε στατιστικό και κάθε φάση όποιου αγώνα επιθυμεί να δει, όποτε το επιθυμήσει (ενδεικτικά και πάλι: http://replay.nbaliveonline.tv/)

profile ballhog4

Αφορμή για αυτές τις γραμμές είναι ένα άρθρο που μου εστάλη μεσοβδόμαδα, ενός πολυδιαφημισμένου Έλληνα μπασκετικού αρθρογράφου.

Γράφει, λοιπόν, ο Μελάγιες  το κάτωθι: Ο Αντετοκούνμπο στην Ευρωλίγκα θα ήταν ένας από τους πολλούς.

Επιτρέψτε μου να εκφραστώ ελεύθερα.

Στα πλαίσια της συνηθισμένης (δυστυχώς μη συνειδητοποίησης της) ξεφτίλας των ελληνικών αρθρογράφων, δεν ντρέπεται να παραδεχτεί πως δεν βλέπει καν ΝΒΑ. Όχι γιατί θα έπρεπε να βλέπει ντε και καλά. Αλλά γιατί δεν γίνεται να σχολιάζεις τόσο κάθετα και απόλυτα κάτι με το οποίο δεν ασχολείσαι!

Και παρόλα αυτά το κρίνει με την συνηθισμένη σιχαμένη νεο-ελληνική λογική του “έλα μωρέ τώρα, ποιο… (εδώ μπαίνει ότι θέμα “επιστημονικά” -πάντα!- αναλύεται κάθε φορά)“.

Αλλά σπάει ο διάολος το ποδάρι του και μια μέρα μετά βγάζει άρθρο το Grantland αυτό: Department of Defense.

Το οποίο είναι μια επιγραμματική παρουσίαση της ανάλυσης κάθε αμυντικής κίνησης κάθε παίκτη της σεζόν ’13-’14, ποσοτικοποιημένη και αναλυμένη στατιστικά σε αυτό το PhD του Harvard2)“ποιο Harvard μωρέ τώρα..;”, ε;:

Το οποίο αποτελεί μικρό δείγμα της επιστημονικής ανάλυσης που γίνεται στον αμερικάνικο αθλητισμό γενικότερα, συμπεριλαμβανομένου, προφανώς, σε αυτό και του ΝΒΑ.

Στην ενασχόλησή μου, στον ελεύθερο χρόνο μου, ως αρθρογράφος στο The Ball Hog από τον περασμένο Σεπτέμβρη, και μέσα στα πλαίσια της επαγγελματικής και ακαδημαϊκής μου διαστροφής να είναι ό,τι γράφω πολύ καλά τεκμηριωμένο (documented), έχω πολλές φορές πέσει πάνω σε διδακτορικές διατριβές που αναλύουν σχέση απόδοσης με οτιδήποτε-μπορεί-να-επηρεάζει-αυτή στο ΝΒΑ.

Χαρακτηριστικά αναφέρω τις επιπτώσεις του προγράμματος ύπνου των αθλητών:

Για το πιο επίπεδο έχει πάει η ανάλυση των βιομετρικών δεδομένων των αθλητών χαρακτηριστικό άρθρο είναι το κάτωθι:

Να το προχωρήσουμε όμως  κι άλλο:

Σε έναν κλειστό αγώνα μπάσκετ, είσαι πίσω στο score και μένουν λίγα δευτερόλεπτα. Κάνεις foul ή όχι;

Και αυτή η απάντηση πλέον έχει ακαδημαϊκή τεκμηρίωση:

(Προφανώς και κάνεις! Και μάλιστα όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα!)

 Δεν θα είχα δώσει τόση βάση στο άτοπο και εριστικό του άρθρου αν δεν είχαν προηγηθεί μία σειρά από ενέργειες που είναι πολύ μακριά από κάθε επαγγελματικό κώδικα δεοντολογίας του οποιουδήποτε κλάδου. Και καθώς ο δικός μου επαγγελματικός κλάδος (ελεγκτικό επάγγελμα) έχει αυστηρούς κώδικες συμπεριφοράς, επαγγελματισμού και τεκμηρίωσης, είναι κάτι που με διαολίζει αφάνταστα.

ballhog

Στους μόλις τέσσερις μήνες ηλεκτρονικής ζωής του Ball Hog, λοιπόν, έχουμε προλάβει να γελάσουμε μέχρι δακρύων με:

  • Μια απογοητευτική προσπάθεια παρουσίασης της CBA στο τεύχος Δεκεμβρίου 2014 του All Star Basket, που στην ουσία, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μία κάκιστη αντιγραφή του site cbafaq.com, λέξη προς λέξη, χωρίς καν προσπάθεια απόδοσης του κειμένου, και, φυσικά, δίχως καμία απολύτως αναφορά στο site – πηγή, του οποίου ακόμα και το logo (!!) είχε συμπεριληφθεί στο «ελληνικό» κείμενο.
  • Κείμενά μας να αναπαράγονται λίγες μέρες μετά την δημοσίευσή τους στο Ball Hog από τους επίσημους φορείς του ΝΒΑ στη χώρα μας, όπως το κείμενο-αφιέρωμα στον Ben Wilson, που μερικές μέρες μετά το εδώ αφιέρωμα «θυμήθηκε» και o Στέφανος Τριαντάφυλλος να κάνει ένα ή του εκπληκτικού άρθρου του Μαρίνου για τον Παπανικολάου, που επίσης μετά την εδώ δημοσίευσή του έκανε βόλτα σε όλα τα αθλητικά sites σε όλες τις πιθανές κι απίθανες παραλλαγές του.
  • Πηγαίοι φουστανελάτοι τίτλοι, εντελώς αντιδημοσιογραφικοί, όπως “ο Κώστας Παπανικολάου στο top 10” ή “All Star και o Παπανικολάου”. Όπου στην πρώτη περίπτωση αφού ο Παπ απλώς χάνει ένα εύκολο lay-up, ο συμπαίχτης του, Dorsey, καρφώνει με putback, ενώ στη δεύτερη προφανώς ο συντάκτης κάνει πως δεν ξέρει την διαφορά μεταξύ All Star Weekend και All Star Game.
  • Κάθε αρθρογραφία ατεκμηρίωτη. Ούτε links, ούτε πηγές, ούτε αναφορές, τίποτα. Όλα θεόπνευστα! [Παράδειγμα τεκμηριωμένης αρθρογραφίας: αυτό3)δεν γίνεται να μπορώ εγώ ως χομπίστας να γράψω άρθρο τέτοιας ανάλυσης και τεκμηρίωσης σε ένα πρωινό Σαββάτου και να μην μπορεί ένας επαγγελματίας. Αυτό απλά δεν το χωράει ο νους μου.]
  • Ενώ σε αυτήν την ανθολογία των μεγάλων στιγμών Ελλήνων μπασκετικών αθλητικογράφων δεν μπορεί να λείπει η ομοφοβική αηδία που είχε γράψει πέρσι ο Μαγουλάς για τον Collins.

 Από τα άνωθεν παραδείγματα φαντάζομαι έχει ήδη γίνει κατανοητό το επίπεδο της ανάλυσης, σε επιστημονικό και ακαδημαϊκό επίπεδο, της παραμικρής λεπτομέρειας που αφορά το άθλημα του μπάσκετ στις ΗΠΑ όσο, και το ακριβώς αντιεπαγγελματικό και αντιδεοντολογικό της εδώ αθλητικογραφίας.

Και το πρώτο είναι εύκολα αντιληπτό σε μένα, ως χομπίστα, που στον όποιο περιορισμένο ελεύθερο χρόνο έχω, στα πλαίσια του ότι αγαπάω το συγκεκριμένο άθλημα, ασχολούμαι με αυτό. Κι όχι ως έμμισθος “δημοσιογράφος”-αρθρογράφος επί αυτού.

Παρόλα αυτά, και μάλιστα στην σημερινή εποχή που η πρόσβαση στην πληροφορία είναι πιο εύκολη από ποτέ, υπάρχουν τύποι που έμμισθα “ενημερώνουν” τον κόσμο πως “ποιο ΝΒΑ μωρέ” ή πομπωδώς γράφουν για δήθεν (ελληνικά) επιτεύγματα, χωρίς καν να ντρέπονται ανερυθρίαστα να παραδεχτούν πως δεν ασχολούνται με αυτό ή να αντιλαμβάνονται το μέγεθος της γραφικότητας, και ταυτοχρόνως του υφέρποντα εθνικισμού, που καλλιεργούν. Δεν γίνεται η συντριπτική πλειοψηφία των αναλύσεων είτε να είναι “θεόπνευστες” μπαλαφάρες της λογικής “έλα μωρέ τώρα, ποιος/α κ.λπ.”, είτε άρθρα ανάλυσης χωρίς καμία τεκμηρίωση από πίσω. Δεν γίνεται ο Simmons, o Lowe και o Ziller να τεκμηριώνουν ό,τι γράφουν, ακόμα και με αναφορές σε ανταγωνιστικά sites και στα εδώ άρθρα να μην υπάρχει καμία παραπομπή για πουθενά, λες και όλο το υλικό είναι πάντα και αποκλειστικά πρωτογενές.

Προφανώς όλα αυτά δεν τα γράφω για να αποδομήσω την βασική θέση του συγκεκριμένου άρθρου του gazzetta. Αυτό, ελάχιστα να ασχολείται κάποιος, είναι τρία δεδομένα επαγγελματικής οργάνωσης των δύο λιγκών υπόθεση να διαβληθεί, συνεπώς ανάξιο οποιουδήποτε σχολιασμού ως προς την καθεαυτή θέση που υποστηρίζει. Αυτή είναι απλά αστεία. Ούτε για να αναδείξω το χαμηλό επίπεδο της αθλητικής δημοσιογραφίας της φουστανέλας και του τσαρουχιού και των τίτλων στην αναζήτηση των πολυπόθητων κλικς. Τα χάλια του όλου συστήματος, που δημιούργησε ή/και συντηρεί η ελληνική αθλητικογραφία ανέδειξε σε ένα εξαιρετικό κείμενο του το El Sombrero, επίσης μες στη βδομάδα που μας πέρασε (έτσι για να κάνει ακόμα εμφανέστερη τη διαφορά «επαγγελματία στην αθλητική δημοσιογραφία» και μη…).

Αλλά καθώς δεν είναι site κοινωνικής ή/και πολιτικής ανάλυσης το Ball Hog (παρότι των κοινωνικών επιστημών οι περισσότεροι εκ των γραφιάδων του) για να φτάσουμε σε συνολικότερη ή ειδικότερη ανάλυση επί του προβλήματος, τα γράφω, γιατί δεν ξέρω πότε θα σταματήσουν να με σοκάρουν, έστω εκείνα τα λίγα κομμάτια του μεγαλύτερου κοινωνικού παζλ, που αφορούν το χόμπι μας, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν μέρος από το σημερινό χάλι της ελληνικής κοινωνίας. Ιδίως η έλλειψη αιδούς στην παραδοχή της αμάθειας, όταν συνδυάζεται μάλιστα από την επίδειξη αυτής ως δήθεν μαγκιάς και ανωτερότητας.

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 που ξεκίνησαν ταυτόχρονα με το Ball Hog, αλλά κάπου η προσπάθειά τους κόλλησε το Δεκέμβριο
2 “ποιο Harvard μωρέ τώρα..;”, ε;
3 δεν γίνεται να μπορώ εγώ ως χομπίστας να γράψω άρθρο τέτοιας ανάλυσης και τεκμηρίωσης σε ένα πρωινό Σαββάτου και να μην μπορεί ένας επαγγελματίας. Αυτό απλά δεν το χωράει ο νους μου

18 Comments so far. Feel free to join this conversation.

  1. NightAudit March 1, 2015 at 16:59 -

    Χθες είχα αυτή τη συζήτηση με τα παιδιά που ασχολούμαστε με το basketballaris.gr , το οποίο ξεκίνησε ακριβώς γιατί καμία σοβαρή στατιστική προσπάθεια δεν γίνεται για ανάλυση του μπάσκετ της Α1 και γενικά της Ευρώπης , από τους ” δημοσιογράφους ”.
    Το χειρότερο πράγμα για εμένα είναι η έλλειψη links στις αναφορές , λες κι όλα είναι παρθενογένεση !

    • Billy Hoyle March 1, 2015 at 17:18 -

      Ωπ, γεια σου Night. Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω εδώ, μόνιμος αναγνώστης και ενίοτε σχολιαστής στο basketballaris.
      Cheers

      • NightAudit March 1, 2015 at 17:21 -

        Και περιστασιακός παίκτης στις προβλέψεις μας 😛

        • Billy Hoyle March 1, 2015 at 18:14 -

          Thanks for sugarcoating it. 😀

    • Loukas Moschoulas March 11, 2015 at 22:32 -

      Night καλησπέρα και απο μένα (έστω και με λίγη καθυστέρηση) ένας ακόμα αναγνώστη σου..

  2. Andreas Μ. March 1, 2015 at 17:49 -

    Αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται πιστεύω έχουν βρει(θα βρουν) πηγές
    ενημέρωσεις πέραν των γνωστών ελληνικών αθλητικών σελίδων που απλά
    δημιούργησαν και ένα παρακλάδι για το ΝΒΑ για να παίρουν τα κλικ.

    Είναι προφανές ότι οι περισσότεροι από αυτούς που γράφουν δεν είναι 100% μέσα
    στο θέμα το οποίο δεν είναι πρόβλημα(γιατί αν θες κάποτε θα είσαι) αν
    δεν συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι ήδη.

    Συνεχίστε την ωραία δουλειά που κάνετε εδώ έγω απολαμβάνω να διαβάζω άρθρα σας.
    Υ.Γ ευχαριστώ πολύ για την αναφορά, ο Δεκέμβρης ήταν βαρύς

  3. rospy March 1, 2015 at 19:25 -

    Ναι ναι ναι και ναι! ναι σε ολα, εκτος απο τον γλυκανισο στο τσιπουρο.

    Σκεφτηκα αυτα ακριβως (με παρομοια references) οταν διαβασα το αρθρο του Μελαγιες, και του αφιερωσα ενα σχολιο (απο τα 5-6 σχολια που εχω κανει συνολικα σε παρομοια σαιτς) το οποιο και δεν περασε ποτε, μαλλον γιατι δεν εγραψα “ΠΑΡΑΚΑΛΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΗ ΔΕ ΒΡΙΖΟ”. Βασικο: το σχολιο μου ηταν απαντηση σε απαντηση του σε αναγνωστη, ο οποιος του εγραψε πως κανει λαθος για κανα 2 λογους, στο οποιο ο Μελαγιες απαντησε κατι σαν “τα επιχειρηματα σου με συγκλονιζουν”…
    Ακομα και στο τιμημενο ΤΕΙ Μεσολογγιου που τελειωσα – οπου η λεξη “ερευνα” ειναι αποπειρα χιουμορ- μας ειχαν μαθει να αποδεικνυουμε στα γραπτα μας μια επαφη με το αντικειμενο. Ο Μελαγιες (για καποιο λογο μου αρεσει να το γραφω) ξεκιναει αρθρο αποπειρα συγκρισης ΝΒΑ με Ευρωλιγκα ακυρωνοντας ολα τα επιχειρηματα του με την πρωτη κιολας προταση. Λες και γραφει το ημερολογιο του αντι για αρθρο σε αθλητικο σαιτ.
    Και μετα σκατα και αλλα σκατα και αλλα σκατα. Ας γραψει κανενα αρθρο για την πορεια της Λιμοζ μεσα στα χρονια, την μαγικη Τσιμπονα Ζαγκρεμπ και τον Νικολα τον Οικονομου. Και για τον Κωστα τον Παπανικολαου που εκανε τη διαφορα.

    Αλλα τι να πεις οταν 5 σχολια πιο κατω εχει ξεκινησει παλαβο παρε-δωσε σχολιων για το αν ο Παππας και ο Γιανκοβιτς ειναι καλυτεροι απο Σλουκα και Μαντζαρη.

    • rospy March 1, 2015 at 20:12 -

      πως ειναι η γενικη του “Μελαγιες” ρε παιδια;

      • Joe Average March 7, 2015 at 16:34 -

        Το μουνι του Μελαγιους?

  4. rasko March 1, 2015 at 20:55 -

    Props για το site, το άρθρο, τις αναφορές σε Hoopfellas, El Sombrero και λοιπά ελληνικά sites που πραγματικά αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής. Στην Ελλάδα -των 10 α(θ)λητικών εφημερίδων- φυσικά αυτό που είναι συνηθισμένο στον πολιτισμένο αθλητικά και μη κόσμο -μικρά blog/sites με άποψη και μεράκι να ενσωματώνονται σε κολοσσούς των media- θεωρείται ακόμα εξτρεμιστικό, ερασιτεχνικό και περιττός νεωτερισμός που δεν φέρνει τα απαιτούμενα κλικς, αλλά ίσως σε 5-10 χρόνια ίσως δικαιωθείτε:) Για τους οπαδούς/υπαλλήλους δημοσιογράφους της 0 κατάρτισης και των ελληνικών επιπέδου Ογκονσότο δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα, απλά ίσως να πάρουμε απόφαση ότι είναι η εύκολη λύση για ένα λαό που αγαπάει τη νίκη και όχι τα σπορ.

  5. Mr.White March 1, 2015 at 23:24 -

    Παιδια σας βγαζω το καπελο. Μια απο τις λιγες σελιδες που χαιρεσαι να παρακολουθεις. Το αρθρο του Μελαγιες με αηδιασε στην κυριολεξια. Παρολα αυτα εκανα τον κοπο και εγραψα ενα σχολιο με αναφορα στην μεταγραφη του Γιαννη καταρχην στην ισπανικη Σαραγοσα που διεγνωσε το ταλεντο του και την συνεντευξη του υπευθυνου στη Barca. Η απαντηση του ηταν αθλια. Χαιρομαι που ασχολειστε με αυτο το θεμα γιατι ειχα σκοπο να σας προτεινω να γραψετε κι εσεις ενα τεκμηριωμενο αρθρο σχετικα με την συγκριση ΝΒΑ και ευρωπαικο μπασκετ. Οσο για τις σελιδες, ηλ. εφημεριδες κτλ εχετε απολυτο δικιο. Θυμαμαι οτι οταν ο Αντετοκουνμπο εκανε το eurostep και λεγανε μερικοι οτι ηταν βηματα ειχα απαντησει με σχολιο σε μια σελιδα κανοντας παραπομπη στην αμερικανικη σελιδα που ειχε ολοκληρο αρθρο σχετικα με την αναλυση της κινησης του, τον κανονισμο στο ΝΒΑ κτλ. Το σχολιο μου φυσικα δεν περασε και μετα απο λιγο αναδημοσιευσαν το αμερικανικο αρθρο, στο οποιο εκανα παραπομπη. Θελουν να λεγονται δημοσιογραφοι οταν δεν ριχνουν μια ματια ουτε απο περιεργεια να ενημερωθουν τι γινεται διεθνως στον χωρο του αθληματος για το οποιο γραφουν…Τωρα οσο για το αισχρο αυτο αρθρο πιστευω οτι ακομα και για την πιο ακραια και ανυποστατη αποψη μπορει να κανει καποιος που ως αρθρογραφος σεβεται καπως τον εαυτο του μια προσπαθεια θεμελιωσης. Αλλα ενταξει αυτο θα σημαινε οτι επρεπε να το ψαξει και λιγο το θεμα, αλλα μια και δεν βλεπει ΝΒΑ πως να συγκρινει οταν ο οριζοντας του εξαντλειται στο Νιζνι εναντιον Ουνικαχα (χωρις να θελω να υποτιμησω το μπασκετ που παιζεται στην ευρωλιγκα. Αντιθετως θεωρω πολλα παιχνιδια ενδιαφεροντα).

  6. Eddard23 March 3, 2015 at 11:03 -

    Παιδια εγω τυχαια σας ανακαλυψα απο ενα σχολιο ενος αναγνωστη στο σπορτ 24.το παραξενο της υπόθεσης ειναι, οτι εγω χωρις να εχω ποτε παρακολουθησει πολυ nba και μπασκετ γενικοτερα (μονο ευρωλιγκα με παο και την εθνικη ) οντας πιο πολυ φαν του ποδοσφαιρου , παρακολουθώ εκτοτε ανελειπως καθε αρθρο του site σας με μεγαλη ευχαρίστηση.
    Η κραυγαλέα διαφορα του site σας με οσα αλλα εχω διαβασει κατα καιρούς, ειναι οτι οι αναλυσεις εχουν τοσο σαφηνεια , γλαφυροτητα και περιεκτικοτητα στην αποτυπωση των γεγονοτων αλλα και γνωσεις στο αντικειμενο που κανουν τις δημοσιευσεις των αλλων των εμπορικων μεσων να φαινονται ερασιτεχνικες στη καλυτερη.
    Συμπερασμα:χιλια συγχαρητηρια για τη δουλεια σας και ελπιζω να αποκτήσετε μεγαλυτερη προβολη για να δουν κ αλλα ατομα οπως εγω ποσο ωραιο κ πολυδιαστατο ειναι το μπασκετ και το nba 🙂

    • Stavros Marinos March 3, 2015 at 18:59 -

      Να ξέρεις πως το σχόλιό σου όπως και των παραπάνω φίλων, είναι αυτά που μας δίνουν κίνητρο να συνεχίζουμε και το εννοώ! Πριν τη γέννηση της σελίδας, συζητάγαμε για το πως στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη μερίδα αναγνωστών, που έχουν την καλλιέργεια και τις γνώσεις να αναγνωρίσουν την ποιότητα, αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία από τα “φτηνά” mainstream media. Για αυτό και είναι χρέος δικό μας (όπως και του καθένα που μοιράζεται δημόσια την άποψή του), να παίρνουμε ως δεδομένο πως ο αναγνώστης είναι άνθρωπος με επίπεδο, και πως πρέπει να σεβόμαστε τη νοημοσύνη του. Χαίρομαι που αυτό επιβεβαιώνεται!

  7. Αντώνης March 4, 2015 at 14:19 -

    ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΦΡΙΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΡΘΡΩΝ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ”ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ Ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟΥΣ ROCKETS”Η ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ “ΠΟΣΟ Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ (ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ Η ΙΣΑΞΙΟΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ,ΜΕ ΓΚΑΛΗ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ……) ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ STARTER…”,ΣΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΕΝΟΙΩΣΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ….ΕΙΔΑ ΑΘΡΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ,ΑΡΘΡΑ ΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ…..ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΛΑΓΙΕ(Σ) ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟY “TheBallHog.net”…. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ…Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΑΣ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ….

  8. Nicolas Radicopoulos March 4, 2015 at 22:02 -

    Παίδες ευχαριστούμε για τα καλά λόγια. Δυστυχώς το αυτονόητο στην κοινωνία μας έχει καταντήσει ζητούμενο και άξιο επιβράβευσης. Είναι μακρύς ο δρόμος, σε όλα τα επίπεδα, αλλά η θετική ανταπόκριση, μακρία από τους αθλητικούς και πολιτικούς “επαγγελματίες” του “Φααααπ”, του “Μπεεε” και των γραφείων Τύπου ομάδων (και κομμάτων) αποτελούν ενθαρρυντικά μηνύματα.

  9. fort March 9, 2015 at 17:27 -

    Κι εγώ, σαν τον φίλο παρακάτω, σας ανακάλυψα τυχαία από σχόλιο αναγνώστη στο gazzeta. Πραγματικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που βρήκα ένα site για να διαβάζω σοβαρά και τεκμηριωμένα άρθρα για την καψούρα μου (nba)! Είχα κουραστεί από τις παπαρολογιές των “ειδικών” ( ο θεός να τους κάνει) του μπάσκετ και τα άρθρα σκουπίδια για το άθλημα που υποτίθεται αγαπούν και υπηρετούν σαν επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Συγχαρητήρια για την απίστευτη, για τα ελληνικά δεδομένα, δουλειά που κάνετε! Αυτοί που αγαπάμε (χωρίς μισθό) το μπάσκετ και ειδικότερα το nba σας στηρίζουμε και σας ευχαριστούμε!

  10. Nicolas Radicopoulos March 27, 2015 at 20:45 -

    Μιας και έχει γίνει πάραθεση διάφορων διδακτορικών διατριβών γύρω από το ΝΒΑ, να προσθέσω κι αυτήν αρχειακά, μιας και δεν συμπεριλήφθηκε στο άρθρο:

    A 2010 study titled “Tactile Communication, Cooperation, and Performance: An Ethological Study of the NBA” found a possible correlation between teammates touching one another — high-fiving, chest-bumping, multi-stage handshakes and the like — and wins.

    https://www.psychologytoday.com/blog/work-matters/201012/when-nba-players-touch-teammates-more-they-win-more

  11. Dimitris Anastasiadis October 19, 2015 at 05:51 -

    Μπράβο μάγκες. σας παρακολουθώ το τελευταίο τρίμηνο, επειδή κάποιος από εσάς ανέφερε το ball hog σε μια ψυχαγωγική σελίδα που έχουμε στο φβ ( δεν την αναφέρω καν).
    Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύ μεγάλη δίψα για το ΝΒΑ (και γενικότερα για το μπάσκετ στην Ευρώπη) και πραγματικά χρήζει κοινωνιολογικής ανάλυσης το γιατί εκλείπει ενδελεχής ενημέρωση για το μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
    Δεν θα σχολιάσω καν καφενειακού τύπου απόψεις που αγνοούν το context ( για να το θέσουμε ιστορικά ) και τους σύνθετους λόγους (πολιτισμικούς,οικονομικούς και ιστορικούς) για τους οποίους διαφέρουν Ευρωλίγκα/ΝΒΑ. Πραγματικά τα περισσότερα άρθρα στις γνωστές διαδικτυακές ή μη εφημερίδες είναι συμβατικά και στην καλύτερη παρέχουν βασικές πληροφορίες και τίποτα περισσότερο.
    Χωρίς καμία διάθεση ελιτισμού ( άλλωστε κάθε άθλημα κατά τη γνώμη μου είναι βαθύτατα ενστικτικό στην θέαση του και μετά έπονται τα οποιαδήποτε επίπεδα ανάλυσης ) συγχαρητήρια για τις εξαιρετικές παραπομπές αλλά και για την ολοκληρωμένη παρουσίαση των διαφόρων όψεων του αθλήματος που αγαπάμε περισσότερο .
    Και τέλος μια προσωπική άποψη για την αυξανόμενη δυσφορία για το ΝΒΑ από διάφορους τυχάρπαστους Έλληνες αναθεωρητές δημοσιογράφους.
    Παραφράζοντας ένα από τα συγκλονιστικότερα τσιτάτα σε οποιοδήποτε αθλητικό γεγονός στην ιστορία ( αυτό της 4ης Φεβρουαρίου του 1993 στο Boston Garden στην τελετή απόσυρσης της φανέλας του μύθου Λάρυ Μπέρντ, το οποίο εκστόμισε ο εξίσου μυθικός Μάτζικ Τζόνσον ) : Melagies said that, there will be another NBA one day. And Melagies, there will never, ever, ever be another NBA. (https://www.youtube.com/watch?v=0BsHdQ4VuD4 )