The Ball Hog’s 2018-19 NBA Previews: Houston Rockets

Posted on Sep 24 2018 - 5:13pm by Nicolas Radicopoulos

Ένα ημίχρονο μακριά από τους Τελικούς του 2018. Ένα σερί 20 χαμένων τριπόντων από την ομάδα με τα περισσότερα εύστοχα τέτοια πέρσι. Ένας regular season MVP ακόμα μια post season εξαφανισμένος. Ένας τραυματισμός του καλύτερου τους παίχτη στα Playoffs για τα δύο τελευταία -και πιο κρίσιμα- παιχνίδια της χρονιάς ολάκερης. Είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες που απέτρεψαν στους Rockets από το να γίνουν η πρώτη ομάδα που θα νικούσε την καλύτερη ομάδα μπάσκετ που έχει εμφανιστεί ποτέ στα παρκέ του ΝΒΑ. Είναι σε θέση να κάνουν τη σεζόν που ξεκινά αυτό το πρόσθετο βήμα;

Ενώ Εμείς Φτιάχναμε Γουρουνάκια στην Αμμο

Ένα ακόμη καλοκαίρι που οι Rockets και ο GM τους, Daryl Morey, είχαν έντονη δραστηριότητα. Αρχικά κατάφεραν να διατηρήσουν τα δύο από τα τρία σημαντικότερα γρανάζια της περσινής ασταμάτητης τριπλέτας των Harden-Paul-Capela, που είχε 43-3 στα 46 παιχνίδια της κανονικής περιόδου που συνυπήρξε στο παρκέ και 50-5 συνολικά. Συγκεκριμένα, ο 33χρονος Paul υπέγραψε για τέσσερα χρόνια και $160 εκατ. και ο 24χρονος Capela -σε ένα εξαιρετικά φιλικό για την ομάδα- συμβόλαιο πέντε ετών αξίας $87,5 εκατ.

Αντίθετα, δεν κατάφεραν να ανανεώσουν τους πολύτιμους αμυντικούς Ariza και Mbah A Moute, που αμφότεροι έφυγαν για δυτικότερες του Houston Πολιτείες, ο μεν πρώτος για το Phoenix και τα $15 εκατ. για έναν χρόνο που οι “Ήλιοι” του πρόσφεραν και ο “Πρίγκιπας” για να επιστρέψει στους Clippers με $4,8 εκατ. ετήσιο συμβόλαιο.

Είναι, ωστόσο, απορίας άξιο πως καμία ομάδα δεν ζόρισε, τους έτσι κι αλλιώς ζορισμένους οικονομικά, Rockets, στην ανανέωση του Capela, κάνοντας καλύτερη προσφορά, όπως με το συμβόλαιο του Ariza. Δεν έχει λογική να επιτρέπεις στην καλύτερη ομάδα της κανονικής περιόδου να διατηρεί τον κορμό της σχετικά φτηνά.

Στις υπόλοιπες σημαντικές κινήσεις της offseason, o παρακμάζον Melo καταφθάνει στο Texas για να ξανασυναντήσει τον coach που κακήν κακώς εκδίωξε από τη Νέα Υόρκη το 2012, με τη συνάντησή τους αυτή τη φορά να λαμβάνει χώρα με εντελώς αντεστραμμένους ρόλους. Ο D’Antoni είναι πλήρως δικαιωμένος προπονητικά και έχει ξανακατακτήσει τον τίτλο της επιθετικής ιδιοφυΐας που είχε κατακτήσει στο Phoenix και είχε απολέσει σε Νέα Υόρκη και Los Angeles, ενώ ο Anthony είναι που πρέπει να αποδείξει πως έχει ακόμα αγωνιστικά κάτι από τον “Olympic -ή έστω και τον Hoodie- Melo” και πως θα μπορέσει να συνδράμει στην ανταγωνιστικότητα των Rockets στο υψηλότερο επίπεδο.

Ένας Melo, που κακά τα ψέματα, έρχεται στο Houston ως αντικαταστάτης της από μακρινή απόσταση απειλής επιθετικά, αλλά αμυντικής μαύρης τρύπας στο “4”,  δηλαδή ως αντικαταστάτης του Ryan Anderson, και ουχί του πολυεργαλείου που λέγεται Trevor Ariza. Ενός Anderson, που πακεταρίστηκε με τα δικαιώματα του rookie De’Anthony Melton, επιλογή στο #46 στο draft του 2018, για τον ξεχασμένο Brandon Knight και το όγδοο pick του 2016, τον Marquese Chriss.

Ένας Chriss, που παρά κάτι παλαιότερες δηλώσεις του, που πλέον μόνο ως ..”άστοχες” μπορούν να χαρακτηριστούν,

μπορεί να προσφέρει στους φετινούς Rockets. Συγκεκριμένα, ο Chriss έχει δείξει καλά στοιχεία, τόσο στην επίθεση και ιδίως στο ζωγραφιστό, όσο και στις αλλαγές στην άμυνα, στοιχεία ιδιαίτερα χρήσιμα και κρίσιμα για να λάβει ρόλο ως το κύριο back up του Capela, ενώ επιθετικά ποτέ άλλοτε δεν είχε την τύχη να αγωνιστεί με playmakers επιπέδου Harden και Paul, κατάσταση που νομοτελειακά θα βοηθήσει την επιθετική παραγωγικότητά του. Ο Brandon Knight, από την άλλη, μετά από δύο σεζόν απαξίωσης και τραυματισμών στο Phoenix, μπορεί να αποτελέσει μία ακόμη συμπαθητική επιλογή για τον πάγκο των Rockets.

Τέλος, με την ομάδα ανανέωσε ο ιδιαίτερα χρήσιμος Gerald Green, σε ένα veteran minimum συμβόλαιο.

Depth Chart

Κάπως έτσι έχει, συνεπώς, διαμορφωθεί το roster του Houston, και ενώ το depth chart τους επιλέγουμε να το παρουσιάσουμε ως κάτωθι:

προσωπική άποψη είναι πως θα ήταν ορθολογικότερη μία βασική πεντάδα με τον Ennis στο “3” και τον Melo να έρχεται από τον πάγκο ως αναπληρωματικό τεσσάρι. Με Brandon Knight, Eric Gordon Gerald Green και Chriss στο “5” να αποτελούν το second unit της ομάδας.

Το Storyline της Χρονιάς

Συνεχίζοντας ακριβώς από την παραπάνω πρόταση, δεν νομίζω πως ο Nene θα έχει τον οποιοδήποτε ρόλο στους φετινούς Rockets, ειδικά μετά την πλήρη αδυναμία του να σταθεί στο παρκέ χωρίς να εκτίθεται στους τελικούς της Δύσης κόντρα στους Warriors, ενώ ενδιαφέρον θα έχει η εξέλιξη του Zhou Qi και αν θα μπορέσει να βρει χρόνο στο rotation στη δεύτερη σεζόν του στη Λίγκα και την ομάδα των Rockets μετά και τους εξαιρετικούς Πανασιατικούς Αγώνες που είχε. Ο MCW ενδεχομένως να μπορεί να βοηθήσει στην άμυνα, καθώς έχει κορμί που ταιριάζει στην switch all άμυνα των “Ρουκετών”, αλλά δεν βλέπω πως δεν θα καταστρέφει κάθε επιθετική τους προσπάθεια με την αδυναμία του στο οτιδήποτε στο επιθετικό κομμάτι.

Κι αυτή η εισαγωγή για να επιβεβαίωσουμε πως οι υπόλοιποι δέκα είναι οι παίχτες που θα στηριχτούν οι Rockets στη σεζόν που ξεκινά και μένει να δούμε πως ακριβώς θα τους αξιοποιήσει, αλλά και κινητοποιήσει ο D’Antoni σχετικά.

Και η χρήση του ρήματος “κινητοποιήσει” έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό και ως προς τον τρόπο που αποκλείστηκαν πέρσι. Στη μια ανάσα από τους Τελικούς. Θα μπορέσουν να βρουν τα ψυχικά αποθέματα για να επανέλθουν πιο αποφασισμένοι και πιο αποτελεσματικοί, όπως ακριβώς έκαναν οι Spurs το 2013;

Μα ακόμα κι αν έχουν τη θέληση, έχουν την ομάδα για να το πράξουν;

Και το συγκεκριμένο ερώτημα τίθεται για δύο λόγους: πρώτον γιατί οι Spurs επέστρεψαν με ακριβώς την ίδια ομάδα την επόμενη σεζόν, ενώ οι Rockets μάλλον έχουν χάσει το πλεονέκτημα της συνέχειας. Και εδώ βρίσκεται και το δεύτερο σημείο: το κενό του Ariza φαίνεται προς ώρας και στα χαρτιά δυσαναπλήρωτο. Συγκεκριμένα, μόλις πέντε παίχτες στη Λίγκα έχουν ευστοχήσει σε περισσότερα από τα 960 τρίποντα του Ariza κατά την τελευταία πενταετία, ενώ την άμυνά του πάνω στον Durant στους τελικούς της Δύσης μάλλον δεν την έχει παίξει κανένας άλλος. Και αυτό το κενό έρχεται να καλύψει ο παίχτης minimum συμβολαίου Ennis, που στα 28 του παραμένει ένας γυρολόγος που δεν έχει ούτε ένα τρίποντο κατά μέσο όρο στην καριέρα του ανά παιχνίδι. Θα καταφέρουν οι Harden και Paul να του δώσουν τις ευκαιρίες να προσεγγίσει τους κοντά 12 πόντους που είχε μέσο όρο τη σεζόν 2017-18 ο Ariza; Πιθανόν. Το στατιστικό προς ώρας, πάντως, λέει πως πέρσι τέλειωσε περισσότερα παιχνίδια απόντος (πέντε), παρά με πάνω από 15 πόντους (μόλις ένα).

Και, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, όχι, δεν θεωρώ τον Anthony αντικαταστάτη του Ariza. Περισσότερο θαρρώ του ταιριάζει ο τίτλος του αντικατάσταση του Ryan Anderson, όσο υποτιμητικό κι αν αυτό ακούγεται για το -ξεκάθαρα ξεθωριασμένο πια- ταλέντο του. Ο ρόλος του θα είναι μία τρίτη επιθετική απειλή, ιδίως από το τρίποντο, που και πέρσι είχε 42% στα ελεύθερα σουτ πίσω από την γραμμή των 7,25, με το μεγάλο στοίχημα να είναι στο να μπορέσει να αποδεχτεί τον νέο -περιορισμένο- του ρόλο, αλλά και να μην προσπαθήσει να εκβιάσει προσπάθειες. Το να καταβάλει την ελάχιστη προσπάθεια στην άμυνα θα είναι από τα προαπαιτούμενα για να αυξήσει τον χρόνο του στο παρκέ. Κι αν για το επιθετικό κομμάτι η παρουσία του πολύ καλού του φίλου Paul αποτελεί κάποιου είδους εχέγγυο για την ενσωμάτωσή του και τα καλά σουτ που θα βρει, η παρουσία του στην άλλη πλευρά του παρκέ είναι που προκαλεί μεγάλη ανησυχία.

Και τούτο καθώς σε κάθε switch all άμυνα όπως η περσινή, απόλυτα επιτυχημένη, των Rockets, αυτή είναι τόσο καλή, όσο ο πιο αδύναμός της κρίκος. Και οι Rockets ως τώρα κατάφερναν να “κρύψουν” τον Harden, με την εξαιρετική αμυντική επικοινωνία της ομάδας, αλλά και με το πως “έκλειναν” την άμυνα, προστατεύοντάς τον από το να εκτεθεί στο ζωγραφιστό. Βέβαια, πρέπει να δοθεί και στον ίδιο τον Harden credit για την προσπάθεια που άρχισε να καταβάλει, αλλά και για το δυνατό του κορμιού του που τον έκανε απροσπέλαστο και α-post-άριστο. Από την άλλη ο Melo, σε κάθε advanced αμυντικό stat είναι εδώ και χρόνια μαύρη τρύπα, και νομοτελειακά αν πάρει σημαντικό χρόνο συμμετοχής θα καταστρέφει κάθε αμυντική προσπάθεια της ομάδας.

Και την ένταξή του στην πετυχημένη περσινή άμυνα των Rockets (6η σε Def. Rating με 103,8, επιτρέποντας στους αντιπάλους τους τα χαμηλότατα 46%/35% σε δίποντα/τρίποντα και όντας top-10 σε λάθη αντιπάλων και 5η σε κλεψίματα), την φετινή τους προσπάθεια δυσχεραίνει η αποχώρηση του αρχιτέκτονα αυτής:

Στους βασικούς προβληματισμούς αναφορικά με τη σεζόν που ξεκινά είναι η ευπάθεια των βασικών πυλώνων τους. Δεν είναι τυχαίο πως ναι μεν η τριπλέτα Harden-Paul-Capela είχε πέρσι 43-3 και 50-5, αλλά το πρόβλημα είναι πως οι Rockets έπαιξαν 82 και 99 παιχνίδια αντίστοιχα. Άρα έχασαν σημαντικά πολλά. Το πόσο δε, θα μπορεί να ανταποκριθεί το κορμί του Chris Paull στα 33 του (και με τετραετές συμβόλαιο $150 εκατ. μπροστά του) είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για το παρόν και το άμεσο μέλλον του οργανισμού που έκανε μία τεράστια δέσμευση μαζί του.

Τέλος, ο James Harden θα πρέπει να αλλάξει το τσιπ του και, για να quotάρω τον Draymond Green, να γίνει από παίχτης 82 παιχνιδιών regular season, παίχτης 16 παιχνιδιών post season. Τα δεδομένα πλέον είναι σημαντικά πολλά για να μην βοά πως ο Harden πέρα από το πρώτο παιχνίδι κάθε σειράς, κάθε άνοιξη εξαφανίζεται. Και χωρίς αυτόν στην πρώτη γραμμή οι Rockets δεν θα μπορέσουν να κάνουν ποτέ το βήμα παραπάνω.

Kαι αν ως τώρα έχουμε δώσει έμφαση στις ενδεχόμενες αδυναμίες τους ως ομάδα, ο λόγος δεν είναι άλλος από τον στόχο που οι ίδιοι έχουν θέσει: να κερδίσουν -και να αποκλείσουν- την καλύτερη ομάδα στην Ιστορία του ΝΒΑ, τους Warriors. Και για να το πετύχουν αυτό χρειάζονται μια τέλεια χρονιά.

Αν και, αν με ρωτάτε, την ευκαιρία τους την είχαν -και την έχασαν- πέρσι…

Τι Περιμένουμε να Δούμε

Περνώντας τώρα στα πλεονεκτήματα της ομάδας, κανείς δεν περιμένει να δει μεγάλες αλλαγές σε μία τόσο αποτελεσματική -αν και όχι συχνά ευχάριστη στον θεατή- επίθεση. Συγκεκριμένα, οι Rockets πέρσι είχαν 1,12 πόντους ανά κατοχή και 47,7% όταν οι επιθέσεις τους εκδηλώνονται από isos, ενώ ήταν εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία κέρδιζαν βολές από iso καταστάσεις (16,2% -το υψηλότερο της Λίγκας). Και θα έχει ενδιαφέρον πως ένας ξεκάθαρα iso-lover παίχτης όπως ο Melo θα ενταχθεί στο συγκεκριμένο περιβάλλον.

Πέρα από τα isos, βέβαια, η δεύτερη αγαπημένη επιλογή της ομάδας του D’Antoni είναι το pick n’roll, τα οποία οι Harden και Paul μπορούν να στήνουν και να εκτελούν μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Με επίσης 1,12 πόντους ανά εκτέλεση πικερό και 54,6% ευστοχία σε τέτοιους είδους επιθέσεις, και σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητα και από τα isos, κάθε άμυνα απλά έχει να διαλέξει το δηλητήριό της ως προς το πως θα μαρκάρει τους χειριστές του Houston. Θες να δώσεις βοήθεια πάνω στον χειριστή; Πολύ καλά κύριε, ορίστε μια λόμπα για τον Capela. Κι αν πας να κλείσεις εκεί την άμυνα, ωπ, για δες, ένα ελεύθερο τρίποντο από τον παίχτη που άφησε ο αμυντικός για να κλείσει στον rolling προς το καλάθι Capela. Καληνύχτα σας.

Bελτιωμένος αναμένεται να είναι από άποψη παραγωγικότητας και ο πάγκος της ομάδας, μιας και διαθέτει περισσότερους και ποιοτικότερους παίχτες, που αναμένεται να συνεισφέρουν παραπάνω από τους περσινούς μόλις 30,5 πόντους που τους είχαν στην 25η σχετική θέση του Πρωταθλήματος.

Tέλος, μια ακραία πρόβλεψη ίσως είναι το να εξαγοράσουν το υπόλοιπο του συμβολαίου του Ariza οι Suns κατά τον Φλεβάρη, όταν η χρονιά θα έχει κριθεί έτσι κι αλλιώς αρνητικά για αυτούς, ώστε να πάρουν περισσότερο χρόνο οι -άπειροι- νεαρότεροι forwards που διαθέτουν στο roster και ο Trevor να επιστρέψει στο Houston για τα Playoffs με ένα minimum συμβόλαιο.
Σατανικό, ε; Ναι, και για αυτό ακριβώς εμπίπτει στις δυνατότητες του Morey!

Πρόβλεψη για Γέλια και για Κλάματα

Πέρσι είχαν το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας με 65 νίκες και πλεονέκτημα έδρας στην τελική μάχη με τους μετέπειτα -ξανά- Πρωταθλητές, αποδίδοντας ακραία αποτελεσματικό μπάσκετ, παρότι τακτικά δύσπεπτο για τον θεατή. Ωστόσο πέρσι ήταν και η ευκαιρία τους. Και την έχασαν. Ο τραυματισμός του Paul δεν οφειλόταν στη θεία μοίρα ή την ατυχία, αλλά την υπερχρησιμοποίησή του και στην κατάρρευση του καταπονημένου του κορμιού στην τελική ευθεία, ακριβώς από την υπερένταση του να φτάσει ως εκεί. Το φετινό ρόστερ δείχνει βαθύ, αλλά δεν δείχνει να διαθέτει πια εκείνα τα εργαλεία που μπορεί να σταματήσει τους Warriors, κυρίως, όμως, δεν δείχνει να διαθέτει -ούτε να μπορεί να αποκτήσει- την περσινή αμυντική χημεία. Οι 60 νίκες και η δεύτερη θέση της Δύσης είναι εφικτές στη regular, αλλά στα Playoffs ακόμα και η επανεμφάνισή τους στα τελικά της Δύσης θα είναι επιτυχία τους. Παρότι οι ίδιοι θα το θεωρήσουν αποτυχία, και ίσως δικαίως από την πλευρά τους, μιας και διαθέτουν το πέμπτο ακριβότερο ρόστερ του Πρωταθλήματος.

The following two tabs change content below.

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.